75 à S o u (TXOXéw 76
ibid. i , c. 32, òpp. dtocppoaòvvi e t ¿6ouX(a : xal itepié-
crnjxev •#) Soxóuaa ■iijxSy icpoxepov (jw<ppo<juvi)... vuv afiouXia
xàl.àaGéveia. ó<-a.i fp t . . ( ; • I . ........... .
— Stultitìa. Kaxi£wv x^v àSouXiav aòxwv xàl ¡xaXax(av,
Plut. Sol. 3o, 1 . 1 , p. 1 7 4 ,1. 5. ’Hvia 8’ aòxòv ■?) xSv iuoX-
Xo)v ¿6. 8ià xà, xoivà, Angebat tamen eurii.reip. gratia
vulgi temeritas, id. Fab. Max. io , 1 . 1 , p. 332, 1. 13.
AùOàSeia xaV veoxyjxo? dè. noXXoù? avGpioircov aicwXeaEV,
Phalar. Ep . 127, p. 378, S c h * f., fere utiEschyl.,xpax?)-
0el?.8’ lx<{>iXwv àSouXiai^Sep t. c .T h e b .v . 732. AiroXauaai
xyjc ISta? dè. iva.Gepun) &eaicetpe Xax5>?, S. Bas. in c. 12
E s a i* ,.t . i ,p . 1064, B. *0 yvà>p.Y)? àyvwpiovo?, xal pouXrj?
àéouXia? (xsp.sffxwjjisv.'/is, S. Joann. Chr. Or. 101 in illud,
Coègerunt J u d * i concil. t.>70 p. 553, 1. 20. ^ A ta p u d
Acacium C ontra Marceli, videtur esse Absentia v el, ut
dure loquar, Impossibilitas voluntatis, à^ona xal aOeóxT)-
xi, àSouXia xe xal ¿Suvapia xal àSoljicf ■ quenilocùm serva-
v it S .E p ip h . Panar. 3, 1 , 7*,t; 1 , p. 838, D. Notanda
quoque phrasìs Joseph i, ^SeaGat ¡xaXXov, x9j<; xoxe do.
et? xoiouxov iXOouuT)? xéXo?, L se tari magis, quod male
turic consulta tambene cesserint, Ant. Jud. 2, 6, § 10, B
L .i , .p . 88, Ì. 3. Hase. .
^Jk’ASouXtxij?, (xou, 8, nom p r. Persse, S a trap * Susianae,
P lu t. Viti Alex, cl 68. Ama ri. E x p .A le x . 3, 16, i 5 ; 3,
i<v 5 ; 7, 4 , M Forma haec proba. Cum ■*) sc ribit Diodor.
17 , 65, ASouX^xpu (vai*, lect. ’ASouXeuxou) xou e a -
xpà~ou itapaSóvxo? auxio ...., sed rectius ab Arriano et
Curtio, 5, 2, 8 (p. x i 8, ed. Zumpt.) èundem ’A6òuXixi)v
vocari cens'et Wessel. ad h .jl. — Alius Persa ejusdem
nominis e x Ctèsiae Fragm. Persie, (p . 80 ed. Baehr.,
cujus v. not. p. 2 15) làudatur Phot. cod. 7 2 , p. 44, b,
22, Bekk. ,itap à AoouXixou, var. lect. ASouXiixou. L e c -
tionem illam Baehr., hànc Bekker. secutus es t.— ’Aèoó-
Xixo? • ovopa xuptov, Zonar. L e x . 9, in ’A6ouXi)xov xaxóv.
^ pàXXei, GopuSeT : eadem eriim, o p in o r , est glosisa. V id.
ASouXo?, 6, ij, Consilio careris , Consilii expersj,
Inconsultus , Inconsideratus , Non circumspectus ,
Imprudèns. Item Stuitus , Amens. [Oppi. euSouXo?,
T hu c. 1, 84, e t Schol. ad 1 , 120.J || Sigriif. e t xaxoSou-
Xóv, Malo consilio u ten tem, vel Malo corisilio praedi-
tum. Soph. T r ..( i3 9 j : ’Eiuel x(? ¿>Se xéxvowi Z5jv’ dféouXov
elSev; i. e. SucSouXov xàl.xaxo6ouXov, Schol., Non u tilià C
suis Uberis agitantem consilia, vel capientem. S ic Thuc.
