A Se ôreepaycx0ou xal ôç eiresïv reYjyaiaç ayaOapyiaç, et adj.
gustan. a Tittmanno Zonarae Lexico praemissum,
p . 12 2 , haec habet : Ayacàp-eGa* ix tou dyd^ia, *8 88
areò tou à yw , ¿>5 areò tou axeSco crxeòaCco, x a i aito tou-
tou ayY|p.i, tÒ rea'&YjTixòv: avap.ai. SYjpiaivEi tÒ £yjXouv
x a l Gaupa^eiv x a l cpGoveiv. Zsu? àyaieTai, Yjyouv P«ffxai-
vet, e x Hesiodi Opp. et D , 3 3 1 ; cfr. Etym. p. 5 , 5,
e t 1 5. In C y r illi Glossario ed. Tittm. p. 99, legitur,
Aya^exai’ OaufxciCeTai, ubi 0au[/.à£eTai pro Oaup.a£ei ir re -
psisse videtur. V. quae 'supra diximus de duabus
Hesych. glossis, quarum una h abet GaujxacxGel? cor-
rupte pro 0aup.à<ia?, altera l 0aup.a<j0Yj pro I0ai5p.a<ye.
Zonaras, p. 38 : Ayacrap.svo? * Oaup.a<ra? x a l ¿ v t i tou
©Oov^caq.]
1 Aya£op.ai, Hesychio, praeter has significationes, est
etiam ¡JXareropiat, i. e. Laedor, [G. W a k e f . ad Hesychii
marginem corrigit 0àp.6ec0at (sic), sed constili ju b e t
Dawes, p. 180. Albertius ad v. A à a a i contentus est
nos remittere], et xàp.vw, i. e. laboro : e t Xureoup.ai,
i. e. moereo, [Etym. M. p. 5 , 3 i : AyaCei’— xal Irei
tou .XureeiaGai. Cyrillus Alex, in Gloss, apud Tittm.
ante Zonarae Le x. p. 99 : AyaCo'jxevoi • xapovTs?, Xu-
reouuevoi : 1 et XtreapSi, i. e. obsecro : et reXeovà£ii>,
i. e. redundo. Quae significationes tam differedtes
inter s e , e t ab iis etiam discrepantes, quae passim
apud G r. scriptores exstant, valde mihi su spec t*
sunt : sicut e t alia p rope infinita apud Gr. lexico-
g raph óserrorissuspe cta, plurima jam convicta etiam
erroris leguntur. Qua de re semel hoc in opere ad-
monere visum e s t , ne quis pos, quaecumque hujus-
modi su n t, ab eo separasse miretur.
*[ [Hesych. Ayacrer ®Yav Arerei. «F o r te , AY<x<rcpsi,
Pugn os in ventrem ingerii. » P erger. «Vid. supr. A àaai
4 - ayav pXctyat. Infr. Aera?* fiXdtya?. A n Ayàaei, quod
retinet Phavor., e x ayav duet, i. e. ayav Tu<|>ei , h. e.
pXetyei? u t AyaXXuo apud Etym. M., p. 5 , 40, ex
ayav e t dXXto , etc. A n vero pro Ackjei, u t y sit digamma
ALolicum ? Nisi forte legerit alicubi Ayaarpi-
£et, i. e. ayocv tijtctei, sc. t^v yacrepa, more Hesy-
chiano. Y id , infr. T ao rpicai, e t cfr. mox ’AyaTa<j0ai,
Sic olim hariolabar. Nunc fere non dubito cum
Kustero statuere, verbum hoc corruptum esse ex
Apàaoei, quod Hesych. infr. exponit Turerei. Unius
literae mutatio tam monstrosum pep erit vocabulum.
Faciliime autem T e t P confundi potuis se, ad ocu-
lum patet. » Albertius. De T et P confusis v. Bast.
