in Platonis Legibus lega tu r , Plutarcho teste in duo- A
bus locis supra a n obiscitatis, Timæi glossam mutilato
esse suspicamur, in hunc feremodum corrigen-
dam : AyaôoEpyou? A ttix o I xob? ¿yaOàv ^PYote^ctìJ*£VOlJ<’ Tl >
e<m SlxalapyY] t i ? Iv AotxeSaipiovi òi AyaOoEpyol, aips-
toI x a T àvSpayaòtav Ix twv nntlwv uic ’Ecpópwv. Vide
Le xic a S. Germ, infra citata.) AyaOospyob? certe nec
Plato commémorât, nec u llus , quod sciam, veterum
scriptorum praeter Herod., qui eos 1, 67, accurate
describi t : ’Eç o5 8^| AC/yj? twv ayaOospywv xaXeopivwv
2 -rcapTtv)T£Wv àvsupev. Oi Ss ayaOoEpyoi eì<n twv <x<jtw v ,
IÌj iÓvte? Ix twv ÌTCìréwv aUl ot (leg. oi aìel) 7 tp £ ff6 uTaT0 t,
TOVTS eteo? Ixàarou g Tob? Sei toutov t 8v Iviautòv t 8v av
uo(7tv Ix twv ÌTtrowv, SirapTwiTEwv tw xotvw SiaTcejxico-
pivou?, (x^i IXivóetv aXXou? a^Xr,. Le x. Rhetor. Ms. (in
Bekkeri Anecd. G r. t. i ,p . 209) fere consentiens cum
Hesych. ( 1 . c.) : AyaOospyoi slfftv oi I x tw v ÎTOtlwv I!;i8v-'
t e ? , s’ (deest in Bekk. Anecd.- Gr. 1. c.) IxdtcrcouETOu?,
w?' ‘HpoSoxoç, ot twv apyoVTWV uTCY)pÉTat, y) ot àyaÔov t i
IpyaaaixEvot. Lex. S. Germ. Ms. (in Bekkeri Ànecd.
Gr. 1. 1, p. 333) : Ayaôospyot* A ru xo l Tob? àyaôbv Ipya- B
<jau.svou? T f seri 8k xal apy^ ti? Iv Aaxs8atp.ovt ot Âya -
Ooepyol * apyouat 8k twv I? xal twv Iv ty) itoXsi , xal twv
eijw ty)? 7tôXsw? 7tapavo[AY)(javTWV, &ç çtqui AÎ8ujao? Iv T7j
Tpoirix9i XéÇet. Ubi expunge twv l i , temere natum ex
sequentibus. (Deest in Bekkeri Anecd. Gr. 1. c.‘) Aya-
OoEpyoï? similes fuerunt StoctqI, etiam ab Hesych.
commemorati ( 2 t<£toi ^p^ tiç), Le x. Rhetor. Ms. (in
Bekkeri Anecd. Gr. t. 1, p. 3o5) : 2 toctwv- appvTs?
elat, 7tapa7rXvi(r(av s/ovtsç toi? AyaOospyoi? apyYjv. (Cüm
ot SraTol toï? AyaOoEpyot? comparentur, forte ot S r a -
Tol apud Cretenses fuerint iidem, qui a Lacedæmo-
niis ot A.yaôo£pyol appellati su n t) Ceterum hanc insiti
tiam glossam, u t alias e x Timæo plures, in Lex.
suum transtulit Suid. (cfr. Zonar. p. i 3). Sed quod ibi
adçUtur, Ix twv ’Ecpopwv, mendosum est. Id quum non
fefelliàset Kusterum, urcb twv ’Ecpopwv correxit,‘u tsen -
süs sit, Agathoérgos ab Ephoris e x Equi turn. numero
delectes fuisse. Nihil verius. Atque hanc emendatio-
nem prorsus confirmât varians le c t io , quam in margine
Suidæ su i, qui nunc penes el. Santenium e s t , C
notarat J. Gronov. : AyaOoEpyot- atpsTol xoct’ avSpaya-
Ofav Ix tw v tincswv. bit* ’E<pópwv. A n g l . » Wessel. Diss.
Herod, p. 104. Sch-ef.]
