telorum incursu tutus et inviolabilis. Nam accommo- A
dat hie Lexicogr. exp. suam huic I. II. A- (54o ) :c/0 <m<;
It ’ áSXvjTO? xal avoóxaxoq o£sí ^aXxw : ubi aßXijxoq sign if.
Qui ictus non s it, aut Non vulneratus, non Qui ici
non possit, s. vulnerari. Sicut et ávoúxaxoq non capitur
pro 6 ou Suváp-evoq ouxa^euOai, sed simpl. pro 6 (/.yj ou-
xaffuévoq. Observandum est autem banc constituí a
Gramm, differentiam inter aßX?)to? et ouxafffAEvoq, ut
illud dicatur de E o , qui nullum eminus, hoc d e E o ,
qui nullum cominus vulnus acceperit. Sunt qui in
Horn. 1. c. exp. a6Xi)xoq, llhesus; sed nimium generali
vocab. [Heyn. Horn. 4> 653. S ch/kf.]
= De eodem Horn. 1. alibi Eustath. ad II. P , 4OI>
p. i i 5o, 1. 1 3. Hase..
A.6Xr)Y^<;, 6, Balatus e x p e r s , 6 oö ßX7]yt0|/.evoq.
Antipater [E p . 95, 5 ] (Anal, a , 33) [Jacobs. Anth.
t. a, p. 34 31* Mhffrfa“ ? o ItogjXiov. [Cf. A|/.úxr)xoq.]
A oX^jjuov, 6, r,, Hesychio á¡jt.6Xuq, Hebes.
jA6Xr)Ypí|?, 6, ■#), i. q. aSXyjYpo?» Nicander, [0 . 8 8 5 : [ex
7co(r|q aoXyjYpeo?, ubi glossa G. áffOevoüq, XeTmjq, ed.
Schneider, p. 16 8 .] Cf. A6Xt^[mov.] B
A6Xt)ypoTtoioq, 6, u t Oávaxoq aSXrj^poxoii? ap. Eust.
[ 16 7 6 , 56] aSXviYpouq tcoiSv xouq Oviicxovxaq, Imbecillos
reddens morien tes.
. AßXvjYp&q, a, &v, s. u t alii, AßXrjypoq, 6, itidem pro
Imbecillus, Invalidus, Iniirmus. 11. 0 ( 178) : N ^tot, 0$
apa S7] xaSe xeiysa p.Y)yavoomo, A 6X9¡yp’, [leg. aßXvfyp’]
oóSevoaoypa. Ubi Eust. aSXviypa exp. aaOsvrj, addens, h. v.
multis in 11. positam esse, a c potissimum eirl aapxtov,
De ca rnibu s: usurpando carnes etiam de vivis. Idem
[ p . 55a , 41 ] in h. 1. II. E (337) • Axpyjv ouxaae J^sipa
p.exáXpt.£voq o^ei ¿aXxip, AßXvj^p^v, ait alios áSXriyp^v
Sinistram, alios Iniirmams. Debilem exp. Ceter. in h.
v. quidam a priv., quidam supervacaneum esse puta-
runt, sicut in adxayuq pro trxayuq. Qui autem a priv.
esse censuerunt, ßXi^p&v pro Valido et robusto ac-
c e p e ru n t : e quibu,s fiiit Heraclides Miles, [ap. Eust.
705,60] cui e t aSX'/jYpov scribere p lacuit, non aßX'/jypov.
II A.6Xy]^p^ Oávaxoq, pro aßXYiypo-Troioq, Inválidos reddens
mortuos, Eust. [16 76 , 56] ut ¿ßX^poiroiSq, sollet
i. q. affOevonoioqq. v. u titur Schol. Apoll. R. (a, C
a o 5) , aSXyjYpSi o’ im xtop-axi xexXix’ avauSoq. Dic it enim
á6Xy)YpS) intelligendum áffOevoiroitp, v el daOeveL Idem,
exp. aaOevr) xal vjpsaatov, 810c xS avoaov : u t. sc. in tel-
ligatur de morte, qua quis perimitur, morbo non con-
ilictatus; tunc enim lenis e t non vehemens, tran-
quillaque et quieta mors videtur esse. Atque ita pro-
pemodum putarim intellexisse /Elian, [fragm. t. a ,
p. 317 ed. Kühn.] cujus haec sunt ap. Suid. verb a ,
Kaxsffxped/ev oOv xov ßiov irpatoq xal cruv yukr\Tr\, xal
a6Xv)Ypw Oaváxto * ovreep oOv ETcaiveiv xal ‘Dpripoq Soxei.
