1003 a iV O é á x j ¿ £ Ü T O ? atVôôpuTciroç 10Q
Occultami s. Obscuram do hujus rei signif., Obscure A
significo quid et quale sit hoc. Plato Pol. i , (33a, B) :
‘S t i l ¿pa 6 2 ipwvi8v)? •7toirlxtxw? to Sixatov 8 eir),
Obscure et tecte, poetico m o re , declaravit quid
esset justum, Poeticis quibusdam verborum involuc
r o significavit. Qua periphrasi mihi» melius et aper-
tius vim hujus verbi exprimere videor, quam vertendo
ut quidam, Yelamine poetico significavit.
Ceterum possit alicui vide ri Slxaiov in accusandi
casu es sepositum, ut si dicerem SyjAw xov gov uaxspa
xi? I o t i , sed potius intelligendum xò Sixaiov S-sÌtj pro
8 et?| xò Sixaiov, ut alibi. ["AuavTa Y“ P alvicco{/.ai,
Pherecyd. apud Diog. L. i , 122. H e m s t . Epistol. Socr.
18, p. 26 Orell. : Kat oute 7ceviav oute t^v xÉ’/yr.v -rcpotpactv
«ivixtsxai xoü p ] tpiXoaocpEtv. A n g l . ] || Ponitur etiam
absolute alvixropai, ut ap. Aristot. Rhet. 3 , [c. 2,
12 1 , 26] : Msxacpopal y&p alvixxovxai, ut Schol. expl.,
Sunt senigmata, quatenus videlicet obscure res declarant.
Quidam v e r tit, /Enigma gignunt. Ego malim
red dere , /Enigma ticum aliquid habent, vel /Enigmat
i c * sunt. [Herodot. 5, 56 : AivioosoOat xaSe xà ewea, B
/Enigmatice hsec pronuntiare verba.]
= Aivixxoptai,'Tecte et involucro quodam verborum
significo. Plat. Conviv. 192, D : Mavxeuexat 8
BoiAsxai xal atvixxexat. Alcib. 2, i 47» B : Aivtxxexai...
xal 06x0? xal oi aXXot 8s icotrixal ayeSo'v xt 7ravx£?. Polit.
5, 479, C : ‘£2? xal èri 06 aùxòv aòx7jv alvixxovxai ßaXetv.
Lvsid. 2 14, D : Touxo xoivuv alvixxovxai ...oi xò Spoiov
TM 8poiw cptXov Asyovxs?. Charm. 162, A : ’J^vìtteto
ap a ... 8 ’xéywv. Theaet. i 52 , C : Touxo f p v ... ^vigaxo.
Phaedon. 69, C : KivSuveuougi icotXat alvixxEaOai. Theaet.
194, C : *0 £cpv) tfOppo? aìvixxófAEvo? x^v xou xvjpou
8[A0ióx7]xa. Epist. 7 , 332, D : Aeyovxs? oux IvapYW?
oöxw? ... atvtxxo[XEVOi 81 xal Siapa^ojAEvoi xoi? Aoyoi?.
xà vùv f l aìvtj(6Évxa. A s t .
p. 85, 2 j= 3 o i Reisk. : CH
Gorg. 495, B : Taüxa -..
H. Art. rh. |
dp/vj xoü Ao'you auTtp atvixxexat x^jv ... euvotav, P rincipium
orationis i ejus (Euripidis) indicat benevolentiam.
Clem. Alex. Strom. 5, p. 5 8 1, C : Haxspa-xal uiòv ajxa
oux oTS’ éfrcw? atvtffaopiEvoç •• cfr. 2, 38 i , D. S c h æ f .
