1007 a ivo?
xai Idx/ip-aridt/ivo?, Oratio fabulosa, et obscura, e t A
f igu ra ta ,'quae'et Griphus et E nigma dicitur [ 7 i 3 ,
io , et i 33o, 39]. Idem ait [855 pr.] yeteres [de
quibus v. Yalck. Praef. Ammon. x iv r r x x in et .p. 6.]
tradere quae sequuntur: -t--ATvo? e t uapoiixia differun t ;
nam alvo? est Oratio fabulosay quae ab ru tis animatiti-,
bus aut a plands ad hominum admonitionepi tradu-
c itu r, ut ait Lucillius Tarraeus in primo De prover-
biis. A brutis animantibus, u t apud Archilo.ch. |fr.
5q Liqbel, s, 38 Gaisf.] : ÀTvó? t i? àv0owuwv #8e [sine
#8s Eu st,], *iì? 5p’ cìXwuy)? xasxb? awwvivjv s0evto.
[Multa d e 'his Huschk. in Matthiaei Mise, philol.
1, 1 sqq.] Sic Hesiod. (tfEpy. aoo) : Nüv^ 8’ aTvov
ßaatXsud’ Ipsw (ppovÉouffi xal aùxoù? [auxoi?] cil8’ l'pYj?
x f t . X; [ubi v. Heinsius t. 2 , p. i .33 (*58) ed.
Gaisf. Huschk. 1. 1. 'ß? t ] A plantis autem, ut
apud Callim. (Fr. 93) : yAxous 8^ xbv aTvov yEv xoxe
IlijXtp [p-aXw r\ AoiXw, Eust. 1769, 3. TfuoXw editum
ex Ammon, et ita Etym. Gud. p. 19] SàcpvYiv x. t. X.
Haec apud Eust. quae et apud Ammon. reperiuntur.
¡TEadem repetit Eust. 1768, 58 sqq. Cfr. etiam Eran. b
Phil. 162, et Suid. s. v. qui hausit e Schol. Aristoph.
Vesp. i2 5 i . Sch,ef. Poeta incertus, quem Suidas et
Suvay. Xs'?. XP7!5- 356, 1 2 , laudani, Clearchus est apud
Eust. 7 13 , 10. Fix.] Quint. 5, 11 : — Atvov Graeci vo-
cant et ÀlgwTrouQÌYjTov, et ut dixi Xóyou? p.u0ixou? :
nostrorum quidam non sane recepto in usum nomine
Àpologatìonem. Cui confine est uapoipTa? genus illud
quod etc. I) Y idelur aTvo? pro icapoifna pon i, i. e.
Proverbium, a Theocr. (14, 43) : Alvo? 6-Jjv Xsysxai.
t i? , sfia xal xaupo? ¿v’ uXav. [Hadrian. Epigr. 3, Pai.-
9, 17 : ’Ex Tropo?, <S>? alvo?, icsas? si? cpXoya. Sch-ef.J
• ll[ " Yeteres. non solum Apologos, sed et Quaevis
antiquiorum dieta, primaevae simplicitatis et illifiatae
sapienti* reliquias aivou? vocaverunt. » Valcken. ad
Ammon. i 5, q. v. Eur. Menai, fr. 17 (23) : IlaXaib?
alvo?, Antiqua fatur dictio. Dan. fr: 8 (10), 1 : ’Hv
yap ti? aTvo?, w? x. t . X. Fama perhibet. Ilinc xax’ al-
vov, apud Antip. Sidon. 3o, Pai. 9, 238. Schief.
^ ./Enigma. Theon. Progymn. 3o postquam dixit : npo-
cayopEuoyoi Si auxob? (fabulas) tw v piv jcaXaiwv ol ttoit,- C
Tal paXXov atvou?, oi 81 ¡juj0ou?‘ et : Alvo? 8s (EipYjxai),
èxi xal icapa(vsffiv. xiva irEp iÉ^s f. addit : Nuv pév toi
X-ai toc-, alviypaxa aivou? tivs? xaXouai.]
