4 4 3 ayo?
Hercule 4* : Olmo y l toi xal tou Nscropo? &piv- ¿noj5£et'.
Ix x9)? yXwxn)? to piXi, xal ol ¿yopY|xal xwv Tpwwv
¿ira tÌ)V Xsipióeccav (II.- T, i-5a,) ¿cpiaciv euavQuj Tivar
Xeipia yàp xaXeìxai-,. eiye pspvripat, irà dvQv]. [H o -
meri versus item, expresserat Timon sillographus,
de Platone praedicans,. D iog- Laert. lib. 3 , 7, t.. 1,
p . 16 9 , 1. 6 : Twv navxwv- S’ -?)Yeìto- wXaTUCTaxo?, ¿XX
ayopYix-è? 'HSuE-nX,? , Tstri^tv icoypdcpo?, 0? 6’ ‘ExaSiipou
AevSpei l<pe£òpevoi o~a Xstptosccav ieìct, Quale Heca-
demi Arbustis lepida modulantur voce cicadas. H a s e . ]
|[« Tvj? no'Xew? ayopY)-ri)?, In sc r .ap . Chandler. Videtur
esse- lat. Paroe lju s, qui alimenta parat atque submi-
nistrat. » Schneider. Lex.}1
’Ayoprjxè?, 00, 6, a quo superlat. ap. Hesych..
AyopYjTOTaxo?, pro Xoyiwxaxo?, Eloquentissimus, Di-
sep.tissimus. Sed. suspecta hie sunt Hesychii exempl..
[ Corruptelae notioni favet Etym. cujus haec sunt
verba : ’Ayópeuci? ■ Xóyo? ¿yopiÌTaxa? > Xoyiwxaxo?. Schol.
Matthi ad.Eurip..Hec. 36 2, notante, S c h i e f . : ’ßvqxo? '
¿yopacTd?, El, 17 , 5 6 , Gu. K a l t^v sprjv xoir^v xal
cuvouaiav,, viyouv piljiv yapix^v, SoiyXo? ¿yopTjTO?, Fl. 33. ')
Sed ¿yppvpS? falsa est lectio- pro ¿yopacrò?, ut patet
e x altera glossa. Aliud: enim ¿yoprjxò?, Eloquens?
aliud ¿yogaarà?, Emtitius, Emtus.];
Ayop-xiTO?, òo?, -f), Concionandi ars s, facultas, v el
Eloquentia in concionando, vel simpliciter- Eloquenza.
Horn. Od. 0 , (168) : O u te cpurjv, o u t ’ àp cppsvaq,
out’ àyopyiTuv. Vocari ¿yopàv ab. eodem, dictum est s .
’A t o ì . | u^ -.] .
= Ayopovopo?. Gloss. ./Edilis-VitL. Lobeck. ad Phry-.
nich. p. 645- Fix.
* AyofüS» fieta form a ,,un d e xponij to o . a el? u ,
Etymol. 1 4 , r 8 aliique ap. Bast, aa Greg. Cor; 585,
derivant ayupt?.
* Ayopo? y i. q. ayopa. Bekkeri Zuvay. Xel*. XP7iav
[p. 339] : Ayopo?, xal ayopoi. EupiniSy)? ’AvSpopiSq • OS
xax’ oixov aucpl Saixa xai xpans^av. A 16 tone? crjpatvei,
Hie locus Fragmentis Andromedae addi potest. [Cfr~
Matth.. Eur. Fragm. p. 5 8 , cpi nihil nisi ayopo?
e t ayopoi e x Eurip-petitum. videtur.] Hesych. : yAyo-
po?- aQpoicpa, erpaxò?, rj xal Srjpnyopo?. Eurip. Iphig. (
T. 1096 : Hoöoüa’ 'EXXavwv ¿yopou? • Electr. 743 3
Neopsvo? S’' el? ayopou? • Andr. i o 3.8 : ’Av’ 'EXXavwv. ayo,~
pou? arovayà? peXnovxo* [Matth., p robante Wyttenb. ad,
PluL p. 18 4 , *Av 'EXXavwv ¿j^opou? cxova^a? edidit.
