á 6 a x r ¡? á g á x i o v 36
n i ; Lobeck. Aj. p. 35a , [A p o llo ’Agaío?]. Sch/ef.] a
= Elmsl. in Soph. OEd. T . v. 898, e x Alcíü e t Junt.
edidit ’ASatcri, accentum incertum esse adnotans; v.
Wessel. 1. c. Sequitur eum Hermannus ob testimonium
Eustatliii p. 2 7 9 , i , hoc accentu in aliquot
Sophoclis codd. scriptum esse declarantis; cfr. Berkel,
ad Steph. B. 1. c.; Bekk. e t Siebel. in Paus. yA6ai scri-
pserunt. Hue refero Arcadii praeceptum, p. 104, 11 :
xoc eí? ßyj lapt6txa xúpia 7capcovup.a ßapuvsxai, Aßi) xu-
piov, pXáSv). a breve est. V. praeter Sophocl. 1. c. L y -
cophr. v. 1074. yA gai est etiam nomen loci in A rab ia ;
v. Diodor. ap. Phot, ßiblioth. cod. a 4 4> p- 877, a, 37
Bekk. Fix.
= Sickler. Geogr. 3 4 4> et Krus. Hellas, 2 , 1, p. 73 -
75 de yAgai? Phocidis plura. Sin n er.
= Agat, toDu? (var. lect. cod. V ratisl. itoxapio?) ’IxaXta?.
Steph. Byz.
yAgatov, VV. L L . pleonasmo literae a pro ßai8v dici
aiunt, Paululum, Parvum; sed sine auctore et exemplo.
[Corrupta forma. Apud Q. Smyrn. legere m em in i:
ou8’ apa ßaiov • error fortasse na tus e prava distinc- *
tione hujus vel similis formulae in : ou8’ ao’ ágaióv. Cfr.
Hase sub ágapcq?. Fix.]
Agaxaivov, urbs Siciliae, de q u a Steph. B , et
Suid. [Zonar. 9. A ngl. Ad Diod.-S. 1 , 70 2, 7 1 2 ; 2 ,
369. SCH/EF.]
— A t scribendum suspicor ’Agáxaivov, cum acuto
in antepenúltima, non Agaxaivov, quod h ab et, ut
alios praetermittam, Männert Geographie der Griech
en und lloemer, part. 9 , t. 2 , p. 426. Etenim apud
Stephanum Byzantinum, unde error manavit, p. 3 ,
B, ed. Berkel., emendandum vide tu r, Agaxaivov...xal
7rp07capo?ux<mo? , p r o , Agaxaivov... xal irapoljuxo’vc)?,
quod ferri nullo modo potest: certe oportebat, Agax.
•rtpoTrspt(rinopivo)?.Ptolemaeum quoqueGeograph. lib. 3,
cap. 4 j in Theatr. geograph. Be rtii t. 1, p. 7 9 , video
scripsisse pluraliter xa Agaxaiva, acuta antepenúltima:
item Diodorum Sic. supra laudatum, Agáxaivov. Hase.
= A gáxaiva , urbs Mediae. Cod. Reg. 1402 Ptol.
Geogr. 6, 2 ; Cod. Palat. ap. Bert. Agaxaiva (sic); vulg.
Agáxsva. C
~ 3E 0vixov est Agaxaivívo?. Agaxaivívoi, ivwv, ot iv 2 i-
xeXta. Diod. 19 ,.1 10 . Ec l. i 5, lib. 22, t. 9, p. 3o 8 Bip.
Cfr. nott. Schweigh. ad Appian. Civ. 5 , 1 1 7 , t. 2 ,
p. 863. Agaxaivívo?, tvou, 6, eövixov. Steph. Byz. v.
Agaxaivov. Zonar. Le x. ’Aßaxaiviw), ivr]?, ^ , regio Siciliae.
Diod. 14, 78 ed. maj. L. Dind. Cfr. AgaxrjV^.
