1283 àxpaxoiroTSio axpaxo? 1284
[Schol. Yen. 11. 0 , 54 : Aeiiivov XéyExai xaì xò II; fa>0i- A
voli àxpartai^a... xal xò ucp’ ^(jlwv XsyòuEvov apiaxov ...
xaì iraAiv apiffTOV to ¿xpcmap-a • et ad II. i l , 124 »
Hesych. v. Aptoxov; schol. ad Theocrit. Id. 1, 5o. a]
Axpàxiop.0?, ou, 6, idem quod axpaxia1u.a, Jentacilluni
, seu Jentaculi suit itio. Athen. lib. 1, ( 1 1 , D) :
Tò TtptóVvov £p.6pwua, 3 ■fjp.EÌ? axp. xaXoupisv, Sia to ev
axpaxo) ppEYStv xaì itpoaisa0ai i])(op.ou?. Ibidem axpaxiapa
appellai. [S ch o l. Aristoph. Plut. 293 ; Suid. vv.
’Axpaxi&o et Aeìicvov. Fix.]|
[AxpàxtaxEpo?. Y . Axpaxo?.]
Axpanaxo?, 6, ■#), Qui non jentavit s. gustavit,
¿ysuoxo?, u t quidam ap. Theocr. exp. 1, 5o : Tò icai-
Siov ou irpiv ¿VTjcrEiv cpaxì, irpìv r, axpaxujxov etti ^Yjpoìat
xaOi^T). Àlii v e ro p er axpaxt<jpòv ibi intelligunt xòv
aitò xwv fJpcofxaxiov xopov xs xaì pé0Y]v. Nonnulli, quurtl
a in secunda syllaba compiami’, quod in ¿xpaxo?
longum e s t, a xpaxsco derivant, ac axpdixioxov esse
volunt ouSevò? lyxoaxs?. [Ursinus in cod. aliquo reperisse
dici tur i| àvqpioxov, quod ab Wartono yJ ’vapioxov
scriptum nopnulli pr»tulerunt, inter quos Heynius B
ad 11. f ì , 124, nec Yalckenario displicuit. Recentiores
qui cum Brunckio in vulgata HSti explicationem
xòv pvjSsvò? lyxpaxYi (ab xpaxslv derivanda) probave-
run t, nescio an non grseca voce Theocritum donasse
censendi sint. Yerte : Priusquam in sicco jentantem
puerum constituerit, h. e. u t nihil jentandum haberet.
0 - -0 F ix .]
= ’AxpaxóyeXctì?, toro?, 6, V Immoderate ridens,
Effuse ridens (ab axpaxV, disjunctis vocibus axpaxr,?
y&wxo? Lucian. Pseudol. 7). Theodos. Gramm. p. 68,
19 : T à irapò xò ysXo)? Sii xou io [/.eyiiXou ypacpovxai,
oTov (pikóyékuìs, xXauffiysXitì?, xaxayEXw?. Eadem in
Choerobosco leguntur cod. Barocc. 35, teste Cramero.
Fix.
* AxpaxoEi?, Effca, ev (xpciro?), Incontinens, Im-
becillus. Manetho 4» 548 : 4>uXa PpoxuSv ... x«l xpa8iyj
0EÓXxj7rxa xaì ¿xpaxoEvxi [àxpaxÉovxi Axt. prsef. xxiv]
Xoyiapuì) Everocpa. Dorvill. ad Charit. 170 (3o3) vertit
Temulentus, ab ¿xpaxo? derivans, sed viderit.
Axpaxoxw0wv, ab ¿xpaxo? s. ¿xpaxov quod prò Vino C
mero s. Meraco capitur, Qui mero se ingurgitai,
largius merum potat. Athen. lib. 1 1 , [483-, E j : Axpa-
xoxwOiova? xaXouat xou? tcXeov axpaxov aitoivxa?, videlicet
«x xou xtó0ojvo? quod Poculi genus est ap. Laconas.