Comment. Palaeogr. p. 710 e t 732. 2 uvaywy)j Xéij. in
Bekkeri Anecd. G r. t. 1, p. 336 : ’Aydcaer ayav
turerei, àreò tou ayav àyà<r<ret, ó ? Xiav Xia£ei. Imo sen-
sus p o s tu la i, ’Aydaaet, vel potius cum uno <7, u t in
Hesychio : Ayd az i, ayav Tttyei, àreò tou ayav dyd&t,
&? Xiav Xid£ei : nisi enim legamus ayav aya^et, analo
g ia i lla , de qua loquitur Grammaticus, nulla es t:
ayav àyà^ei, u t Xiav XiàCei. Etym. p. 4 *8 , 10 : ’H yda-
cazo * l 0aóp.a(jEv, e^sreXdtyri, reapà r i dyav, dyd^io, a>?
Xiav, Xiti^ci). Caeterum ’Aydcet, u t vulgo editur, scribi
in Hesych. cod. Marciano, testatur Schowius.]
*[ [2 uvayo)yv] Xéi|. in Bekkeri Anecd. G r. t. 1 , p. 336 :
Aydfexq • dvvl rou 0pa<nivei?, SocpoxXYj?.]
2JL’Ayu()dyv\zoq, r\zovx 8, nom. propr. v iri cujusdam
Rhodii ap. Polyb. 27, 6, 3.; 28, 2, 3.
AyaGapyja, a?, "fà Boni princ ipium, vel Boni prin- D
cipatus (sive Causa prima). De Deo dicitur a Dionys.
Areopagita. HINC adjectivum ’Aya0apyix<fe : unde
¿yaOap^ix-)) Tptà? ab eodem -appellatur. E x àyaGò? et
dpyr\. [ R e sp ic itu r . Dionysii lo cu s , qui legitur in
libro D e div. nom. c. 3 , s. 1 , p. 449 • Xp'i) yàp
ijpia? zaic, euyai? repoirov lre? aur^v, sc. T rinità tern,
&? aya0ap)riav, repoaavàyeaGai, xa l ¡xaXXov aurrj izkff-
eidXfi'Jzaq, iv rourti) (xuelaOat zd reavaya0a Scopa to: reept
aurijv iSpupiva. Scholia Maximi in. Dionys. Areop.
p. 162 : ’Aya0apy_iav • avip-eiiocai, o n Irei tyjv redvriov
tSiv ayaOcov ayaOap^iav avdyovrai ai rtov Sixaitoy <j^u^al,
ijyouv Irei rbv 0 eèv, xal Iv p.erou<xia rwv eXXau^ewv au-
rou yivo'jxevai, resrea^'/jciacfxevwt; repEaéeuouaiv. Eadem,
p . 3o8 : K a r a . raurov ràv rporeov ^vjcl XsyscrOai 6reep
Qsapyiav xal ayaOap^iav tyjv o8to> SyjXaS^ vooupsv/jv.
Eadem, p. i 5 5 : Tyjv aya0ap)rtx'4v • tyjv apyyjyàv ndtni?
dya0<kvjTO!;. Vocibus ¿yaOap^ia e t aya0ap^(ixS; caret
Suiceri Thes. Eccles.] TNicol. Methon. Refutat. Proci,
p. 148 ed. Vcom. : à q oà xal aya0Ou rou aurou, paXXov
paulo post tyjç dya0ap^iXYjç ISiotyjtoç. Fix.J
= ÂyaOap^iSaç, Dor. i, q. ’AyaOap^iSYjç, n. pr. ducis
çujusdam Corintliiorùm ap. Thuc. 2, 83.
AyaOap^iSYjç, v. ’AyaOapx.oç. [u u -o -J
= ’AyaOapxk, iSoç, n. pr. foemin. ap. Erinn. 1, 4,
Anal. 1, p. 58, Anth. Pal. 6, 352, 1 . 1, p. 3o i . [u o -0]
A y a0apj(_ixSç, vid. ’A ya0ap^ia.
Ayd0ap^oç, et ’AyaOap^iSYjç, nomina propria sunt.
[V . Meursii Bibl. Gr. 1. 1 , in Opp. t. 3 , p. 107a.
