199 à y a v ò ?
Le x. v. àyavò? legi jubebat áyauounv. Immo corrige
áyaupoicrtv, collato Nicandri (0 ., 661), dsl xeráXouriv
áyaupo'v. » Osann. Auctar. Matthi* áyavoíct dedita
Müller. De cyclo Grsecor. epico, p. 9 8 , verba trans*-
posuit j(pu<js(v)v dyavolaiv «pùXXouriv, prosodica ratione
ductus. Àd verba lv KúxXw Xéyei supplet xl?, aut scri-
bendum censet XÉyexai. S in k er.
= Mülleriis sua verborum transpositione números
perdidit. Ñeque emendationes Schneideri vel Osanni
mihi placent Schaeferus áyawoí<ri scripsit, in Ind.
ad Brunck. Gnom. p. 3 5 8 , servata in ceteris vul-
gari lectione. Pseudo-Phocylides, auctor sane non
g ra v is , v. 62 ¿yavocppcov cum antepenúltima longa
usurpavit., in quo Brunckius v pronuntiando gemina
li voluit. Cfr. ej. not. ad Simon. De mul. v. 100.
Cod. Mut. áyawdeppwv. Ayavvò? ab áyáw etymologice
se tuebitur analogo spavvd? ab Ipdtw. Vid. etiam sub
Ayavo'?. Fix.
AyavoßXscpapo?, 6, ^ B la n d a supercilia habens. Hoc
epith. dea Pitho ornatur a Poeta quodam [ IbycoJ
ap. Athen. (5 6 4 , F ). A parte totum, Blandos oculos
habens. [Nossis, Epigr. 9, v. 2 et cfr. Jacobs. Anth. 6,
4 i 8. ScH*F.]
Ayávopai, Negotior. Hesych. enim ’Aydvsxai affert
pro •jcpayp.axsúsxai, jtpyjxai. A d dun tVV. L L . poni in-
terdum et, pro Indignor, átr^áXXw, áyavaxxo) : quod
et de Ayáv7)¡xai verius est. [V. supra A yav Copia i. Hase.]
Ayavov. Vide Ayavo?.
===== Ayavápeio?, 6, -f¡, Fortis, 6 áyav x9¡ ^vope7], Yjyouv
X7) ávSpstct j^piúpiEVO? • Oauuáaio?, ápiaxo?, u t Arca CP1.
cum Eustatn. 86, 2 6 , exponit. Dor. pro áy^vápeio?.
Aísch. Pers. 985, de populo Graecorum. Fluctuat
lectio inter áyavdpEO?, ¿yavápio?, áyávopE?, áyávop’ w? •
sed áyavdpeio? Pa s sow., Meletem. p. 5y, Lange et
Wellauer. merito receperunt ex optimis codd. quippe
quod metro satisfacit. Sinn er, [ü -o -u ]
Ayavó?, ■?), óv, Comis, Mitis, Lenis, P laciaus, Mansue-
tus. Od. ( B , u 3o) : Mifri? sxi xpdcpptov, áyavó? xal vjxio?
ecxto Sxvjxxoü^o? ßaciXeu?. Apud eundem Od. T, (280),
áyavá ßeXsa Eust. exp. íjSÉa, 7cpo<rr¡vr¡} Jucunda tela, L e -
nia : quanquam h ic p e r íjSéa, Jucunda, non videtur
commode exp. Ab eod. Hom. [ e t T h eo c r ito , i 3 , 54]
¿yavá eicea Blanda verba dicuntur. II. B (189) : Tóv
8’ áyavot? Ixesaciv lpv)xú<yacxs xapaaxá?, Lenious verbis :
quae alibi vocat ¡xsiXfyia, alicubi etiam p.aXaxá. Sed
in h. 1. annotat Eust. áyavoí? deduci a v. yávupat,
praefixo a epitat. q. d. V erb is , quibus quis yávuxat,
i. e. Gaudet : unde e t yávo?, Gaudium. A d d it, in Rhet.
Le;s. haec s c r ib i ,-áyavóv, P u lc h rum ,e t Jucundum,
et Lene : nonnunquam autem per antiphr. Saevum.
