tam dicendum est scrip tores ¿xpaxsia, Incontinen- A
t iam , cum axpaaia, Intemperies, usu confudisse (v.
Wyttenb. ad Plutarch. De aud. poet. 20, A), quam
potius post Platonem delapsos esse ad formam non
satis justa analogia, Phrynicho ju d ic e, formatam,
recenti vero setate ubique regnantem. Hinc Hesych.:
’Axpaxia • axpaaia. V. Lobeck. 1. c. p. 5 2 5 ; Athen. 10,
436, C ; 12, 526, C ; iElian. V. H. 1, 5 ; Plutarch, in
Ind. Wytt. Joseph. B. J. 1, 1, 2. 5, 3, 4 ; Ai3t XSIP“ V
¿xpaaiav aXiaxovxaf A. J. 8, 7, 5. Theophr. 7, 1 :
Axpaaia xou Xoyou * Polem. Phys. 1, 8, p. 242, yXwx-
xvj?, ut Plut. De educ. 10, F. Id. Sympos. 5, 5, p. 678,
E , <piXav0pwiria?. Cum 7tXeovs?ia conjunctum in De-
mosth. C. Aristog. 808. Liban. 4, p. 781» 1 1 , ab Jacobs.
c i t . : Tpoico? IxXsXupsvo? xal pisaxb? axpaaia?. Xe-
noph. Ephes. 3, 12 ; 5, 5. Polyb. 4, 6, 10 : ‘H 7rpo?
x&? wcpsXsia? axp. Diogen. L. 3, *02} 8, 60. 7, g 3 :
AvaXoyov 8s xai xwv xaxiwv xa? psv sTvai 7tpwxa?, xa? 8s
&7C0 xauxa?, otov a<ppoauv7jv psv xal 8siX£av xai aSixtav
xai axoXaaiav Iv xai? irpwxai?, axoXaaiav 8s xai 8pa8u-
voiav xai xaxoSouXiav Iv xai? into xauxa?. Aliud ab axo- g
Xaaia discrimen v. s. ilia voce. Etym. M. 52, 2 :
Axpaaia 7rav xb uspixxov xai &itlp x^v ^psiav, quae explica
tio ad verbum sumta e Gregor. Naz. Or. 38, p. 6 15,
A. || Axpiaia in ¿xpvjaia depravatum ap. Hippoer. Co.
praen. 128 init. ’Axpaaia in axpoaaiv ap. Plut. De laud,
sui 544, A, et Dion. Chrys. Or. 19, p. 260, 4 1 : et vice
versa axpoaai? in axpaaiav ap. Plut. Lye. 4> secundum
'Wytt. F ix.] < ■ • .
’Axpdiaio?, 6, Intemperans in h. 1., quem Sui-
das citat, suppresso Auctoris nomine : Ouxw xs I?
iraaav axpaatov Ix-jrsirxwxuia xpiSov. [Sumta" ex Procop.
Histor. arc. c. i 5, ubi recte legilur axpaaia?.]
[Axpaxaio?. V. ’Axpax^?.]
Axpaxsia, ^1, Incontinentia, Intemperantia. X e -
noph. Cyr. 8 ,'( i,.6 s. 16): Touxou? ijyslxo rj axpaxsia
xiv't, vj a8ix£a, 7j ausXsia aitslvai. Aristoteles axpaxsiav
et ¿xoXaaiav pro eod. p o n it : nonuulli distinguunt.
Yide ’AxoXaaia. Et ’Axpaaia quoque hac in signif. in -
terdum, vel potius frequenter, accipitur : ut suo loco
dociii. Tunc autem suspicari me axpaaia dici quasi c
¿xpaxijaia, ibid. admonui. || ’Axpaxsia xwv icpoatpspo-
pivwv, stomachi vitium, q. d. Impotentia continendi
cibos sumtos: accipieudo Impotentiam pro Carentia
facaltatis, si ita loqui licet. [V. ’Axpaaia.]
i ’Axpaxs'axspo? compar. ab axpaxo?, q. v.]
Axpaxsupa, Incontinentia, Intemperantia, axpaxsia.
