£Jura , ordine, sc veluti loquela, quse cr^ea-
toris ômnipotentiam , bonitatem , fapien-
tiaraque ineffabiJiter predicant. Ita faridus
Serm.’j. de Leo ferm. I de jejun, decimi menfis. Per
Jejunio rjjpgVÿ ? -jnqilit,' ELEMENTA MUNDITAMQUAM
menfis io. pER puBLiCAS paginas, figniftcationem di-
<& Eleem. vina voluntatis accipimus, nec umqu&m cef-
ÇaP’ 2- fat divina cruditio , quando etiam de Us }
qua nobis famulantur » imbuim ur . Serm,
De eodem 8. de eodem , Intelligimus divinis nihil
Jefimfirm.vacuum esse pYaceptis , & ' verbe D e i ad
8. cap, 2,' eruditionem nofirttm omnia elementa fervire,
dum per ipfius mundi catdines , qttafi per
quatuor Evqngelia inceffabilfter difcimus ,
quod & pradicemus & agamus . Dicente
enim Propheta: Cæli enarranc gloriatn Dei
&C, quid efi per quod veritqSnobif NON
loquitur ? Ipfius voces in d ie,, ipfius vo-
fes in noBe audtuntur , & pulchritudo rê-
rum unius Dei opificio coqditarum non defi-
pit cordis auribus mqgifiram infinuare ràtio--
neni j ut invifibilia Dei per ea ^quoe-fàBa
fuiit y jntelleBa çonfpiciantur ; '& • won crea-
turis , fed créâtori omnium ferviatur . Serm.
fi, dé Jejunio fept. menfis: Devotionem fi-
delium nihil efi quod divina providentia non
ddjttvet : fiqùidem exercendis ad fanBimo-
niam mentibus atque çorpôribus ipfa quoque
mundi elemenTa -fam ulan tu r, dum d ie-
rum tic menfium difiinBe variata> revolutio
QüàsdaM nôbFS paginas apeYit pracepto-
rum : ut quod ' façra admonent instttuta ,
hoc quodaYnmôdor loquantur & temp or a .
Serm. 6. in Quadragef. cap. i* Semper aui-
dçm, dileBijfmi, 'mtfertcordta Domini plena
eft terra j & uhicuique fidelium ad colendum
JDeurh ipfa return natura doBrina e fi, dum
çahim & terra y mare & omnia, qua in eis
font y bonitatêm & omnipotentiam sui pro-
TÉSTÀNTUR AlicTORÎS j ET FAMULANTIUM
EtÉMÊNTORUM mirabilis pulchritudo juflam
àb JniétleBùali creqtura gratiàrum ëxigit
jxBionem.
De Vocat. Gènt. lib. 2. cap. 4, Calum
& terra omnifque créâtura, qua vidèri at-
que. fo tëllig ï potéfi , ad banc pracipùe difpo-
fitit èfi humatti generis utilitqtém .} ut natura•
rationales . . àd> cultum & dileclioncm
sÛV iMBüÈREtüR aü'ctoris. Quoniam etfi
longe efl a peccatoribus folusy proeféniia ta-
fàèh jàlutis ïpsius ag vir tu te Nihil v a -
‘ GÜUM est . . . . Quad ëfi autem hocïeftimo^
nium qùod fèmper Domino defervii, & num-
quam de ejus bonit'qté ac potefidte conticuit j
nifi ipfa totiùs mundi inenàrrabilis pulchritudo
inenarrabilium bèàëficiorum 'ejus dives
& ordinàtd-largitio: y pèr qua humants
tàtdibus qucedam ' ÆTfeRNÆ LÉGis'Tabulæ.