Mss. pleraque ¿yopal ayòpou? exhibent.] Here. F.. 4 to
Tiv’ oux ¿cp’ 'EXXavia? Ayopov ( Barnes, ¿yopàv sine
auctore) ¿Xica? <p£Xwv ;] [Observandum omnia ista loca
in lyricis tragcediae-partibus esse.]
* Ayapgi? • ayopi, aQpoiui?. * Ayop^wv * exxXrjcia,
Hesych. Vide Ayap^l?, Ayopo?, et Ayupi?.
* ’Ayopcü. thema ap. Grammaticos, unde ayopvioaxo,
ayopyjT/)?, et ¿yopgiiw ducunt, ut Etym. M. p. 12 , 5i ;
1 4 , a6 et 78*5, 5a ; Eustath. p. 9 6 , 9 ; Orion Thebv.
Ms. ap. Bast. ad_Greg. Cor. p. 5 8 5 ; Philem. Osann.
p. 227. Agnovit. Schneid, in Le x. Gr. s. ayopsuoj,
formas ayopsio pro ayopsuw e t ayopaw pro àyopaCai-
Sed hcticias sunt- S.uidas : ’Ayopaoai Xsyouai- t 6 8’
ayopav ßapßapov, riisi legendum àyop^aw et ayopw. Vid-
AyopaCw p. 4^5., C , D : Alterum dyopéw diu estquum
Wolf, monuit ad-Demosth. De male gesta legat. p. 35o, !
21 ed. Reisk., quamvis dyopeuw, non dyopsw dici. F ix .
* « A y 0?. Auctor appendicis ad Dioscor. De mat.
med. 2., 160, 7cepl oepetoc, s c r ib it, dEgyptios earn
appellare aypv, Romanos Intubum, sive Intybum.
agrestem. » J.abl,onsk. Opusc. 1, 9,
A yo ? , t 5, Res venerationem habens, Res quam
veneramiir, Res sacra. Exponitur prasterea ab Hesych.
dyvicpÄ, Purificatio, dyvtofAc; Quota?, Lustratio;
nam Lustrano, exponitur sa,criiicium expiationis. Exr
plica tur ab- eodem te(aevo? , Dclubrum. [In Hesych..
nihil tale ; (egerat fortasse; ay0? • xep-evo? pro ayo? *
Ti[Aiióxaxoy, ut in editione Albert, scriptum.] Quae-
duae signiGcationes a prima non recedunt; nam lu-
.stratio ad. venerationem perrinet : item, delubra ve-
neratione dignamur. F it enim dyo? dico tqu di^oi, ut
vu lt Eust. [ 10 8 , 4 *] quod Veneror signiGcat. At
Soph, Scimi, [ a d OEd. T y r . v. 656 Hkmst.] ab.
ayapxti videtur velie deducere. Hesych. et Suid. exp^
oeSdoiraxa, \eneralioncs ; ct hie addit a Sophocle
a y o c • 44
A ita usurp ari.. Sed perEÒtpY)p.iap.bv, inquit Schol. Sn 1
dyif) dicun tur etiam ¡Aidop-axa, i. e. Piacula. AtEfi,
auctor a it, dyo? duo signiGcat, proprie Mundu?