[ .I, i 20,] àSouXoxéptov pro xaxo6ouXoxépa>v, u t vult ejus
Schol. (I ’ASoùXóxaxa Hèsych. exp. àirpoaipexa, Non
spontanea, Involuntaria. Est autem àéouXóxaxa superi,
ideoque addenda foret particula Valde aut Maxime,
etvdicenduin Valde involuntaria, vel Maxime involuntaria;
sed vereor rie mendose scriptum sit ap. He-
sych. àSouXóxaxa p ro àSoòXrjxa : dè q. v. modo dictrim
fuit : de ¿SouXo'xaxa. autem adv. superi, mox dicetur.
[ASouXo?., Gl. In còg itan s, Iriconsultus. A n g l . Soph.
OEd. T . 6 3 4 , [ “ • (rràffi?, làud. ap. Phryn. in Bekk. An.
1 8 , 3 , e t ap. Brunck. Le x. Soph. 3 , 49 1 , t. 8 , p. 1 1 1
Gaisf. ed. Lips.] Eur. Heracl. i 53, Se a g e r . [à. £u|a-
©ópal, calamitates, in quas imprudenter aliquis inciden
t. C fr. Heller, ad Soph. OEd. C. v. 936.] Wakef. ad
Trach. Ì2 6 6 , [Crudelis, Immitis.] Musgr. ad Heracl.
n i . T oup. O p iisc .. 1 , 485. A d Charit. 3 2 2, [cpiXoi; à.,
Imprudèns] S ch^f.] [u -b ]
ASoóXioq, Sirie corisilio, Inconsulto, Inconsiderate,
Non circumspecte, Stulte. Hesych. [e t 2 . X. in Bekk.
An. t. 1 , p. 322] exp. ¿ippbvcdi;, àji.a0ox;, Imprudenter,
Imperite.,Item Basii, ad Simpl. : ’A6ouXco<; oi àvOpwTtoi
x a l picrduai xob? xpeixxóvai, xal «piXówffi xou? ^eipova?.
[GÌ. Inconsulte. Le x. P o lyb . A n g l. Diod. S. 14 [c. 60;
t. i , p . 689; oòx àvàvSpio? [/.Èv, d. Sé...] Ba st. Ind. Scap.
Ox. Auctor R h e s Ì76 i [ 7 5 7 , o. xàxXsio?]. Antipho 617
[ài xe xalàfléco?]. Se a g e r . W akef. Trach. 1266 Sch^f.
Invite; P h ilò J. 2, 73 [à. Ivè^eiptcrev]. W ak ef.] [H a r -
pocr. in 5Ayvo)[«£vwc e t quae notavi. Hemst.] Hinc à6oo-
XàxèpoV coiripar. pro Iricònsultius, Imprudcntius,
àSouXbxaxa superi. Incórisultissime. Suiti, in ’A6ouXe\
cita t h o c exemplurii e x irici auctore : - c0 S i oò crcpbSpa
uxoya^ouEvoi *¿^5-xou paffiXéw; yva)^.7)?, àSouXóxaxa Sie-
7rp«^axo. [Herodot. 7 , 9 : àSouXàxaxa 7toXé(i.ou< fcrraótìai
uTO X£ &Yvc*)(Aoct5v/ii; xóì cxaiàxrjxoc.] [ o - - ]
’ASoujxaaxoq, V. aaàau^.
