A b ro g o , Infirmo, Irritum facio, GIoss. Dionys. H. a
A. R. 2, 72, elp^vqv ’ 6, 78 : 'Exepoi? axupwOyjvai xaüxa
»|«)<pi(7paffiv. Boiss. Diodor. 16, 24 : T& Soypaxa xwv
Aptpixxuov w v ¿xupwaei. Lex. rhet. ad calc. Phot. Pors.
666 : ’Hxupwpevr] [8(xr|] 6n& x9j? Tcapaypa©?)?. Plut. Lyc.
9, vopiapa j(pu«jöov xal apyupoüv. 3 Esdr. 6, 3a : ’Eav
napaßwci xi xwv yeypappevwv ij ¿xupwawai. Joseph. A.
I. 18, 8, 8 : MYjSapw?^ ¿xupoüv auxoxpaxopo? ¿v8po? Iv-
xoXa?. 4 Macc. 17 : AI p^rrip... axupwaaaa x&? xaxa?
emvoia? auxoü" 3 : Ei at xrj? '{'u^ri? eni0upiai 7tpo? xoü
xaXXou? pexouaiav ¿xupoüvxai. H e sych.: Axupwaai • <|ieu-
ioicoi5)irai, xaxapyvjdai. F ix.]
* Axüpwafa, ^ , Abrogatio, Evacua tio, Irritum.
Gloss.
Axupwai?, i) , Abrogatio qua aliquid ¿xupoüxai.
[Dionys. H. A. R. 8, 21, x9j? xaxaSixvj?. Georg. P a -
chym. in Walz. Rhet. t. 1, p. 589, 3o, vopou.]
* Axupwxeov, Infirmandum est. Clem. Alex. P *d .
*, 19 1, A , xa? IvxoXa?. K all.
= Axupwxo?, ov, Non confirmatus, Incertus. Eur.
Ion. 800 : Ovopa 8e noiov auxov ovopa^ei Ttax^p... v\ B
c iio tx tj xöüx ¿xupwxov pevet;
JAxuxiipiov. V. ’AxuriniplOV.]
Axuxo;, -fj, Q u * non conc ipit, S terilis , ¿xoxo? et
ox£picp7], Hesych. Vide yAxu0o?. (| [Insula circa C y -
doniam Cre t*. Insulanus Axuxio?. Steph. B.]
= A x 4(pa?,vxo?,8, urbs ex Tetrapoli Dorica. Theopomp.
ap. Steph. B. Strabo 9, p. 427 : 'Tnepxeixai 8’
f) HivSo? xoü ’Epiveoü • napaßßet 8’ auxrjv 8pwvupo? no-
xapo?, ep6aXXwv el? xbv Krjcpicobv ou noXb x9)? AiXaia?
auw0ev • xtvs? 8 Axu^avxa Xeyouai xrjv HtvSov* 434 :
T 5j? 8’ Otxaia? xai 6 Axucpa? eaxi. Isosyllabam decli-
nationem tradit Chcerob. in Bekk. An. i 3 i 3 bis ver-
bis : Tb Axu(fa? (eaxi 8s ovopa noXew?) Awpixw? ¿71b
¿paevixwv Xeysxai, oiov 8 Ax&pa?, laoauXXaSw?. Fix.
Ax^aXißap, Laconica dialecto xpa£6axo?, Ilesych.
Ax^r,povtxa, Hesych. xaxonaOiievxa, ab A/eopai.
[Küster. : Aj^povi* xaxona0oüvxi.]
’Axj(b?, Hesychio wp&?, Crudus aut Crudelis.
AxwSwvioxo?, 6, f j, Qui exploratus non es t, sumta
metaph. ab equis, qui tiutinnabulorum sonitu explora-
bantur, an bellicos strepitus intrepide ferre possent;
vel a vasis, aut numis, quorum integritas tinnitu
probatur. [Alias etiam addit expll. scholl, ad A r i-
stoph. Lys. 485 : üpaypa ¿xioSwviaxov eav, i. e. ¿ßaaa-
v.crxov, ¿neipaxov. Respexerunt h. 1. Phryn. 2 9 ,1 , Bekk.
et 2 uv. Xe?, yp. 374, 3.]
