Aristogiton. p. 784 Reisk. 3° Ay. 5 xaXS?, Pindari A
amasius, Pind. fr. p. 27 Heyn. = n° 9 0 , 3 , t. 2 ,
part. 2, p'. 6-16 Boeckh. 4° 5Ay. 6 Ilpiaftou, Hom. II. i l ,
2 49 ; Apollod. 3, 12, p. 334- 5° Ay. SHuSvaìo?, 5
BaéuXaSvo? àxpav icapéStóxe Tqpetv AXéijavSpo?, Diod. 17,
64. 6° Ay. 6 ’AvTticdtTpoi» Trai?, KaaffàvSpou SI àSeXcpà?,
Diod. 1 9 , 75. P lur. AyàOwve?, o i, ap. Dion. Hai. De
admir. v i die. in Demost. § 2 6 ,-ti 6, p. i o 35 Reisk.
* ’AyaOoivujxia, a ? ,f ) , Dionys. Areop. p . 1 7 9 , 184.
Hall. [00-00-]
* AyaGamifxo?, Pseudo-Plutarcho de Fluminibus
nomen est auctoris lib r i,' cui titulus fuit nepol?. V ide
Meursii Bibl. Gr. in Opp. t. 3 , p. 1075, E.
AyaOuxróvY), 7)5. f i , Bonitas, ( Benignitas, Animus
erga aliurh benevolus, Studium aliis benefaciendi.) A t
in Ecclesiastico nove prò Felicitate e t rebus secundis
usurpatur : [9, 7 : Apiapràvcav si? àreoXéoet ¿yaOwcóv^v
TcoXXf|v, Unus peccans multa bona perdet. S ic vertit
Biel. in Thes. Philolog. A t Schleusner. in Le x. intel-
ligendam arbitratur probitatem, integritatem, virtu-
tem universam.] [D e bonis intelligit in Eccles. 4 , 8 ; B
5, 1 1 , Bretschneid. L e x.] Sc ribi autem debet ita, non
àyaOocnSw)- p e r 0, secundum Moschopuli e t aliorum
quorumdam regulam. [Thom. Mag. p. 9 2 1 : Xpvjaró-
tvj?* oòx aya0OT7)?, où8’ àyaOoaóv/]. « Leid. sec. àyaOo)-
dJv7), u t vulgo editur in S. lite r is , e t a Suice-
r o , quem vide in Thes. Sed Stxatoffuvr), Xaépoauvri,
et similia a Nominativo adjectivse vocis formata. »
Oudendorp. S ch ie f. Etym. p. 2 7 8 , 42 : T à 8 tèe tou
offuvr) OvjXuxòc ¿vopaxa Sta tou 0 pttxpou ypacpSTat, 7rXf|V
tou àyiwouvT), ¿yaOoxjuvyi, iepcocruvr), pisyaXaxjuvYi. Pha -
vor. ÀyaOwduvT] • % àroipTtcrpievTi àperi), ¿>? 6 AttootoXo?.
Zonar. p. 29 : A y a0(o<ruvir)v*, tf|v a7r»]pTi<7fiiv7)v àperfiv
xaXet 6 A7co<jtoXo? • ^Ort xal aiixol pteoroi lare àyaOtoau-
vvj?. Tò 81 uearol èmxAceiai; lori p^aa. « Locus est
Rom. 14, (imo i 5,) i 4> ad quem locum eadem OEcu-
menius. » Tittmann. Sensus es t, Vos jam satis bene
cupere aliis comperi. Vulg. Dilectió. Theophylact. :
Touteotiv àya09j? yvwjxri? xal cptXaSéXcpou, xal óXdxXyjpov
tÌ)v ape-rfiv, àyaOaxTUVYjv xaXet. Theodoretus explicat
p e r iravroSaicà àya"0òc, Omnis generis bona. Galat. 5 , C
2 2 , (coll. 5, 20) : ‘0 81 xapicS; tou 7cv£U|xaT<4? lortv àyà-
m j, XaP^> EÌpiÓVYI » ptaxpo0up.(a, y_p7)<jroT7)?, àya0(O(nm].