Alvo? simpliciter pro Quolibet dicto capitur, u t in-
quit Eust. [ i3 7 4 , 27], exemplum tarnen nullum p«-
nens; sed.videtur posse ex Od. ¡S, (5o8), afferri : Tß
yépov, aTvo? pÉv toi apupojv, 8v xaxsXs?»?. Nam quod
in quibusdam Lexx. dicitur aTvo? hic significare Proverbium,
aperte falsum es.t. Observandum est autem,'
aTvo? .quum Fabulosam orationem s. Fabulosum dictum
sign ifican t, usurpatum fuisse pro Quolibet
dicto : sic' p50ov pro Quolibet dicto posuisse Hom.,
quum apud ejus posteros in oratione soluta pro Fabuloso
tantum dicto s. Fabula usurpatum sit.
. Alvo?,.Assensio, ouyxaTdc0£di?, u t ait Eust. [668,
3 i ; 1755, 12] : hinc fieri dicens ¿vaivsoöai, pro pX
<7UYxaTaTÌ0£ff0at. S ic et alvsiv pro Asseritiri usurpatur.
Alvo? ,Laus, Encomium, Dictum laudatorium, aut
Oratio laudatoria. Od. <1>, (110) : T i p£ %pri pviTEpo?
atvou ; Quid opus habeo laude matris, s. laudatione ? I
Apud Athen. i 5, [669, A^| quidam P o e ta : Etps<wi
YXcocoy)? ¿Tcoitsp^opsv st? psyav aTvov. Hinc et TtoXóat-
vo? vocatur Ulysses, Multuirv laudatus. [Biel. Thes.
Schleusner. Le x. in N. T . Suicer.] : .
= ATvo? in Homero Oratio est arguta et sollerter
excogitata, quomodo intelligi debet Od. S , 5o8r: tum
etiam Laud a tio , Laus , velut II. W, 662; 795 : Où
piv toi psXfio? eipyasTai alvo?" et ita semper Pindarus
(01.6 , 18; 9, 7 ; Nem. 6, 1); etiam Apoll. Rh. 3, 1010 :
Atvw ¿EtpopsvT]? Mede*. V. Buttm. Lexil. 2 ,1 1 4 . C i tatissima
omnino est haec significatio Simonid. fr.
84; /Eschyl. Suppl. 1024; Sophòcl. OEd. C. 708;
• Eurip. Hippol. 484. Herodot. 7, 107 : 'A^io? atvou
pEyaXou' cod. Sancr. ¿Ttatvou. Theocriti epigr. 10,
rem aTvov habentem attulit V a lc x . || Poetae vero etiam
simpliciter pro Xoyo? usurpant : ^Eschyl. Ag. 1482 :
TH psyav 01x01? toi?8e Aatpova xat ßapup7)vtv atvEt?-,
<psu, cp£u, xaxòv aTvov ita enim videntur verba discer-
nenda esse, Soph. Phil. 1080 :~Q Seivov aTvov atyscra?,
' aivu[xat • 100
Tt ovi? ttote ; In Attica pedestri oratione non .Ipm't,
Suffragium. Etym. JM. 36, 16 : ATvo?- yvoVvi i
poifita, napiSeiw a , h cm o f x n l j ¿Eipoxo,ij, 3
^tepa. F ix . . m iy
. • 11 [Proverb. Kaptx8? aTvo? , de Barbara cantilen '>
laude funebri, Suid. v. Ka(5ix^. Wakef.] a'i
ATvo?, •#!, Thraciae urbs; Suid. Hesych. Eust fw
19 ; Antiphon. De caed. Herod. i 3a.al.] Steph ß j
Strabo, cujus lOvixov est [** Aivio?, Steph. ß 1
Apollod. 2, 5, p. 184 : e t j Atvi<£r»i?[ - 0 - - fem.
