127t a x p a
ticum certe illud non es t, sed Moschus 3 , 125 : Q? A
av dxouaaipiav xi psXioSsai; ’AxouGQp.s0a cod. Ven. iu
Athen, n , 49/i, 1) , ubi al. axouawp.s0a. Perf. ^xou-
cp.s0a , Intelleximus, Etym. M. 7 i 3, 27.]^
|| [[Confus. ^cav et -/¡xouaav, Dinarch; C. Demosth.
9 2 , 34. ’Axouaai et ireiaai, Xenoph. Anab. 7, 7, n
(19). Cum nomine axwv permutatum plurimis exem-
plis ostendit Dorvillius ad Charit. i 83 s. 3 1 1 .] | |
’Axo^pyjTOv, Hesychio aitXiqpwTOv., Scrib. potius axo-
p7)TOV. I . ' . r. vIj.
“Axo^ov, Hesychius [inter ’Axpav)j? et ’AxpaSavxov]
exp. aSpavyj, Imbecillum, Inefficacem.
"Axpa, ■?!, substantivum, Summitas, Culmen, Fa-
stigium. Bianor in Anthol. epigr. [7, Pal. 9 , 259] :
’'Hpnrev dxpyj? 8op.o? aOpoo?, Corruit tota domus a
te c to , vel a culmine tecti aut fastigio. [Cacumen,
Culmen montis, Callim. H. l)el. 1.04, 1 7 7 ; Paus. 3,
20, 5. Schjef. Summum fastigium rogi ap. Dion.
Cass. 7 4 , 5. Euripid. Troad. 1287 : yAxpa xsiyEwv,
Summitas moeniüm. Fragm. Arcliel. 24 : Ou yap uitep-
0siv xupLaxo? axpav 8uvdp.sc0a * quo loco illustratur B
JSschyl. Eum. 552 : AeitaSvwv (vulg. XsiraSvov) ouo”
67tep0eovT axpav. F ix.] Hue pertinet Kax’ axpa?, s.
Kaxaxpa?, quod vide in Kaxa. [A vertice s. culmine,
h. e. Penitus, 7cep0siv,.iXeiy, ap.uysiv, Horn. 11. Q, 728;
0 , 5 5 7 ; X , 4 1 1 ; Herodot;,6 , 18 ; Plato De legg.
909, B, et alii multi ap. Interpretes Thucyd. 4> i * 2 »
Valck. ad Eur. Phoen. v. n 83 et Blomfield. Gloss, in
iEschyl. Choeph. 679. He sych.: Kax’ axpv)? • xaxa xo-
pucpvj?, xaxa xpaxo?. Translate. Theopliyl. Ep. 43 :
Kax’ axpa? IXeiv x^v xoü ßaaiXsw? au¡ATuaOslav ,^A rch y tas
ap. Stob. Flor. 1, p. i 3, 42 : ’ASuvaxsi xax’ axpa? ysv-
va05jp.ev iravaXaOsw? ava0o?. Longin. 44 > 6 : Id <ppou- ,
pouvxa xov vuv ßiov xat xax’ axpa? ayovxa xal ipspovxa,
i. e. Prorsus. Proprie Homer. Od. E , 3 i 3, de turbine ,
navim feriente : ”EXaff£v piya xupa xax’ axpyj?, Desu- ,
per. Citavit partim Schmf.] Item Summitas montis,
Vertex s. Cacumen. G re g o r .: yExi rapl xou? 7tpo7ro8a?
xou opou? crrp£<po[A£0a , xr,? axpa? a7roXeiitO[A£voi. Axpa
pro Summitate, significatione generali, unde axpav
xou<pox7jxo? e^siv, ap. Diosc. 5, 77» Summitatem levi- C
tatis habere, p ro , Summum gradum levitatis. Quod
etiam dici possit axpdx7)xa xou<poxy|xo?. || Axpa, P ro montorium,
Pausan. [ 1 , 1, 5] : ’Atte^ei 81 cxaStou?
