nato nonnulU' epifcopalja munia1 obéühdi
co nee (Ta fifcultasiuprat, qüalis eft !3SJ$qphyiö-
rum ponfitmatio: alterunj y qüöd Clèrji'corürri
ab eö örainafQ«wn cöhfëcratio nöïi ïn ifritüfrt
milTa fuefat, ft nulla ó rdi nato • 'con ve rfaci on is
ïhacu/a ptasjudicaret , ut caiiohe 4. defini-
• tur , Quare S, Lëonis rèfpönfo -luxf-ëx ea-
• none . Re'jenfi conciliand.a eft'1, ex èóóiïë 3c
ejc Arauficapo & AreJatenfi dieendum: eos,
quos pfeudo-Epifcopos appellat fanftus Leo-,
epjfcopali manus impofitjone- vel unftiohe
in Epjfcopos fuiffe ordjnatos; fedquia a duó-
bus tantum cóntpa canones Ëpifcopis y vel
ab lis qui comprövincialëS non erarit y &
line Metropolitani judjcio fuerant confecra-
ti , inter Ejüiféqpps non- füiffe habitos, hop
eft , ut Iqqpitur S. Auguftinus- l ib .i , de
Bapt. corjtVa Donatift, cap. 1. non admini-
ftraffe , fed- facramentüm ordinationis fius
tarnen gejfijfe £ vel ? ut de Ephefino Epiico-
po aft. 12. Calchedon, habetur, fervatoho-
nore Epifcopatus effe dejeftos: veldenique,
Ut ad hodiernum Joquëndf ufum defcenda-
mus charaftere facerdotali, feu pontifical
Ji fuiffe infignitos, qui.poft depofttionern reman
fër it ; omni vero fuiffe jurifdiftione fpo-
liatos-qua» nimjrum vjtiófe fuerat collata,
Ad jllud fuftkit Ó it vel unicus adfit Epi-
fcopus , qui confecret : ad hoe ex placitö
Ecclefi* néceffe eft ut duo’ vel tres-confe-
pranti affiftant. Cujus ratio eft, quod cum
S.Cypr.ep. unus fit Epifcopatus Epifcoporwn rbultorum
5 i.adAn= concor'di numerofitate diffufus, (ut totiesde-
mniarwm, cantatum illup Cypriani axioma ufurpem )
& imici iUius Epifcopatus pars ab unoquo-
qüe in folidüm terjeatur , minime convenit
ut invitis omnibus j vel non confentieqtibüs
Ëpifcopis , illjus pars Epifcopatus in fbli-
dum parjter tenenda ulli coneredatur , fed
omnium potiüs confenfus accedat, qui, ft
per fe adeffe omnes non poftint ördinatio-
nem celébraturi, dubrum faltem vel trium
praffentia , ceteris annuentibus , comprobe-
tur , ( Septem etiam Epifcopbrurn praffen-
tiam requifivit Arelatenfe Concil, I, ) Ut
enim omnes unius: provincie eccléfiafticaj
Epifqopi j omnes ubique terrarum diffufbs
reprsefentant Epifeopos \ ita duo vel tres cum
Metropolitano ünivér.fofum ejufdem próvin-
q ïx Antiftituni vice fungüntur in Coepifco-
pbrum confëcr-atione : n e, ut ait Innocën-
Jnnocent, fius Vppi ^ furtivum beneficium pYtefiituw vi-
Papa ep. dèdtur ^ vél atiquid •éontra^fidem , vel fidei
i adVi&.c,I. cauffam ab uno vel alteró rtiale erga illam
affefto tentaretur. Ëes attingenti, non tra-
ftin t iy baec fufficiant.
:His Ja me ita fcriptis , venif ek 'Ariglia
opüs éximium Herbèrti Thbrndicii; viri eru-
di ti, & j u t ‘Opus indicat, ecclèfiafticse uni-
tatis ftiidiöfi . Editum èft ,-illud ■ Lphdini fü-
periori annö feu 1674. büi titulüs ’: Oripines
ecclefiafiicté, fivé de iure & 'potefiaie Èccle-
fia fc/jriftfanaExercitation es . Is porro no-
dufn iftüm de dfdinationibus pfeudó-Epifcopbriim
minifterio cèlëbratrs aliter fol vît : hæc
ënfm habet cap.; *2öi :>ln- 'brditufti'óne ^ ïhqait-, Pag.