[Proba t hanc etymologiam a Tavto Coray in BoXuroía
editione libri II. B , p. i 5o.] A t vero Etym. [ p. 5, 55,j
s cribit , ab ayá^to, Miror, fit áyavó?, quod ab áyav
fit et atvsíaOai : unde e t áyaví), ^ áyaOvj, Bona. Item
áyavá? eu^á? signif. dicit Bonas et crexxixá?, Venera-
tiva s, ad verbum. Notandum es t autem ab eo hic
confundí duas etym. in unam, quum d ic it, ab áyá£o>
fit áyavá? : quod ab áyav fit e t atvetaöat. [Sch o l. ad
II. N , 4 ¿, ap. [Heyn . Hom. 6 , 3 7 8 ,1 et Barnes,
p. 465 : Aùiayot • àvxl xou àvlayor xou yàp v l?aipe-
6évxo?, 6x£i<n¡X0e xò u, <5>? xal (ne xò áyavol, áyauot.
Schol. B Hom. II. f i , 759, áyavot? ßeXdea'ai exp. xpáot?,
8tà xò ávwSuvov, [ Heyn. Hom. 8 , 75o ; ] P ind. ap. Plut.
D e E l Delph. c. 7, p. 693 Wytt., fragm. 116 , p. 629
Boeckh., de A p o llin e , xax£Xpí0»| Sí Ovaxot? áyavwxaxo?
ep-pev. Maneth. 6 , 1 3 7 , ex emend. Dorvill. [ad Charit.
775] (674),— a8xv) ( ’AcppoSixv)) S’ áyavSjtrtv Aspxrjxai
xepáecaav 6x’ áxxÉveaai aeX^vyjv. [Eur. Ion. 98,] axpp.a
x’ eu<p7jp.ov ©poupeix’ áyavol, ex conject. Musgr. pro áya-
0dv. Aliter Herrn.— Xenophan. ap. Athen. 414, B, áy.
co<p(v], e x conj, [Valck. ad Adoniaz. p. 40 4, et Wa-
kef. S. crit. 2 , 49.] Suidas, Etym. M e t Schol. Ari-
stoph. Vesp. i 458, laud. Abresch. [Acta T raj. 1, 2 i3 ] :
Ayavw • iXapcp, xaXiji xáyaOtp • oí SéáOaváxw. [Hesiod. 0 .]
versú quem p ro spurio habent editores [408,] de La-
tona, áyaváxaxo? évxò? ’OXópwrou. Opp. K., 4, 272, áy.
péXtofoai. [Sch«f. Mopcp^j oux áy. Oppian. K ., 3 , i 4 i .
Wak ef. Apoll. R., 3,9 3 7 , EpcoxE?. Pindaro] II., 4> 180,
[Xöyot áy.] 1 . 3 , i 3, [xápixs?]. n . , 2, 43, [ápíotSaf]. n .,
a , *3 , [y.etpe?]. n . , 9, 60,] [ácppó?. A n g l.]
a y a v o ^ p o d u v r j 200
’Ayav^j?, 6, ■}), pro eod. [Schneidero susp.]
[1 Ayavà? et yepapi? conf., Spitzner. Obs. in Qui„t
Sin. 221.]
= Occurrit vox in oracnlo Apollinis servato a Por-
phyrio Vita Plotini p. i 5 , D, a(u.a/’ ¿yavoio <p(Xoio. Itei«
titulo Athenis reperto, in honorem Theodori ducis
qui sub Theodosio I, Imp. a. (Ihr. 38o Gothis Epi!
rum Thessaliamque vastantibus potestatem gessit
Boeckh. Corp. inscrr. gr. i , p. 437, n. 373 , v. 3 •
0 ? söSixir,? dyav^ct Xwoe riavsXX^vwv «joiixaxa xal ito-
Xia?. Nec minus in lapide prope rudera Trcezenis
ecclesise muro infixo , ib. p. 592 , n. 118 7, ubi v. 2
lauda tur idem Theodorus, ItceI toOuv ^e^ce neuxaXi-
fxoi? ayavrj? pA-qSsa-t irpocrcacfr)?. Homeri versus Iliad. [
499 : K a l pèv xoli? Queecci xal eòywXv)? ayavrjai, A016?
xe, xvKjarj xe irapaxpiOTCcoa’ avOpw7roi Aicoopsvoi, affert
Athenagoras Legat, pro Christian, p. i 3 , C. Hash.
