1175 àxcmov axaTOvojxaaroç \m
yp. 422, a) : ’ATrepiffàXiciyxxoi * à7rspti^v|XOi, àxar/fyY|- A
/coi. H e m s t . J
’Axàxiov, Parva acatus. Est enim demin. ab àxaxo;.
T h u c . (4, 67) : ’Axàxiov àpfpipixàv, 6? Xvjffxal, Ix
■rcoXXou xeOepaireuxoxe; rijv àvotljiv xwv tcuXmv , àve'0effav
[sìtóOeffav hodie legitur] lirl apàl;T), Tre(0ovxe; xàv 00-
yovxa, Sia xt|; xàcppou xaxaxopi^etv xr,; vuxxà; Itti xvjv
OaXajffav xal lx7cXeìv, interpr. Bayfio [D e re navali
p. 9 1 ] , Acatium ambireme, ceu praedones, multo
antea aucupantes facultatem aperiendarum porta-
rum , imposuerunt cu rrui, quo nocte intempesta,
permissu magistratus, per fossam transportarent ad
mare. Quem in locum annotai Schol. àxàxiov apt.^vj—
pixàv esse Navigiolum, quod utrimque remis agatur,
in quo unusquisque remigum binos remos ducat.
Idem Bayfius alio loco annotai Strab. àxàxia pro
Praedatoriis navigiis posuisse, ita scribentem 1 1 ,
[p. 495 f in .= 758, B j : Zwm Ss ¿tco xwv xaxà QaXax-
xav Xv)(JX7)pi(.jv, àxàxia lyovxe; Xeircà, ffxevà xal xoucpa,
8<jov àvOporrcou; ixévxe xal eixoffi Serpeva ■ ffitàviov Ss,
xpiàxovxa 8eijaa0ai xoù; Tcàvxa; 8uvàpsva, A latrocmns, B
quae in mari factitant, vitam tolerant, acatia ha-
bentes lev ia , angusta et velocia , quae vix vectores
vigintiquinque recipiant : rarum autem est ea posse
in totum triginta capere. Videtur autem Bayfius hoc
potuis.se confirmare, videlicet, axaxitp praedones
etiam uti consuevisse, e Th uc. loco modo citato,
ubi d ic it , àxàxiov àpcpvjpixàv, w; Xy^axal, etc. Idem
Bayfius non probat, quod Valla Navigium actuarium
reddit. Quanquam Hermolaus quoque navigii actua-
r ii genus fuissé tradit, auctores esse dicens cum alios
omnes fere historicos, turn vero Plutarchum. Ego
v e ro , si actuariae naves generaliter esse dicantur,
cum Nonio, celeres, ita vocatae quod cito agi pos-
sent, àxàxiov Actuariam navem, s. Actuarium navigium
non male reddi crediderim : a u t, ut formam
deminutivam exprimamus, Actuariolum, v e l, cum
G cerone [Ad Attic. 5, 9 ] , Actuariam minutam. Bud.
Actuarias naves a Latinis diciputavit quae remis age-
ren tur, non tantum velis. Certe axàxiov non solum
velis solitum a g i, u t apparet e Xenoph. [Hellen. 6 , c
2, § 27, loco infra explicandoj : Kal xoi; àxaxioi; Ss,
xal si ecpopov [euipopovj Trveupa siv), SXtya lypvjxo, sed et
remis, e Tnuc. loco modo citato manifestissimum
est. Quidam àxàxiov esse voluerunt quod’ Galli Bri-
guntin vocant, quod proprie sonat Navigiolum velox
e t expedi turn quo praedones utuntur; eos enim ap-
p ell am us Brigands : et quidem ¿xàxiov etiam appella
li Praedatorium navigium, e Strab. loco patuit
paulo ante. [Suidas : ’Axàxiov • eT8o; irXoiou aXieuxixou.
2 uv. Xéi;. yp. 364, 1 : ’Axàxiov * ptxpov ttXoìov. Plut.
' Timol. 17 : Mixpoì; aXiàoi xal Xeirxoi; àxaxioi;. Lucull. 9 :
’Axaxiot; I txieixw; etjpeyeQeffi. Navi tamquam minimum
navigium opposuit Teles ap. Stob. tit. 40 > P* 2^3.
Il Metaph. Eust. Opusc. 274, 92 : Ka l tva pi) paxpa 0a-
Xàffffvj 8iY)y7)pàxwv lixaywpev xà xou ^ovoo' àxàxiov. Fix.
