1207 àxiç à x x i Ç w 1208
non et coronarum causa et ciborum Ægyptii serunt : A
eadeinque erat quæ ocimon, nisi hirsutior ramis ac
foliis esset et admodum odorata. Idem c. 16 [inimo
i 5 , s. 5a] ejusdem lib. : A c inos, quam Epipetron
vocant, quæ nunquam floret : .e Theophr. H. P. 7,
8 (7, 3) : *Evia 5s xal SXwç àvavOîj, xaôaitep xal to Itci-
irsxpov. Sic enim e Plinio reponendum pro s7U(A£xpov,
quod habent vulg. edd. [uuu.]
[ ’AxivxfvSa. V. ’ÀxtvYiTtvùa.]
axioç , i. q. ¿6pnrr,8E(rcoç, Vermibus non obnoxius,
Qui a vermibus non corroditur : xlç enim et Opty
vermes sunt JjuXôêpaixEç. Unde superl. axuoxaxoi, quod
Hesychius minus proprie exp. a<77|7txoi, subjungens,
xlç yàp ôïjpiou ylvoç. Hesiod. Epy. [433] : Aaipvyjç xal
ttteXIt)? axiwxaxoi Î<tto6o7)eç. [Secunaum Etym. M.48,
49, alii axipcoxaxoi • ïv’ ^ xàXXtcrvoi. Hesych. inter ¿xioveç
et axiplç habet : ’ÀX7]pt- xaXòv, i. e. àxiprj. Y . Valcken.
Anim, ad Ammon. ioa.. uuu.J
[ ’Axipifc. V. ’Axipôç.]. ;
Axtp'ic, Hesychio Xu'/yoç, Lychnus. [V. Ktpiç. ||
Fluvius Magnæ Græciæ. Strabo 6 , 264 (4o 5); Plin. B
3, 1 1 , i 5. H « Aciris (ooo), nomen servile fern. ap.
Murator. Inscr. 883, a, 5. » Furlan.J
’Axtpoç, Gracilis et debilis m am VV. L L . ¿xipà
Æolice dici ajunt pro xa\ ¿c0svrçç. Quæ expositio
conjecturam meam confirmât, qua supra dixi pro
¿xYipî), quod ap. Hesychium post ’Axiovsç legitur, ex-
poniturque aaôsvîj, oùx licivexap-éva, reponendum vi-
deri ecxipîj. Eidem tamen Hesychio ¿xipôç est etiam
ô ßop^S?, Boreas ventus. [Theocrit. ld. 28, i 5 : Où
yàp eiç axipojç ouo’ Iç ¿Epyio? xev lêoXXopav Oirrcauat ere
Soiioiç, In ignavam, neque otiosam domum. Ai. .¿xt-
paç. Y . yAxioç et ib i citatus Yalck. || Nomen servile
ap. Murator. Inscr. 909, 5. u u u ] ^
’Axipwç,. idem Hesych. exp. eùXaêwç , axpstxaç, Ti-r
mide, Quiete s. Sensim.
’A x lç , iooç, -f), demin. ab ¿xt), ut axatplç a <rxa:pY],
habet tamen signifie, primitivi àx>i : quanquam Gr. lexica
volunt peculiariter axiSa esse Sagittæ cuspidem,
quibus assentiri videtur J. Poil. £1, i3 7 : 0 çiSripo;
[xou psXouç] ¿xiç. Galen. Exeg. 4*8 : Ouxwç ¿voixa^xai C
xò ffiSï|pov xou SsXouç ■ ubi oiSvipiov e cod. recipiendum
era t, quod habent Etym. M. 48, 43, Hesych. sub
yAxiç et ’AxîSeç. Idem Hesych., Suid. et Zuv. Xéij. xp-
364, 29 : ’AxiSa? • xou ßsXou? xàç o^ux7)xaç. Plutarcn.
