319 O.JI 0?
ltcisk.] tepòv xat #yiov xal otcyuXov, u b i tepòv xat àytov,
pro Sacrum et Sanctum ponit, quoti vocabulo composito
Latini Sacrosanctum appellant; et hoc nomen
exprimere fortasse voluit Plut., de Romanorum tribuno
hic loquens. *Ayio? Geminino genere dixit Isocr.,
p r o 'à y ta , i- e- Sancta, in Hel. enc. [ c . 2 7 , t. i-,
p. 218 Coray.J : Guata? àyiou? xat 7caxpiou?, si modo
caret mendo locus. [ Nihil mutavit Coray. Verte :
sancta et solennia. sacrificia, a majoribus instituta,
q u a vera pietate prosequebantur, non 1-rciGexa vel
¿beò f/.icQwf/.a'cwv, cum epulis et vano luxu facta.
Cfr. ejusd. Areopag. c . 1 1 , t. 1 , p. 143 C o r .,
p . 1 14 A u g ., u b i iterum raixptou? e t ¿yiou?" Guata?
commemoravit: OuS*, et-rcoxe (ouo otcote Bekker. melius
) pev SoSjetsv auxot?, xptaxoafou? ßou? eirepiTcov ■ .
Snóte Se xuyotev, xà? Ttaxpiou? Guata? l?éXenrov • oòSè
xà? pev ItuGexou? éopxà?, al? éaxiaai? xt?' icpoasÌT],
peyaXoirpe7cG? ^¡yov > ¿v Se xoi? àytwxàxoi? xwv tepGv
a7co |xi(j0co(xaxtov eOuov, quo de loco lege, Coray. ann
oi. t. 2 , p. 107.1 — r Ev xal? aytwxaxai? Aö^v/jat
Guatai?. Hesych. in Boti«;, x , 753. Hemsterhusius.]
Ceterum Etym. vult àyto? ab ¿£ct> esse, a quo factum
sit éc£to?, deinde ¿yto?. *Sed ab a£w fieri fatendum est,
immediate ab eo fieri negandum es t; nani ex fit
S.'foq, e x £yo? autem ¿cyto?, et àyvo'?. Quod posterius
tarnen minus usitatam formationem habet, quam non
considerans Orio inepta quadam de alia hujus yo -
cabuli origine attulit : u t in eo dicetur.
1 ‘'Ayto? ab Hesych. exp. etiam xocGapò?, Purus : et
aeßdaptq?, Venerandus s. Venerabilis : e t eùae&ò?,
P iu s , Pietatem colens. Idem àyta in plur. neutro
exponit xipta , h. e. Honorata, s. Honorabilia.
1 tfAytov, xò, Substantive positum : u t #yta ayiwv,
Sancta sanctorum, Locus templi sanctissimus. Sic
Auctores Ecclesiastici appellarunt, sequuti l x x In-
.terprr. Gregor. : Ouxto pev oüv xà &yiu xGv, ¿yitov, &
xal xot? Sepacptp auyxaXuTrxexat, x. x. X. A p . D. Paul.
Syta etiam dicitur pro àyta ayiwv.
1 [“kyio? [ab ayo? vel àyo? descendit ; cfr.] Ruhnk. ad
Tim. 12. I. q. ptapò?, Sacer, ibid. i 3. [2 uv. Xéij. j^p.
in Bekk. An. p. 337 : Ayio?* 6 àeSaapio? • xal àytov (
xo ae6aapiov xal xiptov. Aeyotxo S’ av xal dytoq 6 pta-
po?, aito xou àyou?, ¿>? Kpaxìvo?.] Valck. Fhalar. p.
x x i (ad p. 280 : Tat? àyuoxaxat? Geaì?* « E x usu veterum
recùus scripsisset àyvoxàxai?. ») « Rarissime ab Atticis,
nunquam, c red o , a Tragicis adhibetur.» Porson. ad
Med. v. 750, p . 60, b . S c h ^ f . Aristoph. Av.' 522 : Oiixto?
öpa? oravxe? Ttpoxepov peyàXou?, àytou? x’ ivópt£ov. «Ms.
Vat. U. xaXou? x’ Ivópii£ov.» Kust. « Hinc olim conjeci
scribi posse, peyàXou? xe xaXoij? x’ Ivópt. » Beck. ‘Ayto?
est in ,/Esch. Suppl. 865, sed vide Butteri nott. critt.