Il Prov. Dion. Cass. Or. 7 2 , p. 628, 35 : *0x1 itXsi
iràvxa àxàxta xal Tracia pòi»? àpoxpia. V a l c k . J || Quod
autem scribit Bayfius àxàxia etiam quaedam fuisse
maxima, et ad id probandum hunc e Polyb. 1, [73,
§ 2 ] , locum affert : Hapecrxsua^ov Ss xal xa TieptXoiinj y
[irspiXnnjJ xwv ixXoiwv, xpt^pet; xal irevx7]xovxopou;
xal xà péyioxa : xwv àxaxiwv, in hoc vero ne fallatur
vereor. Ncque enim dicit Polyb. xal xà àxàxia, xà
uàyygm ovxa : sed xà peyicrra xwv àxaxiwv, Quae ex
acàtiis erant maxima, vel Maxima quaeque acatia.
Ut si quis scripsisset apparari cum aliis navigiis etiam
maximas quasque cymbas, esse cymbas maxima
etiam navigia, nequaquam inde colligeremus. Si-
quidem per maximas quasque cymbas intelligeremus
ea s, quae inter ceteras maximae essent, vel Quae
praecipuae essent magnitudine, s. Quae ceteras magnitudine
excederent. Sic et maximas quasque fór-
micas dicere quis possit, non intelligens tamen
formicas maxima esse ammalia.
’Axàxiov, inquit Hesych., Velum acatii, au t, P rin -
ceps qui civitatem gubernat, aut Ju d ex , aut Magnum
velum, aut Navis, s. Navigium. Est etiam
Phia la , ideo .fortasse quod rotundo navigio sit si-
milis. Haec Hesych. Harum autem signiff., quarum
quædam metaphoricae sunt, exempla desiderant
[Hesychius : ’Axàxiov (àvxiov cod.)* xo Iv àxaxico Î<t' I
V) 6 Siotixsi5wv xi)v 7cSXiv àpywv • y| 6 Sixacr^ç • -V j I
t<rcó; * vau; ^youv tcXoïov. E o t i Ss xal cpiàXv] i i l
xS ioixsvai oxpoYY^Xw irXolw. Idem àxàxia explicat - il
(xsyaXa Äppisva. Velum. Phrynichus Békkeri p. xq) Io .I
’Àxàxia * xà xwv àxaxiwv iaxia. Kupiwç p.èv cniuaivEi -'I
(Aixpà lercia • Xsysxai Sà xal ItcI psYàXwv. V., ’Axcctio I
Hue pertinet Xenophontis ille locus ubi a velis n
gnis distinguuntur àxàxia, minora aliquantnlum
videtur : EO0ù; psv yàp xà psyàXa iaxia auxou xaxsXi-1
tcsv (Inhicrutes), àç ItcI vauuayiav tcXswv xal roìq
xioic; Ss, xal si suepopov Tcvsïïixa tïr\, SXiya ¿ypvjxo. Lucian i
Quomod. hist, cònscr. c. 4 5 : Ascosi yàp xo'xs iroiTjxixòàl
xivo; àvsfxou iicoupiàffovxoç xà àxàxia. Addunt Asgli|
Jupit. Trag. C. 46 : vAvs|aoç ip.7cÌ7Cxwv X7j ¿Oo'vy, xal ¿nj
TcncXàç xà àxàxia. Unde aipso0ai s. iiraipscjOai xi ¿xàJ
xiov, Navigii velum tollere, id præsertim quo maxima
cursus velocitas præstatur. Plut. De aud. poet. j5|
D : no'xspov ouv ... àvaYxàÇwpsv aôxobç, xo ’JEtcixoupsiovI
àxàxiov àpapivouç, |ro'wwxïjy cpsuyeiv xal TiapsÇsXai/veivl
et quæ adjunxit docta annotatione Wyttenb. Ani-f
madv. p. 1 7 5 -17 7 . D Poculi genus, Cymba. Epicratl
ap. Athen. 1. i t , p. 782, F, ludens in duplici s’
fica lion e : KaxàêaXXs xàxàxia xal icuXixia, AÌpc
|i.eiÇw, Dejice acatia, majora tolle pocula. Proverbi
metr. p. 616, v. 959 : ’Axàxiov aïpou. Aristophanil
Lys. versus 64 valde controversus est. || Calceamenta
muliebria. Pollux 7, 93 : T à icXoiàpia xal àxàxia ..I
eiSoç ovxa yuvaixsiojv u7coSY)p.àxwv. Hesych., 2 uv. Xs;.yp|
3 7 1 ,4 , exp. Ci7coSr)p.àxwv slSoç. Etym. Gud. 25, 1 : ’A'xal
xiov * oavSàXiov. j I Parvüs corpore. Phrynichus 1. c. l
K a l xob; puxpobç xà awaaxa àxàxia Xéyouaiv. Fix.| I
’Axàxioç, inquit J. Poli. [ 1 , 9 1 ] : 0 ¡/¿Ya<; xai yvrJ
onoç lcrxàç, Magnus et p ropriüs, ad verbum Germaj
nu s, mal us : f0 Sàxaxàixiv, sTciSp'op.O?- S oi eXàrxwv]
So'Xwv, Qui-autem est retro, luiSpopio;, at minor, Sòl
Xwv. Ita quidem accipiendo urcàv prò Malo; sci
Hermolaus ioxàv pro Velo a c c ip it, ita scribens : Esj
enim Acatium navigii genus actuarii auctores Plu^
et omnes fere historici. Pollux quidem velum i:
navi maximum Acatium vocari tradit; sicut minij
mum, dolonem; tertium vero quod rètrorsum pandi!