= Poeticam orationem imitatus Themist. Orat. 20
p. 234, A : 2 b 8k, to iraXat p.01 TraxÉptov, vuv 8k 0eSiv ayaviJ-
xaxs. ’Ayavb? a utrumque habet breve. Cfr. Herodian,
nspl |mv. Xe'?. p. 7 , et poetarum lo ca ' citata. Lon™
tarnen altera syllaba in Poet. cycl. s. ’Ayavvò? citato!
In Orac. Delph. ap. Diod. Sic. Excerpt. Mai. t. 2
p. 4 : vE<m xpdtxo? ßac^Xsiov ayavot? T^jAEviSECffc op time
Jacobs, ap. Welcker. Syll. Inscr. p. 263 , ¿yauoi? re-
stituit. Ery c ii epigr. i 3 , 5 (Anthol. Pal. t. 1, pi 817,
ep. 3 6 ) in tumulum Sophoclis : 'SI? àv xoi pst-p
ayavò? AxOiSi SÉXxto Kvjpè?, axstpdivoi? 8’ aUv Ivrjt
7rXoxdi(jiou?. Sic cod. Pal. et Su id., aswao? Planiid. Eleganter
Jacobs, p. 225 , [AEV asl ydtvo?... xrjpou conje-
c i t , oeI yavo? etiam Herm. ad Eurip. Ion. v. 117
p. i 3 , pro vero habuit. Fix.
— vAyavo?, dvou, 6 HdtpiSo?!? ‘EXev»)?, Tzetz. ad Lyc.
851, ibiq. Müller. (J'Ayauo? in ed. Sebast. male sec.
Müller.) [Tzetz. Homeric, v. 44*, ubi mensura u-u.]
* Ayavto?, adv. Nossis, Epigram. 10, [v. 3, Anal, i,
196, <S)? ày. éVcaxsVjde quo cfr.] Valck. Adoniaz. 3"5.
Schjef. Eur. Iph. A., 601. A n g l . Anacreon. K a l l ., [ap.
Schol. Pind. 0 ., 3, 52. Sed alii auctorès, fragmen-
tum hoc laudantes, ¿yavto? omittunt. Cfr. Fischer,
p. 352. ’Ayavwxepov ßXsicEiv, Aristoph. Lys. 886.] [w ]
’Ayavo?, accentu in antepen., Fractus. Suidàe ?uXov
ayavov vocatur Fractum, vel, Virgulta quae facile fran-
giintur. Sic xdtyxava ?uXa vocantur secundum quos-
dam xà el? xb xaiscOai xaivdpeva, i. e. xoirxo'peva. [Sui-
dae verba sunt haec : Ayavov ’ 7rpoTtapo?uxóv(«)?, ti
-xaxsayò? ?dXov, v) xb cppuyavwSe?, xal Sxotpov icpò? -ri
xaxeayvjvai, oi 8k, xè àxeXéxvjxov. Zonar. : Ayavov • -rò
^>puyav5)Se? ?uXov, xal J'xoipiov xaxEayvjvai. Bekkeri 2v-
vay. Xé?. xpY)(T. [ p . 335 ,1 0 ] : Ayavov * xà xàxsayà?, i
TCpt&x?) ¿?eìa, xal xoìtxo xjsaytxwxepov xb Svoua. Cfr. Eu-
stath. ad II. B, 189 : Tbv 8’ ayavoì? Iireeacriv ipijxii-
oaaxe icapaorxa?, p. 199 : ’Ayavol'pèv Xdyoi oi irpoo7)VEÌ?,
•irapà xò a iirixaxtxbv xal xò yavvucOai, oT? xi? ayav
jdvvuxai, ijyouv j^alpei, 6'0ev xal ydvo? yaad | ¿v Sè
PvjxopixtS As?ix5i yodttpexai xaoxa • Ayavòv, xo xaXiv,
xal i|öb, xal icoocmjve?, icoxè 8k xal xaxà dvxftppaatv, tÒ
j^aXeirov • Iv Ixepto 8k ori, laxi xal ayavov 7rpo7capo?ur<>-
vm?, xal S17X0Ì xo xaxeayd? • xpayixwxepov Se tp-qtri «
ovo[xa xoo IpYjxiioaaxev. Hinc corrigendus et siipplendus
est Grammaticus illeS. Germ, modocitatus. Hesych.