Ubi ^priuroTT]? ab àyaOwoóvYi distinguitur. [Beneficien-
tiam interpretatur Bretscbneider. L e x.] Alibi tamen
tanquam synonyma usurpantur, u t in loco Thomae
M. supra posito. Ephes. 6 ,9 : *0 yòip xaprtl? tou ttveu-
paTO? Iv TO&rfl àyaQioauvY) xal Sixatoauvy) xal ¿Xy)0£Ìa.
Theophylact. ad hunc locum, HSaav àya0(oauv7)v Xeyet
ty)v 7cpS? 7tàvTà?, ou ¡Jtovov <p£Xou?, àXXÒt (xaXXov icpl? tou?
I/Opou?. Glossae Labb. : A y a0o<róvv) ■ Bonitas, Benigni-
tas. Deinde edam Probitatem, integritatem, virtutem
universam significai. 2 Thess. 1, 1 1 : T v a 6pa? d^uaarj
V7|? xX^aeto? 6 @eè? Y)|ao)v, xal TrXr)p&><rT) 7ta<rav eìtSoxiav
àyaOaxróvT)?, prò ayaOwouvTjv ^ iartv auTÓu eóSoxta Quic-
quid recte factorum ips i placet. Huc referendum esse
male censet Schleusner. in Lex., quem vide, OEcume-
nii atque e x eo Phavorini locum, q u i , u t viderunt
Suicer. in Thes. Eccles. et Tittmann. 1. c. ad Romv i 5,
14 , pertinet. Legitu r et in 2 Reg. 7, 2 1 ; Neh. 9, 25,
35; Ps. 37, 2 1 ; Jud. 8 , 4$; Eccles. 7, i 5 : ’Ev ■ijp.ép^ d
¿ya0(i)ffóv7i?, In die bona; Aqu. Ps . i 5, 2; Sym. Ps. 26,
i 3 , e t alib i, notante Bielio in Thes. Philolog. Cle-
mens Alex.. Strom. 6 , p. 79 2 , i 3, [666, C ] : OSrto?
xal Trj Stxafa ^uv?j 0e(a ti? ayaOtùauvr)? Suvaptt? • Idem
Paedag. 1, p. 146) 4°> [ 12 6 , BJ : eH aya0wcniv7] aòrou,
■fj Ttpò? Tot»? è \ òitaxofi? 7r£7Ul(TTeUXÓTa?, ap.£TaxtV7)TS? T£
xo;l ap^£Trv(?. Cod. Palat. notante Sylburg. in Ind. p e r w
scribit, AyaOwffóvir), at Fiorentina ed. p er 0, AyaOoouvr].]
== ’AyaOajffóvxj s. ¿yaOoatjvy) i. q. ¿ya0<fcv)? e scriptis
Patrum cita vit Sallier. ad Thom. M. 1. c. Clem. Alex.
Paedag. 1, p. 89, B , p. 109 Pott.: ’ATaXol Se fjptei? ol àicaXol
7tpè? icetOw xal eòépyaorot icpà? ayaOoauvTiv, ¿xoXot te xal
aveTCÌptxToi xaxotppo<rtvY) xal «rxoXtoTTiTt, Teneri autem su-
mus, qui patemus persuasioni et factis honestis bonita.-
tem colimus, bili vacui e t alieni a m alitia e t perversita-
te ; Euseb. Praep. p. 5 75 , e t Greg. Nyss. t. 3 , p. 8 1 ;
Joann. Damasc. t. 2, p. 532. Scribitur in libris modo
cum 0, modo cum co. Herodian. Epimer. p. 232, Boiss. :
Tà.Stàt tou ttìouvri ftviXuxi, el u.àv lyouat tJjv irpo tou w?
auXXaSfjv ppa^sìav, Stòt tou co txeyaXou ypdtcpovxat * oTov •
àyiioouvri • aaxapttoauvri * iepbxruvv) xal tòt Spiota. Eì ¿1
ptaxpòtv, Sta tou 0 p.txpou- oTov Sixatoauvr) ■ pptQoauv^ ■
oixToouvT] xal Tòt Spiota. Rarius aliquantulum est voca-
bulum, quam aya0<£nri?, e t minus edam bonae notae. Fix.
