poribusexate meminerit. Ordinationes, in*
quit, Prefbyterorum <& Diaconorum , nifi
cert is temporibus & diebus exerceri non de-
bent, ideji quart i menfis je junto, feptimi&
decimly fed etiam quadragefimalis initi't ,
medians hebdomad* & Sabbati je junto
circa vefperqm noverint celebrandas. De Sab-
bato fanto itidem filent, dum alios dies
prædjtos numerant, Synodus Romana fub
Zaeharia PP. an; Do * . 743.' C. 2. Lemo-
vicenfis fiib Uenedito an», 1034. Clafomon-
tana fubUrbâno II. an. 1095^ IX. &c. Quam-
visiautem hoc non conftaret, ut certe-con-
ftat, manifeftum ta men effet nihil dé Sab-
fànfto haberi in hoc Leonis loco , quod
ad Ordinationem fpe&et » Cum enim in-
quirat ad quam diem no£Vi$ Sabbatum ex-
cipientis initia pertineant, concludit ad diem
Refurre&iortis, id eft1, ad diem dominicam
pertmere, atque id evincit addu&o Sabbati
fancti exemplo, cujus no&is initia ex fo-
lemni;ate, Officii Ecclefiaftici & Baptifmi
collatione , cercum eft ad ■ diem dominicam
pertinere. Hoc feme! conftituto, reftat exa-
minandum , .an certi ;aliqui dies dominici
Ordination; deputarentur; ’an vero qiièmli-
bet- ad id, eligerepermicterefur? Qubd1 po-
ftremum apud me cettiffimum eft. f. Quia
nullum in particulari .defignat Leo nofter ,
P^lumque proihdé exckdit | uti nec ante
ipfum fadum fuiffe- jdeprehendimus . 2. -Ex
bpdierqa etiàm: confuetudine-c'OgnO'fci'tlms
0quemübfit i diem’ ex automate
confuetüdinis ^ântiquæ f fTraditionis Apqftff-
licæ facrarum Scriptutfamm, ex qurbus
ar§uit S. Leo, ad Epifcoporum cortfecratio*
»em affumtam fuiffe . J Si. autem Epifcopo-
fum Y proculdubio, ;&jPrésby terorum ac Dia*
ÇÇPSîWrh.-flulîum enim diferimen, quo ad
diem Ordinationis, iritertutiiofque ponit fan-
: Leo- uinrjpfoefentji ^epiftolamgv Mos ifte
KlSÇ^at aureis iUis temporibus,^ uti quo, citrus
cfieyt-. ppterftt , Iqcclefi«. Phftore fuo - vi-
duatæ per -alfiîriusj Pontificis eledionem fub-
veniretun-; j ficut -vidimus ■ etiam Calchedo-
nenfi decçgtq cjautumofuifle.»:: u iU . v.üb-ffi
Altefi dççjkum. qnæftnmLfat isftet fine ùllo
negotio: ; -Jfa^ .enimcex hac fola épiftolarpetû
fpicupm .eft floftem illamsl quæ*. ceiebrandis
bi^s eligebatUEjiad Dominicamper-
tinuiffe^ Erimum. enimj: fandtas Leo expref-
fe affejit f^tagendum effe Diofcoro ^' ut"hïs\
qui, çonfecrartdi Junt ,\ ‘ tiémqua'm > bsnediB'to
nifi i n ’die Refutiretlibmsi'JdSminicie tribun-
tur-9 cut p,;ye [perd Sabbati initium confiât
afcribi : Deinde dun^recenfet iHuftriora my-
Vide Dtf- fteria quæ die dominicam confcigerunt ex di-
fert. 6. de viiia ;ordinatiône, : fads innhit * & per - diem
