I ï 87 Q_u e s n e !l l i
i properantàbus :vacifum non fuit d'e' 1 illius
veritate aecuratius inqüirere . Mihi Vero
4 rem çùriofius explorant! certum èft 2 Do-
mnum Antiochenum jam tum fatofun&Um
fuiffe, cûm Ma'xhmis Antiochenæ Ecclefiæ
Pontifex faftus eft; ac proinde falfam 4effe
ac commentitiam Aftionem illam, quæ de
Doriino infcribitur, fanftoque Concilio Calchedonenfi
putido mendaeio affingitur ï in
qua videlicet Maximus inducitur Domno
quafi poft exauftorationem fuam fuperftiti
alimenta de fiiæ: Ecclefiæ redditibus ex Concilii
indulgentia impertiens. Atque ut hoc
conftanter afleram, non levia & infirma vi-
deor mihi habere argumenta.
y ‘ Primùmenim hæcuna Aftio inter omnes
t „^,lneA« alias Calchedonenfis Concilii Aftionês la-
édita *,l*e tantum édita reperitur , 3 græce au*
j lem nufpiam apparmt : quod certe non levé
indicium cft ; fuppofitionis a Latino im-
poftore aüquo faftæ, Si enim ilia vere in
Concilio confe&a fuiffet, græce' utique fuiffet,
atque; Græcis hujus Synodi aftis infer-
ta cum aliis aftionibus legeretur. Cur enim
hæc una a reliquarum a&ionum Græcarum
çorporé cfiftrafta fuiffet, plane non apparet.
V. ; z» Ex 4 unico ' nobis ■ codice prodit hu-
Exunico jufmodi aftio, quem nulla auftofitas, an-
•recenri& tiqùitas nulla commendabat : cum & char-
mfirinæ fi-îaceus folummodo effet ,f'&ab ignotis fcho-
açi çoqicé. laribus. Germanis duobus acceptas prædice-
4 tur. Talis enim eft épigraphe , qua infi-
gnita reperitiir in Crabbiana , Suriana , aliif-
que Côneiliorum editionibus': Aftio de Domno
.Antiochene, que inventa efl in Codice
Patrum Julie membranaceo -, tranfcripta ek
Cadke vetufio chartacep , .& dicitur ipfa
fuijfe Procuit & Albtni Germanorum Scho-
Idfikprttm * Philippus quidem Läbbeus in
■ ; noviffima-, Çoncilioriim editione codicem
quemdam laudat aftorum Calchedonenfis
Concilii a Ruftico Ecclefiæ Romanæ Dia*
: çonocum Græcis codicibus collatorum, a-n-
, notatorum , diftinftorum. In hoc vero co-
dice , qui dicitur effe> D., Bohierii Divio*
nenfis , aftio de Domno fubjicitur aftioni
fextæ ^çum hoç tjtulo : Explicit v i, aftio ,
D e s s e r t . IX. 1 188
Iricipitvii. De Dotifno Antiochene quondam
Patriarcha translata ex Greco in Latinum .
Sed Ruflici fides hoc in negotio fufpefta
eft: cum enim fchifmaticus ifte Diaconus a
Vigilio Papa anäthemati fubjeftus, videret
exemplum Dömni tamquam poft mortem
damnati obtrudi folere ab adverfariis trium
Gapitulorum damnationem expetentibus ,
potuit homo hoc cauffte fua: patrocinium ex
mendacio adfcifcere , ut fabricata Adlione
de Domno quafi adhuc fuperfiite, eumpoft
mortem nön effe damnatum affereret , id-
que faltem Occidentalibus perfuaderet. Quic-
quid porro fit de Ruflici fide ac fincefita-
t e , certum apparet mihi 5.. fo,lam AdHo-
nem primam Cälchedonenfis'Concilii abeo
effe recenfitam: foli enim.ifti Adlioni no-
men fuum fubjecit in hunc modum :
Ex Cod. MS. .Bohieriano.
Explicit prima cögnitio Calchedonenfis Con-
eilii . Finivimus emend antes & conferentes
manufcripta a pridie ante Kal. x c ii. ( id
efi Decembris ) fieria iv. Ind. xv.
Kal.Aprilis: Rufiicus per grqiiam Dei Diaconus
f ancle Ecclefie Romane contuli, anno-
tavi, difiinxi . Deo gratias .'
Ex editione Petri Crabbi Ord. Min.
Finis prime eognttionis Calchedonenfis
Concilii , que finita , emendatä t & coll a-
ta efi anno Domini 417. ( emendatur in
margine aut 454. aut 457. in omnibus pef-
fime, inquit Labbeus ) feria iv. tndiBione
i^. Kalend. Aprilis 12. Rufiicus per gra-
tiam Dei Diaconus fanfte Ecclefie Romane
, contuli . xanhötatii, difiinxi . Deo gratias.