Purum : at p er aijtiphrasin, Sordidum. In (|Ua 1
positione dun miror, et quod Purum, v«l co f
Sordidum sigpiGcari velit nomine dyo;, et qu0¿ ■
a fe c t iv a exponat. P o ti us- enim per substantiva^
plicare- debuerat Munditiem s. Puritatem, et SonT
Sed ñeque illi priori etymo ab di¡w, ñeque posu
riori ab ayapiat, congruit haec signifieatio Puritaiij
■ quam propriam esse dicit, Portasse autem EjJ
auctorem impulit in errorem illa recepta passini^
positio, ut ayo? signiGcet p.tao(jia : quae vox uf-*
ab illis ac cipitur pro Scelere s. potius Piaeulo i
et passim usurpatur, ita tamen u t proprie sonet^
quinamentum, a ¡xiaívw, quod Inquino, s. p0||J
significat : quo etiam modo La t. Polluere se sceW
et Impurum hominem dicunt. Sed qua metaphorj
p.taa¡xa sumitur, non item ^uTcágóxY|g, vel, ut ¡Uj
íegitur, ^uirapov. Praeterea dyo? non significat uíanu
nisi quatenus p er antiphrasin, vel potius
usurpatur. Sed ut in pau ca , quae de dyo? dici pò»
videntur, conferam : primum quod ad signilicationa
attinet, dico dyo? proprie Venerationem declarare
aut Rem veneratione dignam : significare et Purità,
tem , quemadmodum et dyto? ab dyo? deducili®
Venerandum s. Venerabilem, aut Veneratione ii
gnum, itemque P u rum , Hesyeh. teste, significad
v el Puriiicationem e t lustrationem., quia, idem svi,
exponit dyvi(T[jiáx(ov. Prasterea dyo? declarare Sancì,
tatem, u t e x dyio? inde ducto apparet. Quod aut»
ad etymologiam a ttinet, dyo? ab d£w deducitEust,
u ti d ixi, a quo verbo dyvò? Etym. format. At ha
nomen dyvò?, sieut et dyto?, ab dyo? fieri constai
Quare ab d£w immediate, ut ita loquar, derivatii-
ccndum non est : sed dyo? ab d^to. deduci, abnc
autem , dyio? e t dyvó?, È quibus multa formata suit
alia quum nomina p turn verba. Sed alia etymolrep
videtur Soph. Scholiastíe placuisse, videlicet ab íp-
u a i, siquidem, postquam dixit dyo? esse xò.tepov oeoh,
citat hosce duos Horn, locos, ayq p.’ ej^ei : et 10?a¡
yúvat, ayap-at. Pro. quti etymologia posset (acereetiai
dyaap.a, quod nomen itidem pro Veneratione acri-j
pitur.. Sed et ayvò? ab ayá^w deducere Etym. all
Orionem ap. eum, uno in loco-, quum in altero déf
ducat ab d^oi, docili in 'Ayvo?. Verum deducend»
ab dyap,ai,, scribendum esset dyvè? cum tenui spi-
yitu. Eo porro- nomine magis placeat fortasse di-
ductio ab dyap.ai, quod facilior et minus longe peti«
videatur, quam ab Malo tamen cum Etym.,<t
cum Eustath io., quem puto- vett. Grammaticos «
secutum. esse, ab di'co deducere : turn quod a^, ™
potius d^op.ai, proprie Veneror significet, quum ve*
ayap.ai propria et usitatissima non sit haec significa-
t io ; tum quod d^w spi ri tu aspero notetur, quo«
dyo? notati debere, non solum e derivatis afW ,
dyvò?, sed et e v. dyyijXaxeìv probare possum : <P
aspirandum esse, si pro dyo? IXauvetv sumatuiv»
Soph. Schol. e t Eust. testantur. [T è ayo? xal towft
otto roti d^o) Tè oÉ6op.at yivop-Eva iraXai p.ev ctì es -j
• |Xap.éávovTO., vüv Ss ¿iti ^oyou ; Tè Se luavay/)?
