XL
Leo ipfe
yongregandam
Synodum
pr^mo
c enfuit.
16
Fpißola
20. nunc
23. ad
Flavian
ipfo Leone faSum eft poft Ephefiq.um Ja-
trocinium, littçris ob eam rationem in uni-
vçfCum pene orberq direftis . Demum , l,e-
&orem monitum volo', verfioqem piripri$
epiftolæ Flaviani ad fanffupi .Leonem , p^-
rum aecuratara videri / quam u ad Cjræ-
cum 15 t^xtum , qui temporptp injufi^ e^c-
cidit, emcndare licuiffet, aliquid for fan da-
rius invenifferaus, quod opinio,ni npftræ fuf-
fragaretur. Ex hac tarnen verfione quam vis
ab Occidentali & Romano forte viito fa&a,
leftori fincero , nec nodum in fcirpo quæ-
renti , ad eruendam verirrtem fatis fuper-
que lucis affulget.
Quod autem ab eximiæ eruditions yiro
fuggeritur, le&is fei licet Conftanti nopol ita-
næ Synodi geftis adyerlus Eutyçhen, omnia
fie a fanfto Leone fuiffe probata & con firma
ta , ut ab indicenda Synodo generali ab-
ftineri debere cenfuerit tarn fanaus Flavianus
, quam fan&us Leo , pace optimi viri
di^erina, longiffime a vero abeft. 16 Remo-
vendum quidem exiftimavit Flavianus Con-:
cilium, quod fieri divulgabatur , ut feribit
ad Leonem: fed quam ob ca.ü/fam ? An qnia l
ut jam laudato viro vidçtpr, accepta iponfir
ficis Romani confirmatione finita prat pjanfr'
fa? At tantum abeft ) Ut fanflum Leonem
approbantem aut confirmantem tube, habe-
ret Flavianus, ut potins peqe irâtura expe*
riretur , propterea qpod Eutychep fe.veriorj
fententia , ut putabat, perçulerat , qiji. ftar
tutis Nicænæ Synodi inhæfçre vidçbatur .
Cum £nim hæc feribebat dp Concilio *Gon-
ftantinopoljtanus Antiftes , gçfiorum contra
Eptychpn exemplaria nondum acceperat fan-
dlus Leo, aut faltem nondum effe a fe accepta
& approbata vel reprobaç^ rçfcripie^
rat , fed folæ Eutyçhis httertç ei fuerant
redditqî .; quibus perlefti$ çonqueftqs eft tam
apu4 Thepdofium Imperatpjjçin , quam apud
ipfum Flavianura, quod Eufebit Epijçopi ac-,
cufqtorts libellus $.e objeBionis tvtdeptjd ,%i-
hil baberçt : cum Presbytero bafe&QZ crimen
inten dent , quem tarnen * in eo fenfuffl
arguent, non evidenter expreffit. Addit, no.n-
dum fe pgnpfcere qjja jufiitia a communione.
