de Vocations ftilo Profperi nitidior, elegantior, & foblimior agnofcitur. Adde
tandem quod verba capitis 42. contra Collatorem earn publicam & pertampro-
miffionem abftinendi a fcribendo, qua; prefomitur, nequaquam preferunt, Id
enim unum innuunt, quod quamdin adverfarii non funt a fraterna locietate
divifi, tolerandi font: & idcirco donee per Ecclefia: Principes res componatur,
nobis, inquit, exit fiudium , quiets modeftaque patientia odiis dilecttonem
reddere, & ineptoruni vitareconfli&us, veritatemnon defeme, neccumfal-
fitate certare: quibus non omnes, fed ineptas tantum difputationes fe declma-
turum indicare videtur.
§. II.
Refelhmtur Quefnelli conjeBationes , quibus S. Leonem horum librorum au-
- Bor cm j'uaiere Jluduit. De tempore hujus opens probabiliter conjicitur.
De ufu diverfarum interpretationum faerie Scriptures • Quam
imbecille argumentum ex f t ili fimilitudine.
IX. Sed age jam ad alteram Quefnellianae Differtationis partem accedamus,
qua S. Leoni, antequam Pontificatum iniret, libri de Vocatione inaudita ante
Quefnellum lententia tribuendi creduntur. Singula expendenda font. Omnia
Leoni convenire probare nititur , ajtatem , patriam , peeuliarem quorumdam
Scripture locorum interpretationem, do&rins ac ftili limilitudinem.
Deaufto- X. Quoad ■ setatem certum quidem eft , hos libros fuifle lucubrates dudum
ris state poft exortam Semipelagianorum controverfiam, qua coepit an. 427. & editos
ante Pontificatum Gelafii, qui eos ab Eccleftee quodam magiftro feriptos me-
morat in Opufculo adverfos Pelagianos, aeproinde ante An. 496. Porro Quefi
nellus veluti certum prefumit, eumdem efle auftorem librorum de Vocatione
ac epiftote ad Demetriadem, qua cum state Leonis ante ejus Pontificatum
maxime congruunt. Id vero non ita eft certum, uti creditur. Ex codicibus
non leve prefidium foppeteret, ut eidem auftori utrumque opus vindicaretur ,
fi in MSS. exemplaribus hs dux lucubrationes Temper invenirentur units. At
non perinde evenit. Nam Olivarius editor Prolperi, qui MS. Camberonenfi
ufos eft in libris de Vocatione, epiftolam ad Demetriadem in eo non invenit.
Quefoello idipfom accidit in codice Thuaneo, & fioviftimo editori operum S.
Profperi in codice Jolienfi, qui ad recenfendos folos libros de Vocatione utiles
fuere. Nos pariter in MSS. Vat. Palat. 236. feeuli ix. Vat. 558. feculi xi.
& alio Vat. 559. feculi xv. nec non in Vat. Regins 293, feculi circiter xi.
hos tantum libros, non autem epiftolam ad Demetriadem reperimns. Quod fi
hanc una cum libris memoratis nafli fomus in tribus MSS. Vatt. 2.62. 268. &
281. in his duobus poftremis codicibus, qui font vetuftiores, fubjicitur quidem
libris de Vocatione Ambrofio adferiptis , at fine ullius auftoris mentione his
Verbis: Incipit de vera humilitate ad facram virginern Demetriadem 3 in
priori autem codice, qui eft multo recentior, primo deferibuntur libri laudati
fob Profperi nomine, dein aliquot albis paginis interjeflis fine ullo titulo ipfa
epiftola exorditur, adeout cafu potius&per accidens fobjedla credi poffit, quam
eo confilio ut eidem auftori tribuatur: qnde in alio codice Vat. 284. tree fo-
la epiftola fine libris de Vocatione Ambrofio inferipta legitur. Una ftili fimi-
lituao pro eodem utriufque operis audlore adftruenda probare poflet aliquid :
quod tamen quam imbecillum fit argumentum ex inferius dicendis, ubi de ftilo
erit fermo, fatis coliigere licebit. Forte non de,erunt qui cenfeant, Semipelagianorum
concertationes poll editos Profperi libros conquieviffe aliquandiu ,
etiam fob Pontificatu Leonis, qui ficut merus Diaconus Xiftum III. exftimu-
vid.Ful- Iavit in Pelagianos, & jam Pontifex in eofdem foum zelum exercuit- ita non
fncar d& mlnus pugnaflet adverfum Semipelagianos 1 fi ifti fob ipfius Pontificatu, vei
grace.29. paullo ante doftrinam de divina gratia impetiffent. Per tree quidem tempora
Conjeflu- nullum aliunde fuppetit ejufmodi difeeptationis indicium ; & folum poft ejus
radetem-obitum Faullo Epilcopo earn revixifle liquet, & in caufla quidem LucidiPreram
libro deftmatians hsrefeos notati adhibitum patet a nonnullis Semipelagiano fenfo
ram eum Paulli textum, Deui vub omnes homines falvos fieri, qui libris de Vocation
catione occafionem dedit : unde hi libri per hoc tempus exarati videri
queunt.
