875 àO w o ffu v r )
p rò Indemnis, Damni expers, Idem Pro cor. (3 i 6) : A.
AOwo? -nj? OtXirarou Suvaaretas, Qui nihil damni accepit
vAÔwç
Il Exponitur etiam Inqocens, Insons, Noxæ non affinis,
avaitioç, Suid. Hesych. Sed' hic nullum exemplum
profert: ille tantum exLxx.'[Cum HSt. facit Lennep, ad
Phal. i 5a , a Schæf. 1., probans Heinsii ad Hesych.
sententiam: àôwoç, i. q. à^ p io ç , Non mulctatus, Damni
expers , usitatum fuisse accuratius G ræce loquen-
tihus ; pro àvaixtoç, Insons autem, nonnisi ap. pos
teriores, Sacros Scriptt. v. c . in usu fuisse. Posterion
s hujus potestatis exempla affert Phalar. Epist.
4o, p. 1. íxsxai àôwor Heliodor. 1. 8, c. io : Tijv ccÖwov
xal oùo£v alxíav. Locos Bibliorum v. in Schleusneri
L e xx.] . ■*«' , , _ .
= ’Aôwoç, 6, $], Impunis, Sine muleta evadens. Plat.
Legg. 6 , 78 4, D : IDaiyatç 6 pouXrjôelç àôwoç aùxèv xo-
XaÇsTw. Sophist. 2 5 4 , D : AÔwotç aTcaXXarreiv. A s t.
Aôwoç i. q. axifwôpr)Toç, absolute, Democr. ap. Stob. B
p. 278 , 1. 5 6 , p. 2 79 , 1. 12. Athen. 6 , p. 267,
B (absolute). E i to owpa aôwot (Incólumes) p.e-
voupev, Philostr. Apollon, vit. 7 , 2 3 , p. 3o 4 , 17.
Hemst.— ’Aôwo'ç tivoç. Alciphr. 3, 4o> P- 362, et
ibid. 6 2 , p. 432 : ’A. xîjç Tip.topiaç. Diod. Sic. 18,
69. ’A. twv á<7E6r,[¿!XT(ov, Id. i 4 , 76. Dionys. Hal.
3 , 42 : A . ¿tteXôeïv. Schæf. Lycurg. C. Leocr.
p . 192 Reisk. : Ou ¡j-o'vov tw v xapovxwv xtvSuvwv àra-
Xu07)crav, àXXa xal to v aXXov ypovov àôwot tw v àSi-
X7j[Mttwv eîai. Plut. Cat. min. c. 23 : Twv yeyovôrwv
àôwoç aTcaXXdççat xal àvÛTCOTtroç. Aristid. Orat. 4 5 , p.
64 • Mr) Xtratv p.r¡OE tou ç xa:pouç àôwouç tyjç laurwv irXeo-
veljiaç. Id. Or. 3 3 , p. 4 *3 : Aôwoç àcpetaôw tyjç aîxiaç.
Porphyr. De abst. 1 ,9 : A.Çïjijuaç. Plut. Quæst. Rom.
89, p. 274, A : Mt) ¿vuraúOuvov elvat, u.v]8è àôwov. Eur.
Bacch. 671 Elmsl. : Aéy’, wç àôwoç Iptoïï itàvTWç east.
Aristid. Orat. 19 , p. 258 : ’Ev ábraciv àôwov to íepov
Stécpuys, Tempi um Eleusinium incólume semper eva-
sit. Jambl. V. P . c. 3 i , p. 404 Kiessl. : ’A. yiveaôai, Supplicia
non luere. Plura suppeditat Wytt. Ind. Plut. C
Sinn er.
Il [E x præcepto Chcerobosci ap. Etym. M. p. 26,
443] rfAÔwoç proparoxytonumet sine 1 subscripto literæ
w , adjectivum est ab Aôwç, nomine Montis, item
Urbis supra hunc montem : àôwoç autem pro Impun
is , ideo habet t subscriptum ipsi w, quia invenitur
¿0wi7] [imo 0w"t7j] ap. Archil. Etym. [M. 26, 24 : 'Ûç S’ av
ce ©wir) Xaëot. V. Archil. Liebel. p. 216 sq.J Verunta-
menEust. [p. 953, 43, coll. pp. 2 1 8 ,3 , 358, 42, 1441,
2,] tradit aôwoç quosdam ita scribere ut atpwvoç a <pwv4'
alios vero àôwoç, xaxà <7uvsxSpo[/.7)v tou A ôwou Atoç, Jovis,
qui in A tho monte colitur ; alque hanc posteriorem
scripturam esse usitatiorem : ’AOwoç autem ab vA0wç,
t habere subscriptum, ut Mtvwoç a Mtvwç- quæ ejus
sententia Etymologist» opinioni videtur anteferenda.