Hesych. exp. ebcaXSv, Möllern : eod., ut op in o r , sensu.
II ’AßX7)yp& vóaoq, M orbus non vehemens, Morbus lentus,
Morbus remissus e t quasi languid us. P lut. [Pericl. c. 38,
1 . 1 ,3 1 8 ,Coray, qui aXXa ßXrjYpa legit, cfr. t. 1 , p. 467.
Schaef. eum est secutus in edd. Tauchn. e tT e u b u .] :
AXX’ aoXriYp^ xivi vócw xal p.9jxoq; iv 7cotxíXaiq eyouavi [xe-
xaßoXaiq Stavptofxevyjv. x& cwpa cryoXaítoq: ubi quidam
exp. aßXi^pav vouov, Remissum et longum morbum,
quum tarnen hac v. Longitudo temporis non signif. et
ideo Plut. addiderit xal p^xo? lyoóa-/]. Hesych. ábX'/jypóv d
exp. etiam. áp6X5v xal ¿paupov. |j AJfljpfepoc in contraria
signif., pro Robustus, e Pind. affertur ab Etym.
[qui lion s. v. d6\r¡%pSq¡, ;3, a8, sed s. v. ßXrjypSq, a o o ,
1 3 , P indarum laudat, cujus fragm. exstat. ap. Boeckh.
t. a , p. a6o e t a 6 i] , ut sc. sit tanquam a ße6Xy]xa, quum
in altera signif. sit potius tanquam a ßeoXripevoi;. Quod
si quis plura de etymo hujus nominis scire v e lit, sc.
toi! ßXriYpbt;, ipsum Etym. [ao o , i 3] itemque Eust.
adeat. Subjunxi autem hoc nomen rw ßXyiywpai e t nomini
ßXy|yi), illam etym. sequens, quas 7capác tv)v ßXvj—
y V esse vult, d e illa tarnen alioqui inéyoiv. { Wyttenb.
Unlink. a 85 [p . i 3o ed. Lindemann.]; Heyn. Horn; 5,
63, 444 i Valck. Adoniax.; p. a 18 ; Wessel, ad Diod.
S. 1 ,5 1 , a 19 [ubi ßXyjypo? emendatur in á^Xviypó«;]. P lut.
[De san. tuend, c. 18] Mor. 5a 3,- [ t. 6, 5o 6 Reisk.-,
aSXyjy-poIq iceptiráTOii;, lentis ambulationibus.] S c h e f .
Oppian. K. a , 607 [yevoi; (tmOiixwv) iyöp^v íSécOai, á.,
CTuyepov, SucrSépxexov, aíoXooouXov.] W ak ef.]
= Buttmann. Lexil. t. a, p. a6 a ; Orion. Etym. 7, 3 ;
Wytt. ad Plutarch. Moral, t. 6, 85 4 ; Kulenkamp. ad
Etym. M. 69a. S in n e r .
= ’A6X7]ypo<; icupsTO? opponi tur et óXtyoypovícoaj).
Alexandr. Aphr. Phys. Probi. 1, 8 3 , p. 37a , ed. Sylb.
Copiose e t accurate de hoc vocabulo egerunt post
Valckenarium Ilemsterhus. et Geel. Ànecd. II. pi a99
seqq. De accentu v. Schol. Bekk. ad II. 0 , 178. Fix.
ASXfapaffxov, Hesych. a ffe rtpro a^aucxov, Intactum.
Sed ser. potius áSXÍpaorov, u t sit 6 ou ßXipaaOet? : com-
positione facta ex a priv. e t ßXipdcC«).
’ASXoéto, Libo. Hesych. enim á&Xdei affert jiro anévSe
s. cicslffov, sed addens Macedonicum esse v. f Sturz, p.