Eleganter Plutarchus, de oratione figurata, Sympos. C
3, 10, 65g, B : “Ì2? iroo xal ’AAxpiàv 6 psAoitoiò? alvix-
xowevo? T7)v opoaov aspo? Ouyaxspa xai ceXyjvïjç. Similiter
9, 14, 745, B et D ; De exil. 607, C. AlvtxxEoôat, 8x1,
Id. De puer. ed. 9, D et alib. saepe. De rebus, ut
supra Dion. H., ita Ælian. Y . H. 3, 40 : Alvixxexat ij
cxoX'i) xijv ix xoo Aiovuaou tpuxEiav. Fix.
H [« In Ceb. T ab . 3, non tam est Occulte significare,
quam Ænigmatibus involvere verum, i. e. Occultare,
Obscurare, Impedire, ne cognoscatur. » S c h t t e ig h .]
[Alludo ad aliquem, etiam sensu reprehendendi
*et irridendi. Abresch. Lectt. Aristæn. 162, s. ad 1 , 27,
p. 585 Boiss. Socrat. Histor. 7, 22 : Kaxà xwv £v Av-
xtoYEia alviljapivwv auxôv, i. e . . Iptitatadivxtov aùxw. Sic
Sozomen. 4, 17- S c h æ f . ]
Atv{xxo[*ai, in pass-, signif. usurpatur, praesertim in
participio præt. temporis &yuéWsâ ut ypyjapò? [oo-
■çôiç] fjvtYptsvoç ap. Aristdph., (Eq. 196), Oraculum
obscure editum et ænigmatice; nam exp. p.ex’ alvi-
YjAaxo; XeXey(asvoç. Sic quidam et in loco Aristot.
[Rhet. 3, 2, p. 121,-26] proxime citato. Sic ap. Eund. D
[Rhet. 3, 2, p. 12 1 , 25] xà eu ^jviypiiva, Quæ eleganter
p e r ænigma significata sunt, Quae aenigmatice exr
.pressa sunt cum aliquo lepore et gratia, Quae aptis
aenigmatis exposita sunt. [T ^ viyjaevov- passive, Plotin.
,p. 364, D, e t p. 6 14, cap. 22, A. C r e u z e r . Cfr. Toup.
Opusc. 2, 2 i5 . Theogn. 689 (681) : Taux’ ¿¡Aol v iv id o ) .
Schòl. ad Lucian. Somn. 9 : '0 Xayojç èie)j SsiXiaç al-
vixxexai. S c h æ f . Quem ipsura v . ad Schol. Apoll.
Rh. 2, 1249. A n g l . Saepius Plutarch. Symp. 5, 1,
.673, F : Twv Xóyoiv xoîç îjviy(a£voiç. Cfr. 8, 7, 727, D ;
De for tun. 4, 99, F ; Cim. 18 ; Cic. 14 ; Gracch. i 3.|
2Â Atvtxat, Incolæ urbis A ïv a , supra Ierichuntem
sitæ. Joseph. A. J. 5, i , 12 sqq.
Atyoêàx^Euxoç, 6, (acv&ç, ßax^Euw), Graviter bac-
ch ans, Qui graviter bacchatur, aut Horribiliter,
Gravi furore percitus, ut Aaxaivviç atvoêax^Euxou, ap.
Lycophr. (792). Eurip. (Or. 309; Bacch. 445,) ¿ëdtx-
yeuxoy dicit pro atvoödtxysuxov, si alvoëotxj(ÊU.TOv exp.
xaxoêàx^Euxov. .
1 AlvoSía?, 00, 8, e t Ionice alvoSi*);, Strenuus r i
licosus, ad verbum, Yehementi robore praditL
alvo? et pia , Anthol. [Auacr. i 3 , Pai. 7, aa6 /_ '*•
ed. Fisch.)] : ’Aéoiípwv icpoOavóvxa ^x8v alvog^ >41
Owva. 1.