Apud eundem lib. 6, [246, A ] : Toh? ¿XXou? axpaxo-
xióOwva? xaXoiv, auto? x V p.£yiXYjv ÉcitaxEV, in apo-
phthegmate de Demostheìie qui ab Harpalo calicem
acceperat. ’AxpoxcóOtovE? ; vulg. lexx. ex Athen. et
Etym. prò Temulenti, Qui affatim bibunt. Falso :
scriptum enim utrobique axpaxoxwOcovs?. [Lex. rhet.
Bekk. 2 o 5 , 19, et Etym. M. 5 3 , 29 : AxpaxoxwOam?*
oi vsoi ot irivovxs? ¿xpaxov e x xuiv xwOwvwv • ¿5 06 [iov
Lex. rhet.] xaì ot [del.] xcóOwvE? IxXr^rjoav, etceiSy] Iv xoì?
«rupicoliio 1? xòv oXov piov Siayoumv ¿xpaxoitoxouvxe?. A d -
dit Etym., quod ab alia manu profectum : Kal axpo-
x o j0w v ano xou iroxYjpiou. Vide HSt. s. ’AxpoyaXiij. Hy-
perides C. Dem. ap. P risei an. A. G. i 8 * 2 5 , p. 235 :
AXXa xou? vEwxspou? Iixl poVsiav xaXsì?, ot? ftépt^e? xaì
ÈXoioópou, àxpaxoxoiOiiiva? aicoxaXwv.J
f ’AxpaxoXÓYo?- V. AxpoXo'Yo?.]
= ’Axpaxo7ci]YoSpuxo?, 6 , E x puro fonte sca-
tens, si sic vis immutare Pseudochrys. t. 7, p* 262,
19 : néxpav axpoxoiaiYo'épuxa [sic] vapaxa pXauxavEiv
•^Toipa^s. Verum multo prsestat emendare cum editore
: II. axpóxopov miYÓépuxa v. p . ■iyr. H a s e .
Axpaxo7roaia,*^ , Meracior potus , Meracioris vini
potatio. Athem lib. 10, [ 432, A, e x Platone] : 2 xu0at
xaì @paxs? axpaxo7coijiat? icavxixicaffi ^pwpfivoi [ubi axpa-
xoicSixai codd. Marc, et Laur.,?axpaT07co'Tai Pai. In ipso
Platone est axpaxw]. Apud eundem (427, A) Ana-
creon ¿xpaxoicouiav vocat 2xu0ixr,v icóciv. [(’Axpaxoiroi-
ciav cod. Marc.] Plut. Alex. (70) : ’AySiva icpou0i]xs xaì
axÉoavov àxpaxoirocta?, cujus rei meminit et Athen.
lib. 10, [427, D. Galen. De simpl. med. fac. 1. 6,
p. 146, G; id. t. 16, p. 85 Lips.5 Dioscor. De ven.
t. 2, p. 2 5 ; Paulus /Eg. 5, c. 16 ; Poli. 6, 20; lElian.
V. H. 6, 12 ; Etym. M. 460, 4*- Ion. ’Axpi)T07cooÌ7) ap.
Herodot. 6, 84. V. Axpaxo7cóxy)? et'AxpoicoiTÌa. Fix.]
’Axpaxoicoxsw, Merum b ib o , Meracius poto. Iie -
rodot. [Chamseleon] ap. Athen. 1. 10, (427 ß) j
Cleomene Spa rt» rege : 2 xu0ai? 6piX^aavxa
axpaxoicoxsiv. [Optimus cod. axpaxoirwxstv, quam scri
pturam egregius ille liber p l u r i b u s locis servavit. Cfr'
Schweigh. t. 5. p. 390 sq. Idem Athen, l i , g i
... ¿)vopaa0Yi aici xvj? icocew?, «5>? xo Ixicwpa (ita Cas
sxicopa cod. Pal. et Aid.) oi ’Axxixoi • I-tceI OSpoiroxeiv xal
oivoiroxsiv X^youmv (ubi redin tegrandum ex opt. cod
uSpoictoxstv et olvo7t«<>xeiv).- ’Apiaxocpavr)? ¿v ^IicitEuoi iiiog'
2o8)* rapcprjXaici Spaxovxa xoaXspov aipaxo7«ox7|v iteruin
aipaxoicoxY|v cod. Laur. et in ipso Aristoph. cod. Ven •
adeo nec metrum librarios in alter am formam prö-
clives cohibere potuit. Eust. 17 16 , 35 : ’Axxixfi? Ix-
XfiivEi x^iy icapaX^YOucav ^ ap-icioxi?, 6? xal xo alpato-
tojty)? xal &SpoicdxTi? xaxa AiXiov Aiovumov. Schol in
Lycophr. 796 : ’Axxixou? cpvjcri [Tz etzes ] ... exxe(veiv ..
