ca verfio epiftolarum %6, 29. 30, & 31.
( nùnc ,3$. 33, 30. & 34. ) quæ habentur in
prima parte a&orum Calchedonenfis Con-
■ cilii. In fol a hujus epiftolæ 24. ( mnc 28.)
ad Fia via nu m 2 Græca verfione.îegitur lov-
'hutvosj & in. Latjna fjufdem cditione , quæ
in coilàtionç ftxta Synodi V; habetur ,J |e-
gitur Julianusi,quod fcribarum ofcitantiæim-
putandum efle conjicio ex MS.. codice aào-
rum Conçilij Calçhedon, ex Bibliotheca Jo-
jannis Bouhiçrij Diyjonenfis , quem ut pro-
bæ notæ & adôrandæ vetuftatis codicem lau-
dat Chiffl.efius : ineo enim legit Julium, non
Julianum . Juljum pariter habent Evagrius
lib. i. çap. 16. Nicephorust Gall. lib. 14.
cap. 47. Profperi Chronicop, Breviculus hi-
Aoriæ Eutychianiftarum præfixus epiftolis
fan&i Leonjç in, editione Romana, adeoque
non primum a Sirmondo editus , Liber de
'R.omaqjs Pontificîbus., Marianus.,Sçotus &e.
Ex quibusJ poftremis quatuor docemur Ju-
i.i.um fuiffg( Epjfçopum Puteolappm . Unde
fiallucjnatum çônftat do^i/ïimpmMorinum,
tum lib, 1. Exercrtaÿbne” 29. lcribit Julia-
«urn Coenfem ad Synodum Ephefinam IJ.
ipiflurp a Leone, ut ex je jus , inquit , epï-
fiolis 15. 18.’ 19. ( nunc 15. 19., & 26. )
aliifque. cçnftqtr fi Erra vit fiqiilitçr Chriftia-
mis Lupus iri PilTertatione^ dp Latrocinio
Ephefino cap. 5, cum Legatûm , queïn Léo
în epiftoljs ’fcrjbit ad. Synodurp ,hanc mift
fum, Julianurp Epifcppum Çoenièm fiufle
contendit , fuggillans Chronicon, Profperi ?
qui Jultanum Çoenfem, inquit, male permutât
in Julium zpifçQpyrrt Puteolanum. Quafi
yerô , qüis 'qualjiy'é fueritL^atp&ifte , latere
potuerit 'Profperum , type Romæ vçrV
E D I T O RU M A D
fantem , Leoni farniliariffimum , ‘eique a fe-
pretis, a confiliis, ab epiöolis ; ita ut non
modo haje., fed, & alia: omnes adverfus Eu-
tychen de vera Chrifti Incamatiohe 3 ab ipfo 3
di'6lat£E crederentur, teßibus MarceMino Co-
.mite in Chronieo , & Gennadio in Catalo-
go illufiriiim virorum. Morino &Lupoim-
pofuit tum nominis affinitas, tum quod is,
qui vices Leonis agebat in Synodo , Julia-
rnus. fere ubique dicatur . At jvero , ut pro-
babile mjhi videtur Julianum Coenfem Leonis
nomine i.nterfuiffe Synodo', ita certiffi-
mum eft Julianum Coenfem non eum elfe,
qui Roma miflus eft ad Synodum , & in
epiftolis S. Leonis toties cum aliis Legatis
commemoratur. Hoc pofterius etfi fatispro-
batum jam auftoritate codicum, plurimorum-
..que^iljius, pvi feriptorum ^ adhuo ex abun-
iianti . manifeftum fit. duplici Hoc argumento.
1. Jylianus Coenfis Epifcopus interfuit &
fubfcripjit tarn Concilio Conftantinopolita-
np., _ in quo. primum damnatus-Eutyches a
Flaviano , quam Conventüi Epifcoporum ,
qui anno: (eqyenti in eadem urbe juflu Im-
peratoris habitus eft • Porro cum hie convent
us habitus fifc,tnenfe Aprili,; qufs facile
jcrcdat eumdem Roma .miflum menfe Junio
ej^fdem? anni;, ,quo data leguntur epiftola
Pontificis? . .
. Seyibit Leo, ad Julianum Goenfetn‘ in
örie^qte, veffätf tem: epiftolas a 5 ^1.: ( nunc
35. & 34.) eodenq diel'.fcriptas^ quo & alia
in quibus Legato? •' miftos recenfet . Immo
jn pofteriori eo/dem nominat v & inter eos
Juli um Epifcöpury» qupd certe cum illorum
ppinione cohtere^e non poteft.