tum duo ejfe ex diEiis cortfiei , auBoritaïem
àc jus Ecclefioe, in ordinante, primum ; tum
éonfècrationis folemnitdtein , óUa minifierio
ordinis traditi /tuSiorem Ecclefiam palam infer
ibit : tant o ' majóYis eft moment i Ecciefite
iruBörithis , qtiàin. çôdféérandi ritus l ut inir-
ritum ' cadat rite ac pore Eccléfia 'péraBa
‘cotifecrdiió } ad qüdm ufurpata fit diiBöritas
Ecvlefice ’. flam etfi ifi perpetuum Deo fa-
vrum f i t , qitod femel f)eo rite ftzcratunifue-
rit ) non tarnen Deo rité facratum videri de-
i>et , quod nón fit jure Ecclefia Deo eonfe-
cratum, etfi fervitto ritu Ecclefia . Et . poft Pag. %6
pâginam : Itaque fi dub turn exiflat de atiBo^
ritatè Ecclefia * ‘non der ritu ordinandi ; ■ non
eft mirufitaccedentp diicloritate Ecclefia y va-
Tére ordjnationèm non jure faBam , ad id .ad
quod valere earn vubtfdccedens düBdritàs Ee-
'clefia . Paüca funt fjiijus çaujfa v&timpla in ,
. rebus veteris Eccfcfioe ’i paûca quidem , fed
funt tarnen , qua earn' âubiam; éjfe non fi-
nunt ', In Çonçilto Rejenfi Qallia irrita déclaratif
eft ordinatio Epi f copi Ebredùnenfis ,
cui tamen indulgctur vxemplo eaŸlonis Ni-
cam S. Chorepifcàfum. effe ftr iB js liçep le,gibus,
can. ÿià jàW^bo^
repifcopurn, cpi^iP)^t)tàpmn''po,fiHffe,f Won
hoc vi irrita ' ordinaùtnis, nift :atcèfftff^Epr
clefia per banc Sÿnodïèha confétifûs i jlèo -Papa
' J. ad Ruftici,NarbôneriftsInÿuifiti6riePf ,
çrdindtiônes Qlericorüth ' a ' pfeùâô-ÈpifVàf is
qUibùfdap faBas, ■ quifs pert'um ' -èft, feipfts irr
rit as fuiffe , ita ratàsejje céhfèt f f i Hint confia
fu EpifcoporUrh. faBa fu e r in t ( Léo non
habet Epifçoporum, féçf.-Prafidentium ■; )
ne cum nihil Pd jus 'qd/eri p ha'c),toia Hpôf-
fit j * quam ut ’rata finP apud Dèuith, qua fi-
deli plcbi miniftrantur ab iis , quorum dübia
fit Ordinatio ; neç: pjebis effe de rebus E ’cclè-
fia communibUs judicium , diBùP. fit i\fiàL
tuendum eft non pojfe : fidei fbus fràu'dféffbèq
apud Deum, in qui bp fequuntur. fidem Ecclefia.
Hune explicandi modum! a Theolo*
gp extra Ecclefia: .caftra militante ' fuggçi
ftum, catholicis doftoribus difeûtièndum rè-
îinquo , eorunique ' î.n: antëceffuih ceWfura?
fqbfcribo , Hoc in fçrjptore illo ‘nori latido ,
quod confènfùm. Epifçoporum dixerit, pro
cônfenfu Praftdehium ; hoc enim póftremum ,
quod habet Leo î latitis pâfe.t , iad 'Cièrünf^
que fe: exténdit, cuju^ uüftbritate & iudi-'
cio y EpifcÔpis: ^iq.ub';irn'pediméhto lîgà,tis>, '
vel vacante fede., ordinationes ih Ecclefia
celebrantur-, : - i y
:7» A lienum est r Ar CöN^tffefüön^ eçtÎCol. 1421.
CLEsïXsTiCA1 &c. Vidé, ddftiffimum Mo H- Inquif. 2.