Eadem fere itv editione Romana paucis
variantibus . Ex illis porro apparet nihil
certi ftatüi poffe ex hujufmodi annotationi-
bus, qu£E fibi noncoherent, ac infuper non
unius Ruflici effe, fed plurium diverforum-
que annotatorum, illam Bohieriani codicis
monitionem. Ruflicus enim relegit Calche-
donenfem Synodum ad codicem , quem jam
emendaverant & contulerant fupenores ipfo
corredlores : fuämque pariter atteftationem
appofuit, ut i-IIi- fuam . Sed hi adfiones re-
liquas recenfuerunt, ilie ultra primam pro-
gref-
E D I T O R U M Ä D N O T A T I O N E S .
ï Veritatem finceritatemque hujus adfiönis
•in Ôbférvationibùs ( fùbjiciêndis. defehdemus ,
Quéfnellique nifus' omries ibidem retundentur.
2 Id faifum evincetur ibidem n. 2'.
3 Etfi-hæc adtio græce nufpiam apparuit ;
,çain .tamqp e Græco ! latine redditam in Ob-
fervatiônibus demonftrabimus. Græcorum au-
tem çodicum , qui ad. nos penrenerunt, defe-
dtum in capflis particularibus nihil probare
patebit ex not. 18. in Diflert. I. ad an. 451.
ubi particulares ejufmodi a’dliône,s in, muftis
codicibus Græcis generatim ominas., in aliis
aiïtem non paucis , qui particulates âdliortes
exhibent, omiflam aaionem de Photio Tyfi
manifeflum fecimus. Quid igitür minim , fi
hæc a&io de Domno præterita^ fuif ?
4] Alium codicem naéli fumus, eumque ve-
tuftiffimum,, , ac diyerfæ originis ; de Cujuspræ-
ftantia agemus in Obfervat. num. 3. & feqq.
Quefnelli hallucinatio circa ipfum codicem ,
quem hie nominat, ex eo pendet, quod epi-
graphen in vulgatis huic adtioni prefix am edi-
torum effe crediderit, ac fi hi in ea typis im-
primenda codice üfi fint recenti tranferipto
ex alio dnorum Gèrmahorum . At hsec epi-
graphes, quam vin Obfervationibus ad MSS.
Iibrorum fidem exadtam proferemus, Rufticum
habet audforem j ac proinde codices quoque
in ea memo rati äfitiquiflimi funt. Vide Ob*
ferv. num.; , .«
5 Id falfum oflendemus in Obferv. ad not
'2. Quefnelli in epifl.,Yi3. Diflindlam eorum ,
que lucubravit Riifficus, notitiam Quefnellus
habere non pötuit, cum hzc feripfit : non-
dum enirn prodierant Baluzii emendationes in
textum R ü ftic i'quas qui legerit , fequentes
illius animadverfrones manes agnofeet .
D e c a u s s a D
. greffus effe non .videtur. Addo annos, quos
annotatio prior, defignat,. ad. Rufliei ætatem
pertinere non poffe •; & priorem illam an-
notationem fpjpedlam reddfr-ex haç voce
Manufcvipta : antequam enim •; excudendo-
rum codicum artem hominibus^largiituç effet
Deus opt. max. fupervacafteum omnino
erat Manufcriptomm ab .editis. difcrimen ,
qupd illic fugger:itur . Præterea etfi demus
Adionies omues Calchedonenfes, a Ruftico
effe reledhs & enaendatas , clarum eft aëio-
nem, de qua diflfcrimus, iriventam ab eo
non fuiffe ; quod, vel unu$ code^x Bohetia-
nus, teftatur. Nam in eo titulus adtionisde
Domno, omnina fingularis eft : nulla rele-
dlionis ac emendationis fit mentia .* Lati-
næ ex Græcp translationis mentio argumen-
to eft hoc ex Græco codice , quem confe-
xens Rufticus in manibus habçbat , non effe
defumtum. Denique Petrus Crabbe , Lau-
rentius Surius, ■ aliique-, qui in edendoCal-
cbedonenfi Concilio ufi funt codicibus a
Ruftico recenfitis ac emendatis, cum ad
adtionem Domnianam veniunt, de Ruftico
nullam mentipnemjhabent ; fed palampro-
fitentur feillamex unico codice Juliæmem-
branaceo eruiffeac publicæ luci dediffe. Unde
patet quam incerta ad nos via pervene-
r it , ejufque fjdçm omnem penes duos; Ger-
manos Scholafticos verfari . Sed tædet me
tricarum iftarum : ad alia argumenta fuppofitionis
pergamus.
ï VI. 3* Eft ex ; incerta fede , quam hadtenus
jncerta A-nadla eft ex *|uo inferta Calchedpnenfibus
lionisfe-adtionibus. Cum enim numerp nullo con-
fignata effet, eum, fortita eft locum, quem
cuifque placuit ei aflignare. Poft feptimam
eqim adlionçm collocata reperitur ineditio-
iiibus Crabbianis., Suriana, & BinianaLatina
A. D. mdcvi. Romana Græco-Lati-.
na1} aliæque poftmpdum editiones. fedem et
figunt poft decimam adfionem . Nulli ea-
lum editionum procuratores ita conftituti
vel immutati ordinis vicem ratione autau-
dioritate codicis com proban t : ut manifeftum
fit inter alias Synodi a&iones 6 numquam
effe numeratam , fed longe poft colledla illius,
adla fuperindudlam effe & interjedfam r
quæ nimirum tam incertis fedibus jaftata
con fpicitur.