Interdum AyaOap^oç et ’AyaOap^iSYjç p ro uno eodem-
que ponuntur. «Ut ab ôaaoç descendit bcciyoç, et
reiSp^oç a reup^oç, ita a 2 ipSç, præter 2 ipuXoç ( 2 i-
puXoç ex emend. Bastii, Simulus Terentio in Adelph. 3,
2 , 54) , nascitur 2 ip%oç. Sic appellatüs fuit Theo-
criti pater, e t 2ipix.w7jç, v. Schol. ad Idyll. 8 , 21,
nempe e x ea consuetudine, qua nomina primitiva
e t patronymica aliquando promiscue poni docuit
ô reavu ad Aris toph. Schol. in Plut. p. 3 2 5 , unde
etiam MvYjcap^SYjv patrem Pythagoræ yocavit Phi-
B lostr. de Vita Apollon. 8 , p. 3 3 3 , quem Mvvfaap^ov
nominant oomplures. A y a 0apy_ÎSYjv Cnidium et Ayd-
ôapyov dictum tradit Photius Cod. 2 13.» Koen. ad
Gregor. Cor. p . 290] [ed. Schæf,]]
*[ [Vitruv. in Prooem. 1. 7, Namque primum Aga-
tharchus- A thenis, Æschylo docente tragoediam,
scenam f e c i t , .e t de ea commentarium reliquit.V.
Meursii Bibl. G r. 1. 1, in Opp. t. 3 , p. 10 7 3 , et. Fr.
Junii Catalogum Architectorum , Mechanicorum,
Pic torum, aliorumque A rtificum,;p , ’6 , [coll. Schoell.,
Gesch. der gr. L i t t Z u soe t z . , t. 3, p. 600, sq.J De eo
2 uvay. Xe|. y^pYja. ia- Bekkeri Anecd. Gr. 1 . 1, p. 32 41
A y a0ao^oç* xuptov ovop-a, ^v Ss ^wypacpoç IreicpavYjç, EuSvj-
pou uloç. [Cfr. Plutarch. Vit. Pericl. c. i 3. De pictore
Agatharcho loquitur etiam Demosth. In Mid. 56a
Reisk.j] Idem artic. in Suida et Zon a ra, p. i 3 legitur,
sed in utroque additur : Tà Sè yévoç, 2 <ipioç.]
s= De Agatharcho, Eudemi F. pictore,- quæ dici pos-
sunt, exhausit Sillig. Catalog, artific. gr. e t rom.
p. 5 sqq. Agatharchides G nidius, historicus, memo-
C ratur a T heoph yl. Simocatta hist. 7 , 17 , p. 190, B,
ed. Reg. u b i perperam legi ’Avap^iSYjç ô rvtSioç jam
animadvertit Harles. Bibl. gr. 3,2 , t. 3, p. 32. Hase.
. Alii sunt : 10 ’Ayà0ap^oç ô 2 upaxoaiwv vauap^oç, Thuc.
7, 25 e t 70. (Dion. Halic. De T hu c. hist. ju d. § 26, p.
875, R e isk .= 2 , 26, 3, p. i 3 8 , Kriig.) Diod. i 3, iS.-tt
20 A y . ô AyaÔoxXeouç tou Supaxoaiwv Tupiivvou, Polyb. 7,
2 ,4 . D iod. fr. lib. 2 1 , t. 9, p. 265 et seq. B ip. (ubi conf.
cum Apx^yaÔoç.)— 3° A y . ô A y . tou A y a0oxXéouç, Diod.
fr. lib. 2 1 , t. 9, p. 275, sqq. (Item conf. cum Ap^ay“-
0oç. ) — 4° A y . à 'Ieptovupou. tou. 2 upaxoffitov pacriXétoç
repeaéuç repàç Kapx^ooviouç, Polyb. 7, 4 » 1 et 7. —
5 Ay. [ KXeapxoç ? ] ô [cHpaxXeo)TÛv ] vipavvoç, Antig.
Caryst. c. i 3 i , p. 1 8 1 , Beckm. ■— 6° Ay. ô [.Kepxu-
païoç cum cod. Vat.] ’OXupreiovixYjç, Dion. Hal. Ant.
Rom. 4) 4i> P- 745, Reisk. — 70 A y . ô repo^evoç, Boeckh.
