liani locum de Constantio laudavit, Orat. i , p. 46, A : A
*Ov oux 18 la p.ovov ue6op.ev0?, del Sb Iv xoì? xoivoì? uuX-
Xoyot? Siexéket? ¿vaxYjpuxxwv, xaCtìbcsp àyaObv viptoa, ubi
Spanhem. haec n o ta v it :— « Ut bonum aliquem He-
roem, sicut ad literam Petavius, seu , Ut propitium
aliquem Divum. Quod nempe Gentilium more hic a
Juliano dictum, apud quos AyaOol tfHp<j)e?, aut.nude
‘Tlpios?, consecrad post mortem Principes die t i, seu
qui Divis apud Romanos fuerunt adscripti ; ac prout
de eodem. Constantino fatis functo. ait Gentilis iti—
d em , .e t quod tangit ad h. 1. P eta v iu s , E u tropius ,
Atque in ter Divos meruit referri. Ita. de J. Csesare
ab Augusto post illius obitum consecrate Dio 5 i ,
p. 4 5 8 , tfHptoa aùxbv ’IoiiXiov ..¿vopdaa?, Divum ipsum
Julium vocans, ac inde , e t qui hinc illustratur, apud
Horat. Odar. 4 , . 5 , 1 , Divis orte b on is , ad eundem
nempe Augustum, Divi Julii adoptione filium; et de
Faustina Augusta, a M. Aurelio ejus marito inter
Divas itidem re la ta , Julianus infra in C a s a r ib u s ,
p. 334 • Tal? 'Hptotvat? àvsypa'|»sv. Unde in G re c is
A n d n o i, quem ab A d rian o , a c inde a multis certa- b
tim G r e c i* Asiseque u rb ib u s , divinis quoque post
mortem honoribus, seu , u t illi subinde sunt a Graecis
d ic t i, *Hpu>ixai? Tifxatq, cui turn constat, nummis
non solum AN T 1NOOC H PO C , aut ANTINOOT
HPÌ2 0C , Antinous Divus inscribitu r; sed quod opportune
omnino ad hunc Juliani locum facit, AN -
TINOOC HPS2C ArA0OC, Antinous Bon u s , seu
Propitiu s, Divus, signatur in praeclaro nummo ab
Hadrianotheritis in Moesia cuso, q u em « cimeliis
Christinae Augustae olim .protuli Diss. 8 , De P re s t.
num. p. 654- Quomodo edam AyaOol Aatjj.ovs?, quod
obvium, dicti Boni seu P ropitii G en ii, e t quo nomine
Dracones edam apud Phoenices e t iE g yp tio s , '
juxta Philonem B yblicum apud Euseb. P r e p . Ev an g .i,
p. 41,. culti : ac in dEgypdo N e ro n is , in Gaza Gallorum
R e gia , n ummo, e t . cujus facta est a me~ in
eodem o pere , p. 18 8, men do, coronatus Draco inter
s picas e t caduceum vis i tur, cum inscr. NEO.
AIA.0 . AAIMÌ2N , Novus Bonus Genius, ce rnitur:
qui autem nummus ad praefectum nuper G allici iEra- c
r ii C o lbertum, ob- gentilitium draconis seu serpen-
tis insigne, ab elegands industriae ac eruditionis viro,
P. S egu in o , Epistola eo nomine ad illum ed ita, in-
geniose. est relatus. Sic 0 EOC ATA0 OC praemissus
visitur priscis Foederis inter Hierapytnenses e t Prian-
sios , Cretensium popu los, tabulis, in Marm. Oxon.
p. 117^ part. 1, e t V en u s , 0 EOC H ANA rAO OC in
Inscript. apud Gruter. 5$ , 1 , nuncupatur, sicut in
dictis edam Marmoribus, p. 9 1 , part. 1, BONAE
D E A E VENERI CNIDIAE. Haud aliter n em p e , ac
Bona Juno apud Maronem dicitur iEn. 1, 734, h. e.
