i i5 P E d i t o r u m O b s e r ï a t i o n e s i id o
Valenti- ç. Hinc fane laudatus Valentinianus .totanj appellationis rationem in prima-
fllmôniumtum Sedis Apoftolicæ, qui folius Romani Pontificis proprius & perfonalis eft,
idem' jus retulit his verbis epift. 55. Debemus .... dignitatem propria meneradonis B.
jjontifi. Apoflolo Petro intemçratam & in nojlris temporibus confervare ; quaterius
ciipn fia- BeatiJJimus Roman« civitatis Epifcopus, cut PRINCIPATUM Sacerdotii fu-
tuit, ac in _pcr omnes antiquitas contulit, locum habeat ac facultatem de fide & SA-
reft»tUm l-ERDOTIBUS judicar'e .... Hujus enim rei gratia fecundum folemnitatem ,
feu morem Conciliorum Conflantinopolitimus Epifcopus EUM per libellas ap-
pellavit. Vides appellationis rationem in eo collocari, quia Summus Pontifex,
principatus, feu-primatus caufla, habet poteflatem de Sacerdotibus, ac proinde
de Conftantinopolitano etiam Epifcopo judicarel
Quatenns t°. In Hoc fane Appftolicæ Sedis, feu Romani' Pontificis ■ principatu feu pri-
primatui matu duæ potiffimum diftinguendæ funt efléntiales prærogativîe. Una quod idem
.eompçtar.-primatus perfonalis eft, jtauni perfonæ fummi Pontificis alligatüs, uf nullialii
. communis fit.- unde qui primatum ejufmodi diviferunt, feu commuhem fece-
runt SS. Petro & Paullo, çonftituentes duo Ecdefiæ capita,-ac duos primates
squales, ab Eccjefia reprobati fuere.' Id in dubium non vocabit ipfe Quefnel-
lus, quippe qui in opéré inferipto La difeipline de F'Eglife tom. i f pag. q6.
explicans illud PaulliH. Cor: c. 12. v. 11. Nihil minus fut ab iis '; qui funt
fupra modum Apojloli, ait: En fout cela F égalité ne regarde precifement que
F Apofiolat, non la primauté de F Apoflolat: quibus cum Pétri primatum ne-
mini iplbrum Apoftolorum communem fateatur, perfonalém utiqüe ipfius-, ac
proinde etiam fuccefforum ejus fpiffe, 8ç elfe, nec a quopiam pendere neceffa-
rio cognofcit. AJia prærpgativa eft,primatum ejulmodi non meri ordinMr-&-ho-
noris principatum eue, fed præpipuæ jurifdiéiionis, ut ipfî etiam Gal-Iicani fieri-
ptores cum cathoiica Écclefia profitentur. -Hic ergo primatus, feu principatus
peculiar« juris fupra Epifcopos cum perfonalis fit, ficut Apoftolicæ Sedis Concilio
& Epifcopis. in eo congregatis communis dici nequit, led eft proprius folius
fummi Pontificis; fie jus illud appellationis Flaviani ad Sedem Apoftoli-
cam delatæ ejuldem primatus caulfa, ut -Valentinianus & Placidia teftantur ,
iifdem Concilio & Epifcopis ita communis djeï nequit, ut fummo Pontifici per
fie fie depegetur. Immo fi Pontifici ex primatu competit,'ita Hoc jus quaten-us
primati competens ipfius eft proprium, ut aliis Epifcopis eodem primatu caren-
tibus æque commune non fit; nec Synodi âc Epifcoporum convoçatione idem
Pontifex indigeat ad acquirendum vel exercendum hoc jus, quod ipfius proprium
a nemine pendet, ficut -nec pendet primatus, ex quo jus illud dérivât ,
ut pluribus\ conftituimus in Obfervationibus ad Differt. V. Quefnelli part. 1.