;.Quod,yero nop. Julius Puteolanus, fed 4 4
' --■ Julia-'
O T A T I O N E S .
. 2 Duo nöflri cödices Veneti Græcæ verfip-
liis haben t-loixio> julium , nori Icvkiuror Julia*
num. Exemplaria etiam MSS. Synodi V. Çol-
-latione fexra annotanteBaluziohabeht/"«//«»?.
• 3 Confer'* Admonition'em huic epmolæ 28.
præfixam mim.. 4. & feqq,' torn. 1. pag: 795.'
. • 4. Optimé fane Quefnellus hoc. loco ftatuit
Epifcopum a .Leone Legatum ad: Ephefinam
Synodum Julium efle Puteolanum V. non vero
Julianum Coqnfem , ut quidam perperam .opinât
i fuerant . Quod vero fufius probare mti-
tur , Jüliàrium Cbéhfem Jülii ' loco ’ inrerfuifie
Ephefinæ Synodo, falfo fundamento fulçitur .
Réhàtiiin Tcilicet , qtii 'in Bfevï^ilb hiftoriæ
EutycKianiftarûnr in' Délo iiifülk ' rtiortims tra^
ditur, vivum conftituit- ex Theodoreto , qui
poft eamdem Synodum ad jpfum Jitteräs dealt
. Hinc Breviculi äü6Iorem; aut memoria
lapfum,. aut, Jncertis documentis deceptumfaf-
firmans, conjicit Julium PuteolanumapiidDe-
losj mortuutp , ejufquç loco Julianum Coenfem
jn legatione,Romans^Sedis^alTun^tum .in
Ephèfinö Concilio fedifle 31 unde,, Jylianus in
vülgatis geftis'appellatur, qui .yi^^oçj^ »ibi-
dem^ interfuit. Hide paucis ,tbta Vis .ratibeina-
tionis Quefnelli revocatur ; cetera/enjm ejus
argumenta fiirnt meræ confeéhiræ , auæ ^hêo-
doreti- auftofîtàtï ’ j. ' & r vülgàtis *gêftis incum-
bùnt, ita ut fi. hæc fundameiita; nutent1, cetera
omma pàritèr corruant necelfe • fit. -
, ; Daque Renatym Presbyterum , non autem RenatB^
Juliüm Epifcopum ,.ante Synodum vita, fun-; R. E. 1
<ftum pri,mum latjs,' l’ndicat Profper cbaevusau- Prçsby-
ô o r , ,'aüm .in Çhrqnico.âd ^ni 449. de pfeu-. ter ante
do-fynodb ' Ëpheîlnâ' lôquens'folius Öilari Dia- pfeudo
coni x 8jt Julii Epifcopi Puteolâni méminit ; Eplieü-
de-Renato autem rie verbum ' quidem . Recla- num Cm
mante Hilaro ' 'Diaç6no- Ecclefite : Romance , qui cilium I
vjce S. Leonis- Papa -cumi Juliö Epifiopo Puteo- mörtuus]
lano a Sede Apofioljca puer at defiinatûs V Quod probatur
fi deftinatus ,fÜi£;/etiam Renatusq hujus ta-; v
men,non ipeçnin(it, ,.quia de iis Iqqyiiur, qui
Ephefi geftis fefe, ■ qppoppntes-, ,-eod,em perveye-
r.ant-j nec pro Renato Julium memoraret , . fi,
Renatus, noji, autëm( Julius , im Synodo confe-
dilfet. Id autem multb eyidentius demonftrant
ima aftâ. Rphefina, quæ atftioriL priniæ Syno-
ai Calchédôttèhfîs( iniertà leguntur. Licet enim
ibi nofif fohihi Légati nominentur , fed etiam
Dalcftiüs Nofarius Romanæ Ecclejiæ ; Renatus
tarnen nullibi appellatur^ qiiod- incredibile
<ft. , fi cum ceteris, adfuiflet. Neque gefta ipfa1
Ephefina deefle Quefnellus affirmet, nec quod
in Calchedonenfi Jegitur, eorurpdem geftorum
excerptum efle prommtier . -Calchedonenfibus
enitn géftis palam reyincitur : ex quibus ipfa
Ephefina a£ta1 integra & fine, ullo faltu letlà
füifle nbfcunfiir uiqüe ad a&ionem , quæ. Eu-
fyChis àbfolutionem , & FlaViani ac'Eiifebii
corideninationem coritinebat , 'cuique foli Ro-
manæ
S
1 4 1 3 ' ^UESNELLI N q T/E,
Julianus Coenfis interfuerit vice Leonis Synode
» Ephefina:, etfi nolim ut certum aflfe-
rere , funt tarnen plura qua: probäbile effi-
Ciant. Quod ultimum fl verum eft, hoc ea
ratione contigifle puto, quod vel Julius vita
fundlus eft antequam pfeudo-fynodus in-
Tom, II. t
choaretur, vel aliud quid impedimento fuit
ne Ephefum accederet. Quoniam veromul-
tum inte^erat , ut qui vices Pontificis Romani
in eo Concilio habiturus erat, epifco-
pali dignjtate fulgeret, fübftitutus eft in locum
Julii Julianus, prout in mandatis pror
Y y y y cul-
E D I T O RU M A D N Q T A T I ONE S .
