223 Ä y aU 7 ]
; ì [Ayacrà? et ày7]Tè? conf. v. ¿yrjTcì?.]
* Ayaarw?, Admirabiliter, Admirabili sapientia.
Xcnophontis Ages, i , 24 : T o u t’ ayatrrw? eSoljs irpaljat.
2 uv. Xsl;. XP7)®* in Bekkeri Anecd. Gr. t. 1 , p . 3 3 6 :
A ya arà • ayaarà xal àyaarò? epstt;, xal l7rt[$pY)|AaTtxw?
àyacTw?, w? Esvocpwv.
* ’Ayàarpocpo?, 6 natovt&r)?, noni. p r . Hom. II. A ,
338, 373. Eustath. ad II. A , p. 848, 1. 3 : ‘0 Sé ys
’A yauTpocpo?, to xuptov, co? EtjcpwvsiaOat OéXiov, dné&xXev
avrò ( r i v ) yevopevo? xal aòvò? Ix tou ayav ¿>? oiovsl
ayav Euarpoao?, si [iv i apa ex tou ayàw yfvsTat, v) ix tou
ayatw, to exttX^ttw, ¿7co€oX9) toì» IwTa. Cfr. Etym.
Gud. p. a35, 1. 19, s. v; ^yaÓé»), ubi recte ex òiyav et
(TTpstpci) deducitur. Sin n er.
AyauTtop pro ¿[xoyanrwp s. 8p.oy<i<TTpio? ita di-
citur, u t aXoXo? quasi 6p.oXoXo?, atque adeo ipsum
¿SeXtpò?, quod itidem Fratrem signi f. quasi SpwtèsXcpo?.
Hesych. aydtffrops? interpr. aSsXcpoi, SlSupoi- sed male
interpungi inter haec duo nomi», existimo. [C fr .
’Oyaafiop. Lycophro 265] : [Tòv «piXTaTOv cou twv aya-
(TTopcov Tpomiv, ubi Schol. T zetz. p. 5 i 4 ed. Müller. :
^Ojxoyaorópoiv aSsXtpòv, -»Jtoi tov <ruvTs0pap.[Asvov. Etym.
M. s. v. ’Ayaoro'pwv, p. 6,20, notante Bachm. 1 . 1, p. 69,
citat hunc versum cum varieta le twv cptXTarwv, quod
Schleusner. in Ann. ad Etym. M. in tÀv cpiXvaTov
emen da ti
AyaauXXU, (So?, ■}), nominatur Frutex una cum
radice, unde Ammoniacum liquorem elic iun t, ut trad
ii Diosc. 3,9 8 . [Heracleum gummiferum Willdenow.]
[De agasyliide vid. Salmas, ad Solin. p. 5 3 1 seq .,
p . 249, a, ed. 1689. G o t th o ld .]
Ayauuprov,. in meo Le x. vet. àxàOaprov, Immun-
dum, Sordidum. [ Ayaouprov Pittacum vocat Alcaeus
ap. Diog. Laert. 1, 8 1 , w? STriasoupp-svov xal ^uirapov.
Cfr. Ale. Fragm. 6 ed. Matth.] [Cyrillu s [laud. Is.
Yossio ad Hesych. s. v. AyeorpaTov] : ’Ayaaupro? •
àxà0apro?. Zon a ras, p. i 3 : Ayaoupro?' 6 ¿xdcÒapro?.]
• = P ro ayatruprov, quod explicuit Presselius in B e i-
treege zu Schneid. L e x . p. 1, in Suida legitur ayacii-
paorov, ut observavit Welck. in Jahn. Phildl. Jahrb.
I . 1 2 , p. 46- Fix.
AyaTdéo(xat, Lsedor, Damno afficior : Hesych. aya-
rSdOat, ßXdcTrceaOai. Apud eund. est praet. perf. pass.
¿yaTYipai, exp. ßeßXapqiat, carensque augmento consuetudine
Ionica e t poetica.
= Aydrcovo? [ayav, teivw] ap. A rcad. De accent, p . 90,
9. Osann. Auctar.
= Ayavè? 000 p o e t p ro ayaarà?, quód vid. p. 2 2 1 ,C ;
¿yard? 0 - 0 dor. pro ày7]TÒ?, quod v.