ju x ta S e rv ium , propitia ; aut quomodo alioquin in
nummis andquis, BONO E V EN T V I , aut BONAE
S P E I legitur, vel aliunde nota apud Romanos Bona
Dea. Dii nempe omnes b o n i, ju x ta Platonem De
rep. 2 , p. 38o : "Oxt 0 eb? àyaOb?, h. e * j uxta P ro cium
ad eum locum, p. 3 5 6 , ¿forno? dy*60?, xaGb xal
luxi 0 eb?, Revera b o n u s , quatenus edam est D eu s ,
e t .quidem aùxoàyaOo?, P e r se bonus; unde edam
0 sol ayaOuiv etut yopr,yol, Dii bonorum omnium d a - d
tore s , ab eodem Proclo dicuntur in Timaeum,
p. 335. lmmo prout ab hujus Juliani, quemque is
p re c ip u e co luit, magistro Jamblicho De myster.
Sec t. 1, cap. 18 , refellitur Porphyrii e t Genethlia-
co rum , u t a veritate longe aberrans ( u ti a Platone
factum pridem fuerat dicto jam lo c o , De rep. 2 ,
p. 3 7 9 ) , o p in io , qui Deos alios dari ¿yaOoirotol»?,
Beneficos, alios vero xaxcnrotob?, Malelicos, statue-
b a n t , AyaOot re ydp elaiv dnavref, xal ¿yaOwv atxtot
. àaauxio?. Quomodo Boni edam s. Propitii Heroes app
e lla t i, ju x ta eosdem Gentilium Theologos; tum
quod illi perpetui comites, ài8toi uuvoiraSol xtov 0eo>v,
haberenlur; tum quod bonorum virorum animabus
p r e s id e r e , et circa t$|v tS v Stbxaijiv, seu in
animabus ordinandis, iidem occupati credèrentur,
u t ie a de re disserit idem Jamblichus sect. i ,c a p . 10,
e t sect. 2 , cap. 1 et 2. Ita tamen AyaOol > seu Boni,
Heroes ju xta eandem T heolog iam , u t bona tantum
secundi tertiique generis darent-; sicut - alibi idem
ille Mysteriorum licliroi? tradit s. 2 , c. 9. Immo
quos Hptoa? AyaOob?, qualem a filio Constando ha-
bitum et cultum parentem Constandnum hic tradit
Julianus, non alios. e s se, quam bonorum virorum
solutas mortali corpore animas, p re te r Poetas, seu
antiquos G entilium T h eologos , ubi Heroum id genus
fato functorum meminere., Galen* seu Plutarch, do-
cebit Hist, philos. c. 8 , seu De placit. philos. 1. i,
c. 8 : Tob? 8b tfHpioa?, <|>u)(à? xe^toptaplva? TtSv awpux-
xiov, xà? (xbv àyaOb?, twv xbv ßtov Staylvxiov dipurta
àvOpamov. Quod. ab e o , qui Chrysostomi nomen meru
i t , e t Plutarcho fuit co a tan eu s , Dione similiter
dictum Orat. 3 , p. 4 5 , ubi inter alia d o c et, quod
bonus ac pius princ cps , qualis Trajarius : OC» pufoiov
8b ijyeÌTai 0 £ob?, àXXà xal Aaijxova?, xal Hpwa? Aya-
Ool»?, toc? xwv àyaOwv avSpwv «|»u)(à? (*£Ta6aXXouaa? ex
Tvj? 6vì]t5|? cpiiffEW?. Quam in rem a T ito , milites in
obsidione Hierosolymitana ad ford ter pugnandum
hortante, dictum refert Josephus ‘AXtoor. 1. 7, p. 945:
Ti?, yàp oux otSe twv ayaQwv àvSp£5v animas ferro in
acie corporibus solutas, a purissimo aethere hospitio
r e c ip i, ac inter sidera collocari? a c , u t ad d it, Aai-
(xov£? 8k ayaOol, xal c,Hpwe? £U|A£V6i?, iSioi? Ixyóvoi? Ip.-
cpavdovrai. »]
= ’AyaOò? 0 fib?, Jovis cognomen apud Megalopolitas,
Paus. 8 , 3 6 , 5 Bekk. : MeyaXoitoXixai? 81.... Io ti ....