AlvóyajAO?, 8, ^ (^«¡20?), Cujus nialas, 1. e.infelicJ
sunt nuptiae, Infelix nuptiis. Significai autem
Malum in hoc vocabu loj ut et in aliis multis, ade
ut sit alvoyaiAO? ad verbum noster Maumarié. fOrnli
Argon. 669 (674)» «bivEÓ?,- 865.(870); 1337(1348»
MiíSsia. Oppian. C. 1, 261 ; Blomf. Gloss. ad faM
Agani. 692. A n g l . Eurip. Hel. 1120 : Ilapt? alvóm
Sc.H£F. Manetho -3 , 148 : Alvo^ajAoi xa\ SuoxXée? eí¡
óiaeuvwv. W a k e f . ]
= AIvoyeveOXo? , 8, (yeveOXov), Miser in nativitatej
Infelici fato genitus. Manetho 1, 145 : ’AvÉps? alvovl
veOXoi. S c h £ F .
= AÌVOY6VS10;, 8, ^ (ysveiov) , Terribiles malas W
b en s , s. Barbato mento hirsutus, Terribilis, SsvuJ
Callim. H. in Del. 92 : ©rjpiov [serpens Pytho], j
= AlvoyEpiov, 8, inManeth. 1, 126, reposuit Dora
ad Char. a S c h ^ f . cit.' p. 2 i8 = 33a pro lee
Codd. alvo'xep’ si ve alvorsp’ ovxa?, non improban^
Spitznero De versu her. 19 1 . Axt. : AUv lóvxa;. M
Lobeck. ad Phryn. 602.
= AlvoYtYa?, 8 (ytY*?)» Terribilis gigas. Nonn. Dr
nys. 4, 447 : Aípaxo? alvoYiY“Vxwv ex^u[aevou itorai«i|
8óv alibique. Wak ef. V. Lobeck. Phryn. 601. -UUJ
* Alvóyoo?, 8, fi (yóo?), e Ruhnk. Ep. cr. 166 coni
in Callim. L. P . 94 : Aa6oìoa Màxvjp aivoYÓwv ora
àr]8ovi8wv, prò vulg. piv Yospuiv. S c h ^ f .
AìvoSóxEipa, v), Dirorum malorum datrix, utT ’
TEipa Aíxr¡, xal ’Epivvós? alvoSóxeipai, Orpli. Ar¡
[ 35o (354 Herm.). Ruhnk. Ep. cr. 94, a Sch^f.
aivoXÉxEipat co r r igit, Angl. 8p0o8óxstpat. Yulg. defendí
Hermann.]
= AìvóSpuicxo? v. 1. in Theoc r. i 5, 27. V. Alvo'Opum
* Alvo8pìj<pvj?, (8, $1, i. q. alvoi? SpuTcxopévY)). Fragm
fort. Antimachi, ap. Apollon. Dysc. De pron. 4a5, Ai-
3 5 6 = 9 6 : Àlvo&pucpT]? 81 xàXaivaxEOO xaxExup6opT)oa.Si
legit Yalck. Adoniaz. p. .324 e x Hesychio, atque;
Valck. Schneiderus in Le x. Sed Bekker. edidit
xaxa xufA6o^óif|ffa. [Ita cod.]
AlvóOsv, formam habens adverbii e loco, deductui
ab alvà? eodem modo, et serviens adjectivo alvo?,u
substantivo Alvo?, quod est urbis Thraciae nomea
ut sit AIv óO e v , Ab jEno urbe [Eust. 5o4, ih ¡ 91«
-4 3 ; Etym. 35, 5.6] : item alvo'Oev, aTt’ alvou itpáypaw
A re gravi et horrenda. II. H, (97) : ’HjJasv
xáSs y’ effoerat alvóOev alvo)? , E malo, male, vel Cu.
gravi malo, A gravibus malis , s, Post gravia mal;
Bud. vernáculo sermone in te rp r e ta tu s est ad verbu^
valde p ro p r ie , D e mal er¿ in a i, i. e. De malo>
malum. Existimo autem ita dicium oloOev oto?. [
Heyn. Hom. 5, 3x 5, 326.. S c h ^e f .]