«"Ayio? olim v o x péo7], Eust. II. A , p. 1492, 23, ut
Sacer. Diod. S. [ 1. 5 , c. 6 2 , ] 1 , 3 7 9 : ^ « r r t 8* lv
Kaoraßb) x5j? Xep^ovyjaou tepòv ayiov ‘HptiOea?') [ 1. 5 ,
c * 72jJ 3 8 8 : Eaxt Sì xal vuv ex 1 7tepl xà? 7rr)Y&? xauxa?
tepòv aytov x9)? 0eou xaux7)?.)Polyaen. 793. Saepe Herod.
123, [I. 2, c. 4 1 : A©po8ix7j? tpòv ¿Ytov, templum Veneri
sacrum,] e t ante; [cfr. ib. p. 124, c. 44] : ad Herod. 534
[= 7 2 2 ] . Xenoph. 287 : (« Ayio?, Sanctus. Hist. Graec.
3, 2, 14 : ìepòv (xdcXa äyiov. » Le x. X enoph.) Nrjòv "Hpri?
«Yl0v, Lucian. [De dea Syria, c. i 3, t.] 3, p. 459. P au - D
san. et alibi, et p. 140, [2, i 3, 3] : 'Iepòv &ytwxaxov ix
TcaXaiou• emend, p. 27 1 . (Nihil ib i , quod emendari
possit, reperimus. An V. D. respexit ad p. 2 7 2 , ubi
mentio fit AöyjvSc? Aata? ? Sed hoc parum probabile.)
Elsner. a, 85. Aristid. [ ‘Iep. lib. 4 init., t.]
1 , p . 321, 14 : Iepòv A . &yióv xe xal ¿vojxaaxòv dElian.
V- H. [ 1 , i 5 ,] p. 22 : New? ue|i.vò? xe xal ayto?’ E u -
nap. 1 2 1 , domus tepou xivo? àylov SUyepev oòSév. »
V a lc k .]
1 [Ayio?. « 1 ° Haec est verbum àyiéfeiv ab origine
derivandi facillima norma : A y w , &yo<;, '&$M, ¿Y‘a >
àyiéfa, •fiYtaupivo?, propr. Sanctus. Illud enim L a tinum
contractum e Sancitus a v. est San cio, quod
a vetustiori Sacio vel S a co , unde Sacer. Sacio proxi-
me oritur « Gr. ¿ifco, quod idem ac &y<a. Forma Media
ACecOai, Venerari, Homero frequentatur. Nomen
Äyio? redditur Sanctus : sic et yeddi solet tepò?. Non
tamen existimandum e s t , eand. e^se utriusque vocis
significationem, aut eund. usum. Avijp tepò? Sacer-
. à y io ? ' • 32o
A dotem significai, qualibuscunque tafidem sit morii ‘
eti^m si pessimis, ut erant plerique. Contra
#rioì DOtat Integrum vitae. scelerisque p u r u j ^
Hominem castis moribus praeditiun. Spiritus San’t S‘
nonagjnta tribus vicibus in scriptis N. T. IIvsuu f
citur Aytov : nunquam dicitur IIv. 'Iepòv. Ayio? s
per respicit Internam animi sanctimoniam p
nihil aliud quam Externam quandam co.nsecrat
nem. Castis moribus Christiani, in his -purae Uelifri°'
«is primordiis, Paulo in Epistolis ' saepe dicuiu
¿tyiòi e t -fiytaqpivot, ne semel quidem: leppi. 2° FJa
Romanorum, tametsi manent eod. de fonte, tantunü
dem distant.Sacer et Sanctus, quantum ap! Gr#c
tepò? e t ¿cytos. Illud discrimen rite .anjmadversuÌ
maximum praestabit usum libros sacros vel profana
interpretaturis. *Iepò?, Sacer, propter externum coni
secratipnis ritum inviolabilis habebatur. 'Iepòv, nem-
pe 01X7]p.a, Sacellum e s t, vel Templum, tepeò?, Sa-
cerdos, ' iepeüaat, Deo quid, vel. D e * consecrate-
victima Diis immolanda tepeìov dicebatur; Sacerdo!