v.ou p.ovov ¿7cè TOU aÒTOu 7ca,payopi£Vov, Chcei'otw
H e h s t . Cfr. p; 44G- sub Gn.| ; ^
^ tfAyo?, Piaculum, Scelus, sive per avxtcpP«5wH
dicitur de &p.yeìv e t xuSdCeiv pro xoiXoXoyeiv s. y
s. per eòcpy)(Ai0[AÒv, u t e Soph. Schol. retulinon
male, meo. ju d ic io , Piaculare crimen^
interpol
tatur ap - Herod., ut 6 , [ 56]; : AùtÒv Iv xw “T£| n
^scQai, Eum piaculari crimine teneri. Aypi -J
ad verbum, Piaculum expellere, pro Scelus exp
i. e. Sceleratos. ipsos,.. qui piaculum admiserun , ,
terminare. ThuC. 1 , (126) : K a l icpwxov jdv ^
Ttépj^avxE? oi AaxESatjxèviot IxéXeuov xoè? A.Qaivat<> ’ ^
dyo? IXauvEtv t5)? Qeou.. Utitur hoc loquendi gen
aliis aliquot locis [ 1 , 127, i 35>; 2 ,. i3 .| Gieg^ ^
quXoTct.. plurali numero utens dixit : 0& è aV Lj
ayv) d-jceXauvojxev. Sophocles ày/)Xax£Ìv uno ve -
eodem d ixit, sequendo quorundam exposino .
GEd. T. (400) : KXaioiv Soxei? poi xal /w .pen
tocSe, Ayr)Xa.T7i<jeiv, ubi Schol. scribit, si curo •
I . cicniGcare xè dyo? dTreXdcreiv to «api xòv Aaiov, A
K 1'.1',’ tenui, esse prò paenXEuaEtv. Vide Eust. 437
a Quamvis autem scribam dyo? cum spiritu
H ^-o^ tanquam ab dC<*>, u t -antea dictum est, passim
H r , Lj>? prò Piaculo s. Scelere scriptum inveniri
R C'i- excipio Grammaticos, et pi^esertim Eustath.,
H f01 tum 647, e t i 35 6 , u t aut temere et ex
V m jjanc scripturam invaluisse, aut aliam huic
R ' derivationem datam fuisse putandum sit : quod ■LI conlirmat quod ap. EtymJ egitu r in Vjfloi
icet GCylOl DUI. w
Pausan. 3,p . a ia , x 3, a 6 pa i SS 7 et 9 Bekk.) I ..
K w > H Macrob. p. S iV H n s r . ]
m ^ominis dyo?, Venerationem declarantis retinent
Biticationem plurima, quaedam vero et alteram.
K n im autem de àyv)?, eùayy)?, 7tavayri?, ceterisque
¿epiatis ejusdem formae, deinde de ceteris tractabo.
Karo dyh?, evayè?, euay^?, iravay>,?, ex dyo? facta
constat; at originem nominum dyio? et dyvè?,
^ suam et ipsa sobolem hab en t, ab eodem verbo
¿Jetunt Grammatici, a quo et nominis dyo?, vid e - B
lijt ab a quibus tamen dissentio.
jAyo?' piaopa, pòco?, Timaei Le x. Ubi RuhnL
B a t» , si bene memini, non usus est hac v o c e , ut
^Licari liceat, earn ex Herodoteis hue irrepsisse.
mop 1. 6, 56 : Aùxèv Iv Tip ayei IvÉ^scOau Quod inde
Smisii Dionys. Hai. A. II. 6 , p . \ io : ‘ß ? ayei t£»
Bd™’ Èvó^oi?. Ab dyo?, v e l dyo?, est dyio?, àyvò?,
B k aCopai, et Lat. Sac io, San cio, Sanctus, Sa-
¿■Sagmen, etc. Prima potestà te dyo? est Mundities,
q il venerationem parit. Hesych. : Ayo?- dyvicpa
2o®oxXrj? <I>aiSpq. (Pro dyvicpa Qucia? P . Maas-
viciu.s legit ayv lupa, Quota. Quod firmat Bekkeri 2 uv.
