¿cS eXt e p ia àëéXTspoç 56
m i l i t e r S . B a s il. C o n s t i tu t . c a p . a i , t . 2 , p . 7 1 4 » C : -r/jç
x d x a ty|V YvioixTjv dësë. e t p . 7 1 1 , B : oux EuXoyov îrpocpadiv
lljsïïps t t jç oîxe ta ç a ê s ê ., e u m n e u t i q u a m i d o n e u in l e v i -
t a t i s s u æ p ræ t e x t u m in v e n i s s e . H a s e .
Ä6s67)Xoq,[a ßaw, ßaivto, Etym. M. 3, 34] , Non profa-
nus, uti dixi |J*s. v. |îs6y]Xoç] : et interdum etiam Sac ro-
sanctus ; u t dëéêriku. yu)pta. Plut. De superst. Je. 4] (6,
635) : E g t i oouXco cpsuçifAoq ßcojAoq, stm xal Xïjffratç aos-
ërjXa TuoXXà twv Îspoiv. Item àësêyiXot Xdyoi, Non vul-
ganda dicta. Suid. [ Brunck. [[Le x. ] Soph. [ s . v.
aêÉ6r)Xa]j, 3 , 49 1 * Yalck. Præf. ad Ammon. p. 23.
Ammon. p. 1. Yalck. Animadv. 2 , 184* Schæf.]
[Eustath. ad 11. A , v. 5 <)i : tottoi a. 01 ispoi xal aêaroi.
Bekk. 2 uv. AeÇ. Xpïjff. p. 323 : a. xaOapbç, xal à. xb
aêaxot ytopia x tepa x a i ¡at] toiç Tu^ouai p a a r tA a , (aovoiç
Sà toîç OôpaTcsuouai touç Geouç. Bs'êrjXa Sè êXsyzxo x b [at)
oaia [ay)8s iepa; outw SocpoxXyjq. Obiter notandum vo -
cabulum 6cia minus proprie adhibuisse Grammaticum.
Accuratius distinxit Schol. Arist. Lys. v. 7 44-: P®-
6r)Xov (sc. to-jcov) xal [AT) ÎEpàv, ¿XX’ ocriov sïç toxstov. V.
Ammon. modo laud. ,uu-u Fix. ] [ Aêsê7]Xa, [Sacra
minimeque profana.] Synes. [Dion.] p. 43, C, Petav.
W ak ef.]
AêEtptov, nom. propr. ap. Suid.
Aëeiq, Pamphyliorum lingua pro e^eiç dici Varin.
annotât, ejusdemque meminit Hesych. Latini quoque :
Habes. .
* A 6eX,-tcev0oç,Hesych., quo respexisse videtur,judice
A lb e r tio , interpretationem nominis iilii Adami tradi-
tam ab Josepho A. J. 3, 1, [1. .1, c.,2, 1, Hav. t. 1, p. 9,
ubi forma ’AèsXo?,] Eusebio P. E. 1 1 , 6 , Philone y
De migrât. Abrah. 1 . 1 , p. 447» h 3 8 , Origene, Theo-
doreto ; licet Hebr. nomen 72il Hebel proprie Vanita-
tem designet. Nisi potius respexit, utVerweyu s putat,
ad b2N A b e l, I metus , Genes. 5o , 1 1 , quod Alexan-
drinus reddidit : ravGoq Alyiiirrou, D a h le r .
= Significai ap. Hebræos et Arabes A grum irriguum,
a rvum, pratum ; v. Hamaker. Misceli. Phoen. p. 283.
De interpretatione mythologica cfr. Buttm. Myth. 1,
15 7 , sqq. et 2, 16. Sinner.
AécXiY]v, Pamphylii dicunt fjXtaxiv, teste Hesych.—
f « Forte leg. vjXiax-rçv. » Albert. Dahlf.r.
. AêÉXioç, Cretensibus ò fjXioç, S o l, teste Hesych.