c. 7. Hac forte de çauffa Valentinianus ad folum Romanum Epifcopum appel-
lationem a Flaviano interpofitam prodidit, nec memorandos duxit harum par-
t ium ,feu Romans: Synodi Epifcopos-, etiamfi in ipfo Ijbello appellationis no-
minati fuerint, ut ex Plaçidiæ teftimonio colligere licet. Interim vero ex his,
qua haftenus differuirnus, indpbiis teftibus. demonftratum credimus, S. ■ Flavia-
num provocaffe ad S. Leonem, non yero ad Concilium totius Occidentis, ne-
dum ad oecumenicum, ut Quefnellus contendit,
Léoreipfa §!• Ipfum vero Leonis faiftum eamdem rem apertius déclarât. Accepto enim
judicium appellationis libello, quem Hilarus attulit, vel Synodum Epifcoporum , qui
tuln . evicinis civitatibus expedite acciri poterant, nec non eorum, qui Romæ variis
de cauflis ex aliquot totius Occidentis partibus reperjebantur ( unde Occidenta-
E , le Concilium ab Hilaro appellari pptmt ) ftatim coegit ; vel, ut probabilius
^ 4 ’ credimus, illud Concilium, quod ex iifdem fere Epifcopis celebrando diei anni-
verfario ordinationis fuæ jam coaélum habebat , tantie rei caufla aliquandiu pro-
duxit: ac in eo omnia latrocinii Ephefini gefta præfertim in Flavianum refei-
dit. Id difeimus ex epift. 4b. ejufdem Hilari Diaconi ad Pulcheriam, ubi hæc
leguntur. Vsftra itaque meneranda dementia cognofcqt, a prafato Papa cum
omni Occidentali Concilio reprobari omnia, qua in Ephefo contra canones per
tumultus & odia facufariq a Diofcoro Epifcopo gefia fu n t , & nulla ratione
hac in his partibus fufeipi poffe , qua per potentiam pradidi non fine lafito-
ne fidei, & prajudicio fancltjfimi vtri innoxiique ( Flavjani ) commiffa funt.
Hæc fane decretoriam fanflionem pro Flaviano a Leone in Romana Synodo
jgm . , â in' D i s s e r t . V III. Q uësnelli.
editam figmficant. Idem confirmatur epiftolis ipfius Leonis 44. 4<. «j-
ex eadem Synodo m Orientent miflis, in quibus affirmât Flavianum in fmi
EDheffaSa6 (-ac prolI*^e >n Conftantmopolitana Sede perfiftere,- Sc quæcumque
o ln r tL t5 c haben n0n Poffei Mnuatque^ omnia in, eo ftatu elfe
q,“° ^ " “ H i ?mne indicium: qua: cum ex Synodo feripta
f S Â ÿ 1 privât us,-fed uti Pontifex fcripfit, ea utiqüe Apoftolicæ Sedis
auctoritate, ad quam Flavianus provocaverat, additis etiam eorum Epifcopo-
GdlaRS X uroffiffit“ h ‘S’ H qU°S Pïï iter eum nppellationem Galla llacidia Prodidit. Hinc etiam m Concilio Calchedonenfi aain. te1r0p.o fucuifmle
M | Ephefi peteretur, Legati Sedis Apoftolicæ fe feoppofuerei h Z
rationem afferentes, quia a beanffimo & apofiolico Romana Urbis Epifcopo
omma, qua tb, gefta funt, mana funt h a b ita is Flavianus ad Synbdumoecm
menicam appe affet, & Leoni abfque ejufmodi Synodo jus non L f le t d Z e l “
fet irrita Ej >he[1"a afta pri^tim quidem judicare potuif- - . | | IM M f ld inft ^n0tf° d®finire & etHcere, nec «Synodo feribe-
d piibheam & appftolicam auftoritatem ac judicium déclarât'. In ea-
e pan er Synodo omnes, qui Ephefinjs geftis affenfum præbuerant , a com-
munione Leonis feparatos fuiffe colligi l'Videtur ex epift. 80. c. .2. quod fane
appltoliçam auètontatem interpofitam confirmât.. .- „
a T enn?-U5 nellUS.DlfferxnIa quodnam fuerit Hlud Apoftolica Sèdis fudicium Idem er
i g ü W # > M c- S- quo Theodoritus in eodem Ephefino la-
trocimo depofitus, ymdicatus fuit ; contendit num. 4. fitum fuiffe in litteris confirml’
quibus conpcit Leonem epiftolæ 52. ipfius Theodorkt refcripfiffe, 2 S u m |
m ^tcans, nec expedandum et effe ahud wdtcum^ut Ecclcfiam fuam fo-
l^o more gubernaret:, quomam qua gefta erant Ephèfi per unius hominis L -
pudenttam (. lege tmpotenttam ) nulla cathoiica fidei ratio rata effe permittit .
