6^9 Diss , IL b e A w
„ pan Dominus in .cruce oraverit, dicens :
,, Pater, ignofce illis: non enim Jctunt qnid
3, faciunt ciun aperce ipfe Eominus dicat :
& Ego pro fis, rogo , non pro mundo r.ogo ,
,, fed pro his quos dedifii jnihi de mundo :
fed quia etiacu in ipfo infideli populo &
j, funt, & fuerunt mülti , pro 'qüibus , ut
3, a fuo errore convertantur & fal.ventur ,
3, Dominus mifericorditer oravit , & quod
5, oravit, efficaciter obtinuit , & perfecit ,
„ Et re£le B. Do&or dicît , vèlut fub
„ unius perfona ad totum ilium infidelem
3, populum : Qui pro te , cum crucifixus efr
3, fe t, oravit : quia profe&o & ex illio &
„ in illo populo & fuerunt , & funt , &
erunt pro quibus oravit. Hæ,c verba B,
„ Leonis ita omnino elfe intelligenda ,
a, etiam ipfe in aliis locis eorumdem .Ser-
,, monum ad populum tam dare exponit,
„ ut de his nemini dubitandym f it .. Sic
S.LeoSer. sj enim quodam loco ait : Dominus nofier
xix. de ,3 ita humano generifua morte confulit , ut
PaJJ.c.n. ,, facramentum falutis etiam ipfis perfecuto-
" „ ribus non negaret . Qui enim venerat
3, univerfis credentibus omnia peccata dimit-
,, fere, a generali indulgentia nec Judaicum
3, voluit crimen excludere . Item alibi de
Seem. xi. ^ e0(jem Domino noftro loquens : Cujus ,
çp i l « inquit, .etiam circa ipterfemres fuos tanta
' 3, erat pietatis affeBio, ut de cruce fuppli-
' „ cans Patri , non fe vindicari , fed illis
„ pofiularet ignofçi>: dicens: Pater , dimittç
„ Ulis; non enim .fciunt quid faciunt. De
3, cujus «tique orationis pot entia fuit , ut
„ pradicatio Apofioli Petri ex his , qui di-
„ xerunt: Sanguis ejus fuper nos & fuper
a, filios noftros , multorum ad poenitentjam
ty corda converteret, & una die baptizarentur
„ tria fere milita] udaorum fier et que omnium
„ una anima cor unum , paratorum j pr.Q
,, co mort, quem popofcerant crucifigi,
, „ Hæc de expofitione fuperiorum verbo-r
,,, rum, ex ipfis beati Leonis verbis pofuir
„ mus, qui his di&is continua fybjungit ,
Ibid.e. iv. ,, dicens: Ad hanc indulgentiam traditorju-i
. ,y das pervenire ■ non potuit : quoniam perdi-
„ tionis filius, cut dtabolus Jlabat a dextris,
3, prius in defperationem tranfiit , quam fa-
3, eyamentum generalis Redemtionis Chrit
3, Jius impleret .. Nam ; mortuo pro imp Us
3, omnibus Domino, potuijfet forte etiam his
3, confequi remedium , fi non fefiinajfet - ad
,, laqueum . In quibus verbis poteft aliquis
„ minus- confiderans & minus intelligens
3, ita exiftimare, ut. quod didum eil., Sân
3V cramentum generalis .redemtionis , & ,
„ . Mortuo pro omnibus impiis Domino , ita
,, accipi polfit, quafi & Ula.gener-alis redr
a, emtiio , & ilia mors Domini pro omni-
3, bus impiis , etiam pro non credentibus &
3, in fuav impietate pereuntibus fada creden-
dâ fit . Sed pro qifibus omnibus impiis
;, Dominum mortuum dicat , & quid ge-
neralem redemtionem velit intelligi, pu-r
„ tamus quod ipfe fuis verbis, qpæ paullo
j, fuperius pofuimus, diligenter exponat ,
T O R E L l f i R O R U M 6 6o
„ dicens: Qui enim venerat univerfis ere- Sem,
■ ,,, dentibus omnia peccata dimittere, a gene- de p
9, rali indulgentia nec Judaicum voluit cri- cap,
3, men excludere : ut vere pro illis omnibus
„ impiis mors Domini fuerit impenfa ,
„ quibus univerfis credentibus omnia pec-
,3 cata dimittit : & generalem redemtio*
,, nem, five generalem indulgentiam ideo dir
„ xilfe inteihgatur , quia nec populus Ju*
„ daicus , nec ullum genus homipum ab
„ ilia redemtione & indulgentia invenia-
,, tur exclufum . Sed in illis verbis , pro
3, quibus exponendis ifia replicavimus , il-
„ lud evidenter oftenditur , quod proditor
„ Judas nullatenus ad Chri(li Redemtio-
„ nem, pertineat, nec potuerit confequi re-
,, mediumquoniam feftinavitad laqueum,
,, Et ideo illi paffio Chrifti nihil profuit ,
,, quia in eorum damnationem tranfiit ,
3, qui apud inferos jam puniti redemtionis
,, dominicæ participes e(fe non poterant .
3, Et tarnen velut .ad ipfum infelieem &
,, perditum alio loco, ita inçrepando loqui-
,, tur, dicens: Redemtorem etiamtuum , ne
,, tibi parceret ( al. par ceres) vendidijli : non N
,) quia & ipfum redemit, quern jam fupe- cat‘ "
,, rius idem doflor ad redemtionem per-
„ venire non potuilfe monftravit; nec quod
3, Redemtor . illius intelligendus fit , qui in
,, fua impietate permanfit & periit : fed
,, quia in ilia generali redemtione paffionis
3, Chrifti potuijfet & ipfe fortajje confe- Sem.ii
3, qui remedium , fi non fejliyaffet ad la^ c, iy.
