X I I . P E. JE F A T I O.
MiffaitRo- XIV. Ex noftro Sacramentario etiam difcimus, quam vetuftam ori-
ton- ginem habeant plersque orationes, & prsfationes non nulla;, qua: non
''“a o s* folum in Gelafiano & Gregoriano codicibus, verum etiam in Romano
cramenta- Miflali continentur. Has in adnotationibus indicabimus. Conferentibus
vero fingulas apparebit, quatenus leviores quasdam vocum mutationes
aliquse orationes receperint, & quomodo nonnumquam ex pluribus prs-
fationibus in uno Sacramentario exhibitis, aliquot fententiis ac verbis
hinc & hinc excerptis & colligatis , nonnulls Miffalis prsfationes coa-
luerint. Unum hie exemplum quoad prsfationes proferimus. Prsfatio
de Afcenfione Domini, qua; in Mi (Tali Romano & Gregoriano eft ea-
dem, ex particulis duarum prsfarionum noftri Sacramentarii compafta
fuit. Verba enim qui poft refurreäionem fuam omnibus difeipulis fuis mar
nifeftus apparuip, & ipfis cernentibus efl elevapus in calum, inveniuntur
in prsfatione prima noftri codicis; ilia vero up nos DivinitoPis fua tri-
buerep ejfie parpicipes, leguntur in fecunda. Aliud exemplum quoad orationes
, & vocum leviffimas mutationes damus. Oratio ilia Romani
Miffalis die Sabbati poft Dominicam IV. Quadragefims , qua incipit
Tuanos,, in noftro Sacramentario pepurrit menfe Septembri inter communes
§. 3p. n. 12. ubi verba operations fuce perficiant nos pacatos ,
v e i, ut in. codd. Gregorianis, placitos, in laudato Miflali f ie mutata
fuerunt; operation? fua tibi placitos ejj'e perficiant • Alia iimilia aliis con-
ferenda relinquimus .
Quam uti- XV. Multa porro in hoc praftantiffimo ac vetuftiflimo Sacramenta-
jehoc Sa. uio occurrunt ad catholica dogmata contra novitios errores confirman-
S H K da , & ad difeiplinam antiquiorum temporum gognofeendam utiha ,
ccnfirman- cum ad pofteriora additamenta ab hoc codice alieria referri ne-
(Ja,& ami-queant, a recentioribus hsreticis eo nomine eludi non poterunt , quo
?dpiTnam" jiliorum Sacramentariorum aufloritatem extenijare nityntur . Quod ft
agnofeen- prifCOrum Patrum teftimonia plurimi fiunt; quänti facienda erunt ilia
hujus Sacramentarii, quod non unius aut alterius Sanfti Patrjs , fed
fummorum antiquiffmiorumque Pontificum, atque Ecclefis principalis
doftrinam ac dilciplinam in publicis offices propofitanr atque expreffam
exhibet? Nonnulla Jefu Chrifti Divinitatern , qmedam realem ejusprs-
fentiam in Euchariftia , plura de Sanctorum cultu , & invocatione ,
de ipforum cum Martyrum, turn Confeflbrum gloria, de cultu faqry-
rum reliqqiarum, de neceffitate 8c efficientia gratis , de peccato ori-
ginali, de jejuniorum militate, de prsftantia voti continently, de be-
nediitione nuptiarum, de; fuffragiis defunftorjim , de magno numero
Martyrum, de Epifcoporum eminentia, de fuprerpa Romanorum Pon-
tificum auftoritate , aliaque de aliis dogmatibus teftimonia fingulis pro-
pe lineis in oculos incurrent. Antiquitatem jejunii cum vigilia ante A-
poftolorum fefta, ex tertia Miflä in feftp S, Andres cplhgere hcet .
Ritum velationis iponforum in benediftione nuptiarum, laftis & mel-
lis veterem ufum in baptifmp ,, Eccieftarum dedicationem celebratio-
nem facrificii in Csmeteriis Martyrum, & alia vetuftioris difcipliny
quifque deteget. Si primi quaterniones codices, qui a Januario ad ini-
tium Aprilis folemnipres, Epiphanis, Quadragefims, & Pafcjiatis Mif"
fas compleflebantur, injuria temporum pon intercidiffent, multo plura
De unit,, inyenire liceret. * . .
codicehu- XVI. Reliquum eft, ut de lplb manuferipto qusdam peculiana di-
jut Secta- Camus.
mentaru .
P B. Æ F A T I O. XIu
camus. In hoc duplex numerorum feries notatur . Alii enim numeri
fignantur in margine, alii vero contextui inferuntur. Numeri in mar-
gine deferipti, ab initio Sacramentarii ad finem ufque continua fuccef-
fione producuntur ; totiufque operis partitionem, ac prscipuorum ca-
pitum feu titulorum diverfitatem defignant. Primus numerus ob de-
feaum aliquot foliorum eft IX. initio menfis Maji, cui prscedunt plu-
res Miffs menfi Aprili inferts, qus ad numerum VIII. pertinere no-
feuntur: poftremus vero, qui définit in fine Decembris , eft numerus
XLIII. Hos numéros a Muratorio omiffos nos fuo loco, quern in codice
obtinent, referemus in margine. Alii numeri, qui inferuntur contextui,
Miflkrum numerum ac divifionem fub quovis titulo fere indignant
• ita tamen ut colleaor non -admodum accuratus duas nonnumquam
Minks diftinguere oblitus , fub unico numero collocarit. Dein
pluribus in lpcis variantes kaiones textui inferuntur, plerumque fine
diftinaione ulla : plerumque, inquam , aliquando enim prsmittitar fi-
gnum variantis aliper. H s autem vans kaionef e ' diverfis ejufdem
Miffs exemplaribus , qus in colkaoris manus venerint, prodire vi-
dentur.- fspius enim funt ejusmodi, ut non ab amanuenfium ofeitan-
tia, vel arbitrio pendeant, fed ab iis profeas nofeautur, -qui eamdem
orationem vel prsfationem in facro minifterio repetitnri , ahquid muta-
re voluerunt. Qusdam tandem loca valde luxata funt. P. Blanchinius
fspius ex conjeaura congruentes emendationes in notationibus propo-
fuit. Has non raro Muratorius recepit, ac textui inferuit, nec leftio-
nem codicis indicavit. Immo nonnullas quoque ex iis emendationibus
recepit, quas.ipfe Blanchinius pofterioribus curis retraaavit in Mis
Sacramentario prsfixis, qus Muratorii dijigentiam prsteçiere. Nos fem-
per kaionem manuferipti vel proferemus in textu, vel in adnotationibus
exhibebimus, paucis lpcis exceptis, ubi manifeftus hbrarii lapfus
deprehenditur.