( f g , E d i t o r u m O b s e m a t i o n e s 684
Quefnellus, divinam graft am fuperari non poffe, vel eidem nihil poffe obfifio-
re haudquaquam repugnant. Neutre enim in loco Autior agit_de ilia pote-
llate intrinfeca, qua quis interiori gratis fibi collats refiftere poteft, atque non-
nullos refiftere confeflus eft; fed agit de vi externa, qus ad rem prslentem
nihilum fpeélat : eamque exterius admotam interiori gratis, quam Deus inlpi-
ravit, refiftere non potuiffe pronuntiat. Enimvero priori textu auctor loquens
de martyribus, I l k ignis dileüionis, inquit, quern in cordibus fideltum A'pfn-
tus SanBus accenderat, nullo modo ab opprimentibus poffet exttngut ; cum
qui cruciabantur „ vehemenftus inardefcerent 8cc. Pofteriori autem textu ail7
ferens de bellicis tumultibus, quorum occafione aliqui barbari Romanorum auxiliäres
ad fidem acceflere, opus divins gratis his extends tumultibus împedi-
ri non potuiffe notavit his verbis . It a nihil obfifiere divtnoe gratte poteß ,
qmminus id quod voluerit, impieatm; dum etiam difcordus ad unttatem tra-
hunt & plage in remedia vertuntur, ut Ecclefia unde metutt pertculum ,
inde fumat augmentum. .
XXIV. Commendat porro idem autior variis in locis gratis potentiam tx
efficaciam, qua Deus obtinet quidquid efficaciter vult; nulpiam vero lllam ge- •
_ rneralem 8c indefinitam propofitionem fcripfit.- Quod Deus vult nos volle, hoc
^AX^tvolumus, quam Quefneflus in margine affixit ad ea auflqns verba hb.2 . c.
JUlla ex- 37. Qui ergo veniunt ( ad fidem ) amore ducuntur; dtleat entm Junt, a t-
penditur. [exerunt j quoefiti funt, & qucefierunt ; & quod eos voluit Deus velle , vo-
luerunt.’De iis enim loquitur, qui cum reipfa ad fidem venerint, id volue-
runt quod eos voluit Deus velle. De iis loquitur, qui efficaci Dei voluntäte
ad fidem pervenerunt, in quorum cordibus largioribus & efficacibus doms Deus
hoc egit ut crederent, hoc effecit ut vellent, quemadmodum dixerat pa.uUo
ante : non autem de omnibus loquitur, quos cum Deus velit falvos pen c r
ad agnitionem veritatis venire, ut idem auftor toto opere oftendit , vult
etiam omnes ad fidem accedere , omnibufque opitulationem gratis modis ln-
numeris partim manifeftis, partim occultis & .intends adhibet, ut ex recitatis
teftimoniis vidimus; fed non omnes idcirco volunt, quia Dei voluntatt oc opi-
tulationi gratis etiam interns refiftunt , atque diffentiunt : de quibus proinde
auftor ibidem tradidit : Neque accedunt qui diffentiunt ( Deo utique volenti
& auxilianti, ) fed recedunt. _ , .
„ XXV. Verum in hanc pariter propofitionem , Deus vult omrtes hommes
ChrSTprofalvos f ie r i, in quam recidit doftrina- catholics de morte Chrifti pro omni-
omnibus. bus, animadvertenda eft quinta prsmifls Quefnelli dilfertationis ob/ectto en
mode explicandi quteftionem de morte C h r if li. Indicantur autem ibidem qus-
dam S. Leonis teftimonia, in quibus perinde ac fi aliquid ab Augifflini do-
ftrina alienum, nec cum libris de Vocatione confentiens videri poflit, quo
fenfu ea interpretanda fint, Quefnellus explicate ftudet ; & ne quid ex fua mente
credatur proferre, prolixo S. Remigii Archiepifcopi Lugdunenfis textu uti-
tur. Hs autem objeétio & refponlio magnam nobis admirationem injecerunt.
Leonis d o -Leonis enim teftimonia , qus, ne male intelligerentur , Quefnellus explicanda
flrina cenfuit, ïcilicet de oratione & morte Chrifti pro omnibus , ne iis. quidem
quam fa- exceptis, qui non falvantur ; ipfo obvio verborum fenfu non aliam doélri-
& ob' nam prsferunt nifi earn , quam cum S. Auguftino concinentem Tridentina
Vla- Synodus approbavit & doctiit feiL6 . c. 3. inquiens : Etfi ille ( Chriftus ) pro
omnibus mortuus eß, non omnes tarnen mortts ejus beneficium reciptunt ; fed
. i i dumtaxat, quibus meritum paffionis ejus communicatur . Remigii autem
QueSi0 verba & fententis , quibus Leonem explicandum Quefnellus putavit , adeo
ex Remi- funt involuta & ambigua , ut in pravum fenfum laudats Tridentim do-
gio nota- ftrinje oppofitum , & quints Janfenians propofitioni faventem detorqueri
tur' queant : unde Janfenifts in fui erroris patrocinium hos prsfertim & alios
fimiles Remigii textus obtrudunt , quos ut catholici Theologi ab iifdem
eripiant, ex totius Remigiani operis fcopo aliifque ejufdem locis interpréta
« ftudent in fententiam , qus reipfa ad obvium Leonis _ fenfum _ redeat,
Sc cum Tridentirio dogmate concilietur ; ita ut fobs verbis alia intentio-
ne prolatis Remigius ab eodem fenfu, objeftis textibus.videatur difcedere.