Eçclgfta ft^em Eutyçbes feparatus ; f ib f dtuL
pliçere r. qupd pa , -quq, in tflrita cauffa gefla
fyçrar{t 3 f tiam tunc 'filentio retjcerèt. Ètoèr
mum hortatur, pt quaffî plenijjime & luci-
dj\i uftfÿftfa, illi , quod ante faceres debpit ,
inf'CQffi .fejlinet,,
ü ç ^^ ^cqpfîifmafÇmnp igitur geftorum a,
fftî-liabitprnaa, qdyp^ps. )Éiuty.chen , ne .per,
fèjçnnjjU5R quidem xç^it^pat'’ Flavian^ ,fiç ^
de jf^ovenda Cqgctlio , quod parabatur ,
fermonem ad Leqqem babebat. Hoc unum
ppo facerdotali folliçitudine verebatur, neevo-
catis ad Qec,utne*aicam Synodum Epifcopiç,
fqn&ijfimoe ubique tuxbarentur Ecclejta : ipfif-
lipa# çnifti ejus verba funt ip prima epifto-
lar,um, quas ad Leqnem fcripfît , Et illam
quidem miinime neceffariam Sypodum çxi-
ftimahat : q,uia quicquid impii dogmatis Éu-
ty.chea expmuerat, in .^ntiquis )iæreticis A-
pollinari , Valentino , ,8j: aliis . jampridem
damnatum fuçrat atq.ue profcr.iptum præce-
dentium Gonpiliorum vel Epifçopprum îen-
tentfis ; & ea qtiam proferebat , auæ fan£U
& univerfalis. Concilii Ephefini ante paucos
annos congregate doftrmæ‘ advèrfabantur, ac
proinde ejufdem anathemati (ententiæque ob-
noxiupi Je faciebat . Qua pro nïkilo ponens
Eutychs, inquit Flavianus , arbitratur non
fe daturum pcenarn prafinitam a fànBo tÛç
& univerfali Ççncilio : cui pcenæ declarandæ
quid opus erat , ut pniverfi çhriftiarti or-
bis Epifcopi. fqi$ fedib.ps moverentur in Sÿ-
nodum col tu, ri ? FaBa ' en'tm femel Synodus pelicis
apjeBi cujHslifyt error is çunBos fçqti'açes con- Ul p
feqjtfntcr {iyyqlvit , inquit Fell* Papa . Et -epifl. ij
bpç.p tefle Gelafio èpjftola 4. ad Fauftum, -ûdZmt
non fplqrp P,]'f>fpjj ^p.ofioliço j,acéré licet j fed «
etf(f;urq/fuçi; pQptijfci, qt quosjibet, & qyem- !
. \ibkt JecuiyfyW', rtgulqw batefeps ipfius .q-npe
dfiinnfit#. q pqtholi^q 'co^npmione, dffççryqni.
Jfeaftus qutppe. d e Eiptyche idem .dicitp.5
npn fuit mvt.‘vèl proprii inventor error is., ut
in eum noyp fçita prodirent ; fed àliçno fa-
cinm füa communione fe mifçuit. Immo Eu-
tyches amplius fecit , qui damnatum erro.-
rem. nop -qommunione fplummodo , fed af-
fçrtiope, defenfiôneque fuüm fecit.
Ilæc erat genuina ratio , quæ Flaviani XII.
apimum a cogenda Synodo déterrebat : çiü Léo
plane 'an-nuit fanftus Léo, cum litteris ,gS d'o vul
if9ne ;.Flaviani acceptis , de qua re agèrdt nyodon
tur .intellexit . . .In. hæç, enim .ve,rba ftatim vuîtSyi
rçfçripf}j: Epifcopo Çoriftantipopolitano : Litr dua>
Hwy dileclionis necepi, cum géjlis, quai S.rf§yi
qpud. PPpr de fidei qujjlionç confeBa funt .
Et quiif clémenttjfimus Impçrator pro Ecclçr
fia pace, fqllipitus Synodum voluït congrfigari.., ? -n 1
quam,vis çjyidqnter . qppqreat rem de qua , ^ rj
AGITER,, N^QUAQU4,B(f isYNODALl INDIGERE
TRACJkïfljr. fqmen , ; fratqr ’ pariffime,, fuÇ-
fecutMos effp JigntJjcp ? in bac re fia- çp, 1
cuit deJlinqré. Et ip epifjola fequepfi , ‘quæ Ipijl.l
Çft. ad Thepdpfium : Cum tam eyidçnr j ipy tume A
WÎf *: ■ I l v.ationatylips.. indicenda ad
W éM iM m 4$flinrn,dupt .... quia, npn, ta- dof.M
y \ I ffi i ! Çpa aut ppffit , aut
debeat âùbïtart. . Ita fenîit Pontifgx >ab‘fti-
E P I; T O R U M, A D N Q ;T 4 T I O N. E .S,..
prodiit, idem»
Qnemei|us üfônj, adjqçi,!,. Quaptum
yero is 'noïtræ lententiæ faVeat, in djjféry^-
tÎQiptms y^cjebitnfi^.