5Aya0t«Tepo? Comparai, et sAya0t&TaTO? Superlat. ad
A y a 0d?. V ia e s. v. ’Aya0S?, p. .
Ayaloptat usitadus est quam ¿yaito, u t àydtoptat ma-
gis est in usu quam àydtto, et inter cetera significai
edam Admiror, 0aup.ti£io, inquit Etym. M. ( p. 5, i 5.)
E t apud Hom. Od. Y , (16) : *iì? (5a tou IvSov &XaxtEì
¿yatoptévou xaxòt Ipya, brevium Scholiorum auctor
exponit ayav 0aup.a^ovTO?, vj yaXercaivovTO?. [ Apoll. Lex.
Hom. p. 3 i : ’Ayatopivou • xaTaTcX^ocopivou.] || ’Ayaio-
p a i, prò Succenseo, Indignor, vel Invideo, cum dativo
Personae. Hesiodi Opp. e t D.^ (3 3 i) : T ^ Svj toi
Zeù? aÙTÒ? àyaieTat, I? Sè teXeut^v Epytov àvr ¿Sixtov
XaXeTriiv I7ré07)xev ¿aotS^v, i. e. inquit Etym. M. ( 1. c.)
paaxaivet, Spyl^eTat, ^oXòuTat. Eustathius autem
(p . 1881, 17) in ilio Homeri lo co , quem modo protuli,
àyatopivou exponit p.ep.cpop.Évou, [e Schol. Ambros.,
Mep/popivou lxTtX7)TTop.évou, ] atque ita ayatopévou
xaxòt epya, e r it, Succensends e t indignantis ob facta
improba. Sic et in ilio Hesiodi loco àyaieTat exponitur
edam pip.cpeTat, item Spyi^eTat. Illud autem àyatopivou
xaxòt epya exponi in brevibus scholiis non solum avav
0aup/££ovro?, sed edam x aX£7ta(vovTO?, modo dixi. [Eu-
stath. 1. c. : ^Oti 81 tS àyatop.évou xal àTatopivou ypàcps-
Tat, à? àuS tou àxu> àxaivto to pXàirxto, ot itaXatol Sy]Xouci
xptxtxoi. Quo modo e t legitur apud Etym. M. p. 162,
16 .] Axaito, Obs tupesco, seu S tu p e o , h. e. Cum
stupore admiror. Etymologo Oaup.dt£to xal ¿xicX^Tropiai,
afferend h o c hemisdehium, in quo tamen passiva: I
tantum vocis exemplum es t, àxaiopivou xaxòt epya.
^ ’Ayatop.at, Invideor, cp0ovoup.at, Suid. [et Zonaras I
p. 35. E x nimio enim admiradonis affectil ; saspe I
oritur in v id ia , v. Valck. ad Herod. 6 , 6 1 , et J. D. I
Lennep. Etym. L . Gr. v. Ayàw, p. 1 7 , ed». 1808. I
Eustath. p. 7 3 4 , 63 : yEtm Sè àyaieoOat p.àv <p0ovou, I
àyàotjaoOai Sè IxicX^eto?.] AyatSpievov pardeipium He- I
sych. exponit Invidiosum, A dmirabile, item Inviduin. I
[« Eustath. in II. i l , p . i 5 o i , 1, scripsit : ’Ayatopivou;, I
xal éb? àv ‘HpàSoxo? et7cot tp0ovouvxa?, Herodoti ■ respi- I
jciens locum 8 , 69, quo dicuntur Persae àyaidp^voi xt I
xal <p0ovéovre? t9) ’ApTep-toÌT). » L . C. Valck. 1. c. Archi- I
lochi Fragm. 10 , p. 291, ed. Gaisf., Ou ptot xòt IVp) I
tou iroXu^puoou piXet, OuS’ eìXé ixt») pie CrjXo?, ouS’ àyato- |
p.at Getov epya. Ign. Liebelius p. 6 1, hic àyaiopat prò I
Oaupà^w sumi censet. [Geoiv Spya De sole et stellis I
intellexit Liebel. coll. Horat. Epod. 1, 6 , 1. Wakef. I
vero Sylv. Crit. 2 , p. 5 i , De picturis e t imaginibus, I
summo artificio elaboratis, quae solis divitìbus solent I
contingere.] Apoll. R. 3 , i o i 5 , a S c h * f . indicatus, I
K a i vu xé ot. xal icacrav àirS ottiO^wv àpócaaa Wu^v I
lyyuàXiijEv ayatopiévr) yaxéovxi. Brunckius e quinque I
Regg. Codd. àyaXXopivYi reposuit. « Quum vox àyaiw I
semper fere de indignatione p on a tu r , lectionem I
hancce omnino amplector. » Maltbius in Lex. Gr. I
Prosod. p. 4.] [ o - u - ] .. .