AyaOoü 0eou. vai? i ei 81 àyaOwv ot 0eol SoryjpE? eloiv
avÓpwTTOi?, Zeb?. 81 Öiraxo? Óecov lo r lv , lxo[X£V(0? àv ti?
tw Xlyto t^ v ItcÌxXyjoiv TauTYiv A18? T6xp.aCpotTO eivai.
= AyaOol signiGcanter dicuntur Dioscuri, quippe qui
nauds sunt salutares, ab Aristoph. Lysistr. v. i 3o i et
Eurip. Electr. v. 994. Cfr. Lobeck. Aglaoph. p. i 23i.
F i x . .
*[ [AyaOb? formari ab àyaoxb?, u t Oaujxaxb? pro Oau-
paoTo?, s. Ayaorl? dictum est.
1 AyaOb? nullum comparativum nec superlativum
h a b e t, inquit Eustath. (ad Od. A , p. i 384, 47)>
propter significationem adverbii ayav ilio inclusam :
sicut nec 810?, quia summam excellentiam denotai;
n am , u t Swxepo? au t SroxaTo? non dicitur, ita apud
nullum Gr. scriptorem àyaOwxepo? aut ayaOojxaxo?, in-
veniri scribit dElius Dionysius : [ vExt ìaxéov I t i ,
xaOà xb 810? où irapdiyet ouyxptoty rj &7cép0eoiv Scà xi
©boe* X7j? XéijEtó? UTC£poy_ixbv, oùSel? vàp Xéyet Stoxepo? r)
oto'xaxo? • QUTio? où8è xb -ayaOb?, Stic xrjv Iv aòxto xóu ayav
¿Tcixaoiv. 4>yio1 yoüv A1X10? Atovóoio?, 8x1 ayaOwxEpo?
xal àyaOwxaxo?, icap* ouSevl xwv ‘EXXi^vwv xelxat. Etym.
p. 5 , 23 : 2uyxpioiv 81 où 7toieI, ouxe U7r£p0£otv, ó?
lyxetpévou licixaxixou popiou, ?va p-Jj ysvwvxat Suo lirc-
xaoei? ópóu, ¿XXà, paXXov ayaOo? 88e xouSe. Phrynichi
Ecl. p. 3a : AyaOò? potXXov Xéys, pi) ayaOwxEpo?, xat ava
xou ayaOwxaxo?, ayaöb? pòtXtoxa.] [Cfr. Orion. Etym. p. 1
et 2 9 .] Citatur tamen e x calce cujusdam Epistola
Synesii [-142, p. 280J : Tbv ¿yaOwxaxov éxaìpov icXetoxa
poi wploence. [U s i sunt Julian. Epist. 43, p. 42^:
AyaOojxaxe, iroxe oe t8o>, Xal 7ceptXl6(opat ; Wakef.
Diodor, Sic. 1 6 , 85 [t. 1, 148] e t Apollon. De syn-
ta x i, p. 4 6 , 6. Legitu r e t in G e n . 47» 6> teste Krey-
sig. apud Beck. Act. Semin. Règ. e t Soc. philol.