viStt?, Lynceus apud Athen. 7, 285, FJ, etjuoAivp
, Ttxo? possessivum. Ambo apud Gal. Lex. HinnnJ
[V. Foes. OEcon. AIvoOev , E x iE n o , Ms. Yat ^
Holstenium ad Steph. B . ; Horn. II. A , 520. \. '\y
05V. ^ ATvo? , Insula felici Arabiae adjacens. Step''
Byz. Mons Cephalleniae, unde Alv^oio? Zsbt |
Alvvi'fo? apud Schol. Apoll. Rh. 2 , 297; Strabon 1
10, p. 456. Nom.^pr. v ir i, Eust. ad 11. 335 i8.a
= Aivo?, ov, (1?, Tvo?), Sinefibris. Theophr. H. P
1 , 5, 3 : T a 8£ aiva (^uXa), xaOditsp ttj? ouxij? 8 3-j
T i uEv Ivco8y| , Ta 8e acpXsSa xat- aiva. u-o.
= AlvoTaXa?, 8 (TaXa?), Valde infelix. Antimac
in Anecd. Bekk. ,3> p* i 4’22i* P a s sow . - u u - , j
Aivott)?, ^ (alvi?),, Gravita s, interdum Diritas,8r
voty]?. [Herodiaii. Ilspt p.ov. Xe$. Dind. p. 33, jl
Cramer.] [AIvotyj? nusquarn legitur, et ubicunqt
legi possit, in Setvo'-nj? semper mutandum esse censJ
semus. A n g l . ]
= AlvoTiTav, vo?, 8 ( T it&v) , Terribilis Titan, Ar!
cad. p. 8.- Schneid. Suppl.
. * AIvotXyito? 8, ^ (vX^vai), V ix tolerabilis, Intole
rabilis, ut vertitur in Maximo 224 : A’iv8tXy)tov avir,
309 : AIvotX^tou avtY]?.
* Aivoro'xsia, yj? , Y) (atvo?, t(xtw) , Quae male pep
r i t , Mater infelix. Mosch. 4» 27. A n g l . Nonn. Dur
48, 428. Fix.
Aivoto'xo?, 8, -f|, paroxytonum, Qui infeliciterr
n u it, in exitium alicujus genuit, 8 ItcI xaxwttxwii
de viro : Quae infeliciter pa rit, de mulieie. Nam tfl
xteiv etiam de viro per catachresin dicitur, pro yt;
vav. Nonn. [Paraphr. c. 6, p. 7 4 ,1. 18 ]: Aivotoxou
{xeovo? IttixXoirov utov ’louSav ■ fuit enim Judas revet
alvb? Toxo?, Infeliciter et non sine exitio aliorum
Simone satus; praeterquam enim quod erat avard
etiam prodidit dominum suum, etservatoremnostru
[Epigr. adesp. 725, Pal. App. 237 : AIvoto'xoiv yov^
cp0bvo? -»(pTCaoev. A n g l. Philopon. p. 4 , alvoTo'xo;,Gravi
parens s. gignens; alvovoxo?, Gravi fato natus. Scheä
Oppian. Hai. 5, 525 : Mr,Tpl aivoTo'xw. Nonn. Dion. |
162 : Alvoroxoto vup^Y)?. Apollinar. Met. psalm. 2«
21 : Suopov alvoToxov. F ix .] t
. AIvotoxo? , 8, -fj, proparoxytonum, Infeliciter nL
tus , Infeliciter editus in lucem,- 8 eytl xaxw v£/Oe!|
Hesych. [Idem : AIvotoxo? •. xax^ y^vvy)?1i;,1. 1
duntaxat distinguitur a praecedente, activ. sigmi. b|
bente. [V. AIvotoxo?.] . j
Alvorupavvo?, 8, i. q. alvb? TtJpavvo? , Gravis tyi'fi
nus. [Stat. Athlet. 22, Plan. 5, 35o : Kal Tts5«v *1
vorupavvo? lirvcpOipivY)? tote ‘Poiiay)?. ü. Sch^f.J, . I
* Alvdcppwv, 8, (aTvo?, eppoveiv), Laudabuis, ill5
dandus, Apoll. Lex. v. ’Ayavdcppwv. Schleüsn.^
. Atvüpai, Capio, i. q. Xap.6dcvco et aipeo). Od. J
’Atvo TtacffdXou alvuTO toIjöv , E paxillo detractum
piebat arcum; 2 , ( i 44) ? >XXd p ’08uo<n-,o; « 5
aivuTai, Capit - me desiderium; Ulyssis.