Sonat autem potius , Intemperans factum, [V. ’Axpa-
xsuxtxo?.]
’Axpaxsiofxai, Incontinenter s. Intemperanter v ivo ,
Intemperans sum; cui opponitur lyxpaxsuopiat. Utitur
autem verbo ¿xpaxsiiopai Aristot. Eth. 7, 2, |[p. 1 1 4»
24] et 3, [ 1 16 , 2 5 ; 1 1 7 , 2 7 ] , licet Phrynichus Atti—
cos hoc verbo neget uti. Sed et aaoixsusaOai ab eo-
dem Aristotele usurpatur. [Phrynichi verba sunt
p . 442 Lob. : ’AxpaxsusaOai* aooxiuw ovxi 0? ys txoXXoi
ypwvxai xouxtp xtp ovojxaxt xai Msvav6po?. Asys ouv oux
Iyxpaxs8sa0at. Idem Thomaepraeceptump. 3o. Activum
citat Jacobs, e Plut. Kaxa x9j? r,8ovvi? ap. Stobaeum
tit. 6, § 48, p. 81 : T i 8’ 06 7cavxwv 8pwvxwv axpa-
xsusi?; Cur non omnibus videntibus luxuriaris?] £
£ ’Axpaxsuxixb?, Vov, Ad intemperantiam pertinens.
Aristot. Rhet. 2, 16 extr. : ASuoipaxa... xa (xsv &6pi-
axixa, xa 8s axpaxsuxixa, otov si? aixtav xai ¡xoiystav,
ubi edcf. Aid. ct Bas. ¿xpaxsuuaxx. W a k e f .
[ ’Axpaxsuw. V. ’Axpaxs’joixai.]
£ ’Axpaxsw, Intemperanter vivo. Hippoer. De morb.
mul. 1, p. 600, 1. 35, de muliere g ra v id a : Hv 7cxup7)xai
\ xsxpayvj 7) axpax^arj. Fix. || Non potens sum alicujus
rei. Poll. 2, 154 : Asyoixo 8’ av j^sip ¿xpaxvj? $ lyxpa-
x^?’ xai xo spyov auxvj? xpaxslv, axpaxslv, dvxiXa{xba-
vsadat. A n g l .
’Axpaxvj, Le x. meo vet. est xaxopuXia, itidemque
Etymologo : quo verbo nescio quid sibi velint.
’Axpaxvj?, 6, , Impotens, q. d. xpaxo? oox syoiv :
ut axpax^i? 6up.ou [a|>. Platon. Legg. 9, 869, A. Op-
y5i?, Thucyd. 3, 04] > Impotens irae, ut dicit Livius
[29, 9 ] : Pleminius impotens irae : pro eodem autein
dicitur a Cu rtio, Impotens animi, q. d. xpaxo? oox
i'fwt Oup.90 : itidemque axpari|? Ipwxo?, Impotens
amoris, ut loquitur Tacitus. Potest vero et alia ser-
monis forma d ic i, Impotente ira percitus, et Impo”
tente amore captus. || ’Axpax^?, q. d. Impotens
continendi s. retinendi, Qui continere' s. retinere
non potest : ut exp. a Bud. in exemplis sequentibus
Aristot. [De anim. gen. lì 2, p. 2 2 6 ,1. 10] : ’Axpaxîj S¡
xà TxaiSía ¡xsypt ito'p^w xtj? xsçaXvj? laxi, Pueruli din
caput continere non possimi : videlicet prae.pondere 1
cerebri. Lucian, in Dial. Nept. et Nereidum [Dial I
mar. 9, 2] : ’Axpaxi)? iysvsxo xwv xspaxwv xou xptoo, Non I
valuit arietis cornua continere et cohibere s. coerceré.