eixoGi axpa KwXia?. [Plato Critia 1x 1 , A : Haaa arco
xaj? aXXrj? ^itEipou ¡¿axpa irpoxsivouaa ei? xo itsXayo? oiov
axpa xsixai. Herodot. 4, 99; 7, i^ 3 ; 8 ,10 7 . Restituit
Apollonio Rh. tribus in locis Brunckius 1, 582; 2 ,
349, 806, pro vulg. axxi). Poet. ap. Plut. P r e c . san.
tuend. 1 2 9 , A , 7tovxia axpa. Pollux de scopulis 1,
n 5 : vAxpai ^EipiEpioi. I) Lingua terrae in fretum
excurrens. Citavit Jacobsius Winkelm. Oper. t. 2 ,
p. 7. Ejusdem Sendschr. v. den Herculan. Entd. p. 6
et Salmas. Exercc. Plin. p. 1 16 afferuntur ap. Krueger.
ad Xenoph. Anab. 7, 1, 19.] || yAxpa, axporco-
Xi?, Hesych., Arx. jEschin. (In Ctesiph. 633) : Ou Si’
evSfitav [A£v ypr,[Aaxwv svsxa ttsvxe xaXavxwv oi ?evoi xot?
©yjSaioi? xyjv axpav ou napEOooav; Plut. in Coriolano
[18 ] : ’Avayaydvxa? auxlv etc! xrjv axpav, eu 0 u? waai
xaxoc X7j? u7cox£t[A£vy)? cpapayyo?. [Thomas 29 : Ou jaovov
axpa itoXi? yj axponoXt?, aXXa xal axpa povov * ubi vid.
Stceberus. Xenoph. Hell. 4, 4, : Tijv iroXiv xal xrjv
axpav. Po llu x 9, 40 : ’AxpoiuoXi?, ^v xal axpav av Etitoi?,
xat 7coXi?. Ita capiendus Bianor ep. 14 , Pal. 7, 3 8 8 :
Ei? axpyjv tjXOe xupavvo^ovo?. Eurip. Orest. 85g : Opw
S’ oj^Xov ffxet^ovxa xal Oaeaovx’ axpav Schol. iotco? oöxco
xaXouu.£vo? • Xsyei Bk t^v 7rpwva. ’Evxau0a cpaoi xou? Ap-
yelou? ixxXrioia^Eiv. || ;Axpa urbs Africae ap. Hanno-
nem p. 24 Klug. Item vicus Tauricae Chersonesi ad
os Bospori P lin io , Straboni u ,^ p - 494
Sarmatiae ap. Ptolomaeum 3 , 5. vAxpai Siciliae urbs
(indeque Axpaiov Xsira?, mons ad quern ilia sita erat),
Thuc. 6, 5 ; 7, 78, Ptolomaeo Axpaiai 3, p. 178 ; dEto-
liae altera, Polyb. 5, i 3, 8 ; de quibus omnibus aliis-
que vid. Steph. Byz. et Intt. He sych.: BaXX’ I? yAxpav*
oi piv “Axpav irXyjaiov AegSou , oi St axx^v.] || Capitur
axpa et pro Extremitate, sicut et axpov alicubi Summitas,.
alicubi Extremitas exp.^[Plut. Ne suav. quid.
1087, F : Al Si f.Soval xa0a7t£p aupai icpS? Exepat? erEpat
xou owpaxo? axpat? ittiyEXwoat Stayeovxai. Axpai, Limites
Axpáya? 1272'
imperii, ap. .Nicepli. Phoc. D e velit. 3, p. 122, A. V. Ha- I
siusp. 5 i 3. F ix .J ’Axpavproáxp'íjv afferunt Etym. [5* j
16] et lex. meum vetus. || Hesychius quoque ait axp*
poni pro apx,^ vel xs'Xo?. Eidem axpai sunt xpóxaX«.
[Kpo'xaXa cod. « An àxxai? Infra : KpoxáXai* axxaí.»
Albert.]
II [Kaxáxpa? et xaxà yS? permutata in Eurip. Hipp.