9, queum , Et ideo fic ei dieit : Redemto-
,, rem etiam tuum vendidifti : quia vere
9, etiam ipfius Redemtor fieret , fi ab eo
,, etiam port tantum reatum pie Sç fideli-
,3 ter indulgentiam pofeeret . Nimis ximni-
3, no prolixum eft, & inratione fidei exer-?
3, citatis minime necelfarium, ut de fingu^
3, lis beati hujus doftoris fententiis , ubj
j, aliqua ejufmodi occafio elfe poteft, fiçut
3, in iftis pauciffimis fg£lum eft, diligenter
3, omnia exponantuE, Illud tantum attentius
3, videtur. elfe commendandum , quod . ubi
3, generale chirographum yçl generalem
3, paélionem , five çautionem memorat ,
3, generalis damnatio totiys humani gene-
3, ris, quæ introdufla eft per Âdam , in-
„ telligerida fit>: Et ubigeneralem redemtio-
9, nem , vel generalem indulgentiam ponit ,
9, propter omnium hominum , vel omnium
nationum genus diflum açcipiendum fit,
3, Et uhl pro omnibus, impiis Dominum
9, mortem fufeepifle doeét , pro omnibus ex
3, impietate converfis, & in eum credentibus,
9, ’ ficut ipfa ejus verba in multis declarant,
3, accipiendum fit, 'v; -r.'.
Hæc "Remigius Archiepifçopus Lugdunen-
fis cum fUa Ecclefia : qui: & alia nonnul-
la S. Lèonis loca de pr-ædeftinatione , gra^
tia, & mort©Chrifti eodem opufculo explicate
ut puta capitibus 9. 16. 7.7. &c. Item
in abfolutione. quæftionis, & in lib. de tç-
nenda veritate Scripturæ cap, 8. is.&c,
Ç P Ï -
661 662
e d i t o r u m
O B S E R V A T I O N E S
IN D l S S E R T A T I O N E M S E G U N D AM Q u E S N k E L L I
DE A U C T O R E L I B R O R U M
D E V O C A T I O N E OMN I UM G E N T IUM.
N quæftione quis fît auflor libronun de Vocanme
omnium gentium, cum hi in MSS. codicibus inver fcntenüz.
niantur nunc fub Ambrofii , nunc fub Profperi nomine
• alii S. Ambcobo , alii S. Prolpero Aqui-
tano tribuendos putarunt . Cum vero Ambrofio
certiffima argumenta' obfiftant, Profpero autem Aqui-
tano non levia * ad conjedluras confugiendum fmt ,
Hinc iidem libri a nonnullis adferipti fuerunt Hila-
rio vel Arelatenfl, vel Syracufano , vel illi Profperi amico , quern a Sy-
racufano diverfum opinabantur ; ab aliis vero dati S. Eucherio Lugdunenfi :
nec defuerunt qui dimilfo Prolpero Aquitano , fubftituerunt Aurelianenfem ,
vel ilium, qui Carpentoratenfi Vafenfîque Synodis interfuit. De S. LeoneMa-
gno nemo cogitaverat. Huic autem primus omnium Quefnellus pluribus con-
jefiationibus hoc opus afferere in prsemilfa dilfertatiqne nifus eft. At Jofeph
Antelmius Forojulienfis Canonicus fe fe ex propofito eidejn oppofuit in opere
inferipto, De verts operibus SS. PP. Leonts Magni & Profperi Aquitani
Dijfertqtiones critiae: ubi illius argumenta fubveytere conatus , S- Profperum
Aquitanum horum Librorum aufloremluculenter conftituere ftuduit. Huicmox
relpondit Quefnellus epiftola gallice feripta, quæ fere tota inferta eft. operi 1
cui titulus : Le Journal des Sçavans 8. 15. Août 168ç. Non acquiévit
Antelmius, & duas alias epiftolas eodem anno repofuit, qua iaudatis differta-
tionibus fubjiciuntur in editione Parifienfi an. 168g, Quefnellus nihilominus
perftitit in featentia, ut liquet ex fecunda editione an, 1700. cut præceden-
tem differtationem immutatam inferuit.
II. De eadem vero differtatione ut diftinflum judicium feratur , très ejus
partes diftinguenda: funt; prima qua ^os refellit, qui vel Ambroftum, vel Eu-
cherium, vel Hilarium, vel Profperuftt aliquem horum librorum auflorem putarunt
• altera qua pro Leone aflerendo conjeéluras agglomérat ; tertia qua ob-
jeâionibus refpondet.
§. I.
Confirmatur Quefnelli fentent'ta , qua hi libri a Profpero Aquitano abju-
dicantur. Refpondetur Antelmio. Photii locus explicatus.
III. Prims parti, quit aliorum refellit fententias , quoad Ambroftum, £u-
cherium, & Hilarios, nec non quoad Profperos, Aurelianenfem, & ilium qui
florebat an. 527. & 329. nihil opus eft adaere, cum Quefnellus in his fingulis
»rgumenta fatis efficacia protulerit. Solum de S. Profpero Aquitano nonnihil
dicendum eft Antelmii caufla, de quo Quefnellus in prsmifla differtatione ne
verbum quidem . Ut autem refiie inter utrofque dijudicemus, Quefnelli ar-
gumenta pro excludendo Profpero, & Antelmii pro eodem Profpero auftore li-
brorum adftruendo fi conferantur, Quefnello calculos tradendos effe quifque
peripiciet. Ex quatuor argumentis , qux ifte produxit, quartum fere eft evi- De argu.
dens. Cum nimirum auflor librorum initio feribat, inter compugnantes partes mentis
quteftionem dudum vertt; fittis aperte indicat, fe noii feribere in principio qua- QMfneJE
Tom. II. X x ftiq