Axwx?) , i] , i. q. axr), et ab ox-ij formatum per ¿va-
8iirXaffiaclu.bv, Reduplicationem, ut Etym. [ 55, 25 et
596, 5 i ] tradit, ut ab e8w, I8»j, et e8w8V] : itidem
“ yw > [ « f l» e t ®tyü,TH* ’Axwx-ii generaliter Mucro, Cu -
spis ,81;ux7)c, ut ait Hesych., Acumen. Ab Eodem tarnen
exp. particularius, x5)? ImSopaxiSo? axp.^ : et
ab Etym., ¿^xkj? x o ü ßeXou;. Ab Hom. axwxy) Soupo? s.
ey^so? et aiyp./) ey/so? pro eodcm ponuntur. II. X ,
[32 7 J ; ’Avxixpu 0 ¿7caXoio 8i* aüyevo? TjXoO’ axojxr'. Ubi
intelüge axwxv) syyeo? e proxime praeced. versu. Usur-
patur et in soluta oratione aLuc iano dial. Diog., An-
tisth. et Cratetis [Dial. mort. 27, 4] : T 5j ire'XxT] a7re-
xpouoaxo xX(v TcpooboX^v, xal xapiiXöev [auxov] ^ ¿ x o ix t] .
[Arrian. Ind. c. 24 : Aoyya? ecpopeov icayea; ... axo)xrj
Os oux iir^v^ffiSyjperi. || Generaliter Acies. Apolfon. Rh.
3, 1047 • FvÖ oux av oe Siaxp^eiav axuxai yrtyeveiöv
¿v8pwv. Attulit Schneid. Theocrit. Id. 22, i g 5 : 4»oi-
vixa 8 ooov Xocpov ?xex’ dxojxv^. Jaculum. Nonnus D. 27,
140 : Oi (asv axwxa?, ol 8s oaxo? cpopsovre? • 25, 5 16 :
K a l uaXafxr, xavucpuXXov eyjv sXeXi^ev axoixv^v [arborem].
De Neptuni tridente Tryphiod. 56g. Transfertur enim
ad Quidvis in cuspidis modum efforraatum. Cornuum
extremilates ap. Oppian. Cyn. 2, 166 : ’Oijeiat xspaoiv
8s 7rspiyXwytves.axoJxai • 3o5 : Kspawv ... TraXiyvdpnrconjiv
axcoxai;. De aculeo scorpionis, Orph. Lilh. 6 16 ; de
dentis acumine serpentis, 126 : Eipaxo? axpov etti-
il/ausffxev axoixai?' leonis ap. Eust. Opusc. 108, 41.
L)e piscis spina tergi cuspidata, Oppian. Hai. 2, 49.
De penna sagittantis avis Stymphalidis, Nonnus D.
25, 251 : OuxiSav/jv ¿<7iSyjpov syiov 7txspds(7<7av axoix^v,
v/-- F ix .] Hinc derivari volunt quidam nomen ava-
W X^1 > ut dicptur suo loco. || ’Axojxrj, Turris forma
qucedam, Etym. [ 55, 33.]
£ ’AxwXktxo?, ov, Non distinctus in membra. De
periodis orationis,Dionys. H. Decorno, verb. p. i* a
2 (34o Schaef.) : ’A7cspio8ov Ss Xe^iv, i icepIoSov'òxoG-
Xtoxov.
yAxwXo?, 8, Membris truncus : specialiter autem
Pedibus carens, a7rou?, Hesych. [Mutilus. Pausan. 1
24, 3, *Epp.ai. A n g l . Male articulatus, et proinde
Difficulter se movens. Schol. Ambros. ad Od M
89. F ix .]
’AxwXùxl, Sine impedimento. Democrit. q u i
fertur in Fabric. Bibl. t. 4, p. 338 : Taupo? dxwXuxl
SioSsusTat. F ix.
’AxwXOxo;, 8, •?,, Qui impeditus et prohibitus non
es t, Qui non impeditur et prohibetur, Minime impeditus.
Lucian, in Timon. [18 ] : Eùpuxepov xb 7cpb?
“rijv exyudiv xeyyjvb? xou 7r{0ou xat àxwXuxo? ^ e^oSoc
Lib er exitus, et qui nullis impedimentis prohibetur
Herodian. 1, [ 1 3, 2] : ‘PaSia 8è ^ eiooSo? aux5j xal ¿xw-
Xuxo;, Nec accessu prohibebatur : 4> [10, io ] : Mia?