[De derivatione quædam e Grammaticis collegit Heyn.
Horn. 6, 484,1. Schæf., quibus adde 2 uv. Xéij. yp. Bekk.
3 5 2 , 14. Cum Etym. M. a en, xaxaëàXXw xal Çï}{iiw,
6ori|, ^¡Aia, et 0w8ç , dérivât Etym. Gud., silet tamen
de i subscripto. ’AOwoç scribendum statuit Elmsl. ad D
Eur. Med. 1267.]
= Rarior significado, Mulctam non afferens. D e-
mosth. Proeem. 1437, 9 : KtvSuvouç àôwouç, Ob quse
quis non punitur. || ’AOwoç sine iota scripserunt
Schæferus in Demosthene, Plutarcho et alibi, G. Din-
dorfius in Aristide; idem tamen Dindorf. in Athenæo
e t Scenicis poetis cum Elmsleyo e t Hermanno alteram
formam àôwoç prætulit, quod fecerunt etiam Bek-
kerus et Astius in P la ton e, idemque Bekkerus in
Oratoribus Atticis. In priore scriptura accentus ratio
non patet, quem analogía in antepenúltima syl-
laba postularet. Fix.
Aôwwç, Citramulctam, damnum, Innocenter, àÇij-
p.twç, Hesych. j[« Diod. 1 1 , 77 , interpres legisse videtur
aÔwwç Stecpuye (pro àôpowç i. e. Confestim), ver-
tens Impune. » Wessel. S chæf.J
= AOwocrúvT), -f), Innocentia. Scholl, ad Psalm. 7, v.
B, in Matth. Lectt. Mosq. 2, 47 : Atxatociívrjv Ivxaïïôa
TÍ¡v ¿OwoaúvTjv çrjaiv. B o is son .
8761
* ’AOwo'ttií, Innocentia, Aqu.Ps. 25, 6. Schleusn Ti,
AOwo'w, Absolvo, Immunem mulct» faci0 ]u r *1
s. Pcena libero; Indemnem praesto: ’AOwSj ~ ,^1
xX^p-axoc, Dionys. Areop., Crimine te absolvo ^ ¿
Oel?, partic. a p a s s .’A6wotip.ai, Justificatus i ""I
ferens, ap. lx x pr*sertim : Solom. Prov. Vjfi
Xetpl Sé X£ÍPa<> ép.6aXwv á$íxw?, oóx á0ww0víffSTC(l ’ ly ^j
abibit impunis, s. potius impunitus, inipune f j
liberabitu r, absolvetur. V e l, ut a lii, Non justif6^-'!
tur., verbo u ten tes in sacris literis recepto riamìr, I
a^. Phot. Cod. 9 4 , [p i 3a , i. 2 Hoesch : K»t¡Í]
p4<iavTO<; p.èv, tt¡ Ss olxeia àvaipe'aei aOwwoavio- ‘in H
ap. Photium valet Poena liberare. Struve' RiKM
rum 11. v. ap.] Schleusn. Le x. in Y . T .l IFArld^ p i
Tafel. p. 6 8 , 83 : ’ATtoxpiO^Twcrav xal áOw<oc¿- |
cifuq aÙToó?: 10 6 , i 3 : TaoO’ ■íjp.a? aOwoüctv. SiuxTÍ
[’AOwTceuaro? et] ’AOwTteuTO?, 6, (OwtoÓw) Qui a l
sentationes non admittit, blanditiis vinci et emolll
non potest, àxoXàxeuoro;, Hesych. Immitis àairXa l
XVOt.Suid. e x Epigr. de ap ro , Oripè; à9m lim nlì
x«9% Sepas, [P a u l. Silent. 4 4 , Pal. 6 ltg|
Ap. Hesych. vero scribitur dOwiceooroq, per CT sjc {l
et áxoXáxeodToq. [Eur. Andr. 460: ¿Oomuróv 1
ce yXwacrTi? aep^ffw ttì? ubi v. Leu tingi LycophrA
l3 99] : [Tà? àOwTTeÙTou? Síxa?. Ind. Scap. Ox. || n j
aliis non adsentatur, Teles ap. Stob. p. 524 5Ì
jungitur áxoXáxeuTo? eadem potestate. H*c utràauJ
apud Hesych. in ’Ai^òv copulata. Hemst.] J
== Method. Conv. decem virg. p. 1 4 9 ,1. i5 : gaTJ
aX^Oeiav xal a0w7ceuTOv xplaiv. Greg. Nyss. Or 5 del