Y e l etiam verbo Re tiñe re, Qui cornua, qùæ :
apprehenderat, retinere non potuit. Apud Eund
[Pseudolog. 7 ] , ’Axpaxii? yéXioxo?, Non continens ri-
sum. Isocrat. Pauath. [p. 252, C] dicit se esse ¿xpaxv) j
Iviwv, i. e. Se continere quædam non posse, Sibi inter
dicendum quædam invito excidere. [Ciconiae pulii»
àxpax^i? sxi xwv xapawv xaxi»Àia6s, ÆTian. De an. 8
22. H em s t . Sæpe ita Medici. Hippocr. Coac. præn.
193, F : tfOaoi sx xpií»p.axo? àxpaxss? yívovxai xoü a«,
paro?* De art. 816, C : SxsXswv xs xai ystpwv «xxpaxss?|
yivovxai. Pollu x 1 , 116 : ’Axpaxsì? xíov xw ttw v ^aav o{
vaûxai. Dionys. H. A. 1, 38 : liov ysipwv àxpaxeì;• I
Dio Cass. 44) 8, x9¡? xoiXia? Ò7tb Sta^poia? àxpaxuç.J
Aretæus De sign. morb. diut. 1. 2, p. 64, 1.8 : lWpi)
axpax^? xíov úy^Cív, Quæ humores retiñere non potest.
Absolute j£oXu)8se? xoiXiai xai àxpaxss? Hipp. Coac.
præn. i3 7 , C. Vide infra. Metaph. 2 uv. Xs'Ç. yp. 3%J
27 : ’Axpax9¡ yívsaOai xoüSs ' oicv pt-ij xaxaxpaxeiv Sii j
tcXy)6o? xwv ETXip^sovxtov 7rpayp.axiov 7] Xo’ytov. Cum infin.]
Plat. Soph. 2S2, C : cS2v àxpaxsì? ovxs? stpysaOat.] •
H Sed sæpe etiam peculiarem habet verbi Continere]
signilicationem, earn videlicet, a qua dicitur aliquisj
esse lncontinens : ut axpaxf,? xwv STCiOupiwv , Inconti-j
neus cupiditatum, rarius tamen gen. adjiciunl Latini.]
Xenoph. Cyr. 5, (1, 7 s. i 3) : T a (AO^Oïjpài àvôpiôma
iraawv, oTuai, ItxiOuijliwv áxpax9¡ laxtv. Idem (’Air. 1, 2,!
2) : ’Axpaxr,? àtppoSiaiwv, lncontinens venereæ volu-j
ptatis, i. e. Libidinosus. Sed jungitur aliis plerisquej
genitivis, quibus junctum non itidem reddi commode]
eadem forma possit : ut quum dicitur axpaxij? xip.%,1
xs'pSou?, etc. Sunt ig itu rap. Aristot. [Ethic, ad Nic. 7,1
c. i , p. 1 14 , 14} 4) P* * *9> 8; 120, 23] , áx¡»-l
xeïc xiuv)?, ad verbum Incontinentes gloriæ, Qui cu-1
piditatem gloriæ continere et refrænare non possunt:1
itidem xspSoo?, Qui cupiditatem lu c r i, i. e. avari-l
tiam, compescere nequeunL Ac piane iidem sunti
àxpaxsì? xspSoo?, et generaliter àxpaxsì? xwv liciOu|iiwv J
qui et ifrxovs? xwv IixiSupuwv appellantur, quasi CupH
ditatibus inferiores, Qui superantur a cupiditatibus.1
[Æschyl. Prom. 884 : rXwaavj? àxpar/i? | et Poli. 8,j
80, qui et àxpari)? X7]v yXwxxav, 6, 146. Axpaxij? twvj
r,8ovwv, i , l\i. Infantes àxpaxsa s8w8r¡?, Aretæus Del
caus. morb. ac. 1, p. 8 init. 2 uv. Xs'i;. 36g, 22 a
Axpaxr,? yàjxwv (yàjxo? Phrynich. App. Soph. 28,
cspvb? xal sÙ7rpcir^i? 6 Xóyo? S7cl yuvaixb? xiOspevo? axo-J
Xàaxou xal [aoi^ix%. Oòxw <I>póvi^o?. Ibid. : Axpaxijd
vsipó?" 6 xXsitx^?. Apud Poli. 8, 77, liti xoü òèpi<rmou]
