Russen in Siberié, of die als overblijfselen van een ander volk onder de Mongolen
versnipperd zijn.
De meeste volken-verscheidenheid binnen een kleine oppervlakte vindt men in
den Kaukasus en in Turkestan aan beide zijden van het Pamir-plateau, gewesten,
waar de verschillende stammen samengedrongen en in elkander vervloeid zijn.
Het Kaukasische ras, volgens Blumenbach, wordt door Müller met den naam
Middellandsche ras aangeduid. Blumenbacb, de grondlegger der wetensehappelijke
ethnographie, koos den naam „Kaukasisch”, omdat hij meende bij de volken van den
Kaukasus de individúen te vinden, die het zuiverst aan het rastype beantwoorden.
KAARTJE DES HOOED-OODSDIENSTEN IN AZIE (naar BecluS).
Christencn. M ohammedanen. Brahmanen. Buddhisten.
t i 120 000 000
Müller sloeg later zijn naam voor, die ook door Häckei en anderen werd aangenomen,
omdat de voornaamste volken dezer groep rondom de Middellandsche Zee tot ontwik-
keling kwamen.
Van ethnologisch standpunt wordt het Middellandsche ras in vier groepen verdeeld:
1 de Basken, 2 de Indo-Germanen of Indo-Europeanen, 3 de Hamieto-Semieten
4 de Kaukasiers (in engeren zin), een onderscheiding, die hoofdzakelijk berust op
de talen dier volken. Van dezen bewonen de Basken enkel Europa. Het is een
volken-rüine, die alleen in het noorden van Spanje aan de Golf van Biscaye en in
het zuidwesten van Frankrijk een klein aantal vertegenwoordigers heeft, dat niet
boven 500,000 zal loopen. Van dezen willen wij thans niet spreken; de overige
drie groepen zullen wij later nader behandelen.
Ook de Mongoolsche groep bestaat uit vele volken, die tot eenige taalfamilies
vereenigd zijn. Zoo worden onderscheiden : 1 de volken van den Chineeschen taal-
stam, Ohineezen, Indo-Chineesche volken en Tibetaners omvattend; 2 de volken
van den Tataarsch-Finschen taalstam, waartoe behooren : Japaneezen en Koreaneezen,
Mongolen (in beperkten zin), Tunguzen en Mandschu’s, de Turksche volken, de Finsche
volken en de Oost-Siberische stammen.
De Ma l e ie r s in Azie maken, wat de taal betreff, volgens de onderzoekingen van
Prof. Kern, een groot geheel uit met de bewoners der Polynesische eilanden, en worden
gezamenlijk tot een groote taalfamilie vereenigd, die men wel het Maleisch-Poly-
nesische ras noemt, waarvan wij in dit deel hoofdzakelijk de Maleiers bespreken.
* * *
Geen deel der aarde heeft zulke belangrijke volks- en cultuur-elementen aan
andere werelddeelen gegeven als Azie. Niet alleen in de oudste tijden, waar-
omtrent geen geschiedkundige berichten zekerheid geven, (deel I, pag. 13) maar
ook in de historische tijden en zelfs tot nu toe hebben vertegenwoordigers van vele
volken uit Azie hun verblijf in den vreemde gezöcht of zieh onder vreemden ver-
strooid. De Joden zijn van hier over de geheele aarde verbreid, de Armeniers van
Turkije tot Achter-Indie, de Arabieren van de Senegal in West-Afrika over Noorden
Oost-Afrika en naar het oosten over de Molukken; de Perzen door Centraal-Azie;
de Chineezen over den Indischen Archipel, Australie en Amerika, de Koeli’s (Indische
arbeiders) op de Maskarenen, in Natal, en op de plantage’s van tropisch Amerika,
de Maleiers over de eilanden van den Grooten Oeeaan. Die verbreiding schijnt nog
een voortzetting te zijn van de oudste volkenbeweging, welke van Azie uitstraalde,
en waarom men dit werelddeel als de wieg der menschheid kan beschouwen.
Doch niet alleen volken en volksstammen zijn uit Azie afkomstig; men kan dit
werelddeel ook als de bakermat der groote monotheistische godsdiensten beschouwen.
Christendom, Jodendom, Islam en Parsisme hebben hun oorsprong in Azie, en ook
het polytheistische Brahmanisme en het Buddhisme hebben hier hun oorsprong
gevonden.
Het Christendom heeft in Azie nog weinig vorderingen gemaakt en telt er slechts
enkele millioenen belijders.
Het Christendom komt zelfs in Palestina, waar zijn wieg stond, nog wel voor, doch
is van weinig beteekenis. In Klein-Azie, alsmede in Russisch-Azie ten N. van den
Kaukasus, is het bovenal de Grieksch-Katholieke kerk. De Armenische Christelijke
kerk heeft in Voor-Azie nog een zelfstandige organisatie. In de dalen van Kurdistan
vmdt men nog Nestorianen, in den Libanon de Maronieten, in Syrie de Syrische of
Jakobietische Christenen.
De Christelijke kerk arbeidt in Azie door zendelingen, om het Christendom uit
te breiden. De Katholieke kerk heeft reeds lang in Voor- en Achter-Indie, in China
en op de Philippijnen met goed gevolg gearbeid. De Protestantsche kerk heeft
ongeveer 990 zendingstations in Azie met 1420 zendelingen.
Volgens Wangemann telt de Katholieke zending in Azie 3,076,100, de Protestantsche
1,019,500 aanhangers.
De Islam heeft in Voor-Azie een uitgebreid en bijna overheerschend gebied; verder
telt hij vele belijders in West- en Oost-Turan, de Kirgiezensteppen, Nederlandsch-
Indie, op Malakka, in Pandsjab en andere deelen van Britsch-Indie; in ’t geheel
misschien + 80 millioen. In Voor-Indie wordt verder de leer van Brahma beleden ;
in Tibet, Mongolie, China, Korea, Japan en Achter-Indie bovenal de leer van Buddha.
Het Confutionismus en Taoismus in China en de zuidelijkdaaraan grenzende landen,
alsmede de cultus der voorouders op Japan zijn praktisch toegepaste religie-philo-
sophieen van lageren rang.
Bij de stammen van Noord-Azie met hun sjamanen-priesters bestaat nog het
heidendom, dat eveneens in de binnenlanden der Philippijnen, van Borneo en Celebes
heerscht. Het overzjchtskaartje wijst die verdeeling der godsdiensten in Azie nader