tur, epidromon. Ubi ioxò? Malum signified an Velum!
dicetur in explicatione ipsius vocis suo loco. [Fej
stus : Supparum appellant dolonem, quod estvelu^
minus in n avi, ut acation majus.] Hesych. cert
præter signiff. modo ex eo descriptas, vult àxaxi:
esse etiam Calceamenti genus : item xà psyàXa àppi
Et Suid. So'Xwvaç esse scribit xà puxpà iuxia. || Noj
tandum est interim e t hoc àxàxioç ex J. Poli. po«K
non àxàxiov, quarnvis^ non distinguât Hermolaus!
ejus locum proferens. Hesych. certe pro omnibuj
signiff. 111. nllteUuUtr uUmHI genus p[ 'UonUilt... „ |J
’Axaxlç, iSoç, y), Asellus, Millepes. D em e tr .
racos. I. i i c. i 34, p. 123 : ’Eixwa^ouaT)«; à p v i O o ; ,
Saç xp' i’« •j /aç, xa\l ài xa. xirS*. aç àjyouv xouêapi/S».a..■ç. TL eoxviicc.. Hl
Nicomed.^icomed. iatros. : ’Axax(AxaxiSsç’Se<; • xouêapiSeç. D ucai
ucano.
* ’Axaxoix7]xoç, ov, Non habitatus. Theophy • ^
470. B a s t . „ 1
’Axaxovdpiaffxo?, q. d. Innominabilis, Qiu non.111 .
non potest, s. denominari, Cui nomen impom n j,
potest. Utitur Basil, in Hexaem. [Horn. 2, P- * J
Et'xi loxlv wvop.aojji.svov dxaxovdpaoxov twv 57 • J
cpuoswv, Nomen non habens : et similiter lo- A
masc. t. 2, p. 427, B. Fix.J Item Greg. Naz> 1 . j
x i 0siov esse ¿xaxovo’paoxov, [Or. 36, p. 58g, A.
carens, Appellationis expers. In rerum I,a^urpa,jcUl
vouaoxou xiviq, xouxo S’ ^v auxw xb aio0v)Tixov, I 1
in Stob. Eclog. 1. 1, c. 52, p‘. 798 (e J
ph. 898, D, coll. Adv. Col. 1 1 18 , K)- Pollux 5, J
Lucretius 3 , 280 : Sic tibi nominis haec c 1 |
vis facta minutis Corporibus latet. Hierax ap.
Flor. tit. 9, p. 107, 56 : TS psxa^b irXsoveiiai J
vs^ia? ixSualf ¿0x1 7rpa$ew<; axaxovopaoxo;. sy j I
regn. p. 20, C , ?0vr)‘ De insomn. i 55, D,
dicavit J a c o b s . , Schol. Arat. 146 Boiss. " l0,^atOV*
vi Dem. c. 39 : Twv xaxwvopaopsvwv xai
ptioxwv • De compos, verb. p. 39 extr. I11* n£ees
Suidas : ’Axaxov^paoxoq • 6 pv) ¿»vopaopevo?. j
117" àxauXoç àxayi(<*) ins
icrs. Paraphr. Lycophr. p. 3 i 5, 33o, expl. vwvopo?. ^
'' AxaxoTxisuxos, Typicum Irenes c. 7 4 . K a l i .
