I l
i l ï l w ï;<
!■ » 1
i l l l i I
i n
i l 11 i l®
î f a i l
ad obfiBio
m s Vi&csm.
tianas ,
certum f it , quicquid feriptorum de gratia
evulgavit fantfus Profper, faltem poft Ro-
manam profe&ionem, id omne ex Romanorum
PaÇ-
Edit. Sk-
m on di.
Pontificum præfcripto ab ipfo cditum
fuifle, & quali fidei porcionem afïertas ab
co elfe propofitiones illas , quas libris fuis
adverfus Semipelagianos défendit. Sic enim
fcribit: Propofttis fingillatim fedecim cap it u-
lis , fub unoquoque eorum fenfus nojiri , &
FIDEI QUAM CONTRA lJELAf IANOS EX A-
POSTOLICÉ SeDIS AUCTORTTATE DEFEND1-
Müs. Ex quibus evanefcit difcrimen illud
Prolperi nunc privatim , nunc publice ; nunc
cx proprio ingenio, nunc ex au&oritate Se*
dis Apoftolicæ pugnantis ; ifthic arduas quaf-
que quoeftiones excutientis, illic abftinentis
ab abftrufioribus. Paflim enim & ubique
in aliis feriptis cadem’ arte, iifdem armis ,
eadem Ecclefiæ au&oritate munitU9 pugnat
& vincit: nullis non fe immifeet quæftio-
îîibus, quæ ad grariam fpè&ant, etiam dif-
ficilioris ac fubnlioris inquifitionis, nec illis
tantum, quibus fe fe Theologus exerceat ,
fed & iis quibus adhærere necelfitas incum-
bit Chriftiano, fi cum Ecclefia fentire ve-
lit , ut ex relatis fit manifeftum. Deinde
ad Hincrnarum quod attinet, nec ineoqui-
dem loco, quiprofertur, delegationem Pro-
fperi ad capitula ilia vel feribenda, vel pro-
xnulganda refert , .fed ad ea potius omnia
cuæ reverfus in Galliamvel feripfit vel dif-
feruit. De bis enim folum opufeulis loquitur
Hincmarus in quibus Profper harefim
per auBoritatcm Scripturarum & doBrinam
B. Augufiinirevicit & compreffit in Gal-
lis. At nuIJo eScripturis, nullo ex Augu-
flini doflrina fumto argumento pugnat au-
ftor capitulorum, fed ex fola Ecclefia? Romance
au£loritate partim in Pontificum de-
cretis, partim in Africanis decretis , quæ
fua approbando fecerat, partim denique in
folemnibus ejusdem precibus cæremoniifque
contenta• E contra vero pluribus aliis lo-
cis de Profper» delegatione ita fermonem fa-
c it, ut numquam cum non Legati perfona
indutum , numquam non legationis jure &
auftoritate feribentem inducat. Hinein Opéré
de Prardeftinatione cap. i. & eodem fen-
fu L. de non Trina Dcitate : Inftantia Pro-
Jpen ex delegatione ipfius fanBa univerfalis
Ecclefia, redargutos , convi&ofque dicit fuif-
fe hæreticos. Hinc ex delegatione Apoftoli-
ea Sedis incompofita in Galileis regionibus
ab eo compofita, dicit ex præfatione ad Vin-
centianas obje&iones. Hinc capite 3. ejuf-
dem operis eumdem Profperum vocat abfo-
lute Legatum Romana EcclcfioÈ, fidelemque
ejus interprètent. Et fub finem ejufdem li-
bri, qui de prædeftinatione Dei aliter fentire
voluerit, quam beatus Profper ex delegatione
Sedis Apoftolica ju(fu fanBi Calefli-
ni definiyi t , indicat fane eum non fentire:
quod ad capitula, quæ de prædefiinatione nihil.
exprefle habent , trahi nequaquam po~
teil. Denique nec ifto loco ■>, nec in ullo
alio Hincmarus adferibit Profpero capitula :
quæ fexcentis locis inter décréta Cæleftini
abeo numerantur, coque nomine laudantur.
ssERTATio in. 696
1. Minime videtur hujufmodi feriptum IV.
nomine & au&oritate feu Cæleftini , feu Non I
cujufquam Pontificis Romani prodiilfe f fed ™>minis L
ab homine privato, vel privatum hominem v' ‘ s«binl
induente fuilfe exaratum, non ut publicam Ap°ft0n,»
& auftoratam fidei reguhm, fed ut priva- rt-1
turn Uoéforis Catholici commonitonum ,
fidem quidefn Ecclefias inquirentis , e\“ c‘'mine fct;.|
dantis, exhibentis , non tamen aufVoritate bends "
apofiolica promulgantis. Ubique enim au-
£Vor il le pacifici conciliatoris perform , &
compendiofi indie id i , ut ipfe loquitur, col-
le6\(orem agit, non publicum Êdi&i eccle-
fiiftici præconem i refert præteritorum Romance
Sedis Antifiitum au«H:oritates , non
præfulis1 tunc fedentis au&oritatem clrcum-
fert: &- magis infiruere videtur errantem
amicum i quam Ecclefiam docere univer-
fam. At ea non eft tra&andi ratio Profpero
familiaris, qui numquam non fcribit’ ,
nifi ut conduftus Eccleliae Patronus^, to-
tamque ejus veritati propugnandæ circum-
ducens au6Voritatem ; quod nequaquam in
au&ore ilio reperire eft, qui fie, loquitur .