’Ayaio?, ou, 6, Àdmirabilis. Item Invidiosus.[Etym. I
M. p. 8 , 5o : A y a to v ixxitpOovov vj 0aup.aorov. 2 uvay I
Xi$. ^p.in Bekk. An. t. i ,p . 334 : yAyatov (sic) : Ì7ricp0ovov I
ot Si èauptaorSv* ot SI cpQovepov. Zonar. p. 1 4 : Ayato?1 Ini- I
©Oovo?.] Suid. ab àyaioptat deducere vide tur, scribens, I
Aya(op.at, cp0ovoup.at • xal Ayato?, 6 ¿7cicp0ovo?. Ego ma- I
lim cum Hesych. et Etym. ab àyv) deducere. Esset I
tamen magis regularis deductio, meo judicio , s> È I
àyf) oxytono deduceretur, ut apud illos A y a l, I
irei?, et Ayato?, simul ponuntur : esset enim Ay»), I
àyfj, àyato?, u t Apàw, àpf), prò àpòt, àpaìo?. Veruni I
h i ipsi alibi ày/j scribunt in significa bone admiratio- I
nis si ve stuporis : e t Suidas noe nomina dm dicit : I
Ayvj ulv oSv TCapo^uTSvw?, &cnX7)!|t? * Ayf) SI, È ¡¡M$ I
tou xuptaTo?. Unde apparet mendose apud eum seri- I
ptum esse paulo ante: Ayfj, ©atipia, etc. [Sic et buste- ■
rus edidit. Sed in Grammatico S. Germ. apud Bekker. I
Anecd. Gr. t. 1, p. 3a6 , et Etymologo p. 9 , 1, recif I
legitur yAyy]i Glossae Labbaei : Ayaìo? * Invidus, »• I
Legebatur in Maneth. 5, i3 7 : AStt) S’ àyaiycrtv Aep” I
xvjTat xepo'eaoav hit’ àxTÌvedat «teX^vyjv. Sed recte Dor- ■
villiùs ad Charit. 8 , 8, p. 674^— 77®> a Scir + r, lauda. A altera forma (¿YaxXurò^, hodie vero metro duce resti-
tus, d^aviiffiv reposuit. In Lexico Emestìno exponitur tùtom. Vid. ¿yondurais. ep. „ c - , att. Fix.
Eìegans, sicque Dorvilius 1. c. exp o su it, sed exem- * &yaxXijstc, Apollin. Metaphr. Ps. iq 3. B a s t Ind
plum bujus significatioms desideratur. E rro r for - Scap. Ox.