B tem esse propri.o v. tepScOai. Romanis sic usurpaban-
tur Sacer et Sacris. V ammi memorantur Porci sa-
cres. Illinc fluxere' Sacellum, Sacerdos, Sacrare
Consecrare, etc. 3° Ab àyio?, Latine Sanctus ¡. e'
Interna 'castimonia p u ru s , v. ayt^etv ap. Grscos
gentiles significat Lustrare, s. Purum facere. Sed
vera verbi vis obtinet tantum in scriptis nostrissa-
c r is , in quibus Sanctus Spiritu s, s. Deus per Spiri-
tum S . indens homiiìibus puritatem is tam, homines
dicitur ayi^eiv. A yu i^ v et ayia^pevoi, Deus atque
homines, sic opponuntur Hebr. 2 , 1 1 . Fideles etiam
Corinthios augusto hoc nomine P . honestat, vocat-
que per Jesum Christum ^YtoCff(*®vo',?>..Sanctós factos.»
Select, e Schol. Valck. in N. T . 2, 36.]
^ [Ayio?. Plotin. De pulchr.,55_=48 : Otov ItcItÌovu
xwv teptov xoi? aviouut, xaOdcpaei? xe xal tptaxicov ¿toìs-
cei? xwv -icplv, xal xò yup-voi? àviévai. «Ficinus de tempio
h. 1. cogitasse v ide tu r, quum vertat : Qui in sancta;
sacrorum penetrant. E t revera hoc sensu ¿yiov addi-
tur saepissime voci tepòv et similibus. Plato Critia, 116
= 55, Bip. : ’Ev picrui piv tepòv &yiov aòxo'Ot x% te KXet-
xou? xal xou noaeiSiovo?. Dicaearchus, 59, 89 : 'Iepòv ófym
A 07)va?. Quasi dicas, Templum augustum et sanctum,
Sic item a sacris scrip'tt., u t ab Alex. Interprr. Ps.
7 9 : Tòv vaòv xòv Sytov, et a Paulo, 1 Cor. 3,17, item
ab ipso Plotino, 5 6 = 5 4 : vEv8ov ,lv aytot? tepoi? piwv.
Qui Iqcus fortasse Ficino fraudi fuit. Nam id si h. I.
voluisset Ficinus, dixisset'utique el? xò &y. x. i. vel
et? xò eÌoto xoü' dSdxou, u t reapse dixit Noster loco
gemino, p. 770 : fìcmep xi? ei? xò etaw xou aòdrw
etaSu?, vel et? xò eÌato xou tepou s. cr7]xou, vel quee alia
hac in re solemnia unus Po llu x 1 , 6 , p . 5 , habet
Conferendi potius ejusmodi sunt loci ut jEliani, V.
H. 3, 37 : ’Etci xtva ’lopxaoxlx-JjV öuatav ¿veXOovxe?, et
tenenda vis praepositionis Iwl, qua? adjuncta verbis
motum significantibus actionem declarat. Cfr. Vaici
Herod. 596. Igitur ¿vte'vat ¿-rei xà tepà est Ascendere
ad sacrificia peragenda, sicut Plato 1. 1. mentioni
templi continuo subjicit illud : vEvOa .... 6paia«ò*
■ xo'ae ¿TcexéXouv tepà ¿xetvcov Ixdtaxo). T à àyta xwv tepcw
sunt Sacrificia sanctiora s . arcana , (de sacrificiorum
generibus v . universe Jambl. De myst. 5, i 5, p. i3o :
Gal.), quae quidem e t publice et privatim fiebant»
Creuzer. «Plotin. 57=^62 : ütoeppoauv/jv, ev ayvw ßr-
6w(jav xaOapw, (1. ßdtöpw, inquit Wyttenb.) e t is,
quem imitatus e s t, Plato Phaedro, 348=254=275:
.I80VX0? Sk xou -fjvto^ou ^p.v^p.7] irpò? x^jv xoi! xdWw«
oufftv ^v^ÖT), xal toxXiv etòev auxijv [/.exà ato^>poffdv>]i «
ayvS) pàOpw ßeSwaav, üsitatiorem Atticis formam re-
tinuit, siquidem vera scripsit Porson. Med. 75®;
(Vid. Porson. Advers. 1 2 1 = 1 3 9 . ) Igitur tenendi
fuerint hujusmodi loci, ut supra 55= 48, ubi sacrai®
formulam, tepòv ¿fyiov > e Xenoph., Plat, enotavim®5'
ut de Dicaearcho taceam. » Creuzer.]
