i t fn In e pist. GLXVII.
roanus impofitio folitarie ponitur, nullum
fignificat facramentum, multoque minus Con-
firmationem \ fed folummodo orationes 8ç
fupplicationes manuum impofitioni conjun-
« &as, juxta illud ejufdem Auguftini : Manus
impofitio, non ficut baptifmus, repeti potefi,
Quid enim eji aliud s nifi oratio fuper homi-
h ncm ? Unde in hac ipfa epiftola Leotiis ad
Ruftieum Inquif, 2, cum probare vellet Cle-
ricos non debere poenitentiam publicam ac-
cipere per manus impofitionem, per quam lu-
âuofum illud ftadium dedican folebat , ad-
ducit hæc Scripturæ verba : Sacerdos fi.pec-
«aver i t , quis orabit pro illo ? I, Reg, 2. 25,
/ H ' A i
de Bapt,
«on, Xta
ft IC
Poftrçmo monebo per mediam pans poe-
njtentiam feu poenitentjæ umbram , quam
hic commémorât fanftus Leo, lucem affermi
illis Innocentii I, PP. verbisJj qua; video
a multis in alienos fenfus detorqueri, Ar ia -
nos , inquit , laicos converfos ad Dominum
SUB imagine posnitentïæ ac fanBi Spirit
s JanBificatiom per manus impofitionem fu f-
cipimuf . Quod enim hic imaginera poeni-
tentiæ appellat, idipfum eflfe arbitror, quod
fanflus Leo- jejuniis & manus impofitionç
çomprehendiù: quæ poenitentia , fi cum il-
lis omnibus laboriofis poenitentia gradibus
çonferatur , qui paffim in ufu erant in re»
çonçiliatione peçcatorum, imago potius 5c
umbra poenitentia merito dicitur, quam poenitentia
. Etfi enim in ilia publiée creden-
dura eft impofitam elfe manum afupplican-
tibus Sacerdotibus , publies tamen poeniten-
tis nomine non deeorabatur, quia ab omni
M O N I
S. I.EO.VIS Pp. ï . 8cc. 1 6 1 2
ilia publice hurmlificandi dffciplma ioemu-
■ nis erst. Hujufmodi tenuem &rnediam poenitentiam
'fbfceptam :eflé videmus i. ab iis
adulais , qui ad baptifmi facramentutn &
confecrationem fe fe accingebant , de qua
fanftus Auguftinns homil, '50, citata , ubi
très a&iones poenitentiæ recenfet, qaarum
hxc prima eft , qua , inquît > novujw hom'i-
rntu parturit, donec per bapttfinum falutare
omnium prateritorum fiatremiffio peccdtorum ,
2- ‘ ab iis de quibus Innocentais I, qui ah,
Arianis converti per Confirmationis facra-’
mentum in catholtca fufeipiebantur :ad banc
enirn fanilificationem fpiritus fe fe per je+
junia & orationes difponebant, 3. ab iis qui
e captivitate regreüi , in qua immolatitiis
fe cibis contaminarant, facramentortim Chri-
fli. cupiebant effç participes , quorum illis
prius communio non coneedebatür , quin je-
J un iis, orationjbus faterdotalilbus, 5c-manuum
impofitione purgath efient { Porto cum ma-
nuum impofitionem hic dego, vix mihi tempern
quin ad feeretæ confelfionis & facra-
mentalis abfolutionislit hodie fit , ritum
oculos mentis conjiciam ï prodo fufpicio-
nem, fed nihil-affero, ' '
' Amequam rfiis-obfervationibirs finem im-
ponam , operæ; pretium efi-indicaremonnul-
la ex hujus epiltelæ.prsefadione-translata ef-
fe ad prologum fittitii refcripti cMard Papæ
ad Athanafium •" aliqua etiam ex Inquif, ï g .
in epiftolam Julfi Papæ ad Orientales in
caulfa ejufdem Athanafii . Alia funt forfan
in aljis Ifidori pfeudo-epiftolis,
T U M.
QUefiielli obfervationem in epiftolam apud ipfum IX, ad Epifcopos Gallica-
_ ços Viennenfîs provincial, quam inter fuppofititias rejecimus, mfertam in-
vemes in Admonitione eidera epiftolæ præmifla tom. 1. col, : 1465. ubi
noitras animadverfiones adjecimus.