tasse e confus. dy««? et dyaujaVortum habidt.] == Fem. neut. ùsv, genit. ijev™;. E x eadem of-
’Ayaiai, e x dyàw, u t xspaico e x xspd»>, prò 6ao- iìcina sunt liixAjiets, a Chri-
1^ 1“ » iv®* Admiror-, inquit Eustath. (p. 74 6, 48}. sdanis poetis procusa. Magnopere delectatur Apolide
™ alibi -raponit IxxMttm, 1. e. Obstupefacio, vel Imariushisce figmentìs,apud quém’AyaxX>Ì£ie-in ob li-
Perterrefacio (p. 848, 4 ). || Idem ubi significare quis casibus, sicut ™XikXtÌs«, non minus frequenter
dixit 6«u|niC» (p. 74b, 48j , addit et piwpopai, Sue- cum diphthongo si in syllaba penultima scriptum
censeo, Indignor exstat in editionc, qua utor, Paris. i 58o. ’AyaxX^v
Ayafciv, ovm, 6, Sol liXio«, V. L . [S ic [ S d i r e - c6svos, Psalm. 58, 34;dyaxXvjSvTa «Tvov, 83; 8, coll. 4a,
velius,] sed ¿(mp-nSpi*. Everh. Scheidio, Le x. etym., 9. E t femin. dy«xX*cc«v amoiriiv, 4 3 , 4q: sed aiterà
sub. v. « 1 0 , pardeipium activum est verbi dyaiio], forma ** dyoxXsUcotiv magis frequentata x o S , 5o.;
\ t comP-,e,t et. A y “ - I 10 > 9 ; *43, -6 e t masc. **dyoxXsfsvra-, 120, 8. Quam
xX&sp], ittdemque^quadnsyllabe in cetens obliquis scripturae varietatem tali poetai ipsi quam librario
tanquam ab AyaxX»i5, Valde glonosus, P e rc eleb er, adtribuere malim. Fix.
Valde celeber, Perquam gloriosus, [Inclytus] : TsXi- ’AyaxXIic, vid. ’AyaxXtiic
uiXXav àyaxXfa, [Anripat. Thess.] E p ig r .|23,Ana l. Br. t i ’AyaxX??, g e „ . ¿005, p0et. -yo5, cum circumflexo
t. 2, p. n 4 i quae cu r ita dieta sit, apparet e Plut. noni, propr. viri, Hom. II. I I , 571 . Fix
Demulier. virt. 4, t. 7 , p. 10, Reisk. e t Jacobs. Anth. B » AyaxXupifw], [ In c ly ta , i. q. dràxXimiiI Antìma-
8, 304;.a S c h x f . citatis. Apud Hom. semper de h o - chus ap. Atben. 1 1 , 469, F, [¿y. 3Epii6sta1 r u- uu y
minibus. Gen poet « 1 1X ^ 5 . 11. II 738 : AyaxXS-os ’Ay«xXi,TÒ5, [li, iv ,] pro 4y«v xXutÌ, V a t ìe celebns
IIpi«(Aoio* W, 529 : AytotXi]05 MsvsXccou. Hesych. clun [p o t iu s , Ce leber], Inclytus, Percclebris, Geleberridiphthongo
: AyoxXsios, sed corr. Albert. ’AytocXùoc. mus : "Hipaicrot, Hesiod. (0, 945). E t f i o iH , Tupon-
Vocati] [ Ii' P ì 718 : [ AyaxXsèp ù MsvéXaeì- di, 379 : voìuiv dyaxXuTOtctv : u b i animadvertendum u Iongum.
m m x m m P ™ ° accenta. Ouint. Sm. 2 , quum in xXotJ; sit breve : ac certe dyaxX£™ìc.» scrià
2o8i:ayaxXee5.I A n o i.. AyaxXiisis, [plur.poet. prò àya- bere malim.
t xXKKpianetho, 3,32 4 : [dyaxXìiaisT’ iytvovTo,] 353 ; 6, = Homerus in Odyss. saepius usurpavit: de heroibus
478. r Bast. Ind. Scap. Ox.] AyaxXsSs, [ Gloriose, Odyss.0 ,502, = ,2 3 7 , de habitadoue, dy. Soluaxa Od’
Preclare.] Hippocr. 2 8 , l ì : [oOx dyaxXtS,.] Ind. 1’, 388,428 , H ,3i 4S. I I .A ,3io
Scap. Ux. £, . , ..................... var. lect. [rex* dyaxXuxòv Hpitovo , de q. v. Wess. ad Diod.
