netur, id que , ut addit, augurum exemplo : *0x1 xal
ot pome? xòv auxòv opviOa, ei ¡xèv dpicxépo? si7], àya0òv
eìvat vojjLÌCouatv, ei Se 8s!|iò?, xaxóv. Vide Gàleni ©pp.
t. 5 , p . 41. Schol. ad Sophoclis OEd. T y r . v. 52 :
■ OpviGi aiatcp ‘ ¡xavxeia sùaupéoXw, xouxécxiv ¿yaOòv atfp-
6oXov SijXoua^. Aicafoioi opviOe?, ot Suaoicóviaxot, ataioi
8è xò Ivavxlov, oTov ot eùaupooXoi, xal xk ayaGà auuèoXa
8iiXouvxe?.Yide Spanheim. ad Callira. p. 709 éd. Ernest.
Hesych. : *Epp.5j? *— xal Iv xoi? xXfpoi?, oTov dyà0ò? oìw-
vó?. Plut. in Numa 7 , 1 . 1, p . a 5a ea. R. : 2 iyf] S’ amaxo?
Iv irXfOsi xoaoóxtp xfv ayopàv xareìve, xaoaooxouvxiov xal
cuvauopoupsvwv xw uéXXovxi, [xl^pK; 00 irpoucp<iv7]0av opviOs?
aya0oì xal Ssljiol licexpe^av [Iire7cxri0av Coray.J. S ic bonus
apud Latinos usurpatur, ut in ilio Ovidii Fast. 1, 5 i 3 :
Este bonis avibus visi natoque mihique.] [T h e o c r .
Id. 18 , 17 : Aya0o? ti? I7re7rrape Ip^ouivw xoi ’E? 27rap-
xav. Valckenario interprete <xya0o? est evat0ipo?. A lio -
rum sententias vid. ap. Kiessl. p. 509.J
ì [’Aya0òv <p£>?. Yarro de Ling. La t. 5, p. 44 : Diei
principium Mane, quod turn manat dies ab Oriente,
nisi potius quod bonum antiqui dicebant Manum,
ad cujusmodi religionem Grseei quoque, quum lumen
adfertur, solent dicere , Ow? aya08v. A n g l . Vide Nun-
n e s .a d Phrynich. p. 120 et 2 15. Sch^f.]
1 [Oòx aya0ò?, Pessimus. Longi Pastor. [ 3,28,| p . 9 1 ,
1 3 : eO yap SeXfpt? oux ayaOòv Ò8w8w?, auxw irpoaeirnrrev
Ijfóippievo? xal puStov, ubi Villoison. — « S ic prorsus
Gallice dicitur, Qui ne sent pas bon. Hie autem emphasis
inest in hac n egatione, ut supra £2, 2 3 ,J p . 5o :
Oux aya0ò? iroXspto?, i. e. Pessimus hosbs. » Sch.ef.]
^ ’Aya0òv, ou, xò, substantive, Bonum : u t (Epicu rus),
AyaOòv 6 j'povo? oòx auljsi irpo0yivo(jievo?, i. e. interprete
Cicerone, ( D e fin. bonor. et malor. 3 , i 3) ,
A laxt XoiTràv àyaOèv, ei xal xoux’ apa. Locus depromptus
Ipsum bonum crescendi accessionem nullam habet.
Interdum et praeposito artic. xò àya0òv, vel xayaOov.
Epicurus apud Athen. ( 7, p. 280, A ) : Oò yàp lywys
ouvajxai vorjcrai xàyaOòv, acpaipwv piv [xic? 8ià yuXtov f)8o-
v&?] x. x. X. Quae verba sic reddit Latine Cicero (Tusc.
disp. 3 , 18), Nec' equidem h ab eo , quod intelligam
bonum illu d , detrahens eas [voluptates, quae sapore
percipiuntur. Vide Nostri Ciceron. L e x. G r. La t. C
p. 5a et 56.]