’ASouóxoXéax, Tumultuor. Hesych. enirri àéouoxoXet
affert pro 8oou6ei, qua significatiorié sripra ex eod.
habuimus à6e<ioei. [ In Bekk. An. p. 322 legitur : à6ou*
Intt. ad Hesych.] |
ÀSoóxij?, 6, Bobus carèns. Hesiod.yE. (45r).^ xpaSfyv
S’ eSax’ .àvSpè; àSouxEto. [j Etym. vero exp. àxT>i|i.iov,
àicopo;, deducitque a poxov : ac si esset dBoxoq, Egenus,
Non habens riridè pascatur, s. Non habens poxa, Pec
o r a , | o - r j , ............. ? , .
yA6pa, sive A6pa, ilio ériiin modo ap. Hesych. e t in
L e x. meo vet. 1 scribi tu r , e t ap. Eustath. (ad Od. T ,
p . i 8 5 4 , 14), hoc apud Suidam. [Atticam sane scri-
pturam esse ¿6pS?, non àSpò?, minime dubium es t, ut
sa tis .p a tete xiis , quaes. v. aépò? notavimus. Atqui seque
paté t e locis ibi laudatis, cEXXy)v ixw? scriptum esse à6pàq,
non à6pb?.Quum vero ih nullo Attico scriptórereperia-
tu rv e l à6pa, velàSpa , prò ancilla, famula, serva, qùse
vocabuli nujusce significatio apud posteriores tantuin
v igu it, veram esse scripturam àSpa, còntra Dorvil-
lium, ad Charit. p. 44 (225), L o c ellam , ad Xen. Eph.
p. 12 3 ,p. 6 8,6 9,Pe erlk.,Sturz iumDe ling.Ma c.et Alex,
p. 14 2 , e t Schneiderum (quibus addendus est Alber-
t iu s ), asserere non dubitamusl Suidae auctontatem,
apud quem in Menaridri locis scribi tur $.6 pa, nihil
moramur ; à6pa enim vel editoribus, vel librariis suis
debere Sriidam ( idemque dictum velimus de Z on a ra ,
p. 8 e t 9) arbitramur. N amin Eustathiò , qui ad Od. T ,
p. 1 854, 1 4, eosdem h abet M enandri versus e Pseudo-
H e rcu le , quos laudavit Suidas, legitur à6pa. A i yoov
tìp£7uxat xoì? Sscriroxaiq SouXat STtota icpo SXiywv •?[ MeXav-
0cb, inquit Eustath. àSpaiXEybpEvai lOvixw?, xeivxai itàpà
.<70^01? ‘'EXXviffi. Mévavopo?’ Tpécpei (Se) acaXXaxii xi< xou
7raxpò? Àuxà«;, àSpa xrj<; [XY)xpb? auxwv yEVop.evi'). Ecrxi 8è
dè pa xaxà Hauffaviav, cuvxpocpo? xai irapà 5(£ipa 0epà-
7raiva • i) xa\ òtxoxpi^ •jcapoluxóva)? xaxà AiXiov Atóvóàiov
xal évxipo?. In Menandri autem se tate scriptores Graeci
Atticissare jam desierant, u t alicubi in Epistola sua
Critica vere dixit Bastius. A t àSpa, anc illa , formatum
esse e x àSpS?, mollis, u te èn sen t doctissimi illi v ir i,
D orvilliu s, Albertiris, L ò c e lla , Sturzius , e t Schnei-
derus , non est res satis certa. Imo vero etiam Eusta-
thium prò voce .peregrina accepisse, u t vidit noster
Stephànris (qui illa de causa Thesauri Indici inter ce-
tera vXtoaffrip.aTixà vocabula hoc insèrendum esse p u -
tavit), certissimum est. Cur igitur dè pa in dè pa mutari
debeàt? praesertim quum leni spiritu exstet in duobus
Hesychii lo c is , iri P h a vo r in o , in duobus Grammatici
S. Germ. in Bekkeri Anecd. G r. t. ì , p. 3 2 2 , locis in
E tymologo, p .4; 2 2, in Le x. HSt. veteri, in Le x. MS.Bibl.
Coislin. p. 602, ter in Eustathii loco, iterii in tribus L11-
ciani locis in fra , p. 7 7 , D , laudatis,, quum porro bis
sic scriptum in suo P ollùcis cod ice, nempe ad 4 , 1 5 1 et
i 5 4 , invenerit Jungermannus, quum eadem scriptrira
reperiatur in Cha rit., 1 , 4> quum denique Schweigh.
ad Athen. 8-,p. 34 9, E , tenuerit Machonis versu
scripturam dè pa? leni s p i r i t u u t eràt, in ed. Bas.. et
Cas. 1, nec aliud quid e x MS. A. adnotatum.]