A g a x lw , vicio, Tjxa, Ign o ro , T a c e o , Ob ignorantiam
quod dicam non habeo. Od. A (249): Tío ixeXo? xax!8u
Tpwwv iroXiv, oí 8’ aß^xyjcav návxs?. Formatur autem
sic : ßa?io, L o q u o r , 3 pers. praet. pass, ßsgaxxai, uride
ßaxxo?, a quo v. ¿gaxxoi, u t a xsxaxxai xaxx8?, deinde
axaxxS, e t sublato x , agaxw. Item ¿gax7|crav pro r,<ru-
vex7)<rav, i. e. Desipuerunt, Stulti fueru n t, vel Stulte
egerunt, Etym. Suid. [Dawes. M. C. 420. Sch>ef.]
= Ad locum 1. Od. Eustath. pag. 14 9 4 , 61 : E a xr
oe agaxsiv x8 áyvosív xal 8 toe xouxo f/.V) eveiv xt ßa?Eiv aXX’
arcopelv licl xw ßXsirop.£V(p. Etym. M .: Agáx7](rav, avxl xou
'Oyvoricrav. Eaxi 8s Xi?i? ßyjxopixii • — cr/)p.aivei 8k xal xh
7|cruvex7)crav • Trap’ aXXoi? 8k xo -Jjcró^atTav • — avjp^aivei 8k
xal xa v\yv¿yjaav. Oí yáp áyvooüvxs?, oux eyouaiv 8 xi Xe- d
ye tv. Bekker. Anecd. gr. t. 1, p. 3 2 3 : Agaxvjaa i: ap.ap-
xvjaai, Suaxoxprjaai. Cyrill. T it tm .: Ayvorjaat, áptapx^crai.
v e o - . Fix.
Agax^puov, ovo?, 6, •?), Mutus. Item Stultus : áaúvExo?,
Hesych.; [jxopo?, Suid.
= Etym. M. : áXaXo?, 6 Icrxepyipivo? xou ß<i£stv. Bekker.
AneCd. gr. t. 1 , p. 323 : Agaxvijxtov : áffúvsxo?,
áXaXo?. 0 0 -- . Fix.
^ ’A6axv)vi), 5)?,^, regio Siciliae. Diod. 14, 78, ubi vid.
annott. Wessel, qui cum Cluver. Agaxaivivr) legendum
esse perhibet. Recepit hanc correctionem L . Dind. in
maj. sua l)iod. ed.
= Agaxijvá? : 6 ¡xi) SptiXifaa? yuvatxl, Cyrill. Tittmann.
Bekker. Anecd. gr. t. 1 , p. 323 : A6ax?)vo4? : xou? yu-
vatxt ¡xi) ¿(xiXvíoavxa?. Fix.
Aoaxv)?, ovojxa ápj(ixexxovix¿»v, á 2 xó0ai Xéyoucnv
avSpa xaXetv, Hesych. vel u t a Camerte Episcopo hic
locus cita tur : 8 2 xú6ai ávopa xaXouotv. Verwey. ad
Hesych. D a h l e r .
A é a x ^ jó , •?), Tac itu rn u s , Mutus. Item, Quietus,
Placidu s, Mitis. Sappho [ f r . 23 Gaisf.J, ¿XX’ á6axyj
7ua¡xcppsva , i. e. ^aú^iov xat irpaov, Etym. Suspicor
autem leg. xàv cppéva pro 7ra¡xtppéva. Hesych. habet aS¿-
xvjv : sed mendosum |)uto esse exemplar; aéáxvjv autem .
exp. acpeXvj, aoruvsxov, ^uij^iov , Simplicem, Inconsul-
tum, Quietum vel Placidum. Addit et áíieipov, á8ú-
vaxov, axaxov. Item a6ax7)? exp. aSalj, acptovo?, atoiTn]-
p¿?. Eust. [p. 1494 > 6 4 ,] quoque docet e Rhet. Lex.
ò(6a^ signif. xòv aXaXov, xaV aauvexov, xal arceipov. [Cyril 11
Tittm. expl. ácúvexo?, airstpo?, aoúvaxo?. uO-.J
’ASaxéw?, Q u ie te , Placide. Etym. [ 2 , 56. Wak ef.