xa Sli XOU OTT)? , OlOV olvOTCOXI)? OlVOTCWTYl?» ®l{iax07I0T1j;
aipaxoiccoxr,?. V. Lobeck. ad Phryn. 456. Vulgaris
forma axpaxo7cox£tv in Aristot. Probl. 3, 5, et Poll. 6
20, u b iva r . dxpoitoxEiv errorem quidem sed notabilem
prae se fert. V. ’Axpaxoicoula. Fix.]
’Axpaxoicoxy)?, 6, Qui merum potat, vinum purum et
non dilutum avidius haurit: 5 axpaxov cricüöv, s. a-X/-
(ttw? it(vwv. [Athen. 10, 427, B et G e Toupii con-
je ctu ra; 436, E;yEliän .V. H. 2, 4 1 ; Theophan. Nonn.
c. 120. M unychi* heros Axpaxoicoxii? colebatur, Pole-
mone teste ap. eund. Athen. 2, 39, G. Ion. Axpyxo-
icoxr,?, Herodot. 6, 84, A. De forma axpaxoTOjcr,?,
quam habet cod. Pal. in priore Athenaei loco, vid.
AxpaxpicoxElv. Fix.]
= ÄxpaxoirwXv)? legebatur in Nicophont. Athenaei
3, 126, E , ubi Meinek. Quaest. Menandr. Specim. 1,
p. 27 vere rescripsit A^paSoTtcoXr,?. Simile vitium in
Pherecratis verbis esse videtur 2 uv. Xe^. xp* 475,16 :
*11 x9j? ¿xepSou xy? dxpapxoXwxar»)?, ubi fort. leg. ¿¡(pa-
SoYOVtoxdxTi? s. axp«3ocpopiox«xxy)?. Fix.
= ’AxpaxoitwXiov, Meritoriüm, Glossae. In Basilic.
lib. 16, tit. 1, § i 3, et alibi. D ucang.
yAxpaxo?, 6, ^ , propria et prima significatione Merum
, sive Meracum : ut axpaxo; otvo?, Meracum vinum.
Sed ut plurimum usurpatur axpaxo? absque
oivo?, ut si quis Latine dicat Meracum, subau-
diens Vinum : ut dici solet Merum, subaudiendo
hoc substantivum: quanquam sunt qui Merum generaliter
etiam pro Vino diluto usurpatum autument;
at vero axpaxov tan tum de Meraco Graecos dicere
constat. Theocr. (2 , IÖ2), eici^eluOai axpaxov ubi
etiam observandum a produci in penultima. Apud
Athen. 19 : E? xi? axpaxov E7cte [*}). icpooxal;avTO? rw
laxpou, Si quis meracum vinum bibisset. Lucian. in
Piscatore [c. 34] : Ka\ x3v «xxpaxov ou ipepovxe?. Apud
Athen. 10, [ 43 1, D et E] ¿fcpaxo? e t xexpapevo? op-
ponuntur. Reperitur autem e tx3 axpaxov ap. Plutarch.