* AyaOòupyw? [Ben e fic e, Benigne], Dionys. Areop.
p . 102. K a l l .
Ay^Oouaa, dicta olim Delus fu i t , Hesych.
= Scribe Ayaôoïïffca-et TvjXo? pro ArjXoç, utrumque
e Steph. Byz. v. T 9jXoç. Y id. Intt. ad Hesych. Sæpe
nomina in -òìiaaa perperam uno a scribuntur, no-
tante'Schæf. ad Plut. t. 4, p. 4 1 1 . 00-0 Fix.
* AyaOocpavv)?, 8, Boni speciem habens. Democrat.
Sent. p. 629 , eld. Galei [ n 9 4 7 » k 1 > P- 84
Opuscc. sentt. e t morali. O re ll.], KtêSrjXoi xal aya-
Ooàavls?, ot Xoyw uiv ¿oravxa, Ipyw Ss oôSsv epSovTSç.
m ‘ , .
* ’AyaôotftX^ç ,6«, i) , [Boni amans]. Dionys. Areop.
Epist. 8 , p. 229. K a l l . [uutio-]
* ’AyaOotppwv, 6 , ^ , « Gut gesinnt, Pro c li P a -
raphr. p. 229. » Schneideri Le x. [L o cu s Procli es t,
Cwcppovaç, ayaOocppovaç, xaXocuaêouXouç ' vertiturque I
ib i , Humanos.]
AyaOotpu-iiç, soç, ô , ^ , Natura sive Indole bonus.
E x ayaôàç, e t cpu^. L o o u - ]
= Bis usurpavit Nicet. Paphlag. in Vit. Eustath.
4 9 , A : T-Jjv vooupivr)v 8k x a l ¿ y a0o(pu5j tou Tpo7rou Sta-
Oeatv TÎjç i|»u^ç• e t superlativo, 46» A :Twv ¿OXyjtwv
aîcdtvrwv a y a 0o<pusaTaTs x a l Xapwcp^TaTS. Quæ loca exci-
tavi in Notices et extraits des Mss. t. 9 , part. 2 , p.
193. Hase.
’AyaOocpuÎa, a ç , Bonitas a natura provenions,
[o o o o v - l
* ’AyaOo^uafa, Theophyl. 3 , p. 7 15 . [u o o o o -]
*A y a 0ow, Benefacio, [Beneficiis afficio ] , Jer. 44»
2 7 ; 1 Reg. 2 5 , 3 i : K a l ¿yaOwaai Kôpioç tw xupiw
pou, xal fi.V7)a0iiaY) Trjç SoÜXy)ç aou ayaOwaai auTÎ], ubi
construitur cum d a tivo , at in Jer. 3 2 , 4 1» cum ac"
cusativo, quemadmodum et Sir. 4 9 » 10 : K a i yap
¿pvYja0Yi 'rwv l^0pwv Iv Spêpw, xal àya0waai touç euOu-
vovraç ôSoiç. Y ide Biel. Thes. Philol. [ ’Aya0oüv e t ¿ya0îîvatin
libris veteribus permutantur invicem. Schleusn.
N. Thes. V. T. s. v. ’AyaOóvw.]
= ’Aydc0uXXo(;,.iiXXou, 6, n. pr. poetae cujusdam eleg
iaci ex Arcadia oriundi, Dion. Hai. Antt. Rom. i ,
4 9 , t. 1, p. 123 Reisk. A n idem a c AydtOuXXo? ille de
quo ap. Eund. c. 72, p. 180?
= ’AydlOuvo?, uvou , 6, n. pr. V ir i cujusdam Corinthii,
apud Polyb. 5, 9 5, 3.
• A ya0uvw, F. uvw, Bonum efficio , Bonum reddo,
Beneficio a ffic io , (Exhilaro). Dionys. Areop. Jungi-
tur accusativo. [Verbum hoc Alexandrinorum proprium
e s t , sed de eo silet Sturzius in Lib. De dial.
