3 1 5 $ E d i t o r u m O b s e r v a t x o n e s ‘ <
vit. III. alia tandem de cauffa petiiffe Concilium generale, quam quod Flavianus
ejufmodi Concilium apjpelliïht.f-' ” I -Ci S j
.Appella- 4. Flavianum ad Romanum Pontificem provocaffe indubii telles fidem fa-
vitadRo- dunt-.. Car QuefHEllus_ merum ffâgâtivuto exy Leonis'Jilentio ingéré®, nöp al-
' PontiS kgavlt-Libèratalhi, qii flum .ea, qua4 n -hac\cauffa'marrat, ex' dscumehtis abs
cem, fe infpectis fumpfit? appellationem ad Apollolicam Sedem a Flaviano delatam
pronuntiat in Breviado c.ip. 12. Flavianus am tra je prohua fcmenïiu , per-
e/usLegatos Sedem Apofiolicam appellavit libelle? Cur höc loco praterivit Va-
lentiniani Imperatqris m>illolam .inter. Lponinas.jj. qua cpm ex Lepnis relatione
atque çôrifiliq ad Theôdofium fcriptà fuerit, ut idem Quelhellus tradit n.
LJ* jf? f? non wiaus Valentiniani, quam ipfîus Leonis teftimonium agnofcere
heet.: Ibi auteni e-xpréfte opßantïnopolit anus -Epifcopus .eum ( Rbmanum1
Antiftitem 'J per libellos appelldvit. Hoc! qilidém teftimonium Quefnellus
ne omnino diffimularét, retulit qüidem pauild antK finem Differtationis n. 11.
led'.ut «jus vim elideree,-Valentirvianum in iifdém littèris poftulaffe ait Con-
Orientales-; quoqtie convenirent ,
weft-Concilium generale, .pépinde a c 'ß ad generale Concilium Flaviani appella-
tionem mreftam intellexérit Liçef" veto-- idem AugüftüS' ex Leonis confilio ,
quod pollea expliCabimus'j'?S^ödflW;äecumenicaM- pöllulavefit j non tarnen Fla-
viarium ad! ejufmodi.Synodum, féd^làd fummum Pontificem provocaffe adeo di-
- tI5 aid it’ ut <k Marca ,. qui Quefnello fufpeftus elfe non potell •;
lib. 7. de Concord: ^ 7j : np-‘p.''lcfipferit .• Flaviänum veto ad - Eeonem Fapam
t radiPo hegahs- libellb manifefic prôbatur ex eptßölä- Falen ttmani :
, . tk paullo p o il: Ivibellum appellattonis-- tradidit Logatisi jüm m t Pontificis ,: fie
... famen ut ad 'SOLUMfPÿhtfifem^iRbniânam •. provocaftêriè. -i jv je . 11
addir : & Idem teftatûf êtianr Placidiâ Aîigüfta epirtl 'ÿ^. ubi folummod©' appellatio-
fid èmnes ^ fâviani non ad unuin fummum Pontlficeiti' Seâis iïpôfielicoe' :nomine de-
Epifcopös îignatum direciam tradit, fed ad omnes Epifcopos h arum partïùm . Epifco-
j S g W i g Ö barumpartium Quefneflüs ,n. n . intèrpifctatur OccmHtütesf>ltvet\ii.m.