manæ Sedis Leeati interfuerunt, Cur ergo Ju-*
lio Epifoopo, Hilaro Diacono, & Dulcitio no-
tario memoeatis , Renatus in his geftis omit-
titqr , nifi quia apud Delos mortuus » ut in.
Brevicuio traditur , ei Condiio non adfuit ?
Qui autem omitti. poterat , fi ea, qua Ephefi
atidaRer gefia Junt, arguijjet, • reprejjiffet, ut
Theodoretus in epiftolg. pronuntiat I Hiç præ-
fertim nominatif- in. géftis fueràt x & næç
ejus contradiftio iiftlem geftis dróciil dubio
fuiffet infer ta. Cum vero, ex geftis p'ateat Julium
interlocutum , Hilari autem contradiftio
non tam probetur ex geftis , quam ex Ghfo-
nico Profperi ; Theodoretus incerta fama ac
rror a- æquivocatione aliqua deceptus nofeitur x dum
jpudTheo- id- tribuit Rçnato , quod Hilaro èràt tribuen-
^joretum dum : nifi quis forte Renati nomeupro Hila-
Uemon- ri nomine in inferiptionem epiftolæ Theodbre-
■ ratur. £i per errorem irrepfifle raaljt j quod tarnen
ne fufpicari quidem audémus. • Potius enim
credi.mus Theqdoretum , qui tres Legatos. a
Leorie^miffos ex epiftola 2R ad Flavianuip di-
dicerat,. ex fama autem, acceperat Legatos E-,
phefinis geftis reftitifle , nec de Renati morte
quicquam audierat , ad fingulos feripfifle eo-
dem exemplo , ut fuam illis cauflam commen-
daret ; folam autem ad Renatum epiftolara fu-
Jieodö-r perfuifie. Quæ enim exftat Thepdorjeti epiftor
eti epift. la ad Archidiaconum Ecclefiæ Romanæ , ei
d Archie qui .in hac Ecclefia primus. era,t , direflurus ,
iaconum Reet nomen ignoraret, datam credimus, cum
.E. non Archidiàconorum nota, eflêt poteftas ; non. au-
it fori- tem Hilaro , quem cum fciret Legationis-of-
taadHi- ficiô ftmdlum , aliquid' de hoc peculiare litte-
arum, ïis inféruifiet. *
ulius, Quid quod Julium, non autem Julian am E-
on Julia-phelinæ Synodo interfuifïe certiftimum eft-. In
us inter- id fàtis etneax argumentum efie poffent inter-
it ..pfeu- locutiones per interpretem in Ephefinis geftis
i-Synodo contentæ y quæ Julio quidem conveniunt, a Ju/
phef. lianq autem Coenfi afienæ funt , quippe qui
Græcæ urbis Epifcppu's non per interpretem ,
fed per fe fe græce loquutus eft non tam in
Calchedonenfi , quam in Conftantinopolitana
Synodo fub Flaviano ante Ephefinam habita :
unde irritus cognofcitur audax Quefnelli ni-
fus, quo , ut hanc rationem elideret , Julianum
Ephefinæ Synodi tempore Græcæ linguæ
minus peritum traduxit . Sed luculentiora ex
ipfis geftis fuppetunt. Julium enim , non Ju-
lianum habent MSS. codices antiquæ verfionis
Concilii Calchedonenfis. Sex codiees hujus ver-
lionis expendimus , quatuor Vaticanos 1321.