De fort. Alex. 344, C , t 5)ç axiSoç ô criSr,poç, Cuspidis
sagittæ. Crass, a5, ^yxiiTTpiotAEvat, Diodor. 4 > 1 1 , 36
et al.] At Chrysost. quodam loco £De sacerd. 6 , 12 ,
p. 35a Beng.; Plutarch. Demetr. ao] non dx(8a simpliciter,
sed axiSa peXouç appellai Sagittæ cuspidem.
Hinc et ¿xiSwxov ßsXo?, quasi dicas Cuspidata sagitta,
Cuspidatum telum. Diosc. 3 , £6] : ’Avayei axoXoTcaç
xal ¿xiSaç, ubi axiSa? alii Aculeòs, alii Cuspides,
quidam et Spicula interpretantur. £Sie Hippocrates,
de Cuspide s. spina in carnibuS sedente, Epid. 1. 5 ,
p. 1 1 53, E , et Galen. De comp. med. sec. loq. 10,
p. 633, D. In universum tam late patet quam Lat.
Cuspis. ’Axfotv • ¿Iutyjctiv, Hesych. Philipp. Thess. 22,
Pal. 6, 5 : Ayxtaxpwv àxpoëaOsïç axtSaç. Paul. Sil.
5a , Pal. 6 , 66 : Eùypatplwv xaXajxwv ... axioaç. Ejusd.
Ecphr. p. 38 Græf., IXixoç axav6r,ç. Cucurbitulæ ¿xlç ®
xptywvoç, Hippocr. De int. aff. 554» 44* Axlç rostri
navis, Diodor. i 3, 99Ì Yenabulum, Spiculum pisca-
torium, Oppian. Hai. 5, i 5 i, 536. a56 : ’O^eivjç ßeXoq
(xxiSoç. Ælian. N. A. 1 ,18 . Hesych. exp. &rXov ßeXoq
ffiSr,pouv.] Apud Eundem vero Diosc. alio loco <*xlç
exp. Sagitta. £Sicut in Mnesimacho ap. Athen. 10,
4a i , C , axiSaç Kpï]xtxdcç• et de Amoris sagitds, An-
tipat. Thess. 53, Plan. 4, a i 3, ¿xpoêoXeïç ¿xtSeç, et
Archias 1, Pal. 5, 58, conferendi cum Anacr. Od. 45,
4. Metaph. Aristæn. 1, 10, p. a3, aSchæfer. cit. : MiSç
àxfôo; Eptoxixîjç Tcsipaô^vai. Timotheus in Stobæi App.
a3, Eros *i <ppevwv axtç. Meleagr. 17, Pal. 1a, 70 :
Axfôsç 7üo6ojv. Himerius Or. 2a, 6 et Photius Epist. 48,
p . 43, xou «pôovou xàç ¿xtSaç. Aretæum De morb. diut.
1. 2, p. 55, 12,'axtSeç xucxioç, Acuti dolores, indicat
Schneid, w . Fix.]
. D Poni autem generaliter axlç pro Acumine, s.
Ac ie, apparet e x eo , quod appellatur ¿vu/wv axlç,
Unguium acumen s. acies , in Anthol. [Paul. Sil.
22, Pal. 5, 228.] Pro eodem ¿vu^ojv ¿xp.ii aicitur. ||
AxiSeç, teste Sérvio [ad Æneid. 1, 720] dicuntur'a
Græcis Curæ, unde Acidalia V enu s, juxta quosdam
Non video autem quomodo hæc significatio, quani
Serv. huic voci tribuit, aliter quam per metaph. accim
possit, eadem videlicet qua Lat. Acúleos usurpant.
II £Fascia. Galen. De fase. t. 12, p. D, et.
496, ß . d Ax lç , tSoç, vocat. A x l, nomen ancillæ ap
Luc. Dial, meretr. 4, et ap. Murat. Inscr. 89a, 7. Fix 1
yAxtç autem Fluvii in Sicilia nomen est. [Scrib.