Ayavdv xo xaxeayò? ditb dfXXòu.]
= ’Ayavocppove'b), Lenia, mitia cogito, Blandus sum.
Valck. Adoniaz. p. 404, a S c h a j f . [laud, conje-
cit in apophthegmatibus Cleobuli ap. Stob. Fiorii,
t. 1, p. 109 Gaisf. legendum esse : Tuvatxl p.^) [Valck.
errore typogr. ut videtur {AV)Sè) pdlxeoOai, p.r)Sè ay«v
¿yavocopoveiv, Neque nimis esse blandum (Gaisford.
male blandiloquum), aXXoxpltov icapdvxwv, pro vulgato
(a. ayav cppoveìv, d. n. Sed sincera est vulgata ob sequenza
: xò pàv ydtp loxi X^P?)OV, fb 8k paviav Sdvaxat
irapé%eiv. S i n n e r .
Ayavocppoadvi), ij, Lenitas, Mansuetudo, Comitas.
II. 12, (7 7 2 ) : 2 vj x* ¿yavocppoeróvT] xal coi? dyavoti
èitéeaai : ab Hesych. exp. etiam Bonitas. [ Schol-
Arist. Vesp. i 458 , laud. Abresch. [Act. Traj. 1, 2^1
Schjef.] : EvOev (i. e.- ab ayavò?) xal ayavocppoaóvr], icpotTfr
veta, 7cpadxr]?. Apollon. Lex. Horn., p. 29 Toll. : ,Ay«v0|
mpoaövv), ■$) xwv cppevwv 7cpo<n]veia (scr. irpoiniveia.) M x
ayavoippofft5vyj peXtr)Se'a Oupòv ¿7C7)upa, Od. A, 202. S in n k b .
201 áyairáCco á y a ^ á w 202
Epigr- sepulcr. àp. Welcker. Syll. p. 80 : KdcXXo?
V rivopeV ¿yavocppoouvr)v xe vdov xe. o u - o u - Fix.]
’Ayavo'cppwv, Animo leni prseditus, Animum mitem
vel mansuetum habens. E x àyavò? et cppovw, q. d.
Lenia s. mitia cogitans. Hesych. exp. ¿yaòò?, Bonus :
item àyaOfc cppovwv, Bona cogitans. I tem , ■7rpo<n)vi|?
xai? cppetylv, Mausuetus animo, s. mente. Sciendum
|cst tamen a cppovw potius deduci, ut xaxo'^piov, axoXtópateat
vis xoîî ¿yaro^eiv et ¿yaxav. » Dammius in Lex.]
Vid. infr. dydi^aa e x Homer. Gall, uno verbo Caresser.
[II. Î2, 464 : Aötivaxov ôeèv wSe ßpoxob? ¿yaxa-
Cépsv avxvjv, Sic palam caros habere. Od. II 32 : Où
yàp ?e(vou? oi'Se pàX’ ¿vôpwxou? ¿vé^ovxat, OùS’ ¿ya-
xa?dpevoi cptXéoua’ , ô? x’ aXXoôev IXOoi, Neque benigne
excipiunt et tractant, hospites. P, 3 5 ; 4>, 224; X
499 : K a l xùveov dyaxa^pevot xecpaXviv xe xal wuou?,
Osculabantur amplectentes, et id Lpwv ,e t a àubstt. încipientia, dXxicppwv, Saitppwv, quam Osculabant'ur amplectentes, et id'ffaacciieebbaanntt a anncciillîælæ eelt
W» s . S ic 11. 1 , (4b7J : Ou yàp toi Y^xiSupot servi domino. Apoll. Lex. Hom. p. i 7 : ’A v a n Ä s v « ,
5¡V, M áYívoífpMv t x p psoeterea Ayaviiippuv, [ex emend. Villois. Cod. maie áYai=«W(«voiÍ áyaxffioa.