xw j'slps àxpaxsì, al. Mss. xwv yeipwv.] ^ || Absoluta
etiam, sicut Lat. lncontinens : ut lncontinens Tiljuisl
ap. Horat. [Carm. 3, 4> 77-] Aristot. Eth. 7,
pro iisdem poni scribit àxpaxvj et àxóXaaxov, sicut en
syxpaxTÍ ac cwcppova. Idem ejusdem c. 4 i*1*1; t*‘xera.1
tfOxi piv ouv itspl •ijSovà? xal Xóica? sìalv oíx llyxP#T* j
xal xpaxspixol, xal àxpaxsì? xal paXaxol, coavspov. 1 au o|
post vero d o c et, cum eorum, quæ voiuptatem co
pori afferunt, alia sint necessaria, alia nequaqua»i
sed per se tamen optabilia, eos qui in his mouu j
excédant, non dici absolute àxoàxeì?, sed cum a
jectione : AicXw? piv, inquit, oò Xsyopsv àxpaxsì?,
X10SVTS? 81, xb yp7)paxo)v àxpaxsì?, xal xepoou; I
xtpr,?. Postea autem docet, ubi àxpaxij? sine adjec i l
ponatur. Notandum est porro, exactius loqueo a
discrimen inter àxpaxìj et àxbXacxov, sive inter *xr j
xsiav et àxoXaaiav statui, [de cjuo v. àxoXaat« et «xr 1
aia. Poli, i , 179, impera tor psôuao?, àxpaxij?-
xandr. ap. Stobæum t. 1, p. 94 Gaisf.J -j
H Passive, Qui contineri s. coerceri aut co^P ,1
non potest, vel etiam refrænari : ut axbp« , .zi
(B. 838) , Effræne os. [FXwaaa, Poll. 6. i 4°* X1?
saOsa) Aretaeus De caus. morb. diut. 1, p. 34,extr. A
»Opyjj, Plut. De educ. 10, E, Proprie oSpov, Àret. De
caus. m- ac. 1. 1, p. 4> L ag. I. q. àxo'Xaaxo?. Aristias,
ap. Athen. i 5, 686, A , de famelico : ’Axpaxsa vrj8bv
fytov, ubi ante Schw. àxpaxaiav. Plut. De es,. earn. 2,
p. 997) C : Eicovxai 7capavppoi? xpa7cs^ai? avvQuatai
àxpaxsì?. Stob. Fior. tit. 44» p. 19°) 24 • '0 àpyb? xal
àxpaxrj? pio? xaxoì? àvSpàaiv 1810?. Lucian. Ep. 3o, Pai. 9,
367 : El? àxpaxsì? Hjs^ssv Saicàya?, lmmodicos .sumtus.f
Il Absolute, Robur s. Vires non habens, I n v a l i d u s ,
D e b i l i s , Imbecillus : x p à x o ? o ù x s ^ w v , sicut a 8 u v a p . i ?
d i c i t u r ¿ 8 u v a p . q ? : u t ^ s l p à x p a x i ] ? , Manus debilis, Imbecillii
[ap. Hippocr. Praed. p..9 4 , Cx et Poli. 2, i 54].
Sic àxpaxs? ap^ Eurip. pro àaQevè?, Imbecille, teste
Hesychio. [Poli. 5, 64, àxpaxsì? xuvs? '2 , 15, àxp. 8tà
t&yrjpa?. Eust. 79 1 , 1 : Apipisw? 8.1 àxpaxs? Ixsivo? [So-
phocl. OEd. Col. 1236] yvjjsa? <pr,aiv, oò xb àxo'Xaadfev, àXXà
tò Kotouv irapeaiv, à? tfffj e^ovxa xbv yspovxa xpaxsiv éau-
tou. Plutarch., Cor. 24 : 1 ou awpaxo? àcpvoi 7caps0svxo?
«xpaxij? ysvéqOai. Hippocr. Aph. 7, 40 : TXwaaa àxp.,
Infirma ita ut articulatam vocem formare nequeat. b
V. Foes. OEcon. p. 19 , a. Poli. 1, 44» sòéxvntxo?,
òxparii?, àvav0ii?. Fix.]
i ’Axpaxsw?, adv. Ion. Incontinenter, Ut contineri
nequeat. . Hippocr. De rat. vict. in morb. ac. 4o5
extr. : Trj? oup-qfipyj? àxpaxs'w? Siaxeip-évr)?. S c o t t .
