IV. heeft: zynde de Wortel groot, dik en Vleezig,
A fdeel. van bujteD zwartachtig van binnen wit.
H oofd- Het Lavaskruid wordt in de Tuinen van
s t u k , Duitfchland, Vrankryk, Groot Brittannie en de
Twrtwj;.' jv[ecjerlanden , geteeld , eD het wil ’er zo wel
vo o r t, dat men het zelfs in de Velden en by
Boeren Wooningen aantreft; waarom fommi-
gen hetzelve, ten onregte, voor een inlandfch
Kruid van ons Gewest hebben aangezien. Dat
men het voor de Panacea van P l i n i u s of
Panaces van T h e o p h r a s t u s gehouden heeft,
was niet minder fout. Het bezit aanzienlyke
kragten , zo tot WindbreekiDg, tot prikkeling
van de Maag en ’t Gedarmte en dus tot bevordering
van de Spysverteering; als, door zyne
verwarmende hoedanigheid , tegen inwendige
Verpoppingen en Pynen, die uit koude onpaan ;
•inzonderheid tegenBorstkwaalen. Het Gemeen,
zegt S c r o d b r , zuigt den Tabaks - Rook door
een hollen Steel van dit Kruid in, om den Hoest
te doen bedaaren. Tegen de Moederkwaalen is
het byzonder dien (lig. Het is ookZweetdryven-
de en Tcgengifcig. Men gebruikt den Wortel
en het Kruid, doch inzonderheid het Zaad, dat
veel op Sterkendrank gezet wordt, om het gene
men in de wandeling Lavas noemt te bereiden.
Ti. (2 ) Lavaskruid met duhbeld drievoudige Bladen.
Iligufiieum p.-
Scotbicum. U i t
, S c h o t ic h .
(z ) Ligujlkum F oK ls b it e rn a t is . L i g . F o l . d u p l i c a t o - t e r n a -
Dit in de Noordelyke doelen van Engeland , in IV.
Sweeden en Kanada voorkomende, is aaD het " F^ EL*
gezegde kenbaar. T o u r n e f o r t heeft hetHoofd-
Schotfch Lavas met Eppebladen getyteld. EenSTUK'
zelfde , doch kleiner, hebben wy aan de Oe- £>!xyn:*‘
vers van de Yszee gevonden, z e gt Li n n a eu s,
die het toen Zee-Eppe noemde. Het valt ook
aan de Z e e -K u il in Virginie (* ) .
(3 ) Lavaskruid met .veelvoudig gevinde Bla- Li^ ' icum
den y de Blaadjes Vinswyze gefmaldeed. F‘i»p>nen-
Dit Kruid heeft breeder en dikker BladenGlick&l1'
dan de Dolle Kervel, naar welke het, in Ge-
ftalte, eenigszins gelykt. Het Pinkt ongemeen,
en daar van heeft het den naam by de Au-
theuren. L ob el w i l , dat het verkeerdelyk
Sejèli Peloponejiacum genoemd zy. Dé Groeiplaats
is op hooge Gebergten in Morea en Rhe-
tie , aan de Grenzen van Tirol, alsook inPro-
vence.
(4) Latis.
H. Cltjf. Fl. Stuc. R, Lugib. 104. GRON. Pitg- 31.
Lig. humilms Scoticum, Pluk. Alm. zit. T. 96. f. 2.
Apiura maritiraum Fl. Lapp. 107. Liguft. Scot. Apii folio.
Tournf. In/}. 324. Sefeli uuritimum Scot. Herm. Par. T.
p. 227.
(*) Zonderling is ’t , dat men in de Flora Suecica dit
Kruid Ligufirum genoemd vindt.
( j ) Ligufiicum Fol. muitiplicato - pinnatis &c. H. Cl/f. 97.
R. Lugdb. 104. Ger. Prov. 247. Cicutaria latifolia fottida.
C. B. Pin. 161. Cic. latif. foetidisfima. Loii- Uon. 734. Se-
feli Feloponnefenfe. Cam. F pit. 914.-