ArjXioi?. Plures, animadverrit Siebelis ad h. 1., de Athe- A
narum arce scripserunt, quorum libri sæpe ita ci-
tan tur, Ilepl ¿xpoiroXet«)?. F ix.] _ .
|| [Transfertur comparando ad a lia , quæ arcis
instar præ ceteris eminent et tanquam caput sunt et
summum, vel etiam quæ firma et inexpugnabilia sunt
et aliis munimentum et præsidium. Theogn. 233 :
’AxpowoXi? xal Trupyo? fH$ xeveocppovi o^pto, ut Eurip.
Med. §94 : Tupavvou? TtaïSa?, epupa Soipaffiv, et quæ
similia congessit Tafel. in Dilucc. Pind. p. 76. Ita
Corinthus Simonidi ¿xporcoXi? ‘EXXavoov, ap. Athen.
i 3, 573, E , ut Africa C iceroni A rx provinciarum. Ari-
stid. Pan. p. 197 (343) : Xpvj ... ôpSç tocncep àxpo'iroXtv
«riva 7) xopucp‘)jV vopicravraç xrj? 'EXXaSoç ... xr|v ttoXiv.
Plut. Crass. 14 : 'Fvrpiaccpsvoi axpaxeuptaxtov ijyepoviav...
üjuTCsp Iv axpoTtôXsi [Cæsarem Pompejus et CrassusJ xa-
Ts<m)(rav. Dionys. ap. Euseb. Præp. ev. 14, p. 779> ^ :
KetpaXrj? ^yspovia, xal itepl xov lyxecpaXov, totnrep apyovxa
ev axpoTCo'Xsi, xtov aîcôrjuscov -4 Sopucpopia. Plut. Symp. 3,
p. 647, D : Ai xtov avôcov airop^oiai... ¿Ttoxeiy/Çouci xr,v
xstpaXrjv ¿tco xrj? piOr)? <5>? ¿xporcoXiv. Præivit in hac me-
taph. P la to , cui caput tamquam a rx corporis in Tim.
70, A : 'OïtoY ex xrj? axponroXew; x5> iTcixaypaxt xal Xoyto
p.rjoau.rj ireiOecyO'ai exov OeXot. Polit. 8, p. 56o, B. De ca-
pite formosi pueri Philostr. Epist. 6 1 , p. 943 : Ei7tep
ye oeï xal xauxrjv xrjv axporcoXiv p^ ^iX^v ôpaaOai, quem
locum cum similibus attulit Jacobs, in animm. ad Phil,
lmagg.-p. 52 6 .Galen. De rem. par. 1 . 10, p. 5 7 5 ,B ;C ic .
De nat. D. 2 , .5 6 5 Eust. Op. 272, 9 1. Eleganter ap.
Stoicos, M. Anton. 8 , 48 : ’Axpo'ïroXi? Icmv 4 IXeu0spa
■rcaôcov Siavoia. De rerum humanarum expugnanda
cupiditate velut arce quadam munita. Epict. Diss. 4 >
I , 86 : M'4 xi tt|V Iv 4pïv àxpoTcoXiv xal xoù? Iv xu-
pavvou? àTtoêeêX^xapev- et § 88. Euseb. ap. S tob. Eclogg.
t. 2, p. 414 : ‘0 8 o?... eùpér] peypi xrj? IYi xijv ¿xpo'iroXtv aù-
xoïï xoïï xxXoïï, quem attulit Schæf. Demades in Ejusd.
Flor. tit. 74, n° 56, p. 443, ab Jacobs, cit. : ‘H alSw? xoïï
xaXXouç àxpoTroXiç. Ita sæpe Patres, ut notavit Suicerus,
in bonam plerumque .partem, interdum vero et in
màlam, v e lu t Chrysostomo ap. eund. lucri cupiditas
dicta 4 axpoîroXi; xtov xxxtov et similjter Basil, ôreepri-
oaviav vocat àxpoixoXiv voorjpaxtov. F ix.]