Qui non J . .^heodori-ti-,' "quo h i'n epiftolâ ad Renatum Göiiciliufn 1R.'ôrtiaîîiim poft
funt Epi- Itâm aepômionem in la'trotinio E|>h‘efiriö appellàvit* rdè tôtius Occidentis Con-
fçopi to- cHio inteiligendum contendit Diftert. iô . niirn. J; & :hüjus réi hanc rationemaf-
nec C o n ? ^ 1” 2* 9 ua -Orientalium convocàtionem excludens ,- ad folius Occidentis
eilium oe- ^ 0nciimm eum provocafîe palam præfert. Quid reflabat, in q p it, Theodorito
cumen.in- *^wdum, Orientalibus pene omnibus 'uel furent'ibus ^ v e l oppvejjis y vâl ne hi-
dicant. j^ere quidem audentibus nifi ut ad Occidentales j e ß t ôônverteret, eorumquë
jidèni rsligionem follicitaret Si autem fimiliter expiicandum effet teftimo-
mum Placidiæ , :.ipfo Quefnello'rdè' Oc&dètot alibus - interprétante y non, ergo ad
oecumeplcam, fed ad Occidentalem ’ ■ Synodum ad fummüm appellaffet Flavianus:
nec Quefnellus, rïifi fibimetipli parum cohærenSi oecumenieumConcilium •«
an nnrvi ill<» — -Mm.ad quod îlle provocaverit, ex illis _v_e_jbl i* s i• .n__g_e_re re pot. efnt . • 7
r ■ ialfum eft in Placidiæ fatèûs TZpifcbpos harum partium mdàcaxt Epi-
tonus Oc- j.co.Pos tptms Occidentis.v. Â d hæei:verba', • quæ ex Leonis proeuldubio mente
pidentis . .1P^a 5 probe intelligenda1 eonferent• ilia , quæ idem Pontifex, inferuit
epiiu 44. àd Imperatorem Theodolîum . Omnes partium noßrarum TLcclefioe
omnes manjuetudini v e flra cum gemitibu's & lacrymis pupplicmit .Sacerdotes ;
Sed Epi . P °ntftex hæe fcripfit Synodi Romanæ nomine, ut palàm fit ex ipfa inféré
feopi Sy- pMone ejuldem epiliolse: Léo Epifcopus & Santta Synodus, quæ in Urbe Ro-
nodi Ro- ma convenu. Hanc Synodum, quam audito nuntio latrocinii Ephelïni habuitq
manæ. ÿc cujus nommé: hæc Lcripfit, non erat ütique Synodus totius Occidentis, cui
congregandat longius tempus^requifitum fuillêt, moraque diuturnior, quam res
poftulabat. Synodus fuit-‘Epifcoporum, qui ex variis partibus aliis atque aliis
de cauflis Romam accefferant, vel ex finitimis etiam urbibus cito evocari po-
tuerunt ; ut m aliis plerifque urgentibus negotiis fieri folebat : ( vix enim ex
toto Oectdente generalès Synodi indiélæ invenientur: :).& probabilius Synodus
nuti eorum EpiRopqrum, qui anniyeriario diei ordinàtionis S. Leonis1 celebrart»
o° Kalendas Octobris frequentiflimi convenerant, uti - animadvertimus’ in Oblér-
vatiombùs ad Differt. L Quefnelli not. t . ad an. 449. Igitur dum S : Pontifex
luæ Synodi petitionem exprelfit fub nomine Ecclefiarum & Sacerdotum noftra-
U 5 7 . in D i s s e r t . V I I I . Q u e s n e l l i . 1158
rum parttum, his proculdubio vocibus no/lrarum partium illi tantum Epifcopi
intelligi queunt, qui ea in Synodo Romana praefentes, una cum Leone, fuo
& fuarum Ecclefiarum nomine Theodofium fupplicabant. Similiter ergo & in
Ptacidia litteris voces ad omnes Epifcopos harum partium de Epifcopis , qui
ex more Romana Ecclefia in Romana Synodo congregari folebant, intelligen-
ds videntur, ut ne ad totius Occidentis Epifcopos in diflitis ac remotis pro-
vmeus difperfos extendenda fint. Si quis nullo allato documento fecus judicet,
prater, ufitatum morem ac fenfum ex arbitrio eas interpretari convincetur. Ad-
de quod haud probabile eft, Flavianum , qui hac appellatione promptum fua
calamitati- remedium quarebat, id quafilfe quod longiores moras poltulallet, ut
fcilicet ex toto Occ’idente Epifcopi convocarentur. Quodfi credatur Flavianus
non folum ad Apoilolicam Sedem, verum etiam ad Epifcopos Romana Syno- Cur FI»-
di provocaffe; id non alia de caufla fecifle cenfendus eft, nifi quia feiebat , vianus