Axtç. Theocritus Idyll. 1, 69 : Oùô’ Aïxvaç cxoiuiv
oùS’ AxtSoç lepòv uStop. Schob, iroxaptoç StxeXiaç x. t. \
Hesychius, Tcoxaptoç Aax'aç, ?1 ¿v KaxâvY). Siciliæ flu_¡
vium memorant et alii multi, ab Salmasio ad Plin,]
p. 8 0 , a , B , et Forcellino indicati. Add. Eustathl
i o 5 3 , 3. Ob aquarum frigiditatem in proverbium
abiit : Axtç 7toxapôç • lu i xSiv ayav i^u^ptov, Diogeu.
74, et hodie.Frei/cfo dictus. - o , excepto epigr. Lat.i
i j 85, in Burm. Anth. 1, p. 66. Eundem Burman-
num ad 1, p. 3a6, citare debebam suo loco de]
mensura nominis propr. AxtvSuvoç et variis ejusl
depravationibus. Quod vero et Asiæ flumen essej
dicit Hesychius, hoc non dubito quin ad Ilerodo-
teum (3 , 1 17 ) Axyjç pertineat, illius ope et duorumj
optimorum codd. fort, in Axtç mutandum. || Acisl
insula una e Cycladibus. Plinius 4, *a, aa. Fix.] Ex]
A x tç , nomine proprio, Choeroboscus ap. Etym. [48]
a i ] ait derivaci AxiSaXoç., hinc autem AxtSalit\, quod]
Fontis nomen e s t , £in Boeotia, teste Servio. Sed Axt-1
SaXta contrariam habet mensuram. y -u u -. Menophil.]
ap. Stobæum tit. 65, p. 4° 7, 87, Virgil, ab]
Axtxtç, Suidas e x epigr. affert : Ka l ^xxpav axi-ivj
¿uéuxuaev, sed sine expositione. Forsan scr. àxÏTivj
et intelligendam Acutam, ut ab ¿xi) sit àxt-nfjç, etj
inde fern, ¿xïtiç. £Est epigr. Phaniæ 6, Pal. 6, 3o7,|
ubi <|/r¡xxpav Sovaxixiv cod. SovaxYjvtv.]
Axt^xoç, ov, Quem assequi et comprehendere ne-l
quimus : unde a x ip i ja , adv. pro ¿xi^tüjç, ap. HomerJ
11. P , (75) : 2 ù (/.èvSSe ôéetç ¿xt^irra Stwxwv, Currised
persequeris, sed non assequeris : ut Schol. quoqua
àxt^7jTa exp. axaxaX^7crwç, acpOâcroiç. [Axi-j
^vjxa xi/elv lui6aXXôp.Evoç, Synes. Hymn. 3, iap, p. 3aiJ
B. Vid. nostra ad Ælian. H. A. 4» 52, p. 166. Jacobs.1
Ava pci) va axi^rixa otwxiov etç ¡xavriv uov9jç,. proverbi
Eust. Opuse. 226, 8.; 287, 4 *. Proprie sæpissimd
Nonnus usurpavit, Dion. 9, 294, uXaÇopijd
9 , 9a : Axt'/^ri'roç Iç oùpavôv e8pap.ev ‘Epp-^ç’ cfr. 36,j
82, 354. 2 Tep07TÎ), 2, 25. ’OpviOwv UOpeÍY)V, i, *43?
2 u^uyiï)v ¡xevlatve retov [Dianæ] axt^xov Ipwtwv, 4°j
404. Investigabilis. AxÎxvitoç ùuù cruéoç ai}<o|oç EpswvJ
2, 4. MÉxpa xeXeuOou, Paraphr. c. 14, v. 5. Fix. InexM
rabilis. Æschyl. Prom. 19 2 , a x í^ ta rßzz Jovisj
Bru»ck. t.] ,,|| Item ¿xí^xoç dicitur Quem mente ej
cogitatione depreheudere s. comprehendere non pos|
sumus, Indeprehensus s. Incomprehensibilis animo j
ut ap. Nonn. initio Paraph rase ws in Evjmg. loau.