1 [«'Ayto?, 6, xo, (imo (a, tov,) in universi1®
ut ttTTTp dicitur, Qui est a communi et promise®®
usu segregatus et ad peculiares usus consecratus, q®1
Sacer ex usu Latino vocatur, velut Vasa sacra, Ve'
stis sa cra, Animalia sacra; cui opponitur xoivòvel
ttQIS, Profanum, de quo loquendi usu bene pr*"
L i • à y i à ç
iepit Orig. Homily 11 in Levit. A b hac prima voca- a
luli potestate derivari commode possunt reliquse in
jj. T. obviae. Dicitur autem ¿tyto? 1° Qui Deo con-
t r a t u r et dicatur,^cultui ejus usuique sacro desti-
;.|atus. Lue. 2 , 23 : Aytov xw Kupitp xX7]07)<rexat, Deo
||nsecrabitur per saçrificium. Rom. 1 1 , 16 , ^
Kapy;Ò àyia de primi tiis frugum .D eo offerri soli-
p . Chrysost. Hom. 82 in Jo. : Kuptw? ¿tyia xà xio
K ) ¿vaxetueva. Cyrill. Alex, ad Jo. 10 , 34 : A y ia
KXoûvxai xà ¿çopi^dpeva et? Ouatav @ew. Macrob. Sat.
3*3 et 7. Jam quia omne sacrificium, quod Deo
Rèrebatur, sine macula et labe esse debebat e le-,
gibus Mosaicis, factum e s t , u t ¿tytov 2° diceretur
Oinm’ , quod est perfectum, immaculatum, sine Ulla
Mme et macula. Rom. 1 2 , 1 , Guata à y ia, Victima
■tio carens; qu» Hebr. D»nn et alibi àp.wp.o? vo-
catur : unde ad animum translatum Òtyto? æque- ac
Rwu.0? 3° Eum notât, qui est animo puro et casto,
apitiorum sordibus lib e r , quo sensu in N. T. et
¡gens ttyw laudatur, qui est sanctissimus et summa
gHrfcctione morali præditus. 1 Petr. 1 , 16 Aytot B
HiiOe, 8x1 eyw àyto? etp.f ib . v. i 5 ; 1 Jo. 2, 20, et
ita -¿-np Lev. 1 1 , 4 4 ; 1 9 , 2. Adde Suicer. Thes.
fftcl. 1,59, et homines àytoi multi« in locis vocantur,
M a tenus exemplum D e i, animi puritatem castissi-
||iiii præeuntis, imitantur, omnique virtuti student
præi ipue autem, quatenus religionis Christianæ præ-
eëptis convenienter agunt, v. c. Marc. 6, 20 : AvSpa
m *m xal ^iov: I Cor. 7, 34 : w i xal
Epi], 1 , 4 :■ ‘Ayiovç xal a|A(à|xouç ’ 5-, 2 7 ,
3, 12 ’Ev iyiutf ivairrpotpaìi, Convenienter
^R n tél^e ly Christianæ; Apoc. 20; i r . (1 p etr . 3;:
5,I b i ¿cyiai Yuvaîxeç commemorantnr, hue non per -
:M erc videtur. Sunt enim ibi mulieres intelligenilæ
#ivum in V. T. fit m en tio .) Pha vor. : ■ l
■sÉt;. Jam vero quia is , q u i 'e s t boni rectique
J l *. s!li(‘ ‘oy«s, non solum in aiiis, quæ recte
®n t probat, sed etiam, ut in aliis amor boni et
alatur et excitetnr, omni modo cu ra t, etiam is
y j " b Tlititur, Qu i, u t alii sancti et virtutis stu-
smt, postulat et efficit; quo sensu in 11.11. non c
||lum sanctitas Beo tribuebatur, sed etiam Rom. 7,
i l i d jH ü i f i i j t fù u vocantur, quatenus ad vitæ
» b iia tem hommes excitare et ducere v a len t ,.ani-
OT^i'jue Dei, boni rectique' amantem, probant,
g y e l r . 2, 21, ayia IvtoXI| et ÌSi»; vnç SixaKxjiviiç sùnl
gR n ym a . Quo pertinere videtur etiam xliiaiì
n X r 1 9 rommemorata,. quanr de ipsa- religione
s rana, quæ gravissima virtutis et pietatis con-
^ u a t t n m a , Quum-vero hanc vim et
■ T . D ; .»10 Christiana in iheitandis et promò-
exera t; quumque præterea
^■ehm W m ^uc^a^cam a ceteris gentibus
I Hem “ 1?eneficiis<ll«: eximiis, maxime
■istinctam ? 2 f 0i ls et sanctioris bonis ornatam
in fi ’ rTT ® lìp PU appellare soleant,
W ’ W m B 1> »7 » », * 4, etc., etiam in N. T.