Alio sensu ’Aouvexo)?, Bekkeri [Anecd. gr. 1 . 1 ,] p. 323.
»MB»-. - H H H
s in fragmento apud Etym. M. 1. 1. : Aoaxeto? sú-
Sovxt, alterum a breve es t; de priore non liquet. Fix.
= ’Aéáxrjxov : ávETuícpOovov. Bekker. Anecd. gr. t. 1 , p.
323, pro quo Hesych. e tVarin. habent áSáxxvjxov. Fix.
’Aoax(£<*), i. q. áSaxw. Habes etiam pass. ’A 6axt^o(xat,
cujus part. ¿6axi£o'usvo? ap. Anacr. (Fr. 35, 5), [p. 368,
F ischer.] p ro Quietus et non tumultuosus. Etym.
[2, 44 et 5o] [Philemo i 3 5 ] [ed . Burney.,. 223 ed.
Osann.J'l'uu--J
’ASaxtov, ou, xo, diminutivi forma, pro Aba?, i. e.
Tabula ca lculatoria, sive Tabu la in qua supputatio-
nes fiunt: s©’ ou J^i<piCouai, Eustathius (p. 1 4 4 5 64>)et
Ammonius[p. i.jP o ly b . quinto(c. 26, i 3) : ^Ovxw? yáp
elcriv 06x01 irapaitXii<7ioi xat? Itti xcov ¿6axío>v ^epot?. Lysias
(p ro Callseschro) ap. Pollucem ( 1 0 , i o 5 ) : Mex’
aSaxtou 8k xal xpaicsCtou iroiXwv sauxov. Alexis ( Iv ’Airs-
yXauxwfxsvw) ap. Athen. (3, p. 1 1 7 , E ) [c . 86] : ¿Sáxiov
^yjtpov Xlye : fortasse pro àéaxtou. [Dist. : a6axiov, t[»yj<pov
(sc. <pspe)> Xéye.] Hinc Plinio ( 3 6 , 2 6 , s. 6 7 ) Abaculi
sunt calculi su p p u ta to r ii, Hermolao teste. ( G es-
nerus in Thes. L . L. intelligi putat neque lusorios,
ñeque numerarios cá lculos, sed illo s , quos Graeci
vocant áéaxícxou?, de quo vocabulo mox agetur. )
Hinc etiam ortum ut peritiam supputandi , quam
Plato XoytoxixvV appellai, Abacum vulgaris consuetudo
vocaverit. [V. Salmas, ad T ertull. De Pallio, p. 467-9.]
[J. Poll. 7 , 2o3 , Kooxivov, àSaxtov, xóSof 10 , i 5o ,
KuSeuxou cxeuY), A6a^, aéáxtov, xouxtvov, xúéof Grammaticus
S. Germ, in Bekkeri Anecd. gr. t. 1. p. 323 :
’ASáxtov • icp’ 06 IxóSeuov, xal l<p’ 06 xou? XoyKjptou? Iirotouv-
xo. Etym. M. p. 6 6 6 , 16 : neaeoí* SóXta xuStaxwv
Trecroát òjxwvóptw?, xe ypapjp.-/] xal 6 (■?)) i^yjcpo? " 7cevxe 8k
'/jaav oí? I^pwvxo ■ K a l 7ce<i<xa irevxáypap.p.a, xal xá^a ^
7csxxe(a oiovsl icevxeta xt? oOaa • e6pe 8s aux^jv naXap^ST)? •
xal SvjXot xo lirtypappa xtov Xq-' Tcpo? xoù? xoicou? o'ò? s^et
xò naXapTiSetov aSaxtov. Eustath. ad Od. A, p. 13 9 6 ,
5y : Toxlov 8k xal 6? icoxè pev, Ix pspou?, xuSo? 7) 8Xr¡
8táOeut? xvj? ireStS? (lege cum Salmasio ad H. A. Scriptt.