Il Fuisse autem vocatam ¿xpoicoXtv,. quæ prius ap -
pellaretur iroXi?, Pausan. testatur in A ttic is, [26, 7] :
T 9j vïïv àxp07CoXet, xoxe 8è ¿vouaÇoptevr) rcoXei. A t Thuc.
non dicit nomen tcoXsw? habuisse duntaxat, sed fuisse
iroXtv, 2, [ i 5] : To oè xpo xoùxou 4 ¿xporrcoXt? 4 vïïv oôtxa,
iroXi? 4v, xat xb uY aux7)v irpo? voxov paXicrra xexpappevov.
Quem sequens in Panath. Aris tid essc r ib it [8 9 = 1 7 1 ] :
'H itaXai pèv 7toXtç, vïïv os axpOTCoXiç, xopucprj 7capa7tXr)-
oiojç, ou)' à ; x. x. X. [Poil. 9, 40 : T a Sk Svjpouta àxpo-
ttoXiç , 4v xat axpav av sitcoiç xal itoXtv, xal xou? Iv aùxrj
0eob? ¿xpaiou? xat ïtoXtetç ... xa^a Sk xal xrjv axpouoXtv xat
¡ÜaaiXeiov av xtç etiroi x a l xupavveîov. IIo'Xiv ap. Atticos
scriptores sæpe, Arcem Athenarum significare, multis
ostendit Hemsterh. ad Plut. 772. In Isocrat. Dicæog.
55, 26, Bekkerus : EU x4v itoXiv xexo'ptxaç, ubi axpoTto-
Xtv legebatur. Contra in Paus. 6, 8, 4> loco editi axpo-
TroXet cod. Mosq. 7ïoXsi.] Dicilur et axpa tco'Xu; StaXsÀu-
psvoiç pro txxpoTToXtç. Callim. in Hymno in Jov. [82] :
nÇso o’ auxoç Axpvjç ev TtxoXieatrtv l7co>|/io;. [Præivit Horn.
II. Z , 257 : ’Eç axpyjç icoXto; Au ®vaffXe‘v *
3 17 : ’Ev tcoXs i axpï), u t v. 88. Sed conjunctim in Od.
0 , 494 : Ov tcox* Iç àxpoiroXtv SoXov 4yaYe ’OSucrasuç-
et 5o 4- V. Apollon. De synt. 1, c. 2, p. 8 Bekk., Suid.
in 2 âpou uXï)s<T<jr,ç, Hesych. v. axprj? yctiXtoç.] TJtuntur
vero et O ratores hac dissolutione nominis compositi.
Fin Strab. 17 , p. 832 (1189, C), pro dxpo7to'Xet codd.
Mosq. et Med. axpa 7tbXsi.] Quin et axpa per se posi-
tum , Arcem nonnunquam déclarât. [Thomas 29 : Où
povov dixpairoXtç 4 dxpoiroXiç, ¿XXà xat axpa [jio'vov.].
[ ’AxpoicoXti;,- Libyæ oppidum, itemque Ætoliæ,
teste Stephano B. Et oppidanus ’Axpo7roXix7)ç. Aùvaxat,
addit idem, xat ’Axpom>Xiebç ôç TexpaTCoXteùç. |J ’Axpo'-
7toXtç, Iberorum in angustiis Caucasi u rb s , ap. Dion.
C. 37, 1. H Cognomen Horn. Inscript. Grut. 3o 8, 6 :
Claudia Acropolis Aug. Lib. sacerdos Matris Deum. ||
Acropolitis fidicinæ nomen latere sub Acropolistidem
in Plaut. Epid. 4> 1, 4 *> viditValck . || Nomine Ac ro-
politæ, familiæ proprio, non.a patria repetendo, ciaruerunt
magni logothetse in aula CPol. Georgius et
filius Constantinus. Fix.]
= ’AxpoTtoXlxvi?, Incoia arcis. Malal. 9, p. 278 (aiß
22 Bonn.) : vE xxk js ... avw si; x4v xaXoup.évY)v àxpó-
ivòXtv [Antiochise] si? xò opo? xyji aùxrj? Avrio^etaq xiic
psyaXyj«; Syipto'cnov Xouxpòv xoì? aùxot; àxpOTCoXixat?. Ex,.
b ercino. V. ’AxpoYoXi;, il. pr.