r d 1! ra c r i ap r L V* Ì H Ì fr* 36, P* 8 i ed- 1 3a8’ a SnuerEKO citatus. De accentu cfr. Heyn. ad
1-Schellenb. : Tevvciv Ka6apvou e^xsv dyaxXsas SpysiTiv«,, Hom. t. 8 , p. 245, a S cu e r . quoque advocatua, et
quo de loco vid. Schellenb. Contractiorem forniam Buttili. Lcxll. 1, p. 96. ’Aynxìuròc saepe alterino formam
dyaxXta usurpavit pnmus Pmdarus Pyth. 9 , i 8 3 : dyaxXt.TÓp obliteravit. Hesiodi 1. L recte jam Stepha-
MyaxXsa xoipav Isthm. 1 , 48: d y a xW T a v . Posteaalii, nuscorrexit-, ad qucin locum W o lf .p .14 2 : «Priorem
K „?nVm: By z - .a i , .Anal. t. 3 , p. 137, àyaxXsa sylfabam in xXutò?et ejus composids semper corripi,
|X«P°v. Bis legitur etiam in Lhnst. epigr. 10, in Anth. nemini nunc ignotum.» KXutÒ»? ssepe in vicem cognati
kr a “r ^ u ‘ uu m Athlet. stat. xXeitò? cessisse notavit Dorv. ad Gharit. 4 4 6 = 4 7 1
H I Anal.J. 3, p. 3o, ayaxXei M Accus. plur. àya- C S ic TiepixXuTè? exagitavit ivspixXstTo?. Cfr. S ch * f. ad
| xAea? ap. Maneth. 3, 74 : Acpveiou? ptoTo» xal àyaxXÉa? Theocr. p. 186. AouptxXuTÒ? Meve'Xao? ante Barnesium
f “ Leg. f j, conf. 4, 449-” Horv. ad Charit. in Homero aliquot locis olim legebatur, ubi nunc
V 11 , P* ^5g = 4 i 8 , formas SouptxXeiTÓ?. Orph. Arg. 132 7, AyaxXetT-ò) BaaiXeta
. ayaxAea, axXea, SuaxXea, euxXea, (quae male edam oxy- Codd. Voss. Ruhnk. àyaxXuvi Pseudo-Dracò: p. lo ■
tone scribi posse censetj, a nominarivis àyaxXr;?, AyaxXuTÒ?, xb xXu IxTetveTat. ’IX. M, (101) : 2 ap-
’ j ffX suxXr)? derivare v u lt, cujus sentendae 7rr,8wv r^r^ax' àyaxXurwv È7rixoupo)v. Hodie in omnibus
puam »dscnpsit Heyn. ad Hom. II. B , u 5, t. 4, p. libris recte dyaxXmSv. Fix.
fa i et a I . H , 110, t. 5, p. 327. Sunt vero ea v o - = Apud Montefalc. Ant.expliquée, t. 2, part. i , l ib 1
Ì S | « . ^ c t i t i a . Recte jam antiqui grammatici c . 4 , p. 18 , in tetrasticho g r * c o , recuso ex eiusdèm
BL rMl- A p10nem ^, erius 6 ^actam esse. Schol. Diario Ita lico, ubi contra metri rationem legebatur,
Li ’ ’ v.- i i g j AuirxXea : ix tou SuuxXsù? p. 201, Xiav xXutou, dubium non est quin sit scribenÌalif*
/Un? / <T £a* >ri ^XXeuj/i? tou e , ou auv- dum, Acrtòo? àp^tsp^o? àyaxXurou uiea Mt0pou* conf.
1 To~lf V ' r ? T lx3£lV0Ufft xa^ 7ieptcrTc6Sa*tv 6)? àicà Murator. Thesaur. inserì*, t. 1, p. i 54, n° 7, ubi Siav
I \U , hol. A : Ori xaTÒt <ruiTToXf)v cOp.»)ptxf|v xXutou, et Bouhier in Epistt. epigrapbicis Jo. Gasp.