ÀlvdOpuTTxo?, 8, f , Male delicatus, aut Perdile 1
licatus. Quidam exponunt, Quem male decent
liciae, aut Cui male conveniunt -deliciae. Lubw ^
vero interpretarer Deliciis perditus, vel P0tiusl\e’
dite delicatus [et ita Schneider. Lex. et Riessi, q- 4
Nam alvà? etiam in compositione Vehenjentiam sig^
f i c a t ; s e d u t a lvw ? G r s e c i s s ig n if i c a n t iu s e st, q u .
Atav -aut ¿Yay, ita Perdite amare Latinis signi 4
tius es t, quam Vehementer amare. Theocr. (J >
Eùvda, aTps x8 vapta, xal I? jaeoov alvo'Gpwrr6. J*n(
E x alvi?, et QpuTcxà?, quod extra compositione
usurpatur, deductum a xÉ6pu7cxai tertia pi®e, .
8pÓ7rxb(Aai. [« In Cod. Par. explicat'ur xevó8o?e ^
xot?. In Cod. Vat. et Tolet., item Ed. Fl°r- ^
vbopu7TT£, quod probavit Andr. Schott. Ex
Vat. enotatur olvd8pu7cxe. Hinc suspicatur .
(q. v. Adon. p. 324) olim lectum fuisse
atque olvó0pu7cxo? dici potuit', Quae /
lum solebat , s. Nimio vini_ usu deln^
fracta». Harl.] [Seqq. HSf. a l ib j A l« * ? ? " " ’
mollis s. delicatus, Luxu diffluens. A 1 ,
Theocritum alvótìpuicxe ironice dici puto. v M
Gallico sermone vocetur Petite mi&n e’yu[iSVc*
illa ap. Horat. [Epod. 2, 4 1»] perusta so _
nicis uxor Appuli : aut illa in Moreto ’ ir2' I- ]
U a t v o n a x T i p
[ comam, labroque tumens, et fusca colore, A
laia > j acens mammis, compressior alvo, Cru-
i f 10 exilis ,J spatiosa prodiga planta : aut denique
t Juvenal. [6, 10J, si bene memini,... horridiör
ifndem ructante marito. Quam male decent deli—
yV: LL. ’
^ Horrend um splen-
I Sic ap. Virg. cometae lugubre rub ent». Blomf.
Kii, ad /Esch. Agam. 38o [ubi alvoXapwci? atvo?].
ilvoXsxTpo?, ^ j ^ (Axxxpov), T o rum malum habens,
Infelicem', intellige- autem Torum jugalem ap.
coijhr- [820, alvdXsxxpov Helenam. iEsch. Agam. 692,
Lv, ubi Blomf. v e r tit, Infelix nuptiarum. A n g l . ]
• ¿ ’valet quod alvo^apo?, [et ahoAs*^?.]^ || [Diram
Jorum praebens: Lycophr. i 354 KeuOpSvo? alvoAe-
Wpov pXov;] *
| aIvoAextt? , ou , 8 (8AAup.i), Horrendum in -modum
■erdens, Grave exitium inferens. Orph. Argon. 424
|a8) : Kal Kpo'vov alvoAs'xviv. *
' AivoXsx^lC» (Ae'^o?) , K q. alvbyap.0? et alvolExxpo?,
Ijledese epitheton, infausti le c ti, h. e. con jug ii». b
pesner. Orph. Argon. 8 7 6 ^ 1 7 3 (8 8 1 , 1180).
f AIvoAeoiv , ovxo?, 8, pro alvb? Astov, Horrendus leo;
-'orribiüs leo. Theocr. 32, (26, 168): 0 r,piov, alvo-
Vovta, xaxöv xs'pa? avpowaxat?.
1 * AlvoOävo?, 8j f (Atvov, de filo Parcarum), Infelix,
eodor. 17, Pal. 7, 527 de juvene- mature mortuo :
■ivolivs, xpwdtiops. Cod. alAivoAivs, P 1-. SetvoAivs et
VvoAive, sed illud restituerunt Scalig. et Brunck.
br. Etym. M. 2 3 8 ,- 9 Lips. S c h ie f .