■f* Y id e BsXa. « Forte ab i'Xvj fit dÉXioç cum a intensivo, et
inserto p , dêsXioç. [Sic Pamphylios ^BaëÉXioç pro Sole
dixisse tradit Eust. 1.6.54, 21.] Quid si hue referamus
deum Abellionem, qui in tribus antiquis inscriptio-
nibus occurrit ap. Gruterum, p. 37 ?» Albert, ad
Hesych. D ahler. [Antiquissimum Solis nomen esse,
unde vulgaris forma contracta . s i t , dicit Buttm.
Myth. I , 167. -wuy? F ix .]
A6eXXov, Hesych. dici scribit TaicEivàv, Humile : pro
quo supra vA66eXov.
’AêsXXw, Corono. Hesych. enim aèsXXsi affert pro
gtÉgei. :
AèfiXTspEioq, pro aêsXTEpoç, ut ^¡xETÉpsioç pro ì,\jÀte-
poç, Eust. J 1930 , 3 2 ] ex Herodiano,'quem appo Hat
t6v Te^vixov. [E tym . M. [429, 55.] Wak ef.]
’AèeXvEpia, •/}, vel p o t iu s ’AëeXT7]pia, Stolidi tas, Stul-
titia, Amentia, Vesania. Hesych., Suid., ap. quem Menander
[H is to r icu s , IIems t.] , eiç toïïto dësXTviptaç
TjXauev auTOÏç ô voïïç were, x. t . X. ApudEund. paulo ante
habetu r, àêÉXTEpoç voïïç. Plut. [Quom. acini, ab am. int.
c .,2 5 ] (,6, M 3) Eviot Sà OEiffiôaip.ovtaç aÒEÓx'/]T<x, xal
Travoupyiav aèEX-r»]pia<; ¿7coXoY7)(xa luotouvTai. [Y i t . Fab.
Max.c. 1 ] (1 ,6 74 ): ’AêEXr/Tptaç tiv8ç xal vwOpoTrjTOç òtco-
voiav Ei^s 7rapà toiç èxtoç. Sequens autem Aristotelem,
u to p in o r , àëEXxTjpiav et va)9pëT7)Ta copulai; sic enim
ille Bhet. 2 ( 1 7 , 2 ) : T à 8è cTdt<ji|xa eîç àêEXrTipiav xal
vw0poTY)Ta ■ olov oi a7to Ki[/.(j).voç, xal HspixXÉouç, xal 2 w-
xpdcTouç. Il ’AëeXTvjpia Demostheni (14.0, 372, 373) sæpe
pro Ignorantia, quæ prudentiæ opponitur. Bud. Lex.
[ ’A^EXxEpia, Plato Theæt. [ c . 80 He ind .] (p . 1 7 4 ,
C , HSt.) Routh. Glossæ : ’AéEX-nipia • Rudi tas, ïn-
‘ sipientia. A n g l. ’AësXT7)ptaj Plut. Alex. [ c . 75 , t. 4»
p. 261, Co ra y , qui bene ¿êfiXTeplaç.] Schæf. Julian.
[Misop.] p. 339, C, Spanh. W AKEF.J
= De orthographia cfr. Coray ad L y curg. 1 . 1, p. 387,
qui quum in Plutarçhi loco modo citato et Vit. Timol.,
c. 14, ¿êsXTspia edidisset, in Aristot. Po lit. 5 , 9 , Æ
A àëeXr/ipia. retinuit. A'SeXTspia cum e est in Rhetor. 2
c. 17 ( i 5), loco supra a Steph. cum 7) exhibito, sine
var. lect. F requenter olim scriptio cum -r\ in Plutarcho
obvia e ra t, hodie partira e libris correcta. Bekker.
e Platone earn ejecit quanquam in Mss. passim ex-
pressam e t e Demosthenc post II. Wolfium; quos nu-
p er secutus est Schæfer.; vid. ejus Apparat, t. 1
p. 63o sq., t. 2, p. 52 1 , 5 2 2 , 5 3 5 , 689. Idem demum
etiam Plutarchum ab ea purgare incppit, quanquam
in ipso cum Ruhnken. Auct. Hesych. 1 , 1 5 , retinuit
earn Wyttenb. t. 1 , p. 2 5 1, 7 9 5 , t. 3, p. 744, alibi. In
Luciano vero aësXTïipia p er Mss. stare videtur. Fix.