ToiauTa ixtpepet, IwvtxS?* oi SI AttixoI IxTeivouat. Hagenbuchii, p. 44- Similis fere versus oraculi ab
m ^woque Eustath. 669 init. et i 5 j 6 init., in eo ta - OEnomao Gadarensi servatus apud Euseb. Prsep
1, en iaisus, qu°d; syncopen edam ante consonantem, evang. 6 , 7, p. a 5 5 , D , Xeipwvo? ®ÌXe texvov àvaxXu-
6TtiT7)òè? admissam esse opinabatur. Cfr.Buttm. toìo, Kapuore. H a s e .
e t . I 9^* Tragic i quoque interdum * AyaxTÌjxevo?, [ e x ayav e t xtì^w, i. q. eòxtÌixevo?,
H H F prmam, circumflexae loco ab Epicis re - d Bene conditus, Commode situs.ll Pind. n , 5 , 107 :
pSoph O F H r Pr ° » n- ^ vers‘ P ' , et Herm. ad [ AyaxTtpivav 7roXtv. 0-000]
cobs Anfhni /Ve^jiaXM011 e t -conf., Ja- AyàXaxTe?, tov, oi, e x a sumto prò 6|xou, et yàXa,
Schaèferus F ’ C' a CX Parte indicaverat Fratres, quasi Qui sint collactanei : aut Qui idem lac
• • Avav),e/ u J- • suxerint. Haec Etym. ex Orione : [AyàXaxTE?, oi àSeXxXeÌEvxa
f*t « o ^ id io r nominatìvus, unde A y a - <foi' oiovel 6(xoyàXaxTÉ? tive? Svte? * ^ oì xb auv! yàXa
AvaxXpi f J r f i i™ ’ cIU8e V1d- sub AyaxXiiei?. Fix. «TiràaavTe?. O utw? ’ilpioiv. Eadem habet Etym. Gud.In
'Inclytus 1 TI R \ I‘ fl' AyaxXuTÒ?, [Valde celeber, Orion. Etym. Sturzii deest vocabulum]. Hesych. au-
]n iijTj- * ’ ' l’ t em exp. ouyyovot, ijXtxe?, SpioyàXaxTot, Fratres, vel
{roibus r e.?emP er,.de. hominibus usurpatu r , de he- Consanguinei, ^Equales, i. e. astate pares, Collacta-
;'45 * in * Od^Uw* a^lx ’I)us j et Nereide dea in II. 2 , nei : ap. quem et nomin. sing. habetur àyàXa?, e t exp.
¡Xei^ p -i eP i . eto.n est Penelopes àyaxXetT^? ^aat- 6(aÓtv)0o?, Apud Eund. legitur, AyàXaxTo?, ^ 6p.à07)Xo?:
Od. p gQ7 o ' S etlam becatomba dicitur àyaxXetTvi, Hoc vocabulum Ejusd. u beris, illu d , Ejusd. nutricis
(cod. HaH * ’ ’ \ Pk* Trach. V. 855 : AyaxXercàv parricipein signif., si mendosum non e s t Suid. addit
®°?> i n s i y 1 V> Ut v.olu e ra tW ak e f) 7C^- etTol»? Ìepeitov xoivwvob?, Vicdmarum participes. A yo -
apud recent ma 2? .ven^* Frequens vocabuli usus Xa^, Hesychio 6|xo'Tr)0o?, prò quo scr. podus ópumOo?,
Sm. 6 670 • 1/°res : B P,8r - j ncert- 5^4, 2 e t 1 1 ; Quinti A b ead. nutrice educatus; Ttéf) enim- Nutrix est : vel
6, 63^ • 10 T W fi°V l’e£ <T(Tlv’ e t S3epe d e hominibus, SpwÌTiT0o?, Qui eand. mamillam su xit, a t i t 0|?., Mam-
Osann. Auctar7 ’ 21 ® ^pidibus vid. ap. ma; nam 6f«ro)0o?, Qui eand. habet aviam. [AyàXaxTe?
. p. 176. Aius e locis deturbatum erat S; àyàXaxTot, Sine lacte*, Callim. Hymn. in Apoll. v.