AxpoxoXoi, 6, 4 (rcoXsw), Altissimum habens verti-
cem, Cujus summitas. ipsum polum attingit; et e consequent
Excelsus, Prsealtus, Sublimis : ut àxpóroXa ■
opri, velut II. E , [ 523, iterumque Od. T , 2o5|: ’Ex’ I
axpòTCoXotaiv opecrcrtv, quasi quis dicat Coelestia, inquit
Eust. [ 5 7 8 ,35] , utpote quorum verte x ad altissimos
polos videatur pertingere. Cujusmodi hyperbole Lat.
etiam p o e t* de altissimis montibus utuntur. Fortasse
tarnen et alia hujus signif. ratio afferri possit. [Repe-
tendum perinde ac geminum oto-reóXo^, a v. icsXw, Qui in
alto est, s. Qui altus est (’Axpoito'Xottnv àxpwpeian; Suid.,
xopucpai? Eust. 1862, 2 1, e vett.), quae tam manifesta est
originario, ut mireris gramm. Eust., Apoll., Etym.M.,
B Ilesych., in alia omnia aberrasse. Erravit etiam HSt.
in prosodia, notanda, licet praeter schol. Lips. Eust.,
Etym. 93, 34,Philem. 14, al., jam docuerint hoc genus
adjecrivorum, si cum praepositione composita sint, in
antepenúltima accentum h ab ere, in penultima, si
cum nomine. Affert praeterea Hesych. e x alio auctore:
’AxpoTCoXov (sic)* eprjpiov, evvopov (In quo pascitur).
Ruhnk. Ipr,u.ovo¡jiov, sed nihil mutandum esse ostendit
Apoll. : ’AxpOTcóXoi? * Ip4poi?, d)V icepl xa axpa xoXei xot
ftpa. F ix.]
’AxpoYopo? [imo áxpo7cópo?], ov (7ceipw), Acutus extrema
pa rte, Extremitatem acutam habens. Proprie,
In extremitate transfigens, xaxot xo axpov ireipwv. [Imo
Summa parte transforans. Etym. M. 53, 39 : ’Axpo-
irópoi oSeXoi, oí? axpoi? ueípexai xa xpsa.] Epith. est
ap. Horn. xtJiv 86eXwv, Veruum : Od. F , [ 436] : Qtttwv
S’ áxpoTCopou? ¿SeXou? Iv ^epaiv eyovxeq.
II [ ’AxpoTCopo?, ov, In summa parte perforatus. Non-
nus D. 2 ,2 , CTjpiylj. Schneid. || In altum tendens,
In alto gradiens (itópo?, Tuopsúouai). Id. 46, i 36 : I'/vs-
C (jiv axpoTtopoioiv av^is xiova ßatvwv * 25, 37 •" A^ov
áxpOTCopwv TcecpuXaYpévo? SXjxa ttsSíX w v . F i x . ]
’AxpoTüo'pcpijpo?, ov, ln extremitate s. summitate pur-
puram habens, In extremitatibus et limbis : ut vestimenta
quorum fimbrias et limbi sunt purpurei.
’Axpo7TO<i0ía, 4 , et ’Axpoiro'cOiov, xb, Summa s. Pro- I
minentior praepulii pars : xb iroaOr)? irpou^ov, ut J.
Poli, i [imo 2 , 1 7 1 ] exp. iTO<j0riv nominari dicens w
Í É oúp-ÓOpa Seppa, P ellem, qua integitur urinas meatus.