= Plutarch. De profect. in virt. p. 75, C : ei utjOsv *
4'UX‘^1 P-sOtYjffi [xt)o’ airoxaOatpsTai tt)ç aèsXx., si nulla pars
stoliditatis animo fugatur atque expurgatur. Qui idem
(ut alii multi) ju xta ponere solet vocabula cognatæ
quodammodo potestatis, ap.a0ia , ëXaxsia, SscXia, -4X1-
Giotvjç , xaxia, xaxoSaip.ovta, p.aXaxia, p.oj(0T)pia, tuçoç •
om i t to vwOpoTYjTa, de quo jam dictum. De prof. in
virtut. p. 82, E : Ô[foXoyEÎv t')jv âë. xal tJjv ap.a6(av • cfr.
B Conjug. præcept. p. 145, C. Gryll. p. 992, D : xàç èv(w
âë. xal êXaxsiaç IXsy^oucnv Exsptov Tcavoupyiai xal Sptpuj-
ttiteç, stupiditatem ac fatuitatem quarundam bestia-
rum versutia et acumine aliarum demonstrari. D e sol.
anim. p. 962, D : 8siy[/.aTa ys rjcoXXà xoivtoviaç xal avSpsiaç
xal tou TCavoupyou... xal twv Ivavxiwv, aSixiaç, oeiXiaç
aëEXxTipiaç. Quæst. Rom. 5 3 , p. 277, C : iTrtcxwitrwv
auToü t^v i]Xi0ioT7)Ta xal x^v âê. De Herod, malign,
p. 859, D : oute y.ayJ.aç out âê. &7CEpëoXr)V XsXoiitoiaiv. Àdv.
Stoicos, p. 1067, F : out avsaiç eotiv out’ avairvo-}) Trjç
aê. xal xaxoSaiixoviaç, nulla remissio, nulla respiratio
a stultitia et infelicitate. De vitioso pud. p. 533, A : âë.
xal ¡¿aXaxia. De Alex. virt. t. 2, p. 337, B : tiç [¿éyaç èv
i?ouctaiç p-Exà âë. xal p.o^0*/)piaç; cjuis magnus est quam-
vis in potestate constitutus, pravitate et stultitia eum
tenentibus ? De exil. p. 607, A : xèc tou TÓcpou xaxà xal
Tvjçàë. D e hominibus, frustrante conatu genium for-
tunamque incusantibus, non propriam stultitiam ,
Plut. De tranqu. an. p. 47 1 » H : diroruy^vovTaç aîxiar
cf0a i 8aip.ova xal xûyr\v, aXXd p.1}) tï]v a&Tc5v âë. Sensu
C aliquatenus diverso Euseb. Hist, eccles. lib. 6 , c. 43,
p. 245, D : ty)ç te tou Noouaxou xaTEyvcoxoTtov â ë ., qui
Novati amentiam condemnaverant episcopi. De 01'-
thographia aêsXTspfa dixi ad Leon. Diac. p. 19 3 , D.
H ase .
* ’A 6eXtÉpiov,t8, ì . q. •/) âëelxepia. Lobeck. ad Prynich.
Ec l. 5 19 • Suid. : AÉyouat xal * âëù.xr\o\.ov ttjv âëù.-
Tvjpiav. 5Ava^av8pi8y)ç 'EXevv) • ’i l 'HpdtxXfiiç aésXTyipiou
TEjAEvixou. In quo emendando nulli pepercerunt operæ
viri; doçtiSsimi. Mihi in tejaevixou potius 8y)Xou[/.eVou
la te r e , pro dësXT7)piou autem àëeXxepiov scr. videtur.»
[A^eXttipiov, [adj. usum subst. illustrans] Toup., Opusc.
1, 7, [ex versu laud, scripturain p er e probat.] S chæ f .
AèsXTEpoxóxxuij, yoç, 6, i. q. âëéXxspoç. Suid. exp. et
xëv8ç, Vanus, vel V entosus, præsertim quum de homine
dicitur. [Bek keri Phrynich.] [Anecd. gr. t. 1, p .2 7 .]