_ 16.4 i®biçvepd’uip Flayianus/, gepdfile
Çpnciliùm,,- fi Led ^ fu o ïnre.Cónflaptinbppr!
ipdicijam çirca Fjutyçhqn çonnripet,,.',
Vide Oblery. n. 6,:'
tur ab hómihë Apoftôliçæ Sedis jus infirmare
conante , facile elidentur. .
17 fmmq; geftotuin, iii Eutyçhen confirma-
Ùop^m3;;Flavianum a Leofie poftiilaffe proba-
bij^us'in. Obfery, 'ep.dem p. 6. & poft ejufmodi
cor^rrp^Mon^m hahi nëçeffariaiii, credidit
Sypodum generalepi*
nendunt a celebranda Synodo, cum totius
negotii feriem bene perfpeftam habuit . 18
Superfluam enim Synodum arguit, ut liqui-
do apparet, non ex approbatione aut con-
fîrmatione Sedis Apoftolicæ , fed ex ejus inü-
tilitate, ex cauftæ quæ ventilanda erat cer-
titudine, ex quæftionis ipfius evidentia, quam
in dubiuni revocare nefas ducebat . Quam
perfuafionem aliæ poftraodum auxerunt cir-
cumftantiæ loci & temporis , quæ congre-
gandæ Synodo præfcribebantur a Theodofio
Imperatore , Earn enim & extra Italiam
indict cognovit, & int ra tan tas temporis
anguftias convocandam , ut plerifque Occi-
dentalium partium Epifcopis viam ad Concilium
præcludi cerneret • Hæc mens Leonis
poftacceptam indidfionis Synodi notitiam.
Sed antequam ea /omnia nota efient Pontifie!
, & poftquam etiam de rei totius ferie
a Flaviano/ififtru£lus effet ; non modo e rei
catholicæ Utrlîtate fynodalem conventum effç
exiftirnavi©^, fed & pro eo impetrando fup-*
1 plices ad Imperatorem dédit litteras. 19 Si
pietas, inquit, vefira fuggefiioni ac fuppli-
eationi noflra dignetur annuere, ut intra Italiam
habere jubeatis. epifcopale Concilium ,
cito ( auxiliante Deo ) poterunt omnia fean-
dala , qua in perturbationem totius Ecclefia
funt commota , refecari : ut per univerfum
regnum vefirum catholica fidei integritaie
fervata , & pacem chriflianam martere , &
veßram apud Deum crefcere gloriam gaudea-
mus . Ex quibus & ex fequentium aliquot
epiftolarum verbis elucet Leonem perfuafum
tune habuilfe , maximam utilitatem allatu-
ram effe Synodum , idque multipliées ob
cauffas-.
Primum quidem ad veritatis ipfius ma-
nifeftationem : eo quod apud hærefiarcham
longe/ îo plus ponderis habiturus effet Oe-
cumenicus Ecclefia* Conventus, quam vel
cujufquam'Pontificis, vel Synodi particula-
ris au&oritas. Pietas, inquit , veflra , qua
in honorem Dei religiofiffimc catholicam dt-
• ligit veritatem, apud Ephefum confiituit fy-
nodale judicium: ut imperito feni en, in qua
’ nimis caligatj veritas innotescAT.
2. Ut ,* fi ad faniorem mentem redire vel-
Tom. IL
let hæreticus , a majori Synodo gradui fuo
per indulgentiam epifcopalëm reftitueretur .
.Of, fi refipifeens , inquit , qui deviaverat ,
pro venia fupplicaret , facer dot ait s ei bene-
volentia fubveniret : & f i per libellarem fa-
tisfaBionem proprium damnaret errorem, communie
ei fui orainis non negaretur, 21 Cau-
tum quippe erat canone x r i, Antiocheni
Concilii ab aliifque , ut fi quis a proprio
Epifco' 0 Presbyter , aut Diaconus aut a
Synodo fuerit Epifcopus forte damnatus , &
Imperator is auribus molefius exftitexit : opor-
tere ad ma jus Epifcoporum converti Concilium1,
& qua put aver int habere jufia , plu-
rimis Erifcopis fugp.erant , eorumque difeuf-
fiones ac judiçia prafiolentur , Hæc omnia ,
quæ in Eutyçhen apprimç cadebant, in Con-
ftantinopolitano oecumenico denuo fuerant
fâneita.