Maced. et Alex. Ruth. 3 , 10 : ’HyàOuvaq tS IXso'q oou
tS sa^axov öulp tS icpwTov, Meliorem fecisti miseri-
cordiam tuam posteriorem, quam priorem. 3 Reg. 1,
47 : AéyovTsc, À y a0uvat 6 @sS? tS ovopa SotXwpwv 6xèp
tS ovoaa aou, xal psyaXuvai tov 0povov aÒTÓu U7rep xòv
0p<ivov aou, ubi ¿ya0uyat est Bonum [Augustum] nomeri
facere. 4 Reg. 9 , 3o : K a l TsaaésX vjxouas, xal
larippiaaTO ( Alex. laxiésiaaTO, Aid. lanétaaTO, C. laxi-
SaaaTO, teste L. Bosio.) Tob? S<p0aXpob? aÙTÌ)?, xal
•/jyaOuvs vi)v xscpaX^v aÒTrj?, i. e. Exornabat caput suuni.
4 Reg. 10 , 3o : ’Av0’ wv oaa ^yaOuvaq'7toi5)aat to eò-
01? , Eo quod bonum tibi visum e s t , facere rectum.
Ps. 1, 18 : ’Ay<£0uvov j Kupis, Iv -nj suSoxta aou tÌ)v
2 wóv, i. e. Benefac Sipni. V ide Biel. Thes. Philolog.l
A t in Bibliis usurpatum est absolute eo lo c o , ’Ayà-
Ouvov, Kupis, toì? aya0oì?, Bonus vel Ben e ficus esto,
Domine, erga bonos. Nisi forte scriptum est male
aya0uvov pro aya0uvou. [Psalm. 3 5 , 3 : T a ^paxa
tou aropaTO? aurou àvopia xal 80X0?, oux ^SouX^Òr) auv-
tévat tou àyaOuvai', [ h . e. recte a g e fe , virtuti stu-
dere.] Clemens Alex. Str. 6 , p. 79 2 , 27, [666, Dj|:
0sà? ovtw? xal icaTÌip ayòi0ò?, wv t s xal yiv^pevo? h
àSiaXeiTTrot? sÙTCOiiai?, sVTaUTOTYiTi Tvj? àyaOwaóvY)? àua-
paédtTW? psvei • t i yàtp ocpeXo? àyaOou py) IvspyouvTO?,
p7lSè àya0uvovTO?; Idem il)id. 6 , p. 828, 14 [693, DJ:
0 sou povov tÒ àyaOuvsiv spyov larlv. Su ida s, a G.
W a k e f . cita tu s , MoX0(i?«i‘ <xya0uvai, xaTairpauvai,
Emollire. Sic edidit Kuster. vel sua vel typotheta;
cu lp a , pro aya0uvai, ut in ed. Mediolan. legitur.
Hesych. ’EirisixsóaaTo • ^ydOuvsV. Glòssa sacra est;- re-
spicitur enim Esdr. 9 , 8 : ’EirisixsuaaTO -fjpiv 6 0 eb;,
Clementem se nobis praebuit Deus.]
^ A y a 0uvopai, Pass. Bene afficior, vel B ene affectus
sum, In bonitatem sum pronu s, Bonitatis sum par-
ticeps. In Bibliis, Nehem. 2 , (5) : 5Aya0uvsa0at èm-
7uiov Ttvo?, pro e o , quod Hebr. verba soriani, Piacere
coram facie alicujus. [Locus est h ic : E l ¿yaOuvOvi-
aeTai 6 irai? aou Ivwiciov aou, wats itspdm auTóv, Num
placet tibi servus tuus, u t mittas illurn, u t Biel.
Thes . Philolog. v ertit. Cfr. 5 , 6 : K a l vjya0óv0r) Ivw-
7Tiov tou ßaaiXsw?. ] Dan. 6 , (23)v: ‘‘0 ßaaiXsu? àroXu
^ya0uv0ri lic* auTw, pro Gavisus est super e o , [Rex
valde laetabatur propter-illum, Biel.] Quae significa-
tiones ab etymologia ipsius verb i alienae sunt. Hab
etu r et aliis lo c is , sed non consensu omnium exem-
plarium. [Jud. 1 6 , 25 : ‘'Ote ^ya0uv0ri •?) xapSia aòiwv.