fiunr noftrum abunde diî]Terëntem de Clëri-
çonim poenitëntia tùbÎÉ dbriimentarii^de Pce-
niti life. 4/ cap,’ i2 .,& ; fëq. & alibfpàftini,
turn Exercit. ecclèfialh fib.’^y'Norinùllata-
men indicare opera* prétiüm e n t <
•Primum .’eft, ex S'.Leohii! y ë r b i s . e r u i ’ 1*
fi . u; "■ . ttiin'o^' ‘
E D I T O R U M A;D N îQiT A T L O BJÜEçSî?‘i 1 ■ , mtsfmtâ Â n
12 Cüm S. Leo de folis Presbytéris & Diir-: côhis iriferrogatus1 rèfpohderit, nôhîdcittbéli-*
'dtiir,
minoris ordinis Clericos , inter quos Sub-
diacqni numerabantur, non Temper agendas
poenitentiæ lege, exemtos fuiffe : quod. ex
canone 2. Çoncilii Carthaginenfis V. vel po-
tius ex Commonitorio SynodLCarthag. XVI,
T oot. IL,
E D I T 'Ô R U M Ä D
• citur , minores Clericos ( qübs idcirco folum
præterit , quia de his Ruftiçus non quæfivit )
publicæ. pcÉUitentiæ fuiffe faltem affquandoTubh
>eft°s Nec canones deinceps1 a Quefnello al-
1 legati y qui Ciericos quibiifaam criminibus ir-i
xetitos peregrina feu Jaica communione do^
- . nanto, poenirentias publicæ addiftos fignificant.
Adde' quod canon Epaonënfis 22. non de1 mi-"
uoribus Gleriois y > fed de Presbyteris ac Dia-
conis loquitur . -
Alienum - 13 Duo a. S. Leone traduntup in reftionfio-
fuitacon- né .açL Inqilifitionem -fecundam . I. alienum ef-
fuetudine fe a confuetudine ecclefiaftiéa- ut Presbyteris-
Ecclefiæ aut Diaconis pro aliquo crimine manus împo-
imponere nantur in pôenitentiam. IL banc confuetudi-
manus in nem defeendere a traditione âpoftolica . Ut
pçniten- primum fit verum , haud neceffe eft eam con-
tiam Cle- luetudiném Temper & ubique vigufiïê j cum fatis
ricis, qui fit ad veram conluetudinem adftruendam, fi- ali-
in fûô grd-quandiu ante Leonem induftà obtinuerit . Hu-
du reci-, jus autem difciplinæi confuetcdiftem jam vi?
piebantur. gentem teftatur SiriciUs ’3 rquir. tarnen ne Üujus
tmuum a aifciplinæ, auftor ; crédaturyuidiofiim • etiam an-
-i&ïo i . ; tea i ob t inuiffe difeimus' e» Obmtorç - qui ante-
anob Siricium floruit. Hi'c enim-fiib'fihem librife-
: - cundi Donatiftas rëprekendens'i eo quod Dia-
cohis i Presbyteris j & Epifcb'|fisi;lapfis manus
iraponerent y' Multis, inq.ßity notuni eft & pro-
baturn , perfecutioriis tempôre Epifcàpos 'hliqmf
ineXtià -a Cùnfejfione Dei delapfos tbUrificaJfé' ; ; &
tamen nullus eorum, qui Cvaferunsaut manùs
lap fis, impofuit, aut ut genua figèrent imperavit.
Hæe de ipfo perfecutionis tetnpore plane evih-
cunt y hanc difeiplinam^ non irtduftam fuiflë" a
Siricio, qui in" epiftola ad ' Himêrium n. i%.
de re jam recepta loquitur . Sieùt poenitentiam
(fubintelligitur publicam, quæ cum manuum im-
pofitione jungebatur ); agere cuique non coneedi-
tur Glericàrumy ita & pôft poenitudinem ac re-
coftciliaiionem nitlli umqtiam ■ larco liceat honorem
clèriCatus "adipifei - Hæe qüidem vëtereni
confuetadiném' adftruunty quæ ad viiidicandam
Leonis (entëntiam fufficit ; ut ne movere de-
beat , fi quando fortaftis alicubi Clericis manus
imponerentur. : ! :
Multoma- Aliud tamen non ieve in Leone-animadver-
gis in pe- tendum eft quod i fententiäm ejus multo ma-
culiari gis explicat arque generatim veram confir-
cafu , de mat . RufticUS ifi inquifftione de iis Diaconis.
quo quæ- & Presbyteris loquitur , -qui fponte fua poeni-
fiyit Ru- tentiaiti publicam poftulàbânt , nonautem eam
fticus, fubire ulla lege veL confuetudine cogebantur.
De Presbyiero, inquit, vel Diacono, qui fi co-
gnito cirimine fuo poenitentiam publicam pet at,
Utrum èi per manus impojitionem darida fit. De
crimine igitur fermb èft-, quod publicæ poeni-
tenti^^^canonibus non fubjiciebatur, quodque
per fe‘ Gléricuri^ ab ordittë' hon’ femovebat ; ac-
propterea ëüm in fuo gr^du & ordine rëlin-
quendum Lëonis refponlum præfumit. Quoad
hös'autëm Clericos femper alien Um fui t a conu
' r r ' fuëtudinë Eçclëfiæ ÿ ut manuum impofitioite
; fubjicerëhtur poenitentiæ publicæ, quæëxcon-
ET O b s e r v a t io n e s • 1594
Kal. Julir an. 40i»^in;cod. Afr. num. 62.
quod Leonis décréta?Eoncinit , pariter evin-
citur j Jk. :£xpreffe;fin. Agathenfi can. j. Epao-
nenfi can. 22. & aliis afferitur.
