i a 3 3 ; conf. c .a t,G re g o r . Cor. Schaef. 190, 223, 705, A
884; a conf. c. at, Greg. Cop. 7°8> a c * c> otv,-Boisson.
Planu'd.Metamorph. i3 7 ; a e ta u ,G r e g .C o r . 33a , 383,
7 o 5 , 914 >9 52 ; a et ß , Greg. Cor. 3 4 9 » 7° 7 > 7^9 »
a et 3, Greg. Cor. i 5 5 , 70 3 , 747» 9 *3 , 9 14 ; Blom-
field. Glossar, ad ./Esch. Prom. v. 5 8 3 ; a e t 81, Greg.
Cor. 7 1 9 ; a e t e , Schaef. ad Dionys. Hal. 209, Mel.
crit. 8 7 ; a et et, Greg. Cor. 6 2 3 , 652, 70 6, 760; a et
ex, Greg. Cor. 5 6 7 ; a e t sja, Boisson. Tibe r. Rhet. 4 *»
6 9 ; a et ev, id. ib. 5 i , 8 6; a et eq, Schaefer. Mel. cr.
2 9 ; a e t eu, Schaef. Long. 3 7 9 , Greg. Cor. 706, 765 ,
353, Boisson. Nicet. t. 2, p. 8 7 , id. Planud. Met. 4 1 2 ,
Anecd. gr. 1 . 1 , p . i 3 5 , Lang, e t Pinzger. dEsch. Pers.
v. 2 9 , Courier. Xenoph. 9 2 , Jacob. Lucian, lo x . 9 1 ;
a et yjv, Greg. Cor. 7 6 6 ; a et 1, Greg. Cor. 74 2 , Boisson.
Nicet. t. 2 , p. 175 , id. Schol. Basil. Notit. t. 1 1 ,
part. 2, p. 7 1 ; a e t tv, G re g . Cor. 76 6; a et X, Greg.
Cor. 428, 6 6 3 , 704 , 72 2 , 8 29 , 8 3 2 , 9 1 3 , Dorvill.
Charit. 3oo ed. Lips. ( 16 4 ed. Am s t.), Markl. Iph.
Taur. 1 14 8 ; a e t ¡a , Gail. Geogr. min. £8 3 4 4 ; a et v,
Greg. Cor. 7 4 7 ; a et 01, G reg. Cor. 722, 76 9 , Porson. 1
Eur. Med. v. 4 4 , Boisson. Philostr. Her. 3o 5 , id.
Nicet. t. 1 1 , p. 23o ; a et ov, Greg. Cor. 7 4 3 , 7 7 1 ;
a et os, Greg. Cor. 4 *3 , 4^8, 49®> ^72, 5 8 4 , 7 7 3 ,
8 5 2 , Boisson. Marin. 82; a et ou, Greg. Cor. 5 3 2 ,
Boisson. Eunap. 3 i 8 , Elmsley. Eur. Med. v. 348;
a et<n>, Greg. Cor. 7 i 5 ; a et x., Valcken. Eur.
Phoen. v. 1 15 7 , p. 399 ed. p r im ., Theocrit. Ado-
niaz. p. 290, A ; a e t c o , Greg. Cor. i 8 3 , 201, 3 i 6 ,
3 2 3 , 33o, 6 9 6 , 74 0 , 74 8 , 7 4 9 » “ e t tp, Boisson. Eu nap.
470; a e tw v , Monk. Eur. Hippol. v. 365, n 35.
S in n e r .
= Exempla complura literae A absque lineola transversa,
u t sit, A, cumque Xconfundi queat,.v. in Antich.
di Erco lan o , t. 8 , p. 18 4 , not. (10). E x locis ubi 01
pro a , unum adjecissesufficiat Hermetis Trismegisti
nondum emendatum Minerv.mundi, lib. i 3 , fol. 3 4 ,
re c to , lin. 10, Afros u t plurimum sinistra manu p u -
gnare, xal 8aot [leg. $sa] aXXot x8> SsSjio) pepst Evepyouaiv,
autouq tw euojvujaw 7tpo(rci0e[Aevoijq. Intei'dum quoque a
non confusum est cum aliis lite r is , sed penitus omis-
sum-: quod praecipue accidit a <iTEp7]Tixto, initio v o -
cum , velut Photii Epist. 18 7 , ad Christoph. P ro -
tospath., p. 286, C : |ayix«vou<jy)<; at<r/tJV7]<; to <txu-
6po)7Tov &icgX6eIv lpö0Y)[Aa, ubi leg. zr\q afA^avoiicTiq, De
impotenti probro tristes erubescere. Aliter edidit ver-
titque Montacutius. H a se.
QUOS USUS HABEAT a PREFIXUM VOCABULIS.