■ I n a i H I Q ?st Christianorum ccetui annu-
■ s ' H COnt,g,t be” oficio Dei singular; reli-
B L l B B B cognitio, nullo sæ p e'ad mores
«ai.?vq t a0™ m resPect“ b-abito. Act. 9 , i 3 , D
B p **et B *«> 9 Roma 1 7,
^■wvoùv-c- I . , ’ . 7 ’ I , , ’ x i> u XP61«1? àyiwv .
l6> l5 ; i Co r° plam Lhristianorum sublevantes.
€ et ^ * 1™ opponuntur xoi? dS(-
M v | y M H i P Pa8ams; lb - 7, 14, VÏÏV Sk&yià
sfn.T. Ann» , «abentur membra Ecclesiæ Chri-
fBRom. j * / o ’ 7 ’ Chrysost. Hom. i in Ep.
Bòni. I0 p "ì,l0Uj tcwto'u? x'aXeì 7ràvxa?, et
*W'-' ìn-r, v* l1' ,b m ■ n as 711CT07 éEvioç xaOò
»•«■eaBram Ü H H I T,!> I ■ Observavit
|® n iin liberos e n 1 ?Cr' J - 3 > r >ln bbris Ju-
1 etiam hæc M m S m nalos dici n®17p 3 - Lu -
H k b. e ° tl0 feeoerat formulæ, vò.diilos «¡i-
'Wonvenfibu, n ! 1“ .?moris sanctum et religiosum,
* 16; x r,... nstlanorum sacris receptum, Rom.
Ì aP. Latino's i i A y / CoV. Ï 3- I2 ' 0“ Dti Sa°o- -
i Ü H H S dlcltur Inviolabilis, Qui
M*vvifffì Vl? lan/nullo modo debet. Lue.
H ^ E S . LiNq ° ; /1Vai S‘«0V)X7]? àyia? aòxou, Memor
• G R ^ c . TOM. I , FASC. I I .
a y t o ; 322
sancti sul promissi. 1 Cor. 3 , i T : '0 TJp m is ™
öeoo är .o; fan , Et templum Dei violare aui corrum-
peren efas. Ps. 7 9 , 1 , - j v r t p S s t im u 1ND13. Alex.
Epiavav toy vaov voy iyijiv aou. 7 “ Destinatus aljcui
muneri, Cm aliquod negotium demandatum est a
4 o. 1 Petr-. » ..V isp d jE u p a dyiov, pro itpeis Syrn,
A Deo constituti sacerdotes. Hinc non solum Prop
h e t» , quos Deus voluntatis suse interpretes sele-
gerat, 0^,0. vocantur, Act. 3, 21, t S v ävimv «O to ü ™ o -
p™ » ' Lu c. 1 , 705,2 Petr. . , 2 1 , oi fy o t QtoS L
Spemoi, (Auc tor pnmi libri Maccab. 1, 48: 10, 3<j
Aoerdotes, etLe vitas , omninoque.eos, qui in templo
ministrant, a ^ ! a p p e lla t ,) ;sed etiam Apostoli et
reiiqui pnmitivas.Ecclesiae Christiana: doc tores, ab
Jesu solemn, ritu.electi, hoc encomio ornantur, Eph
i » : ¡ H H U B ^ w r i t . « ' ¡b.
" j j 1“ ■If ’ " I™ '1 »virny, ubi
in codd qtubusdanr e glossemate . t S , ävi™ fe o -
oroAwv. E t alus m locis Jesus ipse, quatenus est Mesi
sias, vel simpliciter 6 Sy 10; vocatur, Act. 3, i/ ,; Apoc.
7, vel cum additamento, 6 dytoc voü 0 g6Q Act. 4
27 et 3o, interdum etiam iSym; irai? @goü, Marc. 1’
H ; L u c . 4, 34 , Nee aliam notionem respexisse niihi
videntur N. T . scriptt. in ns Iocis ,.:in.'quibus. AngeU
bom, quorum ministerio. Deus utitur, ut sapra vidi-
.mus, m- felicitate humana quovis modo promovenda;
par tun oi äyioi iyyefoi Matth. 2.5, 3i.; Marc. 8. 3 8 -
Luc. 9, 26; Ac t. r o , 22 , partim simpliciter oi^vio!
appellantur, v. c. ,. Thes s. 3 , r3, pe r i xdvmv riny
ayhfiv aurou,. h. e . Angelorum choro stipatus., (coll..