I^ouoia? o3<7yj?, xoivijv xal àxwXuxov àpicpoxépoi? x^v duo-
Xauaiv eareaOai, Communem utriusque usum minime-
que impeditum, Polit. interpr. Et 1, [ 3 , 3] : ’E^ou-
<rtav aòxoxpaxopa xal àxióXuxov. [Stoicis 111 primis cele-
bratus 8 dxwXuxo;, Qui a nemine impediri vel prohi-
beri potest, Liber. Gellius 1, 20, ubi Epicteto verus
et sincerus Stoicus est, qui ¿xwXuxo?, ¿vexéiaoxo?, àrca-
pepntóSiffxo?, iXeu0spoq cet. Unde frequens est ap.
Epict. tam de personis, quam de rebus ad eas per-
tinentibus, velut npayna, iipoalpedi?, yp5j(7i?, ope?t?,
quorum exempla v. in Indice. De animalibus Dissert.
4, I, 27 : nxojvà ¿psysxai xrj? cpuaix^? IXeu0epia? xal xoù
aùxbvopa xal axwXuxa eivai. Add. Wyttenb. ad Plut
Mor. i3 7 , E.] || Christianis Qui non fungens muniis
ecclesiasticis a consortio fungenti uni non prohibebatur.
Alii tamen aliter exp. Hinc Gall. Acolyte, pro quo
etiam Acolytre corrupte.
AxioXuxw?, Sine impedimento s. obstaculo, Nullo
impediente, prohibente s. vetante. Plato Crat. [415,
D ] : ’Aoysxo)? xal àx. àsl fiewv. Herodian. 8, [2, 1] :
Ats6)](7av ax. u.7]Ssvb? siatcoowv ysvojxévou. Sic et 4»
^ E1 1 » 3] . E t 3, [ 12 , 1 ] : ’AxwXuxw? eì(i^X0e , Nullo prohibente
: et 1, [12 , i 5] : Msypi xSv xaj? ‘Ptóp,»)? 7tuX5v
axwXuxco? oi tirirsic bioixovxs?, Sine ullo impedimento
persecuti usque ad urbis portas : 3, [ 1 1 , i 3] : "OxiS'
av (aeXXoi? 7cpaxxeiv, Xav0avwv axwXuxoii; I? xeXo? a$si?,
Nullo prohibente facile assequeris. Rursus 7, [7, 3]:
K a l xb xpu7cxbv 7tpoxepov 8ià cpoSov piao?, aSeè? xal aù-
xs^ouaiov ysvópsvov, axwXuxw? I^eyeìxo, Nullo prohibente.
[Epic t. Diss. 3 , 1 2 , 4 • ’Opéijsi xal ixxXiaet
éxioXurw? avaaxpécpsa0ai.]
= ’Axupaaxo?, ov, Non commissatus. Liban. t. 4*
p. i 58, 3 : *0 Ipb? Ìmco? actxov, auoxov, axcópaaxov,
vrjcpovxa Tipo? x^v oup<popav !x8é8coxev.
* AxojpwSvixto;, Absque comica derisione. Lucian.
Ver. hist. 1, 2, oux dx. icpó? xiva? àfvixxat.
[Axwv, ouaa, ov, contr. ex dexwv, Invitus, attigit
HSt. sub illa v o c e , ubi inter alia id quoque obser-
vatum est post Valck. ad Phcen. v. 437, conjungi solere
ad vim orationis augendam contraria éxuv et
dx(i>v contrariis addita nominibus, maxime vero ap.
I) Tragicos. E x dEschylo adjiciantur Prom. 19, Suppl.
234, Sept. c. Theb. i o i 3 , ubi Antigona se ipsamal-
loquens, Toiydp 0éXova’ dxovxi [mortuo Polynici] xoivw-
vei xaxiov. Alio modo intenditur vis cumulatis syno-
nymis, ut in Aristoph. Lys. 225 : ’Eàv 8é p’ axouaav
Pid^Yjxai, quod contenderunt cum Hom. H. in Cer.
124 : Bif) 8 aexouaav avayxvj... cxir/iyayov. Magis etiam
adpositum erat Paus. 8, 27, 3 : Oi pèv aùxwv xal
axovxe? àvdyxVj xax^yovxo I ? ... icóXiv, quod cum Lucian.
Phal. 1, 14 : Àxovxo? xoXd^eiv ^vayxaopsvoo, attulit
Schaef. Ka l éxwv xal axwv, Velit nolit. Plato
ab Astio indicatus Polit. 2 9 3 , B : ’Edv 0’ ixo'vxa?,
xe axovxa? ^pa? iwvxai• Phileb. i 4 , C : ‘Exouai xe xal
axouaiv. Aristid. Or. 2 5 , p. 3 n (55o) : ‘T7caxoi5(7e<70ai
xal Ixcbv xat axwv, paXXov 8è oùSeitoxe axoiv. Alia simi-
lia habet Boiss. ad Philostr. 246. Dicitur vero ¿xwv ^
etiam qui Imprudens commisit aliquid neque proposito
consilio. Quocirca ludcns aliquis apud Plut.