Axpovoç ^V, ¿xix_Yixoç, Iv àp^Tttì Xo'yoç ¿p/Y¡.
* AxivvÎtwç. V. Axi^rjxoç. . ',.1
»* Axf/^wpioç, ou, Galatorum dux. Pausamas j
19, 4 et 5. Fix. .
Axiojv, Nullis fultus columnis. Axioveç, HesI . |
[et Suv. XP- 37 i , i 3] ¿1-^ptxTO!, Non sutiuiuj
Ad verbum, Nullis suffulti columnis. ,1
Axxaêixov xetxoç, uoXiç uepl vàç 'Hpa^uouç n
Xaç. cOuoXîxy)ç AxxaêixoTEtxtvnç, Stephan. B. ‘ - J
Axxaôev, Hesychius affert pro ávexaOav L . j
cod .], pro quo putarim scribendum ¿yxaOev, ut n \
Æolicamsyucop.pro¿vsxaOev,u t ¿yxoouwpro«v Q
’Axxatov, Hesychio est euxaxacpppvYiTOV, ton “j
bile. £« Lege AstxIXiov. Supra AeixeXtou. . . euxa T ¡
vr,TOu. » Ruhnk.] ; , ■ . joss3
£ AxxaXaxavctp præstat cod. Hesychn ‘n yl
edita : AxaXaxavaip * ¿xavOuXXlç irapa Aaxw • j
AxaXavôiç.] . l.d
Axxavat, Emporium Æthiopiæ. Ptolom |
p. 278. Fix. . . . V . A * ® }
—* Axxàpwv, oivoç, f\, Urbs Palæstinæ J j
tum. Josephus A. J. 5 , 2, 4 » 3, 1. . . ptoi'
A x x i , Urbs Hispaniæ Tarraconensis-
mæus 1. 2, p. 101. rt|ia pauL
£Axx(Çw.] Axxw, oûç, f\, Acco mulier, ue q ^ i(aj
post dicetur, a cujus nomine originem M j
1209 á x x í C w àxxt<rp.ôç 1210
tur v. ¿xxiCojxai, Simulate recuso, Ficfe aspèrnor,
Fingo me nolle, cum maxime velim. Est etiam genè-
ralitdr, Simulartene utor. Lucian. £De mercede cond.
c. XP^l .TCpovEpov VXecov Ttoi^cacrOat, 7rapa6ùffavra
11?. ^lV XeIP°?> ¿Se^io? sTvat Soxvfc, toùMxi~
5-ov itsvTE'SpaxM«? ’ 6 3s , axxwaiAEVo?, x a l, umye, irapà
jou 3’ ¿yw j x a t HpaxXsig, jxi] ylvoiTO, ¿7ret7rt*)v, teXo?
|jr6W07)- Ubi Lucianus affert verba hominis ¿xxi^op.1-
vov. Dicuntur enim haec a famulo vocatore, qui coe-
oipetis pecuniam illi offerentibus, (ingit se magno-
pere reniti, et earn ab illis nullo modo velie acci pere :
tandem tamen accipit, velut coactus. Plut. Symp. 1,
Uf 620, B] : Mixpa {xsv oùv rjxxioavxo irapaiTOup-Evoi.
Synes. Epist. 121, £p. 257, C] : Zù 3s axxiyj xal xarsi-
ptovEÓo»]. dElian. ap. Suid; s. v., de quadam astuta
mulieres.l A t e oùx a7tetpo(; Ipoirix^? TrEptepyia?, axxi-
^oalvv) cuv xaipo), xal 7rpo? ^Y)XoTU7uiav eù^uw? ¿vouoa
tÒv avSpa. Sic de mulicriniis ssepe dicitur, et quidem
de veteratoriis scortis, quae ut pluris se addicant,
morosiora se praestant, dissimulatione utendo, et
difficiliora, nec facile se exorari sinunt. Tale quid-
dam ap. Latinos est Delicias facere, meo quidem
judicio, nisi quod hoc latius patet. Gali, dicitur de
hujusmodi hominibus , lls se véalent faire prìer.