1 Tradunt quidam, a Gr. scriptt. ac praesertim ab
Aristotele, observari, u t aya0òv non praefixo artic.
usurpetur de quolibet bono : at praefixo artic. de
summo ilio bono. Quibus for tasse hie Cicero videri
possit ideo pronomen illud addidisse; sed id non p er -
petUum esse, animàdverti. ([Proci. Inst. Plat. part. 3,
p . 14 ' Ilavxwv xwv fmoMjov'i xou ayaOou [/.sxeyovxwv
fyeìxài xò irpióxw? aya0òv, xal 8 ¡11)8ev Icrftv aXXo f xa-
yaOóv.J
|| [AyaOòv, xò, ap. Scriptores Ecclesiasdcos S . Coe-
na. « S. Eucharistia passim xò ayaOòv appellatur, Bonum,
vel Ipsum bonum, aut Summum bonum : nam
in Coena Domini ipsum Christum in mysterio perc i-
pimus, in quo sunt omnes thesauri bonorum, et qui
solus est vere bonus. Basilius M. Epist. Canon. 3 ad
Ampilochìum, seu Canone 5 5 , t. 2 , p. 776 : Ot xoi$
Xyjerrai? ¿vxeice^tovxe?, Ì^io |xev ovxe? x^? IxxXyjaia?, etp-
yovxat x5j? xotvwvia? xoi» ¿yaOou* xXrjpixol 81 ovxe?, xou
Pa0|Aou xaOaipouvxai, Qui se latronibus ad versos o b - D
jic iu n t, siquidem extra ordinem ecclesiasticum sint,
a boni comm unione arcentur : sin clerici s in t .d e
gradu dimoventur. Ita autem haec verba esse intelli-
g end a, docet Balsamon ad hunc Canonem, p. 900,
dum efpyeadat x9j? xoivwvia? xou ¿ya0ov, explicat per
¿7retpyetv x5j? àyia? (AexaX^ew?, Arcere à sancta com-
munione. Zonaras ad Canon. 13, Basilii M. p. 69 :
Eipyovxai x^? xoivtovia?, laovxai Stic jìiou axepoiifxevoi x5j?
xou àyaOou p.exaX^'j/eto?, Arcentur a communione, per
totam vitam participatione boni privati erunt. Vide
plura in Observationibus nostris Sa c ris , statim post
initium Capitis 6. » Suicer. Thes. Eccles.]
1 ?Aya0<iv, Commodum, Emolumentum, Utilitas. Ut
Demosth. (De corona, p. 328, 12 ed. Reisk.) : yOvri«jiv
piv ouSèp.(av cpepovxa?, 0ù5* àyaOou xx^crtv oOSevo?, oupcpo-
pav Se xS xu^óvxi xSv ttóXixcov [x a l xoivJjv ata^uvujv.
Phrynichus 2 oo. irporcap. in Bekkeri Anecd. Gr. t. 1Z
p . 5 : ’AyaQSv ext xoux’ ¿-icoXelirexai, et xal xoux* apa*
irdtvu Axxtxttì?, ’AptffxocpavY)?’ — xè yòcp xót xal pt#vov yEx’
est e Ranis, v. 7.3, ubi est xouxo yàp, non xò ydp.'Cha-
r ito 1, 4 > p« 9 : KaV yap e! xoivSv àyaOòv iràir»)?, 2txe-
Xia? eòxuytov, ubi Dorvill. a Sch^ef. laudatus : — « Parodia
expressit illud Menandri in incertis in J. Clèrici
édit. p. 220 , apud Stobaeum 41 (4^)> P- 241 r Koivàv
óyaOciv laxt xoCxo, ypyjoxà? eùxu^tSv, ubi mallem : Kotvàv
dyaOàv xoux’ laxt, ypY)crxò? eùxuy^Siv, ut p. 18 : ESSaipo-
vta xoux’ lux iv, oto? vouv eytov. [[ In èandem conjectu-
ram incidit etiam Dobraeus ad Aristoph. Eccles. 70
p. 142. Aliter corre xit Meinek. Menandr. p. 337. Fix.jj
T iberiùs de Nerone et Druso apud T acit. Ann. 4,. 8 :
Ita nati es tis , ut bona malaque vestra ad rempu-
blicam pertineant. Xenoph. Hieron. 7 , 9 , de bono
principe : ®£wvxai x’ aòxòv 6? ofxetov Ixaaxo? àyaOiiv •
Cyrop. 5 , 3 , n [a l. 20J : ’SI p.lya dyaOSv cu xoì?