1 356. yAxpYj et ¿xx^i conf. vide supra.]
’Axpáavxo?, itidem utaxpavxo?, Imperfectus, Infe-
c tu s , Irritus. II. B , (»37;)_: “A p p i Si Ipyov Aötw? |
áxpáavxov, Nobis negotium infectum es t, et tantum 1
inchoatum, q. d. Nihil adhuc promovimus, sed tantüm 1
in obsidione tempus trivimus. [Irritus, Successum |
non habiturus. Vox mere epica. Horn. Od. B, aoa: ]
OiJxE 0soTCpoTcÍ7]? V ob, yepail, ¡aú0£ai ¿xpáav- j
xöv* T , 565 : "Eres’ áxpáavxa cpspovxE? [somni]. Ita j
Quint. Sm. 7, 522; 12 , 526. Apollon. Rh. 4, 387 : j
T à uiv ou Óspi? axpòtavxa ¿v yaiY) ttegeeiv i, 471,
áxpáavxov as0Xov. Homerus ab Cumanis repulsus, ]
Kr,pa... x^v poi Osò? tona g e ysivopsvw Tcsp TX^oo^ai,
áxpáavxa cpspwv xetXyjÓ'ci 0up.ip, Irritam artem, Horn.
Ep. 37, 14. Etym. 52, 8, exp. ¿teXeíiotov , áxX^pwxov.
í - i i . F ix .]
= ’Axpáoa, Mesopotamiaí urbs. Ptolommus 1. 5,
p. 36o.
= AxpaSax7]ví) s. Axpa6axx7)v$), ^ , Judaete topar-
ch ia , ab ’Axpaéaxxà urbe. Plinius 5, 14, i 5 ; Jose- I
plius B. J. 2, 12, 4 ; 20, 4 ; 2 j A. J. 12, 8, i, quh I
bus in locis multa est varietas scripturae Axpafwrravi],
Axpa6£xxívvi,’Axpa6axivíi, AxpaSaxxiv^i e t ’AxpagaxrivYi, ;
de quibus omnibus deque prototypo ’Axpa&xm
vid. Spanhem. ad posteriorem locum t.‘ 1, p. 617 et
t. 2, p. 224. ’Axpaoaxvjvi) sine ènotata diversitate in
uno loco B. J. 3, 3SK? ’Axpa6am'vy) cod. Vat. in 1
Maccab. 5, 3, Axpa&xxx^v») Alex. Suidas : Axpai6axivi|
(’Axpaéaxivií) ' ovopa tco’Xew?. Fix.
[AxpayaXeT?. V. ’AxpayaXXiSat.]
= AxpayaX).íSai, oi, Gentis nomen iniquae, qua j
olim Cirrhaeos campos habitabat. dEschin. C. Ctes.
p. 68 (498). Suidas : AxpayaXei?* ovojxa eOvou?. Fix. j
* ’Axpayavxivo?, Y), ov. V. Axpáya?.
’Axpáya?, avxo?, 6, Nomen fluvii et urbis in Sici- |
l ia , cujus ÈOvixòv est ’Axpayavxivo?. Latini urbem Agri- j
gentum vocant, et cives Agrigentinos. [Urbs a fluvio
nomen accepit, quod in Sicularum urbium plerisijue
nominibus factum esse scribit Duris ap. Stephanum
B. v. ’Axpáyavxs?. Thuc. 6, 4 : TeXcoot Axpayavxa wxi-
oav XY)V ¡AEV uóXiv a“ ò xou ’Axpàyavxo? -iroxapou ¿voiXo-
Gavxs?, quod et Schol. Platonis ad Gorg. 35a (120
Ruhnk.) et uberius Pindari produnt ad 01. 2,14-16.
