971 E r r t o » » m O b s e r v a t i one s 972
Clericorum appellatioiiifaiüs irrveni-tur. Hinc -fort# has- rationes iriferuerunt parä-
grapho, ubi de Clericis agunt, noa autem illi ribi de Epifcopis, quorum pro-
vocationes cum Africana difciplinarmötr1 vetaretj! fatfe effe putarunty fi faeiiius
non reciperentur. Ex hac ergo epiftolä-rnovuM pdtius'-'ärgumefltum eruitur, quo
Epifcoporum appellationes ab Africanis receptæ coafirmentur.
Cur Àfri Hw B W b porro animadverfione.dignam putamus earn rationem, qua hi Epi-
reftiterint fcopi Clericorum appellationibus reftiterunt: : Sive: alftai Svhodi àn.'qiy. five epf-
j4 Bonifacium Cæieftinum'iri 'caufïs- A-piafa- fefïpta fègantrir ; rie
riconim6 ver^um P^ern detegefür, quo-Âpoftelïéæ Sedi«;-jûsîh-iildem-çaülfifin dubium
Non ncga- Vösetur. Omnes rationes -ad' difficultatet -ob löcorum longinquitatem , " ad pefi-
runt jus :cula.dilationum de fraudum, ad impîoborum abufhs'-pertinent': quorum exem-
cæ^Sedis" -P^uin dn ipfa Apia-rii appellatione-demonftratum fuit.- Licét enim jbftîffime de-
•’ ppfîtus ob crimina Africanis-certa, hoc tàmen effupo-.-fe fe protexif j- ac :Faiü-
ftinum legatum itaj-circumvénerat/mt -ejus- patrprius pofius'j quam judex vide-
retur : -cujus patrocinio fretus non nifit 'pbft trium hierum difeeptatiönem ad
confeffionem criminum compulfus fuit . HöoAäm funefto exemples 8c âbufu
ad zelum excitati Africani -Patres y Ibüjufmohi appellationes, feu -yenüs repro-
borumsClericorum perftrgià et A f r ik a ''difciplifta- ihterdiéia ab Apoftolica Sede
pmnino repelfenda lcripfèrunt^-Etfi^fero' -id- ptohibuèrint jàm inde Màbr'âh. 418.
nihilo tarnen »inoSrnon'ifclum-EauftiftutB-hc'-düös alfob-legatos'-mb Apöftölica
Sede ttiiffosf.non irepulere v 'fêd ^rum'J^tfam'-'fêntènti-àf'âcqüieièéntes'1 Apiarium
communion! reftitueruntJ Adeo -Véré;1 apöftölicäm rMéïôritâtem in his- ipfis Clericorum
appellationibus veneratfe-fent,--ut-licet idem Apiarius poft- pfimaffi re-
ftitutionem anni 47-9. -in novayrirbinä reJapliiSy atque idcirCo depofitus, ad Romanum
Poritifieem keru-nr cofifoipsrip; m o f iM s defegätio Eauftinf tïaflfiftiflà
finflèt ep--tempore,.' eiim tjahr Afrieafli cèfti feranP:,fetéï-bMcænës! ndrr feperiri
eum :camonem.p quilproi eahifuerat-iprodriff.us5Vac phofridé- eà 'conditione ' ämpliils
non tenerentur , qüri:- fe - obiigätam --folum ufqueVad ‘ diligentiofêm Nicænorüm
canonum jinquilitionem-j-adhuc tarnen i-ri Apoftolicaî Sèdis obfervätitiam eatm-
dem--Fauftinum. legatum; ut ; judiceift'.,f««f>erunt • :&"• fdftirtf ' döriquefÜ Füllt curit
Gæleftino, quod ille- Apiarii -patrociôittfri'pôtiüs, qua'm-'judiei-um fufceperii-8è
defefi&ris-'magfc^-quamgudicis pèrlôhâmrtgéflefit hacque de caufla zelo jiifti*
tiæ-duélbj--nieras rationes -fraudum & periculorum efférentes , rogarunt- Pontifi*
cem, ne am-plius têciperet appellationes ejuimodi, quæ éx abufù; p’ravorum in
perniciem-vergunt, & ne uteretur hujus generis legationibus, quas in nulla Sy-
nodo conftitutas repererantquafque-his -primis exemplfe'male ceffifle ! expérti
fuerant. Ubiqucdgitur jntaéium jus,‘'&-fôla perîcula' ac -fcandälä ptopofita, ob
epife-modelte-& hùmiliter refliterev- ac ejufmödi appellationes intefdîçendas pu-*
«runt. -aVideant- qua mocieratione iis’ - utendum ltt*ÿ‘ qui hac in re Africanis
magiftris tac ducibus:-gloriantur; ac' fîmul’ intélligattt j quam perperam hanc Afri-
canorum refiftentiam foiis appellationibus Clericorum transferunt ad Epifcoporum
appellationes\ quas ab Africanis numquam vetitas, & femper receptas often-
dimus . Sed hæe obiter . .Stet interim - Àfros Epifcopôs 'reftit-iffe quidem , fed
modefte, at ,-intafto jure, inferioruffl Clericorum- appellationibus ; Sardicenfes
autem canones ftatuentes. de appellationibus Epifcoporum hac ocçafîone repu-
diqffe.vex-fbla ignorant-ia-j quoad methodrim apoftolkæ delegationîs tahtum ;
teip& täfllen cum horum-appellationes-admitterentj éofdem canones olim ama-
joribus fuis-firmatos atque 'fuiceptos,- quoad fubftantiam recepifie, licet per hsec
tempora eos induélo prsefertim Nicænorum nomine ignörarent.