p w pw» [p. 33o] : Ayo?*... crjpaivei Ss xal dyvicpa,
xoAuuiav. [Error fluxit e male repetito c .] Vulgatum
K cetinuii ßfunck. Lex. Soph. Hesych. : Ayswv * àyvi-
^Erwv, ispwv, piacpaxtov.) [V. s. Ayr) p. 289, B .] Suid. :
A w 1 io xipiov xal dlpov ceSacpaxo?. Altera notione
JeslRos Deo devota, Deo sacra. Jam ut Latini ho- I^ B m , cujus caput ob admissum scelus Deo de-
Bsscut, Sacrum appellabant, sic etiam dyo? ap. €
_B cos de Scelere, quod piaculo luendum sit, usur-
! pari ccepit. Conti’ariam vocis vim etiam in derivatis
HHurc licet : Evayrj?, Scelere pollutus, euayrj?, P u -
^ruB Castus. KuXtoveiov dyo? Cicero de L L . a , 1 1 ,
{¡|it Cylonium scelus. Àptius fuisset Piaculum, ut
^[ìii. H. 2, Graecum ¿yvjXaxsiv Latine reddidit Pia-
j^ n i exigere. Sed , u t aliquid non de medio sum-
Iti*afferamus, adjectivum quoque dyio? eodem sensu,
jqiffiLat. Sacer, Graecis usi tatuili fuit. Lex. S. Germ.
^g|iii Bekkeri Anccd. G r. 337^ : Ayio? * 6 ceScc-
x“l dyiov, xè csSacpiov xal xipiov* Xsyoito S’ av
¡xciKyio? 6 piapò?, a-jtè x.ou ayou?, w? Kpar/j? (Kpa-
m ¡1 Bekkero [et Bachm.] edi tum est.) Interdilla
et puffo?, quae hie interpretationis locum obti-
S ’ \lm B K f - PI U t Solon. p. 84, C [c. 1 2] :
"l x-4 piaupoè? SEopÉvou? xaQapptwv. Phalar. Ep. 141 ,
■ 5/>) ; Hcirsp t i dyo? rj piaupa ISwv ¿7XO®ópov, 1.
^■poùov , auxoÖEv ¿7cscTpa!pr]?. Appian. De B. C. 2,
T£ aY°? auTw xal pòco? outw? a7roQavcov
Basii. De vita Theclae 1, p, 84 •* Toioutou D
tìnk - p ò c o u ? xal ayou?. » « P e r au-
Ugi1' V ’ a* Soph. Antig. 2 6 2 (=
Ichol -^rv B ^peuyovTO? tè?, Itxtìv xovt?, ubi
Ù V ,*at“ TeQappévo?, àXX’ ¿)? eyei,
B L STCì^eéXyipévYi -f) appo?. Touto 8k
■ J x f aJ vo'pou j^apiv* ot yàp vsxpèv ópwvTE?
[M k 5 svapYjcdpEvoi, E7rapv)capEvoi Bruiick. e
to t -. % " er2d* 6^°., xo'viv, Ivayeì? eTvai eèo'xouv.
xo'viv J p T° dae6eia? ti? eyxXripa cpeuywv, Xettt^v
V£XPv°''i’ ,3 xal litavo) tou Ho-
A'** T°^ ° ^ ^ A vtiyovy] xaOapcitov évexa to- .
®OÜ£uy*K ’AQiivYjCi xaT7)pacaTO
aT“ ? ov cw p a . T r i c l in . : ’I uteov d r i oi
J to * V®XP0£_> xa^ ¡a-’è Tacpou teVu^ xote? , Soxouci
^BiVcixr- Va^£’’? Ta<pvj? ^^iwcQai.^KaXuq>6el$ oSv
QEd. T Xr?,vei’ Soxeìv ìvayij? etvai l^stpuysv. )
4 s$h. Apim I ¿.0t°/v^' “Y0tí AxóXutctov outw Seixvòvat.