orat. dora. t. 1 , p. 75 2 , C : TI xoXaxeàsti !v ¿mJ
tov àOwTteoTov; Eum qui asseitfationibus falli nequit)
H ase. 1
, = ’A0w7T6(5tw?, Schol. Yen. ad II. I , 55q ; 75 y j
(Tropi áOwTOÚTw? Etp7|Tai. Bast. Ind. Scap. Ox. Geore
Pachym. m Walz. Rhett. t. 1, p. 5 6 7 ,1. 27 : Movo? J
TO? [Ajax] Trpòs e’xeIvov [Achillem] ¿Owiceó-us «rps-l
cbEuffE. S in n e r ,]
* t sA 0¿ip, AippoWni ap. JEgyptios. Etym. M. Vidi
AOup. D ahler . [à]
’AOwpàxioTos, 6, V) (Owpaxi^w), Qui thoracatusai
lorica tus non e s t , Thorace loricave non indutus. Gel
neralius pro Inermis capitur, sicut Owpaxifciv alil
quando pro Armare. Xen. Cyrop. 4, (2, 3i) : Kal úito-í
aravTa? áOwpaxíarous xaTaxaívouarv oí ‘Ypxáviot. [Plut|
Man i. 19. Eust. Tafel. p. 263 , 60 : v£ ti áOtopixn
xal dnXyjTai. à.J
2= ’A0wpaxt<7Tws. Greg. Nyss. Hom. 8 in Eccl. 1. 1 j
p. 4 v 2 , A : Msaov TtTpw(7xoo<7i t Ìjv xapSiav t£5v à0wp|
xal ¿(poXáxTw? SioSeuóvTwv, Qui absque lorica et sibr
non qaventes transeunt. Hase.
’AOwpTjxTos, ov, Galeno in Lex. Hippocr. p
Ouwv, Non ebrius s. temulentus : «apà tÒ pii Owpifcj
ceaOai. Utitur autem h. v. Hippocr. in 1. rapi ’Emm
news, (p. 263,) dicen s: fH ¡lèv yóvi| aatTO? e(7tci),HI
“ viip àOwpyjxTos, xal <7iTV)0els và ^ópapopa. [Conf. FoesJ
OEcon. Hippocr. Proprie i. q. áOwpáxurwc. Nonni
Dion. 3 5 , 162. : [vEvTea] (AOp^íj ¿OwpvíxTo) vixwp^
XaXxo(A'/)SsÌ7is. S inn er .]
AOws, nomen montis a Xerxe perfossi et velificaril
ut prolixe tradit Herod. 7, [c. 23.] Genit. ’ÀOw, more
Attico : accus. autem du plex , yA0wv et vAOw. Qn°;j
rum prior ap. Herod. 1. c. aliquoties legitur, ubi
[c. 21,] inter alia dicit : 01 rapi tÒv 'AOiov xaTOixnj
H^voi • utitur Idem et gen., dicens : yEff<o róù yA6w H
xy¡{AÉvai. Posteriore utitur dEsch. C. Ctes. [p. 58,EJ|
0 t<»)v nspowv SaffiXEu? 6 tÒv vA0w Stoppa?. Sic Tlio01-*]
8, [imo 7, 7 7] ; *H vA0w, -?i ‘PoSorav, ^
loxaTÓevTa. Itidemque Yirg. Georg. 1, [ 33aJ : AutAt^
aut Rhodopen, aut alta Ceraunia telo Dejicit. A1«H
quin Lat. vocatur etiam Athon. Cic. De fin. [2, J5« j
Athone perfosso. [Edd. Yict. et Man. Athove.J 51ij
Serv. in exp. Virg. 1. c . Athon mons est Gr*ci*j
Rhodope Thraciae. Idem in iEn. 12, [70I] :^uaD.J
A thos, aut quantus E r y x , itidem an n o ta i, ver
lectionem esse Quantus Athon : nam si Athos leg^ 1
os brevem esse, e t versum non stare. Athon au^“j
d ic i, accusativum indicare : nam hunc Ath°na J
ce re, sicut Apollon Apollona. Verum halluc‘n . j
ib i Serv., quum ait Athon ideo veram esse i
877 878
'„em,qui«*« --------. 0 . 7 , — . " “ .“ a
1 flD staret ; nec emm animadvertit os in Græco per
I scribi, ideoque longum essev, ut et in hoc versu
Lsdem poetae, [Æn. 2, 871] Androgewç o ffert nobis
1 ¿seagmina jungens [ im o , socia ag. credens.]
jVominativus, poetica iraxTaerEt, ’AOôwç, Horn.