Asp. [ 4 i ] : Toto? Y&p xpaStYjv ito'0o? aivuTO iroipeva 1
ubi etiam nota xpa8iY)v pro ¿v xpa8tyi s. xat» XP J
Affertur. et alvupai xapicbv. yöpvo?, pro ^err -J
alumnus; quum potius sonet,.Fructus ten*
Percipio fructus, quos terra dat. [Versus est J
apud Plat. Prot. 345, C, et Plut._De am. ra ‘ J
C r .alib. H e m s t . Yocabulum epicum, m P J
tantum tempore et | imperfec.to usurpatu ^ d
per sine augmento : Capio, Sumo, Petm 0 . 1
374 : 0copYixa ... aTvur’ ¿tc8 «XTrjOeocpr et ita ^ 0|
0 , 459 : Tsuxpo? 8’ ÄXXov ¿iurbv ... aivuro. 0 • ’ . d
AaTCa^ovTO ... j^eipa? aivijpsvoi.,. Manus PrenSunient^j
225 : Tuptov alvujAevou? ■, E cäseis qu°sdam_s
Hymn.. Cer. 6 : yAv0ed t ’ alvupivYjv (Pr°serP " ',c> ^34
xat xpoxov r,8’ ta xaXa, Carpentem. Hymn. J«
1010
l yfl0? iv imiOsffaiv ¿¡Aiy^avo? a?vuTO 0u[aov. E t inter A
I - ..„s Arat. Phaen. 5o2 : ’A t^ p xuvb? ou paXa iroX-
«ivuTca [Lepor]. Schol. y5youv P-£piSa to u cnojAaTo?
gi . cfr. 6 0 2 . Theocr. 24, i 3 7 : A iv u to 8op7tov.
-V n fr- ^38: As'xa 8’ ofaTpia? atvuTO XaTpov. Cfr. Nie.
11 i3« 148, 418, cet.; Andromach. ap. Galen.
■intid. L 1, t. i 3 , p. 877, A ; et ad Pison. 1. 1,
Up p g3g, A. Apoll. Rh. 4, 680 : 048e t«o
«)io.io ßoXat? touov y|eX(oio Txp.a8a? aivup.EVY|, Nec-
> tam ardentis solis sub radiis humorem accipiens:
AIvvto et eane-to conf. Hesiod. Scut. 149. || Act. L non nisi apud Gramm, in u su : v. c. Etym. 36,
f** Aivopa, t&, Locus in Thaso insula. Herodot.
H l Fix. [ I H j . • M
IiAtvo>, Pinso. Hesych. : Atvwv (ed. Alb. atvSiv et ita
IjVimWöV. I d . : AvavTa*... t& ¡a^ ßeSpsYiAEva’ Eocpo-
p.-}j xexoXXy)¡i.Eva (xExojAjA^va Sulmas. et K u -
ler) icap8t tb alvsiv, 81 eoti xaTaxoTCTOVTa tt^ccjeiv. (Corr.
iffffeiv.) Id-: vHva?* xo^a?. Galen. Lex. H ip p .: ^Hvar
L t.AxoL. V. Küster, ad Hesych. 1, 1639, not. 1, et B
significatione Schneider. Le x. v. btaiveo. Verbum
seap. Atticos al'vw cognoscitur non solum e gldssis
fesveh. ¡AoYiva1 Exo^a et Acprjvai • t&? ETUT-tajAEva? xpi0a?