[Rufus p. 3 1 : Tb rapa? xou xauXoìi ßaXavo;, xa. to
oeppta xb wept aùxrj 7cóff0r), xal xb eayaxov xrj? ^ TroG0r¡<
axpoTCtiaOtov cfr. p. 5 i . Heliodor, in Oribas. Mai. 189 : ■
‘Payaoe? yívovxat Iv xr¡ TtocOrj, p.áXtcixa Se Iv xrj axpoito- I
c0ta , et ssepius postea. Ut Rufo, ita Isagoges auctori,
notante F oesio, to < j07] , Cutis quae gíandem tegit. Sed
Auct. Definiti, med. in Galen. Opp. t. 2, p. 274, P =
Tb oxeicov x4v páXavov Ttdc0rj 4 axpo7roa0ta xaXeixai.J
Hippocr. Coac. progn. [19 9 , B ] : Neupov Staxoirsv, ri
yvàOou xb Xenxbv, 4 àxpo7coa0tr), où oupwpùexai. [Simili-
ter Aphor. 6, p. 1267, A. Add. De morb. 1. 4» P-
D 26. A n g l.] Gaza axporeouOiav simpliciter Praeputium
•vertit ap. Aristot. cum a lib i, turn De part. anim. 2»
i 3 [41 , 2 2 ] , ubi philosophus ait : Atb xal oup.©uetai
ouxe ßXe'papt? oùxe áxpo7roc0ía , Sxt aveu capxb? Sepp«-*
slai. [Schneid, ad ej. H. A. t. 3 , p. 4 1 - Apud Hesyc
v. KuvoSécrpy] depravatum in áxpoTtáOeta.]
[ ’ÄxpoTco'aOiov. Y . ’AxpoicoaOia.J _
s £ ’Axpo7co<jia, 4, Summa vini intemperantia. Legeoa-
tur in Theopompi 1. Excerpt. Eolyb. Peir. (1.
4 Schw.) : ExicaOrj yeyovóxa icpò? xát? àxpoTCOffta? > 3
Valesio e Suid. v. Ix7ta04? correctum ¿xpaxo7cou a?^
solènne in hac re voc., quod quin verum sit tan
minus dubitari potest, quod in Polluce
mili ter deminutum verbum àxpaxoiroxeìv suo !•
dimus, neque alteri ad opitulandum adhiberi poss
singulare áxpo7cóx7i? recentioris poeseos. Fix. ,
’Axpo7coxéca, Intemperanter bibo. V. ’A x p « ^ 0'1* '
* ’Axpo7tóxr)?, ou, 6, Vehementer bibax s. bi os
Nonnus D. 14, 108 : ’Axp07cdxr)? Sè nexpatw y£
q»iXli|noí ,Ì!T7rexo ^ripeù? * 19, 3 io . F ix. 29, 24h.
Const. Manass. Chron. 2027, p . 80 Meurs. : rû ç áxpo- a
ycíXiL úypo?, d)"ç y^oïpoç ¿xpoTCOXT)?. S c h æ f .
* * ¿ ’AxpoirouSl?, adv., Extremis pedibus. Choerobosc.
jn Bekker. Anecd. Gr. ind. v. atcpvvjSiç. O sa.n n .
S ’AxpoVouç, oSoç, ô, Extremus pes. Palladius in
ilippocr. libr. De fract. t. 12, p. 285, B : Ï 2ç Iirl
xvr,p.r)Ç xXao0eio7)ç xbv axpôiroSa Seap.eîv. Aretæus De
oui’, morb. ac. 1, 10, p. 9 1 , 23, ab Kall. alla tus :
Kpswv àxpoTCoSeç Iv yyXolai xaxepol, quum divisim exhi-
beat De caus. diut. morb. 1. 1, 9 , p; 38, 16. Hanc
non legitimæ compositionis vOcem, ait Lobeck. ad
phryn. 6o3, in medicis quidem non magis quam áxpó-
yetp, SpOoxmXov, atque similium rerum vocabula suspi-
cionemrecipere; sed Pausaniæ concedendam esse ne-
gavit, ap. quem 2, 4» i , pro vulg. : IIpo<ni)7cov Se xal
ysîps? xal axpo7toSe? eîcii Xeuxoïï Xi0ou, rescribi jussit* cum
liarkero axpot 7roSeç, atque in aliis omnibus locisPaus.
locutum esse. Assenserunt Schneid, et Siebelis. [Vox
ap. astron. quoque frequens. Ptol. Almag. t. 2, p. 52*
42 Hahn, de stella ad extremum pedem dextrum germini
occidentalis : cO Im xoïï Se^ioïï axpôiroSo? xoïï b
fyoupevou StSupou. Id. ib. p. 3 2 , 28, 36, 3g ; 5o, 16 ;
56, 39, 4ô ; 70, 14 ; 8 9 , 12. Plur. Paul. Al. Apotel.
p. 8, 24 : Kuptêuet Se iceXpaxiov xalxwv Xeyouévcov axpo-
Tiôotov. H a s e . ]
* ’AxpoTTpeiavov, xb, Summum cacumen. Nicet.