Apophth. Lac. 23 3 , F, wpb; xbv Xeyovxa, *Axwv ifpap-
xov, respondet, dxwv xoivuv xal xoXa^ou. Antiph. Tetr.
P’ 2 ■ Epoì Sk oux iXaacrw xoü Ixóvxo; axwv xijv
aupfooàv xaxéaxrjffsv. Plato Hipp. min. 370, E : Oòx
i\ l7ti6ouX9j? (paivexai (j/euSo'pevo?, àXX’ axwv. Et omisso
verbo simpliciter axwv, Soph, in OEd. R. i2 i3 : ’Ecpeüpd
e axovö [OEdipum scelus sustinentem]'8 icdvx’ 6pwv
ypdvo«. [I Transtulit ad facta Invito commissa Sophocles,
ubi proprius usus erat formae dxoutrio?, vim passivai
« habend et proinde de rebus ita dici solitae, ut
axwv de personis, s. cuicunque tandem voluntas tribui
potest, u t ap. Plat. Pol. 7, 520, B : ’Axofar,c x^c
¿v IxdoxT) [p'Xei] TToXixeia?- OEd. Col. 240, epywv axov-
xwv 977, àxov irpSy(Aa, quo spedare Hesychii : ^Vxov
àxouffiov. EosoxXt)? OISi'tcoSi Tupdvvw, intellexit Perge-
rus. Et OEd. R. i 23o : Kaxòc éxovxa xoòx axovxa, ad-
ditum ab Reisigio. Id in pedestri quoque oratione
bona locum habuisse neutiquam conficitur Maxim.
f y r .i3, o, p. 145, ubiquum s itvu lg .rOò8èdxoi5(7v)?eTvai
t5) yevvaia ^uy^ cp0opdv (7wp.axo?, e codicis Harl. dxoü-
cai non axouaav elicere debebat Davisius, sed ¿xoiJot),
id (juod vidit Markl. || Permutatorum axouua cum
dxououaa et axovx... c. dxouovx ... duobus exemplis ap. B
Dorvill. ad Char. i 83 (3 1 1) adde Soph. OEd. C.
172. Pro axwv versui inimico, quod consentientibus
libris legebatur in Eurip, Ion. r]l\6 1 nunc ¿7rwv corre*
ctum. - - F ix .]
yAxwv, et yAxou? [liaec nom. forma ficta], ovxo?, 8,
Jaculum, Spiculum, Missile, Telum. Anthdl. [Samii
i s. Philippi Thess. Pal. 6, 1 14] : Kaxà ya? ^¡Xaae 8ei-
vi? axwv. Ab <xx^ significante ¿^uxyjxa, fit axwv, inquit
Eust. [17,71 sub fin.], unde et 8$»? dicitur tanquam
jier etymologiam, et priorem corripit, cum contra
axwv, quo significatur Invitus, priorem producat,
utpote ex dsxwv factum per contr. Od. 3 , 531 : E?-
Xeto 8 oljuv axovxa, xuvoiv aXxxvjpa xal av8pwv. [Venabu-
lum. Quint. Sm. 1, 6 i 5 ; Charit. 6, 4.] Aristid. Rom.
Encomio [ 220= 385] : Ot S ì ¿xovxe?, oìov 8x Alò? xe-
ptTitirtovxe?, ¿XX>iXou? ¿yxaxaXa|i.6avoucri. Usurpant tarnen
poeta; frequentius axovxa, prosae autem scri-
ptores frequentius dxo'vxiov. Hesych. ¿xo'vxwv exp. per
¿xovxiwv, tanquam per nodus : exp. et per Sopixwv.
[Leve missile, Spiculum, turn in genere Jaculum,
lelum. Horn. II? 0 , 709 : 088’ apa xoiye xo^wv aixà?
awpli pévov, ouSe x’ ¿xo'vxwv. Apollon. Rh. 1 , 199 :
Eo piv axovxt^, e3 S i xal 8v oxaSivj SeSarjpevo?. Pind.