[Philippides ap. Athen. 9, 384, F, in coena và piv oùv
yiivua toXX’ ^x xÌCeto* -f) 3’ avSpocpovo? TvaOatva ... Suo
[veapob?] àpicdaada xaTÉirtEv. V. Ruhnken. ad Tim.
18; Dorvilb ad Charit. 145^(287). S ch /ef. Eust.
Op tsc. 27G, 40; 337, 2 5 ; ad lliad. 432, 5; 717, 5 3 ;
76?. 7J 99°» F3 5 i 3n , 4 2 ; i 863, 5, a Va lck . cit.]
Ce:erum suspicor errorem esse ap. Suid., ubi legitur
òxu4EG0ai esse .tov Xlyovva t i 7rpoa7toiEÌa0ai p.r) IOeXeiv.
Legendum enim crediderim OsXovxa pro Xeyowa, ut
sit, Volentem aliquid, simulare se nolle. Cic. ad Att.
(2,19);: Certi sumus periisse omnia. Quid enim axxi-
tójtóOa tamdiu? I. e; Dissimulamus, ut vulgo exp.
Suidas et Hesychius volunt hoc verbum inter alia
significare 7rpooTCOtsìa6ai. || [[gnarum me simulo ali-
cujus rei. l>lato Gorg. 497; A : OTa0a , aXXà a x x %
I Timaus ¿iraltoì?.] Paulo certe aliter quam in praè-
cedentibus 11. videtur suini in hoc Themistii in Orat. C
quadam ex iis , quas editioni Aldina» addidi, £2, 28,
Cj : Ouxouv seri poi OpuirrcdOat x a l axxii^E<70a i , xaO^TCEp
IcoxpxTr,? 3 0 so3o>pou, ¿ t i acpvoTEpa xa l ioyupOTEpa ra
Ipà Soipiipaxa, xal oute sv XP®''*}* yvjpaaxsi, etc. [Zuv.
i^v XP-' 864, 3 1 : AxxiCdp- evo; • OpuirrójjiEvo?, ■repo(y7toioù-
|«vo?, yuvaixi^o'fAEvo?, \ ¡xwpaivwv. Herodianus Epim.
61 : ©puirtofiai •> to axxi^oixai • ad q. 1. et in Addend.
P-194 utriusque verbi ap. Scriptores conjuncti nova
exempla protulit Boissonadus post e a , quae jam ad
Philostr. Heroic, p. 3 6 1 vel opportune indicavit, vel
emendavit feliciter. Adde Alciphr. 3, 8. Activum ha-
et 'Elian. Ep. 9 : Axxiijoucn xal OpuTrrouai éauxà?,
«i« ¡AuuTiXXSivTài tt4Xiv. Hinc de delicato fastidio
Alciphr. 1, 37 : vHSr) psvTOi 6? av ti? ¿xxi^Ójaevo? [irpò?
\ , ^?(0lxa]- Achilb T f 6, 20, ab H emst . cit. : AXXà
x« axxi^Tj xal cxnpaTÌ^Yi queritur repudiatus a mans,
ym. M. 49, 6 : ... ¿rei voi? StcXoi? ¿xxi^Erai• e t i rrj?
piw; E'xETai • licaipETat, yuvaixi^ETai, OpuitTExai. Pin-
®>o verbum restituii Boeckh. ad fragm. 217 : AvSpe?
|lv‘?axxiiJo'fAEvoi ZxùOai, Cupiditatem stulte dissimu- D
antes. Julian. Or. 7, p. 233, B : T( yàp av ¿xx^oitó
^> Quid enim dissimulare attinet? Quod saepe uno x
Hbitur, id explicàndum e molli Graeculorum pro-
“untiatiotìe. F ix.]