Eugen. 3, 87 : Tb psv yap axpoYpep-vov lyyùç aî0epoç.
Boisson. 6, 529 : axp07cpép.vwv avaSsvSpoxapnia?.
Struv; '■ '• ' v •
= ’Axpo'7cpwpov, xb, Summa pars proræ. Strabo 2,
p. 99 et 101 ( i 56 C , D ter, et 15 9 , C). H e m s t .
= ’AxpoYxepov, xb, Summa ala. Crinagor. 5, Pal. 6,
229 : Aîexoïï ayxuXôyeiXou axpoTuxepov S^j. B a s t . Apud
Oppian. C. 4, 127, axpoYxepa cpwxôiv, V ir i, qui in extremis
cassibus collocabantur, alias ab eodern áxpóXtvoi
died. S c h n e i d .
= ’AxpoYxoXt?, poet, pro axpoYoXi?. Eurip. Or.
1087 :Tí)v AeXtptS’ IX01OV, <I>wxéwv áxpoicxoXiv. Antonius
Arg. in Anth. Pal. 9, 102. S c h æ f .
’Axpo'p^iÇoç, ov, In summitate vel ln superficie ra-
dicem habens, Altarn et profundam radicem non
habens : axpôppiÇa SsvSpa exponunt, Arbores quæ non
agunt radices in profundum, quasi xa xaxà xb axpov
pifov vel ^i^a; e^ovxa : unde ap. Basil. [Horn. 5 in
Hex. t. i , p. 63, A ] axpdppiÇa SevSpa et ßa0up^t(Ja opp.
Sic axpopßi^o.? dicitur 6 xaxà xb axpov pi^av exü)v > v e l
4 £YOU(Ta.’V1;'!?!¡'
Axpoßßiviov, xb, T o ta nasi summitas. A Cam. exp.
Totus ambitus narium. Apud J . Poll. [ 2 , 80] axpopi-
viov unico p. [Ms. dxpopßiviov, ut paulo post al. &7roß-
piviov, al. &7copívtov. « Extrema nasi pars rotunda s.
acuta, Pilu la, Theoph. Prot.^ 866 i. q. <j©atptov. »
W e ig e l. 0 - í ¿iu]
Axpopßup,iov, xb, Extrema s. Summa temonis pars,
Summus temo, xb xoïï ßupou xeXoç, xb uitepOev IxSeSs-
pivov xw Çyyw, ut J . Poll, tradit [ 1 , 146. Cfr. Scheffer.
Be re vehic. in Gronov. Thes. Suppl. t. 5, p. 1071,
ö. Ö ] ;
[De axpoßßupioi? varie ornatis, u t interdum capite
pantheræ, egit Viscont. Mus. Piocl. t. 4 » P- 55 (b). H Hm m ii Axpoç, a , ov [ab ax4 Philoni in Etym. 53, . 4, ut
proprie sit Acu tu s, Cacuminatus], Summus, i. e.
Extremus. [II. E , 336 : vAxpr)v ouxaxe y.eïpa* I I , 640 :
lu xecpaXrj?... I? TroSaç axpouç. Platon. Tim. 76, E :
Etc axpotç xoïç xàXotç1 Phædr. 2.64, C : Meaa x’ eyetv
xat axpa. Unde xà àxpa, Extremitates, de q. infra,
hi Paus. 2, i l , 6, e cod. Mosq. receplum : <I>alvexai
T0U áyáXfjtaxo? irpdaoincov povov xal axpat yetpe? xal
W)ôeç. Vulg. ôfxpa, quod et alibi^peccatum notât Siebel,
nom. 11. P } 599 : BXrjxo ybp wptov Soupl ... axpov Im—
AiySvjv. Unde Lucian. Nigr. 36 : vAxpov ¿7ciXtySyjv àiuxe-
Ja i> f[ui pro adverbio accepit axpov.] ’Axpoi? Saxxù-
'O1? aTtxecOât [Zenob. 1, 6 1 ; Diogen. 2 , 1 0 ] , prover-
laliter, Summis digitis attingere, quod etiam dicitur
<i’imoribus digitis. [Himer. Or. 23,- § 12 : OùS’ av
#xp>j Ttoxè x4 yetpl rcpotni^o). Aristoph. Lys. 44.3 : E ï x’
?a> Vvj xr,v <I>wàq)opov, xrjv ^eîp’ axpav xaúxr¡ irpouoiaei?.
constructione paulo magis recondita Ëur. Iph. A.