’AëÉXTEpoç, 6, i), Stolidus, Amens, Stultus, Vecors,
Vesanus. E x a priv. e t compar. SéXtiov factum èsse
Suid. etHesych. viclentur indicare velie, quum exp. 6t8
JìsXtiov (ay) ytvcGffxwv, Qui quod melius est non cogno-
D scit. At. Simpl. in Epict. [c. 2 5,4, t. 4, p. 258, Schw.]
ex a priv. et PsXtìwv compar. masc. vult fieri ;.sed alia
ratione : ait enim âëéXxspov appellari quempiam, 6te
oux EyEi Ttvi <7uyxpivo(AEvoç, ^eXtuov (pav^cETai, Quum non
h a b e t, cui collatus, meliorvid eri possit. Suid. tamen
aliam quoque affert etym., dicens pIXxspov sigpif. Pru-
dentem, et a paXXoi f ie r i, u t a cpÉpoi cpÉpTEpoç. Aristoph.
Schol. [ad Nub. v. 1 1 83 I. Bekk ., i2 o 3 vu lg .] itidem
|BéXTEppç signif. dicit<ppo'vi(i.oç. De qua signif. si constet,
ego hanc etym. ut magis propinquam recipio : se. ut
a&0vT£poç e x a priv. et SÉXTspoç fiat. Alteram autem sequens,
dicerem potius ó x0 [isXTEpov (at) yivoioxoiv, i. e. to
PéXtiov.'-’ASe'Xtepoç et s[Acppwv opp. ap^[Alcx. ap.]Athen.
i 3 [p. 562, B], out’ aésXTEpoç, Out’ aSOtç Ep-cppwv. AëÉX-
Tspoç voïïç, Suid. Vid. Xaïïvoç. [ ’EoxcÎtwç âëêXxepoi (Xoyot,
sermones sûmme fatui), Galen, ad, Epid. t. 9, p . 482, F.
Hermog. p. 387. vAv0po)7cdç tiç oux aësXTEpoç, A tlienion.
ap. Athen. I . 1 4 , p- 660, F. I I em st .] [Gl. Insalus,
Absurdus, Stolidus. A n g l . Eu r.fr. [inc. i 36, iJ ap .P lu t.
[Symp. 1. 7, qu. 8,c. 4]* Dem. 114. K a l yâp av âëéXxe-
57 à é i a a r o ç A ë l l o c 58
poiTaTO? filrj to£vtwv av0pw7uwv, 449, [ i 45o ] . S eagf.r .
Brunck. ad Aristoph. [Nu b . v. 1 2 0 1 ] , t. 2 , 116.
S ch /ef.] [PIat.Phileb. p .4 8 HSt., xax6v ¡a^v ocyvoia, xal
ijv X^y°^£V aSsXTEpav ^iv, ubi notanda forma fern.
’A^eXTs'pwc, Stolid e, Stulte. Plut. [T e r r . an aq. an.
s. callid. c. 3] [10, 1 1 ] ..
= Est locus P orphyrii ad verbum e Plut. 1., cit. ex -
scriptusDe abstin. lib. 3, p. 129, A , (1. 3, c. 22, p.,269,
R h o e r .) quem attuli ad Leon. Diac. p. 193, D. Reperio
quoque alibi a p .P lu t.D e tuend, sanit. p . 12 7 , E : 7tdtvu
Se äfo et De vit. pud. p. 5 3 1, C : XoYovYeYpa[A[Asvov a@! xal
YEXotwi* orationem fatue ridiculeque scriptam. IIasb.
* A^eXteoJw, e t ^’EicaßsXTEpow, Suid. v. ASsXTEpo? e
Menandr. [ Id em -h a b e t etiam Hemst. Attamen in
omnibus editionibus et codd. Mss. Paris, quinque
quos inspexi alterum tan tum EiraSEXTEptotyai; legitur.
SlNNER.]
* ’ASsva. ij aSrjva. 'PwfAaüm. Zonaras, [p. 8.] Lat.
Habena. D ah l e r . A6^va, Küster, [ a d Schol. in Arist.