Lips. t. i j p* i 53. Vid. Sturzium de Dial. Maced,
e t Alexand. p. i 43. Comparativum AyaOwxepo? vir
quidam d o c tu s , i. e . , Abresch., S tu r z io , u t videtur,
ignotus , in Mise. Qbss. voi. 10, p. 353, p re te r ver-
sionem Alex. Jud. 1 1 , 25, et i 5, 2, (quo tamep utro-
que lo c o , inquit Sturzius , Cod. Alex, habèt xpeiff-
ctov, quem Sturzium p re te r iit nota J. Fr. Fischen >
A nimadw. ad Welleri Gram. Gr. Spec. 2 ,;p . 96»
monends lecdonem istam e x Theodotionis interpre-
tadone illue venis se), apud unum Gregorium Na/-
Orat. 1 6 , p. 261, legi ob servavit, atque «hanc ob-
servarionem repedit idem Sturzius. S e d , teste Nun*
nesio ad Phrynichi locum, AyaOwxepo? legitur 1»
Aristot., e t, teste Hoeschelio ad eund. loc., usurpatur
a Jo. Chrysostomo in Ep. ad Timoth. Adde Plotin.
De numeris, p . 6 90 , ap. Creuzer. ad Lib . De pulci’,
p. 296. Glossse : .AyaOcóxepo?* Benignior, P . « Josepho
usum superlat. AyaOwxaxo? W ellerus tribuit, preeuntc
Caninio ‘EXXtjv. p. 223. Cren., nescio an temere. No-
bis quidem locum scriptoris elegantissimi reperire
non licu it : etsi eum superlativo Kopucpatóxaxo?, quem,
præter Phrynich. Eclógg. p. 102 , et Lucian. Soloec.
p. 741» t- Græv. Thom. Magist. v. xopucpaîov eandem
ob causam rép u d iât, ob quam alii Grammatici
veteres superlat. AyaOwxaxo? probari non posse præ-
cipiunt, usum esse Grævius in notis ad Lucian, d. 1.
docuit. Iidemque Grammatici, Phrynich. Eclogg.
p. 22 et Thom. Mag. v. TeXsuxatov, ab usû superlativi
xEXauxaio'xaxov nbstinendum esse elegantiæ stu-
diosis docent. » Fischen L c. Porro AyaOwxaxo? re-
peritur et in Heliodori Æthiop. p. 226 [ lib . 5, c. i 5,
p. 192, l..'2i-, C o ra y ], notante G. W a k e f . , HeiOIjaevo?
7iap’ ‘Ep(AOu xoïï xaXXtaxou xal àyaOajxdtxou xwv OeSiv fjxetv
«.ot auv^Ow? xal xÓ8e xb eüp7)p.a : et in Zoroästro apud
Euseb. P. E. i , p* 42 » A , ed. Colon., de Deo, AyaOcuv
ayaOwxaxoç. V. Creuzer. I. e. p. 385. Ange. De compar.
etsuperl. v. Reiz.Belg. G reciss. p. 629. Diod. S. 2, 6o 5
[exe. e lib. 34 ubi pro ¿yaOtoxdtTvjv, ¿yaOriv recepit Dind.
eujus v. no t .] , 638 [ f r . 8]. S c h æ f . [C fr . Lobeck. ad
Phrynich. p. 9 2 , sq.j Ejusdem census sunt Bonissi-
mus et Malissinius apud Latinos. Varrò De ling. Lat.
7, p. 12 2 , ed. Bipont. : « Deinceps dicam de altero
genere vocabulorum, in quo contentiones sunt, ut
Album, albius; albissimum : in quo earn analogiam non
servari appare t. Nam quum sit simile, Salsum, Caldum,
et dicatur ab heis, Salsius, Salsissimum, Caldius, Cal-
î dissimum, debuit ’d ic i, quoniam simile est Bonura,
Malum, ab heis Bonius e t Malius, Bonissimum e t Ma-
[ lissinmm : nonne dicimus, Bonum, Melius, Optimum ?
Malum, Pejus, Pessimum?» Cfr. Barthii Advers. 36, 6.J
Irreguläres autem comparativi sunt, ßeXxltov, [ßeXxtw-
xepo?,] afiEtvwv, xoeixxwv, apeCwv, Xwiwv, superlativi,
\ ßlAxiffTo?, [ ßeXxtwxaxo? J xplxtaxo?, .¿ptaxo?, Xtutrro? :
\ quorum comparativorum et superlativorum invenies-
< unumqucmquc in BeXxttuv.