;<\qto<n Tpi^af verum etiam diserte träditur ab He-
‘diaii- ü. pov. Xe^. 24, 18 : Aivw Tb 8acuvo'|AEvov xal
Uvo'uavov TO 7rapoc TOt? ’AttixoT?. OEpsxpdxY)?- aivEtv
f^sctiv (irriffdEiv). V. alvEtö. Fix.
|” Atvw, i. q. alvsai. Hesych.: Atvwv, ßapuTOvw?, Eirat-
K Ti. Probat hoc verbum Buttmann. Lexil. 2, 1 1 2 ;
*d Albertius rectius censet duplicem significationem
inui, a diversa pendentem scribendi ratione ,
\w pro £7ratv(i)v genit. et aTvwv -pro licatvSv ti.
U'yw pro aivuTai, thema inusitatum apud Gramm.
Stym. 433, 22). F ix. •
|= Alvwv, nom. urbis Jo. 3, 23, commemoratae.
|At?, aiyb?, •?], [dat. a ty sa i, Hom. 11. K, 436] , Ca-
w. Interdum et 8 at$ , Caper, ut apud Herod. 2 ,
6]: Xeßovzai 8b 7vc£vTa? tou? aTya? ot MevS^oioi [xat
^Uoviob? apofiva? tmv 0y)Xeü)v. Hom. Od. 2 , 106 : jda-
ssswv aiycov 8dTt? cpaivYiTat apnjTO?. SchjEF. Tou? alya? C
ft; s^ava? per Tp^Yoy in oraculo intelligebant, Paus.
[20,1. Valce.] Sic et apud Aristot. De nat. anim.
Ifi6,4 Schneid.] et De gen. anim. 4, [c. 3, p. 282,
Sj.Ätyl cpucüöVTi to Trup. Eust. [376, 2 5 ; i o i 5 , 53]
nlt Attico more in masc. genere usurpari. Dicuntur
nteraalys?, tam spupoi, Recens natae caprae-, quam
[napoi, Qu» sunt anniculae vel mediae aetatis; et
iultae, xp^yot. [Eust. 1625, 33, ex Aristophane
ramm.: Twv alytov ot ¡aev teXeioi Tpayoi xal t^aXoi, ^
r/0{A£VYi YlXixia ^(¡Aapoi, toc 8s vscoTaTa spicpoi. V a l c k .
Peon S. De cib. fac. p. 17 : 0 t to u ? Sij p.rva?
«foaivovxa? ouSe xuptco? sptcpöi av xXyjOeiev , aXX’ alys?.
H£F-J Sed Tpdcyoi mares duntaxat appellantur. [He-
dot. 3, n a ; Twv yap aiycov twv Tpaywv iv toioi 7vw-
wi tuptcxExai iyyivdiAEvov ladanum.] Vide Schol.
!jeocr. [1, 6 : vE<mv auxoi? (poetis) xoivov ovopta xb
Ki w?TXacpo?, av0pw7vo?, ?7V7co?. Etym. M. 243, 3o : Tbc
? d? ai^ xoiva Eidi xw ysvEi- otov, 8 at^ xal y) ai^.
*«•] Sunt qui [Eust.' 1. modo cit.] velint ab Hom.
•s) ftpöyovou? appellari, medias ¡AExadaa?, alias ipera?. d
^ri autem aiunt [Eust. 36, 2 1 ; Etym. M. 36, 5 i ,
:ls‘? a v.-aiddo), u t sit priinum ai^, deinde per
jPresin [E x Hebr. TV E s . D a h le r .] At^ aypio?,
|er sylvestris, Aristot. De nat. anim. 8, 28, [27,
i “c“neid.] et apud Hom. saepe [II. T, 24; A, i o 5
pal0, 27x j : aypia, Caprasylvestris aut agrestis,
,0 verbo, Caprea. Apud Hom. autem aypiov aTya
lljimus [sec. Eust. 376, 25] de utrolibet sexu in -
i?’ 113111 “YPl0(5 pro aypia usurpatur aliquando. [*Ö
Uper et Capra. Plat. Legg. 1, 639, A : Aiycov
I&T4^ ^ : F-i v l itou alytov TrepiXsicpOsv Ixuyj(av8
^63 |w.? F): Öu8b aTya? alywv apyovxa? tohoujaev*
¡11^1^: ATya? j^wpl? vE|AO|Asva? a?7rdXou. A s t . ]
tro A .F>ra> Signum coeleste, videlicet stella m si-
i v qu ^umero, ut inquit Proclus. [Arat. i 56,
L | ° '; ) tfipY), 162; wXevIyi , 163.] Adj oupavia,
J. j„C^ st*sj Proverbium apud Suid. et Eust. [917 ,
1 coli 3 P p ! CUJUS meminit et Erasmus [Chil: 1,
I tue ’ 7®* Varios significatus v. apua Zenob.