Axxi^stxOatsi eidem Suidae credimus, non solum
potncoietijQoj, significai, ut modo d ixi, sed etiam yu-
t ì a 1 et (/,WPK^V£IV : accipienti, u t opinor, yuvai-’nÌìJ
Dr Ql Pro Muliebriter lascivire, pwpaiveiv autem
fact'■ a lacere aut dicere, Stultitiam dictis aut
a s stendere. Addit autem manasse hoc verbum
Easd*1 n stu*ta multe re» fl11® ’Axxii) vocabatur.
j-£lv en\ Hesych. dat expositiones activae voci ¿xxi-
origine hujns verbi addens. Plut. in
fio/ d Pl T(~)v ^toìxwv IvavTiiop.. inscribitur, p. 693
Xxxo^' \ C~ Uhrysippo] : Ìiq oùSèv Siacpspovxa -rij?
9l?hl T ^ ’AXcpiTOu?, Si’ (Sv xà iraiS^pia xoC xaxo-
v . YUVatxs? avsfpyouffiv. Quibus haec e x Erasmi
j)fQV T*.SUlh ?st add ere : ’Axxi^stv, i. e. Accissare, Gr.
er 10 dicebantur, qui, cum maxime cuperent
THES- t-IKG. ORiEC. TOM. I , FASC. IV.
A accipere quippiam, tamen ficte récusabant, qui
mos hodie quoque multis durat. Scribunt Axxi)
mulierem fuisse quampiam notae stultitiae, quae
solita sit ad speculum cum imagine sua , perinde
atque cum alia muliere, confubulari, ut hinc vulgo,
quae stultius aut ineptius aliquid agerent, axxi^eiv
•dicerentur et Axxou? nomine coinpellarentur. Appar
e t , illud etiam moribus hujus mulieris adfuisse, ut
recusaret quae tamen cupiebat. Unde et axxtopù?
Ficta hujusmodi recusatio dicatur. Hactenus Erasm.,
qui stultum hoc Accus factum ex Etyin. transtulit
[49, 3. Cfr. Plutarch. P row . Abet. 5, p. 1266 ; Dio-
genian.-2, 4, et imprimis Schol. Platon, p. 353, memorali
notans et ab Hermippo et ab Amphide in fabula
cognomine]. Ad me autem quod attinet, non
video • qui v. ¿xxi£e<j0at pro una signif. ab ’Axxw
deducere possimus, quin et pro altera ab eodem derivare
cogamur : ideoque Erasmo assentior.
’Axxi'CeaOai ab Hesychio exp. etiam ¿¡juvEaOai, Acui ;
sed quin mendose scriptum sit pro axi^EaOai cum
B unico x , et quin sit ¿xi^saOai ab axl^ axi3o;, derivato
ab axi), minime mihi dubium es t, ideoque supra post
axl? ponendum censeo.
= Axximiaio?, ou, Accipenser. Athen. 7, 294, F.
Var. Axnniario?. Gall. Esturgeon.
£ « vAxxi<rt?, quod Mangeius Philoni t. 1, p. 1 18 ,
obtrudit, Graecis inauditum est. » Ruhnkenius ad Ti-
maeum 19. S c h ^ f .
~ Axxuypa, axo?, xo, i. q. ¿xxktjao?. Nicetas Eug.
6, 404 : ’Axxiujxaxo? cou TtXvjpe? aùxò xò <rxóp.a • vertitur
Dissimula tionis blandae. F'ix.
Axxktjjiò?, 6, Ficta recusatio, Siinulatio qua quis
utitur fingens se accipére nolle, quod tamen vult.
[npo(T7toiv)(ji? et uTCoxpiai? interpr. Grammatici, Etym.