in Lycurgo (16), ubi s c r ib it : Aeyexai ykp ¿^{cxacOou
xa iiriXrl7rxixit xa! vouwSij icpo? xo axpaxo^ ¿icocftpaxeXt-
^ovxa • xA 8’ byistvA x. x. X.- sed vetus exemplar ibi
non xo, sed xov habet. [Itaque Coraes, e t alibi sem-
per Plutarch us, velüt De adul. cet. 6 1 , B; Pi'®c-
san. 123, E ; i 32, E;ConV. sept. sap. i 56, A.J Quanquam
ap. Athen, libro 10 hoc in loco [Antiphams
D p. 4 4 C] : tfö ? Y* xapavvuxai Ou0’ &8ape?> 0U1:
axpaxov, non patitur metri le x , u t aliter legamus
quam 68ape?: sic autem legendo ¿xpaxov quoque neu-
trum esse dicamus necesse est : quare aliud quam
olvov subaudire cogimur, aut itopa videlicet, aut ta
q u id : nondum enim satis mihi liquet quod potissimum
nomen subaudire conveniat.
Pro axpaxo? vero Iönice dicitur yAxpv)To? apud Poe'
tas, et apud lonica dialecto utentem Herodotum u
lib. 1, [c . 207] : Kprjxrjpa? oivou axp^xou. Apud Ho
merum 11. [imö Od.] B, [ 3 4 1] : Oivoiq axpyxov v;
[II. B, 34i et A , 169 : 2 irov8al axpi)xoi, schol. «
dxpdxou o?vou Y8Vop.£vai. Apollon. Rhod. 435 :
xou? XöiSa?.] Dicitur vero et ¿xpaxov öSwp, ut doc
Athen, lib. 2, [e Sophrone p. 44» B> et *n^eT)7’iUn'
916,- 36] . Sic apud Antipatr. [Sid.] Epigr. [?> ”
3o 5] , ö8axo? axpyxou. [Dio Gass. 1. 70, c. 4 : i'
xa! SiauYOu? OaXdinnj?.] Apud Hom. vero [Od. I > 297j
et axpyxov yaXa, de quo lege schob Fatendum
tarnen in his esse catachresin.
1285 axpaxo?
[Escliyl. Choeph. 578 : [Axpaxov aTjxa iriexai. Soph.
£1, 786: Wuj(y? axpaxov aTpa. Emped. ap. Porphyr,
pe abst. 2, 27 : Taupwv 8 axpyxoim ^orvoi? ou 8eueto
Mero sanguine. Vulgatum axpixoi? correxit
Victorius. Hippocr. Aphor. jg 7, aph. 6 et 23, ¿xpyxoi
uito^oip^ffiß?» i. e. interprete Galeno xA? apixxou? 08a -
twSou? Oypoxrixo?, auxoü xou xsvoupivou ^upoü povou 81a-
^wpoüvxo?. Idem Comment, in Hippocr. Progn. t. 8,
p. 638, D : AiA xaOxv)? x5j? Xe^ew? [¿xpijxEcxBpo?] ¿Siq-
Xcoitev [Hippocrates], 6iroIov xi xaXei x i axpaxov, avxiöe!?
auTW xd pfipiYP^vov. AyXwxixiv 8’ ou^ ijxiaxa xa! auxO
TOiJvop.a laxi xou icpo? auxou oYip.aivop.evou. Ka) y^p otvov
axpaxov eivai XsyopEV, $> p.ep.ixxai x8 öSwp rj icavxd-
«fiv ¿Xiyov pep.ixxat, xa! xoiv aXXcov ^xaoxov axpaxiiv laxi
xt xa! XeXfixxat irpo? xwv 'EXX'qvwv, 6xav aöx8 xa0’ aux3
povov aptys«; ¿x^pa? ouoia? uicdp^rj. Igitur proprie axpa-
wvest Quidquid non mixtum est, Quidquid simplex,
purum et sincerum est : prsecipue tarnen de meraco
usurpatur. Plato PoU 3, 397, D : TSv axpdxuv xov
kepov rl x8v xsxpapivov, de dicendi formis loquens.
Tim. 57, C : Axpaxa xa! icpwxa owpaxa. Citavit A st.