Polybius simpliciter Guvwvupo? ,x^ ttoXei Äoxauo?, 9, j
27, 5. Pindar. Pyth. 12 iuit. : Aíteoj g e , <piXáj)>«i>
xaXXÍGxa ßpoxEav tcoXÍoiv, OspGEcpova? Í80?, #xe «X0“1? j
67TI uaXoéo'xou vaíei?, ’Axpàyavxo? éuSpaxov xoXwvav, ubi j
tamquam heroina invocatur urbs, 6 Xóyo? anoxw'í ¡
7rpl? xvjv ^ponSa xv¡v ’Axpáyavxa, ait Scholiasta. Pyt • ;
6, 6 : ñoxap.ía Axpáyavxt. Fluvius ipse factus est Jo- ;
vis et Asteropes tilius, quem ab ilio distinxit non ;
recte Steph. B. /Elian. V. H. 2, 33 ^’Axpayavxivoi Sexóv ;
E7T0JVUJA0V xvj? ttoXew? itoxajAOv iraiol ápaíw ElxauavT«
) 0UOUGIV. II Ad genus quod attinet, fluvius peI,®ein,
telligitur masculini esse generis, úrbs autem^ Axs#
ya? Pindaro quidem audit ejusque Scholiastis, a
aliter. Ex dElio Dion. quum retulisset Eust. i 39°> & ’ ,
Tapa? et 6 Axpáya?, Attica haec esse subdit, iva ^
A-xxixai?X é? eg iA io v u g io ? lics^Épyfixar aXX.w?yap
xal ■#) Tápa? xal -f¡ Axpáya?. Atticismum e 1 ’u
novit 7, 46, ubi eum notavitgl. cod. Aug., e tc. 5o>
adjungendus Polyb. 1, 17 , 7; 9> d f f l E I n
normse addictus videtur Diodorus feminino usuS J
25 ; i 3, 91, masculino autem o í 53 ; 1 9 ,7 1»et aUL tur
"Wesselingio 20, 2 6 ; nam quod ibi vulgo leg®
x V e Mss. mutavit « secutus scilicet G recum mor _ ^
aliter ipse judicans ad Ecll. 22, § 14 > P- 497»u a
verba ¿icl xíjv Axp. « D iodorus, inquit, si paU ^
librariis depravatos seposueris, locos, W Axp- ^
c a t ; aliud excerptori placuit.» Non aliud
gitur 1. 23, § 2, p. 5o3, i . Lucian. Phalar. ab o .
cit. i , 14 : EuqaoOs uTrlp x9j? ’A x p à y a v x o ? • Altero ^
6 : ’Ex xou ’Axpàyavxo? ápxi xaxa7CE7cXEUxw?.
a x p a r j ?
Strabonem. Quae qui ratione aliqua expedire ■
aJ|jt masculinum genus proprie a colle in quo urbs
nomiftjl sita erat repetere possit, unde Virgil.
En 3» 7°^ : Arduus inde Acragas ostentat maxima
|oii"e moenia : sed simile nomen Tapa? in ipsa po-
• SDterminatione illius generis causam esse quaeren-
Jimostendit, quod quomodo et in femininum abie-
¡. explica tione non indiget. || Est quoque nomen
[slatoris. Plin. 33,1 2 , 55. || Pindar., Empedocl.
Diog. L. 8, 54» 62 et 6 5 ; Scymnus 292, unde et
loiies ’Axpaya? dicunt, Herodot. 7, i 65. Fix.]
=AxpayYl? , Hesychio [cod. axpayl?], Etymologo
rc2 m et.Le x, meo vet. est ¿gOevI?, Imbecillum :
[lem ^aÀ£7iòv, SuG/spÈ?, GxXrjpòv, auGXYjplv, Difficile,
Intractabile, Durum, Austeruin. Adduntque Etym.
et Lex. meum vet., àxpayyl? dici etiam xò <xel xXaiov
! rai^iov Semper vagientem infantem, ut sit deriva-
tum ex a epitatico et xpa^o). Item àxpayyyj dici xà ¿Nuvola
: cujus postrema signif. memiuit et Hesych.
fSuv. Xs$. XP* 36 9, 17, proparoxytone Axpayys? •
oxpa/oXov, ¿gOevI? , yaXsTro'v. lllud ¿g0evI? Kusterus
refert ad axpaxs'?. In dEsch’yl. Prom. 8o3 : ’0 ?uGxop.ou?
vip Zvivò? axpayEÌ? xuva? ypuTta? tpóXa?ai, al. codd.