X I . Sed hoc prstermiffo , efto Leoni cosvus, vei etiam idem fit auflor IhPatriaau-
broruin ds Vocatione^ 8c epiftola; ad Demetriadem * non omnino tamen proba- <^or^s in-
vit Quefnellus Leonis patriam ei convenire. Qua: enim attulit, ut ipfum ne- ccrta •
get Africanum, quippe qui nec Auguftinum umquamcommendavit, nec in A-
fricans Ecclefia monumentis ulla ratione laudatur, nec turgentem vei barbaram
diélionem prsfert Africanis ejus temporis, utiputat, communem, ita plu-
nbus ex capitibus font infirma, ut nihil valde probabile ftatuere poflint Nihil
magis evincunt qua ad negandum eum Galium ingeffit ex filentio Genna-
dn, qui nec feriptores omnes fui temporis in Galliis aegentes recenfuit : unde
omifit Edefium, Eufebium, Domnulum, ac Silvium, qui in vita S. Hilarii
Arelatenjis celebrantur. Italum 8c Romanum, feu Rom«e educatum pronuntia*
re non dubitavit ex . ftili nitore ac elegantia, ac fi nullus extra Urbem parem
ltilum pqtuent acquirere. Inculcavit locum lib. 2. c. 33. ubi auflor ftnbit :
A in bar ban dum Romanis auxiliantur, quod in fuis locis noffe non poterant y
m nojtns didicere regionibus, <& ad fades fuas cum chriftiana reltgionis in-
ftitutione remearunt. Verba in nofiris didicere regionibus copulata cum illis »
dum Romanis auxiliantur, regionem auriori communem indicare videntur il-
lam, in qua barbari, dum Romanis auxiliares effent, chriftianam religionem
didicere. Porro fi hie locus intelligendus effet de bello adverfos Eugenium ty-
rannum aTheodofio geftum an.394.ut Quefnellus conjecit- cum barbari Theo-
dofii auxiliares accefferint ulque ad Alpes Julias, ubi infignisWidloria parta
fuit; regio a Romano folo remota librorum auélori communis dicenda effet .
Alias expeditiones eidem auélori proximiores., in quibus alii barbari Romanis
opem tulere, feculov. plures fuerunt; at pleræque diftantes ab Urbe, & in
Galliis, ubi omnium i celeberrima eft ilia fob Aetio an. 451. in qua Franci
Sarmatas, Armoricani, Lyciani, Burgundiones, Sax ones, Riparii, Ibriones ,
& Alani Romanis opitulati font. Ita nihil pro Romano Scriptore adftruendo
ex hoc teftimonio concludi poteft ; ut ipfe Quefnellus perfenfit', qui hoc argumentum
Erafmo dilutius vifum fuiffe fatetur. Quod porro Romanæ Eccle-
hx principatum auftor commendet, non »agis eum Italum vei Romanum pro-
bare poteft, quam S. Prolperum Aquitanum, apud quern fimile plane teftimo-
nium legitur in carmine De Ingrafts verf. 40.,& feqq. Gelafii verba, quibus
iftorum librorum auélor Magifter Ecclefia: vocatur, nihil pro Leone conficiunt •
cum alius quifpiam ex præftantia ipfius operis hoc titulo ornari potuerit. Im-
mo hie locus potius contra Leonem non minimum Valet. Si enim horum librorum
auétor fuiffet S. Leo, haud latuiffet Gelafium, qui vei ipfum Ponti-
ficem, vei familiäres ejus agnoverat, nec taminfignemdecellbrem foum hac formula
quidam Magifter Ecclefia, ubi maxime notanda eft vox quidam; fed ex
Romanorum Pontificum more eum vei proprio nomine, vei faltem prædeceifo-
rem foum appellaffet.
XII. Majus fibi prefidium Quefnellus foppetere putat ex modo recitandi Deufudi-
quædam teftimonia facræ Scripture. Duo autem videntur precipua, primum ver*® “ •
& ultimum: cetera enim quatuor aut quinque ab eodem allata, cum æquefa- “ P f eile
apud alios Scriptores inveniantur, nihil peculiare pro Leone evincere que- Sïscri^
«nt. Primum itaque eft teftimonium Job c. 14. v. 4. Hoc & lib. 1. de Vo- ^
catione c. 8. & apud S. Leonem ferm. 8. de Nativitate Domini recitatur ex
Hieronymiana veriione, quam ea state veluti Romanis peeuliarem Quefnellus
indicat. Deinde vero addit eumdem textum etiam citari juxta verfionem antiquam
turn apud Leonem, turn in epiftola ad Demetriadem, quam ab eodem
auétore librorum de Vocatione lucubratam prefumit . Mirum in hoc textu tan-
tam vim collocari. Si enim hic textus, qui & in libris de Vocatione , & in
Leone invenitur juxta verfionem S. Hieronymi, eofdem libros Leoni addicen-
dos probaret ; multo magis probaret adjudicandos S. Profpero Aquitano, quippe
qui ex Job, ac ex eadem verfione nonunicum,: fed duos alios textus affert
in libro contra Collatorem c. 15. al. 34. quales totidem verbis recitantur lib.
i. de Vocat. c. 14. & c. 22. Unus textus eft ille Job c. 12. y. 10. In cuius
manu anima omnis •viventis & fpiritus univerfa carnis hominis. Alter
ibidem