prUb&bantur , Ut in PÀGINIS ELÈMENTOR'UM,
VoËuMtNiBiJS temporum communts &
puèlicà divina inflitütionis doBrina legere-
tUfy Caliitn êrgo çuri&aque calefiiay mare &
terra y omniaque 'qua in eis font y confono
fpsciei .foa ordinationifque concentu p r o t e -
• s t a b a n t u r gloriam Dei & pr a dieat tone
perpétua majefiatem foi LOQUEB ANTUR au-
bloris. Et cap. 5. Quamvis ergo hac &mul-
ta fimilia veritatisacriptüra prohuntiet j fe-
6 33
cundurn ip font tarnen credimus & piißime
confiterqur, qubd numquam univerfitati ho-
minum divina providentia cura defuerit ,
Qua licet exceptum fibi populum fpecialibus
ad pietatem direxerit infiitutis, nullt tarnen
nationi hominum bonitatis foa dona fobtra-
x i t : ut propheticas voces & pracepta\ lega-
lia convincerentur in elementorum obfequits
ac teßimonis accepijfc. JJnde & inexcufabi-
les faBt font y quia deos fibi Del dona fe-
cerunt y & qua er eat a want ad uténdum ?
venerati font ad colendum r '
De generali hujufmodi gratia, ( hac voce
in . Jatiori fignificatu accepta )qu£e etiam
legem includit , omniaque; ad cognitiósiem
Dei utilia., fufe utérque diflerit iifdem ut
plurimum verbis: quod prseter deferipta fu-
perius Joca tum fanéii Leonis , tum alte-
riüs'-opufculL, ex aliis infuper locis evinci-
tu r . -Sanftus’ Leo ferm. 80. ( nunc-8 2. )
d& SS, Apoft. Petro & Paullo , cap.21 Deus
-bonus,iin q u it , & jufius omnipotens rrtifert-
yordiam foam humano generi. numquam ne-
ga v it , omnefque in commune mortahs. ad
cognitionem fot abundantiffimis femper b e -
neficiis ERUDiyiT & c f Serm.. 5. in Epi-
phan. Permanet fuper> omnes benignitas Dei ,
& nullt mifericordiam foam dene gat y cum
indij.crete univerfis bona multa .largiat.ur
& c , Serm, 8? in ead, feftivit. Deus omnes
-ad cognitionem fut gener alibus ingitans
DONIS , PLUIT SUPER JUSTOS ET INJUSTOS ,
ET SOLEM SUUM OKIRI FACIT SUPER BONOS
ET MALOS'. 1
De Vocat. Gent.-lib. 2. cap. iö.: Omnium
faeulorum experimenta docuerunt juftam Dei
mifericordiam , mife'ricordemquë jufiitiam ,
pee alendis timqüam corportbus hominum >,
nec docendis juVandifouè'-1 'oórum mentibus
defuiffe i SèmPer EteNim f luit super bonos
e t malos ; 'Semper^ Solem suum öri>
Rl FEGIT’ SUPER jè^TÖS 'ET INJUSTOS . cLib.
u cap.3-5» Secutidüml'S'crïpturain credimus ,
& piißime confitèmur, food numquam uni-
vévfitati hominum •divina providentia cttra
defuerit : qua licet pccéptum fibi populum
5PECIALÏBÜS AD PlETATEM DIREXERIT IN-
ST1TÜTIS , NUL'LI TAMEN NATIONI HOMINUM
BoNITATIS SÜjÉ' DÖNA ■ SUBTR AXIT1. - -
Cap. 21. Quamvis vidèdfnus nullis homini-
bus Opern gratia in totïim foijfe fobtraBam,
Lib. 2. cap. 17. Quibus tatnen ( gentilfbus )
/Vtó. MENSuRA gener alis a u x il i i , qua de-
foper■ omnibus femper hominibus efi prdbita *
non' negatur . Cap. 25.’ Omnes homines fal-
vb? fieri Deunt veile j femperque voluijfe *
n&n aUiinde monflratkr, quam de its be deficits
y ëUque providentia Dei y ! quant univerfis
generqtionibus cormHunker atque indiffe
renter impéndit . . . Quibus ' donis duBorem
fount per 'äm'nia facula-' PROTEstanTibuS
fpecialis gratia foperfufa eft. Lib. 2. cäp.4.