àxp«YYe’’?> Schol. expl. ainóvou?, inepte. Pertinet enim
hue explicatio quam dant Gramm. àxpa^oXo?, axXvipl?,
qu® egregie, concordat cum etymo, quod nisi fallor
olim ex Hermanno audivi, videlicet ab axpò? et ayajaat
repetendum, ut àxpayij? sit Is qui habeat indignatio-
nem vehementissimam, Qui sit iracundus. Kursus
Hesych. sec. cod. : ’Axpayvj? ( i. e. axpayi]?, ut habet
Cyrill. Ms. Brem.), ¿7ra^0Y)?, correctum a7re^0ii?. Fix.]
’Axpayov, Hesychio [inter AxpapujXa et Axpavl?]
iiiap^ijriGTOV, aaxspyl?, Non perflatum, Inamabile.
[Infra Axpoxov .cum eadem interpretatione ¿Siap^i-
hktcov. Kusr. Et Axprip.opov • aaxspyÉ?. I. Voss.]
[Xxp^Savxo?, 8, ^.J AxpaSavxov Suidae, [ 2 uv. Xs^.-/p.
366, 4] et Hesychio ü g e ig x o v , ¿GaXeuxov, axivr,xov, ln -
concussum, Non agitatum, Iminotum : Quod nimirum
ou xsxpaSavxai : vel etiam Quod nequit xpa$aivea0a i,
Concuti et quassari. Philo De V . M. 1. 2, [656, B,e=2,
p. 136, 40] : T à 8s xoóxou pova ßlßaia, àaaXsuxa, axpà-
ima. [Clemens Al. Psed. 2 , p. i 53, A (179, 36) :
iwua aaaXEyxov oivw xal ¿xpa8avxov. H f .m s t . Philes De
pr. an. 48, 1 1. J a c o b s , lo. Damasc. t. 1, p. 628, B ;
Theodor.,Metoch. 186; Theodor. Pr. 3, p. n o ; Aga-
pet. Sched. ,i3 ; Suicér. in Thes. s. v. Fix.]
i i ’AxpaSdvxw?, S ine vibratione. Nicomachus Harm.
1, p. 8 ed. Meibom. O s a n n . Nil. Epist. p. i 3 2 , 14 :
’Axp. IX7ciGa?, Inconcusse sperans. H a s e .
* ’Axpaei. V . Axpavi?.
['Axpavj?, e?.] De ’Axpaij? non consentiunt inter
se Grammatici. Nam ’Axpa^? avspo? Horn. Od. B, 421,
[S, 253 et 299, de Borea, et Zephyro] secundum
quosdam est 6 axpw? àsl?, quod exp. Flans in superficie,
Flans per summa; secundum alios est 8 axpa-
w?, et 8 ap.iy.ii? xal xaèapò?, s. fibcpifrrj?. Vide Eust.
i qui et eùxpaìi? ibi scribi testatur [p. 1462, 49; 1759,
! 60. Eadem varietas in Hesiod. Op. 592 et in Apollon.
! Rh- 2, 721. Ssepius ap. hunc legitur, r , .6o 5 : Tóìgiv
«ùu,pap plv aev xoil ¿7x1 xvÉcpa? o3po? 7tdy/u pdX’
I ¿tp«ri?- et similiter 4, 1224. Cfr. Orpheus Arg. 483
ct 1148. J a c o b s . In pedestrem orationem receptum
j Aristid. Or. 24, p. 3o2 (532) : Kal Itte 'ttv e i ßopsa?
I Hesych. : Axpavj • axpw? itpoeóvxa (ita cod .,
i emendatum Tivlovxa e Schol. Horn. Od. B , 1. c., unde
habet Hesych.), o u te a»o8pS)?, o u te IXXstirdvTii)?. Etym.