34 •" « ’ASXost. (jtceìuov, ffTcsvSe. MaxsSdvsi;. 1 lesych. et Phav.
Videtur esse rursus metathesis p ro àSdXsi. Nam áSoXyj-
aai Hesychius interpretatili* ¿TravTrjcai. Sed tum cum
Pergero legéndum est otcsugov, otteuSe. » D ahi .e r .
ASXoVsq, Cretensium dialecto, i. q. aSXaSkt;, teste
Hesych. [ubi Is. Vo^s. 1. á6Xo6é?.]
A6Xo<;, xd, Mulctrum, Vasis genus ap. Alemannos.V.L.
* ’ASXo'to vid. ’A6X(Ó(txoi.
A 6Xü)0píSia, i. q. ápSXioOpíSia1, q. v.
AfXwffxw, ap. Gazam legitur Gramm. 3, videturque
idem es§e, quod á¡x6Xtóaxo), sicut ’ASXwOpíSiov i. q.
á(/.6X. [E s t ab ’A6X001, de quo v. Schneider. Lex.] [s. v.
ap.6Xwffxio.]
A6oal, Hesych. euyal, p reces, seu precationes.
** ’ASoaxl, vid. A doyjxÍ.
* A6óaxo?, vid. ’ASó^xo?.
* ASoyjOyiffía, A u xilii defectus, Sir. 5 i , 10.
= Reperio quoque ap. Olympiodor. Cat. in Jerem.
lament. 4 » tom. 3 , p. 1 8 1 . B : &7cò aßoriOrjaia? àypsu-
Osicrai. H ase .
A 6o»)0y)xI, Citra auxilium. [Vid. quoque á6or)xí.||
H B AborjOvixoc, 6, f i, Auxilio ca rens, Auxiliatorem non
habens, Ope omni destitutus. Formatili* a ßfi6oii(b)xai,
3 sing, praet. xoü ßor)Ooup.a 1,prasíixo a priv. Epiet. [Encli.
2 4 , 2] : ’AXXá coi oí cptXot á6oií0y)xoi saovxai. || Remedio
carens, Immedicabilis, ávíaxo?, àOspàicEuxo?. Polyb. 1,
[8 1 , 5] : K a í xiva xtov Iv auxoíq yevvo)[/.sv(úv IXxwv.xal
^ufzaxwv a7ro0r)piou<70ai cupSaívei, xal xeXeoj? àSo^Orixa
yíyvEffOai. Sic <x6ot(0y)tov S9j$iv Immedicabilem morsum
ap pella i Diosc. 9. [In d. Epict. A nge. Diod. S. 2 , 436,
[ 1. 20, c. 42.] Sciuef. [Nuíj áSo^Orixo?, iv ■#) Í7cixoupía?
oúx exuvov, Gal. t. 2, p. 66, C. H em st . (Legitur ib i qui-
dem ábo*dx7jxov male ; sed bene v ertit in terpres : Noctem
auxilii expertem. ) Tip x9fc dvdyxv¡$ d6or)0^rc¡) xpaxoú-
pevoi : invic ta necessitate domiti. Diod. in Maj. Nov.
Coll. Script. Vet. t. 2, p. 54- F ix .] * ’ASo^O^xco?, Imme-
dicab ilite r, Diosc. Ther.. c. 10.
= Auxilio destitutus : irXavwpiEVos iv xtj ixdXsi icspiqioSo?