' lÄ ’ CI2a2 Blomf.] : Tivo? 7rpè? àvèpè?
i l P<ruvsTai; Scelus. Male aj^o? (vulgo legitur, et
ayo? . 446
sic Porsoiw « Emendatìonem dyo?, etsi verissima sit, »
et Jo. Aurato, Cantero, «-et Stanleio probata, nec probat
nec improbat Pauw. » Butler.. Sed receperunt Schütz.,
et Blomfield. qui Stanleii nomen praetermisit;) 1587
[ i 568 Blomf.] : <I>air)v av vuv PpOTtuv Tipaopou? 0 eoè?
avwQev y9j? Ittotcteueiv ayr) * (vulgo ayyi. Ayr) probau t
Aurat., Canter^ Is. Casaub., Pauw., Schütz., Pors. 2 et
Blomf.) 1487, [14 54] : (’Ex tou yàp Ipw? aipaTÒXoiyo?
Nsipv) TpecpETai, ixplv xaTaXrj^ai Tè -jraXaièv ayo?, véo? iywp.
Vii* doctus igitur^etiam hic cum Stanleio reponendum
censet ayo?, et sic Is. Casaub. Schütz. 2 ; sed invitis
Pauw. Heath. Blomf. : recte. Nani vulg. ayo? metapho-
rae, qua poeta usus est, unice convenit.) Choeph. i 53, fI 46]-: ( " I s te Saxpu xavays? èXo'pevov ’OXopévw SecTróra,
Ipè? Epupa to'Ss xaxwv, xeSvwv t ’ [transposuerunt xaxwv
et xeSvfiiv Schütz., Hermann., Seidler., Blomf., quem
v.] ’A-JTOTpoTTov ayo? ¿Tceòyerov, Kfiyupévwv yoav.) Eum.
•168, [160 Well.] : Aipaxwv BXocupèv alpoupevov [dpd-1
pevov recte Heath., Herrn., Schütz, a l.] dyo? eyeiv.
[Umbilicum terrae dicit sanguine foedatum terribile
piaculum contraxisse.] Suppl. 38o , [3 70 W éll.]
(Sept. c. T h . 1025, [10 19 Blomf. : Ayo? xal Qavwv
xsxT^csTai se. sine sepultura ejectus;] ubi Schol. ayo?*
pìco?, 1. pòco?.) Epist. Socr. p. 12 [epist. 17., p. 25
ed. Or.] : ’ Expupsvte? oTòv t i xoivèv a. tci)v EXXrjvwv accu-
safores Socrat. Emend. Antipho 1 1 6 : Ayou? xaTaicip-
■jcXavai tou? àvaiTiou?. (Ibi legitur : ’Eid t s xà? Tpaicéta?
tovxa, cuyxaTairipirXavai xou? avaixiou?.) Philos tr.. 532,
1. 6 , [De vit.^ Soph. 1, 25, 2] : Atxa? liti poiyoù? xal
lepocuXou? .... 4>v dpeXoupévojv dy/j cpuETai. Plut. 1, 985,
[Vit. Brut. c. 4] : Ayo? ijyoòpsvo? péya icaxpè? yovei
oiaXsyecQai. » V a l c k .
= Alia e Plutarcho exempla suppeditat index
Reiskii. Soph. Antig. v. 7 7 4 , Creon interrogatus,
quomodo occisurus sit Antigonam, respondet : Kpò-
,i[iw irsTpwSei ^(5cav Iv xaxojpuy 1, q>op6ij? tocoütov , «è?
ayo?, povov icpoQei?* ubi Erfurdt : «Ayo? h. 1. est xd-
Qapci?. » Sed hanc significationem vocabulo abjudi-
care videtui- Hermannus. De discrimine inter dyo? et
pòco? egit Lenting, ad Androm. v. 334. Hamaker.
Misc. Phoen. p. 70 a radice Jn descendere et Phceni-
cibus deberi putat.
