1103 aÌTt'ao|xai
[Glossae Atxia- Causa, Materia s. Materies, T i- A
til 1 u s , Querimonia, Querela, Cu lp a , N oxa, Occasio,
Crimen, Rea tus. TSj? aixia? «paveiavi?* Causa cognita.]
[Aixia conf. cum a ix ia , Brunck. Aristophan. Av.
16 7 1 . Aixir, cum Ix6?i, Diog. L . 9, 7a.]
Aixid&o,' A c tivum, i. q. aìxto>p.ai, unde formatum
pàssivum aixict^ojxai, pro A c cu so r , Culpor, ut exp.
Bud. in hoc Xenoph. lo co , Hell. 4 [ imo I> 12] :
Kal paXiaxa oí aixia£óp.evoi evavxioliaOai, Qui ób id
incusabantur quasi ipsi obstitissent. Alibi [§ 5] , in-
q u it , Idem active posuisse videtur : npò? à eyioys
[èytó te] cpiXoxip.oup.ai xal iroXi? ■ijp.wv aixiaCexat. Haec
Bud. Sed notandum est alteram quoque esse ejus loci
lectionem, scribendo videlicet aixiáSs<x0e , ut sit, Vos
ea cu lpatis, ad quae magno studio contendo ac la-
boro , simul etiam civitas. A t legendo aìxiaCexai et
imperfecta maneret sententia, et constructio esset
piane nova et inusitata icpò? & aixiafexai. Sed et hoc
dictum minime cum praecedentibus cohaereret. [A ì-
xtàSexai hodie explicant, Propter quae civitas nostra
reprehendí tur, np. quod saepe navarchos m u ta t, s. lì
rei navalis imperitos mittit. 2 uv. Xs5. xp- 363 Aixia-
£ousvou?" xoù? Iv aixíq ovxa?. Dio Cass. 4 1 > 1 • AttoXo-
yiap.0? CuxÈp ¿)V 7¡Tiá£sxo* 52, 34 j 67» 13. Cum simplici
genitivo 3 8 , 10 : riìv oux ■gxidcSexo xoXaaOSjvai [auvs&i
aòxip]. V. Aixtaopuxi. F ix.]
— Aixiaxò? pro atxiaxixò?, Etym. 4 4 » I 7> atque
alibi mendose.
Alxictp.a, toc, xò, Criminatio, Àccusatio, in propria
signif., non autem, u t in vulg. L ex. Gr., Crimen, Culpa.
Nam aliter explicandum est nomen primitivum aixia,
aliter nomen verbale aixtap-a factum a v. aixiwjxai, et
ipso ab aixia deducto. Plut. Pu blicóla , [imo Coriol.
3 i ] : Touxo 8f| icpSxov aixiapux xwv OùoXouaxcov IXap.-
éavov, Hanc primam Voluscorum criminationem ca-
pieb an t, vel , Hanc primam Voluscos criminandi
occasionem. Luc. Act. Apost. 25 init. (v. 7) : IloXXà
xal (ìapsa alxiàp.axa tpspovxE? xaxà xoü HaúXou, Multas
et quidem graves criminationes afferentes adversus
Paulum. Notandum est autem omnia velerà exempla-
r ia , quibus usus est pater meus in ultima N. T.
Gr. edit., quae non pauca nec parvae auctoritatis
ob antiquitatem erant, habuisse h. 1. non aiTiapaxa,
sed aiTtwpiaxa per 10, [quod in textum recepii Gries-
bachius. Eurip. Troad. 9 1 1 : ’Avxi0eIaa ... xapà xal
xa a’ aÍTiá(u.axa, Inter se opponens meas et tuas criminationes.
Saepius usurpavit Dio Cassius, velut 5a,
18 : Eíirsp xi alxiapa auxrj? [x9j? avàyx?|?] ie r i, Si quid
culpari in hac necessitate possit; 59, 1 1 Atxiapa xaxà
tà? SiaOyxa?, Incusatio adversus testamentum. Cfr.