«ptXot?. Quem locum non mobservatum pràetermisit
cl. interpres ad Luciani Dial. Deor. 7, p. 220, qui in
S c y th a , p. 871 : Ev xouxo ^[xìv SyjptJatov dyaOóv laxt xal
p iy a S<peXo? ¿icaatv, ¿vijp oSxo?. Artem. I , 1 7 , so,
B contra : ’AXkk xal pX46riv xtvà xoiv^v vopiCopev. » Xenoph.
Memòrab. 2 , 4> 2 : b^tXov 8 piytcxov àyaOSv etvai
^»acnv. Sic Terent. Àndr. 4 , 3, 2 : Summum bonum
esse herae putavi hunc Pamphilum. V ide L e x. Xenoph.
dEl. in Var. Hist. 3 , 17 : Tapavxivot? Si lyévexo ¿ya0àv
Àpyuxa?, Angl. a blèssihg. S ic edidit A b r . Gronov.,
quoniam ìd ju beban t codd. s'cripti.l
^ ’Eie’ ayaOw, Thucyd. 5, [27] : ’EicetS^ AaxeSaipovioi
oùx sic’ àyaOS), ¿XX’ ItcI xaxaSouXcóafii x9j? IleXoTroVv^ffou,
cicovSà? xal ?up.p.ay{av ifpo? A 0v)va(oo? xob? icplv Ij^Oicxou;
7ce7totyivxat, id est ItcI auucpépovxt, u t Schol. exponit.
Aliquando e t genitivus additur, u t Xenoph. Cyrop. 7
( 4 , 2 ) : ’Eie’ ayaOw xou Kópou xal [xSiv] Hepcaiv [ èi:
dyaOS xtov Seyopivwv], i. e. Commodo Cyri' e t Persa-
rum. [Paulo aliter idem in Hist. 5 , 2, 25 : ’É7r oòSevl
¿yaOco xrj? ‘EXXtiSo?, Cum magno Graeciae malo.] In-
terdùm ctìm da tivo, u t Aristoph. Ranis (v. 1487):
’Eie’ ayaOw piv xot? 7coXtxat?. Item 2 uv xoi ato ¿ya05.
Xenoph. Cyrop. 3, ( 1, 9) [al. i 5] : 2 hv xoi ooi ayaOSi
xà? xiutopta? icoteto0at, cuv x5j o5) ^vjpia, i. e. Cum
tuo emolumento, aut cum tuo damno, sive detrimento.
Oppónit enim hic dyaOòv et ^rjptav. [Cum irpl?
ab eodem Xenoph. in Ath. 2 , 1 9 , ju n g itu r : OS 7re<pu-
xsvat icpo? xoi ffcpsxepo) aya0oi, ¿XX’ licl xS xaxoi * et in
Cyrop. 2 , 2 , i 5 [al. 46] : Mapxupet Ss poi xal xo'Se
npS? xS àyaOSv, Id utile nobis futurum esse. Etiam
pìuralis est in ejusdem Hist. 6 , 5 , 33 : AXXviXoi? ira-
ptoxavxo l7t’ ayaOoì?, Ut utilitatem perciperent. Schnei-
der. tamen de lectionis veri tate dubitabat. Angl.
Diodor. S. [4, 5i , t.J 1, p. 4 > 294 [Ilapsivai yàp a5-
x^v ... Iic’ aya0(p Saipovt x5j xs icoasi irac») xal xw pa-
atXsì, h. e. fere, Iw’ aya0oi x5i? icaxpiSo?, interprete Wes-
selingio. Cfr .J Boissonad. in Philostr. p. 4 2 1 , sq.
Sch.ef. Has formulas G r. cum Latinis paribus con-
fert Cortius ad Sallustii Catil. 5 i , 32, p. 3 16. Charit. 2,
3 , p. 36 : tfIXso)? sii)?, o> A<ppoS(xv), xal lic’ <xya0& poi
tpavsii)?, ubi Dorvill. [ p . 172 (3o 4) ] haec notavit : —
« Au spicato, obvia formula. Vid. Lucian. t. 1, p. 7^1.
Unde boni ominis causa formata fuerunt cognomina
’ Eir«iya0o? et ’Eicaydc0o)v, et foemininum ’EicayaOw. Apud
Fabret. Cl. 4 , 5 i , .p . 264. MAGNIA. EPAGATHO.