p. 4 6 5 , B, natola?), iroxs 8k tocoo?■ xal oxt ¡3óXta xu6t-
(txwv xoù? ireacoó? cpautv oí TraXaior xal oxt xal Tceaua ou8s-
xspoi? oí TTEcrooi ■ xal oxt tceucoc , éptovúpw? xal vj ypappai xat
y) J^j<po?,oTov, K a l irsoaa TCEVxaypappa • xal 6x1 ttevxe rjaav
01? I’^pwvxo • xal 6xt ItcI TT&vxE ypappat? xa? ^cpou? Ixt-
Oouv , ¿iv •?) pÉaij ispa ExaXsixo • xat oxt Sta xa? tcevxe xaó-
xa?, xal 7T6xxEta ISoxei xXv)G5jvat tb? oiovsl xEVxsta xt?
oucra ■ xal 8x1 llaXap^Sv)? E&pstv aux^jv Xlysxai,o& 7tap<¿vu-
pov xb naXapvíSEtov ¿Sáxtov. Eustathius v e ro , qui alibi
Etymologi scrinia compilavit, dubio procul ad verba
quae e x eo laudavimus, respexit, sed mirum est sine
corruptelae suspicione ista attulisse, ''Oxt p^Xta xu6t-
oxwv xo6? 7T£craou? cpaatv oí itaXatol, quum pro xuétaxaív,
legi deberet xuSeuxwv, u t v id it Salmas. 1. c. p. 465, A.
Tabulam ergo itXtvOiov icexxeuxixÒv Gr. vocant e t ¿6á-
xtov. De tabulae autem lusu v. Salm. 1. c.].
= Ejusmodi tabulae lusoriae, quod fugit interpretes
, figuram expressam arbitror in Vasis Hamiltonia-
nis ed. Florent. 1800, tom. 1, tab. 2 6 , pag. 3 5 , ubi
dEginae nymphae ab Jove sub aquilae forma raptae tabella
lusoria prae metu cxcidit : in ea a sinistra ad
dextram numeranti calculorum loca sedesve quaterna
dena : su p ra , pila p ie tà , si bene conjicio : circum,
flores per humum sparsi : ad laevam, ara. Hase.
1 ’Abáxtov, sicut vA6a^, Abacus , i. e. Tabula in qua
mathem. etc., ut infra in vA6a$. Plut. in Catone Minore
(c. 70 , t. 4 > P- 490 ed. Reisk.) xaxaéaXwv á6á-
xióv xt xoiv ysoipexpixoiv Trapaxeipevov.
37 à S à x ^ s u x o ?
^ ’A6<ixtov, Vas ad ferenda obsonia commodum. J. a
Po llu x ( io , 106), Yp^ffOat 8’ Etjecm xw ¿vo'paxt xal èicl xou
o'l'ocpopou ffXEuou?. ( Idem , 6 , 90 , vA6a^, agaxtov, xaxdt-
6y), 7caxaviov.)
l [ ’A6tixiov, idem quod veteribus e t Atticis pdtxxpa,
Alveusin quo farina conspergitur, et subigitur pani
faciendo. Hesych. : Maxxpa • à&jcxtov, evOa paaoouot xb
¿Xeuoov.]
^ rAbòtxia, xà, Locus inT h e a tris ita dictus. Suidas:
yA6a?r xot? icap’ ^ptv Xeyopevot? aSaxtot?, deinde affert-
verba Simeonis Metaphrastae Logothetae, quae infra
ad v. vA6ai- citabimus.j [uuuu]
’A&xxfoxo?, ou,6, Tessella pavimenti, Budieus. [Abaculi,
ap. Plin. II. N. 36,2 6 , ex tr.; v. Scheller, et Porceli,
in Lcxx. latt. s. v.] Moschion ap. Athen. 5 [c. 10.]
(p. 207, C , ) Tauxa 8k iravxa 8dne8ov stysv Iv aSaxi-
oxot? cruyxEtp&vov Ix Tuavxoiwv XiOwv, Iv oT? xaxE-
axsuaapsvo? ita? Ó Ttspl x-/)y ’IXtaSa püOo? Oaupatrioi?.