[ * AIvoAo'yo?, conj. Schrev. s. Soping. ad Hesych. 1,
¡67, n. 9-, pro Cod. scriptura AlouAyd?. Toup.
aiendd. 4, 283, conj. aloAoupYo?. V. AIoAoAoyo?.
| AlvoXüxo?, 6, .pro alvo? Auxo?, Horrendus lupus,
iodem modo quo Theocr. (25, 168) aivoAsovxa dicit
horrendum leonem. Utitur Lascaris in Epigr. nescio
an ad imitationem Theocritici alvoAsovxo? hoc voca-
'ulum fingens-j an u t . alibi invento ütens. ¡Leon,
tar. 94, Pal. 7, 55o : 4>8imxyiv 08 cpuyEV alvoAuxov.
pcHEF. Sibyll. p. 43 1. B a s t . ]
; Aivopavij?, 8, fi (p.a£vop.ai), Furore gravi percitus. c
fionn. in Paraphr. 8, (187) p. 1 12 : Alvop.av?|? ...
lao? ¿Y*qvo)p. W a k e f . Item c. 9, p» 106; c. 19,
'.194; Dion. 20, 162. Fix. 9, 25 5 ; 10, 78. Jacobs.]
; A(vo'|Aopo?^, 8, f, , Periens horrenda morte, vel Misere
morte, aut, Quem manet horrenda mors. V e l ,
jccipiendo po'pov pro So r te, Qui est malas sortis,
.e. Miserae s. Miserandae, Cui misera sors contigit.
lut simpliciter, Infelix, Miserandus, i. e. Suo-popo?.
Dd, I,(5a) :- Tote - 817 ßa xax'V A18? ataa irapEGTrj ‘Hp.lv
,|wjio'powiv. [Et II, 169]. II. X , (480), Suapopov et
ivojwpov eadem fa c i t : J0 p’ £xps®s xuxöov iouaav A&a-
p>po? alvo'popov. Utitur et /Eschyl; in Tragoedia se-
funda [897 : Alvöpdpot?, Eteoeli et Polynici -caesis.
lon;|r.: Alvopopo? * xaxoöotvaxo?. Etymol. M. : Aivbpo-
Vb xaxoödtvaxo?^ irapA x8 alvb? xal popo?,-8 öavaxo?.
Ibi perperam editum est alvopopo?. Orph. H. 56 (55),
b:¥u)ra{. A n g l . Epigr. inc. 590, Pal. 9, 2 10 ; Ma-
1 ,a i3. Schjef. Nonn. D. 5, 548, 5 6 5 ; 17, 174»
$ ‘ 85, et Marc. Sidit. 14. Fix.]
1Alvoitaftq?-, 8, ^ , Gravia perpessus. Od. 2 ,: (200) : d
i11 ^ paX’ alvoicaO?)- paAax8v irapl xwp’ ExaAudiEv. Mu-
f®)sj i. e. Auctor opusculi, quod Musaeo falso ad-
rddtur, (86), AlvoiraOl? Asiav8ps. [Iterum 3 18.] Ex
r1™? et Ttaöij?-; quod in compositione duntaxat usur-
f !ur> factum ex aor. 2, IwaOov: [Dioscor. Epigr. 32,
l y ' O r a c . ap. Schol. Pind. Pyth. 4 > 3i 3.
LAkef- Sibyll. Orac. 1. 5 , p. 3 16 Opsop.; Nonn.
B a i 558. A n g l . 12, 265. Fix.] L V0lictpi?', (180?, 8, alv8?, ndpi?)-, pro Malorum
L . j Paris, vel, Gravis s. Perniciosus Paris. Dicitur
F “«itctpu; ab Homer. [II. T, 3o] pro Alvo'7capi?,.ut
L-1" 1 m [3 ,9, 38. Schol. ad S 1 c . : K«t
Sec I <ntaPl?» Alvdwapi?, xax8v ‘EAAdlSt. Euripid.