DULCIS. ANIMA. HAVE. BENE. V A LEA S etc. Apud
cl. Gorium in Columbario 3, p. 149. AGATHO RHO-
S 1CE. T E R T I . L . ubi etiam foemininum videtur. Apud
Murator. i3 3 9 , 9 : ’EirayaOò) cupSio?, quem titulum
rectissime restituit cl. Hàgenbuch. ad Marmora Grae-
c à , p. 39. Ap. eumd. Murat. p. 1 7 2 6 , 7, occurrit
’EicayaOw. Quam inscriptionem item optime- v ir ille
eruditus tractavit. -> Sch^ef.]
^ ’Aya0àv, cum infinitivo,Hom. II. i ì , ( l 3oY: Aya0èv Sé
yuvaixi icsp sv <ptXdxy)xt MiuysffOat. Sub. laxl, i. e. Confert,
Utile e s t, Juvat. [« Suspectum est Xenoph. Cyrop. 2,
1 , 9 [al. 22J : I l posiirs xdtSs • IStwxY) plv ¿yaOòv lauxàv
icaplystv suicstOr}. Nisi enim ¿ya0Sv accipiatur prò De-
c e t , videri potest glossema esse nominis sòicstO^. »Lex.
Xenoph. Imo recte se habet illud ¿yaOdv. [Stephanus
inseruit, Aldinam sequutus. Importunum est et ex
antecedentibus irrepsit. Recte omiserunt recentt.
editt. Zeun., Schneider., Poppo* Dindorf.] Hom. II.
425 : H f ayaOàv xal Ivaiatpa SSpa StSouvat A0av<itoi?.
l i H 282 et 293 : Nl>| S* ijSy) xsXIOst, ayaOòv xal vuxxl
7riOe<70at. Od. T, 196 : ,5Ì2? aya0àv xal .icatSa xaxacpOipé-
voto XwtlaOai àvSpd?. « Saepe dyaOSv et àya0dv lari legitur
cum infinitivo. Xenoph. Vect. 3 , .4 •' ’AyaGo'v Ss xal
xaXlv xal irposSpfet? xtpoEa0at - § 12 : KaXòv pèv xal
ayaOov, vauxXpipot? oixoSopsìv xaxotywyia, deinceps est
xaXSv simpliciter; § 14 : A ya0òv Ss pot Soxsi sìvai icsi-
paO^vaf Hipp. 5 , 2 ; 6 , 1 2 ; 9, 9 ; Cyn. 4 , 1 0 ; cum dativo
et inf. Athen. 1, 14 : Xffoiv. ¿yaOov sijxi , xoi»? ^sX-
xiaxou? atoieiv cum acc. e t inf. Hipp. 7, 18 : ’AyaOSv
Siairaiiffavxa Óppyjaat * 8, n : AyaOòv Sè IXxuaavxa?, alii
malunt £Xx<5aavxa, ¿<p’ lauxòv xÒv xoXÉptov dicwaai • cum
dat. et particip., Cyrop. 5 r 8 , 12 : OTaicsp ayaOòv
cpiXiov Òv se. xò ywpiov. » Lex. Xen.] [Lys. Orat. in An-
doc. § r 5, p . 62 ed. Foertsch. : K a l pèv. Sij xouxwv xal
Sixaiov xal ayaOòv saxiv sicipsXsiaOat, 6<p? &v xal s3 xal
xaxw? SuvnasaOs ir4<r^sw.]
^ ’AyaOòi, pluraliter, Bona, Opes, Copias, Faculta-
tes, Fortunae. Lysias in Orat; Kaxèc Ayopdtxou IvSsi-
£eu)? (pi 5 10, 5>, ed. Reisk.) : Tóv xs'.7con)xòv 7caxÉpa
à<pe(XeTo, & 4V 5ir^pY0VTa ^5t£^vtp kyaQd. [Xenoph. Cyrop.
3, 3, 20 [al. 44] • Aywv...7tspl yuvaixtov, xal xsxvwv,
xaì irspl iciivxwv wv xéxx7)a0e àyaOwv 2 , 3 , 2 : Tèe x£5v
TroXepitóv aya0à xoi? vixSai. [Hun c locum afferro non
debebant. V id. P o p p o , p. i 3 3 , sq.] 7 , 1 , 6 [al. i r ] :
IloXXdt xs xal aya0a xx^uauGai 1 OEcon. 12,. 6 : A tco-
[ Xaustv xSv atuv aya0o>v. De donis hospitalibus, C y-
! rop. 5 , 3 , 2 : ’Eiéviasv ^pa? icoXXoi? àyaOoi?. 6 , 2 , 8
[al. 22] de mercibus : OifXaxxa xa0’ ^v 7cXsia> spysxai
• ayaOSi. Usurpatur prò Commoda e t praeda b e lli, Xeu.