xal dS., Plut. Arat. c. 2 , t. 6, p. 234- D e inutili imbel-
lique astate, ^ Sia xò àS. Elva 1, EuxoXd? iáxt irávxa iraOsív,
S. Basil, in cap. 3 Esaiae, t. 1, p. 927, B, et xó piv yácp
á<70£V£? xal aß. íXeou a^iov, id. in cap. 9 Esaiae, t. 1,
p. i o 38. D .D e servatore hi terram delato, woeI av0pto-
Tcoc aß. iv vExpoi? iXs00Epoq, S. Epiphan. De sepulcro
Christi, t. 2 , p. 274, A, ex Psalm, quod ib i non animad-
verterunt editores. E t secundum S. Greg. Nyss. Creato
r , qui naturalem solertiam, astutiam, actionem bru-
tis indidit,. ou p.y¡v aß. iravxáiracriv auxà xaxaXiXoncEv 6
8y)[MoupYÒc>De anima, t. i ,p . 938, B. Alibi increpan tur
timidi in v irtu te , arbitrantes omni se orbos adjutòrio:
asi Se oí Trpoaipéffei xaìq */)Sovaì<; iyxeipevoi, à? aßovi0y|TOt
7rapaixouvxai xo' xaxà: Sóvapiv, S. Marc. De leg. spirit,
p. 893, A . P orro animadvertas, Caten, ili Ps. 3o ,v . 17,
t. i , p. 5 3 1 , A , construí cum praep. AßoyjO^xou? iiità
a ou, xou 0 eóí¡ 'fjp.wv, T u a , Dei nostri, ope destituios.
Copulatur cum adjectivis áOXio?, ipyjpo?, izx<j)y¿s. De
i l lis , qui falso pudore retenti timent, si ipsi manibus
nostris opus faciamus, ne quis nos miseros destitutos-
que esse suspicetur, ti? apa Sià x^v auxoupyíav ¿OXíouí
^pa? xal aß. 6icoXáfir], S. Justin. Martyr Epist. ad Ze-
nam, p. 5 i 4> C. vEpr)po; xal dß., Plut. De Alex.- s. virt.
s. fort. orat. 2, i 3, p. 344» A- ’Epiipyjv xal aß. Xaßaiv xV
i|/u^v, S. Joann. Chr. Ad S tagir. a dtemone correptum
or. 2, t. 6, p. x o 3 , 1. 6. A ß . xal irxw^?» Cat. in Psalm.
24» v. 14, t. i , p. 442, C , u bi praeterea exponitur,
yupvS? dv0p(iwr£vvK ßoir)0e£a<;. Interdum verteré possis,
Indignus opitulatione. Aß. 7cpS? ’ lyjffou e&pi<rx()pe0a au-
Tol, Hesych. Presb. De temper, e t v ir tu te , p. 1014, B.
Immedicabilis. KoptS^ iroiouffi xtjv xóu cpaopaxou S4vapiv
àè., Plut. D e adul. e t amico, c. 19, p. 6 1 , B. M-^j 7cavxeXw?
d6. elvat xoi? ye pouXopévoii; rò -rcdQoq, Iis qui operam na-
vare velint, iram non esse prorsus incurabilem, De
cohib. ira, c. 3, p . 454, D. Ouxe x^j y£V0M-Év(j) xyjv eiq SXs-
Opov pexaéoX^v d6. xaxaXencxeov, Neque ei quod semel
ortum habuit, eidem inexorabilis quaedam intereundi
necessitas iraponenda est, Atticus philosoph. apud
Euseb. Prasp. ev. i 5, 6, p. 802, B. Subjungo exempl.
adverbii : icioi; 8è òxopeveì 6 ^ X ^ ¿YxPaT£UOV evo?
aSoriO^xw?; Quo pacto absque oratione perseverabit
continens, quum sit orbus auxilii? S. Marcus Leg.
spirit, p. 874, D. IIase.
A6ov)0^xw?, vid. dSo-riOviToq.
jiSórjOoq, 6, ^, Cui succurri non potest; u t cpdtpfiaxov *
Immedicabile venenum, Theophr. H. P. 5. E t Polyb.
16 [ 4, 12]: A6o'óOoug iffxeóa^ov xXyiy^C, i- e. u t Bayf. in-
terpr. Vulnera inflixerunt, quibus arte nulla mederi
quis posset [ubi nunc à6oy)0iixou? èa. xà? ttX.] [Ps. 88,4,]
[sec. Aid. et Compì. Alii melius aSo^Orixo?.]
== Invenitur Caten. in Psalm. 34 , v. 10, t. i , p. 626,
C : xal ’E^exia? Sè wzoìybq, wffxe d6ór\0oq irapà avépoWwv.