Iqitur , ficüt dicit Propheta y mifericordia
Domini plena. eft.. ..terra ~qM nullis.. £m-
quam Jkculis y nullis generationibus defuit ,
eamfoe providentiain qua univerfitatem! rerum
qdfninifirat & continet, re gendis hlen-
difquë naturis fempèr irnpendit l‘& c /V id e
ejiif-
6 i z ä v D e V o»c a t . o m
«jufdem libri caput 9. Eodem uterque modo
loquitur de lege legifque myfteriis , quam
fere legis teftificationem, veteris teftamenti
fignificationes, oracula Prophetarum, veteris
teftamenti décréta appellat. maum
Uterque eodem modo urget voLuntaüom
patronos. Leo epift. 6. ( nunc 1. ) a&m-
quilejenfem Epifcopum, cap. 3. feribit ad
hoc omni conatuefos tendere, ut gratia Dei
fecundum mérita dariaccipientium fentiatur ...
Et ideo per naturalem indufiriam gratiam
praveniri, ab iifdem afferi , ut qua ante
gratiam proprio clara fit fludio, nullo vtdea-
tur peccati originalis vulnere fauciata. Hoc
idem aliis verbis expreflum habes lib. 1. de
Vocat. Gent. cap. 22. & epiftola* ad De-
metriadem cap. 10.
3. Nec in materia tantum gratiæ eadem
jflimi- c o g ita , iidem conceptus , dicendique ratio
eadem occurrunt ; verum & in aliis quoque
bene multis, v. g. cum de Apoftoli-
cæ Sedis in urbe Roma fundatione, ampli-
tudine, ac dignitate fermonem habent.
Sanftus Leo ferm, i.de SS. Petro & Paullo,
cap, i, Ut gens y inquit, fanBa , popu-
lus eleBuSy civitas facer dotal is & regia per
fixer am B, Petri Sedem caput or bis effeBa ,
latius prafideres religtone divina y quam domination
terrena. Quamvis enim multis au-
Ba viBoriis jus imperii tui terra marique
protuleris ; minus tarnen efi, quod tibi bel-
liens labor fobdidit, quam quod pax chri-
fliana fobjecit . . . Ut autem hujus inenarra-
bilis gratia per tot urn mundum diffunde-
retur effectus , romanum regnum ur-
VINA PROVIDENTIA PRÆPARAVIT, cujus ad
eos limites incrementa perduBa font, quibus
cunBarum gentium vicina & contigua effet
univerfitas. Difpofito namque divinitus operi
maxime1 congruebat, ut mult a régna uno con-
fcederarentur imperlo, & cito pervios haberet
populos ipradicatto, generalis , quos unius. te-
neret regimen' civitatis.
De Vocatione Gent. lib. 2, cap. 16,. Ad
cujus rei effeBum eyedimus providentia Dei
Komani regni latitudinem p.rapar,atam : ut
nationes vocanda ad unitatem corporis Çhri-
f i i , prius jure unius consociarentur
imperii , Quamvis gratia chrifiiana non
contenta Jit eofdem limites habere quos Roma
y multofque jam populos fçeptro crucis
Chrifli ilia fubdiderit, quos arm is fois ifta
non domuit : qua tarnen per apofiolici facer-
dotii principatum amplior faBa efi arçe Re-
ligionis , quam folio potefiatis .
Petrum Apqftolum a trinæ negationis la-
pfu refurgentem cum uterque deferibit , iifdem
fere terminis utuntur , etfi non ita
communiter ufurpari folitis . Id omne ad
lecretum Chrifti Domini intuitum référant,
indeque arguunt nemini banc vitamviven-
ti quantumlibet jufto aç pio non ineffe la-
bendi periculum atque formidinem.