1323. 4idd. & 5405. Ghigianum 483. & an-
tiquiflimum Veronenfem 57. Ex fex autem
vieibus quibus hie Legatus nominatur , quin-
quies dicitur Julius in quatiior codicibus, nem-
pe tribus Vaticanis 1323. 4166. & 5405. at-
que in Ghigiano, & femel tantum per errorem
Julianus in Ghigiano, Eufebius autem item
feme! in iifdem, MSS. Vaticanis tribus . In
antiq.uiflimo autem Veronenfi, & in emendation
Vat, 132t. ubique femper Julius feribitur.
Idipfum pariter in quatuor fuis MSS. oh*
fervavit Baluzius . Nam Corbejenfis & Col-
bertinus Juliantim. feme! tantum exhibent ; Pa.
rifierifis ac Divionenfis Julium femper ingeT
runt . Confer apud ipfum. Baluzium fingula
Concilii loca , nec unum tantommodo priorem
textum , ubi Julianum in duobqs codicibus pner
ferri notayit, cum Quefnello çonfideres : quod
nonnullis fuçum facere poffèf . Hinc autem
erronea cognofcitur editorum leftio Julianum
ubique exhibens, cui Quefnellus- innïxuS eft .
Ex nac autem antiqua int'erpretatione a Ru-
ftico iecogni.ra Julium item fuiffe in Græcis
exerriplaribus , quibus vetus interpres & Ru-
fticus ufi funt, difeimus } & jure Evagrium
ac Nicephorum Græcos feriptores.^ Julium, non
Julianum prætulifle ; ae per errorem in editis
Çonçiliorum Græcis, Julianum alicubi appellate
, qui Juliqs fuit'. Eniiuverq’ in ambobus
Græçis codd, Concilii Calchedonenfis biblior
thecte'Venetæ S. Marci 164. & 555..ïhibiÏHr
lius ubique legitur, excepto fecurido aftorum,
ubi Jovb/ctyii Julianus KabetUr , qui unicus locus
ex quinque aliis lovx/ot Julius præferentibus- e-
mendandus eft . /
Quod'fi ex his Julius iri Ephefina Synodo
Legationem Romanæ Sedis geflit ; duo fequunT
tur' j quæ Quefnelli fyftema evertunt : ' primo
commentitia eflè quæ de Juliano Coanfi Legato
iqanib.us, corijç£luris comminifcitur ; deinde
eum, qui apud Delos obiit , non fuiiffe Julium
Epifcopum, fed Renatum Presbyterurh ,
ut in Breviculb Iliftqriæ Eut.yçhianiftarum tra-
ditur.
Quopiain verq hbc Brevfcufi reftimonium Brevicu-
Qüefnèllus panno tribuit, quia abeft iri'Quel? lum hi-
nèllianè' dolleélionis capite 43. ubi eadèrri Iii- ftoriæEu-
ftor-ia in ferra-eft , quiet hao in re fenriendum tychiani-
fit, ope vetuftiffimorum codicum detegere plu- ftarum
rimum refert. In Quefnelliana quidem & in cum fuis
nonnullis aliis antiquis colle&ionibus hæc hi- addita-
ftoria Acacianæ cauflæ documentis præfixa bre- mentis
v\us deferibitur : incipit enim a aamnatione vindica-
Diofcori, & in iis geftis définit , quæ Acacii tur , &
damnationem prscefTerupt . Duo autem addi- Gelafio
tamenta huic hiftoriæ acceffère , alterum ini- afleritur ,
tio, quo hiftoria ab origine , a Neftorio fei-
lic-et & Eutyche, incohatur j alterum in fine,
quo eadem hiftoria ad Acacii damnationem
ufque perducitur . Hæc vero hiftoria cum his
additamentis in Virdunenfi codice , qui foia
monumenta Acaciana compleftitur, inventa
fuit a Sirmondo cum tituto Gefta de nomine
Acacii , a nobis autem cum eodem titulo in
MS. Vat, Regiriæ 1997. Nova tandem aliquot
linearum additio in fine fafla fuit , cum qua
excufa jampridem habebatur in Romana editione
epiftolarilm Romanorum Pontifieum an.
1591. tom. i. part. 2. pag. 142. Hoc autem
integrum documentum rèperimus in aliquot
MSS. libris præftantiffimæ çolleftionis Avella-
næ , in quibus hoc initium eft ab editoribus
Romanis omiflum: Incipit. In caujfafidei chrh,
Jliana, i