[Hymn, in Cer. 484 • [MÉya yap t i Oewv dyo? ìcyavei
aòSv[v. Valck. corr. ayo?,* Dearum reverenda.] Cfr,
Ruhnk. ad h. 1. Mitsch. p. 228. Jacobs. • Spec. 3o.
Ayo? airoicÉp^acQai, Ruhnk. ad Tim.p. 41. S c h j e f . ]
^ [Ayo?. J. Poli. 1, 32 : Aysi 7cpocepyòpevot, pid-
cpaTi Iveyo'pevoi* 33 : Ayo? ànoTOpij/acQai, puco? (I,
puco?) XucacQai* 8 , 1 19 ’Acpocioòpsvo? to ayo? twv 67c’
aÙTOu avYjprjpÉvoiv Xt,ctwv. Hesych. : Ayp?* TipiwraTOV.
Suid. : Ayo?* p ia ep a , 7) ayxoiv. AsyeTai Sè ayo? xal Tè
Tipiov xal a?iov CEbacpaTO?, 1$ 06 xal ai iépeiai 7rava-
ysl?, xal aXXa Tiva. OouxuSiSij? (1, 126 :) népij/avTe? oi
AaxsSaipòvioi icpscSst?, IxsXeuov tou? ’AQ^vaiou? Tè dyo?
IXauvEiv x9j? Qsou. ’Hv Se to xaxà KòXwva, tov ’OXup-
xiovixtjV tov AQ-qvaìov tov uaXai. Ka l -qXacav tou? Iva-
y£i?. ’Ayè? Ss ó^uxoyw? 6 ^yepwv. Thuc. ipsius verba
longe al iter se habent. Bekkeri Aél;. SrjTop. [ p. 2 12 ] 3
Ayo?* pia epa , rj dyxwv. AéyeTai Sè ayo? xal t S Tipiov
xal aijiov ceéacpaxo?, o& xal ai lépsiai àvayei?, xal
ayi) xa pucnipia, xal aXXa Tivd. Ubi pro àvayei?, reponendum
7cavayel?. Bekkeri 2 uvay. Xé$, ypijc. [p .
3 2 4 ] : Ayo?* to pòco?, xaxa avxiqipaciv * xupiw? Sè xè
àyvóv " [ p , 33o ] : Ayo?* xax’ avxiffipaciv xè .pòco?* xal
Ivayrj? 6 Iveyopsvo? xw pucei* xal ayijXaxsiv xè xoù?
Ivayeì? lÀauveiv. O Sè 7Cavayq? xèv àyvov xal >caQapèv
cijpaivei. K a l napwvopacxai ó pèv Ivayr)? àicè tou ayou?*
ó Sè iravayìj? ano xou àyvou xal xadapou. 2 i]paivet
Sè xal dyvtcpa, xa l Ouciav* cijpaivei Sè xal xèv ay-
xwva. Aéyexai Sè dyo? xal, xè xipiov xal a$tov ceSa-
opaxo? * 1^ o& xal ( ai ) iépeiat ' navaysi?, xal aXXa
xivd. Etym. M. : Ayo?* cijpaivei Suo, xò xe xaQapèv,
Sirep xupiw?, xal xè jfiunapèv, xaxà dvxicppaetv. Excerpta
e Grammatica Nicephori Gregorae ap. Matthaei
Gloss. G r. min. p. 1 ßr^-Kal xè dyo?, .xal Ivayi)?, ¿nè xou
dCw, xè céSopai, yivópeva, naXat pev Ini Inaivou IXap-
édvovxo, vuv Sè enl <]>o'you * xè -Se navay^? Ini Inaivou
povov, ¿nè xou auxou napayopevov. Eustath. 6 4 7 :
K a l xè dyo? Sè pecòuxai* ¿q>’ o& nep ou póvoy.6. dyio? ,
xal xèi, àyidCsiv, xal f| àyicxeia, xal ^ navay^i? Qucia ,