Win.in Apoll. Del. 33 ^ ©pvjtxioç t ’ ’A 0ôwç xal HrjXiou
Epaxapïiva. Vulgabatur yA0wç. Barnes. ’A0owç restituit.
& Hgen. p. 202. [J Genit. ejusdem form» , Hom.
jl 2, 229 : ’A0OW 0 etc! tcov-tov è&T\t7aT0 xup.aivovTa.
A0ow proparoxytone scribendum præcipiunt Scholl.
I. L. V. et oi naXatol ap.Eust..p. 980, 49, propter 0
UjovdÇov, et Atticorum morem. Quibus contradicit*
ferodian. nepl waOwv. ap. Etym. M. p. 347, 1 1 :
Jfiwwwvoi tiveç avayivw<7X0U(7i I ? vAOow ou y ip Suvavat
1] «irò tou w TTt7TTEtv t) oçEÏa ’ ou yàp lyet Ttpò tou w
-, b>ç tà tcoXewv. Ap.<piooXov • si yàp icapà to yA0wç
|A9w, ¿<rrl irXeova<7[xw tou o- e’i Sì EipyjTat ’Aôo'oç («scrib.
pooç» H erm . De em. rat. p. 29) ’AOo'ou ’AOo'w, oùx eti
fWÇsi. V. Heyn. Hom. 6 , 5y3, coll. Herm. 1. 1.
l î i . H Ap. recentiores occurrit nomina t. vA 0wv,
c. Epit. Strab. 1. 7, § i 5, p. 33o Casaub., p. 3 3 1,
unde gen. 'Aôwvoç, et dat. yA 0wvi, ibid. Genit. Atho-
nis ex Ammian. Marceli. 1. 3t , c. 4, Is. Voss. Obs.
[dPomp. Mel.: 2, 2, p. 694. Nom. pl. Athones, Lucil.
ïp. Geli. N. A. 16, 9, ind. Forcell. Accus. Athonem,
ICicer. De rep. (fc 4 , part. 1, p-. 472 Orell.)'affert
Priseian. 6, i 3, 70. ||yA0w accus, frequentior est
ùuam 'AOwv. vA0w probat Thom. Mag. p. 861, u b i
».not. 'AÔwv adamasse Herodot. vide tu r: 6, 4 4 ,rapi
p AOmv, et irpoç tov Aôwv,; sine var. lect. It. 7, 2 1 ,
k ròv A0cov et oi rapi t^v *A0wv xaTOixY](xsvoi • ib. 22 j
ii tov yA0iov vÉjiovTai. Ceteris, in locis Herod. codd.
kr. lect. yA0w præbent. Çfr. Wessel. Thucyd. 5, 3 :
Ì0isy)i£i TÒV yA0wv pro vulgi, vA 0w cum optimis
-dicibus scribunt Bekker. et Goeller. ; cfr. Popp.
jroleg. 1 .1, p. 220. yA 0w .usurpant ceteri ;. v. Wessel.
|d Diod. Sic. 11, 2, et Wass. ad .Thu ç. 1. 1. Ap. Ari-
|id. Panath. p. i 3o,. rapi tov yA 0w pro vulg. yÀ 0wv
[edit Dindorf. e codd. tribus et ed. Junt. yA 0w jam
[hom. Mag. legeratp. 2 4 5 , ubi V. not. Cfr. Dindorf.
¿Aristid. Sicil. 1, p. 37.o, 1. 19. || Vocativi unum
Jert ex. Wasse 1. 1. , Plut. De coh. ira , c, 5, p. 455,
|,id>i Xerxes in epistola montem alloquitur : yAOw
f i{wvi£. I) Feminino genere semel effertur in
,moibus libris, præter quatuor, ap. Thuc. 5 , 35 :
T/|v lv t^ yA 0w,. quod de regione acci-
]it Haack., probantibus Popp. Prol. t. 1, p. io 3, et
Fort; kuc respexit Xuv,. XéÇ. Bekk. p. 352 ,
r ' )v, to opoç OtjAuxwç. H Soph. ap. Etym. M.
w J ■ AOwç axiàÇsi vâjTa Aïijxvtaç pooç. Addit
YaP-T? Ari(xvw poïïç )jaAx-q fôpuTai, ecp’ ^v
Eundem Soph. v. servarunt
7» 76, (ubi tamen pro poôç legitur
i ustath. ad II. S , , p. 980, Plut. De facie in
f “I ’ P' 935, F, qui^ pro exkxÇei habet xaXiiibst ,
î r vwia, 7rXeupà. KaXijTrfei irAeupà legitur etiam in
' 'ï'keocr., teste Ruhnk. Epist. crit.