Eq. v. 76 4 .] S chief. [« S ch o l. Oppian. Hai. 1 , 184,
p. 2 3 , R it t .: crxuTaXai ¿Sivai X£Y<i(AEvai. » Osann. Auct.
V. Cang. s. v . aöiivva,aßiva. * ’AbEva, dS^va, aß iva , vel
H 9 /y . , i/3 ,y
A dewe^e p , vel Aosvsisp, n. p. in l x x , i Reg. 4 , 1 .
Sturz. Dial. Mac. p . 128.
S "ASeo?, forma v itiosa, p ro ocjaeo? apud Tittmann.
Pr33f. in Zonar. 118.
’AßspSviXo?, Vanus, Iriconstans. Hesych. enim a6ep6ri-
Xov exp. [xdxatov, e t Suidse aSspSrjXoq est 6 axaTdiaTaToq.
Rursum Hesych. aßspSriXov estiroXlj,£7raj(0^, ¡Asya, ßapvi,
Mül tum, Onerosum, .Magnum, G ra v e : nec non ayd-
ptdTov : Suidae dva io^uvTov, ¿tc eyßki;, Impudens, Invisum
s. Odiosum. Infra a6up67]Xoq pro eod.
, = ’AßfipYspeiTiSsq, s. sE6apYaps{Ti8sq, legebatur olim
Arrian. l?eripl. mar. Ery thr. Huds. t. 1 , p. 3 4 , A :
<7iv8ovEq’A6. XsYdfAsvar cfr. Salmas. ad T er tu ll.D e pallio,
p. 173, qui alibi A d Solin. p.826, b, A, emendata. ¡jm-
’ pYapiTtSsq, fort, ne sic quidem persanato loco. Hase .
* ’ASspr}) vel aSEpr^q, Suid. : ’AopTi^v • X^youaiv oi
i 7roXXol vuv ’A6spr>iv. [Bek k. Anecd. 4 1 4 » 4 male d£svxiiv.]
Maxfi8ovix8v 8i xal xb axsüoq, xal t6 ovofAa. Cfr.
Du Cange, Gloss. gr. s. v.
. ASficaXtliv, ap. Suid. nom. propr. filii Da v id is: pro
quo in Lat. Bibliis est Absalon. [AßsoaXcojAoq, wjaou , 6
AauiSou ex Ma^d[A7]q, Jos. Ant. 7, 1 , 4. 7 , 3, 3.8 , 1 seqq.
9, 1 seqq. 10, 1 seqq;]
H Sed ASEooaXdijA, v el ’A 6£oraX<5)(A cum cod. reg. Par.
| 2231, nomen est regis Indorum Dabschelim pJ-ioA
in Spec. Sap. Ind. p. 2. Codd. tamen reg. Paris. 118
suppl. et Med. Flor. AY)<raX<«)[A habent. S in n e r .
A 6 e(7(tei, Hesych. affert pro iitncoOEi, GopuSsi, D esiderat,
Tumultuatur.
vA67) [vel yA6a] urbs [ignota] Caria; sec. Steph. Byz.
[p-5 3 , ubi v. Berkel, et cfr. supra vA6aiJ.
A6r|8a)v, ovoq,.^, idem cum dyiStbv, Luscinia, ut ex
Hesych. p atet, afferente dSrjSova pro a7)8dva.
Laconibus, Hesych. esse tradit oixrip-a axoiq
eXov» TajAslov :Domicilium porticus habens, Penum s.
Promtuarium.
A6v)p£ü), vid. ’ASvjpto-.
A 6v)po0aioq, nom. propr. ap. Suid.
Aßiipw, Cano. Hesych. enim d&ipsi affert pro ¿Sei.
eum legitur e t ’A&npoüaiv, aSouaiv, tanquam ab
AbTjpsto, n isi scr. dS^pouciv, [quod habet Phavor.]
A6i)q, Hesych. exp. acövEToq, av^Toq, e t cum eo Suid.
Sic vero supra Hesych. döaq attulerat .pro Eu^Oriq. Idem
tarnen dß^q exp. etiam avatc^uvToq, avoaioq, Impudens,
Profanus et impius.