Empedocl. ap. Athen. 10, 424, A : AT<|«t Si 0vyjxA
puovxo, x i icplv paöov a0avax’ slvai, Ziopa xe x i irpiv
a'xp»)Ta. Plut. De an. gen. 1025, A : ’Exei yap ^v axpa-
to v iaip xal -?i yrj, ^aXeir^v icpi? aXXrjXa xpaOrjvat yioiv
fyovxa. Theophr. De caus. pl. 6, 7, 4 : Axpaxecxsooi
yivovxai oi /upo!, Sinceriores fiunt; 6 , 17, 2, ¿opal
axpaxeoxepai. De eol. 26 et 32, axpaxov x8 peXav, de
quo usu Jacobs, ad Callistr. p. 689 sive ad Achill.
Tat. p. 418 et 632. Plut. De prim. frig. 9 55, B :
Twv XiOwv <|>u^pox7)? icpoocpaxo? xal axpaxo?. Po llu x 3,
86: ’Apyupiov apiyj?, axpaxov, axi68v)Xov.]
Axpaxo? dixi propria et prima significatione Meracum
signif.: utpote quod proprie de Vino usurpetur:
et hoc mecum fatebitur quisquis considerabit axpaxo?
esse factum a xepaoi, ita formando xepaco, Fut. xepaoeo,
Praet. act. xexe'paxa, pass, xexepapat, oai, xai : per
syncopen autem, xpaoio, xexpaxa, xexpapat, oa i, x a i :
unde xpaxo?, et praefixo a priv. axpaxo?, quod de
vino proprie dici, ex etymologia satis lique t; nam
fit xepavvupu a xepa?, quod erat poculi genus. P er
translationem autem duobus potissimum modis usurpatur,
de quibus tarnen nihil praeter meam observations
® haSeo. Priori modo, quum axpaxov dicitur
generaliter Quicquid est impermixtum , Nullius rei
admixtionem habens, Pu rum, Sincerum: ut videlicet
est vinum merum, et tale, quale fait matre natum,
ut Comicus Latinus loquitur. Xenoph. Cyrop. 8, (7,
3=2o): AXX’ Sxav ¿xpaxo? xal xa0apb? 8 vbu? e5cxpi05j ,
to te xal cppovipwxaxov eixb? auxov eTvat, i. e. Cicerone
interpret. [D e senect. 22, § 80]: Nam quum omni
admixtione corporis liberatus (animus) purus et integer
esse coepisset, tum esse sapientem. [Longin. De
, • 9» 8 : öOffa aj^pavxov xi xal peya xi baipovtov 6?
«Ar,Qui? xal axpaxov icap(arxY)mv, ubi Toupius multa
exempbi junctorum axpaxo? et xa0apb? collegit p. 295.
bophocl. ap. Stob. tit. 6 3 , p. 239: tfE<mv Si [Venus]
,ffaa p-aivi?, laxi 8’ ?pepo? axpaxo?, Mel merum amo-
ns, mterp. Brunck. Eurip. in Gycl., extra quam fabu-
hm vocem non usurpavit, 572 : yAxpaxo? -4 j(api?.
1 \Pe am*c * adul. 55, E : T V cuve^y] xai? ^Sovai? ]
**[x«j» icpo? yap iv ¿xpaxov ¿e! xal ¿Syjxxov öptXiav 6ico-
¡¡£lv > ue homine mere bland oet gratiam affectante.
e « Delph. 391, D : *H8ovr) xa0api xal icpo? xb
unouv ¿xpaxo?. Schol. Pindar. Pyth. 3, 141 : Aoxoum
1 r’°‘ eboaipove? auyxExpapsvov eysiv xoi? dya0oi? xal
f«Mov, bs Suaxuyei? ¿xpaxov x^,v Suaxuyiav. Joseph.
17, 5, 4, ¿xpaxo? Euvoia. Gum genitivo auctor
10ch. 370, D i: Axpdxou? [xi? ^Sovi?] ¿7caoSiv ¿Xyv]-
^V(öv» Sejunctas ab omni dolore. Cum dativo Plut.