Pyth. 9, 37 : ’Axovxeafflv xe yaXxsoi? ^acryavw xe papva-
(leva.^Idem saepius in metaphora usurpavit. Pyth. 1,
84 : AvSpa S’ 8yà xelvov aiv9j<7ai psvoivwv IXicopai
X“Xxo7C(^»aóv axov0’ 6)<sel x’ aywvo; ßaXeiv l$w 01. i 3,
^ 3 •• ’Epè S’ eu0bv axovxwv Uvxa ßo'pöov irapà <7X07ròv
°? X P ^ l iroXXà ße'Xea xapxuveiv yspotv. Rarum ap. Tra*
gicos est. Eurip. Phoen. 1402, et auctor Rhes. 370. o -
Flx.] '
Axovxe?, nom. plur. vel ab ¿xou?, et significai Ja-
cu a , Hesychio tamen exponente etiam axovxi^ovxe?,
yel ab axwv, et .sonat In v it i, Nolentes. [Haec ejus
glossa : yAxovxe? • ¿xovxi^ovxe? • p^' 0dXovxe?, quae forasse
ila sananda sunt : yAxovxe? • p-ij O^ovxe?. Tum
novo articulö : Axovxi^ovxe?... F ix.]
= Axwvrjxo?, ov. V. ’Axdvtxo?.
= AxwvK7X0?, ov, legitur in Diosc. Sprengelii 1, 6 ;
a> 65, et alib. Sed v. Axdvioxo?. Fix.
Axwvo? iriXo?, ap. Joseph. [A. J. 3, 7, 3] , Pilus co-
uum et fastigium non habens, Non fastigiatus in metam.
Axwvat, Supremae et nudae cautes, vulg. lexx.per-
peram pro ¿xovat.
= Axd)vw7co?, ov, Sine culicibus. Io. Malal. Chron.
10> p. 344 ( n a ) : Axwvw7ca x5j iro'Xet. Y ertunt, Vacet
Ur, s culicibus. Leg. fort. ¿xwvw7c(a. C r am e r .
Axw7C7)xo?, 8, Imparatus, ab utralibet signif.
otninis xt^ini, i. e. vel a xw7n), Remus, vel a xwir>),
apulus : ¿Tcapa(ixeua<Txov, inquit Hesych., Imparatum,
Twv ve“ v pi| 8/ouowv xw7ca?. [Explicarius 2 uv.
373, 3 2 , aito xfciv vewv xwv pr) eyouawv xwix a ?
J , wp8? xòv icXoüv eöxpeTTiapsva.] Subjungit autem,
J «vottXov, Inermem, xw-itv) yìp l Xa6X xoü Hi<pou?.
lütraque expl. ap. Etym. 55, 6. Y . Kwicdw.]
Remo carens: ut xòv axwirov vauxTiv
% / ‘P P - in A,?th* Epigr. [32, Pal. 9, 88.]
’ Hesychio ¿xav0a i, Spinas, pro quo supra
Axwpi?. V. Axopi?. B D v- B B , = AÀa, Equum appellasse Caras, tradit Steph. B. v.
AXdSavöa, q. v.
A la Cypriis est 8 oTvo?, Vinum, teste Hesychio.
A^a ^ Roupta annotai Suid., nimirum in Od.
[P, 455] , ubi quidam dicit : Oä »4 y’ S» % „Xw , 5
imoTÄTY) 0öS &la Soiv)i. Veruntamen et ibi ÄXa ai)
r i? accÙ>ere Pro Grano s. Mica salis, nihil vetat.
[Eust. l8 i8 , 2 :... KctXXurrpciTO; Si oäSaXa ,1,0.0,i , oaulv,
fa8sXSTOl ««l ^orapoSuTÓv^ ¿Vtl toü xificpia, ^ ÄXXac
* T “Ta> n“ P«m* ouil*, Ütoitov ßaTiipa, xei{jLeya. Suv.
XP- 374 > 5 : A X a • -rijV öiftuocav j \ tin tw v Sviyw v
0?ux7)x a? .J A '
AXaSa, Hesychio foéXav S vp^ojasv, Atramentum
scriptorium. [V. 'AXtig,. || Eeltiberorum hoc no-
mine oppidum, Ptolom. I a, c. S, p. 46. Alabanenses
Celtiberise gentein memorat Plin. 3, 3, 4, 3 u t e
Mss. omnibus edidit Harduin. pro vuIl-. Babanenses
Insula ante Taprobanen, eid. Ptol. 1. 7, c. 4, p a i i
F lÌ 'J , , "
s - ’AXaSaysiov, Carmanias extremum promonto-
num Ptolomteo 1. 6, c. 8, p. 182. ’AXaSa-rilo cod. P a l.,
Alambortera interpretibus.