dominicæ Refiirreaionîfe earn intelligi de-
' a 1 ’ here, quam nunc Dominicam abfolute - vo-
citamus: nec Sabbatum-* fed jpfarp Dominicam
ex Apoftolorum inftitufo confecratio-
E D I T i ^ R u V i d )
2 Cum- oranes codices Sacratnentärii Gregö-
tiam exhibeant orationes proprias ad Miflatti
Sabbati ordinationis f l & propria^ item Doiriini
Sacerdotum fuiffe dedicatam. Denique ,
ut alia mnlta miffa faciamus , illud indicat
Urbànus fecnndus in Concilio Claromonta-
ho citato, cum præcipiens ùt Ordines Sab-
bato quatuor temporum celebrarentur, ad-
dit .• Et tunc protrahatur jejunium ufque ad
vefperas, & fi fieri potefi ufque ad crafiU
fium , ut magics apparent in die dominico
Ordines fieri. Nihil enim magis evincit'harte
facratiftimam diem Ordinibus conferendis de-
ftinatam fuiffe .* quam quod ne tunc quidem
ejus confuetüdinis memoriam penitus abole-
ri voltierunt fanfti Pontifices j cum ratio-
nes magni, ut credere par eft, momenti ad
illam mutandam, eps impulerp. Cmus ,mu-
tacionis varii per fuccederttes fibi ætatesfue-
re gradus . Primum enim extra dubitatio-
nem omnem tffc videtur hanc c*tetnoniam
ipfo die dominico inter, facras Synaxes ce-
lebratam fuiffe ab Apoftolis , & apoftolico-
rum temporum Epifcopis.* idque hora diei
tertia , quæ facris myfteriis agendis^ femper
àflignata fuit-. : 1 , ! ;
[{Poftmodum ibgruente perfecutiqfié Gen-
tilium , cum iidem coetus anteludanis horis
agi coeperunt a ‘’Chrîftiànis ûï^ideïiçêt
diurnara hoftium1 fidei . dilîgerttïarri, fiêludè-
rent, e^derti quoque, hora Ordih^tiohes ce-
lebratas fuiffe veriffmillimum , eft .‘ Quod po-
ftea etiam reddità Ecclefiæ päce cöntinua-
tum : unde indudlæ Sabbati Vigiliæ y dé
^üibüs Léo ffofter : tutti* nè • conftfôit'udin'ft
languïne Martÿfum' vel uti. cohfècŸatæ me-
moria’ abbleretür1: tiim ut R/fèritmonis 'do-
in initié', quæ 'fümmo mané1 tfoiVfigichonor
eadem hora éxhiberetur : tum deniqué 'rté .
Sabbati ‘jejunium ad ultèrïofèm Dominica
partem cohtinxtatam tam confebrantèm Epi-
feopum, quàm confecratos hitfy utt¥ fatiga-
ret'. Qdæ ‘ratio î opinot j in câüffa' ^ i t , ut
fèrtfim a mane dbminrdô'ad inifik rioctis,
dein de a •nöÖii'H&brfliö àd ànfècé'dértfë Säb-
bati Vefperàm ,. ^Ut ex Gelaflo. ïupéà'1 citato
patet : poft a Vefpêfa ad meridiem déni-
q'ue a meridid^d; m'atutinas horas ,' üt fit •home
, Otdi na tio ; retéogrediens^, tan de rti rfe Vo-
; Qpdtl ’àuttin^qUiâaiii ajùnt ôb tshi' ïpiîo-
netfa: dircâ môétis 'inifta^ceybratas ‘effe^rdi-
natibnés:if ne Gffiéfüiii Dô*ihicfe;'p.eé pccur-
rentem hü'juS 1 donfecratiohis ■ fôléénnîtatem
impedirétur, \^rüme(fe non ékiftimô : quem- .