L?r7? 4, ,et aP- Suid- Soph., versus deinde in
g erbmm abiit, teste Suida s. v. yA0wç.- IttI twv
wouvtwv y| pXaTcro'vTwv. Quibuscum cfr. Arsen.- :
. 1 -quæcollegerunt Brunck. et Gaisf. ad Soph,
il. II6*?11' 4’ P’ 47 ^ P s* et Walz. ad Arsen;
~ C13n‘ ^ r o rm a g g . C . .9 : ’E tc^ vei Ss tÒv
|v, Yu xa'1 avSpiàvTa. ptsi^w toïï-
W o u ' W a Yev aôxoü àvEffTdcvai, lv Tatç twv à s l
r i °l«votaiç, Laudabat autem Alexandrum
■taam dicens, ilium sibi hoc facto
’'¡mis Y f 13]11 ^dï°', majorem erexisse in hominum
i1 iotpfniU • (iuos eÌws rei memoria nunquam es
ili. „ K0E°ntura »■ de re laudabili e t memora-«
,‘Süer. NlG‘ ^CH-®rERi copias digessit et auxit
i'siv'Aûn'’ 2"’ ^P°H* Dh. i , 601 : ’Hpt Sè viffcroui-
gon. ¿g Ve^ ^ e xoXoivv)1 Nicandr. fr., 26; Orph.
lipat, ¿ i“ *'. rfa Latini. Gen. AGweoç 0-00,
adì EP‘Sxr- 5 l » Pal- 7, 748. ** ’A 0wïàçy
J-0-o«, Nonn. Dion. 2, 399; 4 8 , 202.
j n
rSUm ^ em “ rons nominaturyA0ooç, utKwç etiam
A Ko'oç [cod. opt. probante L . Holst. yA 0owç et Kdwç-
w w
cod. Rehd. yA 0ooç et Kooç] • e quo yA0ooç contractuni
A 0ouç, teste Stepb. B .'[H u ju s contractionis exemplum
non affertur.] Porro t ò to tt ix o v est ’AOwoç,
sine c nam AOwouç vocant toIiç tÒv A 0wv IvoixoïïvTaç *
at vero yocab., quo signif. tò , properispomene
scribitur, et cum 1 subscripto, derivatum !x
•rîjç 0w ï) ç , ut idem Steph. B. ann otai, subjungens
etiam, mxpà tÒ ¿¡ycpoTepov, t o 0r¡Xuxóv , ’A0wtç- quan-
quam TOTTtxov potius id ’AOwvç esse videtur, pro Oriunda
e x A th o , s. Habitatrix montis Atho. [Gram-
maticorum 11. de forma vA0woç, v. ’Aôwoç, v. Aôwoç,
collegit Barker, ad Etym. M. p. 1087. Ange. yA6wov
alraç Zvivôç, mons Athos, Æsch. Ag. 276. Blomf. sec.
Herodian. ap. Eust. ad II. B , p. 3 5 8 , 42, ’AÔcoov
scribit, yA 0wov, Bo th e, quem adi Poet. seen. Græc.
t. 10, p. 39. Il Zsbç Aôwoç aut Aôwoç, Jupiter in
monte Atho veneratus, Soph. Tham. ap. Eust. 1. 1.,.
e t Statua Jovis, teste Hesych. Cfr. Both. 1. 1. S inn er .] -
B ¡J Aôwç est etiam Urbs Ira tw A ô w , in Atho monte
sita : cujus Civis uominatur ’A 6w Î ty )ç , ut tradit itidem
Steph. B. W . L L . Aôw Taç etiam vocari hujus urbis
Incolas volunt. E s t , inquiunt, de Atho monte loquen
tia, in ejus cacumine Urbs ejusdem nominis’
Aôwç, in qua homines duplo temporis quam alibi
vivunt : hi A ô w te ç dicuntur ab Herod., quos triginta
supra centum anuos vivere fefert. [Meminit non
Herod. sed Lucian. Macrob. c. 5 : Kal AôwTaç 8è pte-
ypi Tpiaxov-ra xa l éxavòv e tw v ßiouv iaTop-qTai. Vulg:
AôwTaç. Correxit Lehmann, q. v.. t. 8, p. 46 2 , ex
auctoritate Valck. Callim. 139, a S c h æ f . 1. D e re multa
habet Maius ibid. ad Lucian.]