M., Hesych., Suidas, Zonaras, Zuv. Xl$. ^p. Moeris :
Axxtdpò? (Ms. ’AxkjjxÙ? frequenti vitio) AttixcTx; • Tcpou-
7roÌ7)ut? cEXXt)vix5)?. Thomas : Axxicijlò? xò Xeyo'fxsvov
ìSiwtxa, y|youv -f) 7upoc7cot7)(ji(; ... A (Savio? Iv etckjxoXt) :
Ei xai xiva ¿xxiap-ov Ipol (pspEt.J Philostr. Epist. [20,
p. 9 21] : A aé s, Xaés xal ali, xov axxtapùv a^EXouaaxou
awcppovo?. Qua in signif. ¿xxi'CscOai ap. Lucian, suini
modo ostendimus. Est tamen Ficta recusatio in alia
etiam qualibet re. Erasmus vertit Tergiversationem
in hoc Luciani loco ex Amor. £c. 4] : navxa 8vj 7t£-
pisXuiv axxiapòv, Sublata onmi tergiversa rione. At nomen
Graecum retinet hoc in loco Philemonis ap.
Athen. [ i 3, 569, F, ap. scorta] : Oùx sax’ oùSs eT? À x - 1
xt<ju.ò?, oùSè X^po?. Item in hoc ejusdem Luciani
[Amor. c. 42] : IloXb? Ss 6 p.sxà xwv ¿vopwv ¿xxiapo'?.
Vertit enim utrobique Accismus. Ego vero existimo
in ilio Philem. loco de Ficta recusatione dici ¿xxi-
«r.uóv : in hoc autem Luciani, ¿xxiopò? non male,
meo quidem ju d ic io , vertetur Deliciae. Loquitur enim
illic.d e mulieribus, quae coram maritis vix audent
primoribus digitis cibos attinge-re, et summis tantum
labris eos degustant. G aj^Q wl fo n t la petite bouche,
e t , Qui fo n t des sùcrées.
[Cum Philemonis loco cfr. Philo De Mos. 648,
A , de muliere loquens, callide pellicciente sui non
statim copiam faciendo : ‘0 yàp àxxiapò? (Mss. ¿«txeì-
ap.ò?) uttoxvÌ&ov xa? óppa? iTisysipEi jxSXXov xal xoù? spwxa?
¿vacpXsysi. W a k e f . Cum verbo IOéXeiv conjunctum ap.
Eustath. Opusc. 277, 70 : Kal.xòv axxurpov xou IOeXeiv
a7r£X0EÌv yviouaxEuda? oùx àyaOov EÌvai, Vafram simù-
lationem. Idem p. 326, 3 i : ’i ì xvj? sipcovsia?! MuxxTjpa
yàp EÌ7TEÌV xà 7rpayu.a [hominis mores, qui ingenii variis
artibus ceteros quasi ludibundus fallit] ofpat oùx
aacpaXs? • xal (x^v où8s axxiaixò?, oùSè Opu'ja? xo 7ta0o?
laxiv. Schol. jEschyl. Prom. 435 ^XiSij exp. ¿xxiapwo,
Opu'j/Ei, xpucp^, ex emendatione Boissonadi pro aixi-
<T(jLto. Quod genus corruptionis et Heliodori codicem
Taur. invasit 6, 3, p. 269, ubi asperior puellà dicitur
Ssivi) xal ¿7rpotpaariffxou? alxfa?, lyxXiifxaxa xal ¿xxi-
cfxou? ¿vaTcXaaai, Fastidiosas simulationes, s. Siinu-
latam morositatem. V. gemellum locum Achill. T. 6,
'20; Boisson. ad Nicet. Eug. 6, 404. Inertes monachi
ap. Eustathium Opusc. 2 5 1, 90, laborem refugiunt
¿xx nr ¡xou Xdyco rj «nx^aaixou, jx-}) xal Suayevl? eit) xal àxi-
[xottoiÒv ixovaj^oi? xò Iv Seovxi yEtpoupyeìv, Delicato tse'dio.
Suidas Axxuj[xò? exp. etiam (xwpta. F ix.]
x5a