Quum essent hilares. S ic ¿yaOo? in Bibliis usurpatur
p ro Hila ris, u t Sir. 3o , 27 : Aapirpà xapSia xal dytx-
0^1, C o r splendidum e t hilare. Cfr. 1 Reg. 2 5 ,’ 36 :
' K a l xapSla NdißaX ayaO^ Itc* outov. Sir. -3 5 , .8, 9 •
A y a0b? 6cp0aXpb?, Oculus vel vultus hilaris. Vide' Bielii
Thes . Philolog. et inprimis. Gatak. Diss. de N. T.
s t ilo , c. i 3 , p. 8 6 , B— F. Jud» 1 8 , 20 : Kal
0UV0Y) ’i\ xap8iat tou tepéw?, E t bonum videbatur sacerdoti.
1 Macc. 1, 14 : K a l ^yaOuvOr) 6 X8yo? iv
¿cpOaXpoì? auTiov. [De epulantibus Ruth. 3, 7 : Kal ecpaY6
BoòC, xal Ime xal Yiya0iiv0Y] xapSia auTou * 2 Reg. 1 3,28 :
*0 ? àv ^yaOuv07) ■#) xapSia Iv tw olvtp, Ut vino exhila-
retur. Cfr. Schleusn. N. Thes. s. v . ] Clemens Alex-
Str. 5 , p . 6 26 , 27, loco ad v. AyaOoitoua citato.
Maximi Scholia p. 3o 8 , in Dionys. Areop. : Touto y«p
^ ®PX^i XC£l 'ro^ 0eoua0at xal aya0uvEa0ai. Simplie- (
Comment. in Epicteti Enchirid. 1, p. 2 3 = 1 2 ,
Aöril ouv ^ auroxiv7]TO? oua(a, ¿cte &7to6aaa tou ¿xiv^tou,
xal xarà iaI0e^iv ayaOuvopivY), xivetTat ¡xlv lari tÒ
0àv, ¿XX’ àcp’ lauTY)? xiveÌTat, xal oöx dtc dfXXou,
¡aevy)' te auTou xal xaTopEyo[X£V7], Haec igitur natura»
quae interno motu - sibique proprio cietur,' inferior
quidem natuns iriimobilibus, e t bonum nonnisi par-
ticipatione accipiens, move tur illa quidem ad bonum
, sed suapte vi movetur, non aliena, cum illud
desiderai appetitque. Idem ibid. 38= 3 1, p. 386=
242, C : Outw 7toXXw [aoEXXov tyj? tou 0 eou ayaOoxYjTo?,
xa l TÒV Yp»lOV TO) X0<7(*(j) 8wpY)(7a|A£VY]?, 7td(VTa (AETE^El
a7tpayp.aTEUTW?, x a l ayaOuveTai xaTÌc tÌc p.ÉTpa ty |? éauTwv
£7ClTY]8£lOTY)TO?-, OÒSsV El? TOUTO TOU 06OU 7T0V0UVT0?, o58l
wepiffwwpivou, S ic multo magis divina bonitate, quae
et solem mundo donavit, omnia fruuntur absque
illius molestia, et bona fiunt, pro ratione sui ca-
ptus, nihil idcirco operose laborante Deo neque
distracto. G. W a k e f . Synesium, p. 137, citat.]
= ’Aya0uvw Schneiderus in Lexico bene monet, non
inveniri ante l x x interpretes : apud quos vertendum
est, Bonum efficio, Bonum reddo. Aliquando idem
valet quod eùepyeTeìv, Benefacere, Beneficio afficere :
cujus significatioriis, u t varioris, exempla nonnulla
annotabo. Primo . locum Psalmi 1 2 5 , 4 : ’AydtOuvov,
xópie, toì? àya0oì?” item Ps. 5 i , 18 : Ay<£0uvov, xupie, Iv
tyì eòSoxla aou t))v 2 iw v ubi Symmachus edidit, euepyé-
TYjffov. Apud S. Gregor. Nyss. De fide, 2 , 4 7 3 , B :
Tà 8k 7rvEup.a to «Syiov àxpoffSeé? Ier i tou ayaOdévovto?