..enumnf. a n eocl. riesvcn.. Nimis n ru n p n c . aniü — Khncmi ¿«.r.—„ r i . . , ...... íT/a.i r» m = i •« . r
Vip . , -S - , M
[Xlav (ppdvip.0?, ab eod.Hesych.,Nimis prudens, aut
iValde prudens. Q u * exp. omnino falsa e s t , utpote
[falsam etym. _ sequens : quasi se. e x ayav e t cppovS ,
vel epp^v, <ppevò?, esset comp. Quorsum enim 0 inter-
kieeretur? Certe dicendum esset aydttppwv, eliso etiam
|v ob xaxoywviav. [Apollon. Lex. Horn. p. 18 : A y a -
[vócppwv • oTov xpoav)V7i? • ^ ayav atvdcppwv xi? thv, diyav
BiivExd?. Villois. : « Malim legere, una voce transpotei
ta, ¿yavdcppwv • xpoffrjv^?, olov <xyav alvdcppwv. » Sed
[finis gloss* est post xpo<n]VT7?. Nam q u * sequuntur B
feliena sunt eaque admista, quod bene vidit Heyn.
Blom. 8 , io 3 , a ScHaEF. laud. Sin n er.]
t= Etiam apud Comicos invenitur, tragici sermonis
[granditatem imitatos. Aristoph. Av. i 32i :To'xs xij?
pyavócppovo? ^crucia?, cujus ad exemplum Reisig. Conj.
nkrist. p. 16.5 etiam in Lysistr. 12 8 9 , 'Hcuj^ia? xept
fcrj? àyavócppovo? resdtuit pro (AEyaXdcppovo?. Gratin.
Xsi'piociv in Bekk. Anecd. 336 : AvSps? ayavocppove?
KSuXdytp ffocpia. Cum secunda syllaba productum le -
gitur in Pseudo-Phocy l. v. 62. Vid. Ayavvo'?. ouo-
» IX . ! ■
I = V e r su supra allato Homeri, II. T , 467, apposite
Jfititur Plutarch, de irritabili minimeque facili ingenio
Elemosthenis agens in ejus V ita c. 12 , part. 5, p. 210,
\ 25 (vol. 3 , p. 4 i o , 1. 24 Sch.), quem contra fer-
«ddum ardentemque ad vindictam fuisse auctor est.
B f ’AyavwO. Jes. 2 2, 24, lxx ed. Complut. e t Aid.
K to ffXEuou? xwv ¿yavwO. Est ipsa v. Hebr. Agfeanoth
: Pelves. Dahler.
I XyavitìX7)?,«Qui blandis est oculìs, q. d. Qui blan-
B um tuetur, loquendo Poetice. F em. Ayavioxt?. Ani-
fciadvertendum est autem multo usitatius esse in hujus
Werminadonis còmpp., nomen fem. quam masculinum.
^Bkyavcoxi?, 1S0?, r j, Blando aspectu intuens : ayavw-
xapsiS? Hesych. exp. EÙo^OdXfxou, xpasia?, xaXw?
^wXETtoutnj?. Ubi xapEia tribuitur poet, quod est oculi,
^^muum dicitur xaX£5? pXsxouaa Pulchre intuens. Suid.
Biabet, xpaÉa pXExoùar)?, ad verbum, Mida s. Blanda
Bntuends : vel Blandum in tu en d s, adv. [ Marcellus
B id . [Medic, e piscib. v.] 80,] [ap. Fabric. Bibl. gr.
B - I, P- 21 ed. te rd * : — asl S’ ayavcoxiv, àxpwxov, Ota xs
^ apQevixocl àxaXd^pooi alv^aouai, quod Fabric, v e rd t :
B e d semper pulchra integraque (femina), qualessunt
Rener* virgines, celebrabitur ( hominibus.) ]
B AyavtojS, opo?, 6, Hesych. interpr. àyaxrixixò?