— Discrimen quod statuurit Angli in ter àSpè?, IXXtj-
vixw?, et dè pò?, àxxixwq, Hermann., Cerisura, p. 10 ,
Opusc. t. 2, p. 23o , an non sit verum valde dubitai.
« R edit enim, » inijuit J « re s , si ab exemplis discesse-
r is , in quibus librarii lenein spiritum posrierunt, ad
D auctoritatem Eristàthii, quem apertum est dubitanter
loqui et ita , ut dumtaxatconjecturam faciati Sic enim
scribit (i447,- 49, 57) : Sxi 8è x a l xà àépSq, e?Tcep Ix xou
a cxeprjxixòu x a l xou pàpoq papuxdvou, SaauvGèv Axxixcoi;
Xa\ <7UYX07tèv ¿)^UXOVTÌ07). »
^ Ancilla, Famula, S e rv a , (F ille de chambre, Fille
d ’honneur, Angl. a Lady’s maìd.) HesyChio SouXr),
7taXXaxii : qui paulo post àépai affert prò véat, SouXai.
[Hesychii glossa in AÌbertii editiorie sic legitur : yA6par
véai SouXai. «Rectius HSt. Thes. Ind. e xh ib e t, véat,
SouXau» Albert. An rectius sic exhibuerit HSt. aliis ju-
dicandum relinquimus. Nos quidein Stephani lectio-
riem minime probamus. Nam e t vulgata lectio repe-
ritu r in Bekkeri Anecd. Gr. t. 1 , p. 322 : yA6pa • ^ cév-
xpoepo? xal irapà yeipa Gepàiraiva. yA6pai • véai SouXai, oi
Sé cpaaiv, ouxe àicXioq f| Oepàiraiva Xéyexat, ouxe ^ eijpiópcpoi,
àXX •?) otxóxpi^ yuvaix^ x8py) xal Evxipo?, eixe olxoyevri?,
efxe \u\. J. Poli. 4 , i 5 i , in ter vétov yuvaixwv irpoffo)it«
recenset' aSpav icepixoOpov. Glossae : A6pa. Ancilla,
E. Le x. Cyr. MS. Brem. tfA6pa : ira 18(0x1) xpùipepà. Lex.
77 ’ASpap-iaio? 78
MS. Bibl. Coislin; pag. 602 : ’ASpai • Gepàiraivai, SouX(- A
Se?.] In Lex. meo vet. annotatur, aSpav dici neque x^v
àirXw Gepàiraivav, rieque x^)v eì>p.oo<pov, sed xì)v oìxo'xpiga
et x^)v itepl ysipa Gepàiraivav. Suidas vero dèpav vocari
itidem ait neque xijv àirXG? Gepàiraivav, neque. x-Jjv eu-
ejLoprpov Gepàiraivav, sed oìxoxpiéa ^uvaixS? xópijv xal evxt-
uov, sive illa otxoYev^? e t verna s i t , sive non. [Cfr. Zo-
naras, p. 9 j Etymologus, p . 4, 2 2, e t B ekkeri Anecd.
Gr. 1. c. ubi idem articulùs reperitur. Zonaras, p. 8 :
%èoa.' % olxàxpt^ xal irapà yeìpa Gepàiraiva.] Fuerint
itaque àèpai, ancillse seu famulae quas ditiores matron*
ad hones dora servi tia seu. ministeria domi suse alun t,
quibusque utuntur pedissequis. [Cfr. Bielius in Thes.
philolog. ] Similiter Pausanias ap. Eustath. ad Od. T ,
pag. i 854, i4 , dicit àSpav nominarixyjv oóvxpocpov xal
^apà— -in L e x. meo vet. irepl — ^eìpa Gepairàivav : quam
etoixoxpiSpi et evxipov appellari.Ipse quoque Eust. dèpctq
vocari paulò ante scripserat xà? 0peirxà? xoi? Seoiro'xai?