Cyr. 2 , 1, 10 [al. 23] : E i xi ayaOòv psì^ov tpaivoixo- 2 ,
1 1, 10 [al. 1 7 ] ; 2 , 3, 3 [ a i 6 ]; 4 , 1, 5 [a i. 10]; 4 , 2, 5
| [al. 10] : '12? -fiy^aoivxo licl 7coXXà ¿ya0a. 4 , 5 , 8 [ a i
i 5] , io '[ a i 2xj]; 7 , 1 , 7 [ a i i3 ] ; '7 , 5 ,. 25 [al. 7 1 ] :
Koivwvol xal itovwvl xal àyaOwv. Anab. 3, r , 14 [ a i 2i/|
synonymumest à0Xa. 6 , 2 , 6 [al. 5, 1 0 , 1 1 ] : Aya0ov
[ xi Xap6<£vsiv. B e l i 5 , 1 , 14 [al. i 5] . Vide Le x. Xen.]
^ Significai et cujusvis generis bon a, u t apud Xen. Cyrop.
4 ( 1 ,4) [ a i 9] : IloXXà psvicpóSaxa, xoXXol Sè pós?,
iroXXal Sè apaijai icoXXiov ayatìaiv psoxal, i. e ., Multae
pecudes, m ulti boves, multa p laustra multis bonis reierta.
[ Imo p er àyaOòc hoc loco intelligi debent cibus
et potus, i. q. xk lirix^Ssia. Suidas et 2 uv. Xs^. j^p. in
; Bekkeri Anecd. Gr. t. 1, p. 3 2 4 : AyaOà* lu i xiov irpò?
¿iroXauuiv xal eùwjriav ctxicov xal iroxGiv, lyp^aaxo Ssvo-
fwv TTj Xl^ei. « XenopTi. Cyrop. 4, 4 , 1 [ a i 4] : Xtópa
psarò ¿u«>v ...x a l cixou, xal icdvxuìv àyaGGv. 4 , 4 , 2
[ a i 5 ] : Xtópa Ipr'py) àvOptóictov .... xal xwv ayaOSiv;
Anab. 3 , 1 , i 3 [ a l . 2 0 ] : Ttov ayaOtov oòSsvò? .... si p^
; itpiatpeOa. In sqq. vocantur lirix^Ssia* 4 ,5,2 0 [ a i 28] :
Aya0o'vxi,i.e.otvo?. 7 , 1 , 2 1 [ a i 3 i ] ; sed 4, 4, 5 [al. 9],
; est : ETyov nòlvxa xk lnix^Ssia, 8aa laxlv aya0(i. U bi lici-
x^Seia possit glossema vide ri; 6 , 6 , 1 [ a i 6, 4 , 1 ] :
piivxa vàp e?ysv ytópa IXaiou, alii àyaOà inserunt
inter yao et sTysv • Hist. 6, 5, 2 7 : noXXtov xàyaOtov ps-
oìxia?, parum aberat quin Steph., reponeret aya-
0Sv* Anab. 4 , 6 , 1 7 [ a i 27], in 2 Mss. ap. Hutch. le-
gitur, Kwpa? TtoXXtòv xal àyaOtov yspoucra?, cum xal in
editis desit. De formula, IloXXSt xal aya0à e t similibus
vide icoXó?. » Le x. Xenoph. [L y s ia s , Orat. in Andoc.
" I> P- ^9 ed. Foertsch. : 7coXXtov yòp xal ayaOtov (bien
^friGndises) auxw I tcI xi|v xpa7rs^av icapaxidspsviov o^siv
* Xa^ ^ x d f x i o x o v . ] Philost. Heroic.,
J Hsplscfxi yap xal auxwv xal xdtpua Soivjv, xal
pijXa SoÌTfjv^xal pupia ayaGà èxspa, u bi Boissonad. haec
: “ Aya8k in genere sunt opes, copise, quidquid
? 3?e. ^eateque vivendum conferre po test, u t in
oc Epicharmi vel Platonis senario apud Xenoph.