admodum enim iri ipfo Refurreéliô'ttis1 'die,
htomôr!& :për toräm'P^Vâvarh totum
Officium Ecclefiæ Neophytos. âttinébat ; ita
nüllum1 eràt àliud Dômthicæ Officjum, nuî- r
la facrificii1 oblänb iri die' Ordirtaiiortî^ ]
qüarn quîé 'ipfius>|ratià bèlébrabàt’ü'r V-Pubd
ita verum eft, ut cum ad diem ‘SaftBati re-
vocata eft Ordinationis folemnitas", in èum-
dem jquoquq «die® . translatum fit 2 Miffæ 4
Officfum, & Dominica fequens proprio ca-
itl fdfiZ r.i’. <: Utp - | tpe-
Sl O ÿ,A T 1 O N E S i
nicæ, qiiàé ordinationis Sabbatufri ïpbfeqüitur ;
Vërum effé heôuit , ' ob träduftäsJ órditiationes
iq diem Sabbati prp diedominicOj^piutnqüb-
P ' ' " " l ' que
1313 Q uesnelli No tæ ,
temporis. An poft Leonis, admonitionem re-
cepta fittnihi non liquet. Antiquum in
ilia ritum , Romano pofthabito, oblervatum
effe, perfuadet quod de recentioribus Græ-
cis, Syris, aliifque Orientalibus viri do&i
L». Mo- referunt. Maronita Sj/ri, inquit Morinus ,
0S proef- confuetudines G r a corum ut plerumque fe-
orai • quuntur ... femel tantum fingulis diebus Mif-
ftowrn Jam in Ecdefia celebrant j nec fine urgenti
\monyta- necejfltate & Epifcopt licentia bis in die fu-
m' per uno & eodem Altari facrificant . Hoc ,
pu to , Morinus ex epiftola Abrahami Ech-
ellenfis Maronitæ , quam ad eum Roma
feripfit anno 1654. Hunc eumdem morem
inviolatum ad nos ufque confervaffe Orientales
omnes, Græeos, Mofcovitas\ Æthio-
pes, alibi etiam afferit idem Morinus .* atque
adeo unicum in eorutn Ecclefiis Altäre
effe collocatum.
10. Animadverte offerendi verbum etiam
laicis attributum , quod fexcentis exemplis
probare in piromtu effet. Et revera ab uni-
verfa Ecclefia Sacrificium Deo offertnr, etfi
ab uno foloque Sacerdote confecretur. Hinc
in facra Liturgia .* Orate , Fratres, ut meuM
ac veflrum Sacrificium : & , Omnium cir-
cumfiantium qui tibi offerunt Scc.
11. Ex bis verbis : Quam recipere Bafili-
ca fimul una non poffvt : videor mihi colli-
5 gere 5 unicam fuiffe illic Bafilicam in qua
offerretur. De Bafilicis- nihil hoc locö anno-
tamus : quia de hujufmodi Bafilicarum Orien-
talium forma ac capacitate plura & exquifi-
te doéla habebit aliquando Leftor eruditus
in ampliffimo Tra&atu de Bafilicis auftore
Joanne Morino Oratorii Gallicani Presbyte-
rö, quem cum ejufdem materiæ epiftola ad
Allatium ab eodem feripta in lucem publi-
cam edemus propediem.
1 5. FaMiliariter admonemus . Triaepi-
P- 2* ftolarum genera diftinguere mihi Leo nofter
E D I T O R U M A D
5 Ex verbis ea fidelium multitude convene-
tit, quam recipere Bafilica fimul una non pojjit -,
fequitar quidem hic fiwmonem effe de una
Bafilica , in qua magna aliqua feftivitas ma-
ximo populi concurfu celebraretur ; non vero
fequitur unicam Alexandrias fuiffe Bafilicam,
in qua offerretur. Sic licet Romæ in unica Ec-
clena feftum magna cum frequentia ageretur ;
non tarnen ibidem tantum eodem die perage-
batur iacrificium . Id palam fit ex epift. 25.
,Innocentii I. ad Decentium c. 5. ubi fermen-
tum ad Presbyteros titulorum Urbis ab fe mif-
fum tradit quavis die dominica , qu't a die i-
pfa próptér plebem fibi credit am nobifeum con-
venire non pojfunt. Hi ergo Presbyteri, feu Pa-
rochi cum fua cujulque plebe diebus dömini-
cis facrificium peragebant in fuis titulis, &
ad hos mittebatur portio facrificii a Pontifict
oblafi in Ecclefia Lateranenfi, ut fe y inquit,
a nofit'a communione maxime ilia die non judi-
cefnt feparofos'. Sicut ergo Romæ, ita etiam A-
lexandriæ • in fingulis titulis unicum faerifi-
cium agebatur ; & folum fi ad aliquod feftum
alicubi celebrandum éa multitudo concurreret,
quäm Bafilica recipere fimul non poffet, ibividetur
. Primum eft earum , quäs Syrtodi-
cas dicimus, e Synodo nimirum & Synodi
nomine feriptas; tales funt epiftola: 40. 41.