Eustathius (ad Od. X. p. 19 2 7 , 6 1 ) : ArjXov 8’ 8x1 xi
xotouxov ßafftXtXov 8<£tte8ov xal xpaxatirsSov otv stvi 8tà xh
à? sixò? XtOo'ffxpwxov Elvax- irspl 06 cacp^j? tppaot?, x8, B
1 auxa 8k Tcavxa 8a7csoov elyev Iv aSaxiaxot? auyxEtpsvov
Ix 7cavxoiò)V XiOwv. vEv0a öpa xò agaxtcrxot? • ¿£ 06 8-^Xov
<b?o5 povov IttI cavlSo? 8 aba? xal xh ag^xtov, ¿XX’ IS06
xal l-xl X(0wv 8poioff^r)p8vwv ?uXtvot? a6a?tv. ( De opere
musivo fuse et docte egit Casaub. ad Sueton. 1. 46 )
■ ■
S i AbaxXrj • apa?a. Cyrill. Tittm. S inner.
Ü ASaxXyjvòv• Xtv8v ( 1. Xtvoüv ) öepaapa. Cyrill. Tittm.
Fortasse leg. ¿ ^ x^euxov, e x Hesych. ubi v. Is. Voss.
Sinner.
« ASaxXr)? et Ka6<£pvo? videntur fuisse nomina sacer-
dotum Lydorum in Antimachi poemate, quod Lyden
nuncujiavit [p. 8a ed.- Schellenb.], Ka^pvou? örjxsv
ASaxXsa? ¿pyEwva?; apud Suidam, quern vide in v.
OpystovE?, e t Stanleium ad Fragmenta /Eschyli, p. 858,
sed qui, praeeunte H. Stephano, legi malebat A y a -
xXsa?. Tutum sanequam non est, omnia sine fide codi-
cum, quae non intelligimus , in scriptoribus antiquis
velie mutare. Apud Hesych. KaSapvot dicuntur sacer-
dotes Cereris. Cfr. Valesius ad Harpocrat. p. 12 6 , et c
van Dale de Marmor, p. 62g e t 736.» Jablonsk. Dissert,
de ling. L yC., Opusc. t. 3, p. 79. [A lii scrib. Ktìféapvo?.]
Aoaxoayxtvoi dicta fuit Siculorum poìpà xt?, ut
refert Varin. [e t Hesych.]
ASaxoEtSi)?, Schol. ad Theocr. 4» 6 1, <txeuo? ?uXivov
abaxoEtSs7?. W ak ef.
aP- Hesych. legitur exp. dyeXakmia;, quod
y V. LL. ex Opp. Schol. interpr. Inutilium pisciculorum
institores insani.
A64xxy|xov, Varin. affert [e t Hesych.] pro av£ir(cpOo-
vov, Non invidiosum. [Ruhnk. Auct. in Hesych. 1 , 9 ,
probat II. lo ll i i conjecturam, a6auxr)xov pro ¿ 64xxy)xov
Jegentis. Malim ¿Saxrjxov, verbale ab agaxsoi, unde
etiam àbaxTipwv, et sic habent Anecd. Bekk. p. 323 :
abaxy)xov : ¿vs7«<p0ovov, De quo nullus sermo es t, IIu-
1TllJ]s ’ Invidiae non expositus, i. q. a&xxxov. Fix.]
Abaxxov e t vA6uxxov, Hesychio x i ^ paxapicrxòv,
Quod beatum nemo praedicare debet. [Ad Herod. 7 58
Sc?-0£»-»]
Abax^euxo?, 8, ^ , Alienus a B a ccho, vel Bacchici D
M M expers : aut Male bacchans. Eur. Or. (3 19)
’ "i°rs°n .], ¿Sax^Euxov Giaaov pro xaxoSaxysuxov,
1 ochol., Baccho non convenientem, Alienum a Ba c-
m utPote tristem. Idem ¿Sax^suxov Valde bacchan-
em exp. posse ait : aut à&Éx^sOxov ad abstemia sacri-
cia esse referendum, quae deabus illis offerebantur;
• Lumenidibus, quas ib i chorus alloquitur. II ’A&cx-
M ap pella i Nonn. (Pa raph r.) [p . 14 ,
’ ,e ‘ I ^27>1 Vino carentem, Oivoydoi 8py|ffx5ip£?