= Auctoribus usum comparativi atque superlativi
; per analogiam formati interdicentibus addi potest
J. Joann. Philoponus De creatione mundi 7 , 8, p. 273,
B : KaXòu ulv yàp , 6 ? etirov, eTvat xàXXtov Suvaxbv, xb
r 8e ayaObv xb xsXo? xwv l7ratvcov ¿irsiXrjcps * StoTxep oùSb ^
t XeÇi? irapà xòt? ¿xpiêouat x^v ‘EXX^voiv (ptov^v &7repxé0ei-
Ì xat Et? xb àyaOwxepo? ^ àyaOwxaxo? • lyst yàp Iv laux^ xb ç
[ 07rEp0extxbv ETt(^?]p.a xb à y a v xal et irou 7rapà xtvt
citaviü)? EÏpïjxoti, icapéXxet, A c profecto, si for tasse Jo-
P sephum excipias, (locus ejus, quem sibi reperire non
licuisse FischeruS supra testatur, exstat De bello jûd.
lib. 2 , c. 14 , § 2 , t ..2 , p . 179, lin. 35 : Totouxov 8à
Î ovxa xbv AXêîvov ¿ tceSei^ev 6 ptexà xoïïxov IXOtùv F e(t<tio?
0 XS)po? àyaOwxaxov xaxà cuyxptatv, ubi codd. nonnulli
8ixatoxaxov), qui ejusmodi formis u tun tur, quamvis
diserti, recentes tamen sunt omnes : S. Gregor. Nyss.
; E^ist. ad Eustathiam et Ambros, t . 2 , p. 109^, A :
11 yap Cnj/(ffxou ò^TjXóxepov ; xt xou ayàôoû ayaOwxEpov ;
S. Justin. Martyr Quæst et respons.. ad órthod.
quæst. 127, p. 4 78 , A : ni)? oux ^v àyaOc&xepov; Quo-
modo non fuit prestabilius ? et qui imprimis hoc
; comparativo delectari videtur, S. Joann. Chrys. Ho-
mil. 43 in cap. 12 Matth, t. 1, p. 480, D : tfOxt xaxet-
vou? 7covV)poxépou? Ij^pîjv vo|a{Çeiv r\ xà ßiiptaxa IveSeixvyxo,
xat ayxov çtyaOwxspov v) xà Xeyôjjteva IvÉtpatve, E t se me-
horem, quam verbis confirmaretur; idemque Orat. 32,
De debitóre 10,000 talent, exigente, t. 5, p. 2 o 5 ,1.19 : d
11 toutou yevotx’ àv àyaOwxepov xoî* Seotcotou; vel iisdem
j re verjbis Orat. 2 de laudibus S. P au li, t. 8, p. 38,
•44 • noXXü) ¡aaXXov 8 Seaiclxi')? ô xooouxov abxoïï aya-
vwxspo?, laov •jTOVYjpIa? ayaOlxv)?. Idem Orat. n 3 in
tfivuem et Lazarum, t. 5, p. 7 2 9 , 1. 34 : EôyevsVepot
0 xuve? xou xXoua(oi), dyaOwxEpot x^? IxeÎvou àitavOptoìcta?.
nomil i x in j Timoth. t 4 , p. 2 9 7 , 1. 4:
M «v.icXeovexTÎj, ¿yaOtûXEpb? lu x a i • Homil. 3 i in Acta
post. ibid. p. 78 9 , 1. 5 ; Oòx et ab ayaOwxepo? xou
TOtjcavxo? vjjAa? * Serra. 10 in Evang. S. Joann. t. 2,
F*/ ^ > k 38 : Atàxb xal Tcàvxwv sïvat ¡xe(Ço) re xal aya-
WTEpov xbv TaiJTTiy i,p.tv lyy_Etp(oavxa x^jv xtp.4v. Exem-
t 2 SUP^ | it ivi : S . Clemens Alexand. Stromat. 7 , 7 ,
• j p. 057,1. 26,'xb 7càvx(uv• àyaQtóxaxov. S. Epiphan.