F v)v P , ,v, * x^? avSpsia? ayaxwjxEvo? : qu® tamen
R XP,; Potius convenit xcji ayamivwp. Vide Ayiivtop.
esse ^U0(iue nom. propr. filii A n c * i. [ « - - ]
^ Ayavto?., Vide ¿yavo'?.
Aydvtoxo?, 6, f,, [Stanno non obductus, Non vi-
i reatus a yavoto.] Posidon. ap. Paul( ASgin. 7 , p. 298,
■. J2 ed.J Basil. : ’Ev xw xaxxa^w ayavcoxto dvxi, [ In
a cuprea plumbo albo non plumbata. Schneider.
g f à : c r p wauA; f ; ^ L^
vaxiv, i. e. xivdxtov) àyavoxòv (scr. ¿ydcvcoxov) 7niXtvov,
im-ii6 T1 S(ìute^a Aglina, non vitre ata, ubi Montf.
‘S c a l i | J lg a ja* SlNNER-Ì Cfr- Casaub- ad Athen- 2 I -
^ V fP - Poetas P roay axo), i .e . Amo. Item,
e t . .de atque hilariter aliquem e x c ip io ,
!airmio° enti® S1gna exhibeo a lic u i, Amplector seu
co ^ «XOr‘ oirca principium , (v. 17) :
2 1 ^ iwttSa tpiXa tppovstov ayaxa?et ’EXOdvx’
exnnni, "',<X ^ ^ V ¿viauxtp, u b i Didymus ayaxd^ei
c ir cnm ir^ T ^ ? ” “1’ 1 e* amplectìtur, brachia collo ^pt©S il [ i AmP1®c titu r, coll. v. 21 : Hdvxa xdaev
thes t er8° ex boe loco a v. 17— 21 maxime
• U N G . GRASC. TOM. I , FASC. I .
K/ J . , _ I - - 1--- - J. " l — IWVWfc,
| H ili l l M a i f f l l a P. 35.] Id. ibid. : ’Avtnratd-
(ie0cr HXioSwpo!, ayav TOocExeipieOa, ’AXA’ ifcs ijj n in v ;
a y axa to^ 0, % 6ovTi5 .S ic legitrn- versus ap. Homer.
O d . K , = 4 9 : A A A S t s Si p i v - r f r a ; ¿imaifuS' I W o v t s ì .
Nota discnmen.»Villois. «Ejusdem loci terdam varietatem
habet Schol. : AyaCd[x.E0a,ópyi^d|AsOa.»Tollius. Hinc
■*) àydxr) recendoribus s*p e est xd cpiX-qjjLa, Osculiim et
ayaxav s*p e est cptXetv, Osculaci, notante Eustathiò
p. 19 3 5 , 35. De v. dydwr\ pro Osculo, quod pacis
vocant, vide loca qu® laudavit Du-Cangius Glossar
Gr. p. 6. Pindari Isthm. 5 , 69 : ’Ev 8’ ¿paxsmo Me'-
X i x i xal xoiaiSs xijxal KaXXivixov ^pjx’ àyaxd?ovxi Ve-
rum h®c quoque d e cora, q u * e certaminibus’pro-
ficiscuntur, poscunt hymnum. Pyth. 4 , 428 : Mei-
Xi^iot? xe Xoyoi? ’Ayaxa^ovxo, Excipiebant eum blande.
Oraculum apud E unap.in dEdesii Vita [p. 2 7 , 1 . 1 7 ’
Boiss.] : El ,ulv 7rxoXt£0p’ ¿yaxa^oi?. Orphei Argonau-
tica v. 389, a S c h i f e r ò indicata : Xst'pwvl x’ ISwxsv
EO xal IxicxajAÉvM? ayaxa?e'(XEv r|8’ axixdXXsiv. Valck.
Epist. ad Roev. p. 6 2 , a S c h i f e r ò laudatus : « Aya-
xa?ai e t ysXd?ai scripserunt Do'res : » p. 65 : « Super-
su n td e rarioribus Ayaxd?ai, cEpxd?ai, ’Oxwpi?aa0at,
quorum primum Callicraddas apud Stob. p. 48 7, \.