Ncque aliter videtur légisse Origenes ib. in Ps. 37,
v. 16, t. 1, p. 709, C : Xeyei Kupioq, ’Eyevcipriv àffel <xv-
Op(i>7coq dS. xal x à i^ q * e x Ps. 88 , 4. Quam varietatem
scrip turae praetermisit Montfauc. Hexapl. Origen. 1
p. 602, C. Hase.
A6or)xl, T a c ite , Sine clamore. A t Hesychio, Facile*
nisi forte leg. ap. eum <x6oy]0y]xI, Citra auxilium. Nam
ad ea, quae facile fieri p o ssu n t,auxilio minus est opus.
[ASoaxl, forma dorica, occurrit ap.] rPind. N. 8 , i 5 1
; 'J
Aéor)xoq, 6,-^, T a c itu s, Silens, Mutus. A d verbum,
Clamore carens. [Nonn.Jo. [ 14 4 ,16 , maxiq d. ixeóOexo.]
A6. Tcopsiv), [186 , 19]. Anal. 3, 299 [ep. ¿S. 6 9 2 ,1 , oòx
dSóuxoq, Dor., non indefletus. Jac. t. 4, p. 265.] S ch e f.]
A6oXa, vid: aéoXoq.
A6oXetq, a Siculis dicuntur 7rept6oXal, teste Hesych.
ut simt Valla s. Munimenta e t sepes, quibus aliquid
circundatur. -
A 60Xéw, i. q. àvxiSoXéco, Oc cu rro, Obvius fio : <xtoxv-
xao) s. ffuvavxàio : u t ¿SoXijffav ArjxotSy). Schol. Apoll. R.
aSoX^ffOfxev exp. <7uvxeul*o[/.e0a , in hoc loco 3 (1146) :
ilpv) (XTCoSXtóffxeiv, [/.ri ruplv ydoq ^eXioio Aur) &7cocp0(i[Ae-
vov, xal xiq xà é'xaffxa voiiffrj ’OOveltov * aO0tq S’* aSoX^ffoiAEv
èv0àS’ lovxeq.. [Apoll. R. 2 , 770 ; ad Greg. Cor. 756.
Ange. A60X0», Callim. [Fragm. 4 5 5 , aSaXe ixyjS’ aSoXr)-
ffav!] 1 , 578; Ruhnk. Auctar. ad Hesych. 1 , 18.
Schjìf.] [ 2 uv. Xeij. B ekk.Àn. 322 : aSoXricaq : ffuvxuxwv.]
Reposuit hoc verbum Herm. in Orph. Arg. 472:
T7>?,0£ 0urjitoXir)q aéoXetv, adnotans pro diversa signifi-
catione, aeque atque avxtSoXsù), nunc dativum, nunc
gemtivum regere. Fix.
= ’ASoXrjxiq. Etym. Magn. 3 , 5o e tP h a v o r . 6 , 181 :
AboXvjxiq : evxeuljiq, ¿Travxrjffiq. Ruhnk. Auctar. ad Hesych.
1, x8 mutat in *a6oXr]xuq quod in Lex.Ms. Sang,
nunc 2 uv. Xs$. ap. Bekk. An. 32 2 , explicatur : evxeu^iq,
a vx7)ffiq. W a k e f. *a6oXr)ffiq voluit. Schleusner., errore
typographico, u t vide tu r; ad Etym. Magn. p. 692,
aboÀuT7)q. Ita quoque Hesychii e t Phavor. aSoXrjxor Iv- n
^suqeiq a Ruhnk. 1.1 . emendatur in ¿SoXrjxbq, evxeu^iq.