Inscrr. G r. n ° 4- [ t,t,“w]
A y a0di(o, Cypriorum dialecto S ile o , Taçep. Tradit
enim Hesych. eos aya0a usurpare. pro «nwrea : vc-
rum id non sua s e r ie , sed post AyatradfjAEvoi,
m AyaOeia, aç , yj, (ita enim scribendum arbitror, ab
aya0Sç, u t a poYjOàç fit poTjOeia). AiSou x^reouç ve^tyjtoç
cou repo0up.wç XpiffTW, xal M yvipqc Irel reXoutw
ayaûeiai;, S. Joann. Climac. Scala Parad. 1, p. 12, A-
Subsequentium ratione h a b ita , sensus esse yidetur,
E t senex olim de multitediqe recte factorutn, vplu-
ptatem capies. H ase.
Aydiôeia, siaç, n. pr. urbis Phocidis ap, Steph.
Byz. s. h. v. et in A y<£6vj. Gentile AyaOsiiç.
££ AyaOeixeXoç, Bono similis. Herod. Epimer. p. 186:
EixeXoç U.OVOV, ei Siipôoyyov. TA SI reap’ auxoû auyxe£p.eva-
oTov OeoeixeXoç, avSpeixeXoç, àyaOeixeXoç, reave{xeXoç. Verba
non integra esse recte observa vit Boisson. Seqtentiain
graramatici erues coll. Etym. M„ p. 297,28, Etym. Gud.
164, 32 : EixeXoç Iv piv tyJ areXox7)Ti 81A tyjç Siif)ôôy'foui
ypdyezai, oTov, eïxeXov aoTepore/j,- 81A tou 1 8è, oTov, i ^
¿vSpl IxeXyj T pwiov xaxeSuffaO’ ojaiXov. ’E v Se tyj <tuvOe®61
[xovov SiA tyjç et Si<p0oyyou• oiov OeoeixeXoç, &reave(xe^oc
(1. reaveÎxeXoç s. àyaOeixeXoç), avSpeixeXoç. u.u-ou Fix-
* AydiOeoç, D or. pro ^yàôeoç q. v. Pind. Nem, 6 ,59, Py^1,
9, 126. P*an . in Lysand. ap. Plut. Lys. c. 18. - o u o
Fix. t
* • AyaOepyia, a ? , ^ , 1. q. jkyaOoepyia e t Ayaöoupyia,
quod vide: ’Ereip-eveiv Iv TYj reiaxei,Iv Tai? IvxoXaiq, Iv
iùreouaw, Iv euXabsia, Iv VYjoTeiau;, Iv euvopia, Iv IXeyj-
p.0(juvai?, Iv creouSaioTYjTi, Iv ayaOepy(a, Persistere in
beneficentia, S. Epiphan. Panar. 2, 1 . 1, § 6, p. 499,
A. Sed fort. leg. Iv ¿yaOoepyia, ut habet cod. Reg.
bonm n o t* n. 8 3 3 , fol. 332 verso. Hase.
AyaOeitìpÉiv, Inspectare e t considerare velut ii qui
rem diu non visam inspiciunt, u t tradunt Le xx.
vulg., nullo tarnen nominato auctore. P roprie autem
magis Aya0£topeiv esset, Valde et intends oc ul is in spectare
et considerare : vel Cum admiratione con*
templari, admirabundum stüpentemque intueri.
^ AyaOvj, y)?, •#), n. pr. in su l* L y c i* ap. Steph. Byz.
Item urbis G alli* , hodie Agde a p p e lla i* , Strab. 4 ,
p. 180 et 182; Scymn. v. 207; Steph. By z.; Ptol. 2,
10. Cfr. Männert. 2, p. 6 6 , ed. alt. Gentile AyixOaio?
vel AyaOcb? vel etiam AyaOìvo?, ut docet Steph.
^ AyaOvj s. AyaOyj, %<;,% subaud. 0 eA v e l0 eò<;, eadem
ac Bona Dea Romanorum, vj reap’ ^EXXyjci xaXouulvYj
Fuvatxeia, Plut. Vit. C * s . § 9 ; Cic. § 19.
** AyaOYjià?, V. AyaOvjioq.
= ’Aya04io?, ia , fov, i. q. AyaOeüx;, eia, eiov, adject, ab
Ayaöia? formatum. Anthol. P al. 6, n° 8o, t. 1, p. 2 1 2 ,
’Aya0Y)ia Ivveà? legendum esse monet Jacobs., pro
vulg. Aya0Yjia<;, ia nott. critt., t. 3, p. 141.