78 , i 3 et 41. Eustath. Opuse. 1 2 , p. 77, 1. 47 ■ OuSÈv
alxtaua iTriarrSaOai, In nullam vituperationem venire.
F ix.] Il Aìxiafxa licet proprie Criminationem signi-
ficet, utpote verbale nomen, non Crimen, aliquando
tamen et pro aíxía, Crimen, usurpatur : unde et
Hesych. aixiap.átcov alicubi vult esse positum pro ly -
xXt)[xaxoiv. Notandum est au tem, secundum hanc
signif. aixiapia passivara habere sigmf., non activam.
Nam quum aixtaua dico pro Crimìnatione, et Ipso
criminandi ac tu , ut ita dicam, manifestum est active
sumi ; at quum pro e o , de quo alicui criminatio inferrar,
tunc passive accipi liquet. Id autem, de quo
alicui crimiuatio inferrar, est ipsum crimen. [Itaque
¿Eschyl. Prom. 194 : Ilotw Xa&óv as Zeli; èn aixuxp.axi...
aixi^exai ; W a x e f . E t v . 2 5 5 , postquam Prometheus
singula enarravit ab Jove sibi crimini data, chorus
TOiotcrSc Svi as, inquit, Zeu? èie aixidjxaaiv aixi&xat.
Thu cyd . 5., 72 : Aia xouxo xò aix£ap.a cpEÓysiv, Hanc
ob rem crimini datam. D io . Cass. Fragm. Peiresc.
45 : Oux, lauxwv xò aixtajxa <5v, Quum non ipsorum
esset culpa. || Aíx7jp.a et aixiapa permutata ap. Plut.
Cur Pyth. 401, B. F ix.]
Aíxiáouat, oifiai, F. aaopiai, Causam attribuo s. as-
signo., Causam esse dico. [Pro causa habeo. Plat.
Phileb. 22 , D : AítmÓiaeO’ à v ... aíxiov. Tim. 8 8, A :
Távavxía aixiaaOai hoieì. Phaedon. 9 8 , D : 4>wvà? xe
xal aspa;... xal aXXa ¡xupía xotauxa aixuopiEVO?. Phaedr.
a53, A ; Phileb. 65, A. Polit. 6, 5o8, A : T iv a ... é^ei?
aixiácaaOai xoúxpu xúptov; A s t .] Apud Demosth. Ilepl
C7xe<p. [298] : Aixíav ^yeitrOai x^v x4jc»)v , et aixi3c0ai
a t T t a o j i a t n 0 J
x-))v xux.^v, manifestum est pro eodem poni. Aiist j
De nat. anim. 8 [c. 28] : AlxiSivxai xiiq Tpom^ (^ j
sam cibis attribuunt. laem Pol. 7, 12 : Aixit^ixod
xaXbj? xiOapiCeiv Xupav, i. e. ut vulgo exp. ße j
ludendi cithara lyram causam esse dico. Sic ai •
Theophr. C. P. 4* *o , (9, 6 Schneid.): Tou
xo? x-^v cpuciv aixiaaOai exp. Causam seminis uatuiJ
attribuere. [Plut. I.ys. a : OSSsv t i ¡»¿to xpi, ^ . i
ev xouxoi? aixiaa0ai. Coraes exp. aixiav elvai Xeyeiv. Syl|l
c. 6 , et alib. Cum irepl et gen. Theophr. De cauj
pi. 6 , 1 7 , 1 3 : nspl <Sv ouSlv Ixepov t i ; (fort. ’
aixidiiraiTO. Singularis est locus Aristaen. Epist. i3|
p. 61 : XapixXyjs ... 7taXXaxiSo? tou xexo'vto; to'Ow
V0TX6X71? 7)v, awp.axo? p.ev atpavvj 7cXaxTO(jisvoi; aXy^övsl