» ’AxàxoTrco?, ov, Non observatus. Heliod. 6 , i 4 ,
p 192 : ’AvsvoyX>ixou xal àxaxoVcou oyoXvjq ¿7isiX5jip0ai
Bast-
’AxatópOwxo?, ov, Non Emendandus, Non emen-
datus. Kpiph. Ancor. 9 , p. i 3 , D : 'H xaxoirioxia
dxatopöwTO?, ,8ucyspw? ooi^ppsvyj. Cyrill. Hier. 209.
Kail. Theod. Proar. in Notitt. Mss. t, 8 , part. 2 ,
p, i/,o. Boxss.
'Axatoi, 6 [imo ^ , raro 6 ut ap. Herodot.J, Genus
navigii actuarii, quod probari possit hoc Bassi versu
jn Anthol. [Pal. 9,^279] : Av)0air;? àxàxoio xpirjxooiou?
J-j vauta? Asuxspov &ry’ àior)? icàvxa? àpvjiipàtoui;. [Navi-
¡¡iurn leve, Celox. Pindar. Nem. 5 , 5 : ’EtcI Ttàoa?
flaj&x; sv x’ àxàxip. Schol. ttXoìov ßpayuxaxov. Pyth. 11,
60: 11 I*6 Tl? «vsjaoi l$w tcXÓou s6aXev, w? Ut àxaxov
(Ivedàav. Waxef. Theogn. /¡5y : Ou y&p 7a)SaXiw ttsì-
Otiai (mulier), 65 àxaxo;* quem versum imitando ex-
pressit Theophil, comicus ap. Athen. i 3 , 56o , A.
A«ì?o? àxàxou 0oa?, Eurip. Orest. 3 3 i ; Hecub. 443.
’Axówioiv ¿ijooéXpoi; [piscatorum], Oppian. H. 5, i 54-
Hercules nayigans yaXxsiv) àxàxw, Euphorion. apud
Eustath. ad Dionys. Perieg. 558. Fix. Parva navicula
majoribus nayibus alligata. Heliod. 5 , 27, p. 249 : 'II
¿zito? vrfi veÒj? ripxyjxo. Agathias 3, c. 21, p. 97 : Nr,e?
oopxios? (jLEYàXai jjisxewpou? eT^ov xà; àxàxou;. Cfr. Dor-
vill. ad Charit. 281 (070). Etym. M. 4 5 » 39 , ¡xixpòv
iWpiov.] Sed ap. Iierodot. [ 7 , 1 861 est Navis oneraria,
in Polymnia scribentem : K a l xou; Iv xoìai àxàxotai
GiTaywpiffi, lóvxa; , In acatis frumentariis. Quidam
poeta [Critiasj ap. Athen. 1, [28, CJ cpopr/iyou; videtur
IsiSrtixo); .appellare àxàxou;, dicens eorum mven-
tores Caras fuisse : <I>opxv)Yoù; 8’ àxàxou; Kaps; àXò;
Tajiiai. Il Bayfius De re n a v a li, yAxaxo; etiam dici—
tur a Thuc. et Lucian. De ver. narr. (jl} ¡5) Qui age-
batur velis potius quam remis : K a l x tjv vauv (àxaxo;
Sè r,v) (5); 7xpò; [Asyav xal ßiaiov 7rXouv IxpaxuvàjjLvjv, Et
uavem quae acatus c ra t, ut ad longam saevamque
navigationem ferendam. esset idonea, armandam in- q
struendamque curavi. E t paulo post subdit : Kal oux
tri oùSs.oxsìXai xi|v.¿0àvY)v Suvaxòv 7)V sTrixpÉi|/avTe; oöv
Ttvsujxaxi, Neque amplius contrahere vela in p o -
tcstate nostra erat. Thuc., 7, [ 5 9 ] : MàXioxa xpivipem
“kyiai;, xal TtXoioi; xal àxàxoi;, Itc àyxupwv óppu^ovxs;.
llactenus Bayfius. . || Ego autem o sserva vi, quod a
nomine annotatum rep e r i, poetas Grascos utpluri-
mum Charonti dare àxaxov. Hermesianax ap. Athen.
|P- ^97, B] : yEv0a Xàpiov àxor,v [xoivijv elegans est
conjectura Lenii ep iij i’Xxsxai sì; axaxov ^Fu^a; oìjro-
jtóvwv, ubi mendum videtur subesse voci àxo^v. Sic
Bassusjn Anthol. Av)0aty;; àxàxoio x. x. X., nam modo
Ji- ! citavi. Sic Antiphil. Byz. [41, Pai. 9 , 242] ad
Charontis cymbam al ludens : nXoWy) oìxsir); sì; àc-
^vaxaTou. Alia testimonia mihi nunc non succurrunt.