De appel.)p -. 31;- Ex -bis porro - evincitur falfitas ii-lius-prolix» adnotadonis, qua Quefnel-:
lanoneLu-lus daput ta; epiftol* rr.-Leonis ad Mâuros' eo peculiari nomine fuppofititium
SfcopiA-^1^ 1’ ’^ LupiciniiiEpiicopi Afri appellationem ad Romanum Pondficem
fiicani. prstfert ,.-a-quà Africapos abhorrentes - ex -documentis in Apiarii caufia éditas
veluti. çertum traducit . Cum vero flos hoc capüt Omnino lineerum aliunde
probarimus,. hinc potius epifcopâlium appellationum difeiplinam-ab Afrishaud-
quaquam-nepudiatam-'agnofeimus p-ciirn prsefertim nulia hac in re eontroverfia
exckata hotetur, fummgque erga <Leonem Romanum Pondficem Africanorum
ebfervamia ex toto epiftolæ contextu- elucelcat. Ceterum fi non hoc tempore,
eerte non multo poft- ipfi Sardicenfes canones ab Africanis recepti videntur, eô
97-3 i n I . P a r t . D i s s e r t . V . Q i j e s n b l l ï . ^ 7 4
quod fortalfisj curfu temporisa five accuratius inqulrentes, jfive docentibm Roi Sardicen-
manis. eos-a- Nicatnis di-ftinéfos, ac Sardicenfium nomine, a Grato Carthaginen- fts can°-
fi alii&ue majoribus fuis-approbatos-.j.-ac-in .Carthagineiifi Synodp ab eoim mspoftrâ
Grat.o laudatos.-tandemydidicerunt. ' Qpidquid autem de Africanis-, i-quoad Sa*i rccepri. *
dicenfes canones, quifpiam exiftimet, nihil conyincit pro "Gallis, vel ceteris;-,
qui Sârdicenfes canones in fuos codices retulerunt, ut- liiperius ollendrmi-s.
3a. Sardicenfibus canonibus fubjiciendæ ûmt Synodi- Romanae epillola fub S-nodus
Damafo._fcripta. ad Imperatorern Gratianum, & ejufdem Gratiani lex , quibus )V)in- ;u^
epifcopâlium appellationum difinplina ftatuitur, & -CeUdanii. appelladonis præ- &Grattà.
cipua ratio, ac yindiciæ proponuntur. Concilium Romanum a Gratiano' iegem ni lex de
petiit, q.uo judiciorum ecclcliafticorum ordo iæcülari ,--ut ajunn^- brachio prote- appella-
âus advetfiis. renitentes firmaretur : ,&.'.huic petidoni lex plane, -refpondens édita îîonÿ>us-
fuit, quai çum-emendatior fit ac fenfui conformior, ex éa Romanat fytiodiese torni^n-
in unico &, minus emendato codice a. Sirmondo inventa: leâio corrigenda- eft , ter Ep.'