i|<ux^? Ss xai? aXr,0eiai; Epwxix^v aixiiopevo? vo'aov Cod
poris dolorem non apparentem praetexens, verar
autem causam tou xXivotcst^ eivai morbum pr» s*
ferens amatorium. F ix .] Apud Eund. ibid. 4, 8 (§ i)l
’Aptpoiv Touxoiv aixiaaaixo xiq t^v a<j0eveiav, interpre*
tantur, Utriusque causam acceperit quis imbecillitJ
tem. Ego vero malim i t a , Utrumque aliquis imb'-
cillitati imp utaverit, ut videlicet alxiaoOai in ha‘
signif. reddatur Acceptum fe r re , quum in bonar1
partem usurpatur : Imputare, quum in inalara
Quanquam et in malam partem sumitur aliquand'
Acceptum fe r re , sed rarius. Chrysost. De sacerdJ
’AXX’ ouSe xr,v iEpwouvYjv aixiaaaip.7]v av xouxiov xwv xr
xiov, Sed neque sacerdotio hsec mala imputaveriiri
[Diodor. Sic. Exc. t. 2, p. 573, 1. ia : Tvj?... aw/Kf
T^cq iSia? auapria? ^xioivxo. Xenopho Hell. 1, 7, 2 s. IA
vAXXo ouSsv aixKopiEvoi 7] xov x £tHL^v a , Culpam in pr
cellam conferentes. Demosth. Pro cor. 3 14 : 'ßvm
itsviav alxiaoaix’ av xi?. /Eschin. Diah 1, 4 : Oux s'1-
t^v cpuaiv ys ti? ... aixiaoaix’ av xax^v slvai, Nemo cat
sabitur indolem malam. Dionys. H. A. R. 3, 4 : Outeyr
vdoov icpoTiyTjadpievov v.ys ti? aixiauauOai. Praetend
Id. 5 , 21 : AixtwpivTj? x5j? ßouX% xa? ¿pa? xal xoM
xou?’ 9, 18, 46. Platon, Phsedr. a 3 i, B : 'la ; 7tpi?
itpotr^xovxa? Statpopa? alxiduraaOat. Eschin. Epist. 8
p. 678 : No'aou? xal Sixa?... aixia. Parthen. c. 17, p. 4»
ScHiEF.] Potest etiam verti illud Aristot., Quod bet?
ludam cith a ra , ipsi citharse acceptum fero. Nam t|
Bud. a i t , aixiwfxai ae inter cetera significat, Causa,
e s se, vel In causa esse d ic o , Causam ad te refer®
etiam in bonam partem. Plato Phaedro [262, D]|
K a l eyoiye, to 4>aiope, aixi£5p.ai xou? Ivxomou; Oeous
Hoc acceptum geniis loci refero. Synes. ^Epist. n |
p. 25g , A] : ^Offxi? os Ixepo? av^ip ¿ya0d? e8o;ev evt
tote , Öauaxov aixiaxEOV xiov ysvopiveov. Hactenus BuI
Sciendum est autem alxiauOai exponi etiam Causa™
u t ap. Demosth. Pro cor. [27 7 ] : 06xo; 81 xt); Up?
^djpa? yixiaxo eTvat. S ic ap. iEschin. [In Ctes. 85-
tii 5 Reisk.] cum infin. itidem videtur idem signK
care , quum d i c i t : Aixioipsvo? xiva? E[«ro8iC£iv xou;
■rcdXsw? xaipou?. Nisi quis malit vertere, Cnmu>ai
quosdam quod impediment, etc. [Quomodo Plut.q
x it De stoic, rep. 1040, E : Tob? povov xo x ^
a7toXnrdvxa? [np. ¿ya0ov] aixio)[/.EVOU xa? apexa; as j.