¿ei^AS 2 , 1 , ao : Ttov icóvwv IlioXouaiv ^pìv irtìtvxa
v ya0 ot 0eoi In specie àya8òi sunt qusevis esculenta et
poculenta : quem sensum illustrarunt Bos Exerc.
10i p. 18 , Raphelius Annot. Philol. e Polybio!,
■[’ j^Athen. i , (p. i a , A) : Haplxsivxo at xptfics^ai.:.
33? R^£|t 7raV/°^(,)V xaxò Avaxpéovxa. 8 , p.
tm ’ ^ “ Poa-cpÉpowiv aòxìj (se. x9j Bpi^oì) CFXtitpa? itòcv-
dop f ! aY“ 0wv, irX^v iy0óctìv. 9 , p. 376,: C , de
° . cto * Aòxou f| yaaxfjp icsicX^ptoxai iravxoicov
0)V->> "Amphisap. Eund. 3, p. 100, A : EI? xf|vé<nu&-
, tA6V0? àYa6oi<i- V u lg o , Yopxafr'ueva
' potius, ne litera mutetur, s i ? xfjv lorcpav
A xopx^ofxev Airaaiv aya0oì?. Mox aliam hujus; loci cor-
rectionem protulit Pors.,. eì? xf)v Itnclpav Xopxa^fxeoOa
iraaiv àyaOoi?. » Porsoni Advers. p. 6 1. [Dindorf. edidit,
quod Porsonus primo loco conjece rat] « Ad cibos
speeiatim transfertur tum saepe a lib i, tum in Rio
Theogn. 993 : A sitoìou: òfj X^yoiftev,, #jtqu xiyà. 0uj*ò?
avtóyet, Havxoiwv dyaftwv yatrepì yaptCòp.evoi. Quorum
facilis correctio e s t, quum, quod ap. Athen. 7,: 3 io , A,
hujus loco: legitur A. 8i X7iyot piyo?; xtva. 0. ¿vtóyoi
n . literis aliter in verba distinctis aptam eificiat
sententiam, A. 8. X^yoi{iev,,8aov xivà 0; aycóyoi Hay-
TOiwv, X. X. X. » Lennep, ad Phalar. E p . p. 33^2.
Hic locus diligentiam praeteriit Gaisfordii, cujius. hqec
sunt verba in Poet. Mim Gr. t 1, p. 266 ::— «Aldus
et Mss. 8eimioù xe X»iyoipev, Turnebus 8. 8fj X. Athen. 7,
P- 5 r<o, A :.A. 8-ò X^yoi plvo? ou xiva (sic Ms. Ven.)iavió-
yöi. Camerarius cònjecit.eiyoipev, Bkunck. p.vr)<ralpe6’,
Scrov xtva 0u[AÒ? avtóyoi. » Jacobsio in Additi. Animadvv.
in Athen, p. 1 78 , Theognis scripsisse videtur,, xr|8o{-
psO . In Cod. Mutin., teste Bekkero, est A. 8è X^yoiusy,
B et in Cod. Vat., tèste epdem, Astirvou 8f|, X^yotpev. [De
hoc loco disputavìt etiam WelCker. p. 124 , sq.] Cete-
rum fundus locutionis forte est in ilio Hom. Od. S ,
4 4 1 : ^ Oxxt p,s, xoìov lovx’, aya0oÜTi yspatpEi?^ Herod. 9,
82 : ExirXayévxa xk irpoxeijuteva <*yà0dL Aristoph. Av.
