bewijzen daardoor den samenhang met de groote complex van Indo-Europeesche
volken en talen (zie pag. 13). Het aantal taaltakken bij de bevolking in Indie is
zeer aanzienlijk, toch kan bij de meeste de oorsprong nog duidelijk worden aangewezen.
De statistiek der volkstelling beeft op den grondslag der talen de bevolking
ingedeeld in 118 groepen. Evenwel kunnen die versohillende talen niet beschouwd
worden als zooveel ethnographische afdeelingen, want onderscheidene van deze zijn
enkel dialecten, die tot grootere groepen kunnen gebracht worden.
In het volgende geven wij een tabellarisch overzicht der talen en dialecten in
Indie, met opgave in millioenen met twee decimalen van het aantal inboorlingen, die
tot deze taalgroepen behooren, volgens de volkstelling van 1891.
TALEN. AANTAL
IN MILL. TALEN. AANTAL
IN MILL.' TALEN. AANTAL
IN MILL.
Hindi. . . ■ 85,68 Burmese . . 5,56 Marwadi . . . . 1,15
Bengali . . . . 41,34 Malaval um . . 5,43 Pashtü. .- . . . 1,08
Telugu 1) . . . 19,89 Urdi . . . . . 3,67 Karen . . . . . 0,67
Mahráti . . . . 18,89 Sindhi . . . . 2,59 Kol . . . . . . 0,65
Punjabi(Pandzjabi)17,72 Santäli . . . . 4,71 Tulu . . . . . 0,49
Tamil. . . . . 15,23 W. P a h a ri. . . 1,52 Kachhi. M . . . 0,44
Gujarati. . . . 10,62 Assamese . . . 1,43 Gypsy. . . . . 0,40
Kanarese 9,75 Gondi. . . . . 1,38 Araon . . . . . 0,37
Uriya. . . . 9,01 Centraal Pah íri . 1,15 Komi . . . . 0,32
. Naast deze talen volgt het Engelsch, dat gesproken wordt door 238,500 personen.
Uit dit overzicht blijkt, dat het Hindi of Hindustani de meest verbreide taal is,
die door 85'/2 millioen, bijna '/a der bevolking, gesproken wordt, vooral door de
Mohammedanen in de noordwest-provincien, Pandzjab, de Centraal-provincien, enz.
Als „Hindi” wordt ook dikwijls in ’t bijzonder de taal der landelijke districten
aangeduid, of het van Perzisch-Arabische elementen vrije volksdialeet, in tegenstelling
met het met deze elementen overladene Urdu, oorspronkelijk de legertaal der
Mohammedaansche veroveraars in Indie, die een zelfstandig dialect werd. Deze
laatste, met Arabische letters geschreven taal is als verkeerstaal „lingua franca”
in Indie veel verbreid, zonder nog als moedertaal beschouwd te worden.
De westelijke nabuur van het Hindi is het Punjabi, dat door ongeveer 17,7 millioen
bewoners gesproken wordt. Het onderscheidt zieh van h eO Iin d i alleen in woorden-
rijkdom en uitspraak, en dankt zijn zelfstandigheid in de eerste plaats aan politieke
en religieuse verhoudingen, daar het de taal was der Sikhs, die in Pandzjab een
mächtig rijk grondvestten.
De dialecten, die aan den voet van den Himalaja en in de benedenste dalen van
dit gebergte, ten westen van Nepal, gesproken worden, heeten hier Pahari- ,of
bergtalen. Omtrent het Kaschmiri, in Kaschmir, ontbreekt een goede1 statistiek.
Alle bovengenoemde talen kan men als de noordelijke of noordwestelijke groep
der Indo-Europeesche of Arische talen van Indie beschouwen en ook het Nepali in
Nepal kan hiertoe gerekend worden. De westelijke groep omvat het Marathi,
18,8 millioen; het Gujarati, 10,6 millioen; het Sindhi 2,5 millioen en eenige
minder belangrijke dialecten, als het Marwadi, Kachi, enz.
Het Mahrati wordt hoofdzakelijk gesproken in het presidentschap Bombay; het
is een antieke taal, die nog zeer veel met het Sanskriet overeenkomt. Ook de
Brahmanen in dit deel van Indie houden de Sanskrietsche wetenschap nog hoog in eere.