■ WNG. GREC. TOM. I , FASC. IV.
1, 26; Suid. v. At^ óupavia c t Oupavia ai^- Plut. De
aud. poet. 27, C ; Liban. Epist. 670; Intt. ad Hesych.
1, 164 , not. 19 , et 2, 8 18 , not. 23 et ad Athen.
402, E. At^ 2 xupia# E7rt tc o v xbc? Euspysdia? avaxpE-
7co'vxwv, Suid., Zenob. 2, 18 ; Diogen. 2 ,3 3 ; Arsen.
Viol. 27 ;^Schweigh. ad Athen. 1, 28, A. ^ Aiywv
¿vdjAaxa1 oiov oi^pYidxa TrpdcyfAaxa, Suid. q. v. ^[ -Idem:
Ttj? (AY)xpb? o>? atij xaXsixai, In spurios dictum, quorum
pater incertus est. Erasm. Chil. 2 , 10, 14.
Plutarch. De vit. ser. al. 83o, A : 08 SdvaiAai ty jv
ouya cpÉpsivlui (aoi 0e t e xbv ßouv, Capram non possum
portare, imponite mihi b ovem, sententia perspicua.
Ai^ ouuw t e to x e v , epicpo? 8’ lui 8w[Aaxa uai^si-
lu i tw v ouuw TEY0SVTWV, y) yEyovoxwv, aXX’ ¿ teX w v o v tw v
xal xbi tcov teX e iw v 0sXo v twv uotsiv, Diogen. i , 40; lacere
Zénob. i , 42> ubi 1. fort. XEyó|Asvov pro Xsyopivwv
Arsen. 3o. At^ e i? tJjv lopx^v, dici solitum ubi quis
in tempore ad negotium aliquod accederet. Vid.
Erasm. Chil. 3, 8, 77. ^ ’EXsuOspai aTys? appxpwv* lui
tw v ßapou? xivb? yJ xaxwv a70)XXay[A£vwv, Zenob. 1, 6 9;
Diogen. 4, 47j Hesych., Suid. Kav ai^ 8<£xoi av8pa
uovY)pbv, Etiam capra virüm improbum mordeat,
Diogen. 5, 87. Dicitur etiam xav piu? Saxoi. V. Jacobs.
Anth. t. 10, p. 2 1 9 , a Schjef. cit. ^ Suid. : Kax’
aTya? aypia?1, uapoijAia XsyojAEVYi lu i xaxapa? xax’ alya?
aypia? xplusivxbi xaxa. C ontulitDiogen.5, 4 9 : ’E?xópa-
xa?. Hinc Ty)V vóaov I? aTya? xpecßai, Philostr. Her. 148
init. cum not. Boiss. p. 5 3 1, et Hesych. v. xax’ aTya?
aypia?. Abominantis est et malum deprecantis et in
capras aver ten tis. Sed alia significatone dicitur apud
Athen. 3, 83, A : MupxiXo? ¡aev yap scpaoxsv, wuusp si?
aTya? ■fjp.a? aypia? ¿ u o u e ja u w v to u ? ^YjxcfuvTa?, h. e. Ad
rem referens perquam difficilem investiga ti ; cfr.