’Axpaxw?, Impotenter, Impotenti animo, Inconti-
nenter, Intempera,nter : oppositum habens lyxpaxoS?.
Secundum Suid. àxpaxw? significai etiam, Cum summa
conténtione, Congitate : ‘ut in h. 1. quem citat :
'imtsl? ^Xauvov àxpaxw?, xai àp.a ISo'wv • q. d. Ita ut
retineri nullo modo possent et l’eprimi : neijue enim
facile intentus et incitatus cursus retinetur. [Argum.
Aristoph. Lysistr. : Axp. ej^wv x^? yuvatxd?. S c h jE F .
Axpaxw? : xal àxopsaxw? eyovxs?^ xwv 7raXaiwv Aóywv,
Them is t. Or. 24, p. 3o 4, D. J a c o b s . Axpaxw? ópyvj?
e^siv, Sozomen. H. E. 3, p. 121, 1. 2 . H e m s t . ^Elian.
V. H. 2, 4 * •' ’Axp.' ejrsiv irspl xbv oìvov • 12, 9 : Axp.
fyeiv (pOóvou. Isaeus Pyrrh. p. 39 : Axpaxw? s^ovxe? au-
iwv. Plato Legg. 4» 710, A : Axp. s^siv irpb? xà? 7)80-
' »«?. Joseph. B. J. 1, 18, 2 : ’EraysXaaev àxp. Polyb. C
n i i4, 7 : Axpaxw? xal p.sipaxiw8w? auvsx^uOsl? xoi?
iauTou (xiafiofpo'ooi?. iElian. N. A. 12, 46 : Axpaxw?
xai àpà^w? aòxa ^Sovtj xtj? p.oua7j? 7rspiXap.éàvsi. Bio-
Tsueiv, ¿pyi^saOaij 7ra^7)aià^sa0ai àxp., Aristot. Ethic.
Nic. 3, p. 4 4 , 20; Dion. Cass. 5 6 ,_43; 5y, 17. In
Dionys. H. A. R. 3 , 24 : Tb 8\ eòwvuu.ov àxpaxw?
lywvifexo, e Vat. àvà xpàxo? .restitutum. Ap. Plut.
Coll. Lyc. et Num. 2 : ’O^Xix^ àxpàxoi? i, xou Noup.a
[àtatpeai? xou iroXix£up.axo?],v.Wytt. correxit àxpa-
K itemque in Lyc. 25 coll. De Xà0e S. 1128, B,
sed uterque locus recte se habet meo judicio. F ix.]
Axpai7]aia nusquam quidem legere me memini,
nec certe usquam extare existimo, sed pro eo mihi
vtderi dici per syncopen àxpaaia, quum videlicet
usurpatur irspl xwv àxpaxwv, admonui supra [s. v.
Acacia et ’Axpàxsia, q. v.].
== Axpàx7)ai?, Intemperantia, suspecta vox legitur
in lamblich. V. P. c. 20,94, ab Wakef. allato : ’Ecxd-
ru xai xà àXXa Tràvxa, àpa arepl iràGo? 7j liri0up(av
axpaf/jcreto? (xpaxiiaew? cod. Ciz.) lirxo'7)vxai * Kiessling.
«parrÌTw?.
Axpàx7jTo?, 8, ij, Qui contineri et cohiberi nullo
JJiodo^potest, q. d. Incoercibilis, quod etiam signi-
^cat «xpaxii?, quum videlicet passive accipitur : ut in
W*k? axàp.a, ap. Euripid. [Imo Aristoph. Ran. 838.
ym. M. 16 1 ,' 25 : Aa^sxo?’ 6 àxpàxTjxo?* 4o5, 6.
Il fJs.P. 28o Matth. : Axpaxiixqi aVp.axo? ^uasi. F ix.]
I . ici'hir autem aliquis esse àxpaxij? I7ri0upia? xivb?,
e ^yp-uov : at vero ipsa ìinOupia dicitur àxpàx7)xo?