Igitur in fynodiça Romani Cdncilii- patres ab Imperatore in primis petunt n. 9. Rom.
ut iuhete„pidtas. .veflm dignetur, qutcurnque vel ejus ( Damaü Pontifiais ,' ut P- ot-pag-
ex contçxtu , atqûe ex ipîa Gratiani' lege liquet ) -fudicioi ^ qui Cä- pagthaltet
fitmm , fuerit condemnatus , atque infufle 'voluerit-'EcclVfeam rettnere^ ,27. ---^;-
vel jvaegttff faeexdotali indicia ( ex lege Gradani iegepdum aàdfacerdotales iuj-
dicium ]n_per contumaciam:mm. adejfe , few ab illuflribui,. v iris 'Prdfeftis, Pré*
torio Italia:., veßtiS y five a Vicarto accitus ad Urbem Romam veniat'. Cum
unus elfer Prafedus-Prstöfio. Italiæ jn&'plures. Vicarii, qui Præfedo -Praeforia
Itali^ fuberant, error eft manifefius in vërbis Pvoefettis Proetona Italia: vefiroe-
yicario ; ac- præterea.in fubfeqUendbus-deelfe vidgmoe-membrum, qm>d an-,
tecedentibus.refpondeat.. IVlelius. & integrius-fegitur in lege , -ex qua-tiic quo-
q p e fynodfesetext.us corrigendus feu-- potius- fupplendus- eft : ,aut ab illûflrthus
vipsfPrcafeftis. J ’.roelorio-.Galliie atque Ita lie -,-five a Proconfùlibm vel-tâté*. Ibid, pag,
riis autloritâte, adhibita ad epifcopale ludtcium remittatur ( quod membrum S3J-
ad verba anteçedentia vacatut ad facerdot-ale judicium refertur,. & in fynodiça
defideratur) vel qd Urbem Romam fub profemt'tone perveniat.. 'Hæe dé primæ
cognitionis judicüs , quoad loca Romæ viciniora . Subditur vero ftatim de iif-
dem judfeiis quo&d- loca a-Romana urbe ranotiora in- iaudata; fynodiça', & to-*
tidem fere. yerbis in lege : /lut f i in longinquioribus partibus hujufinodi emer-
fe rit . quæftiat,: ad Metropolitani-per locorum judici.a deducatur examen fiv e l f i
ipfie Metropolit anus efi ■ , Rjpmam necejfano ,. vel ad eos , quas Romanus Ppifco- -
pus judiees dêderit, contendere ftne dilations jub.eatur. Cum-non fol um Poe-
feflo Prætorio Italiæ , verüm -Præfedo Prætorio, Galliæ.,- freut* Proconfulibus,
Hifpaniæ feiliçet, & .Africæ, ac Vicariis Præfedorum prxeeptum tradatur, -generalis
-inique;,-difciplinà bac; fege exponitur , quæ totius; Occidentis, ac. nomi-
nàtim- Galliçanas Eccfefiasnfpedabat. Et in locis quidem a Romana urbe non
valde reiaotiSi ipfa quorumlibet Epifcoporum prima çognitio vei Provinciali Sy-
nodo, vel Romano Antiftiti- -alïeritur ; -in remotioribus autem quoad EpifG0P0S
tribuitur Metropolitano, & fubintelligitur cum fuæ Provinciæ Synodo • quoad
Metropolitanos vero Romano Pontifici, vel iis, quos idem Pontifex' indices'
delegaverit : & præcipitur, ut fi quis ad judicium voeatus adefle noluerit ,: fe-
culari brachio compejlatur. Turn de provocatione a judicibus pTimæ cognitio-
nis additur ; Certe f i vel Metrqpolitani, vel cujufque alterius Sacerdotts fufi Coudant,
peil a gratta vel ini.quitas fuertt, vel ad Romanum Pontificem, vel ad Cost- pag. jaS.
cilium certe tqttindecim Epifcoporum finitimorum et lîceat pyovocare. Du-e pro-'^ P-Hn
vocandi feu-appeUandi rationes indicantur ; quarum altera ad Romanum Ponti-
ficem cuivis libéré conceditur ,-gfi. judicës primæ cognitionis in fulpicionem ve-
niant. Celidonio .autem Hilarius, qui Metropolitanus ipfius non erat, & in- Celîdonii
competens judicium ufurpaverat, fufpeflus elfe potuit ; nec non ejus cauffæ mi-tPPellatio
nus idonei judiçari potuerunt etiam ceteri Galliarum Epifcopi , in quos eumdem ^ j“0'
Hilarium maximam, auâoritatem exercuilfe', non tarn in S4 Romani Vita mentis™’
quam in ipfa S, Leonis epjftola, innuitur : ac- proptereà vel ex hoc ad Röffia- vindicata,
num Pontificem citius, quam ad finitimos Gàllicanos Antiftites provocare ipfi
Celidonio maxime licuit, Neque refert, utrum is ante , art poft judicium Hi-
larii provocaverit. Nam præterquamquod ignotum eft, num ipfi Hilarii judicio
inter