SouXa?, sed annotans esse vocabulumeGvixòv, aGrsecis,
ut et alia multa, usiirpatum. Legitu r enim apud Me-
nandrum in Pseuderacle (Pseudo-Hercule) [Meinek. B
pag. i 32] , Miixijp xeGvijxe xatv àSeXioaìv Suoiv Tauxaiv •
xpeipei Se iraXXaxij Xii xou iraxpo? Auxà?, a6pa xrj? p.ijxpà?
aòxSv Y^vop-évi), 2 ixuci>v(a. [Leg. Y^o^Évr). 2 txuiovm *
Kal dèpov, x. x. X. « Sic.ex Mss. h anc vo.cem restituimus,
quum 111 prioribus editt.. male legeretur 2 ixutov(a. Fa-
bulam hanc Sicyonius Suidas etiam infra v. ''Ayyoipot
et v. Kaxi) pièv, laudai. PórtUs in hoc loco interpretando
gràviter' hallucinatus e s t, quòniam non vidit
xò 2ixu(oviip, uti e t paulò post vocem Airioxco, esse
fabularum nomina, quse proinde inconsiderate ad-
modum cum reliquis Menandri verbis m iscens, haud
gràtum lectori cinnum propinai. Monandri versus ante
confusi legebantur, quos nos in liac edit. distinximuS
et in ordinem redegimus. » Kusterus. A t ante Kuste-
rum sic distinxerat et in ordinerii redegerat Stephànris
noster.] K’ àSpav yap [Meìnèk. p. i 5 5 , xal 2 ixuojv(oj •
Aèpav yàp] àvxiovoupevo? ’Epiopévi), xauxy] [ ’Epa)p.év/)v,
aur7], in Kust. edit.] [e t Meinek.] piv oò irapéSwx’ eyeiv,
'l’pecpEiv Se ywpl? à? IXeuGépairpéirEi. Ita ap. Suidam , qui
ex ejusdem Apisto [p. 25 Mein.]|, (— wpiijv el xò ypuciov
XaSot ‘0 ytpoùv, .Gepàiraivav euGu? vjYop^P-^v/lv A6pav
éffsoGail, et ex Jamblicho ( ’Eirel Sè xouxo yaXeiràv ^v;
xal airavtóv xi xò xij? oixoupoti (fuXaxxouav]?, xal dè pa? xtvò?
aXXi)? cupiirapoòai)?, àvaire(Gei x^jv xopy)V XaGouaav xou?
yovei? àiroSpavai), alia duo affert exempla. Similiter
Genes. 2 4 , (61 : ‘PeSéxxa xal ai do pai aux5j?, u b i Aq.
iraiS(axai, Symmach. xopàaia), et Exodi 2 , (5 : KaxéSrj
Se -f) Guyàxnp ^apaài XouaaaGai lirl xàv iroxapo'v • xal) ai
àSpai auxrj? (irapeiropeuovxo irapà xòv iroxapòv), ancillse seu
famulie ipsius.Notandum autem est dè pa? dici ancillas
honoratiores et honestiora ministeria obeuntes non
solum matrumfamilias ditiorum, sed etiam virginum
puellarumque, ut in loco ilio (laudato) Jamblichi apud
Suid. et in ilio Genes. 1. c. de Rebecca sponsa e x aedi-
bus paternis proficiscente ad Isaacum sponsum suum.
[Estri. 2, 9 : K a l rjpeaev aòxaj xò xopàaiov, xal e&pe yàpiy
evwiriov auxou ■ xal éeireuae oòuvai auxij xo <jp.vjYp-a, xal
Ti)v [lepiSa, xa l xà iitxà xopàaia xà òicoSeSeiYfiéva auxyj Ix
PaaiXixou • xal lyp^aaxo auxij xaXco? xal xal? àS p a i? aòxìj?
T^yuvaixiSvt • 4, 4 • R“1 eì<r5)XGov al dè pai xai oi eòvou- D
yoi x9j? PaaiXiaai)? • 16 : Kayio Sè xal ai dè pai pou àaix^-
aopev. Machon ap. Athen. 8, p. 349, : H NixoGéovxo?
l i 111 Nixoxpéovxo?] eìaiouaa BtoGéa Tuvi) uexà itaiSiaxr)?
®6pa? [Dind. à6pa?j ei? xòv iróxov, ’Aire<|»ocpi)ae. Lucian.