Pu Herodian. (1, 8, 4).' nXouxou .àxpax^xip liriOupia,
intVUlarUm cupiditate, s. effreenata. Ita enim
• . rpretando mihi videor melius vim vocabuli exr
1 j^nicre, quam ut alii, Immodica cupiditate, [ In
(lÈv S ’fiS 6 I p l i 889 med.) : EòcppoaOvT)?
¿J , oòSèv lp.7tscpux£ X7) xou ©auXou èwVTj cpuxbv ...
f ort- |eg. àxpaxvÌTou. Schol.
y*- Pi’om. 678, àxpàxTjxo? xaxà tXv ópyXv in expl,
Fix. Gregor. Naz. Or. 1 1 ; p. 180, D :
• TOpi7rXavwpév7) xal àxpaxrjqi xa] qxip.w [yuvaixl],
THES- lino. gr>ec. tom. 1, fasi;, y.
citat Strong. || Non coercitus, Non subactus. Aristot.
Meteor. 4» 7» P* 102, 24 ■ Aià xb àire7rxov etvat xal
àxpaT7)xov uno xrj? ©uaeoi?. S c o t t . |j Incomprehen-
sibilis. Irenaeus Aav. Hier, 1, p. 33, 14 • Axpàx7)xo?
xal àópaxo? ; ita p. 6 1, 6, e t p. 88, i 5. || Confus, cum
axpàx7jxo? in Heliodor. 9, 8, p. 421. Cum xpàxioxo? in
Plutarch. Crass. 2. Apud eund. Symp. 9, 696, B, pro
àxpàxTjxov e Basil, recipiendum àxpaxov. Fix.]
= Axjiaxvixw?, Ut contineri nequeat, Ut non cohi-
beatur. Schol. Oppian. Hai. i , i 3 8 : Ao^exa] àxpax^xw?.
W a k e f . Dionys. Areop. De coel. hier. 8, 1, p. 33, A :
’Axpar^xw? ItcI xà 0sìa àvàysa0at. K a l l . Iren*us Adv.
Hasr. 1, 32, 16 (et inde Epiphan. Haer. 3i , c. 14,
p. 190, D) : Toù? 7tv£U(/.axixou?... àxp. xal àopàxw? Ivxb?
TcX7)pwfxaxo? eìaeXfiovxa?, Ut prehendi nequeant. B a s t .
^ Axpaxvicppwv. V. Axpaxo'cppoiv.
= A xpàxl, Ut contineri nequeat, Prae impotentia,
legitur in Aretaei De caus. diut. morb. 1, c. 7, p. 34
(4o) : Kal xuaxi? ...àxpaxl xà oòpa Ixveei, sed saltelli
axpaxel scrib., nisi illud ex àxpaxsa depravato in
àxpaxvj originem traxit. Nam De caus. m.,ac. 4 , p. 29,
3o : Oupov àxpàxé?. Fix.
[ ’Axpàxia. V. Axpàxeia,]
[AxpàxtCofxai.] Refertur ad àxpaxo? et ’Axpaxi^opiai,
Jento : quod proprie esse volunt Offulas meraco im-
butas assumo, lv àxpaxw .ßps^w xal Trpoaisuai ^wiaou?
[verbis Athen. 1, p. n , C,. et inde Eust. 179 1, 35],
quod maturino tempore aliquot ante prandium horis
fieri solet, Cantharus ap. Athen. [1. 1.] : Ouxouv àxpa—
xiaw(/.s0 ... Ev ’IaO[i.w yàp àpiaxTjaopisv. Ibid. Aristo-
menes : ’Axpaxioufiai pixpov* sÌ0’ ij|w iràXiv Apxou 81?
7) xpl? ànoSaxwv. [Initium Aristophani tribuit Phrynichus
Bekk. 23, i 5 : ’AxpaxiaaaOai • xb [xixpòv Ipupa-
yeìv irpb xoü àpiaxou. (Hsec et 2 uv. Xs?. xp. 871,‘ 26.)
ApiaxocpàvT]?' ’Axpaxioujxai [aixoov.] Et improprie apud
Aristoph. [Plut. 295, ubi v.Scnol.J, xpàyot 8’ àxpaxisia0s.