•a Cogito, E x co g ito ; item Animum ad ve r to :
signif. Itcivoew, quo Hesych. h oc exp.
autem supra'idem attulerat pro £7rnro0Ei.
Abiaoroq, 6, i|, Non factus violente, s. p e rv io len -
tiam, Non violentüs, Absque violentia. Item, Non
eoactus. Damascenus : Aid xb auTE^ouaiov xal dSiaarov
etvai to xaXdv. Sic dßiacToq xiwiaiq, Motus non coactus,
sed spontaneüs, ex a p riv. et ßia<jT&q, quod a ßeSiuoxai
jormatur, 3 sing. perf. to u ßid^ofAai. || Inexpugnabilis,
lneluctabilis, Robustus. Bud. L e x.[ ’A6iaaTov, Gl. Invio-
•atum. AbiaoToq ^XuOov, Nonn. J o .[c . 12, v. 2 7.] Dion. II.]
A [De adm. vi die. in Dem. c. 28, t. 6 , p. 107 1, Reiski d . .
Xdpiq.]- .
.— Ineluctabilis, cu i obsisti non potest,. Sevenanus
Gabal. In creat. mundi t. 7 , p. 6 0 8 ,1. 1 8 :6 ¡AÉyaq xal
iravcro^oq 8y)[AtoupY^q, 0 VEU(AaTi d6. xal Xoyw tw dyioi xb
toxvta IpyaffdjAEvoq, expresso fort. S. Basilio De Spiriti!
Sancto, t. 2, p. 16 1 , B, u b i, 6ouXvi|AaTi d6. ^[Inviolatus,
S. Basil.De vera virginitate, 1 . 1, p. 767, B : dSido-Tw <pu-
<jsi. Vi violenta carens, Eustratius De statu animar,
post mort. p . 338, 1. 2 a fin. : •/) 8à.T% ¡¿eXicaw dS. xal
£|A<p 1X0oocpoq IpYaaia. S. Basii. Homil. 1 in Hexaém, t. 1,
p . 14 : SjAaX^v xald6. e^eiv t^v xiv7)cnv. Brutus Epist. i 3,
p . 199, de Ly cia : ex T9jq dvdyxYjq w<p.£XY)fA£V7) xbd6., ex
necessitate id profecit, u t vi non cogeretur. Euseb.
Praepar. evang.lib. 5, _c. 9 , p. 196, D : Elydp 8d, ¿6. xal
axàTavdYxacrTov... t6 0eìov, si ejusmodi Numen esse de-
b e t , cu i nec vis afferri, nec imponi necessitai ulla
possit. Item Porphyr. apud eund. Pr. ev. lib. 5, c. 10,
P* I 9 9 > A : dxiiXr)TOv ydp xal d6. xal dxaTavdyxaaTov t6
dTtaOsq. ••[[ Unde sensu theologico, quem omisitSuicerus,
B Qui fruitur libero arbitrio, S. Joann. Climac. Orat. 10
de detractione, p. 187, 1. 1 1 : et xal dg. iraq f^oiv Tuy-
XdvEt. ^ Exquisitum autem e t p roprium vocabulum de
non coacta explicandi ratione, ubi nulla inferenda sit
vis verbis ab interpretibus, Euseb. Praepar. evahg.
lib* 4» c* 1, p» x3 i , B : dS. ivepiéyei t^v i\r\yt\(sw
cujus contrarium pESiaofAsvijv t^v Ép[A7)VEÌav, Contra
Marceli, lib. 3, p. 16 1 , B. S. Basii. E p . 391 ad Amphi-
loch., t. 2, p . 1 16 9 ,^ : xal d6. laTi TcpEUYVWjAovoiq dxouovTi
ity\yr\a\<; au-r/). Quapropter in loco vitiato Euseb.