Schweigh. t. 2 , p. 57. 1[ Ai^ t J |v ¡tdc^aipav lu i tw v
lauxoì? XavOavovxw? xaxov t i luiduw|Asvwv, Diogen. 1,
52, ubi -v. similia, a SchìEf. allatus. Dicitur etiam At-
yb? xpouov* lu i tw v lauxoì? luicpspovxwv xaxov. Auo Ko-
pivOiaxY)? uapoipiia. 'H ai^ Souda t^ jv ¡ca^aipav, Suidas,
q. vide s. Ai?, alyó?- coll. Intt. ad Hesych. 1, 164, 22 ;
Arsen. Viol. 26 em. || De accentu, praeter Etym. M.
36, 54, Arcad. 125, 4 : T à si? ? ¡AOvoduXXaSa o?uvsxai...
at?, xal TOUTO 01 ’Axxixol upouspiducodi (imo uspiduwai/.
Joann. Alex. Tov. uap. 7 , 26 : TXay? xal al? uap’
■f)(AÌv ¡aev 8?uvovxai, uapbi 8s ’A 0Yivaiot? xal xauxci xivs?
usptduwai. At? Titulus lusus poetici Homero
ad script. Proclus Chrest. p. 1 Bekk. F ix .l
H [Cognomen meretricis Nicus in Macnon. apud
Athen. i 3, 582, E ; 583, C ; mox vero 587, A, errore
ad Nannium relatum. V. Heyn. ad Apollod. Fr. 1164
sq. a S ch£f. cit. Gregor. Naz. Carm. p<- 2 18 , A :
Eucppd), <l>puvY]v, XÉaivav aiyov 0Y]piov. Leg. Asaivav ,
ATya, 0Yjpia. ^[Filius Pythonis-, Plut. Quaest. Gr. 293,
C. F ix .] I
^ [Alys?, Fluctus. Artemidor. 2, 12 : T a ¡AsyaXa x u -
¡Aaxa aTya? Iv ty] duvYjOsia XéyofAsv. Cfr. Suid. et Heyn.
Hom. 4, 222. Schjef. ^Phaenomenon igneum in coelo,
quod si ^ccrescit 8aXb? vocatur. Aristot. Meteor. 1, 4 »
p. 7, L ^ ö ; p. 8 , 1. 20 et 23. Cfr. J. Diac. Alleg. in
Hesiod. Theog. p. 478 (583) Gaisf. || ATys? titulus
fabulae Eupolidis. F ix.]
Il At?, Avis quaedam in aquis versans. Cita tur ex
Arist. De nat. anim. 8 , 3 , (5 , 8). Capella vertitur a
Gaza. [Schneid, ad Ari^ ot. H. A. 3, 601.] [Ubi cum
ansere clienalopece et penelope nominatur. Species
quaedam anatis, ignora tur qualis. Num Anas Streperà
Linn, ob vocem ? C u v i e r . ]
Il At?, Fluvius quidam ju xta Sestum, apud Herod.
9, [c. 1 18 ] : 'Tuèp Alyb? uoxajAou* [hodie rectius uo-
xap:i5v. V. Wessel, ad Diodor. i 3; i o 5. S ch » f. |j
Alyb? l'Xq?, Pal us prope urbem Romam. Plut. Rom.
27 : Tb xaXotSjAsvov Alyb? y) Zopxb? IXo?* cfr. c. 29,
Numac. 2. || Promontorium prope Arginussas, A lya
rectius djetum, see. Strabon. i 3 , p. 6 i 5 (914 » C) et
Stejph. B. v. AiyaxY]?. F ix.]
Il [A nom. ij ^yo? forma tur bqeotice dat.plur. ^yu?:,
h. e. atyoi?, pro al?i. Bceckh. Inscr. gr. voi. 1, p.
741 : npoSaxu? dobv ^yu? ^ eiXIyi?. Capram in numis
Eckhel Doctr. 4 , p. 34? demonstrat indicare urbes
jEgospot. vel jÉgas in Cilicia. Caprae caput in Min
erv a c lyp e o , quod ad aegidem a llu d it , non ani-
127