5®, 5 : Axpasi Zs'pupw • x£j axpw? às'vxi xal itv e o v x i •
I ^ xaOa plv, ^ 7tpo)xo7ivouv, rj 8xi xax’ axpov ej(Ei
j ”lv ÖEwpiav. Ante ttoXuv excidisse axpavj vel per negli-
I ßcutiam esse omissum, observat Anonym. Ceterum
1 ][el e comparatione similium compositorum ¿Xiai)?,
ouGavj«;, eüai]?, 4«ii?, cogrioscitur, veram esse expo-
;-Wionem 6 dxpw? äeI?, Acriter, Summe flans, Vigenti
“••mine spirans, quod cum pronum celeremque fa-
uiat cursum, hinc Secundus : Axpasa* oupiov, Hesych.
EvOevSe 6pp.v)0svxE? etcXeov axpasi, Arrian. Ind. 24, 1,
! ab Schneid, indie. Idem hue retulit Cicer. Ad Att.
I l0> ubi Perturbatoaequinoctiò opponitur àxpal?,
9Ujd de Liquido nec turbido iutellexerat Ernestus.
sane prorsus abest alterius etymi sensus, a xe-
THES. L lifG . CR/EC. TOM. I , ,FASC. IV.
axpaiitaXo? 1274
t pawuiai videlicet ductus, qui et in Eunapio emicat
de Austro loquente p. 4 1 : *Av pt-ij xaxairvEUGvi voto? Sxpai)?
xal apixxo?. fi Media syllaba semper longa. V . Spohn.
ad Hesiod. Op. p. 58 ; Hermann, ad Soph. Philoct. v.
817. Fix.] Animadverte autem Eust. ¿xpa-)-,? a particip.
• ¿si? deducere; est enim eadem et ceterorum compp.
1 ratio.
= ’AxpàO, Mauritania oppidum. Ptolomseus 4>
p. 228.
= yÀxpai , ai. V. vAxpa.
[ ’Axpaia, «ai? 0r,XEia. V. ’Àxpsa. 11 Nereis. Hesiod.
Theog. 249. Filia Asterionis Pausaniae 2, 17, 2,
q.uae monti nomen dedit. ||.Cognomentum complu-
rium Dearum, Junonis, Vèneris, al. vid. s. ’Axpaìo*?.]
^ ’Axpai[/.t»)v forma corrupta ex ¿xplp-oiv legitur in
Epiphan. ab Hemst. indicato Haer. 67, p. 7 17 , C :
Ouxoi 81 ói? axpaijAOVE? [tanquam primarii] xal (aei^ou?
I? SoxEpov ÌT7|pouvTo ‘ et 720, D; sed integriorem ipse
formam habet p. 1 107 , C : Ilapà voi? dxpÉpoGi tpuXàa-
GEXat. V. ’Axpspuov.
B ’Axpaiviai, Hesychio sunt at 7rpwxai xvj? 0aXàacY)?.
Sed suspecta est ea vox. [Codex quatuor deinceps
glossas ita habet : Axpai. xporaXa. axpaia?, àxpoi?.
axpaivfai?. Turn novo articulo : Axpaivsi. dxpaxst ai
•jrpSxai Tcpl? 0aXaGG7]?. Ultima recte ab Musuro trans-
posita sagaciter restituit Albertus in Add. : vAxpai
vvjs? • at TrpSpai it. 0. e Schol. ad II.' 0 , 654.]'
’Axpa(v£i, Hesychió àxpaxEt, Incontinens est. For-
san scr. dxpaxaivsi. [Axpavsl* àxpaxEÌ? ab ¿xpavvfc.] •
’Axpaìo?, a ia , aiov, i. q. axpo?, unde et xa axpaia
substantive posi tum pro xà axpa, Exlremitates corp
oris, ap. Galeri : Msxà xyj? xwv axpaioiv ^u?ei»)?. Alibi
pro eodem dicit àxpwxripiojv. [Id. De morb. temp.
[ t / 7 , p. 295, E : “ÌApa xava^ucsi xwv àxpaioiv, ubi cod.