. soll. an.. 976, A : vISio? ioxt xal auOiysvV [8 xc5v ivd-
.)v P‘°?] xal ¿xpaxo? ¿XXoxpiot? V 6fflv* II Hinc Integer
^ us. P*ut- Coll. Tim. et Aim. 2 : Wuyij? ¿xpaxo?
pwffria xal iayb?, Integra et pura, nihil adjunctum
p ens imbecillitatis, interpr. Schaef. V. infra. Fix.]
utarch. in Alcib. (18) eum dicit non fuisse ¿xpaxov,
vid ten]Perata ejus audacia providentia, i. e. pro-
vj a ®agacitate, Niciae : de eo videlicet tanquam de
H !? ,uens- APud W t t De rep. 2, [382, C ] , ¿xpa-
Yeuoo? 'exp. Merupi mcndacium. [Pol. 3, 410, D ,
axpaxo? 1286
A de iis qui neglecta musica yupvaoxiXYÌ ¿xpixw ypij-
aapevoi. Legg. 4, 723, A : Ndpo? ¿xpaxo?, L e x mera,
opp. prooemio legis. Insolentior est vocis usus ap;
Agathem. Geogr. 1. 1, c. i , p. 4, ab Hemst. aliatimi :
Aixaiapyo? Si òpt^Ei xyv yrjv oôy C8aaiv, àXXà xopaj eù-
Osia ¿xpaxw, Sect ¡one mere recta.]
Il [Non temperatus. Plato Phileb. 64, E : OùSò yip
xpStdi?, aXXdxi? ¿xoaxo? ÇutAicecpopy) (jLevvj aXr,0w? ^ xoiaoxij
yiyvExai... V w o p i . Legg. 6, 773, A : T ò ... ópaXòv xal
çupjXExpov axpaxou pupup Sia^ÉpEc icpò? apsxyv. A s t . Hinc
Merus, Austerus, Acer, Severus, de hominibus et
reb u s , quibus nihil additum, quo ad usum suaviores
redderentur, u t verbis utamur Wyttenbachii ad
Plutarch. t. 6, p. 890, ubi v. exempla. Add. Pompej’ .
53 : 'H nEpvóxY)? oùx ¿xpaxov, ¿XX’ Euyapiv lyouaa xmt
ópiXiav. De soli. anim. 964, E : Tauxa pèv [placita
quædam] ¿xpaxa xal irixpi qiaivExai xaxaxopui?. Hippocr.
De prise, med. p. i 3, 47 ; ßpwp.ixi»jv ... éxaaxov
icixpdv xi xal ¿xpijxóv loxtv y) aX|xupòv x . x. X. Dionys.
Hal. A. R. 8, 6 1 : ‘H icEp! x i 8 ixa ia ¿ x p ax o '? xe xal
li ¿icapaicEtiixo? ... ¿iroxopia, Nulla lenitate temperata
severitas.J
Axpaxo? posteriori modo usurpatur, metaphora,
meo quidem ju dic io, sumta a vin o , cum temperatum
est aqu a, debilitatis et infractis viribus, e t quasi
vigore : quem, dum merum es t, integrum habet : at
postquam est dilutum, aliqua e parte amittit.Signif.
igitur ¿xpaxo?, habita hujus metaphor» ratione, Va-
lidus, Vehemens : unde et sæpe copulatur cum loyupo?.
Plut. in Numa [Coll. Num. et Lyc. 4] ‘ Baipyj? axpaxou
xai lnyupa? • Idem ibid. [ead. Coll. 3] : l<r/upi xal
axpaxo? dixa0£ia. [Epigr. inc. 25, Pal. 12, n 5 : yAxpY)-
xov pavÎY]v Éiciov, quocum comparât Jacobs. Çwpoxa-
XY] pavtY) ex. Antipatro Sid. 76, coll. Gatak. Advëfs.
posth. c. 5, p. 45o sq. Paulus Sii. 37, Pal. 5, 226 :
O<p0aXpol, xiXXso? axpyxow Çoipoicoxat 0paois?. Antipat.