[Antip. Sid. 104, Pai. 7 , 464 > X®ovta? «xàxoio. S c h /e f .]
'laendum est autem an àxaxov Charontis dixeriut
Pr0 eo, quod Latini interdum Charontis cymbam,
uneci Xàpovxo; uxà^o; vel cxacpiSiov.
Axato;, Genus poculi metaphoricc.sic dicti a ma- [)
gnitudine vel a con cavi tate. Eust. [869, 25 et 1632,
*7j scribit esse «piàXrjv 7tXoiosi8v), Phialam navigii
!f f am habentem, [ex Athen. 1 1 , 782, F. Antiphan.
td. 15, 692, F : MsyàXrjv Atò; oojx^po; àxaxov ^ps xi;.
Xelj. yp. 371, 5 : yAxaxo;* cpiàXy] 8tà xò Ioixsvai
^fOffuXw 7cXoiu). Ouxw 0sÓ7TO[j.7ro;, ap. Athen. 1 1 , 5o2,
emend. Porson. ad Eurip. Med. p. 408 Lips.
• ^chsf.] Quae autem ea esset, lege ap. ilium,
j * AxaxouXwxo;, ov, Non cicatrieatus. P. jEgin..5,
i ‘u "mQ*0 àxaxojXwxa xà j/ipv). K a l l . iierodot.
11 Matthaei med. p. 296. Fix.
DeV aT^ ,t0? ’ ut detineri non possit. Method,
onneon. et Anna 402, A : Toi; cncapvàvoi; Ivxaxei
* ^«vxuxo;, ov,, Non consutus, sol earn non ha-
^®les ap. Stob. Fiorii, tit. 9 7 , p. 5a3 , 49 : ’El;
Io« Oico'STjua sysiv, xal xouxo àxàxxuxov ilXou;
** W . V aICK. „o b U- . y v
6,.^ ., Caulem non habens. Athen. (2 ,
HE*. U s e . CBiRC. TOM. I , FASC. IV,
6 9, E) : iéuxo; os 6 nuOayopsio; xijv Ix yevéasox; ©vjci
OpiSaxa 7cXaxijcpuXXov, xsxavXjV, àxauXov, utxo pèv xwv n u -
Oayopsiwv XeysaOai eùvouyov quae ap. Eustath. quoque
sunt. At Plin. 19, 8 , sect. 38, dicit earn esse rotun-
dam, minima radice, latis foliis. [Dioscor. 2 , 2 1 2 ;
3 , 126.] Sicut vero pennis quoque caulem tribui
alibi dictum es t, ita et àxauXo; de iisd. dicitur. Ari-
stot. De part. anim. 4 , 12 init. : Twv ulv yàp àcy_taxov
(Txxspàv), xwv 81 cj^iffxóv laxt • xal xà pev àxauXov, xà 8’
sysi xauXóv.
= ’Axaupàxiaxo;, ov, Non torrefactas, iEstu non ad-
flictus. Hesych. v. à7xpóar]Xo;. W a k e f .
yAxauaxo;, 8, à), Qui ustus s. crematus non e s t,
Non adustus, Qui uri aut aduri nequit. Plut. [De
primo frig. 9 62 , CJ : Tà 8’ Ivavxiov Suajj.exà6Xy)xov, w;
xo uSwp ■ xal aùxà (asv, ¿j; suo; sÌtxsìv, àxauoxóv saxi,
Contrarium, ut aqua, vix commutabile est : quae
nec ipsa deflagrare potest. [Aristot. Meteor. 1. 4, c. 8,
p. 104 , i 3 : Oca xaxà 8i5va[/.iv xal à8uva(j.tav Xsysxai...
xauffxàv, àxauffxov* et c. 9 , p. 108, 16. Theophr. De
lap. 4 : Oi (/.sv (Iapides)... xauaxol, ot 8’ àxauffxor et
i 4- Non combustus. JDion. Cass. 66, 21 : ’Exeivwv
àxaijffxwv àsl àvxoiv. Theod. Prodr. Rhod. 1. 1, p. 37 :
l o 7cup axaxwv àxauffxo;. Galen. De simpl. med. fac.