= A ya ó a , Dor. i. q. Ayaiir), Theocr. Id. 26, 1.
Item vicus Cyrenaicae, Ptol. Geogr. 4, 4> extr.
= Ayauy^i, oiov AiroXXwvo? ayauyii • irapà rh aòyjj.
Etym* M. 6 , 40. Arca CPl. ayayuprrjs e t similia conferì.
Sinn er.
Ayau^i, una e x filiabus Cadmi, [ Eustath. p . i 543,
35. Hesiodi Theog . 975 : Kaopuo S’ Appov») Ouydt-ajp
Xpu<njs AcppoiÌTir)?, Ivw, xal 2 e|aeXy]v, xal Ayauov xaX-
Xwc&wjov, reivaro.] Item Nereis qusedam [ap. Homer.
II. 2), 42] dieta irapà to ayav auetv, oià tou? 0aXa<7<riou?
t5xou? ì ut vult. Eustath. (p. n 3o, 5o. Hesiodi Theog.
246 : K a l MsXÌtv) yapieaaa, xal EùXipivv), xal Ayau^.J
= Alia Ayaóv), Danai filia, L y c i uxor, ap. Apol-
lod. 2 , I l § 3. Accentus variatur. ’OÜutovw? contra
vulgarem de nominibus propriis regulam ( v id ,lle iz .
D e accent, inclin. p. 116] scribitur saepissime Cadmi
filia. Y id. Jacobs, ad Anthol. Pai. p. 809 et ad P h i-
lostr. Imag. p. 321, cui haec certe cum Elmsleio ad
Eurip. Bacch. v. 2 2 9 , retracto accentu, Ayaórj seri-
benda videtur. Hermannus vero ad Bacch. v. 1 14 1
in vulgari ap. Euripidem scriptura Ayauvj acquievit.
Quod amplector. Sic scribitur ** Ayauò?, ¿I-uto'vw?, Aby-
denus quidam, in Demosth. Contra Aristocr. p. 688
R e isk ., quod nolim Schaeferus post Dindorfium in
Ayauov mutasset. Etenim quum verbale ¿yauès, quod
inter poviipEis recenset Herodianus, p. 3 i Dind.,-
apud iEoles accentum non retraxerit, fortasse et
in nominibus propriis Ayauàs et Ayau^ inde ductis
vulgaris de accentu regula migrata est, Cfr. A y)8wv,
©eaaaXòs, Kparep^s. Eustathii etymologia, p. i i 3o ,
5o : Ayauij icapa rò ayav atieiv, inepta est. v-~ .Fix,
à y a u o ? ^
A = AyaóXios p.v)v, Mensis, Hesych. Heins. ¿y«uò-
p.7]v • ffiioTEivo?, Toll. aypauXo? • ■jtoi(/,-i|v emendat. Arca
CPl. : E<m Si 7capscD0appivov few? avrl tou dyauèq Xt-
8 Ioti piya? xal Oaup.a<rròs Xipiiiv • ^ 6 ayav ctuWv
S ii rolls 0aXa5<r(ous ^ou?.'— tf0 p. xal TauXos* Ì 0ev
Xto? XipL^v ■ 6 (x^i e^wv yaiiXous, irXoìa* IcTEpyjpivoq V7]ijy
S i n n e r .
Ayauop.ai, Admiror. Oppiani Hai. 4 , ( i 38) : Eik
dyauopiEvoi 7roXu^paTov, i. e.' ayricpevoi, vel poetice àv<ó-
[xsvot, sive dyaQo'fAEvot. [ Schneiderus e Mss. edidit
ayaiópiEvoi, in nota contentus dicere: «Alii àyauóus-
voi. » Vide eund. in Le x. v. Ayauopiai.]
Ayauò?, ou, 6, rjj, bv, ab dydtco, pro dyaès, inter-
je c to dEolice u , secundum alios tamen a ya(w Tv
Etym. M. p. 6 , 24, e t Zonaras p. i 3. Eustath!
p. 9 1 9 , 28 : AìoXix'b Sé ■}) tou u I-itÉv0E(ti? Iv tw «0{a.