avaipslv, Incusans eos, nisi solum honestum pio
habeant, omnes tollere v ir tutes.] , „ i
[Aristid. Or. 44> P- 671 (400): Oi (p«x£ ^ vr,®(
¿7racrav 6p.lv eTvai pouaix^v xal xouxiov X7|v Op|‘("1’ ^
ipaX^v aixtaaOe. Dionys. Hal. De comp.^ v'el c'/.f
p. 10 (36 Schaef.) : T i ouv Xei7TExai pi)
0ECIV xou xdXXou? XTj? Ipprjvsia? alxiaaOai; v u \
compositioni elocutionis pulcritudinem acc®P |
feramus. S c h * f. Themist. Or. 21, P•.2.Ja,,V■ jjf
aixiaxai xyj? auxou (piXouocpia?, Qui tibi p ' 0,
cognitionem refert acceptam. Demetr. ap. p f i ^
1. 4 4 : “'Oxav ¿ya0bv 7cpaa(r7i?, 0eou? oeauxov |
Hinc simpliciter Dico. Aristid. Or. 2 , p-
Ttjv Tcpovoiav AOtjvSv £yoi xi? av a‘T . aff p..s Ji?
Auctorem aliquem praedico, et in Universum |
Dico. Plat. Cratyl. 3g6 , D : Aixiw,aai
aux")jv (xr,v acxptav) ¿7tb EuOucppovo?... TrpoGfteirr , I
Hipp. min. 372 , E : Aixtiopiai... xou wv 5J
Omaxo? xou? Ip,7cpoa0ev Xdyou? aixiou? elvac J
D. Polit. 10, 599, E : 21 8e xi? aixiaxai tcoAi; vj* ^
aya0bv ysyovevai xal aipa? 0)cpeX7ixevai; Legs’ .
D : T& 8s xwv vewv fjp.lv xal oo^iov aixiaO^w
iros amaofi.at . atrtattxò? 1106
'-1«. MejqpBl 9 3 , D : Oux av apa xyv ys cpiiaiv xou A
r,L a5Tou fixiacax’ av xi? Elvai xaxyv. Polit. 4 , 435 ,.
L > 0 (to <piXop.a0l? ) ... 7TEpl xov 7uap’. f|p.ìv p.àXiffx’ av
LgiTidffcnt? to'ttov. A s t . || Ratiocinor. Grammaticus
Leidens. ap. Intt. Gregor. Cor. 640 : AixiiovTai xpoTnp
I i5ie, Hacratione colligunt. S c h a fe r .]
yflfliicu30 cum simplici accusativo personae. Hero-
idot. 4» 94 : Aixi7)crdp.evoi xouxov Soph. Philoct. 385 :
[oùxahiwp.ai xsivov. Alia exempla congesserunt Valck.
ad Eurip. Phoen. v. 632 ; Toup. Emendd. 2 , 3 7 6 ,
Lios citavit Sch^f. Aixi3ff0at et 8ia6aXXEo0a i ju n c ta ,
Demostb. C. Phil, n o , Cherson. 98. Cum accusat.
Lj. Xenoph. Cyrop. 8, 2, 7 s. 1 2 : 0 ,xi av xt? paXXov
Liiiaffaixo, Quid magis réprehenderet. Lucian. Dial.
0eor. 12, i 3 ; Pseudol.‘ i6 . Notabilis est locus Plut.
De comm. nott. 1059, A : Ol'ys 7rpò? puxpà xal ¡xet’
jjiìou; xa Trap’ Ipou Xs^Ofivxa ueuvw? xal (sic conjecit
¡Wytlenb., oò libri) Tcpàw? ^xiaaavxo, Qui ad paue.a
Luiedam a me verecunde dicta, me quidem cum
gravitate et placide reprehender'unt.] Aixiiofxai as
Lkou, inquit Bud., Criminose hoc tibi objicio. [He-
rodot. 5, 27.] Demosth. P ro Ctes. [imo De falsa leg.
447] • ’E y “ Y®P A Ì0XÌV71V ouSevo? a tT iò iu .a i x io v I v i r o -
W 11 paX®£VTWV* [Ibid. 4 4 9 ; C. Mid. 548 et sex-
centies alibi. Cum 7CEpl, Id. Pro cor. 29a ; Xenoph.