Mirum itaque accidit , quod Quefnellus metuerit ; ne Leonis teftimonia ■,
qus
I n D i s s . II. Q u e s n e l l i , dSd
qus fanum Sc ' catholicum fenfum palam exhibent , perperam intelligan-
tur, nifi âliqua interpretatione explanentur ; fed multo magis mirati fumus,
quod fine ullo periculi metu ea explicanda crediderit, prolixis Remigii ver-,
bis, qus nifi caute accipiantur 8e explicentur, in pravam Sc damnatam. do-
ftrinam diftrahi queunt, nec ullum tarnen periculi aut , interpretationis indicium
fubjecerit. Num per hsc prsludere voluit propofitionibus 30. 8c 32.
Janfenians thefi affinibus 8c damnatis in Conftitutione Unigenitus, quibus
Chriftus pro folis eleclis, qui reipfa falvantur, mortuus innuitur?
XXVI. Aperte autem S. Leo ferm. a,: de Nativitate cap.- 1. nullum , Angaftini
qui .peccato aliquo tenetur, ac proinde nullum etiam inter reprobos, ab in-cura Leone
tentione Chrifti redemtoris exeeptum tradit. Sicut nullum a reatu liberum c°n^en^us*
reperit, ita liberandis omnibus ven it. Ipfa ejus teftimonia, qus a Rerrligio
proferuntur, 1 Chriftum omnium, etiam Juds, ac Judæorum, qui eum cru-
cifixerunt, nemine excepto , redemtorem teftantur , ,ac pro ipfis eumdem
oraffè affirmant ; etfi non omnibus hsc | redemtio & oratio profuerint , eo
quod non omnes ad Deum converti 8c poenitere voluerunt. Ita etiam Augu-
ftinus r(s ne ab ejus doftrina Leo difceffifle videktur ) tradl. 4. in Joannem
eorum etiam crucifixorum , qui damnati fuere, Chriftum falvatorem prodi-
dit his verbis ■ num. 1. Crucifixerunt Salvatorem SUUM, & fecerunt damna-
torem fuum. Et de Juda in ' pfal. 88. ferm. 2. n. 11. Projecit pretium argenté
, quo ab illo Dominus venditus erat, nec agnovit pretium, quo IPSE
a Domino redemtus er at . Et de generali oratione. Chrifti ferm. .382. qui
Auguftino tribuitur, num. 2. Quando in cruce pendens or abat, videbat &
proevidebat omnes inimicos ; fed multos ex illis futuros amicos previdebat ;
0 “ ideo omnibus ( non inquit multis ) veniam poßulabat.
XXVII. Cum vero S. Remigius S. Leonis teftimonia explicat de folis ele- S.Remigii
Élis, qui a£lu redemti fuerunt ; palam loquitur de redemtione 8c orationeIoca exP“_
Chrifti, quoad efficaciam ex voluntate abfoluta 8c efficaci , non vero cau '
quoad fufficientiam redemtionis prsparats 8c exhibits omnibus’ voluntate
antecedenti , quam eum agnofeere indicant ilia de Juda: Vere etiam ipftus
Redemtor fieret , f i ab eo etiam pofi tantum reatum pie & fideliter in-
dulgentiam pofeeret. Hsc enim verba ficut demonftrant, Redemtoris nomen
Chrifto attribui in fenfu aflüalis effe£tus 'quoad efficaciam ; ita fatis innuunt,
idem nomen eidem non negarj quoad fufficientiam j cum concedatur, ejus red-
emtionem potuiffe prodefle etiam Jus , fi pcenituiflèt ; ifti autem ea in-
dicatur inutilis non ex infufficientia 8c defeftu ipfius redemtionis, aut voluntatis
Chrifti, quern cap. 12. profeflus eft nolle mortem peccatoris, fed
ut convertatur & vivat.( hsc a Theologis antecedens 8c generalis voluntas di-
citur , qus tarnen non eft pro omnibus efficax ) fed ex ipfius Juds defeflu,
qui potuiffet, uti cum Leone fatetur, confiifui remedium, f i non fefiinaffet
ad laqueum. Patet igitur Remigium admififle ex voluntate antecedenti redem-
tionem generalem fufficientem pro omnibus, 8c folnm redemtionem a£tu ef-
ficacem ad eos reftrinxiffe, quibus meritum paffionis aéiu communicatur. Hinc
cap. 20. eorum Patrum fententiam, ft qui etiam pro impiis in fua impieta-
te permanfuris Dominum crucifixum dicant, fe fe non reprobare affirmât : Si
placet, inquit, ficut & nobis multum placet, ut etiam Iftorum fententia ex
pietate veniens, propter pacem & Venerabilem pietatem honorabtlium Patrum
non renuatur. Solum aliam interpretationem , qua redemtio ad eleélos re-
ftringitur, credidit prsferendam, propterea quod in fenfu jam indicato de efficaci
ejufdem effeétu accepta, veriflima fit, 8c pluribus Patrum ac Scripturs
teftimoniis innitatur: ex alia vero fententia metueret, ne squali voluntate ac
beneficio redemtio Chrifti omnibus crederetur impenfa, 8c Pelagiano fenfu vel
Semipelagiano ex meritis, vel initiis naturalibus voluntatis homiaum, non a
divina eledlione 8c fpecialibus Dei auxiliis derivaretur: unde hac de fententia
feu interpretatione, quam quarto loco antea deferipferat, loquens Cap. 13.
hanc rationem ejus poftponends affert: In quarto autem modo illud fine dubio
cavendum, quia & occafionem Pelagiante pravitati prie bet, quod Deum ,
ut falvet homines, humands exfpeBare afferit voluntates. Vides ergo S. Re-
m>gium non reprobalfe, fed caute potius probaffe hanc fententiam, fi nonma-
•> . lo fen