' yoi, à? xal Iv tS) àyda), dyab?, ayauò?, xal ayaupó;.
« Tzetzis observatió ad Hesiodi Opp. et D. 664 : oi
yàp AìoksXq (xsrd aXtpa, dv ^ cpwv^sv, irpooTiOlaoi tÌu-
oiov d^p aòyjp, àw? aùu)?, ayaò? ayauòq, (s ic fortasse
B scribendum pro dyio? o6yto<;, ex Etym. M. p. 6, 26)
etd-njv, e tc . paucis mutatis tota exstat in Etym. Leid.
Ms. v. Kaudijat$. » Koenius ad Gregor. Cor. p. 612.
« Quem Koenius citat locum Etymologici M. p. 6,26
sumptus es t e x Orione 5 ubi hic leg itu r 'articuhis'
[p. i 3, 8 ed. Sturz.] : Ayaub?, 7capà tÒ ayajxat dyaò?,x«l
TcXsovaajxS) AtoXtxw tou u ayauóq * 6 Sé Ttfvos tou àyou^
oùx AtoXixw? ó)? vauq (corr. vab?), vauó?. » Bastiusad
Gregor. Cor. L c.] [Cfr. intt. ad Or.] Admirabilis,
Praeclarus, Illustris. Hesych. J Ayauoi '"Xa(X7rpol, hoo-
lo i, l7cicpavEÌ(;. Ayaubv ' Xap,7rpov, 0aup.acrrov. Etym, M.
6 , 24 : Ayaub?' 6 Xapjupà? xal IvSo^o?• Zonaras, p. i3;
Ayauoi • oi EvSoi-oi xal Aapwrpoi.] Item asp-vb?, Eustath.
( p . 144 4, 6-) V enerandus, Veneratione dignus. Addit
idem Eustath. ( 1. c.) .et xaXòc, Xajxirpbs, xocuio?,ex
veterum auctoritate. [Apollonii Le x. Homer. p . 25:
Ayauo'v ' xaXbv, lirupavè?, 0au{xdatov, 5 Si Atciojv , xa-
Xo?, (jejxvè?, dirh tou iroXXa^oÌi; ydCsiv, 8 I o t i yaupiSv'
ttote Se (njjxaivEi xal e0vo? ¿vojxaTixox; oìJtw XEydpsvov
K a l Ayauwv Ìirn7)(jioXyiov * II. N. 5 , xal ett! tou ava»
C xaXou' ’Hwq S’ Ix XsyÉwv 7tap’ ayauou T i0wvoìo, Od.
E , i . Cfr. Hesych. Pro xaXb?, aepivo? in Apoll.lex.
lege xaXbv, aspov. » Villoisonus. [A p ion ad cale.
Etym. Gud. 604, i 3 : Ayaubv, tS XapLirpbv, xal xb 0au-
(xaffTÒv, xal to Ssivov, xal to {xsyaXdcptovov, emendati
prava distinctione. S in n e r . ] Scholia Veneta, p. [353
Bekk.] : Ayauoi, ovojxa s0vou?* iincou? Si auiXyora!
o&Tói tw ydXaxTi IxpstpovTO. AvjpTpio? Si ayauoù?, aoìi!
eòeiSeì?. Pseudo-Didymus : Aapicptov xal IvSo^wv ck-
■jnjfxoXywv, rj ovojxa e0vou? o8tw xaXoujxEvwv, Ayauwv.]