Ag/^£UT0t0 TPa7r^ yl?- II Habemus praeterea ap. Hesych.
hl *^euT?v ’ 'avo«v 8maffp.a rapiysipiStov. Sed deprava-
& 1COr^ e l i A t v - Is- Voss.] [ Eur. Bacch. 472,
’n-t3}™'! initiatus Bacchi mysteriis.] A n c l.
^ rX B A h o th . 3 B .p . 3 2 5 ;ad Diod. S. i . a 3 i. Sch^f.]
t rima sigmficatione usurpat Lucianus Conviv.
fermio \ Libero p a tre , neminem praetum
n i “ ? - ®U1S orSiis ” on initialum, neque opera-
¿64xve,.CC lCc,S sa?n s ’ T“ v “ 6tou ópytoiv ¿xeXe(jxov xal
yeuxov. Sen an o Euripidis supra laudato, Bacch.
àSàXe 38
472» vAp£v)x’ aSax^suxotaiv EtSsvat gpoxwv, quasi p ro -
verbu loco utuntur S. Theodoretus Gr*carum affection.
curatione, Opp. t. 4 , p. 4 78 , B, et S. Clemens
Alexandnnus Stromat. lib. 4 , cap. 2 5 , p. 6 3 8 , lin 5
apud quern extremo versu legitur (Spoxoì?. Hask.Vu uli
yA6aX in Lex. meo Vet. dicitur esse adverbium,
Return e x a epitatico et^¿XXoi, abjecta ultima syllaba!
Non tamen ulla ei ibi significatio tribuitur, sicut nec
ap. Etymol.; forsan igitur idem est cum sequente 5A&£Xe.
[Etym. M. p. i ,^53 : vA6aX- ¿7xtj3^v)fxa, xrapi xh fiaXXw,
xaxa acoatpEo-xv xou X xal xou w , xal ¡xsxoc xou lirixaxixou
f r f f . ’ ^ * 0 “ 6eX, Traoà xh dCdXs l7cipp7]p.a, 6?x8,
AoaAs aoi 2 xE<pavs, EiSoiXoAaxpviaa?.!
MaXai, v. ASdis.
», ASaXaia, Hesychio auyypacpi), 8p.oXoyta. [Leg . cum
Hem st. ad Hesych. aéoXaia.]
H f l S a,d.verbium quidam in Vocab. ’ASiXc, quod
ltidem adverbium est, significans Utinam, inclusum
esse existimant. Ut emm imperativi ays et cps'ps in ad-
verbia transeunt, sic paXs imperativum verbi «¿XXoj
transire m adverbium axexXiaaxixèv/et significare cpsu,
ileu . E i autem addi postea à , quasi increpandi et ad-
mirandi adverbium, ut in à SeiXé. Sed ego nihil tale
apud ullum ex veteribus grammaticis reperio. Ac
fortassis ut hanc voculam adverbio isto inclusam di-
ce ren t, eos movit quod produci primam ejus sylla-
bam yiderent : ut Epigr. I. 1, p. 73 m e * editionis
(yEmiliani Epigr. 3) [Jacobs. Anth. gr. t. 2 , p. i f o ] ,
AbaXs yeip-spiou p.s xaxIxXuas xup.axa 7co'vxou. Sic quo-
que in princ ipio alius cujusdam Epigram ma tis, A^aXe
P)S syevovxo yap.01. Id autem Epigramma Ag a th i* est,
si bene memini. (n. 78 in Jacobsii Anthol. gr. t. 4 ,
p. 33. Epigramma incerti p o e t* 11. 396 [Jacobs. Anth.
gr. t. 4 , p.^ 202 ] , ’A&iXs (A7]XE G-E XSÌVO? ISeÌV , \L-i\X au-
xò? avetvai Tpixwv Aiyaiou vwxov uiclp neXdyevg). Quod
si ita es t, facile crediderim hunc versum esse illiun
ipsum quern Suidas protulerat; gaudet enim exemplis
e x Agathia petitis; quum dixisset ¿6aXe significare
eiGs. Apud eum enim ita leg itu r, ’A&cXs, eiGe, dSdls.