^ a» P- 5, D : tfOua elul xaipta' xal ayaöwxaxa
t Ì UT“ V 'l.uxai?- In alloquendo adhibet , ut supra
li„n,a/U.s mP*> \ta S. Basii. Epist. 208 ad eundem Ju-
\s| tttodo sincera) 2, p. 996 , B : <I>£ÌuauOat xoivuv
^ • ^W ^ o v ¿yaO-cbxaxe- et S. Joann. Chrys. De
ES- UNG. GRÆC. TOM. f , FASC. I.
, sacerdot. lib. 1, t. 6 , p. 6 , 1. 3 5 : AXX’, 3> Ouvpdrte xal
ayaOwxaxe • lib. 4 , p. 3o , 1. 23 : 7r<ivxuiv ¿yaOwtaxe,
a lib ique ssepe. Hash. ■
== AyaOol, Titulus fabulse Pherecratis aut Strattidis,
sive utriusque, ap. Athen. 6, p.:,248, C ; 10, 4 i5 , C ;
i 5, 6 8 5, B. Apud Suidam in jxplxxt? legitur, AyaOol
4toi Apyupiou ¿cpavtafAo'?. Fix. .
AyaOw?, Adv6rb. [B e n e , ReCte. Glo ss* L a b b .:
AyaOSi?,Jiene, P . 1 Reg. 20, 7'; ’Eav xdc8s etin), ayaOoj?,
elpyjvrijry 8ouXo, aou. 4 Reg. Jt 1, 19 : K a l eta^XOe ira? 6
Xab? x9j? yyj? ei? otxov xdii BaaX xal xaxla7uaaav autbv,
. xal xa Ouutaux^pia auxou .x a lx i? elxlva? auxou uuvExpt-
t|/av dyaOw?. Theod. 1 Reg. 1 6 , 1 7 , ubi interpretes
Alex. 8p0o)? haben t. Vide Bielii Thes. Philol.] Udliter,
äp. Hippocr. : aujAtpEpoW?, Erotian.. [ « Secundo De
officina m ed ic i,,s ..3, p. 5o 3, v. 1,4. Ejus v e ro , quod
dyaOib?, Bene, deligatur, d u * sunt species.Secundo de
fract. s. 19, p. 460, v. 40. At vero talia dyaOo»?, Bene;
deligare non cujusvis est. Galen, in Com. inquit: Hie
auctor et alii antiqui saepenumero ayaOiS?, B en e, pro
: xaXw?, Pulcre, usurpant. Et t. 3 i , p. 461, v. 17, dyaObv
bonum est hoc testimonium in omnibus sugillatis.
Galen, eum locum exponens a i t : Idoneum sive bonum'
dixisse dyaObv quasi certum, stabile, Verum, per-
petuum. Secundo De artic. t. 44, p. 482, v. 14 , Uti
autem convenit ad omnia haec hujusmodi farina, si
ex dyaOtSv optimo triticö fuerit. Galen, eo in loco in-
quit : Optimum triticum dixisse ayaOob? 7rupotj?. Ma-
jores enim solid sunt dyaOob? vocabulo uti ad notan-
dum id omne, quod in suo genere primum, Secundo
Aphorism, t. 33, p. 391, v .4 1 , In omni morbo valere
mente, e t bene se habere ad e a , qu® exhib entu r,
dyaObv, Bonum : contrarium vero malum. Galen, in
Com. in q u it : Dic i signum esse bonum, quantum in
se ipso est hoc aliquid. E t Lib. quarto t. 2 5 , p. 394;
v. 19 , Sanguis sursum quidem qualiscumque fuerit,
melius est : deorsum vero ¿yaOov bona sunt nigr^
subeunda. Galen, in eo loco vult dyaObv, bonum, non
tanquam proprie dictum, sed tanquam idem, quod
melius, esse accipiendum, quasi ita diceret : Infra
autem melius nigra dejici. Hic animadvertendum est,
versiones interpretum non omni e x parte quadrare
verbis Hippocratis. S ic enim scribit : ATfxa avw pbv
8xoiov olv 7|, xaxov • xlxu) 8b, ayaOoV • xal xb jxeXava utto-
j^wpsovxa, xaxov. Hoc est, u t mihi videtur, Sanguis sursum
quidem, qualiscumque fuerit, malum, deorsum
vero ¿yaObv, Bonum, e t nigra subeunda, malum.»