= ’AyaO^epoi;, épou, 6, n. pr. plurium virorum; i °
KXaóSioq Ay. 6 ìarpò?, Inscr. apud Fabric. Bibl. Gr.
t. i 3, p. 41- — 2° A y a04p.epo? 6 KviSioi*, Passow.
Grundz. der gr. und roem. Litt.-und Kunstgeschichte,
p. 68 (80 ed. a lt .) , u bi leg. AyaOapxiSYjc, coll. PhoL
cod..2i3, p. 1 7 1 , a, 24, Bekk. — 3° AyaOvj¡xepoc 8 vOp-
Oiövo? , cujus exstant duo libri quorum titulus : Tyj?
reioypc«pia? ‘TreoTUTuwcei? Iv ereiTop.Yj repò? «FiXwva. Cfr.
Fabric. Bibl. Gr. 4, 2, t. 4, p. 6 1 5 seqq. Harl.
* AyaOiai, n. pr. Vid. àyaXpiaTÌac.
* AyaOiSe?, Sampsuchum. Interpol. Dioscor. 3 , 4 i
(47). Vox susp. Vid. Äya0w8ee.
* AyaOtSiov forma tur ab AyaOlc quod usurpavit He- C
sycli. ToXóreY).... xal àya0tòiov cTiip.ovo? yj ¿oSovyjc, i. e.
Glomus tram* aut subteminis. Gloss* Labb. A ya0i-
8iov Globulus : A y a0i8ia* Glomera, E. [vuuuu. Cfr.
v. aSpapu^.J
s AyaOi^ofuxi, Bona d ico , Bona loquor. Hesych.
[ AyaOi^opivYj• ayaOA Xeyouaa. Etym. M., p. 5 , 32 ;
ÀyaOi^ojxevYj * avvsyoìq aya0a .Xeyouaa.] [Phavor, 9, 9:
ayaOiSopivY), dyada Xéyouaa.] Aristoph. (Ecc le s. 2 3 ) :
Aei T«q Ixaipaq xaya0i^op.eva<; Xa0eiv. f Biseti S ch o lia;
Kal ayaOi^ojAevaq, -ijyouv ayaöa Xeyouaa? Xa0eiv • 6 81
vouq o&Toq • eSei ^8yj regoxaTàXaSeìv xà? tyj? IxxXyj-
ciaq eopa?, dq 6 KXsop.axo? eTreé reoxe too; yuvaixa? XwpU
twv avopwv Xap.6aveiv. Aeì yàp zdq ézaipaq xaireep ayaOà
Aeypuaa?, xal reepl ayaOoiv repayp.aTwv 8iaXeypp.eva?,
i. V', xa^ ^ ^avEpw? reapovTiov aySpwv, xal aXXcov
issi i^wv yuvaixwv toc éauTWV ßouXeupeata SYjXwcai,
Hesych. glossam sic l’efingit J. F. Gronov. A y a0i8a
cuXXeyouua, vel elXouaa. « Aya0i^co ab aya0l? deducitur :
earn vocem ipse Hesych. stadm post hanc vocem
interpretatur, 8eap.Yjv ^ap.p.aTo? xal <rajp.ovo<;, Fasci- D
culum fili seu staminis. Est igitur ayaOi^ecOat, G lo -
mera^ : G allic e, dévider. Sensus igitur Aristoph,
Gf> Meretrices edam glomerantes debere la t e r e ,
p ano et ppdmo sensu. « Palmer. V o x ouvexco?, q u *
egitur in Etym. ex Hesychii glossa excidisse vide-
ur.sic JoSavifyo, de quo v .nos. suo locò, exponiturs
I, auveX“ ? Tivàppeiv t^jv xpoxYjv. «Locus bene se habet.
on tamen hue pertinet Aristoph. Eccles. v. 2 3 , ut
_a mer* PUtat. Ib i enim lyxa0i^ouiva? legendum jam
° n^ere vm . doed. « Albertius. Vide Kust. ad A r i-
¡r„,^ * P’ ^99> b , a Scii-ef. laudatuip, e tB ru n ck .1
jLet praesertim Dindorf.]