Il Ayauoi prjaT^pEc. ap. Hom. (Od. B, 209, 247; A,
681 ; S , 180; P, 325; 2 , 98; T , 488, 496; $,174,
2 i3 ; X , 17 1 ) i. e. proci Penelopes, Superbi, sive Arro-
gantes , a quibusdam exponitur, [sed male. Pseudo-
Didymus ad Odyss. B, 209 : Ayauoi • vuv avxl tw
e&yevEt?, Xap.7Tpo{. « Nam erant juvenes honestissimis
natalibus orti e x circumjacentibus regionibus; et
poeta maledicere non solet. Semper in optimò sensu
et in laude ponitur. Ayaùò? A^iXXsbi;, II. K, 392;
TuSeI)?, E , 277 ; IXiovebc, S , 5o i ; ’ISop-Evs!)?, M, ri?j
D navOoiSr)«;, O, 44fi » AaopSwv, E , 649; Z , a3 ; Te-
Xapwbv, P , 284; T i0wvòc, A , 1 ; Nlerrwp, 2 , 16; ’Av-
t^vwp, 4>, 579; ’OSuffasb?, OdySs. B , 3o8 ; Neo7troXe-
p.o?, Od. A , 491. Ny]Xeus dyauoTaTo? ^wdvxwv, Gloj
riosissimus, excellentissimus, Od. O , 229, quos si
revolvas in rea li, reperies aut rege s, aut certe re-
gium genus omnes. (Hue respexit Hesych. ’Ay«^1' <
tov • jXEyiaxov : e t Etymologus, p. 6 , 41 : Ayauo'xaTov'
jxeyioTov, IvSo^oTaTov.) D e TiOwvw est et epitheton idem»
Odyss. E , 1. Mlyav icsp IdvTa xal ttp0t(xov xal dyauov,
se. tÒv 0 oavTa, Od. A , 534 > eadem verba de Ajoce
Telamonio, II. E , 625. Ayau^ nepffEtpdveia, Susp1'
cienda et reverenda, Od. A , 2 12 , 22 5 , 6 3 4 ; “Y®
4>afv)XE(;, Nobiles, Od. N , 12 0 , 3o4 ;Z , 5 5 , nam cu® ,
plebe eorum nihil ei negotii fuit. Tpwe?, II. H, 38ui j
K , 563; n , i o 3 , nam his locis de priricipibus Troj3' ,j
norum sermo est. 0 epdt7rovTE(; dyauol, Nobiles ejos
administri, II. T , 2 8 1 ; xVjpuxe;, T, 268; Od. 0 , 41®’
nam e t ii erant homines honesti. noprijE«;
Deductores n o b iles , qui praeerant remigibus, Od-
2 2 5 a y a u p t a j x a
7 i ; dlot'viXEÇ, Od. N , 272 ; ’Eij ayauwv AioXiSav, A b A
! uno illustrium Æoli nepotum, Pindari Pyth. 4 ,
I12 7 . » D a m m i u s in Léxico Homer. p. 7. Vide Heyn.
IHoin. 4, 5°fi» 65a.; 5 » l8 7.i 6 , 107, 1 1 4 , 367, 368,
I ..i Schæf.e , .* « laud.I.uhI. Pindarus Pindarus in in frarrm.fragm. 4 /, « ex Ttiram,
Threnis
E apud
ud Plat, in Menone, t. 2 , p. 8 1 , B, [HSt., 34 8,
11. Q
, Bekk.] :-Ba<nX9¡E? dyauol xal cOIvei xpanrvol,
■ c0?ia te pÉyiffToi avSpEç • Orphei Argonautica, v.
 y j 7 § ‘: dyauaïç AripiáSsaaiv • Hymn. 4 3 , 6 ; 45 , 5 :
■ ¿yauijv <l>Epo£<po'veiav *' 77 , 2 : ’Hàç Xap.irpotpa'bç, Ipu-
■ OaivopÉvv) xaxa xoçp.ov, AyysXisia 0eoî» psydXou T i-
Hxí¡vo; ayauou •• Lithica, v. 298 : 2 spivoTÉpouç t ’ ISIeiv
I xai xoijréêai ECffETai auxwv. Aîi|/a yàp ^pwwv <7cptv IxcÉp-
I ysxai eISoç dyauov, 0 ? xe 0Eou^jxlya Swpov ê’itiaxa[xév(aç
H^opéwffiv. « Malim Op.v)pixwç, Al^a yàp íjpwwv <j<piv IvcÉp-
H y sta i slSoç dy7]To'v. Vulgo áyaubv. Homerus 11. 22, 370;
I 24, 376; Od. 1 4 , 176 ; II; 5 , 787» et 8., 228. (Vide
H n os supra ad v. AyyjTo'c.) Sufficere hæc videantur ad
^»onjecturam illam in Orphicis tuendam. Sed magis
H e t iam , opinor, earn probaveris, si scias, exemplum
Hçonfusionis vocum dyv]Tbç et ayaubç in liac ipsa lo - B
eutimie reperiri in Hymno Homer. in Apoll. Pyth.