Hell. 1, 7, 3 s. 6 ; Plut. De amie, et adul. 59, F.] Interdirci
cum duobus accusativis. [V. Matthiae Gr. Gr.
k 441, p. 773 ed. 2, Sturz. Lex. Xen. s. v.] Idem Pro
Phorra. [952] : Tiva av lauxov aixiav aixiaaàp.Evo? x. x.X.,
[Quid contra seipsum objicere potest quamobrem,
etc. Hactenus Bud. [Antipho De chor. 14 4 , 32 :
|Haixia, v^v aìxiwvxat xax’ ipiou. A n g l.] Notandum est
intern aktao0ai Cicer. interpretari Ac cusare, quum
m Platonis [Polit. 1, 329 , B ] : Ou xò aixiov aixia-
c0*i, vertit, Non accusare quod esset accusandum.
Ut vero aixiav idem vertit Culpam, ita aixta<j0ai Cul-
parenon male reddemus, ut ouSsv ^¡xa? [àv] aixiaaato,
Wfuerit quód in nobis ctilpes , vel Propter quod
nos calpes. [T i xauxa xoù? Aaxcova? aixiio(AE0a ; A r i-
stoph. Acharn. 488; Thesmoph. 473. Cum accusativo
rei et genitivo personae. Lucian. Hermot. c. 2 : ‘O q
pv Mwp.o; ¿xr,xoa? oTpiai ¿xtva yjxiaaaxo xou ‘Hcpai-
¡rou, Quid in Vulcano accusaverit. Sch^f.] Dici tur
Ivero alxiai70ai et Accusare in judicio. Xenopho
jPlera. 1, 2, 26] : Touxou 2ioxpax7iv 6 xax^yopo? aixiaxai.
||Interdum praepositio ei; inseri tu r , ut a?xiac0ai
I™» ei; 67r£p7)^aviav, ap. Chrysost. De sacerd. ||
pungitur et inlmitivo, sicut et quum pro Causor su-
^enopbo [Mem. 2 , 7, 12] : Aixiwvxai aòxòv
«pyovIcOìeiv, Eum criminantur, quod iners comedat,
vel Inertem comedere. Sic aixtiopiai as IiriéouXeóetv,
piminor te insidiari, vel Accuso te insidiarum. [Quo-
Ndo fere habent Xenoph. Anab. 1, 2, 20 et Diod.
p 20> 71- Cfr. ill. Hell. 3, 4, a5 ; Anab. 5, 5, 10
N;Lucian. Epist. Sat. 3 i . Dionys. H. A. R. 7, i 3 :
I *li fiTiaoaxo, (xf) où^i xaXoi? e^eiv xouxov xòv vo'jxov.
|ucHfF, Infinitivo pass, junctum, Plut. Perici. 29.
“ni participio et conjunctione ¿ ? , Lucian. Macrob.
1 :c. ? ''vapavop.ouvxa aòxòv aixiaaajxevo?. Prometh.
P9- Sine^cb?, Plut. Apophthegm. Lac. 175, B : 3Qxiaxo
H. auTOU yuvalxa ¡x7]OE7tot£ Tvepl touxou ippaaaoav. A i-
Kpai Sri et saepe dicitur : etiam aixiacr0ai eì ,
lnucyd. 5, 31. Fix.]
Lf u,*P“m attribuo s. in fe ro , Accuso. Lachet. 1 7 9 ,
j • AixiojjxeOa xou? 7xax£pa? f (lu.o)v 8xi ... sitov xpucpav.
on. 90, C : Mfj la u x o 'v x i? aixiipTO [XTjSè xfjv la u x o u
L j lav; Ijegg- 1, 636, B : T o u x io v x à ? ò (x£xepa ? ho'Xei?
L p avp s a ix iip x o • Polit. 6 , 489, B . 3 j 407, C :
L jm ^TOTtxEtjouaa xal aixtojixevY) Ix cpiXoooipia? Iy-
m y Euthyphr. 1 5, B. Legg. 10, 907, D : TÓ ye
Y®u ysvo; oux aixianexai xòv vop.o0éx7iv. A s t . ]
L . .Tlw!p-in pass, signif.; Ac cusari, Culpari. G or-
n10? «1 ~ " encom^° [94] '• Et 8ià xò Txpfijxov [oòx]
sety CllTl“!I®ai>0-aixio)p.Evo? , Si dignus est qui accu-
Np,! H 11 reIire^en<^a^ur’ [Saepius aoristo. Xe-
nv ~ a a’ ‘ P^vxoi tirò xiviov itpoSouvai
: I?recluentat inprimis Dio Cass. Fragm.