4. Conftat adlionem illam 7 Juftiniano
fenota. I.mPerat.°ri ignotam fuiffe , f i quidem in pro-
p 7 ‘ lixo feripto , qui infcribitur : Confejfio reft
e fide i Jufi iniani Imper at or is adverfus tria
T oni. II.
vn.
,'ftiniano
omni Ant . E p. u p o
capitula- & univtrfio ceetui Catholics & Apo-
ftolice Ecclefie diredlus legitur, hsec habet:
Sqnfta Calchedonenfil; Synodus Damnum An-
ti,achte fiaftum Epifcopurp poft mortem con-
demnavit y quod folum aufüs efi feribere opor-
tere taceri duodeeim capitula Cy villi. . . Quo*
mqdó damnatus póft mortem, fi ei ex Concilii
fent?ntia alimenta de redditibus Eccle-
üz Aptipchena: miniftrata funt a Maximo?
An Imperator ejufque::adminiftri ,. quorum
.opera .in- hoc negotio utebatur , exiftimandi
funt aliquid eorum ignoraffe, qus aäis Gal-
chedonenfis Concjlii continebantur ; illius,
inquam , Concilii, cujus unius gratia totam
Ecclefiam comfnoveban t ?
5,r Non Imperator folum ejufque conful- VIII.
tores , fed ipfa ,etiam univerfalis Synodus Quinta
quinta eadem m. fententia fuit, ut feribitur Synodus
fub finerp Collationis.' fextse : Calchedonen--^10^em
fi'S s inquit-, Synodus Domnum Antiochie £-
piffaopuw'y eo quod, feripfit debere taceri duo- raV1 '
decim capitula fan ft e memorie Cy rillt , &
poft , mortem eondemnavit 4 cum confirmajfet
eondemnationem ejus, & fufcepijfet Maximi
ordinationem . Si porro Domnus poft mortem
damnatus eft a Calchedonenfi Concilio
( quod temere ac i:e inexplorata diftum effe
a Patribus qui afferuerit, injuriofus plane fit
erga fan&am Synodum, magifque ipfe teme-~
ritatis reus: ) igi’tur fuperftes non erat Domnus.
cum Synodus habita eft , fummseque
ignorantiae ac impudently eonvincitur, quif-
qujs hanc aftionem confarcinavit ac fuppo-
> ^ ■ . A* J inquies , non magis credendum
Concilio affirmanti Domnum poft mortem
effe damnatum , quam , cum afferit eum a
Calchedonenfi Synodo damnationis excepifle
fententiam . Nufpiam porro hyc damnatio
>; legitur inter hujus Concilii afta . Occur-
runt objedlioni ipfi Patres , cum in eo da-
mnationem iftam; pofitam effe oftendunt,
quod eondemnationem ejus- confirmarunt r
eonfirmaffe autem , cum Synodi Ephefiny
Afta quoad hanc partem non refeiderunt :
hyc vero non refeidiffe circa illud , cum
Maximi ordinationem in Domni locum propter
hujus damnationem fubftituti irritam
effe non jufferuntfed potius approbarunt,
ne minimam quidem querelam adverfus illius
ordinationem moventes . Ex his luce
elarius eft tempore Juftiniani Imperatoris&
quinty Synodi univerfalis non leftam effe
aftionem illam inter afta Calchedonenfis
Concilii : alioqui quid erat facilius , quam
Hhhh faVi
E D I T O R U M A D N O T A T I O N E S .
6 Idem accidit aftioni de Photio Tyri ,
üam tarnen geiiuinam nemo negaverit. Vi-
e Obferv.'*h. 13. & riótationem 18. in Differt.
I. ad an. 451.
7 Huic argumento negativo refpöndebimus
in Obferv. n. 14. Nihil enim mirum, fi Juftiniano
, Patribus Concilii V. & Facundo ieno-
ta fuit ha?c aétio, quy ita in eórum codicibus
deerat*, ficut m plerifque defiderabatur
aftio de Photio Tyri. Quod autem idem Ju-
ftinianus & Patres laudaty Synodi in recitatis
locis tradunt , Calchedönenfem Synodum
condemnaffe Domnum poft mortem, nihilmo-
vere debet. Nam præterquam quod alia quæ-
dam hof urn errata in rebus hiftorlcis manife-
fta funt ; hocque falfum conyincitur ex no-
ftra aftiqne, quæ ipfis. ignota Fuit ; profefto
in ceteris a£hs nihil eft, uride ea condemna-
fio ac mors colligi potuerint. Solum enim in
his legitur, Maximum a Concilio fuiffe fu-
fceptum tamquam Epifcopum, quia ilium S.
Leo in communionem receperat. Vid. aft. 10!