De mere. cond. 36, t. 1 , p. 695 : IloXXàxi? Sè xal p.exa?ò
xou qjiXoaàcpou xi Sie^iovxo?, ■?) dè pa irpocreXGòuaa, dipese
Ttapa xou (xoiyou Ypap-p-axiov [leg. Ypau.p.axiovcum Lehm.]
Idem Imag. 2, t. 2, p. 460 : ©epaireia Sè iroXX^, xal àXXi)
7rapaax£u,ò Xauirpà, xal euvoòyiov xi irXrjQo?,
xal abpat iràvu iroXXal, xal SXto? (xeì^o'v ye, r) xaxà lStio-
yixy)v xuyijv ISdxei xò irpayi*-“ eìvai. Idem in T o x a r i, 14,
• 2 , p. 521 et 522 : 2 uvs,y5)? irepiropévi) xijv àèpav.*
,• Poli. 4 , x 5 j : JXepl irpoawiriov Ktopuxiov Néwv Sè
YuvaixSv irpàatoira — Ixaipa Sià(xixpo?, XapiiràSiov,
pa irep£x°upo?. i 54 : 'H oè Sià[iixpo? Ixaipa, p.ixpa
■ttoixtXy) x V xecpaX^v xaxe£Xi)irxai • xò Se Xap.icàoiov; ISéav
^•lXwv £X,£i irXeYp.axo? el? àiroXi^Yovxo?, àcp’ oò xal
£x Yjxar ^ Sè à^pa irep£xoupo? [ le g . ^ Sè àSpa ij ire-
P xoupo? vel potius fi oè itep(xoupo? àSp a], 6epairaiv(-
Siàv laxi irepixexapjxévov, yixwvi pàvop uire^ioapiévio Xeuxw
ypwpevov. Aristaeneti Epist. 1 , 22 [ p . 102 Boisson.
queitì v. pag. 525 ] : ’'Aèpa Sè xai ¡xairxptoirò? t^?
rXuxépa?.-^ A<op(?., S ic Tollius. et Pauw. pro aupa.
Sic quoque Albertius apud Hesych. v. A6pai. In
utroque Pollucis loco àSpa pro aupa restituii Krihnius,
e t sic in suo codice scriptum invenerat Jungerm.« Op-
time haec inter se»; notante Lederlino ad J. Poli. 4 ,
i 5 i,« n e confunderentur, distinxit in suoLexico Pha -
yorinus, ita nimirum : Aupa* j\ irvo"ò, a y. “ASpa-Sè f\
SouXv), a xal ß.» Quod unde depromserit Phavor. nesci-
mus, «Yideatur idem in 11 Aèpa, ubi Etymologum de-
scripsit. Idem fecit quoque Suidas.» Imo exEtymologo
sua non sumsisse Suidam, satis patet e tribus Menandri
locis, quibris caret Etymologus. Exempla permu-
tationis literarum ß et u lai’ga manu dedit Dorvillius
ad Charit. 1. c. Causam vero hujusce confusionis doòte
explicavit Stephanus noster in Paralip. Gramm. Gr.
non longe ab in itio , Jungermanno laudatus ad J. Poli.
4j i 54. «InPollucis Ms. ß scribitur simile prorsus L a tino
u , quod adnexum alii literse facile non accurate
inspicientibus speciem Grseci u de se praebens fallit;
expresse enim pro vulgato aupa, in Ms. aßpa, tali ter ß
scripto., ac, .si Latinum « esset, ut solere in Ms. dixi.
Idem dictum velini, de hac voce infra s. i 54- Non tamen
negamus ejusmodi SixxoypacpeiffGai etiam, et insi-
gniter id docuit Casaub. ad Athen. 1 2 ,10 , ubi quidem
exemplum habes e x Epiphanio in eodem hoc ipso
vocabulo , e t quidem contrarium ei quod hic contin-
git. Legendum itaque hic àSpa, quod.vocabulùm deli-
catse ancillulse mirum quam convenit. » Jurigei’m. ad
J. Poli. 4 , i 5 i . Chariton., 1 , 4 : T^v àSpav x5j? KaXip-
ßoi)? xal xi[Aiwxàxi)V xaiv Gepairaiv(Scov. [^[yÀ6pa sive Aupa
n. propr. servse apud P lu t. Cicer. c. 28, J. Caes. c. itì,
Ut ap. Latinos A u ra, in Inserìptt.; v, Coray ad Plut.