APPEN-
■ H B
A P P E N D I C U L A.
a d m o n i t i O.
m Oft yulgatum tomum primum noftra? editionis, in quo prater
i I iermones epiftolte etiam S. Leonis ad codices prafertim Roma-
nos exaftte & emendatse continentur , e Romania typis jofephi
I Collini prodiit in lucem ilia pars operum ejufdem S. Dotioris
l[ qu» ipfius epiftolas ad eofdem fere-codices. recögnitas exhibet
_____ Ij ..Circa hos vero codicea , qui & noftps & Roman* editioni ufui
,fuete, unum mönere neceflarium ducimus , ne. quis forte .de i^fide noftra in iii-
dem MSS. exemplaribus allegandis addubitet . In prafatione Roman* editio-
mis b*c admonitio legitur pag. LIII. In hoc noftra ( editione) erudito leüori
not£ manufcriftorurn In d ic e s , qua in omnibus plus dgfitdermtur , o c cvn un f,
quod ea quidem dutdi rattone fe c im u s , ut a leHorum Animo omnem fujpicio-
nem removeremus, nos potius conjeliuris in d u lß ß e , quam religiöfe eorumdem
MSS, cadtcüm lettionibus. & auÜoritatibus mflitiffe Quote in poßerum cui-
que de noftra fide dubitanfi <omnino facile ejfe poter.it ad noftros indicates fon-
tes provocare, atque fub'mde cagwfcere,, an vorig leßiones ,■ v.el a nobis ad
ealcem cujufcumque epiftolg., aut monuments adnotatg , v e l in texturn indu-
£lg , vere atque fineerc its fo n t ibus, rejpondeant, ex quibus eafdem hauftas fu ift
fe indicavimus. Conferentes vero Vattcanos codices in hac editione ad cujuf-
que epiftol* marginem indicatos cum iis, quos nos in noftra editione allegavi^
müs , deprehendimus, nonnumquam in ea Romana editione notari, hanc vel
illam Leonis epiftolam jnyeniri in aliquibus Romanis codicibus, qui eis certiffi-
me carent. Exaftiflimum «dm cataiogum epiftolarum, : qu* in quovis codice
deftribuntur, feparatis paginis , ne confufio. irreperet, contexüimus: neepiures,
vel pauciores in fingulis codicibus., feu MSS, colleclionibus reperiri Leonis epi-
ftolas, quam qus a nobis vel in prafatione, 'vel in notis recenitta fuerunt ,
certiffimi fumus: ut 8c conferentibus ipfos codices palam fiet. Römanä autem
editio codices, non raro adfignat epiftoiis, qua in ipfis defunt, idque certo erro-
xi trrbuendum ex eadem editione evincere poflumus,
In notitia manuferiptorum Vaticana bibliotheca, qua prafationi ejufdem editionis
fubjicitur, pag. LXVL feribitur, Vaticanum codicem 1341. continere epi-
ftolas Leoninas unam & . quadraginta ; ubi. legendum unam de quadraginta;
ille enim codex pertinet ad colieflionem Hifpanicam, qua compleflitur tantum
Leoninas epiftolas XXXIX. a nobis exafle recenfitas in prafatione ad epiftolas
§. X, pag. 522. & 523. At in editione epiftolarum prater quam quod hu-
jus codicis allegatio oroittitur in epiftoiis decem, qua in eo ieguntur, nume-
•rus ipfius codicis Vat. 1341. affigitur epiftoiis XLV, ex quibus fexdecim in eo-
dem codice defunt , nimirum epiftola . 24. 34. 35. 3d. 39. 46. 48. 58. 68. 98.
99. nec non una Valentiniani ad Theodofium, Marciani ad Leonem , Pulcheria
, Ceretii ac Salonii, ■ & Synodi jCalchedonenfis ad eumdem Pontificem, qua
in noftra editione funt epiftola 54. 37.. 38. 39. 42. 50. 51. 72. 6y. 123. 124.
55.: 73. 77. 68. 8c 98, In eadem manuferiptorum notitia pag. LXV, Vaticano
MS. 1342. colieftionis tertia adferibuntur fexdecim S. Leonis epifto la , quot
quidem in eodem invenimus. At in corpore editionis numerus ipfius codicis i342.
adnotatur epiftoiis 21. ita ut omifla ailegatione ejufdem ad epiftolas fex, qua in
eo continentur , perperam addatur idem numerus epiftoiis undecim, quas in ipfa
nequaquam invenies, nimirum epiftoiis ejus editionis 3. 7. 8. 14. 15; 73. 81.
91. 93. 139. & fynodica Ravennii ac aliorum Gallorum ad Leonem; nobis veto
epift. 3. 2. 7. 18. 13. 93. rod. 113. 120. 166. 8c 99. Similes lapfus occur-
runt in allegandis aliquot aliis .codicibus. Epiftola ex. gr. 24. nobis 54. appo-
nuntur in margine codd. Vatt. 1340. 1341. 1343. 1353. & 3791. cum tamen
eadem epiftola inveniatur in uno MS, 1340. in ceteris aefideretur. Epiftola 3 9.
nobis 42. qua exftat in fola colleflione Arelatenfr, ex qua reperire iieuit.unum'
codicem Vallicellanum G. 99. adferibuntur in margine codd. Vatt. 341. 34a,
1340.