(Spiritus Sanctus benefactore nihil opus habet), lege
¿yaOóvovTO?. Apud eundem Catechet. orat. 2, 539, A :
Ti) IXXsncei ( I . IXXnrei) (puast xa l 8eo(jiIvy) tou aya0ó -
vovxoq. Construitur autem semper cum accusativo,
hac significatione. Antiochus De memor. injur. p.
m o , D : Tob? xaxoù? àyaOuvovTE?, x a l lcpa7uXouvTE? l7c*
; aÒToli? ttoXX))V ayaOo'-ajTa. Ap. S. Basilium, Epist. 343,
Ì opponuntur aya0uv£iv et icaiSsuEiv, 2 , 1 1 1 9 , B : 5Aya -
Ì 0UVOVTI U.EV l?0[AoXoyOU(A£VOl, TcaiSs4ovTi 8k 8là tw v Ivav-
Ttwv- (xvj 7rpoffTi0Ép.£voi - apud Theodotum Instruct.
Orient, p. 8o 5 , C , passive ¿ya0uvovTat et xaxouvxai.
Haec alibi a me annotata, Notices et extraits des Mss.
t. 9, part. 2 , p. 19 1 , contractiora hue trans tuli. H a s e .
[Praes. o u - , fut. uou-.]
. * AyaOwSs?, »Sampsuchum, Append, ad Dioscor. 3,
. 47 [4i] , p- 454- Sic citat Du-Cang. Glossar. Gr., sed,
; pro <xya0w8s?, in Saraceni [et Sprengelii] edd. est ’Aya-
: 0(8e?.
j ’AyiOwv, nomen tragici cujusdam, qui ob molli-
tiem taxatur ab Aristoph. praesertim, [Thesmoph. 29, et
passim in primo fabulae actu, Ran. 83. A n g l . Aristoph.
Ì Fragm. 278 [ap. Athen. i 5 , 701, B.] S chìEf . ] Unde
j et AyaQtóveio? (s. AyaOwvio?) auXYjcn? dicitur ^ ¡xaXax-^,
[ ut tradit Hesych. Suidas addit ita vocatam fuisse
It^v EuxpaTov xal ^8Ì(tty|v. [L o cu s est : AyaOwvsio?
|auAYi(n?- jxaXaxY) xal IxXeXujxevyi , y) -fj (x^te jraXapà,
t (xyqte mxpà, ¿XX’ EuxpaTo? xal ^SÌoty). Schol. ad Aristoph.
Ran. v. 83j O&to? Tpayixà? 7coiy)t4? • lu i qxaXa-
xta 8ie64XXeto... o5to? 8k 6 Aya0wv xw[xw8otcoiÒ? tou
L ¿wxpaTOu? SiSaaxdÉXou, ayaOò? tÒv Tpo^ov xal t^v Tpa-
Xa|X7rpo? • xal cpaalv Sri nXdtTOJVo? au{xitóaiov Iv
<JTt~<TSl aÙTou ysypa7crat, 7toXXwv #|xa «piXoaltpwv erbv
" ùnc locum descripsit Suidas. Cfr.
Hesych. et Zonar. p. i 3. « Agatho hic Comicus fuit
[.et Iragicus simul poeta; nam perperam e x uno duos
f v 1 i “ versos Voss. in Poetis Gr. » Perizon, ad dEl.
‘ \ v ric ‘ 2 ’ 2 I - Vide eun^- ibid. i 3 , 4. « Falluntur
wolhus et Portus [e t Meursius, Bibl. Gr. 1, in Opp.
j 1 ’ P -*075. B ] , qui hasc (se. KwpupSovroiò? x. t . X.)
f 6 f w 8at^0ne» et a priori diverso accipienda pu*
i an . Nam ex Schol. Aristoph. clarissime p atet, haec
unum eundemque Agathonem pertinere. Turbat
men nonnihil vox xw|xw8o7roiò?, quoniam Agatho
ilum cUlt. L ta p omtcus , sed T rag icu s , u t non so-
Th as 00 ^Pso loco docet, sed etiam Aristoph.
cat^O ^ 786, ubi eum expresse ToaytpSoTcoièv vo -
[ J "u a re , qui hoc loco TpaytpSoTcoio? pro xwjxwSo-
tienLS ^-ndum censuerit» me non habebit dissen-
d m‘ M c uster- rem acu tetigit Bentl. Opusc.