Neccffarium , inquit, fuit inquirere See. üt
p i cm us, qui inaliquo du bi tant, infiruantur,
confiitutiones fanBorum Patrum compendiofo
manifefiemus indiculo. Quod fi quis non eft
nimium contentiofus , agnofeat & c.
5. Author capitulorum aperte fatis indicat
fe contra hæreticos publiée faltem &
ex profefto non dimicaffe, cum loquens de
iis, qui profundioresdifficiliorefque partesin-
currenttum quafiionum latius pertraBarunt rc-
1 fitteruntque hareticis , & Auguftinum Pro-
fperumque quad digito monftrat, & fe ab
iifdem nac in parte fecernit. Et alibi : Ma-
giflris nofir is , tamquam neccffarium modum
excejferint, obloquuntur. Quod Profpero nequaquam
convenire Sole clari£ eft.
Quern ergo dicemus feripti Tiujus au&o- y
rem? Ego certe non alium putaverim ab Leonisi
eo, qui duos de Vocatione omnium Gen- fe hocofl
tium libros confcripfit, quos fuperiori dif-pufcub|
fertatione lan&iflimo Pontifici noftro vindi-
cavimus. A Leone, inquam , compa^um
efle compendiofum hunc indiculum prorfus
exiftimo, non ex quo ille Pontificatumgef-
fit, fed per id temporis, quo Diaconi fo-
lummodo fungens munere , Cæleftino PP.
rerum ecclefiafticarum minifter aderat : quo
tempore & ipfum Caflianum ad Ecclefiæ
mentem reducere fatagebat, & gerainumde
Vocatione omnium Gentium libelliim feri-
pfilfe a nobis creditur. Præter quam quod
enim vix ullus per illam ætatem occurrit,
cui hoc opufculgm attribuere queas , cum
Profpero adimis, nifi Leo nofter feu auftor
libri de Vocatione omnium Gentium : tam
idem ingenium confiliumque , tam ftyliim
cumdem in utroque illo opere deprehende-
remihi videor, ut nihil fimilius modo menti
occurrat.
Primum enim utriufque illius feripti fco-
pus hie eft : ut quid præcife ab homine
catholico credi oporteat circa prædeftinatio-
nis gràtiæque divinæ myfterium , fepofitis
abftrufioribus quæftionibus, fixum habeatur j
quid
m m n
quid in hacmateria occultum fit, quid.manifeftum
j qui limites differendo fint attin-
gendi, nec tranfiliendi. Eo unice qollimat
audoris utriufque operis intentio, ut legen-
ti turn ea quæ fubjicimus , turn alia per-
multa quæ omittimus, perfpicuum fiet.
Lib. 1. de Vocatione omnium Gentium,
cap. 1. Contrariarum difputationum nulliis terminus
reperitur , durn non difeernitur quid
manifeftum, quid fit occultum, De hac igi-
tut compugnantia opinionum, qua menfura &
temperantia Jentiendum f it , quantum Domi-
nus adjuverit, annitar inquirere .... ut non
folum nobis, fed & aliis utile fit ad ait-
quern nos limitem pervenijft quern nondebea-
mus excedere. Similia habentur ejuldem libri
cap. 14. & lib. 2. cap« 1.9. 10. 22. &c,
Au£tor indiculi idem confilium prodit in
præfatione fua, ubi fe ea occafione feripfif-
le fignificat, quod nonnulli, qui catholico
nomine gloriantur, Magiftris tamen nofiris,
inquit, tamquam ncceffarmm modum excef-
ferint j obloquuntur. Et poftea : Quodfi quis
non nimium eft contentiofus , agnofeat omnium
difputationum connexionem ex hac fubditarum
auBoritatum brevitate penderc, nullamquefi-
bi contraciiBionis fupereffe rationcm, ft cum
Catholiois credat & dicat, Et in fine: Profundiores
vero difficiliorefque partes incurren-
tium quafiionum , quas latius pertraBarunt
qui hareticis refiiterunt, ficut non audemus
contemnere, ita non nccejfe habemus adftrue-
re : quia ad confitendum gratiam D e i, cujus
open ac dignationi nihil penitus fubtrahen-
Jum eft , Jatis fufficere credimus , quicquid
fecundum pradiBas régulas Apofiolica Sedis
Ttos feripta docuerunt : ut prorfus non opine-
mur catholicum , quod apparuerit prafixis
fententiis effe contrarium.