940 : Ou£ èt^sxat avi^ 'Ouyaxpb? ’Ayapipuvtov áva^ , Où‘S’
et? axpav y^etp’, «Suxe TrpoußaXeiv 7re7cXot?.J Sic in «xpwv
3vu)r(ov ßaSt^etv, itidem proverbialiter, Summis pedum
uriguibus ingredi. [Plato Lach. 18 3 , B : OuSb axpt»
7uoSl lutßaivovxa?. Eurip. Ion. 116 6 : ’Ev S’ axpoiat ßbt?
irodl, ubi Pensilem gradum ex Appuleio conf. Wakef.
Iph. T . 2 5 1 : Axpoict SaxxuXoiai 7uop0(j.euo)v l)^vo?. Posi-
dipp. Ep. i 3, Plan. 4> 275 : Tiirxe 0 In’ axpa ße&rpca?;
B. ’Ael xpo^dto. Liban. t. 4, p. 162, 19 : Öi fxev Itc’
axptov rcopeuovxat SaxxuXwv, 0! Sk ¿Ttrr^aaiv. S c h ie f .
Lucian. Dial. Deor. 1 1 , 2. ’E Y axpoxdcxoujt iröSwv ,
Apoll. Rh. 1 , 219.]- Quod e t Itc’ axptov 88owropeiv
dicitur, subaiidito substantivo, in hoc Sopli. versu
[Aj. i 23o] : ‘ T ^ A ’ Itpcovei? , x aY axpoiv ¿)Soi7cbpet?.
Apud Apollon. Argon. 1, [ i 83] , axpa Xyy-t\, Summa
pedum vestigia, vel Summ* peuum plantse, ubi scrib
it : OuSe 0oou? ßanxev iroSa?, ¿XX’ biuov axpoi? Vlyvecn
xeyyopevo?. [Hujus generis estquoque a Y axpa? yXtbo-
cr)?, E summa lingua, itidem proverbiali dictione,
ut ap., Themist. Or. 1, p. 18, A : Oux ¿ Y axpa? xr|?
yXtoffori? ßuev, avxKf>0eyyouevr]? evSoOev x^? ,|'U)'7i?* Or. 8,
p. io 3, Ä : Kpoxetxe ... a Y axpcov xeov j^eiptov, xal ex-
ßoaxe ¿ Y axpa? xrj? yXoixxr]? * 4 be atpav4? xaxaxpi-
vet 4poiv. Quibus geminum est Arist*n. 2, 20 : ’E Y
axpou xou yeiXou? syovxe? xbv tfpxov, aliaque ab intt. h. 1.
adstructaap. Boiss. p. 727. J a c o b s . Tum Maxim. Tyr.
6, 7 : K a l (jatvovxiov xa l IY axpa x^ yXtoxxr) xb tptXeiv
e^ovxtov. Lucian. De mere. cond. 7 : \-Ko\aZaai Ss xoiv
7uatStxo)V, ¿XX’ oube p.e^pt tptXvjfxaxo? axpou ptexaSiSovxe?,
indicat S ch * f. Meleag. 9 0 , Pal. 5, i 52 : Ouaoi 0’
axpoi? ... ■7rpotht0upiCe xaoe. Eurip. Hec. 23g : Ou ybp
axpa? xapSta? e^auas ptou. dEschyl. Ag. 8o 5, ubi chorus
ad Agamemnonem : Nuv 8’ oux ¿ Y axpa? eppevb?
ou8’ ¿tpiXto? euoptov tco'vo? eu xeXeaactv, q u * Schuetzius
exp. : Nunc vero feliciter defunctis non leviter nec
sine benevolentia in te , ducem ac regem suum, gra-
tus est exhaustus labor. V . Jacobs. A nth.Pal. t. 3, p. 53.