111 Ind. aSoX^ffetq emendant. Sinner.
v AboXrixoi, Hesychio Ivxeu^eiq. Varin. h abet ASoX^xiq,
evxeuqiq ¿Tcàvxr)ffiq, Accessio, Occursus. Ambo e x praecedenti
¿SoXIw. ' ' : | . .. . r
KoXvjTOpet 'A6oXls>i. q. Suid. ’A 6 X ^ 0 « ,
X' T r ° IJ-“ PTUP£^ Testes. ASoX^xopeq [autem, abdSo-
eu,J dicuntur oi ffuvxuxo'vxeq xal ffuvrjXXax^xeq. Hesychio
Te?» necnon [A^pxupeq. Alioqui ¿éoX^xopeq, ut
goX M dicuntur P u lii equini aut asinini : oi oò pe-
nnmÌ T6? T°^ ^^VT0C?, W YlYv“ crx£Tat ¿1 ^Xixta, Qui
anr» araiserunt dentes aetatis indices, qui yvtofxoveq
nuni “ tlìr : e quo intelligitur Juvenes. His oppo-
* ’a ì a * Aei7x°Yv<6fA.ovE<q; ¡5. d7C0Yvitì[A0veq.
np ^ WToq, ò, ^i, [Bolide, i. e. plumbo exploratorio,
fin« Tl ?;i!G ° ^ autico non exploratus, non exploran-
’a ÌÀ Ì D‘ ^ U0est a(1 Antioch. i 36 (2 , 3ooj.
o r in S ’ nomen urbis Siculae apud Steph. Unde qui
dus est, ASoXXaìoq dicitur, teste eodem. Apud
A Latinos AboHa vestis es t, cujus Martial, et Juven. me-
minerunt. *f* ’ASciXXa, Chlamydis genus. A rrian. Peripl.
Ery thr. p. .4 [p . 14 6 , Blanc : ip-axioiv aèoXXai.] Lat.
Abolla. Salmas. Not. in F. Vopisc. p. 398. Cf. Schneider.
Le x. D ah l e r .. [A d i "ÎAêoXoq in fin.]
H AboXXaq, A.6<ÌXXa 8vo|xa Ttoxa[Aoìi. Choerobosc. in
■ I heodos. f. 45, in Bekk. Anecd. Ind. Fix.
AêoXoq, è , '4, Qui nondum amisit dentes aetatis indices,
i. e. YvuifAovaq: s i c enim appellantur a Xen. Ita
Bud.Comm. citato Aristot. : ’Axpdciei 8k ïmzoq, xal ijpio-
3°uç PóXouq • 8xav 8è 7rdcvxaq wai peêXrjxtixeq, où
¿(foiov vvwvai^x^v rjXixtav * xal Xeyouffi yvd)u.y]v evetv,
oxav aboXoq ^* 8xav 8è pe6Xr)X(ixeq [Sylb . et Schneider.
pebAr)xioqj, oùx exeiv. Citat et Aristot. H. A. 6 [22,
4 Schneid.]: Ax[ÀaCei 8è xal iinroq, xal rjp-toyoq uexà xoùq
poXouq. H A it autem Suid. ita etiam dici Pu llum , qui
nondum habeat dentem yvcóp-ova. j| Est porro Dens
chetus yvw[aiov, quoniam e x eo pullorum equinorum,
item vitulorum, aetas Yvoxpl^exai, Cognoscitur, u t in-
quit Etym. [ 3, 53] ; J. Po llu x quoque ait yvwfAova dici
B Dentem ætatisindicium praebentem,qui decidere solet. '
Apud quos observa Yvoijzova sing, non Yvwuovaq plur.
A t vero ap. Suid. legitur ¿Sovxaq, è\ ol Yvwpfeexai ^ ^Xt-
xia : quae lectio stare non potest; sed aut ùSo'vxa &, oì»,
autéSovxaq àv leg ., u t quivis perspicere potest. Fit
autem aêoXoq a poXoq, quae vox Dentis indicis, s. den-
tium indicum aut pullinorum amissionem inter cetera
signif. præfixo a priv. [Greg. Cor. 800]. ||. yA6oXa, Hesych.
esse dicit xuêeuxixoïï poXou 8vo|xa, Nom. jactus in
ludo tesserario : forsan infelicis, e t quo vel nulla, vel
saltem pauca jaciebantur puncta. [ ’AêoXoq, Brunck.
L e x. Soph. 3, 491- S chæf.].