, = De Athone in proverbiis Erasm. Adag. 4, 4 ,•
39; Philo De somn. t. 1, p. 674, jfl 26; et Basii. Ep.
146, t. 2, p. 240, A : H et to v ßapßapov ^yeç 07uèp tÒv
Aôw -rcXÉovTa. M. Anton. De seips. 6, 36 : Aôwç ßwAdt-
piov to u xóa¡xov. Recensetur in ter montes, a quibus
signa desumuntur Theophr. Sign, seren. 2■ : vOXu[/.raç
Ss xal Aôwç xal oXwç và opyj và <7->)p.avTixá. Contra ap.
C Leon. Gramm. Chronogr. p. 476» C : ’EijwpioEv lv
Aôw , videtur legend: lv Aô^vaiç * cfr. Zonar. t. 2 ,
p. 1 7 6 , B ; Cedren. t. 2, p. 595, B ; Scriptt. post
Theophv p. 219, C. Hase.
AÔWTTJÇ et ’A6wT7)Ç. V. yA6wç..
Aôwwffiç (4 , ab aôwow), Impunitas, Absolutio rei.
Il Bud. Lex. notat in Paud. signif. non solum A b -
solutionem r e i, sed et Liberationem per acceptila-
tionem; esse enim àray^v xal aôwwaiv. [Ctesiæ Pers.
61] : [K a l aôwwatç ptèv Ttapà tw v xpiTwv, xaraSixv] Ss
7rapà paffiXéwç: ubi v. Bæhr. ,p. 214 ; cfr. Salmas. De
usur. p. 182. Eust: Tafel. p. 25o , 84 : Hpoq>Épsiç
■ijft’tv e îç àÔwwffiv cou Ixsïvo to. [/.axapKiTovi S in n e r .]
A i , Plurale articuli præpositivi in fern. g en ., a
sing. u t ai yuvaïxEç, M ulieres.
A î , Plurale articuli postpositivi in fern. gen. a
sing. Quæ. Apud Poetas interdum signif. etiam
Hæ, vel lllæ : çt&Tai, Ixslvai- ut Hesych. quoque ann
o tâ t, ai tenuem spiritum habens et circumflexum,
esse pro aiÖE, i. e. wcpsXov, Utinam : aspiratum vero,
ü esse articulum fern, et relativum, quo Horn, utitur
pro aÎTiVEç vel aöxai.
1 [A i Æok esse pro- ^, traditur apud Tzetz. Exeg.
in Iliad, p. 63 : A , AwpixoV a i , AioXixo'v. Sed leg.
wti. E b .]
A l , pro ei,. Si. Utuntur autem hac partícula Dores.
Theocr. (5, 20) : At t o i moreijffaqu. Apud Thuc.
[ 5,7 7 ,] Dorico sermone : Kal A i riva rol ÄaxsSatpwmüt
7caïSa. eyovTt [ed. eywvTi]. Plut. Lycurgo,[c.,2 i ] : A t Sè
X9jç, raïpav Xaêe. Item atxa Dorice,. ut ap. T h u c .,
eod. lib., statini post verba modo citata : Atxa auToîç
Soxrj. Apud Horn, frequenter cum partícula xe s. xev.
II. ¥ , (82) : A? xe TTtOrjat, Si parueris, Si pareas; f í,
(59 2 : A l xe 7tùò->iat •) @ , (282) : Ai xév t i <powç Aavaoìart
yevvjat. E t a ï xev 7cwç , ap. Eund., Si quo modo,i Si
quo pacto, Si forte aliqua ratione, u t II. B , (7.2 et
83) : AXX’ ayer, a ï xev 7twç Owp^ofxev uiaç Ayaiwv •
A , (66) : A ï xév tcwç ... BoùXsTat. [A d d e H. A , 408,
H, 725;. 2 , 2 i3 ; f í , ii-6<] Apud Eund.. [A , 128;
Z , 526; Od. A , 379 ; B , 144; A 3 4 ; S , 1 18 ; P,