EL ‘ 9a5 : ßouxav Alvdicapiv. S c u - e f . Blomfield.
k V?1 D..Tw Ag. 69a. A m l . ]
L * lwjWiPi ¿p«t, s , Parens infelix, i. q.. alvo?
dSsch. Ghoeph. 3 i 3 : [ irdiTep alvoiraxsp.
fix] a °TO^"C7ip pro alvo7car»ip. V. Aread, ao, 1. 8 sq.
atvoç 1006
= AlvoitÉAwpo?, 8, f (irsAmpo?), Valde monstrosus,
Immanis. Oppian. H. 5, 3o 3 : AlvoraAoipov 8axo?. Rutgers.
Gl. 6. Callim. H. in Dian. 5 i : ‘/Otcü)? t8ov alvà
iréAojpa.
ÀIvo7tA^, y5y°Ç, 8, i) , Graviter feriens, Graviter
percutiens, ut atvoiïAvÎYo? £yî8vï]?, Nicand. Th. (5i7);,
e x alvo? et ttAtìtto) , formando e fut. itA^Çw, vel ex
aor. i É7tAri^a, detracta prima et ultima sylläb a ,
eodem videlicet modo, quo oIvottA^. Sed u t oìvottA^
accipitur in pass, signif. pro Percussus v in o , i. e. T e -
mulentus, ita et alvoTrA^ non dubium est quin passive
dici possit, Qui graviter est ictus.
' = AlvoirotÉo) (aivo?), Hymn um facio, Canto. Aqu.
Ps. 3 i , i 4- Ind. Scap.
* Aivditoxp.0?, 8, f (tcox(/.o?), Infelix, Sævi fati homo.
Orph. Aigon. i o i 3 (1019), MniSsia.
Alv8?, ^i, òv, Gravis, Horrendus, Horribilis. II.
0 , ( 1 47* 3 «6) : Alvàv ot/o?, Gravis moeror. Ibid. (449) :
Alvò? xo'xo?, Gravis indignatio. Od. M, (275) : Alyo-
xaxov xaxòv, Gravissimum malum. Apud Eund. 11. Z,
i : $ijAo7«? -alvi), Pugna horrenda. Sic II. S , (389),
dicit alvoT(£x7]v EptSa tixoAeixoio. [II. 0 , 476 • Xxeivet-
lv alvoxdx«»).] Hesych. alvèv inter cetera vult significare
loiksitov, quod Hesiod, conjungit cum alvòv,
yEpY- (800) : ’Eirsl jatksiml xe xal alvat. Honi. autem
alvoxspov et xuvxspov copulat, Od, A, (428) • ß ? oux
alvoxEpov xal xuvxEpoV aAAo yuvaixo?. [Pro quo Orph. fr.
18 : ‘12? ou xuvxEpov rjv xal ßlytov âAAo vuvaixo?.] Sic
alvoxaxo? KpoviSvj?, II. A, (552) ; S , (33o). In compositione
Gravem s. Horrendum, item Malum et infelicem
significai, ut videbimus. Fieri autem volunt alvà?
a Sstvà?, abjecto 8 et mutato e in a : cujus etymologise
meminit etiam Eust. [148, 29; 1648, 7.] Orio
apud Etym. [ 36, 1 ] ponit et aliud etymon, videlicet
a Sai?, Pugn a, ut a Sai? fiat Salvò? et Saivò?, abjecto
autem 8, alvo'?. Ego autem ab adverbio ai potius de-
duxerim, vel ex alavò? ab ai derivato per syncopen
factum esse dixerim, si quidem alavòv cum Hesychio
interpretemur duntaxat ^«Ae-jtÒv et alvov. [Arat. 19 7 :
KuAtvSExai alvòv aYaAtxa AvSpopiSr)?.. W/a k e f . Alva 7te-
Awpa, Cyclopes, Callim. Dian. 5 i , an te alvò? &pi?. V a l c k .