I v . 198: AXXà (xdXa ¿XEyáXvj re iSsïv xal eiSoq áyr¡ry. Hic
^ K o d . Mose, ayaui], præter Homeri consuetudinem, ut
^Bperspecte monuit Ruhnk. Epist. Crit. 1, p. 14.» Schæ-
I I fe ri Meletem. Crit. in Dionysii Art. Rhetor, p. 90.
I .S cm c l legitur in Æschylo, se. Pers. 979, [948 W e ll.] :
Hlh'pcau;. àyauoïç Kaxà icpo'xaxa XsyEiç, ubi Schol B :
SAyauotç * Oaufiaaxoïç. Sed versus hos Schiitzius et Her-
mannus, notante Blomfieldio, spurios judicant. E t
puic conjecturae omnino favet, quod vox dyaubç nec
alibi ab Æschylo, nec semel, quidem a Sophocle,
Euripide, aut Aristophane usurpetur. 4>uXr¡o? ayauou
meminit Theocritus Idyll. 2 5 , 55. Vide L. C. Valcken.
H a d Idyll. 7, 5 ; Adoniaz. p. 36o ; et Pierson. Verisim.
' I p - 36, a Schæf. citatos. Hesiodi Theog. 462 r^Iva pw)
ayauwv oôpavtwvwv : et v. 632 : 01 psv à<p’ u^X^ç
gOQ púo; ïtTvjvEç dyauoí. Neutro in loco ponitur pro
^■aXoç: significare videtur Gloriosissimus, Excellen-
j» ssimus. In omnibus his locis vox in laude ponitur,
nusquam sumitur pro Superbus, Arrogans, u t C
j^ la ls o tradit Lex. Emestinum, atque e x eo Schnei-
■Hdcrianum.]
^■ _ ||>’Ayauàç Hesychio est etiam «pwTstvbç, i. e. L u - Ìldus. [Sic in re astrologica usurpatur. Respicitur
d Arati Phænom. v. 71 : Aûtoïï xdxEtvoç 2 rE©avoç,
M /%Yauov ^ Ylxe epevat Aiovuaoç, dicoivop.svviç
^»p iàôyïjç, Nwtw ^iroarpscpETai XExp.7)xoTo? EiSwXoio I
W dl0lia ; TAbè, Ayaubç e0ï)xev , làv piv dyaubç dva-
^^■vwwcv, ô Awvuaoç àv^Eivy làv Si dyaubv, tÒv 2 te-
K vaV0( l . v°e‘v > tv 5 xbv T^Ç Ipwpsvyjç 2rscpavov
^ » a u ó v xaì EV00ÇOV xal én(<rr¡(xov xal Xapwrpbv lirotvjaEV
f v TO) oupavj- TOVTS ydp Etat Xapncpol âorépeç, 01-
airoreXouai xbv 2 TÉ^avov. Scholia Theoms : ’Eàv
Æm*! aYauoç avayvwpEv, 6 Ato'vuaoç, làv Si dyauèv, vbv
^^gucrvipov appaivst, xal t&v sv8o!;ov, Sri ròv Tvjç Ipwuivvjç
^HT.cpavov ayauov, 8ç Ieri Xapirpbç, éno(r¡G£ ' 7TEVtë ydp
: 1 ^U7rP°7aT01 affT6p6Ç > OÏTIVEÇ dTCOTsXouai tÒv 2 TECpa-
■ x n l r J V ,iva BasiL l5 3 4 , G ro t , et Bandin. Idem
!erUDt icero et Germanicus. Manil. 1, 326:
B j i P B aiia claro volât orbe corona. Ayaubv D
^■ iæ c ilr t'i 1 P“ llon' 11 ' 3 > 99e ! cod. VratisL et
K T l T ’ “ 1“ 1 uas Oxon- M ™ reperi ap.
l e n . ^.Phrodis. in Aristot. Meteorol. 2 , fol. io 3 ed.