Reg. xwv dcxpwv. Est autem alia scriptio ap. Hippo-'
cratem axpsa pro axpaia (v. Foes, in OEcoriomià),
quae, nisi pluribus exemplis esset propagata, facile
alicui iotacismi depravatio videri possit, présertim
cum nominis tertiae declinationis nullùm aliud vestigium
exstet. Galen, ad Hippocr. P red 1. 1, p. 70,
C. G (yAxpsa lir’ ¿¡xipo’xEpa xa^ù p.ExairiiTTOvxa^ scribit in
Comm. t. 8, p. 729, D : Axpsa SvjXovoTt ttoSe? xal ysi-
ps? EiGtv, xal wxa, xal £l? x. x. X. Id. ad ejusd. De arde,
locum t. 12, p. 334, D : 'A? E[ATcpoG0£v wvopaGE xEcpaXà?
xv)? xàxw yÉvuo? àxpEa vüv 7rpoG7)yópEUGS. Fix. Oppian.
II. 2, 395 : ’Axpaiyj? [polypi] xotuXy]8o'giv , Extremis
acetabulis. W a k e f . ] ,
Il ’Axpaìo?, factum ab axpa, significante peculiari-
ter Arcem, unde Venus ’Axpaia ap. Paus. [ 1 , 1, 3 ;
2, 32, 6 ] , Quae est in Arce , •#) Iv ’AxpoiroXsi, et J.
Poli. [9, 40] : ’Axpaìoi 0sol, inquit,- oi év AxpoitoXsi,
ot xal ttoXieì?. Apud Eurip. autem [Med. 1369 : ’Etteì
Gtpa? xv)8’ lyw Oa^w /spi cplpoua’ I? ^Hpa? xÉjàevo? axpaia?
0Eou] Juno ’Axpaia, Quaì arcibus preest. [«Fai-,
sum es t, quod dicit Schol. ■xapà xò |v ¿xpiwto'Xsi I8pu-
G0ai. Locum sepulture extra Corinthiorum fines situm
fuisse osteridunt proxima verba Medese. Liv. 32, 2 3 :
Promontorium est adversus Sicyonem, Junonis quam
vocant A c re am , in altum excurrens : trajectus inde
Corinthum septem millia fere passuum. » Elmsl.]
D Apud Hesych. tarnen legimus ’Axpia, Minerva, ap.
Argos, èitl xivo? axpa? ISpup-Évr), a qua et A crisi us nominates
fuit. Addit autem, Junonem quoque, Dia-
nam, Venerem ita dictas, quod essent si tie èit axpw.
Ita enim ap. eum legitur, cum prius scriptuiri sit lis
axpa?. Sed et ante irpoaàyopEuojjisvY) déesse puto ouxw
ap. il him; [ ’Axpaia maluit Kusterus ad Suid. v,
Atgj-aiyo?. V. Apollod. 1, 9, p. 108 et Intt, ad Hesych.
1, p. 202, not. 16. ’Aaxpaia prava est varietas
in altèro Paus. loco et in Apost. 1, 82, quein correxit
Wessel, ad Diodor. 4, 54- Tuyv) ’Axpaia ap. Sicyonios,
Paus. 5. Porphyrium De antr. Nymph. § 10 :
Tspov vupcpwv oux ¿pEGXidSwv, ouSl axpaioiv, àXXà vaiSwv,
affert W a k e f . @sol àxpaìoi in numis Mytilwiensium,
Arcis et urbis presides,, ut vult Eckhel Doctr. 2,
p. 5o4 ; Zsb? ¿xpaìo? ib. p. 5o8. H a s e . ||’Axpaìov
XItoc? , nomen pr. montis v. s. yAxpa.]
[ ’AxpaiicaXo?, 8, •?).] ’AxpaÌ7caXa cpapuaxa, Medica-
menta crapulìim arcentia, Quae non sinunt caput dolere
e x vino. [Theophan. Nonn. c. i 4 'u b i cod. unus
*160