.4 5 * 4 7 - ( nunc 44. 45. 50. 51. > & aliz ,
quarum h«c inferiptio .* Leo & fan&a Synodus
8cc. Sunt ali« 6 decretales , quas & 6
Conftituta decretaliaappellat, qu« mmirum
de difciplina: ecclefiaftics capitibus ad eas
Ecclefias vel Prövincias^ ab eo dabantur 9
quas metropolitica vel exarchica automate
regebat Urbis Epifcopus , & ad quarum
executionem delegabat aliquos ex iifdem
Provinciis Epifcopos; tales funt epiftolz ,
fecunda, tertia, otava, ( nunc i6 j. 4.7. )
& alia: plurimz. Tertii generis epiftolz familiäres
dicuntur ,, qu,z ad aliaruin Dicece-
feon Epifcopos feriptz era nt, vel de dif«-
plinz ecclefiafticz obfervantia , vel de re-
bus ecclefiafticis dêcurrentïbus , aut epi-
fcopalis neceffitudirtis fignificandz gratia .
Talis effe mihi videtur hzc ad Diofcorum
epiftöla, qua ftudiofe & familiariter eum
admonet, quamque paternam & fraternam
collationem dicit in praefatiorie. Ita familiärem
Turribii Afturicenfis epiftolam difcer-
nere videtur a cöinmonitorio, tam in prz-
fatione, quam in capit. 17. Denique Inno-
centii Pap« I. epiftola una ad quinque Afri-
canos Epifcopos familiaris dicitur in Codi-
ce Canonum Ecclefi« Roman«, & alibi ,
ut difeernatur ab aliis, quibus ad Synodicas
Africanorum Antiftitum ex Synodo pariter
referibebat.
6. PqssiDöNio Presbytero . Epifcopos Col. 632,
Ordinationis nuntios nonnumquam videmus
miffos a primariis illis fedibus, cum nimi-
rum eorum aliqui Romanam profètionem
ambibant: aliquando Presbyteri vel riiinb'-
rum etiam Ordinum Clerici direti funt
cum litteris: norinuniquam utrumque omif-
fum, ut deBafiiio Antiocheno queriturLeo
nofter
N O T A T I O N E S .
<lem facrificium iterare licebat.
6. Decretales bic Quefnellus appéliat Romani
Pqntificis epiftolas dataS Ecclefiis vel Provinciis
I quas metropolitica vel exarchica au&o-
ritate regebat . Quæ autem ad aliarUm Dieece-
feon ( ideft Orientafium ) mittebantur ; non decretales
, fed familiäres epiftolas vocat . Quid
ifthæc diftinftio, vocumque interprétatio eft ?
Efto familiaris epiftola did queat hæc ad Diofcorum
feripta, quatfenus non falemniter exa-
rata in Synodo, nec ad Synodummifta^ cum Epiftola
tarnen contineat difeiplinæ reculas, & præcé- Pontificis
pta, quæ indicantur verbo volumus cap. 1. &2. etiämfi
jure decretalis habenda eft ; quæ fi in Oriente familiari7
decreti vim non obtinebat ex au tori täte me- tèr feri-
tropolitica vel exarchica feu patriarchal! ; ex pta in O-
primatu tarnen in totam Eeclefiam vim habuiffe rientem,
negari nequit nifi ab eo , qpi primatum divi- decretalis
ni juris Apoftolicæ Petri Sedi cum héterodo- jure ha-
xis neget . Formulae familiariter admonemus , benda.
paterna & fratetna céllatio möderationem &
fuavitatem Leonis commendant ; auftoritati
autem, quæ repetito verbo volumus fatis indicator
7 nihilum detrahunr.