°o> 8. Adject. AyaOixà Suidas exponit
v . U^ a > I* e* P ro b a , Recte et cum virtute facta
Ata‘ t,Zonar- P- 3 i , et Xuvaycuyij M s in Bek-
* ’A ^ r* *1 P' 3a4 : A y a 0ixa* zb. <rreou8aìa.]
rt Insignem hunc Etym. locum p. 7q3,
ia IM I G* Wakef- : m St« m tvo? ¿ v o u a -
> 7 ^upià eiaiv, ^ |0v ix i , oTov SxoreeXivoi, Axpa-
A yavTivo?, 6 reoXiTYj? • yj IreiGeta^ w? zb, friylvoq, 6 Seivd?'
^ repocTYjyopixà, àq èyìvoq, yeXacrivo? • yeXaaìvoi Sé eiaiv
ai yevSffcevat xoiXÓtyjte? elq zb repoawréov ex t o u yeXav * ^
òreoxopiccTtxà, plov cpiXìvo?, crYjpiaivei Sè tS v cpiXov * iraX-
Xaxìvo?, 6 areè reaXXaxYj?. Tauxa Sè, et p.èv areò óvopiato?
reapaxOwaiv, •?) àreò euÓefà?, yj areò yeviXYj? reapdcyovTat,
|iXo? , cpiXìvo? ■ ayaOò?, AyaGivo? * et Sè areò pf^àzoq, rj
areò evecToÌTO?, yj areò utéXXovTO? * sy-iio, iyzvoq • repa^iSi,
repa?ivo?. lò Sè ceSetvo? Sià SicpOoyyou ypacpetai. Alibi
m eodem Etym. sumitur prò nomine p ro p r io ,
P- 689, 40 : 'il? àréò to u ¿yaOò?, AyaOìvo?, oftziaq
areo tou jaevo) (/.6VyjotXvo? , xal <ruyxo7CY), xal petà tyj?
repò^répoGécrswq, repo[AVYjcTivo?. Certe in Xenoph. Hist. 4,
8 , 10, AyaGivo? est Corinthiorum navarchi nomen :
et ap. Galen. De diff. puls. 2 , nomen medici, qui
scripsit librum, cui titulus: Hepl tr^uypSiv. V. Meurs.
Bibl. G r. 1. 1 , in Opp. t. 3 , p. i o 7 3 , e t Fabricii
Bibl. Gr. t. 13 , p. 4 1 , ed. pr. [Matth. ad Oribas.
p. 284. Welck. Syllog. Epigr. p. 82. o u -u] Hermanni
R egu l* de Prosodia, p. 424 : Tèe Sia toù ivo? ¿creavxa
B reporeeptarewvTai. KwvoTavTÌvo?, _ avTivo?, HXomvo?
Sivo?, ■#) (JU(TTpO<pY) , cl»V toutoi? IpyaaTÌvo?.
*11 AyaGlvo? 6 0 paau6ouXou , ’HXeìo? , ’OXup.reiovixYj?,
Paus. 6, i 3, 1 1 , Bekk. — AyaOìvo?, gentile ap. Steph.
Byz. in AydcOrj.
=AyàGiov,i. q. ayaGiSiov, vox dubia. W eig. in Suppl. ad
Schneid. Lex. laudat Paul. iEg. 2, 58 : àyàOiov àreò 0ep-
P-wv <jzri[xdzMV. Scr. cum codd. reruypiàTiov àreò 0. OTUpipà-
Ttov , Plagella e x adstringentibus caiidis. Locus Ms.
A ed i 9 , 4 4 , ibid. Wcimelio laudatus : rat? àreò twv
yuvaixeiwv àyaOiSai? réupia, e 6 codd. refingendus ita :
reupiaco[xev tw creoyyw yJ xai? àreò vijfxaTO? yuvaixoiv
reupiat?- àyaGij Se xazb. SiaSo^v reupia. D ie ì z .
AyaOl?, (So?, f ,, Hesych. Seap-Yj f>àpp.aTO? xal ezr\-
povo?, Fasciculus fili seu staminis colligati, Glomus.
