WAPENS. HUWELIJK. VERMÖGEN. BLOEDWRAAK.
g g f l i : s :
hem? S t rifn^6wlamih- 1Sv.d-e vader’ alle leden van het gezin gehoorzamen
straft hii haar met ftpn t"i. *S E l 01}beperkt gebieder; bij kleine overtredingen
gewoonterecht nen? en n f ecbtbreuk maS hÜ ha a rre lg en s bet Kurdische
hfeilio- v?o? de WnderPr r J ? T (p°n H P a schekyryß)- De wil des vaders |
landllieden verach? De’ Z Z Z vaderS zii ie]? r L r tPa?;V vader kan zyn hinderen als knencihett sü ver!hu Bren, lz odnodoerr zdijant
boven de anderen, zoo" veeThlj dat t h r6Cht ^ 6611611 Z°°n te bevoor,leelen
, i » l o huW.eliJ k ■1S een, kooP’ door de ouders gesloten. Als er ereens een huwbare
die er h“et meest M m , I i lT i den vader toegekend aan den hSwelijksaanzoeker,
recht komt r m 2 9 bralds«eld (ka>a")- Doch bij dit vaderiijke
H i i T l T i ouderbjke phcbt: deWader is nl. de beschermer van zijn kinde-
Het fl-eheele ng6n 1 9 1 1 ei?,.borg blijft voor vele hunner daden.
famihe behoort aan den vader; alleen heeft de vrouw
huwebiWift k V6e’* datbaa r blJ bet huwelijk door de verwanten als
De vunrhnarrl k , eKSSe^en- Aa? de zonen behooren hun rijpaarden en wapens.
bereikt heeft h " ” K I een jonggeborene den achteten I M
r i f f l f l H H S W M S een naam; hij wordt rondgedragen om den vuurhaard, en
ten teeken dat h rt l l f e l afgesneden navelstreng wordt onder den haard begraven,
he onderiiifre h?k PV ? der fa“ lhe geworden is. De zoon, die na het huwelijk
moeder b ren tt dft B -njg W ' X van den ouderlijken haard mede; de
oud?er lhk h u i f rondodmr m düen PvSuufrhAaa rSd, a l,s Doe mf dl aiar vgaana t aBfsc hbeeidt vteer lnaetemne nv.a n Eheent
n t n m ’C C ’ voor w.en ieder achting heeft, heet „oshachsada”, d. b „zoon
van den haard een zwervenden vagebond noemt men „beoshach”, d. i. „zoAder häärd”
het haardvuur haard geeft aanleiding tot verschillende gewoonten. In
net haardvuur mag men niet spuwen of vuil werpen: daardoor zou het h e ilig
o M e r w ^ l l e e n T o u t 611' W 1 1 dagen’ dat men herinneringsfeesten viert, wordt
zweert Ü n Z f “d’ W M f d™ogde koemest> zooals anders. De Kurde
mijni bes. trafter zJi in”• ' Deh hla a7rd v°a n een AMroTh™am me“emdayann sbcha” >g eBeste li”imkeo 8Set adaet Hha arddf*-
Kurden m even groot aanzien als het boek van den Profeet ° J J 6
haaaar " ouurvrouwen vuur van9 de Sn hMaard tTe0 0gre vdeen .w eZlvija abret wveaenr t hsataerll igge zeinn , voamst adaant
dan de koeien minder melk leveren en de lammeren blind worden D e z ^ bm ik e n
moeten worden aangemerkt als overblijfselen van den vuurdienst, welke bij de te-en
woordige Mohammedanen nog sporen heeft achtergelaten. J g
de bloeed v e rw a n iX n e defTpH!f h66ft 6r 3 Ä I sP,itsin8 Plaats> maar toch houdt -
cemeenschaijneliikp T T£U1 een„ ges,actlt nog samen, zoolang zij op een
W1JZ,en' De leden van een geslacht staan
j , , j opzichten bij. Als een vader sterft en onmondige kinderen nalaat
nemen de bloedverwanten die tot zieh. De bloedwraak ¡ M W H
O o f om ¿ o J T n etand6mandt Z ’Z J ordt, moeten zijn verwanten hem wreken.
1'' , l g om tand geldt als leuze bij de Kurden De viiandsehan
die a ten0ffeerrX enblZirdt Z viJ a" dschaP der geslachten. Het bloe'd van den vijand
hi? Koo T H I bloedvYraak gevallen is, wordt soms door den wreker gedronken of
^ o o S d :r eI f b r d eduitZ1Jeenn hddr“?.nt kmt 0vUaWn <lhne- t wTeahteuri.S gEeekn° mgerDij’z e^ vrou wd ed e“e"ldede" m’ etP
zoon had gedenken. e’ ^ ^ h6t bl°Bd Va“ den moordenaar va“ haar eenigen
pp l S Syghehaaddb,l ° trSacehtnen de oudstend 6/de\ brfloeenJd vheertw waneteerng eIvda'n dAelns evre remeno omrdoeo redn hdeeenft
h .t??teaaai' betalmg van weergeld met elkander te verzoenen In den regel
betaalt men voor een moord 1 0 0 -5 0 0 roebels, voor een afgehouwen arm 40 150
r e t sS’ Ak T b°UWen roebels, voor een S s t o k e n 00g ^ = 2 0 0
roebels. Als de moordenaar zelf met in Staat is, het weergeld te voldoen, dan
GEBOORTE. HUWELIJK. BRUILOFT. 117
betaalt de gemeente voor hem. Ingeval de moordenaar een ongehuwde zuster heeft,
behoeft hij geen weergeld te betalen, doch wördt die zuster aan den broeder of een
der verwanten van den vermoorde uitgehuwelijkt. .