»*7' ? r - Heyne ad Virg. Georg. 1, 222.»
^Bpavbv ^Hnetk ° 2 » I2 9 : ZwStaxbç S' Saneo re xax
•ía-oc 6T°i .VT(0V EôxpoXdXwv,x4xXwv p«¿X’ áyauo-
¿picuus I? ’ > w Maxime persplendidus et con-
Um locorum notitiam debemus Waet
àifV1Tàç conf' » 1 àpixdç.]
^■yauoúJT I Eegebatur olim in Quint. Sm. 3, 4 6 7 :
^■ore Te.TOXÎia<: se(l hodie, Rhodomanno auc-
B i u . ’>) ,a. ° uç scnptum. Spitzner. Observait, in Quint.
’a ’ YePaP°uç conjecit. Fix.
1 1 ’A y auS , n°m'TProPr - viri ; vid. U M û-o F ix .
B p u v x J v . ’, î " solentia> Elatí» enimi, Hesvch.
I l l i ü i “ I P 61111- Anecd. 3 a 5 : |á Y., Ijuappaj
■ [ J j A d Herod. 537. S c h m .]
I l THES t 7’ nunc estj xal 7rotv4ay) 'IspouffaX^u,
• MNG. GRÆC. TOM. I , FASC. I.
a y d ^ O s y x T 0? 226
yauptafia ItuI t 9j<; y^?, Procopius Gazaeus Comment, in
Ls. p. 7 13 , A, leg it, xal 7r. IspouffaX^pi dyaupiaua l7rl
v .y .* conf. ib. D : KauXw{XEvoi te Iv XpiaTw: touto yàp
TÒ^TOteìv avaupiap.a • et p. 7 17 , D : HetcoiOote? M 0 es i
TOUTO yàp TÒ ayaupiajxa. In Hebraeo loco laud, editum
est n^nn., Laus. Hase.
Afaupidw, Valde insolésco, Valde me effero, ugyd-
Xwq yaupiw xal licaipofiat. Etym. e Methodio, f p 6
35, ad V. dyaupiaaa.] [Ad Herod. 53 7. S c h ^ f . ] [ J - J w_]
_ AyaupiafAa, tò, Genus luctae esse tradit Eustath.
[ad Od. B, p .] (14 44 ,7>) et se , an ab ¿yaupà? deduca-
tur, aut aliquid cum ea v. commune habeat, dubitare
dicit. [Vid. Ayxupiapa.]
I H Superbus, Insolens. Apud Hesych.
xo(xi|joi)taxot : ubi (eg. pu ,0 , x o ^ è 5, xaid5 -
nam et Suid. has duas signiff. huic nom. tribuit,
addens, Ion. Inopem, Att. Deditum deliciis sic appellala.
Etym. autem non, yptxpepàv Att. ita dici sed
xoucpovy a i t , i. e. Levem. Nicander 0 . (6 6 4 'iT J » y
ETEpov Sviets i ù ■KiTÌhiim dyaupiiv. Fit autem dyaupSc
potius, meo quidem ju d ic io , a yaiifo!, praflxo a intens.,
quam ab èymi( , inteijecto p : utriusque etym
meminit Eust. A lias affert Elym. remotissimas TEty*
moiogus p. 6 , 3 3 , habet: ’Aycwpi;.... e ,n a£vsi xal r i
CXEpìipavov, Otto Ss ’Iwvelv yiv ¿Ttopov, 6tcq SS ’AttixSv
tòv xmfov, i. e. Levem, Elegantem, Delicatum, Möllern,
Deditum deliciis, quod satis patet e Snida et
Zon a ra, p .^ 4 , quorum in Lexicis glossa eadem’ siè
exhibetur : Ayctu^oq- 6 xop|iè;, oi Si xxxoq, uxò 5jy)Vwv
» jo p « , w äs ’Am x S v ypuoiepèt, (inibì notanduni
est ayaupot pro dyaupo's : sed et m Edit. Mediolan.-est
äyaupo;, sicqùe vulgatnr in Hesychio. Zonaras n i i
[et Lex. Rhet. ad cale. Phot. 6 6 3 , 14] : 'Avcmp'05 •>
ayaupo?. « Suidas pnu s tantum habet, c*terum con-
sentiens. De accentus loco notavit quajdam Eustath.