Montf. Comm. in Psalm., t. 1 , p. 369, A : dW 6 ia -
(Jtov TÌjv lpfA7ivsiav videtur leg. c. dvExéiaoTOv s. d 6 . t . é.;
certe .reperis ib. p . 3oo, C, eodem fere sensu aSiaorov
Oewpiav. Ha se . [u o -u ]
ASiacmoq, Sine violentia, non violente, Non coacte
[M. Anton. 7, 68, [p. 72,.1. 1 1 ] . Aristot. De mot. anim.
c.,10 ,] [t. 1, p. 708, D, ed. Duval.]
~ De viro probo qui ultro ac sine violentia, suo se
fato ac commodavit,:M. Anton. 3, .16, p. 2 3 , 1. 19 :
<x6 . T7) lauTou (Aotpa <ruvr)p[AO(j[AÉVov. De verbis quasi suà
C sponte cum a lia , oratione congruentibus, S. Joann.
Chrys. Cat. in Jerem., t. 2, p. 705, C : sp iav a dS. <ju|a-
cpwvouvTa Totq elp7)|AÉvoiq.. Euseb. Contra Marceli. 1 3 ,
p. 1 6 1 , C : d6. 8 àv Elico 1 Tiq... Tauva £7caX7Ì0£UEivI V. quae
notavi in fine significationum adjectivi. Hase.
A6idyo[Aai, Ornor, Delicior, V . L . perp eram; scri-
bèndum enim ASpid^opai.
* A6(6Xa6ov, xp£ vov Lilium, Afris. Diosc. [Mat.med.J
3, 1 1 6 , [106 Spreng.] Hebr. p b 213K Abub laban :
Calamus albus. Bochart. Canaan 2, i 5. D ahler . [Cfr.
Sprengel. t. 2, p. 54 1.]
* 3A.oi6h]q, Qui libris caret, Tzetz. Chil. 6, hist. 53,
v. 475» (Diodor. S. fr. 20, t. 2, p. 6 4 1 , ed. Wess;)
d6i6Xyi 7cs<pux(fcT' [Aot. Addas eundem T ze tzem , Chil. 6,
hist. 5o , v. 40 7 , &v d6ÌSh\q, quod A rca C P L . bene
exponit : xal ó' ¡aÌ) 7to0wv auTa (tÌc JìiéXia), ou cpiXo-
Xóyoq. Forma autem aSiSXoq quam eadem Arca et
Angli et Passow. in Lex. exhibent, recentior est, teste
D. Koma in L e x. gr. russ. gali., e t ap. antiqiios non
q occurrit. S in n e r . •
ASiyac, nomen fluvii ap. Suid/ [ p ro quo Zonar.
Le x. p. 6 habet A6i6aq.]
yA6iSa, Hesych/affert pro dv&psiov. [yA6iSa, xo'Xiq
KoiXrjq Supiaq. Ptol. Geog. 5, i 5.]
*yA6i£, E^aXXov. 2 xu0ai, Hesych. D ahler . [«Leg. *A6ie.
sSaXXov. yA6ioi ; 2 xu0ai. » Toll. Auct. Em. in Hesych.]
[A6isq, iXdxxri (1. IXa-n)). Oi 81, 7ceuxt], Phavor. Latina
v o x Abies.- V. ’ÀStv.]
A 6 it)xtov, Quod praesenti in periculo versatur : Icp’
00 oùx lyÉvETO poi] dicoXXu jaevou , Cujus exequi se non fuere
lugubres : V. L . e schol. Soph.-Legitur ap. Hesych. ’
quoque, sed non suo ordine, nimirum post “ASioq.
[« Fortasse 1. dSiuxTov ab iu£w, Clamo. » Is. Voss, ad
Hesych.] ^ ’
yA6iXa, s. ’A6£Xy], urbis nomen : e qua. oriundus,
dicitur ASiXyjvòq, u t Steph. B. et Suid. tradunt.
= yA6iXa, £Xwv, xky icoXiq T7jq TaXdTiSoq ( s . rectius
TaXaSiriSoq vel TaXaaSÌTiSoq, Schweigh. ) P o lyb . 5 ,
7 1 , 2 ; 16 , 39, 3 . — ndXiq 4>oivix7iq, Suid. s. v. Steph.
Byz. v. ’A6ìXt|. Jos. Ant. 12; 3 , 3; Bell. Jud. 4 , 7, 6. ||