Romanos Pontifices in graviflimi? cauflis ejufmodi Synodos iblere cogere , ut 5r5 ter Sc"
maturius &: exaflius negotium dijudicaretur. Hoc quidem confilio S. Leonem ftoTictS”
epiftolis hac in re. tranlmiffis non fuum tantpm, ut in aliis litteris, fed & Sy-Epifcopos
nodi nomen inferipfifle credibile .eft ? ne pracipiti quodam impetu fine congruo Romap*
examine negotium hoc. tranfegifle yideretur . Synodi ap-
7. Notanda vero potiflimum funt verba, quibus S. Leo epift. 61. c. 1. fuam Auflori-'
& Synodi fententiam diftinguit. Qua feripta nofir a , inquit, non folum Apo* tas harum
ftoltae Sedis audontate, fed etiam SanBx Synodi, qua ad nos frequens con- sy”0[lo-
■ venerat,. unammitate direfta funt, Quefnellus hanc .pollillam affixit in mar-rumf eft
gine: Not a diflinBionem & gradationem; perinde ac fi ab Apoftolica Sedead m^Sum-"
Sandlam Synodum quafi a minore ad majorem gradus fieret. At non ita eft . mo Pou-
Dum S, Pontifex Apoftolica Sedi auBoritatem, fuas autem Synodo unanimi- tW“ ■
tatem adfcriblt j palam innuit totam , vel potiorem auBoritatem in ejufmodi
Synodis Apoftolica; Sedi effe deferendam: Synodum autem fecum congregatam
non nominarij nec vim habere nifi ob unanimitatem , qua plures ad cauflam
cognofcendam ac dijudicandam cotyvocati , omnes in eamdem cum fuo capite
& cum Sede Apoftolica fententiam tranfierunt. Qua Synodi unanimitas etfi
plurimum conferre foleat ad judicii maturitatem declarandam & ad faciendam
fidem; auBorjtati tamen Apoftolica Sedis nihil prajudicat.- turn quia hac per
ie le, etiam independenter a Synodo, jus fuum ex primatu dimanans exercere
poteft, ac identidem exercet; turn quia fi tota vis Synodi ex unanimitate pen-
det, efficax hujus audloritas in Apoftolica prafertim Sedis aufioritate ac judi-
cio confiftit: unde pleraque Romanorum Pontificum epiftola, licet in ejufmo-
di Synodis exaratx, non tamen Synodi, fed folius Pontificis nomine atque au-
cloritate edita lunt ex antiquiflima Romana Ecclefia confuetudine, ut liquet
ex _* epiftola Synodi Romana ad Clericos & Monachos Orientales an. 485. * tom. 5.
8. Id autem aufloritatis in Flaviani caufla, qua appellationem Orientalis c onc‘l-
Epifcopi refpicit, multo magis perfpicuum eft. Quaro enim ex Quefnello v ' n-edir-
num particulari Synodo Romana, ft a Summo Pontifice feparetur, jus tribuat Eadem'd'
cognofcendi cauflas appellationum, qua ex Oriente deferuntur? Judex appella-Rom.Pon-
tionum profeflo effe nequit, nifi qui ftlperior eft eo judice, a cujus fententia 'if ic is au-
appellatum fuit. Superior autem Orientalibus judicibus , qui Flavianum con- ftonjfs ia
demnaverant, Romanus quidem Pontifex eft ratione primatus, qui cum perfo- troneFL
nails prarogativa fit, ejus auaoritas a Synodo nequaquam pendet; & idcirco vianicon-
ad eum etiam folum ac feparatum a Synodo appeilare Flavianus potuit: ceteri fi™«r.
vero Occidentis aut Roman» Synodi Epifcopi a Surnmo Pontifice fejunSi cum pari
primatu ac jure non potiantur, Orientalibus fuperiores' dici nequeunt ■ ac
propterea Flavianus ad nos perinde feparatos non potuit provocare . Quod fi
ad hos quoque pravocavit , pramiffa tamen appellatione ad Sedem Apoftoli-
cam, feu ad Summum Pontificem , ut Placidiae teftimonium praffert; cum hoc
jus non ex prarogativa ipforum propria, fed ex primatu Romani Pontificis ,
quorum illi unammiter fententiam tulerunt , in eofdem aliqua ratione dima-
net; folum vel pracipuum jus Romani Antiftitis Flavianus refpexiffe credendus
eft, licet ex more judiciorum Sedis Apoftolica etiam ad Epifcopos Romana Synodi
, qui in gravioribus id genus cauflis a Pontifice advocari Jolebant appellationem
direxerit. rr
Tom. II. Ff f f 9. Hinc