734, AXXà 7capovxe? 8w0op.sv6p.iy Aùxoi?, 7cai0Ìv,. icat-
8wv iraialv, IlXouOuyieiav, EùSaqxovIav, ßiov, eìpvivrp»,
Nso'xrjxa,. yéXwxa, yopoù?, OaXia?, Fo5 a x’ 8pvl0o»v,
fìaxe irapsaxat xoreiav 6piv 'ìficò xwv ayaOòiv • Ouxw
irXouxifasTe irtóvxs?. Brunck. h. 1. in Indi. àya0ò spqcia-
tim prò Cibo lautidre e t potu a c cep it, ad praecedens
illu d , ykXu x’ opviOwv,. referéns, sed melius sic inter-
preteris , Komav 6icò xaiv àya0cov, Bonorum omnige-
norum nimia copia laborare : v. T oupii Eraenddk in
Suid. 4 , p. 125; Aristoph. E c c i 8r38 : 'Ü? ai xpaite^al
y’ elfflv licivevvjapsvai Aya0o>v àravxwv, xal itapeaxeuaa-
pivai,.(quo forte respexit Phrynichus Xo^.npoicap. in
Bekkeri Anecd. G r. t-., 1,,, p. i 3 : AyaOSv nòivxajv liti-
vsv7)xai fi xgcnreCa* avxl xoü Ixtaeowpeuxai, pepiaxioxai.)
v. 1 139 : Oìvo? Sè1 Xio?'. laxl icepiXeAeip.psvo? K a l xaXX’
C aya0a • Vesp. i 3p4 : Ì 2? IveitXfxo iroXXwv xaya0i5v.]j
Il [ « Aristophanis locum Av. n o 3^ dudum, metrò
e t sensü flagitantibus,, emendaverat Dawes. Mise,
crit, p. 299 : “Oc ay«0’ — adductis P’ìut 1 12 ; 21» 8’,
w? àv eiSrj? 8aa, irap’’ fp iv fy- psvr,?, Tevfasr àyaOà,
irpo'aeys xòv, vouv, tya 7iu07) • Pac. 888 : XxéijiaoQ’ 80’
6p.iv aya0òc 7capa8(Ó0itì cpÉpwv’ Av. 161,6 : "Exepov vüy
8x1 Axoiiaaö’, 800V 6pa? àya0òv Tcoifaop^v, quibus adde
Eq. 1218 : Oipoi xwv ayaOwv 8010V icXIa, ita recte
Reiskius pro 800V • i 33d : ''Òca p.s 8e8paxa? aya0’*
Pac. 1198 : ÌQ Tpuyaì’,, 80’ (ita leg e , non 8?) fpS?
x’ aya0à 8e8paxa?; Hom. Od- X , 209, : aOaa ¿ya0à
fiéSeoxov, ubi. alterai« lectionem, "0? 0’ ¿ya0à impe-
' rite probat Jos. Barnes. Aristoph. ACharn. 878, :
"Oo’ lòxlv dyaOà Boiwxoi? aicXw? (Alexis apud A then. 6,
1 6 , p. 25 4 , B ) , vulgo S0x’ ¿v. Sed particula av prae-
senti indicativò ju n g i nequit. » Porsoni Advers;
p . 225.]
^ [Aristoph. Plut. 1 120 , a S ch .e f. lauda tus : Hpóxepoy
yàp el^ov (Àèv icapà xai? xamr|X(0iv Hdvx’ ày<£0 8w0ev
D cò6l»?, oiyòuxxav, (asXi, ’IpvdSa?, 80’ eixó? laxiv 'Eppfv
loOisiv, ubi T . Hemstqrh. haec notavit : — «. Nihil est,
quamobrem itdvx’ ayaOà deseramus, quippe nitidam
loquendi formulam, quam hoc ipso loco prolato il-
lustravit magnus Bentleius ad QaUimachi Epigr.
54 (53). » Théopompus Comicus Iv IlaKilv-, apud He-
phaestionem c. i 3 , p. 76, ed. Gaisfordii, a Bentleio
ad la tus : Hdvx’ dyaOà 8f yéyovey avSpaaiv lp;5j? a7tò ou-
vouala?. A n g l. Vide et G. Wakefieldium Silv. Crit. 3 ,
p. 118. Sch>ef.]
Il Latini, notante Brunck. in Ind. ad Aristoph., res
bonas vocant. C. Nepos in Ages. C; ult., « Praeter v i-
tulina, et hujusmodi genera óbsonìi , nihil accepit :
unguenta, coronaS, secundamque mensam servis di-
spertiit, cetera referri ju ssit : quo facto eum Barb
ari magis contempserunt, quod eum ignorantia
bonarum rerum illa potissimum sumpsisse arbitra-
bantur. » Varrò apud Non. Marcellum * p. .539, ^42,
e x emendatione Ruhnkenii ad Rutilium L. p. 1 1 ,
a S chìEF. laudati, In omnibus rebus bonis, cotidianq