Theocr. 25, 2o5 : 0 r|piov alvòv, Leo Nemeæus. Alvà
7C0VEÎV etsim., Tyrwh. ad Orjdi. p. .106. Alvò? àvxl xou
Seivò? Ion., Greg. Cor. De dial. Ion. § 46- S c h æ f . Are-
tæus De morb. ac. 2, 9, p. n o : Alvdxaxoi xal
oixxioxot itóvoi. De orig. v.'Buttm. Lex. 1, 235. A n g l .
Pindar. Pyth. 5, 85 : Aivip <pdè'<o. Raro apud Tragicos
1 egitur : Soph. Aj. 706 : Alvòv a)(,o?. Phrynich. apud
Pausan. 10, 3 i , 2 :Maxpò? bri alva? xaxop.Y)^àvou. F ix.]
Alvòv SvEipov, apud Hom. exp^ Eust. [1878, 7 ] , Ob-
seurum et ænigmaticum, ab alvo?, quod pro Æni-
gmate ponitur, ut infra dicetur.
Alvà, adverb, positum pro alvio?, u t alvà ÿ'oAcoQ’/j
apud Callim. H. in Del. (86), Graviter succensuit.
[Hom. 11. A, 414 ; Od. n , 255; Ugen. ad Hymn. Ap.
i 3 i . Superi. Alvo'xaxov , 11. N, 52 : Aìvo'xaxov nspiSEtSia.
S c h æ f . ] .
Alvw?, Graviter, Horrende. II. K , (38) : ’AAAà ¡xaA’
alvw? AsiSw, Graviter metuo, vel Gravissime. Potest
etiam exponi Valde metuo, u t II. F, ( i 58) .: Alvwç
à0avàx7)crt 0Evj? eI? duca eoixe, Immortalibus deabus
valde similis est facie. -Od. A, (264) : «¡»iAs'eoxe Y^p ^ l-
vw?, Diligebatvehementer : I , (353) : ‘'Homo 8’ alvw?,
Gavisus*est vehementer.- [Heyn. t. 4> p. 480; 6, 628.
Etym. M. 36, 5 : Alvw? , à? xò, Alvw? àxxtvEuc.tv- eoi—
xÓte? ^eAÌoìo (11. K, 547). K a l, Alvw? àOavàxir)<Ti x. x. A.
(1. c.):, àvxl xou Aiav, icàvu, àAvjOÉ?. Xvip-aivei Ss xal xò
exttAyjxtixw?. Scrip tores Ionici pro. Seivw?; usurpant :
Hom. H. Apoll. 64 • Alvw? Ixiixup-ov. Apoll. Rh. 2,
120a ; 3, 480, alib. Herod. 4, 61 : Alvw? a|uAp?v 4,
76 : Alvw? j^pSoôat cpeÜYou<ri' 4j 52 : ITixpò? alvw?" ubi
olim Sfitvw?. V. Wessel, ad h.,1. et Dissert. i 5i . S c h æ -
f e r . ; Pierson, ad Herodian. 546 et Add. Hippocr.
De morb. vulg. 4, 1122, G : yIAAatvev alvw?- cfr.. Foes.
OEc. Etiam apud Tragicos : Æsch. Pers. 926 : Alvw?,
alvw? ¿7x1 yÓvu xsxAtxat. A n g l . ]
Alvo?, 8, Apologus, Apologatio, apud Quint. [ 5,
1 1 , § 48], Dictum fabulosum, aut proverbiale, Sermo
s. Oratio proverbialis, Ao'yo? Txapoi[Aiw8ïi?, Suid. Eu-
statbio autem alvo? est Aoyo? {auOwSv)?, xal ànoxpucpo?,