nòster A vH£F'. lau(latus An ergo delicador
ver« r^ a , etjam comeedias conscripsit ? Minime
Pop,.’ , lcet _ doctissimus Greg. Gyraldus Dialog, de
nostri *1? r ^ 0 loco motus, id affirmet. Oscitantis
tum pr0 ast®> eumque dein. sequuti Suidae, tan-
fundan,r°^ es.t> cum narvaùo non Alio, nisi h o c ,
thonU D? “ excitata- Erat in «dibus hujus Aga-
t » « 1S convI™ n i , in cu ju s fine ( p . 336 :
a®s. LING. G1M5C. TOM. I , FASC. I,
A Tòv tI/vy) TpaywSoicoiàv Ivva, xàl xw(X(p8o7roiòv eTvai,)
inducitür Socra te s, probans Agathom et Aristopha-
n i, earundem esse partium, utrumque, et tragoedias
et comoedias, scribere, eumque, qui bonus tragicus
esset, esse etiam comicum. Hinc lepidam historiam
Grammatici nostri conflarunt, esse Agathonem Comicum,
. discipulum Socratis. » Vide- Luciani Rhet.
Prajc. [c. i i , ] t. 3, p. 1 2 , atque Plut. Sympos. 1, 1,
et 3, 1 , t. 8, p. 422, i 3, et p . 55g , 1. Vide et Meur-
sn Bibl. Gr. in Opp. t. 3, p. 1075, D. Zenob. aöXY)-
tyjv eum vocat, ubi lege Schottum. Plut. de Cupid.
Divit. c. 8, t. 8 , p. 90, 7 : i l ? vàp ’AycÉOwv tÒv au-
Xòv aTCETTE[Xi|»£v ex tou oujATTOoiou 7cpo? tÌc? yuvaìxa?, oto-
M.EVO? apxsiv tou? Xlyou? twv uapo^TWv* outw? a7T07r£[x<LEta?
av xal orpwjxvà? aXoupyob?, xal TpaTrl^a? tcoXuteXeì?,
iwcl Ta irspiTTa n d v T a , Tpli? icXouaiou? ópcov ypwtxsvou?,
oi? ot itevyjte?. Idem Sympos. 3 , 1, p. 5 5 7 ,14 .- 0 au-
jxaCw 8è xal ’EptÌTwva toutov, eÌ t 3c? [xèv ly toì? ¡xéXeai
7rapaxpot5(TEi? [7tapaxpw(7Ei? revocavit Wyttenb., icapa-
xpoutTEi? dedit Steph. e x P o l.] ß8sXuTr<i[xsvov xal xa-
B TYjyopouvTa tou xaXoü ’Aydc0wvo?, 8v icpwTov si? TpaywSiav
ipaalv l[x6aXEÌv xal &7C0|xi£ai zò x p ^ n x ò v , Ite'toÒ?
Muaou? IStoaoxEv, oOtÒ? 8k ijfxiv, 4>? óoSte, TtotxiXwv
XPW(x<£twv xal avOnpwv zk oup-icluiov IjxtcetcXyjxe. Ubi aut
ßöeXuTTETai xal xaTYiyopei legendum esse, aut deesse
aliqu id, e. c. ßSeXurco'ixEvov iTCìSelxvuTat xal xaTYiyo-
pouvTa, monet Reisk. P e r zh xpwfxaTtxòv autem hoc
loco colores dicendi, seu figuras et schemata, ad
quae referuntur etiam antitheta, intellexit Perizon.
ad JEl V. II. 14 , 1 3 : noXXot? xal TcoXXdtxt? j^p5)Tai toì?
avTi0ETOi? 6 AyaOwv. EyceI 8é t i? , otov EiravopOoijjXEvo?
outÒv, ISoÓXeto TOptatpsiv aÒTà twv Ixeivou 8pa(x*Twv,
eItcev ’AXXà arti ye, yevvaie, XlXyjOa? csauTÒv, tÒv ’Aydc-
0wva Ix tou ’AvaOwvo? ¿«pavi^wv. OStw? Ixljxa lu i tou-
toi? Ixstvo?, xal weto tJjv auTou TpaywSlav TauT* stvat.