Quod posterius ¿^¿Xe esse initium vel hujus vel alius
versus, quem ille in exemplum afferre vo lu er it, om-
mno persuasimi habeo. [Cfr. Toup. Emendd. in Hesych.
t. 4, p. 187.] Productio, inquam, ilia p r im * syl-
la b * in ¿bàXs ad comminiscendam hanc deductionem
iHos fortassis impulerit : sed etiamsi dicamus in agaXe
esse a lytxaxixòv, exemplo ea productio non carebit.
Eustathius tamen tradens a corripi ante p , addit ce-
<7Y]p.Ei(oa6ai hoc agaXs (ad II. i i , p. i 3 5 3 , 3g , "Exeooi
OE Tuapa. xo paTuCetv Xlyovxs? pag8ov ytvEtrGai, <paal xal oxt
a you p ffUffxÉXXsffOat Oe'Xei, agpò?, yAg8v)po?, ’Agap-
ga^ata, £7rtypag8riv. Quxoi? oCv.tpaat xal pag8o?. 2egy)-
(/.Etcoxai xh àè£ks). ’AgaXs Hesychio est ocpsXov, eiOe, Utili
am. Alioqui est etiam adverbium axExXiaffxixòv, idem-
que significare putatur quod cpsu : u t in Epigr. (yEmi-
liani 3 ) AgaXs x£lP-£ptou pis xaxIxXucs xóptaxa 7iovxou.
Et in Lex. meo vet. (et Etym. M. p. 1 , 53) ¿geiXs cot
HxEcpavs, £Ì8o)XoXàxpY)(ja?. Quidam e t Ag^Xat scribunt,
quomodo scriptum legitur et in posteriore Etymolo-
gici editione (p. 2, 54, ’ÀgaXar l7rtpp-/]pta oxexXtaaxtxàv:
7rapa xh p4XXa>, xal p.£xa xou lirixaxixou a) e t ap. Varin.
quodam in lo co ; sed earn scripturam non probo.
(Zon aras , p. 1 2 , ’AgaXat • ¿vxl xou cpEu.) Ab Hesychio
exponitur etiam ¿xpEiov, In u tile, a c s i nomen adjec-
tivum esset. [ Illu d ¿ypsiov pertinet ad glossam se-
quentem : ’A 6£kv\‘ ¿xpeiov , A^xojve? , oi 8k vwGpov.
lle s y c l i i f BaX^pa- ¿xpsia, ubi [Soping.j conjecit, Ba-
XatP6lv» Valere. « 3A 6£ks seriores dixerunt pro
^¿Xe, utinam. Illud usurpavit Callimachus Fragm.
455. >» Jacobs. Animadvv. ad Anthol. gr. t. 9 , p. 3o i.
Callimachi locum affert Ernestius e Scholiis Mss. in
Dionysii 1 hracis Grammaticam : Tà yàp ayOs siGs ©ijalv
8 7roiy]xrl?, xal KaXXipiaxo? • Ag^XXs ptTjS’ agoXyjorav. A t
in Bekkeri Anecdotis G r * c is , ubi' Scholia ilia vulgan-
tur, verba nondum invenimus. BlomGeld. scribendum
pu ta t, ’A fkiXe p.r)8’ agoX7)Gav, A h ! utinam nun-
quam occurrissent! ac si lectio ’AgaXs falsa esset.
Atqui ¿gaXE,_ pari ter ac S ^¿Xe, pro Utin am, G r* c is
scriptoribus in usu e s t , ut exempla supra adducta os-
tendunt. Callimacho tamen à ^¿Xe restituì vellemus,
non solum quod vocem ^aXs Poeta Cyren*u s alibi