De geboorte is er zeer gemakkelijk en kost blijkbaar der moeder weinig mspan-
ning of pijn. Daags na do bevalling rijdt de Kurdische vrouw weder door regen
en wind en brengt zij den nacht door onder den blooten hemel. De naamgeving
van het kind heeft plaats op den 7en of 8sten dag, zeiden wij; de besnijdems eerst
maanden of jaren na de geboorte. De besnijdenis geschiedt zonder eenige feestehjk-
heid en wordt verricht door een barbier. Rijke ouders geven daarbij nog wel een
feestmaal. . ,
De besnijdenis geeft beteekenis aan den knaap of den jongehng. Een onbesneuen
Kurde mag geen dier slachten, want het vleesch zou als onrein beschouwd worden.
Een meisje zal niet huwen met een onbesneden Kurde.
Hoewel de religie den Kurden veelwijverij veroorlooft, nemen toch alleen de rijken
meer dan een vrouw en dan nog hoogst zeiden meer dan twee.
Gewoonlijk huwt de jongen niet vöör zijn 15e en het meisje niet voor het 12e jaar.
Soms komt het nog voor, dat het meisje geroofd wordt, doch een dergelijke daad
wordt gevolgd door bloedwraak der familie van de geroofde.
Het koopen der bruid is algemeen, zeiden wij. Nadat de huwelijksbemiddelaar
aan den vader van den jongeling bericht gebracht heeft van de toestemming, door
den vader van het meisje gegeven, gaat de eerste met eenige verwanten een bezoek
bij den laatste afleggen, om het officieele aanzoek te doen. Hoewel men het in het
'wezen der zaak reeds eens is, worden allerlei uitvluchten gemaakt, allerlei bezwaren
veorgewend, dat het meisje bijv. te jong is (00k al is zij reeds over de twintig) enz.
welke gemakkelijk weerlegd worden. Toch duurt de bespreking nog geruimen tijd
en pas na lang praten wordt men het eens. Dan neemt de vader of de bloedverwant
des bruidegroms zout en brood en wendt zieh tot den vader der bruid met de
woorden: „door den wil van God en Fatime, in tegenwoordigheid van deze recht-
geloovige Mohammedanen, vraag ik de hand uwer dochter voor mijn zoon! De
vader van het meisje antwoordt hierop: „ik roep God, den grooten Profeet, Fatime
en de rechtgeloovigen, die hier samen zijn, als getuigen, dat ik mijn dochter aan
uw zoon tot vrouw geef.” De ouders van het bruidspaar verdeelen brood en zout,
en een der aanwezigen reikt de moeder der bruid een gouden of zilveren ring ovei,
welken zij haar dochter, die den geheelen tijd in een hoek verscholen zat, aan den
vinger steekt. .
Ieder der gasten geeft nu, elk naar zijn vermögen, geschenken aan de bruid. Een
feestmaal heeft later plaats in het huis der bruid, waarbij gedanst wordt, en op deze
wijze is de verloving een voldongen feit geworden. Daarna mag de bruidegom in
’t geheim zijn bruid bezoeken, vooral des avonds. De verloofde brengt daarbij in
den eersten tijd geschenken mede voor zijn toekomstige schoonmoeder.
Eerst na eenige maanden, soms na jaren, wordt over het huwelijk gesproken en
de bruidprijs bepaald. Een door den vader der bruid gekozen „huwelijksmaarschalk
brengt de zaak tot een einde. Gewoonlijk bedraagt de prijs 5—50 roebels in geld,
10—60, soms zelfs 100 schapen of geiten, 1—5 runderen en een gezadeld paard.
Bovendien schenkt de vader van den bruidegom aan den vader of broeder der bruid
een geweer of een paar pistolen en 5—20 roebels in geld.
De bruid krijgt een uitzet mede, bestaande hit kussens, dekens, tapijten, kousen
enz., ter waarde van 20—80 roebels. Wanueer de vrouw binnen körten tijd scheidt
van den man en in het ouderlijke huis terugkeert, moet de vader 2/8 van den
bruidprijs terug betalen. ..
Als een arme wil huwen en zijn middelen veroorloven hem niet, den bruidprijs
te voldoen, dan ondersteunt hem de geheele gemeente; de een brengt een schaap,
de ander een geit, een. derde iets anders aan. Dit gebruik noemen de Kurden
„radskhu”, d. i. „aalmoezen”.
De bruiloft wordt gevierd met een feest, waarbij velen genoodigd worden. Door
haar vriendinnen vergezeld, wordt de bruid onder dansen voor de Woning van den
bruidegom gevoerd. De bruidegom, die met den huwelijksmaarschalk vooraf een
bad genomen heeft, gaat de bruid tegemoet. Er wordt een schijnbare strijd gevoerd