Quamobrem iftum fententiarum indicem
eodem fere tempore, eodemqueconfilio feriptum
eft'e crediderim , quo opufculum de
Vocatione omnium Gentium . Unus idem-
que eft utriufque fcopus j non eadem tamen
■ via illuc tenditur ab utroque. In illo fiqui-
tlem de Vocatione omnium Gentium opufeu-
3o , divinis potifiimum Scripturæ facræ te-
ftimoniis utitur, ad eumque velut Lydium
lapidem quaslibet quæftiones examinât : in
hoc vero indiculo ecclefiaftica tantummodo
aufloritate Concrliorum , Pontificum Ro-
manorum, & ( quod ad cumulum adjicit)
lituum precationumque facerdotalium, rem
totam conficit. Quamobrem unum iftorum
opufculorum alterius effe fupplcmentum ,
facile adducor ut credam . Priore enim ad-
verfarii ex Scripturis expugnati , in Apo-
fiolicæ Sedis auftoritatem velut in arcem fe
receperunt : ex qua pofterioris hujus opufeu-
li ope dejiciuntur. Ut igitur conjecimus ge-
minum ilium libellum a fanfto Leone tunc
Diacono editum cfle, ut amico fuo Gaflfia-
no, ejufque alfeclis Pelagiana lue, aliqua
ex parte , laborantibus fuceurreret ; ita &
hunc exiftimamus contextum ab eodem fuif-
fe au&oritatum indicem: ut qui adhuc ex
Pontificum Romanorum doftrina>, quamja-
âabant fuam , dimicabant , ex eorum aa-
Tom. II,,
doritate revincerentpr . Quibus perlpedis
Caftianum fibimet filentium impofuilfe &
mentem mutafle , facile credo , turn quod
alias ad propugnandam Ecclcfiæ de Incar-
natione Domini doftrinam adverfus Nefto-
rium eum non impulifletLeo, nifi jam turn
erroris abjiciendi (pern dediffet ; turn quia
Romanæ Sedi addidiflimus Temper fuitCaf-
fjanus.
2. In utroque opere Semipelagiani magis VL
quam Pelagiani impugnantur , fed eadem Idem u-
pariter, fobrietate , eademque raodeftia . U- triulque
terque afperioribus verbis abftinet : neuter confilium.
ijs quos inftruit, hæreticum nomen impingit
j fed eos tantum liberi arbitrii defenfo-
res ac volufltatum patronos, uterque in præfatione
appellat, Uterque fanfti Auguftini
nomen. au£loritatcmque reticet , idque ex
confilio, eo quod Semipelagiani Auguftinum.
fuggillarent, tamquam qui neceffarium modum
de gratia dilputans exceffiffet : tantum,
abeft ut ejus fe lubdere auftoritati parati
eflent. Quapropter omiflo ad tempus cauf-
fæ Patrono, Patroni cauflam fufeepit ex Con-
ciliorum Pontificumque Romanorum aufto-
ritate defendendam , aliam iniens viam ab
ea , qua? a Profpero calcata fuerat , quam
quidem, jnfçnfis nimirum AuguftinoSemi-
pelagianis, iifdem fubvertendis magis quam
convertendis idoneam efie expertus fuerat .
Utramque hanc probationem confirmât ,
quod in præfatione capitulorum legitur in
hunc modum : Ut ergo plenius qui in ali-
quo dubitant, infiruantur , confiitutiones fanBorum
Patrum compendiofo manifefiemus indiculo
. Fruftra enim pleniorem hanc inftru-
ftionem vocat, nifi ad aliam refpiçiat cui
accederet, quæ nimirum au&oritatem Con-
ciliorum Pontificumque Romanorum defi-
derabat. Hæcenim fententiarum feriescom-
pendiofa eft & brevis, ut ipfe earn appellat
au&or, nedum plena & plenior , nifi fu-
jfioris alicujus operis veluti pars aut appendix
efte cogitctur. Aliud porro nullum nunc
fupereft præter geminurr} de Vocatione
omnium Gentium libellum. Profperi enim
lucubrationes eadem , quæ in indiculo re-
periuntur , continent fufiori fermone ex-*
plicata.
3. Quod argumentum ab ecclefiafticis, VII.
precibus defumitur capitulo feu fententia 8. Arguitu-
pro aftruenda gratiæ neceffitate, idem pror- E5r<I.u^ ex
fus adducitur lib. i. de Vocatione Gen- Ecclefiæ
tium cap. 12. fi non iifdem omnino ter- PJF^hus
minis, fed eodem tamen ingenio , ,& con-
textura fermonis eadem.
Lib. L de Vocat.
Gent. cap. 12.
De hac ergo doftrinæ
apoftolicæ régula, qua
Ecclefia univerfalis im-
buitur, neindiverfum
inteUeftum noftro eva-
gemur arbitrio, quid in
îpfa univerfalis Ecclefia
fentiat, inquiramus,&c.
Z x
Capitulo V I I I .
Obfecrationum.
quoquç facerdotalium
facramenta re-
fpiciamus , quæ ab
Apoftolis tradita in
toto mundo atque in
omni Ecclefia ça-
tholioa uniformiter
2 Præ