3. Ut per diligentem inquifitionem, quæ
in oecumenicis Conciliis major adhibetur ,
quam in quibufque aliis judiciis , os hære-
tici obftrueretur , qui alioquin femper de
çircumventione ac fubreptione adverfariorum
çonquefturus erat, nifi cauffa ejus generali
Sacerdotum examini fubjiceretur . Clément
tijfimus, inquit , Imperator pro betqevokntia
ac pietate animi fui de fiatu hu jus, r qui ante
honorabilis videhatur , diligentius I vo->
luit judicari j at que ob hoc indicendum credidit
epifcopale Concilium.
4. Ut pîeno , 22 abfoluto & irretraftabi-
li judicio. tota res ilia finiretur : Pie ac re-
ligiofe, inquit ad Synodum ipfam Ephefum
çonvocatam feribens, Chriflianiffimus Impe-
rotor kflbçri voluit epifcopale Concilium ; ut
PLENIORE jUDicio omnis pojfit eŸror aboie-
r i . Unde cum fan&us Leo de fidei cauffa
plurimum follicitus, quem fila exitum tandem
habuifièt in Synodo , cuperet per Flaviani
litteras edoceri , enixius poftulabat ,
ut eum de totius cauffa abfolutionc cerfio-
rem faceret : ratus videlicet cauffam non
aliter decretorie & irreformabiliter , ut! ita
dicam , abfolvendam effe , quam pleniori &
definitivo Synodi oecumenicæ judicio.
5. Quia per Conçilii eonvocationem res
in compendium mittfebatur, tametfi opero-
C c c c 2 fius
E D I T O R . UM A D N O T A T I O N E S.
18 Verba ante deferipta Leo epiftolis fuis
inferuit poft expenfa aßa Synodi Conftanti-
\ nopolitans, & poft confirmatum ejufdem Sy-
nodi judicium : ac pfopterea poft confirma-
tionem Sedis Apoftolica; generale Concilium
fuperfluum credidit.
19 Chronic« notationis ;erirore , qui irre-
toferat in. epift..' 54. haec verba Quefnellus tra-
duxit ad tempus anterius Pfeudofynodo E-
phefina. Eo autem errore emendato ope MS.
codicis Ratifponenfis, patet S. Leonem ab Im- Jjeratore petiiffe generalem Synodum in Ita-
ia , ut latrocinii Ephefini fcandalis mcdere-
tur : quod pluribus explicaturi fumus in Ob-
ferv. ad Diflert. vm .
20 Has fequentes rationes Apoftolicas Sedis
aucloritati- minus congruas non Leonis
verba , fed perverfum Quefnelli commentarium
ab ejufdem Pontificis mente alieniffi-
mumr inducere potuit . Hac autem vera de
cauffa S. Leo Concilio ab Imperatore indiélo
affenfüs eft, quia impediri non poterat ; nec
Eutychianiftarum machinamenta pramofeens ,
utile futurum fperabat. x
21 Quid Antiochenus canon quafi Leonis
confilium dirigens hic obtruditur , cum cer-
tum fit eos canones tunc a Romana Ecclefia
non fuifle receptos ? Quatenus vero hic canon
apoftolicæ auftoritati nihil detrahat, non
eft hic diflerendi locus.
22 Quam abfolutum & irretra£labile Leo
habuerit fuum de tota Eutychiana cauffa judicium
, ita ut nullo etiam generali Concilio
revocari poflet in dubium , palam fiet ex di-
cendis in Obferv. ad Diflert. vm .
Ibidem
& feqq.
Epift. qu
nunc 34.
ad Julian»
Coenf. c.
Epift. 2j>.
nunc 3;3»
ad Fphe-
fin. Syn.
cap. z.