Sanftus Leo ferm. 3. de Paff. Refpexit ,
inquit, Dominus P etrum y & inter calümnias
facerdotum , inter falfjtates. tefiium , inter
cadentium & confpuentium injurias conftitu-
tus y illis turbatum dïsçjpulum conve-
Tom. U,
n i u m G e n t i u m .' 6 3 4 .
nit oculis, quibus eum pravifierat effetur-
bandum. Serm. 9. de,^ad- Paff. Petrus per-
territus ex infirmitate periculum negationis
incwrnt, ob hoc, ficut apparet, hafitare per-
mißus y ut in Ecclefiaprincipe remedium poe-
nitentia conderetur, & memo auderet de fua
virtute confidere , quando m u tabil itatis
periculum nec beatus Petrus potuiffet evader
e-, Dominus autem Jesus , qui intrapontificale
Concilium folo corporè tenebatur, tre-
pidationem difeipuli for is pofiti divino vidit
intuitu, & pavent is animum, mox ut refpex
it , erexit .y e t , in fletus poenitudinis
INÇITAVIT.
De Vocatione Gentium lib. 2. cap. 28.
Si ergo defeBura erat fides. tanti ApofioU ,
nifi. pro eo Chrifius örqret , inerat ei procul
dubio MUTABILITAS, qua poffet in tentatio-
ne nutare . . . . Si quidem tarn gravis eum
perturbatio , etiam pofi ifta concufferit ,
ut in Caipha domo unius anctlla interroga-
tione pavefaBus ufque ad trinam negationem
Chrifti, conftantia déficiente, perduBus f i t ..
Qui ergo ^ wc turbatum cor ApofioU non
HUMANIS , SED DIVINIS CONVENIT OCULIS,
ET AD. LARGOS POENITUDINIS FLETUS POTENT!
INCITAVIT aspectu , potuit hanc fir-
mitatem animi pracipuo conferre dtfcipulo....
In prafentis autem agonis incerto , ubi tota
vita tentatio efi, & ab inftdiante fuperbia
nec ipfa efi tuta vtBoria , m u tabil itatis
PERICULO NON, GARETUR,
Sandus Leo loquens de ejufdem Apofto-
lorum Principis nomine, Beatus, inquit ,
Petrus..... a principals petra foliditatem &
virtutis traxit & nominis .
De Vocation? Gentium, lib. 2. cap. 28,
Quis ambigett fortiffimampepram, qua ab ilia
prirteipali petra comfnunidnem & virtutis
f um fit 0" novßinisl.'
De peccatorum converfione fandus Leor
Dum..in- hoe^cprpore vivitur.ÿ nullius defpe-
randa reparation-fed: omniitm eft optanda'
correBio, auxiliante Domino , qui erigit eli-
fos , folvit compeditos, illuminât cacos. Sermone
4. de Epiphania cap. 5. fed. 4. de
Coll. ç.,2. Eli fis reparatio non negatur,
De Voeatioqe Gentium lib. 2. cap. ult,
Si forte ( quis ) viBus aliqua tent at tone cor-
ruerit, non abforbeatur trifiitia, nec de ejuS
miferatione dijfidat , qui allevat omnes qui
corruunt, & erigit omnes elifos' : dum enim
in hoc corpore vivitur, nullius efi negligenda
correBio ^ nullius efl, defperanda reparatio.
Sermone 3. de Pafljone cap. 3, vocatur
Judas Homo iNÇONVERTiBiLis. Epift. 125.
( nunc i f 6. ) cap. 2. In malitia foa in-
convertibilts perfeyerans Antichriftus aut
diabolus, Alio fenfu vox eadem ufurpatur
epift. 93. ( nunc 120, ) cap. 3. de incon-
vERTiBiLHDei natura. Lib. 1 .de Vocatione
^.Gentium cap. 25, Num quid ilia virtus gratia,
qua fibi y quos voluit, fobdidit , converter
eos, qui inconvertibles perman-
fere , non potuit l
De extremo diei ultima: judicio differens Serm. i
fandus Leo, ferm. 5. de Colledis & Elee- ^ Co^*<
mofyna, fic ait : Congregatis omnibus gen- E*eem-
T t ? tibus ®