Thess. 27, Plan. 4» 290 : Aaluovo? axpyxou (enthu-
siasmi) icaiiav etcXyjte ico'Xtv, de bacchante. Oppian.
Hal. 4, 1 5; Amor icaoXiÇwv ¿Òuvyjhi xal ¿xpyxotaTv avion?*
2, 449 : Di 8* ¿pa piv xapaxq) xe xal ¿xpyxotffi ßoXVw
1 V p o ? lòpwoum v . Joseph. B. J. 2 , 9 , 3 : Tò xyj? S e k t i-
S a ip o v ia ? ¿ x p a x o v et 2 , 1 6 , p. 1 9 0 . Etym. 6 2 1 , i 5 :
* 0 ¿xpo'xaxo? x a l ¿ x p a x o ? cpoëo?. Eurip. Cycl. 6 9 7 :
‘'ìfic vE , ¿ x p a x o ? IX0È 0Y)p(. Hippocr. Aph. 6, 1 9 : yAxpY]-
x o i ¿ y p o i a i , Vehementes decolorationes.] Thuc. 2 ,
( 49) : « • “ ! éXxtóasto? x e aux ìj ia y u p a ? ly y iv op svY ]? , x a l
S t a t o l a ? ¿ p a a xp a x ou Iiciicucxouiiy]?. S ic ¿xpYjxov x a u p a ,
1 onice posito ¿xpYjxov pro ¿xpaxov, Vehemens æstus
[apud Antiphil. 12, Pal. 9, 7 1 , et Dion. Cass. 77, 1 1.
T V ¿xpaxov axxtva xou ^Xiou, Suidas s. v. et s. Aayo?,
ab Hemst. cit.] Ap. Aristot. Polit. 2, 10, [p. 5j , 9 et
4, i l , p. 1 1 5, 51, ¿Xiyapyiav ¿xpaxov exp. quidam Ef-
frænem oligarcniam. Ad verbum autem non male
reddiderimus fortasse Temperatam [Intemperatam],
uccipiendo videlicetIntemperatam pro Immoderata:
u t Temperatam vim pro Moderata usurpât Horat.
Nec dubito quin Latini Temperatum pro Moderato
e x eadem metaphora dixerint. Eosdem et Diluere
a liqu id, pro Vires ej'us imminuere, eodem respi-
cientes, dixisse crediderim. Quo autem sensu ¿xpaxo?
. 8Xiyapy(a ab Aristotele, eodem ¿xpaxo? IXEu0£p(a dicitur
a Platone : qui aperte metapnoram ostendens,
de ea tanquam de poculo meraci vini1 loquitur, ita
scribens [Pol. 8, p. 562, C] : "Oxav, otuai, 8Y)p.oxpa-
xoupsvY) icoXi? IXeuOepia? SuWiiaiia, xaxuv olvoyoiov xijyY],
xal axpaxou aûxy? (xE0ua0Y). [Cicero De rep. p. 437
Orell. : Nimis meracem libertatem sitiens hauserit.
Vid. Ast. in Polit, p. 591 et Welcker. ad Theogn. f). x i.] Quod autem ad hunc Luciani I. attinet, in
ibro De modo scrib. hist. [c. 8] : ’Exeï plv y ip ¿xpa-
■ri|? ^ iXsu0Ep(a, xal vópo? eT? , xò So'^av xcii iroiYjxy, hie
a xpaxV IXeu0Epia Micyllus vertit, Libertas nullius al-
terius arbitrio subj'ecta; ego autem potius intelligo-
Pura pula libertas,-si ita loqui lice t, sed reponens
¿xpaxo?. Æschylo vocatur Argus ¿xpaxo? ¿py^v, in
Prom. p. 42 me» edit. [678], pro Immitis et imman-
suetus, ac rigidus : q. d. Mores habens non tempe-
ratos, mansuetudine videi. : accipiendo quidem 8pyV
pro xpoirou?. A t si Iram interpretemur, tunc sonabit,
Immoderatus ira , i. e. Immoderatam et quasi intern