Aan de spits der oostelijke groep staat het Bengali, dat door 41,3 millioen menschen
gesproken wordt; daarop volgt het Uriya in Orissa, door 9 millioen, en het Assami
in Assam, door 1 '¡z millioen bewoners gesproken. Het Bengali kan onderscheiden
1) Met vette Ietter gedrukt zijn Dra-ridasehe talen. Onrsief bednidt Kolariers.dat hier alleen die talen worden genoemd, welke door een grooter aantal menschen gMespenr olkeetnte w eorr doepn, dan het Engelsch.
worden als schrijftaal, die met woorden, aan het Sanskriet ontleend, overladen is,
en alleen door de öntwikkelden verstaan wordt, en een groot aantal gesproKen
volksdialecten, die nog niet voldoende onderscheiden zijn. i
Het Sanskriet vormt den historischen grondslag der Arische talen m Indie, en Het
is natuurlijk als een curiositeit te beschouwen, dat ongeveer 300 personen bij de
volkstelling opgaven, dat het Sanskriet hun moedertaal was. In werkehjkheid kan
het Sanskriet ongeveer als levende taal beschouwd worden, als het Latijn m de
middeleeuwen. De Brahmanen in alle deelen van Indie, van Kaschmir m t noorden
tot kaap Komorin in het zuiden, kunnen zieh schriftelijk en mondeling im het
Sanskriet uitdrukken, en bij de verschillende moedertalen is aldus het Sanskriet
voor hen een soort van geleerdentaal, waardoor zij zieh algemeen yerstaanbaar maken.
Op de Arisch-Indische talen volgen in Indie de Dravidasche talen. De eerste
worden ongeveer door 195 millioen menschen gesproken, de laatste door bijna
53 millioen. Hoofdzakelijk is Zuid-Indie daarvan het gebied. Wij hebben deze talen
reeds genoemd. Wiizen wij er hier nog op, dat het Telugu aan de oostkust en het
binnenland van Dekan door 19,8 millioen, en het Tamil in het uiterste zuiden van
het schiereiland en op Ceylon door 15,2 millioen menschen gesproken wordt. Voor
de ethnologische kennis zijn de noordelijke uitloopers van de Dravidasche taalfamihe
belan°rijk, als het Gond, Kandh, Oraon, Braliui, enz. Hoewel deze niet door velen
gesproken worden, bewijzen zij toch, dat de Dravida-taal eens als het idioom der
oorspronkelijke bewoners van Indie over het geheele land verbreid was, waarvan
genoemde resten bewaard bleven, . ,
De Kolariers in Bengalen en ten zuiden hiervan, bijna 3 millioen, komen m vele
raskenmerken met de Dravida’s overeen, maar zijn linguistisch daarvan beshst
^D e ver vertakte familie der Tibeto-Birmasche talen wordt gevonden van den
Himalaja en Assam tot Birma. De Birmasehe taal (Burmese) heeft van deze de
. ■ • 1 i ________1_----- d K K v m ln A O r »
De Hindu's vormen de hoofdbevolking van Indie. De naam Hindu’s is va.n jongeren
datum, doch thans algemeen in gebruik voor de hoofdbevolking van het land, dat
wii bespreken. Wij moeten echter daarbij bedenken, dat onder den conventioneelen
naam niet een volk, noch een ras en evenmin een religie moet begrepen worden.
Het is de naam, waaronder men een menigte van volken, hoofdzakelijk van Arisen
bloed, doch met Mongoolsche en Skytische elementen, samenvat. De oude banskne-
tische naam, waaronder men het land aanduidde, dat tegenwoordig Indie heet,
luidde Bharata of Bharathavartha. .
Door dezen gemengden oorsprong der Hindu’s zijn de typische ken merken
het Arische ras meer en meer vervallen. Een gemiddelde grootte, een koffiebruine
huid, glad, zwart haar, een ovaal gelaat, groote, amandelvormige oogen, een groote
mond, zwak ontwikkelde kin en dünne armen, zijn, volgens Ratzel, wel de hoold-
kenmerken der Arische Hindu’s. De vrouwen vöoral kunnen soms buitengewone
schoönheid bezitten. I H ,. ,___ I__ , ,
Bij de Arische Hindu’s sluiten zieh de gemengde Hindu s aan, die de meerderheid
der bevolking uitmaken. Zij worden als een schoon, donkerder volk beschreven,
waarvan men zieh in Europa het best een voorstelling kan maken door de Zigeuners.
Dat de Zigeuners van de Indiers afkomstig zouden zijn, wordt door onderscheidene
onderzoekers beweerd. De Indiers hebben fijn besneden gelaatstrekken, een arends-
neus, en lange, krullende hären. In de huidkleur vertoonen zieh vele nuances;
in ’t algemeen schijnen de lagere klassen of kästen donkerder te zijn dan de hoogere.
De oorzaak hiervan ligt misschien in het overheerschend Arische bloed bi) de hooger
standen, terwijl bij de lagere standen meer het bloed der donkere oerbewoners de
overhand heeft. De overwonnenen werden meer tot de lagere kästen gerekend, een
algemeen historisch verschijnsel. Zoo moet de verachte käste der Paria s beschouwd
worden als voortgekomen uit de oorspronkelijke bewoners. Daarenboven is net een
vfeit, dat de lagere standen meer aan de zon zijn blootgesteld, waardoor de huid