SS ’AX»6dva, Arabim fellcis oppidum, Ptolomso
1. 6, c. 7, p. 180, Albana interpretibus.
AXa&xvSa, vj, Alabanda, civitas C a r i* [cad. Antiochia],
ab Alabando quodam denominata : cujus c ivitatis
civis s. incoia AXaéavSeù? nominatur. [Steph.
B : AXa&xvSa, tto'Xi? Kapia? , iroxè Avxio'^eia.
Se diti AXa6av8°u xoü Eòiimou [euÌ7diou Holsten.], òb?
Xapa$. yEoxi xal Ixe'pa ico'Xi? Kapwv [Kapia? cod. Vrat.]
euxu^ecxdxv), ¿¡p’ ^? ^ irapoipia- AXa6av8a Kapwv eùxu-
XsaxaxT). Falli compilatorem observat Holsten, duas
C a r i* urbes facientem, quam unam tantum hoc nomine
ceteros omnes auctores novisse. Primus mentio-
nem ejus fecit Herodot. 7, i g 5 : ApiSwXi? ... xupavvo?
AXa6av8wv xwv lv Kapb). Sitimi accuratius indicai pr*-
terPtolomseum 8 5, c. 2, p. 137, Strabo 1. 14, p. 65g
et 660 : AXaSavSa Si xal aüx7] piv uTroxeixai Xdtpoi? 8ual
c (7uyxeip.svoi? o8xw? x. x. X., quo posteriore in loco si ad
aÜxr^intelligitur 7roXi?, non est cur Strabonem ab solito
flexu, quo alibi vocem protulit, hic descivisse di-
cnmus, neque Stephani proverbialis versus pro exem-
plo habendus est feminini generis. Plinius vero 5,2 9 ,
29 : Alabanda libera, q u * conventuni qjus cognomin
a v i : ipsi quum postea sit Alabanda plur. 37, 6, 9
e t 7, 25, itefn Livio, aliis. Quod in Strabone ante
Xylandrum legebatur 1. 14, p. 65 8 , AXXa6av8a cum
duplici X scriptum, id nihili esse evincunt numi et
loci poetarum, Juven. 3, 70, Gratian. Cyn. 46. AXa-
ßavSeb? gentile passim obvium, velut in papyro,
Journ. des Sai>. i 833 Mai., p. 33o. Alabandei, Ala-
b and i, Alabandeni et Alabandenses, ap. Cic., Liv.,
Vitruv. Denique pr*termittendum non est ab Hero-
doto memorali aliam hoc nomine AXdiSavSa urbem
P h ry g i* 8, i 36, s. ut ibi invenit Steph. B. AXaSaaxpa,
de quarum neutra aliunde quidquam constat. Pergit
vero Steph. B. :-Kxioua Si Kapò? ^v, eforò xoü irai8ò?
aOxoü'xX7)0eIffa xoü yevv>]0e'vxo? ¿nò KaXXißßo'i)? xrj? Maiav-
jy Spoo (lexi vlxrjv innopa^ixV, xal xXv]0evxo? AXaß^vSou,
0 Iffxi xaxa xi)v Kapwv ©wv^|v 'Imco'vtxo?, aXa pòv xòv
fjv7cov [quod repetit s. ‘T/XouaXa, unde Alabandns in
numo ap. Berkel, cum equo pictus conspici tur],
ßav8a Si x^v vÌxyjv xaXoüatv • ev0ev xal napà ‘Pwpaiot?
ß¿v8ov x^jv vixvjv <pa<7iv. Bandum ap. Romanos non vi-
ctoriam,sed Signum significare, notarunt intt. ov-»
F ,x.] w m
Inde et possessivum AXa6av8taxò?, Alabandia-
cu s, Alabandensium proprius, ut AXaéavòiaxòv «juy-
ypappa : unde AXa6av8iaxò? aoXoixiapò?, quo nimirum
negativa particula pi) pro où ponitur, ut Phi-
loxenus tradit ap. Steph. B., ejus exemplum afferens
Homericum hunc versum, II. 0 , [4 1 ] : Mi) Si Ipijv ìóxijxa
noaei8awv Ivoai^Owv n^palvet Tpwa?. Latini Alaban-
dicus potius dicunt quam Aiabandiàcus.
£ AXaödp^eia. V. AXaSip^ij?.]
AXaSap^eiv), -4, Epigr. Lascaris putat accipi pro
Taberna quadain aut Officina, alii pro Figlina, ubi
incertus quidam auctor [Palladas 3o , Anth. Pai. 11,