p. 1444, 7 ; 1447, 49, 5 7 ; sine dubio rectius scribitur
óijuTovws, ayaupo'q. » Tittm. in Addendis p. c c x x v i i . In
Etym. I. e., Zonara ipso p. 3 i , e t Meandri Ther. 661
scribitur ¿yàupd?.) Ratio autem dicendi xotjtpb? pro’
a6po? s. Tpucpspò? petenda est ex molli incessu, molli-
tiem m toto vitae genere arguente : vide qua? supra
scnpsimus p. 88, B, 1.2 1— D, 1.1 8 , de phrasi ¿6pà ßai-
vsiv. De hoc sensu vocis xouepo? frustra q u* ritu r in
Lexicis. « Videndum vero an sana s in t , q u * Suidas
cum Nostro (et Etymologo) tradit, Ionibus ayaupòv esse
TÒV avropov. Certe neque exemplis, neque etymologia
defendi possunt. » Tittmann. in Addendis. A t si
àyaupà? prima notione sit idem quod xou<po?, Levis
u t colligi potest e x Etymol. Magno, hujus locutioni’
ongo facile patebit. ’Ayaupò? nempe Ionibus S ¿Tropo?
ut Levis apud Latinos, et Ligia apud Anglos, (Light
in purse, Light in pocket, Light purse, Light pocket)-,
Silius 2 , 102, opum levior, venatu extendere vitam
Abnuit, atque arcta? res exegere per aequor. Herod.
7, 57, [ adv. ] ¿yaupcfraTa [ de Xerxe usurpat
ubi Wesseling., cujus adi notam, p. 537, vertit: Magno
fastu superbiaque.] A n g l . Hesiod. 0 . 832 [Taupou... •
àyaupou Loesn, ayaupou Gaisf.] S e a g e r . Valck. Adoniaz!
p. 220, [a irXEovaoTixòv declarat.] SchìEf.] [u -o ]
= Eustath. 11. 11. etym. a yaupo? et ¿^urbvvjaiv syllable
-pà? praefert, afferens similia: ¿<paupò?, ¿ptaupò?, au.u-
8po'?. Addo Scholium ad Hesiod. Theog. v. 1. p . 533
Gaisf. Lips., ubi ita ad verba, yOa<rav àyaùpou- Kaxou,
v| àiro'pou. Twvtxw?, ayaupo? TtpoTcapo^vsTai. T à yàp et?
po? Ivo'fMCTa, t^ au 8icp0o'yyw irapaXYiybptEva, lyovTa xav’
iSiav 0r)Xuxà, ¿^uvovTat • otov, a<paupò?, aptaupo'?. Tò Si
¿yaupo? ßapuvETat, TrXsovaffp^) tou a , Ix SiouXXàgou tou
yaupou yivofAEvov. T à Si pt-Jj l^ovTa 0y)Xuxà, nponapotf-
veeOui 0lX s f oTov, ’ETciSaupo? ovóp.a ttcÌXew?, AypauXo?
[sic], KsvTaupo?. 2 »i(AEÌw(jat ré 0y]ffaupà? ¿^uvo'jaevov. De-
rivatio Etym. ex ayr), 8 tnjpaivEt t^v exttXtj^v, ¿yvjpà?,
xal àyaupè?, Herodiano Iv tw nspl 7ra0wv tribuitur in
Etymol. Sorbon. Ms., laud. Gaisf. p. 1., ubi tamen
¿yvjpo? et ayaupo? scribitur. S in n e r .
’Äy<icp0£yxTo?, Valde vocalis, sonans, sonorus. Apud
Pind. tamen ( ’0 . 6, i 55) : ¿ya<p0EyxTwv ¿otSav Cam.
vertit simpliciter Carminum sonantium. Itidemque
in VV. LL. aya<p0syxTo? redditur simpliciter Vocalis.
* ’Aya<piXo(TW|xaTta, [Corporis curandi nimium stu-
29