7: \il° P?’ 5 8 , c. 24 j et alib. Diogen. L. 2 ,
8 ? fa’ aòxwv é>? ¿jxeASv. Ed. Frob. atxiao0el?,
TnEm I I “ Ifià^iD, idemque e P o llu c e '8, 6 7 , re-
• UNO. GRiEC. TOM. I , FASC. IV.
movit Hemsterh. Anecd. 187, e Thucydide 6, 5 3 ; 8,
68, post alios Poppo, iquem yideas. Perf. ijTiap.evo?.,
itidem passiva'significatione, Thucyd. 3 ', 61, ubi
yulgo ^xiaojXEviov, Mosq. ^tiw[/.evo)v. Proclus ad Hesiod.
Oper. 58 : 'Qjxoiw? 8k xal KaXXifxa^o? aixiaxai Side
xb abxo'. Ruhnkenius in Ep. crit. p. 1 7 8 , a Schaef.
indie.,^ ten ta v it: 0 . 8. x. KaXXi[xaj^ov aixicovxai’ lenius
esset fjxiaxai, sed neutro est opus. Fut. aixta07i<rofxai.
Dio Cass. 87, 56 : ’Eif’ Sirov ejxeXXe xou |xev xaxa0u(xiou
•rravxo? Ixaxspoi? aixia0i4cEo0a t , Ut eorum quae utris-
que essent a c cep ta , ipsa pro causa habeatur. || .
AixiaOEVxwv et aipeOs'vxwv conf. Joseph. B. J. 7, 1 1 ,
3. || Fut. med. aixiaoofxai -u -o - . Male aixiaffaaoOai
cum duplici .aa scriptum in Euripide ap. Plutarch.
De aud. poet. 7 6 , D. Fix.]
| AixiaacOai, poetico pleonasmo xou a dicitur pro
aixtao0ai ap. Horn. 11. K , [120 : vAXXoxe ¡xe'v he xoil
aixi4ao0ai avwya, Alias te eum accusare hortor. I I ,
202 : Kai (x* yjxiaaoOE Ixaaxo?.]
AixiYjxat Ionice itidem pro aixiaxai. Hippocr. De
B diaeta 3, [3 6 9 ,19 ] :^0 ,xt 8’ av xu^yj noiviira? xaxic xouxov
xov xaipov, xotixo <tfxt5)Tai oux aixiov 8v, Hoc incusat, Hoc
causam esse d ic it , Huic causam adscribit. Aixiowvxo
Ionico s. poetico pleonasmo xoii 0 pro aixiwyxo. Iti-
demque aixwwvxai, aixio'wo et aixibipxo pro aixitovxat,
aixiwo, aixiSxo. Od. A, (32) : ~il tco'tcoi , oiov 8v] vu 0eou?
Ppoxol aixioiovxai. II. A , (653) : Ta^a xev xal avaixiov
aixio'wxo. Od. T , ( i35) : Oux av [xiv vuv, te'xvov, avaixiov
aixio'wo, Ne incuses eum immeritum s. Ne causam
et auctorem eum dicas, qui est innocens e t insons
hujus criminis.
[AixiauOai et aixEloOai conf. Jacobs. Achill. Tat.
p. 968. Hesych. : ’Hxi^Ovj’ IxvioOr). Leg. ^vi^v). Fix.]
Aixio{xai quoque pro aixuopiai usurpari annotat Hesych.
et ex eo Budaeus in suis Comm.
Aixiaci?, ^ . i. q. aixiajxa. A Bud. Comm. exp.