Cum^vero casum adjunctum h a b e t , significat In
jentaculum sumo, Jento, eo modo, quo Afranius
dicit : Hsec jejunia jento. [Sed meliores codd. et edd.
vett. ap. Nonium p. 12 6 , i 3 : Haec jejuna jenta-
vit.] Aristoph. apud Polluc. [6 , 24], xoxxuariXa
■¿jxpaxiaw. [Dionys. H. De comp. verb. e. 3, p. 1 2 ,1 4
Reisk. : ’OSuaasù? Ttspl x^v IwOivijv <äpav àxpaxi^sa0ai uiX-
Xwv. Dio Cass. 65,4 ' AXX01 plv àxpaxiaaaòat irapslyov,
àXXoi Ss àpiax7jaai, éxspoi Ss Seljrvòv x. x. X.] Et metaph.
apud Philonem V. M. 3, [t. 2, p. 166, 5] : Movo? àpu-
yoü? àjxpaxiaw aospia?, Solus sinceram gustasti sapien-
tiam ; v e l , ut Furneb. intefpr., Solus sincerse sapièn-
tiae haustu mades. ’Axpaxi£w, inquit Suid., axpaxov
7c(vw, àxpàxou amo, Merum bibo., Meraciori haustu
praecordia proluo [Suidas verba : ’Axpaxsw • xb àxpaxov
f iv w xal • Axpaxiaajxsv7), àxpàxou aicàaaaa], ut
Horat. [dixit Sat. 2, 4j *6 ] , Praecordia melius pro-
lueris leni mulso. Hoc autem exemplum hujus signif.
affert [e Procop. Histor. are. c. i 5 , p. 1 14 Orell.] :
H 8s 0 soSwpa àxpaxiaap,sv7] ^auyiav sì^sv.. [Activum in-
Glossis : Axpaxigw, Jento. Axpaxt^si, Jeritat.]
AxpàxiafAc^, axo?, xb, Jentaculum, quo videlicet
offulas vino meraco imbutas sumimus, ut Athen.
do c et, xb 7tpwì’vov sptßpwpia [simpliciter sfxépwjxa 2 uv.
D Xs?. j^p. 366, i 3 et Suid.], quod et 8iavr,axtap.b? dicitur.
Athen, lib. 1, [ 1 1 , D] • diiXiipiwv Sé <p7jaiv 8x1 xpocpai?
Ijrowvxo ol uaXatol, àxpaxiap.axi, àpiaxip,' laicspiapiaxt,
Ssiirvw. Hoo ab Horn, apiaxov quoque vooari ibidem
docet Athen, et Theon ap. Plut. Symp. 8, probi. 6,
[p. 726, C] ex Hom. citans : ’Apxuvovxa? àpiaxov àV
^ol q»aivop.sv7](pi. Ubi quidam dicit àxpàxiàfxa appellavi
hoc ßpwjxa, 8ià àxpaaiav, sicut et xb ‘ irpoxspov
Ssiitvslv, ovsiSo? ysyovs'vài 7ràXai. At rectius Theon
ibid. docet vett. Ipyaxixou? àp.a xcfl aoi^pova? ovxa?,
swOsv Iq0iftv àpxov sv àxpàxw xal [at)0Iv àXXo’ sicut
Theocriti quoque schol. anuotat, àxpaxiajxòv esse
quum irpwia? sxi ouavj? ¿Xiyov xivà laOiopisv àpxov, xal
axpaxqv o(vov 7ciyop.sv, ut calidius operi manuin ad-
moveamus. Utitur hoc voeabulo etiam Aristot.-H. A.
6, 8, [p. 166 init.| : Twv 81 cpaxxwv piv OvjXsia àreò
§eiXr)? àp?apiv7] X7)V xs vuxxa 0X7)v Ì7rwà?et, xal lw?
àxpaxiapaxo? wpa? • 8 Sk àj3^7)v xb Xoucbv xou ^ p o v o u / i.
e. Plinio interpr. I. 10, c. 58 : Palumbes rinenbat fe-r
mina post meridiana in matutìnum; ceetero mas.
i6 j