1 6 , [t. 3 , p. i 8 3 , Gaisf.], secundum Pempelus adhi-
b u it, 4 6 1 ,1. 10 , [t. 3, p. 124, Gaisf.] Doricumdxwpi-
?ac0ai legitur p. 4 0 8 ,1. 4 7 , [t. 2 , p. 498, Gaisf.] in Dii
fragmento, mulds partibus mendoso. » Eurip. Phcen.
v. i3 3 7 , [1.347, P o r s .] a ScH-EF. indicatus : NÉ-
xuv xoi xaidd? ayaxd^wv Ijaou. «In Scholiis ayaxd-
?tov redditur exi[aeXoij(a£vo?, xsptsxtdv, atque id ipstfm
significare verbum ayaxav duaum monuit T. Hem-
sterh. ad J. Poll. 10 , 20, n. 3. Quoniam tamen Tra-
gicis dyaxd^siv in usu non e s t, neque solet Eurip.
consectari ra rio ra, si quando Codex vetustus vicinis
congruum aliud quid subministrabit, hinc illud po-
terit amoveri. » L . C. Valck. Jacobs. Animadw. in Eurip.
p. 20, a S c h a e f . indicatus [ ald&ov conjecit. B u r ges.
p. i o 3 : « Malim ve'xuv xa? (totus) ^ydxcov xaiSo? y
Ijxdv, coll. Suppl. 76 4 , ^ydxa VExpou?.»]
= Ayaxaio?, a too, 6 ’iipsixY)?, Demosth. In Philipp.
3 , p. 12 6 , Reisk.
Ayaxdw, to, F. r\<su>, P. vjxa, Amo, Diligo. .Quidam
scripserunt ayaxto, minus esse quam cpiXoi, ut Diligo
minus quam Am o : sed ut h * c apud Latinos,-ita ilia
apud Gr®cos differehtia, [quamvis s®pe se rve tu r,
s *p e tamen] confunditur. E t fuerunt qui contra pu-
taveriut dyaxci) plus esse quam cpiXw. [Nam ut apiid
Latinos Amare plus est quam Dilig ere , contra autem
alia ratione plus est Diligere quam Amare , quid
imp edii, quominus dicamus Ayaxto modo plus, modo
minus esse,,quam <piX£> ? Vide Forcellin. Lex. s. v.
Amo. Plato Lysid. T . 5. p. 235 ed. Bipont. [p. i 3o ,
1. 18 , Bekk., 2 i 5 , A , B , HS t.j: 'O 8s u.17 xou 8eo|ae-
vo?, où8s xi ayaxipyj av; Où yàp oOv. ù0 8e dyomtari,
0Ù8’ av <piXot; Où 85jxa. *0 8k p,1}) cptXoiv ye, où ¡ptXo?;
Sed Ayaxav hoc loco est E x p e te re , u t Latina ver-
sio habet. P la to , iterum in Ly sid e, p. 246, [220 ,
D -, HSt. p. 1 4 1 , 1. 2 , Bekk.] : K a l odxco 8^ àv xdxe
yévoixo xaxa8>)Xov, inqùit ,^ci 8tà xò xaxàv xayaOdv ^ya-
xwpEV xal IcpiXoupsv, cS)? ^dppaxov 8v xouxaxou xò ¿ya-
0òv, xò 8k xaxòv vdff7jp.a. Hic quoque verbi ¿yax3v
idem est sensus : Atque ita jam manifestum f ie r e t ,
quod propter malum, bonum qu*siverimUs amave-
rimuSque, quasi bonum sit mali remedium, malum
véro morbus. Psalm. 3 3 , 12 : Ayaxiov ijpepa? ISeiv
¿ya0à?, Desiderans dies videre bonos; 3 9 , 22 : Oi
¿yaxSvxE? xò atox^pio'v aou, Expetentes salutem tuam.
Vide Biel, in Nov. Thes. Philolog. v. Ayaxaw. Schol.
C. D’O. ad Aristoph. Plut. 6 4 2 , a S ch je f . lauda-
26