= Qui tanquam duo loci e x Aristot. ab HSt. afferun-
tur un us idemque es t, II. A. 6 , 22, 4, quemadmodum
recte unicum citaverat B u d .,p . 5 4 1, lin. 18. rfAêoXoq
significat aut P u llum, cui dentes lactarii nondum nati
sunt, aut Equum adultum et perfectæ aetatis, cu i dentes
omnes mutati. Bekk. An. p. 322 : vAêoXoq oùSetoü
£yw xi Irci xojv ôSovxiov Yvwpifffxa* p. 20 : aêoXov xxrjvoq:
XÒ [AT] airo6e6Xr)xàq xoùq oSovxaq ot’ àv yviopi^exai rj ^Xixia.
c Vid. Intt. ad Hesych. s. v. Cfr. Plat. De Leg. 8, p. 834,
C : (A0vi7nroiq 8k aOXa xiOevxeq, 7cwXotq xe aêoXotq xal xeXeitov
te xal aêoXwv xoïq péffoiq,xal aùxoïq orj xéXoq eyouffi. Très
distinguit species : pullos, quos vocant âêo'Xouq • medios
inter hos et equos perfectos, ¡jJaovq • perfectos denique
equos^xeXstouq. Schol. ad h. 1. p. 231 , Ruhnk., p. 453,
Bekk. : AêoXoq, véoq, où8É7T(ri yvx&fAov al^wv YV(ó|xova 8’ IXe-
Yov x° v PaXXofAsvov o8o vra, Si’ où xàq .^Xtxlaq e^xa^ov* xàv 8k
aùxov xal xaxripxuxo'xa IXeyov. ex (xexa<popaq 8k xrjq diro xtov
xsxpaTToStov xal XeiTCOYVtopovaq xoùq dv:oyzyr\paxo’xaq, iv olq
IXeXot7rei xè yviopia^ia. Strattis ap. Poil. 10, i 3. Sunt
aêoXot (ffxoXal) etiam genus chlamydis ap. Arrian. P e-
riph E rythr. p. 4, ( i 45. Blanc.) mox àêo'XXai dictæ. Adi
AêoXXa et cfr. Amerri ad Hesych. v. aêoXov. Fix.
* AêoXov. Gl. Nom. fluminis in Sicilia. [Accusativus
est a nominat. “AêoXoq.] ’Aêo'Xwq [sic], flumen apud
Tauromenitanos. Bekk. An. p. 322. Fix.
— De pullis equinis qui dicuntur ¿60X01, irptoxoéoXoi,
Seuxepoê^Xoi, v. Salmas, ad Solin. 1, p. 47 1 , F. vA6oXov
opinabantur Carpocratiani esse unum ex mundi arti-
ficibus, quem sub nomine xóu avxiSixou a Servatore
commemorali asseverabant ap. S. Matth. 5, 25, 8v aôxol
aYY£Xov iva xtov xoffpumouov cpacrlv, ovofxa eyovxa “AêoXov,
S. Epiphan. Panai*. 1, 27, 5, t. 1, p. 106, B. Id omisit
Suicer. in Thes. eccl. Est quoque nomen rivi in Sicilia
haud procul Syracusis, ubiMamercum vicit T imoleon,
•jrepl xo peupla xijv yAêoXov, Plut. Timol. 34, t. 2, p. 114,
l.ima. Quo tamen 1. nonnulli mal un t xùv ’ÂXaêov, (Ptol.
3, 4,) amniculum hodie Cantaro vocatum : cfr. Diod.
Sic. 4, 80 e t S ii. Ital. 14, v. 228 ibique intt. Ha se.
’AêoXudxal, Hesychio ¿vuTcdtvxrjxoi iffyuptoq, Qui prorsus
sævi et crudeles sunt, adeo ut eis occurrere nemo
audeat : u t sit e x a p riv. e t àêoXéto, facta ffuvaXoitprj duo-
rum a , v el alterius exOXtyei. Recrius Yarin. sc ribit ’A60-
Xrjffxat. •
* \(>ooq, Ü;to. Tarentini. Hesych. D a h l e r . [ vA6ooq,
eijio, affinis dictio cum superiore aêàtq, E x te r io r vel
Qui mente est àlienatus, Impos animi, tppswixixSq,
Phreneticus, Delirans, Amens. J. Juv. Le x. Tarent.
p - 374.]