é 2* Qub4 hanc difcipJinam ; 15 a confue- 1?
K k k k k 2 tudi-
N O T -A T I Ö N -E S,-
ftanti omtyum temporuni diiciplina peeniten-
tes publicöS a Clerp arcebat. Hinc quicumque
Glericiab ipfa hasrefi vel fchifmate redeurites
ad1 unitatem .Ecclefias fi in fuum gradum
(.dummodo non effent iterato baprifmate. tin-
f t i) bono pacis admittendi.viderentur.; fola
idonea '. fätisfaftdone atrque cautiöne fine ulla risJiäg
manuum impbfitione) mcipiebantur. Vide ad-
not. -2j: iü ep. 15p: ■ torn. 1. ëoI. 1534. Hinc
S. Hieronymus in dialogo contra Luciferianos
n. 15. Laicus, inquit, extra JEcclefiam fide ba~
ptiz.atus ,- peenitens .recipitur. Epifcopus vero aut
peenitentiam non agit, & Sacerdos eft : aut f i
peenitentiam e'gerit, ejfe Epifcopus definit. Nul- .
lum fane exemplum invenire licebity quo Clerici
in fuo graau recepti, aut ab eo' non de-
ponendi, manuum. impofitioni aut public* pöe-
nirenti* fubjicerentur . Cum ergo de his S. •
Leo loquatur, prppofitio ejus generalis verif*
fima elf.
Adde quod nec illi quoque, qüi a fuo gra- Nec iliisy
du & Ciero* dejiciebantur, manuum impofitiöni qui a Cle- '
feu ipublicas peenitenti* fubjici ■ folebant, ne. ro arce- 3
iderti crimen px*ter depofitioneni publica ' ét- bantufv ■'
iam poenitentix caftigatum, duplici poena mul- imponi
taretur , uti traditur in canonibus apoftolicis folebat
cap. 2f.-' &' a S. Bafilio in epiftola ad Amphi- publica ‘
lochium c. q. Hinc etiam in Coneilio Cartha- peeniten-
ginenff.'apud Ifidorum quinto habito an. 401. tia,
Idibus Septembris canone n . repetito in alia
plenaria Synodo anni 419. c.-27. cod. Africa- .
ni de Clericis a minifterio & gradu fuoremo-
vendis heec habentur . Item confirmaturfi eft ,
ut fi qudndö Presbyteri vel Diaconi in alt qua gra-
•öiori culpa conviBi fuerint , qua eos a minifterio
necefte fuerit rentoveri, non eis, manus tafrt-
quam peenitentibus , vel. tamquam fidelibus lai-
cis impon'atur. Duplicem hanc Olericorum ra-
tionem, qui nunc in fuo gradu recipiebantur,
nunc aütem ab eodem arcebantur , pr*clare
diftinguit Auguftinus lib. 1. .de Baptifmo.contra
Donatiftas c. 1. , & neutris manus impo-
fitas indicat. Loquens enim de redeuntibusad
Ecclefiam, Redeuntes, ait, qui priufquam rer-
cederent, ordinati funt, non uttque rurfas ordi-
nantur ; fed aut adminiftrant qüodadminiflra-
b’dht^fi hoc Ecclefia uti lit as poftulat ( cumfci-
lióer recipiebantur in: fuo gradu , quibus fane
non imponebantur manus in peenitentiam j
aut fi non adminiftnant ( cum fcilicet in fuo
gradu non reciperentur ) facramentum ordinationis
ftla. tamen gerunt, cb* ideo eis manus
inter laicps non imponitur, quia fcilicet ficuC
laici non fuberant poenitentjae public*. Hinc
ea Auguftini verba in ep. i8y.,ad Bonifacium
n. 44. quibus h*reticis converfis poft erroris fui
peenitentiam honorem Clericatus vel Epifcopatus
non ablatum tradif, non de publica poeniten-
. tia, qu* Cüm manuum impofitione. jungebatur,
inteliigenda funt ; fed de fecreta , qua
interioris compuriftionis & neceffari* conver-
fionis figna produntur.
Quöd fi aliquando Clerici lapfi & ad unita#-
tem