2 1 hess. 1 , j4-); Judae, v. 14 ad imitationem Hebr
C 'B l ip P ,. 8 9 , 6-5 Daniel. 8 , 12. 8° Venerabilis.,
Augustus, Omni honore et cultu prosequendus.,Luc
r, 4 9 , xat'äYiov TO ävopa «äroö, Qui. est ab omnibus
pie-colendus. Matth-. 7, 6, xo äyiov Res sancta et ve-
nerabihs, nempe doctrina Christiana, q u * in episto-
la Jud a, v. 10, ^ ayiQjxaxr] xriaxi? dicitur. Jo. 17 , 11
wdxep ayte, Pater summe venerabilis.. Apoc. 4 , 8 !
m m * ©so?, Pie temper colatur
Deus 0 . M. ib . 6 , 10. Quam signiiicationem etiam
S B m m s m i Jes. 6 , . 3 ; h o s . m g . v id e
sub nveup.ee. P h a vo r . A yioi- ol ^ ^ 1 0 1 . 9° "Aytoy
Omne quod voluntas Dei omnipotens efficit, et a
Deo ortum habet. Hue pertinent non solum loca ,
q u a sub nveufia excitavi, ubi demonstratum est!
Ilyeufxa &yiov Oraculum divinum, Religionem Chri-
stianam et omnia commoda per earn hominibus
parta, ammi dotes, facultales extraordinarias Christo
et Apostohs a Deo concessas, significare, ubi ¿tytov
p ra te r notionem E ju s , quod a Deo originem suam
rep e tit, nullam habere potest, sed referenda est
etiam eodem formula || ayia ypaw^, Rom. 1, 2, q u a
de ib n sV . T. a Deo inspiratis adhibetur. Si denique
de locis adhibetur Syio?, semper, 10°,Locuirr signifi-
ca t, qui est cullui Dei religioso destinatus ; au t, In
quo Deus prasentiam suani maxime declarat, certe
declarare creditur. Ac t. 7 , 33 : ‘0 yip xoxo?, Iv &
'Iax7]xa?, yyj iy ta eaxlv, Sacer-est locus, in quo cdn-
Sistis. E x . 3, 5 ; 2 Petr. 1, 18 : ’Ev xw opei xw aytw,
In monte Thabor. Eandem ob causam Hierosolyma
xax Vjv •*) ayia ir8Xi? vocatur in N. T . Matth. 4 ,
5 ; 2 7 , 5 3 ; Apoe. 1 1 , 2 ; 2 1 , 2 ; 22 , 19 , interdum
etiam 6 x o tto ? 8 fiy.io?, Matth. 24,. i 5, quanquam hac
posteriori formula interdum templum Ilierosolymi-
taaum dfescribitur, v.^c.-Act. 6, i 3 ; 2 1 , 18. Neutro
genere xo ¿tyiov, sc. 8cop.a vel p.epo?, in singulari, est,
1 emplum, Hebr. 9, 1, xo' xe ¿cytov xocp-txov, Templum'
terrestre ab hominibus exstructum. Joseph. A. J. 3,.
¡1 4 • '0 pkv 7cS? vew? "Aytov ixaXetxo-. E t in plurali
x a a y ia , sc. p.epy], a ) jE a pars templi s. tabernaculi
fa d e r is , q u a Sanctum' vocatur. Sic Singul. xo aytov
ap. Sirac. 4> Sacrarium, Sanctuarium, e x Hebr.
\y “T p a Ezech. 45, 28, etiam u?7 p Num. 6, 20 ; Hebr.
9, 2. Pluralis numerus eminentia causa ponitur ut
in formula, xcc Äyta xGv ¿yiwv. g-) Pars templi, q u a
, Sancta Sanctorum etiam vocabatur. Hebr. 8, 2 xGv
¿ytwv Xetxoupyo? Christus dfcitur, qui in omn i’ loco
cum suramo Judaorum sacerdöte comparatur. HebrL
9, 8, ubi tarnen per x& äyia Coelum s. Futura in coe-
lis felicitas intelligi debet, aq u e ac in locis 9 , 1 2 ,