[Hesychii verba e x Glossis G r. barbaris reperita
posuit Cangius Gloss. Gr. in v. cPàp.p.aTo?. Etym.
M., 5 , 33 : A y a0(? * ‘ SeapY), xal eiSo? t i ypàp.pca-
to? % odj{*ovo?. «Iiaud scio an verius Mp-iiuzoq,
fili quo (editio VVeigel. q u * ). sutura fit. » Sylr-
burg. «Difficile est dicere àya0l? num fili g en u s,
àn glomùs staminum sit intelligenda,» inquit Schnei-
de r. in Ind. ad Rei rusric* Scriptt. vett. Lat. t. 7 ,
p. 3 7 6 , qui .de omnibus vocabulis ad textiinam ar-
tem pertinentibus, fuse, e t , u t solet, accuratissime
ib i egit. Vide Phrynichi Arab. locum, mox afferen-
dum. G lo s s * Labb. A y a0(? • G lobu s, Glomus : Aya -
0i? * Glomera et Glomùs, P. Eustath. ad II. 2 ,
p . 116.6, 29 : K a l ¿1? AaiSóXou ureo07jxai? àyaO(Sa
(aitou Sòuóa tììS 0 yj<jei ,. atTia yévoiTo exetvw Sie^oSsu-
aai tÒv Xa^upivOov. : prò àyaGiSa p.Ìxou, in Pseudo-
Didymi Scholiis ad II. 2 , 690, a G. W ak ef. c i ta t i ,
est [aitov àya0(So?, sensu eodem, a cleiv o f thread ;
vide eund. ad Od. A , 3 2 0 , ubi <xya0iSà ¡aÌtou legitur,
notante G u i l . Adàms. Scholia V eneta, a Vii—
loisono edita : A y a0iSa eSoùx-e AaiSaXo? tyj ApiàSvYj,
[ubi nunc Bekker Mitwv àyaGiSa.] AyaOiSiòv (mjpiovo?-
exstat in Hesych. [loco modo e).hito.| Ayaol?, Dorico
prò àya0l?, Hesych. est aipaìpa,; i. e. Glomus, intèrprete
Is. Vossio; vide nos infra ad v. Ayaai?. Eustath. ad
Ik 12, p. i 3 3 6 , 18 : ’Icvéov 8è xal 8zi toXutcyj xatà
tou? reaXaioù?, Ipiwv cfalpa. Recte ergo se habet
vox ccpalpa in Hesych, glossa, a Nostro [s. v. àyau-
al?J suspecta.] Unde proverbium àyaOoiv dyaOibeq,
Bonorum giorni, apud J. Poli.' (7 , 3 i : IIyjvìov, àya-
01? , ¿Ì06V xal reapoip.ia, AyaOSv àya0(8e?, ^ reAeicrv}
xé^pYjvTai ot Kwjxixoj:) quod Erasmus (Chil. 2, Cent. 4,
Prov. 92, p. 488 , ed. i 533) [ p . 440, 441, ed. 1672],
dici s c rib it de opibus exstructis et affadrn accumulatisi
sumpta metaph. a glomere textorio, quod ex plurimis
filorum convolutorum gyris constai. [Suidas : A y a0wv
dyaOiSsq " zazzszat Ss ^ reapoifiia reapa toì? K m u ix o I ?
Irei Ttiov reoXXoiv àyaGwv. K a l, AyaGSv OaXaaaa, Irei
reXvjGou? àyaGSv. K a i, Aya0&jv p.up[AYjxià ( le g e , u t in
edit. Mediolanensi legitur, uuppjxfa), Irei reXij0ou?
euSaipovia?. K a l, A y a0wv aiopo?, Irei reXijOou? àya0£ov,
xal reoXXvj? euSaipovia?. Cfr. Zon a ras, p. 28. Ph ryn i-
chus Arabicus 2 ocp. reporea|3. in Bekkeri Anecd. Gr.
t 1, p. 9 :.Aya0wv ayaGiòe?- ypau? àyaGiSa? àreoSo-
pévYj xpòxYj?, Irepiavo oivov ( leg. oìvov), xàreeiG’ ureorei