/ 'ur’ { uW ltS e dts .Apoftolica judicium , ut ego quidem
reor. Negat qmdem fuiffe fententiam, quæ-partibus auditis pronuntiata fuerit.;
at judicium & decretum auflontatis apoftolicæ negare norv potuifc. iQuod'ffl
yerum eft m Tfieodorm eauffa, in qua, quid Leo reipfarfcripferit, ignAratur • » .. .
.id mdto magis fatendum eft m appellatione Flaviani, ,ob quam i Synodi l
Romæ coacla, & Ephefina gefta refciffa, & litteræ enSynodo editæ- funt, quibus
Flavianus ^ inique depofifus, & pro vero Conftantinopolitano Epifcopo Ha-
bendus. decernitur. Hoc Apoftoltc# Sçdis judktum quis neget ? H^bes; igitiir
pro.afferenda appeyaripne^Elaviani: ad iummum- jEontificem coæva-.teftimonià
omni çxceptrone majora; ;habes ipfum ,leonis judicium-y.qnod .nonutamrexneius
epiftoli^, quam; ex^ eodem. Quelpeilp. five- imerpretahte;'!fi«e.:confitente: expref-
limps. (Juls poll Hæc,non inamflimum agnofeat ejuideap rconatumi,„quo. banc
.appejlationem a fummo Pontifice a^ generalem Synadiim transfemeriftuduit )
■ I H H P 9 M^ les’ *l aPPLellaf>° : F^viani. geneèle-. Concilium non require- Quefnelli
Dar , cur Iæq epilt. 44. a; Theodonp petievit), ut quia. ö?. hoßri C sati 1 ß- obje&io
M ite r; r?,clqmarunt,v &,ei£dern libellumeappelktimii Elamiams Epifcopus de- e*plofï *
M , gçneralem Sjmbdum /ubeatis intra Iteliam celobrarUMt cur paullo..infra
pqfl qppellçttionçm interpofitam hoc<'wcefario,pöß»lM,mimzvit ? HæCd.fota
F T1 ^ efneî)f ' rat.I0i qw* g mett ut;:probaretuafiq.uid.; certuifl Habeiidum
xffet, Leonem,non aJia,de caufla pôftulalïe, & dixilfeineceffariam:ISym>
dum generalem poft appeUationem -Flayiapi., „ifi V m # * âppelktio -non ad
ipfum Leopern, aut ad Romanam^Synodum, fed ad. c S i u m generale dela-
ta fuerit- Sed bse,ratio, quam Quefnellus: quidem- .veffiri unicin ac certam
>ngerit,,,^Ifa eft. Ejavianutn enim qd; Synodum oecumentcam non provocaffeFkvi.nn.
« P B » £ # S M i qqqrumjjnterpretationem.tipfc -Quefnellus-. fuggeflît
H S n > Jn m Flayiam anguftüs, in quibus expeditum. remedium quæ- W i d
rebatur, çum non-debume generalem : Synodum petere. Poffumus addere ipfum synoduni
ex fuis pnncipus,,non..potuiffe hanc Synodum neceffariam putare. -Id liquet ex “ cumeni|'
11s, quæ ob. einentitam Eutychis appeUationem ad Leonem fcripfit epift 16
Cauffa enim, mquit, egef johimmodo vefiro Jelatto & defenfione, qua debeà-
tts confenfu proprio ad tranquillttatem: & pacem cunda perducere. Sic enim
Rare fis, qua furrexit, & turba, qua propter earn fada fu n t , fact Hirne de-
Jtruentur. Removebitur autem & Concilium, quod fieri divukatur- auatenus
Tom- IL ’ F f f f 2 ’ nequa.