Vide Kuhn, qui Agathonis antithetorum gustum ex
Aristot. e t Athen. dedit. 2 uvay. Xe'^. XPW- in Bekk.
Anecd. Gr. p. 410 :'sAvt{0etov- t6 ^ p . a tyj? <ppdt<7Ew?,
6? i)(AEi?, ’ApKTTOtp. 0E(7(AO(p. K a l xaT ’Ay<£0wv’ ¿vtÌOetov
I?eupY)¡Asv0v. Quin et h ic , notante Meursio 1. c. twv
C lp-6oXipwv auctor fuit. Aristot. de Poet. 3a , p . 61
ed. Tyrw h . [c. 18, p. 48, Herrn.] : K a l tov j^opàv Sk
iva Sei ònoXuSeiv twv öuoxptTwv, xal (zlpiov slvatTÒu
IXou, xal (TuvaywvlCeaOat, wausp uap’ EupwciSr),
d}X w(T7CEp uapà 2 o(poxXet. Tot? 81 Xowcoi? zà 8i86peva
[alIfAEva Hermann. ] ou ¡xaXXov tou pu50ou, yJ ¿XXyj?
Tpaywòia? lori" 81 8 eixSoXtp.a aooucn, upwTOu ap^avTO?
AyàOwvo? TOÜ TOIOÓTOU • xai Tot z i 8i<x<pépei, y) Ip.go'Xip.a
alstv, ^ ^Y]<7tv 15 aXXou e!? aXXo app.OTT£tv, y) luÉiffl-
ötov IXov; De Agathone hoc Pausàniae et Eunpidi
amato egit dEl. V. H. 2 , 2 1 , e t i 3, 4- In Agathonem
quemdam, fortissimum virum, in pugna pro Abderis
interfectum, exstat Anacreontis Epigr. p. 470 ed.
Fisch, et Anthol. t. 1 , p. 56 ed. Jacobs. « Agathonis
Samii grammatici Ilepl uorajAwv secundum citat
Stobaeus Serm. 98. Ejusdem p u to , est nspiuXou?
no'vTou, Schol. Apollon. R. 2 , (10 15) : ’AxpigfiVrepov
8k 8 ’AyaOwv Iv tw tou Ho'vtou HEpiuXtp. Item 2 xu0txà,
Plut. De flum. : ‘ laropEi AydtOwv Iv SsuTEpw HxuOixwv. »
Meursius Bibl. Gr. 1, in Opp. t. 3 , p. 10 7 5, D.] At
D AyaOwv to?, nomen regis cujusdam Tartessiorum, ut
idem Suidas tradit, pro quo ap. Herod. (1, i 63) est
ApyavOwvto?. [ApyavOwvto? quidem legitur non solum
apud Herod. (ubi tarnen, teste Schweigh. AyavOwvto?
est in cod F.) sed etiam apud Cicer. De senect. 19 ,
Lucian. Macrob. 10 , t. 3, p. 214, Hesych. v. TaXi],
Tzetzam ad Lycophr. 643 (ubi V itt. 2 e t 3 : AyaOlvyj?,
« forte AyaOwv to?, ut Suid.» Müller.) Plin. H. N. 7,
48, Valer. Max. 8 , c. i 3, n. 4, extr. Censorin. De die
nat. 17, e t Sii. Ital, 3 , 39 6, sed, quo minus cum
Porto , Kustero e t Mullero ad Tzetzae Scholia in
Lycophr. 643, ApyavOwvto? pro AyaOwvto? Suidae re-
stituendum censeamus, obstat verborum ordo. Vitio-
sum igitur codicem Suidas sequutus esse videtur. ]
[Utrumque a breve in AyaOwv e t ejus d e r iv a t is i
TI AvaOwvo? Nvjffo?, insula qusedam in Sinu Aràbico
sita, Ptol. 4, 5 extr.
= Alii Agathones : i ° Ay. pro quo scripsit oratio-
nem Dinarchus, Diori. Hai. De Din. ju d . § 1 2 , t. 5 ,
p. 664 Reisk. 20 Ay. 6 IXatorcwXvi?, Demosth. Contra
x9