Eustach. Fcesius, p. 1 , e x loco Cicei?onis Tuscul. 4 ,
belle haec illustrat, notante Fränzio. In Lex. Ernest.
¿yaOS?exponitur Valide, sed ajxapxtjpo)?. 2 uv. Xe$. ^prju.
in Bekkeri Anecd. Gr. t. 1, p. 327 : AyaOto? ’ aipoSpw?:
Sedem gloss® ignoramus, nisi referenda sit ad 4 Reg:
1 1 , 19 : Kal xb? elxo^a? auxou uuvlxpivj/av ayaOw?.]. [Aristot.
Top. 5 , 4., P’ 3 5 6 , S y lb . : EttsI oux laxtv xoy
8ixa(to? t8tov xo ayaOS?. Rhetor. 2, i 3, 2, p. 83 : AyaOw?
Ij^Etv, felicem esse quod alibi express it: auxdtpxw? £yeiv
sc. Ttapovxo? ayaOou. F ii.J
^ [Aya'Ob? in var. lect. permutatur cüm luOXb?. Xe-
noph. Cyrop. 1 , 5 , 7 [al. 9 ] , HXeov l^touiv oi luOXol
yEvoptevot xc5v Tcovrjpcov. «Stob®us et Marg. Steph. ha-
bent ayaOofo P e r glossam. Nam Xenophon s®pe utitur
poericis : Mem. 1, 2,' 20, et Symp. 2, 5, e Theognide.»
Sturzius in Lex. Xenoph. Vide Dorvill. Animadvv. in
Charit. 8 , 4 » p* 6 20 = 6 8 6 , qui quantumvis contrarii
sensus vocabula s*pissime eundem locüm obdnere in
Codd., pluribus docuit exemplis. a Vide m odo,» inquit
«Platonem de L. L. 4 > 858, D. Lysiam 10, p. 17 5, et
2 6 , 594, ubi xaxwv et ayaOoiv crebro misceri doce-
mur. » [AyaObv et' ayauxbv conf., TheOcr. Id. 1 , 12 6 ,
Giiisf. In Xen. n. i7nr. 1 1 ,9 , Stephanus recte emendavit
ayauxlv pro ¿yaölv. Cfr. Ayaaxo'? init. Quid vero mi-
rum ayaObv et ayauxbv confundi, quum'ex Eustathii
mente ejusdem sint originis? p. 9 8 , n -; 1 32 1, 4 2 ;
1599 , 4-3 Qu? compendio ayaOb? in Codd. scri-
batur, exponit Bastius ad Gregor'. Cor. p. 162.. Scholia
Veneta ad Horn. II. B , 3 i i : ’ExufAoXoyouui ybp xb
ilwov sc. uxpouOb?, Tcapb xb (/.sxb otuxpou Oectv * xb 8b 7capa
Touxo xb ^rjp.a bo)pwp.EV ¿^uvo|/.Eva, wuTCep xb ayaOb?, ßoYj-
08?. Cod ., teste Bastio, habet, aya, id est, ¿yaObi? xaf.
18