1. 9 , t. i 3 , p. 274 , D : ’Offxa xà pèv xau0svxa, xà 8’
axauffxa TrivójAsva' et 1. 10 , p. 291, B , alibiq., sed
p. 260, D, altera forma, aeque proba, legitur àxauxov xe
xal xsxaujjilvov (arrhenium), et 264, B. Fix. Job. 20,
26 : Hup àxauffxov, Perpetuo ardens, Qui non opus
habet ut accendatur. S ch leu sn e r .J
* Axauffxw; , Io. Damasc. Eu^yj 27. K a l l . [Achmet.
Onirocr. p. i 36, 3 i : yEcpspeTrup Iv xw ip.axiw àx. H a s e . J
= ’Axauffxyjpiaffxo;, ov, Non ustus cautere. Strabo
5, 2 i5 (329, C) : c/Itxtxwv àysXrjV àxauffxyjptàffxwv. W a k e f .
= Axauxl i. q. àxauffxw;. V. ’Axaffxi.
= Axauxo;, expl. Hesych. vocem àOairxo;, quod
Wakef. refert ad Soph. Phil. 351, sed àxXauxo; cor-
rigunt Interpretes. S chjEf. V. in "Àxauffxo;.
= ’Axauyyjffia, 7;, Jactantiae vita tio, Non jactantia.
Ignat. Ep. ad Polycarp. § 5 , p. 208 : Et xi; Siivaxai
Iv ayvsia psvsiv sì; xiptijv x^; ffapxà; xou Kuplou, Iv
àxau^7)ffia jjieysTW. S u i c e r . Item Antiochus p. 45.
Ko enig .
’Axaysaxo (pro quo et àxaysiaxo dicitur metri gratia),
Ionice pro àxày^vxo, Tristati erant, vel etiam
Tristabantur, ex àj^sopai reduplicatone Attica facto
praet. a x a ^ pat: E x quo particip. àxa^vipiévo;. Quod
si àxa^psvo; scribas, signif. XuTioupisvo;, estque particip.
praesentis temporis, a them. àxàyrijAat, cujus
Hesych. merainit, apud quem legitur et àxayéSaxai,
expositum itidem Xu7rouvxai, pro quo et àxvj^soaxai
infra. [E x Appendice. V. ’Axaysw et ’Axàyw.J
Axaysw, rjffw, et Axà^yjjxi, Tristitia afficio, Xuttsw :
unde pass. àxà^r,ijiai, Tristitia et moerore afficior,
Xu7T0up.ai. Od. 0 , (3 i 4) : ’Eyw 8* ópo'wv àxà^rjjxài. II.
M , (179) : Nr,£)v ^[aijvovxo* 0eol 8’ àxayeiaxo [0upàv]
■jràvxs;, i. e. ut Eust. exp. à|y0ovxo, Dolore et tristitia
afficiebantur. Est autem àxa^staxo 3 pers. plusq. perf.
e communi àxàyvjvxo, dialysi Ion‘. facto àxa^saxo, et 1
postea inserto propter versum. [Pra va var. lect. codd.
.àxa^axo, et Hesych. àxaysaroi (supra é scripto ii)‘
XsXu7cv)jA£voi.J II. T , (335) : ’Ofopai vj xaxà 7cà(u.7tav Te0và-
p.ev, tcou xux0àv exi IJwovx’ àxayyjffOai. [ ’AxàyrjffOai alii
rectius ap. Schol. Ven. A et Schol. Harlej. ad Od. A,
806, u t primus monuit Bekkerus in Ephemer. Ienens.
1809. Fix.J Od. T, (84) : Hpaxa p.£V xXatv] uuxivw; àxa-
y^jjievo; ^xop. [ ’Axa^yiplvo;, pejor scriptio, obvia II. E,
24 etubique lere, quamquam de accentu jam pra?cepe-
runt Scholiastae, Arcadius 170, 4 » *77» I 7> et Etym.
M. 45, 5 i; 56, 36. Quae vero et ipsis et àliis Gramma-
ticis (Eust. 898, 57, Phavor. Eclogg. 87, et Stephano
secuto) verborum formae commemorantur àxa^sw et
àxàyajjxi, eae non videntur in usu umquam extitisse.
V. Axàyw. Fix.J
PAxàxyijAi. V. ’Axaylw.J
A x a ^ w , iffw, idem qùod àxayÉw, [in prassend
tantum usurpatum. Od. I I , 432 : ’Epe xe peyàXw;
àxayi'CeiiJ •' unde pass. II. Z , (486) : Mv; poi xe Xiyjv
àx a^ eo 0upw* Od. A , (4^6) : Tw p^ xi 0avoiv àxa-
yi^eu, ’Ay^tXXeu.
*48