Sed et de quavis alius rei extrema parte accipitur
proprio usu. II. I*!, 729 : Auxap IY axptp [ßuptp] b-^ae...
^uybv, i. e. Iv irptoxto schol. Ven. Od. I, 382: MovXov...
oljbv IY axpto• 54o , 0tr,iov. M , 11 : tfO0’ ¿xpoxcfxr)
C Tcpos^’ ¿xxij. Plato Critia 1 1 4, B : Axpoi? xrj? vvjffou.
Orac. ap. Steph. B. v. Bu^avxtov: yAxpov oxo'pta 7tovxou.
E t q u * similia habet Pierson. Veris. p. 17. Hesych. :
üpujxvov • xb eG^axov, xb axpov. Dionys. De comp. verb.
3o (110): Meorj? yevojAevrj? xrj? ßpayeia?, axptov 8e xtov pta-
xpoiv, xprjxixb? Xevexat. Plato P h *d . 90, A : Tbc ptev axpa
xtov layaxoiv. C7ravia xal oXiya , xa Sk (xexa^u x. x. X.
Lucian. De consc. hist. 55. Q u * partim S ch * f. et
Ast. protulerunt. Theogn. 5 9 4 xeXo? axpov. Michael,
in Hardt. Cat. Bibi. Bav. t. 2, p. 173, ¿p^rj? ¿ Y axpa?.
Aptixxou? xal axpa? 7cotoxr)xag in elementis, Galen. De
temp. t. 3, p. 42, D. Cfr. p. 36, A. Intimam anim*
medullam axpov ptueXov tßuj^a?, Eurip. Hippol. 254-
Denique Hesychio ¿xpot sunt etiam SouXot, fort, absque
corruptione.]'
|| Item’Axpo?, Summus, i. e. Supremus, In summo
positus, A ltu s ,’¿it axpat xopucpal opou?, ap. Arat. [ 9 1 1 ] ,
posito plurali pro sing., Summus verte x montis, vel
Supremus, i. e. Summa pars s. Suprema v ertic is , pro
quo dicit Horn, superlalivo gradu ¿xpoxaxr) xopucpvj- Sic
D ap. eund. Arat. [ 2-3o ] , ¿xpai yrjAat. [Horn. Od. A ,
597 : ^Oxe peXXoi axpov [Xocpov, de Sisypho trudente
saxum] urcepßaXesiv. IIo'Xi? axprj, q u * seriöribus ¿xpo'-
iroXt?, II. Z , 257, 3 17 . Et ipsa urbs Ilium, utpote
in alto sita X , 383. Unde xax’ axprj? (a vertice) IXetv-,
rcepOeiv, sub Axpa illustratum. Kax’ axpov 7repyap.tov
IXeiv 7ToXiv, Eurip. Phoen. 1176 . Opp. Kax’ axpov, In
altum, Etym. 5 2 , 7. Sappho ap. schol. Ms. Her-
mogen. : Oioy xb yXuxupiaXov IpeuOexai axpw in oaSo>,
axpov IY ¿xpoxaxtp. 11. I I , 162, uStop axpov, Superfi-:
ciem aqu*. Nonn. D. 23, i 5 i ; 2, 206. Axpov irup,
Sc intilla, Meleag. 78, Pal. 12, 83. ’Axpat auXXaöal,
A p ices, Gloss.] Apud Soph, autem Aj. [285] axpa?
vuxxo? dicitur pro Summa nocte,. pro Prima parte
n octis, eodem videlicet sensu quo vulgo dicitur Sujn-
mo mane. Quo etiam modo dicitur a Nicandro ¿xps-
cncepo?. Nam h. v. explicans schol. ait esse xaxa xr,v
apy_r)v x^? vuxxb? quasi lirepl axpav Iausj)av. [Arati 740
ÄXpa ye piv vuxxtov expl. schol. 4 lairepa xai op0po?. lu
Soph, loco schöl. 7cept irpioxoV öttvqv. Pindar. Pvth. 11,