t. 5, p. 420, et t .4 ,p .4 7 2 et] Dorvillius ad Charit. 1, 4
[p. 225 (44)]- Quod ad etymologiam vocis àSpa atrinet,
oirines fere hodierni critici ad à6pò? referunt : an rectej
aliis dijudicandum relinquimus. Obstat sane huic
etymo cónstans codicum scriptura p er spiritimi Ienem
C dèpa, exceptis Suida e t Zon a ra , apud quos solos legitur
dè pa. Obstat qrioque, quod Eustathius à6pav inter
vocabula IGvixà a Grsecis, u t et alia multa, usurpata
recèriseat.] [Mein, ad Men. p. 25.]
= : Tv)? yuvaixò? aépav irapGevov ye.ptx>v avvjp SiécpGeipa?,
Lue. De mere. cond. 3.9, t. 1 , p. 6 9 9 ,1-. 5. T 5)? Siaxo-
voupévi)? àSpa? oivou xexpajxévou xuXixa? liriSoóar)?, He-
liod. ^Eth. 8,. 7 , 1 .1, p. 323, 1. 1 2 , quse ipsa parilo post
appellatur xò oivo^orjaav x^ KuSéXi) iraiSiaxàpiov, 8 ,9 ,
t., 1 , p. 3a 5 , 1. 14. Ezechiel poeta txagicus, Kaireixa
Guyàxijp ßaaiXeio? àSpai? 8¡xou Kax^XGe Xouxpoì? (paiSpüvai
xò lòv Sépia?, ap. Eus. Prsep. ev. 9, 28, p. 437, C. (Postrema
verba Ezechielis rectius exhibet Clem. Alex.
Strom. 1 , 344, D ( 4 i 4 Po tt.) :. K. X. xp“ Ta ipaiSpuvai
véov. Sic versus constat.) E t u t hic de filia Pharaonis;
ita ap. Rom. ab Arcadio Imp. offenso j’ubeturEudocia
Aug. ev xivi xoixwvi xou itaXaxiou xaGeaQ^vai, xal ¡xrjSéva
elaeXQeìv icpò? aux^v, el jxiqxi ye xà? àépa? aòx^?, S . G eorg.
Alex. Vit. S. Chrys. p. 25o , 1. 2. Óbjurgatur quoque
femina locuples x5)? àvaioyuvxou aux9)? yviopiv)? xal au-
GaSe(a?, ^? xéxxijxai ei? xà? à6pa? aux^?, ibid. p . 174 ,
1. 5. H ase.
[ e - : prius a natura breve es t; cfr. Machon. 1. c. et
Menandr. Pseudo-Here . 1. c. F ix .]
f Vocem hanc Macedonie* etA le xan d r in * potissi-
mum dialecto vindicat Sturz, pp. 142, i 43. Kuhn, ad
J. Poli. 4, i 5 i , ex Hebr. n m y [ Ibrith] : Hebr*a, der
ivai; e Syr. ni3.n [Chabràh]: Socia, Schleusner. Nov.
Thes. philol. crit. part. 1 , p. 4. D ahler . [Conf. cum
aupa, Boissonad. Philostr. 624. Yann. Crit. 6 1 1 . Wyt-
tenb. Select. 433. SchìEf.]
A6paàp, vid. A6pa(xiaIo?.
* * ’AbpàGoo? nom. pr. viri ap. Nonn. Dion. 24, i 53.
De epica talium vocabulorum formatione cfr. Lob . ad
Phryn. pp. 689, 690. Fix.
’A<opàxi)cav, V V. L L . afferunt pro Sonuerunt, anno-
tantque poeticum esse. Sed videnduin ne potius scr.
sit àpà6i)aav.
ASpaxvo?, vid. ’ASapxvàio.
’Aépaptaio?, Hesychio élSo? l/wv ASpaàp. : item yiyàv