Accusatio et que rela, citante hunc Antiphontis locum
, [De Choreut. 14 2 , 5 = 7 6 5 R.] : 'H ¡xiv yap,
xoiJTou aixiaut? (xfj e^ei vilv te'Xo?. [Id. De caed. Herod.
1 32, 2 5 ; 140, 4- Extra forum, Dio Cass. 5 2 , 26 :
Tip ap^ovxi... xaxoSo^ia x5j? atxiacEt»)? au|x6aivsi, Ad
principem redit infamia ex culpa in eum conjecta.
Ih eod o r. Metoch. 317 : A i xaxa xwv yvYiaisiv. aixidasi?.
Eustath. 70 , 1 5 : ‘Ttto ¡xepuLiv xal aixiaciv xeuxevo? •
itemque Opusc. 3 i 8 fin. || Cu lpa , Crimen. Philostr.
Y it. Apoll. 1. 5 , c. 24 : Msxe^ei ou8ev x5j? aixiaasio?..
F ix.] Fabius 9, 2, non procul a fine, Unde sunt en-
thymemata xax’- aixiaaiv, {XExaXiyi/iv etiam. Quo loco
aixiauiv exp. vulgo Causationem. Bud. in Le x. scribit
aixiaaiv in Pandectis poni pro Litis principio et a -
ctione contra aliquem, ut aixiaaiv ¿Tto0ec0ai. [Gloss.,
Aixiaai? • Accusatio, Conquestio, Incusalio.]
Aixiaxs'ov, Causam s. Auctorem esse dicendum est,
Accusandum est. Theophr. C. P. 6 , 6 (§ 1 ) : Aixia-
teov irpi«)T7)v auaxaaiv, Causa primae coagmentationi
assignanda est. Sic aixiaxlov xfjv fjAixiav dicitur pro
Rejicienda causa in aetatem, s. iEtas incusanda est.
E t Plato De rep. 2 , [879» C] : Twv ayaOoiv oubsva
aXXov aixiaxfiov, Bonorum nullus alius auctor dicendus.
Et Lucian. [Mort. dial. 19, 1] : ’Exsivov jxoi aixiaxfiov,
D Ille mihi accusandus est. [Plat. Tim. 57 , C : Tou ...
Ixspa EjXTTEcpuxsvat yEvvj xfjv IxaxEpou xiov axoij^fiiiov a i-
xiaxsov Ijuaxaaiv. 87, B : c£2v aixiaxEOV xou? cpuTE'Jovxa?
asl xiov. cpux£uop.EV(ov jiaXXov xal xob? xps^ovxa? x£5v xps-
ipopEviov. A st. Theoph rast De caus. pi., 3 , 1 7 , 4 ;
Synes. Epist. 12 2 , p. 259, A. Xenoph. Cyrop. 7, 1,
6 s. 1 1 : OuSIv 0eo6? aixiaxlov eaxai. Fix. Eustath. 70,
1 4 , voce aixiaxso? explicat Homeri aixio?. 489, n :
O p.7) aacpa fiibio? oux aixiaxEO?, eI ]/Eua£xai. Struv.J
[AixiaxixoXoysio. V. Aixiaxixo'?.]
Aixiaxixb?, 7), bv, Criminatorius, Accusatorius.
Apud Grammaticos aixiaxixf) itxioai?, Accusativus casus.
Hinc aixiaxixoXoyio, unde alTiaxixoXqyo.t5u.Eva Gaza,
vocat Quae in accus. .casu enuntiantur. [Gl. Aixiaxix^*,
Accusativus. Schol. Eurip. Hec. 53i ; Schol. Thuc.
3, 52. Bast. Ind. Scap. Et sexcenties alibi. Aixiaxixb?
et ’Axxixo? co n f., ad Gregor.Cor. 6 3 3 , 673.] :
[Proc l. Paraphr. in Ptol. p. 292, 12 : X^r^axiCouai
icpo? xob? aixiaxixob? to7cou?' qui;paulo post dicuntur
7rot7]xixol xo'TToqLoca quae causae sunt, efficientia. H a s e .T