1. A ffT£pYiTix8v in quibusdam vocabu lis, in non-
nullis contra S7cixaxix8v , in quibusdam ¿Opoiuxixov a
grammaticis appellatur. Praefixum enim illis per
eompositionem, loquor autem de nominibus praeser-
tim-, e t hos et alios quoque usus habet. Occurrit autem
frequenter orepviTixov, i. e. privativum, seu pri-
vandi vim obtinens, quemadmodum apud Latinos
frequenter particula I n , nonnunquam D e , vel E x ,
interdum vero itidem haec ipsa lite ra , ut in Amens,
et Avius.: Exempk) sunt; ßsSaioq, Stabilis : aßeßaioq,
Instabilis. Sic oocp8q, Sapiens, D octus, S c itu s : acocpoq,
Insipiens, s i , exempli causa, sic interpretari lice a t,
Indoc tus, Inscitus. S ic xax8q, M a lus : axaxoq, Minime
malus. Item , ^Sbq, Jucun d us :¿7)8'^, Injucundus. In
quo observa obiter, accedente per eompositionem a ,
mutari scripturam, verso u in •/) : quod in aliis quoque
nonnullis usu venit. Hoc autem ignorans aliquis
mendosam scripturam esse putet. Sed quum vocabu-
lum cui a praefigitur, a vocali initium h a b e t, inter
ipsum e t sequentem vocalem interjicitur v ,.e u p h o nise
gratia : ut a^toq, Dign u s , avdijios, Indignus : taoq,
/Equalis, avtooq, Inaequalis : epaor8q, Amabilis, ave-
pcftrxos, Inamabilis. Quinetiam in illis quae e x sub-
stantivis h u n t, u t avoXSoq, e x oXSoq : avnrrcoq, e x
Excipiuntur quaedam : non tamen quae rejicere lite -
ram v dicenda s int, u t vulgo tradunt, sed potius ea
posse ca rere, posse etiam illam admittere. Nam haec
quae in exemplum afferuntur, ab 0 incipientia, ■A.oo-
p.oq , yAoixoq, Ao^oq, minime rejiciunt v : quum alicubi
quidem hanc scripturam h abeant, alicubi vero et
istam cum j$p yAvoop.oq, vAvoixoq, vAvo^oq. His autem
addo-AüXoq : p ro quo reperiri itidem et AvuXoq cumv
dico. A liquando autem haec litera eodem officio fungens
opponi tur par ticulae sO : u t quum dici tur eupopcpos, for -
mosus, ¿¡xöpcpoq, Deformis. Itidemque, e8xapiq,Venustus,
Lepidus : dcyap“*» Invenustus, lllepidus. Atque haec
qu id em, sicut e t praecedentia, ex adjectivis adjectiva
fiunt : verum e x substantivis quoque adjectiva fieri
quaedam sciendum est : u t e x vouq substantivo, quod
èst Mens, fit adjectivum avouq, Amens. Ubi observa
quomodo.La tin i, in componenda voce ista Amens,
exemplar Graecae avouq sibi proposuisse videantur,
vel potius proposuerint. Utrobique enim una eadem-
que litera vim eandem, nimirum privan di, obtinet I
utrobique siibstantivum nomen in adjectivum absque
ulla mutatione transit. Itidem e x substantivo vo'aoq,
Morbus, fit adject.¿voaoq, Morbo carens, Morbi ex -
pers. Eodemque modo e x substantivo ydtp-oq, quo
Nuptiae significantur, fit adjectivum ayafxoq, Nuptia-
rum expers. Parite r e x subs tan t. n8voq', quo signifi-
catur L a b o r , fit airovoq, i: e. Illaboriosus. E t in his
V quidem quatdor adjectivis, sicut et in aliis pleris-
q u e , integrum atque immutatum retinetur substanti-
vum : sed sunt etiam quamplurima in quibus adjectivum
aliam terminationem accipit. Sic ex substantivo
<ppi|v, quod et ipsum mentem sign ificai, fit adjectivum
acppwv, quo itidem declaratur Amens, Insipiens.
E x substantivo xepSoq, quod est Quaestus seu L u c rum ,
fit ¿xepSvjq, Inquaestuosus, Illucrosus : haec enim aliquando
dicta fuisse aut putemus aut certe fingamus.
E x substantivo ßouXr), quod est Consilium, fit aSouXoq,
Consilio carens, Inconsultus. E x substanL ypacp^, fit
aypacpoq : e x YVwp.7), - ¿yvcóp-tov : e x axo-)), av^xooq, ubi
observa etiam mutationem vocalis : e x ypap-p-a, aypap.-
p.aToq : e x aT(xa, àvaiiAaroq, et avatjxoq, et àvaip.wv,
i. e. E xsan gu is, particula E x cTepviciv indicante.
A est <rrepy)Tix8v non sol um in ejusmodi nominibus
qualia sunt praecedentia adjectiva , quae vel ex aliis
adjectivis itid em, yel ex substantivis, aut cum mutatione,
aut citra mutationem, sunt facta : verum etiam
in quamplurimis eorum quae verbalia dicuntur. Cu -
C jusmodi su n t, cpOapxàq, Corruptibilis : a<p0apxoq, Incor-
ruptibilis. Sic TpE7cxòq, Mutabilis : axpeirroq, Immuta-
b ilis .S ic Xuxòq , Solubilis : òtXuToq, Insolubilis. S ic xXij-
x8q, Vocatus : axXv]Toq , Invocatus, i. e. Non vocatus.
Sic icXaffTÒq, Fictus : ¿jcXa<yroq, Non fictus. Sic ßairr8q,
Tinc tus : aSairroq, Non tinctus. Jam vero e t non
praecedente simplici reperitur saepe compositum ver-
balis formam habens : i. e. cui p e r eompositionem
hoc <jrep7)Tix8v a praefixum est. T alia su n t, AvÌTXTjToq,
’AvtxTjToq, 'AxóXaffToq, ’Aßaadvwrcoq, ’ASaciXeuxoq, 5Ay<J-
¡Avaffxoq , ASóxyjToq , ^ASpactoq, ’Ap-lavTOq, ’Ap.oXuvTOq,
aliaque prope innumera. Horum certe v ix ullum esse
puto quod absque isto privativo a inveniatur : nec
memini me vel 'HTT/jT^q, vel Nixv)TÒq, vel KoXadxàq, vel
Batravicrèq, vel rup.va<iTÒq, vel aliud e x sequentibus legere
: sed dicitur potius ‘Hrrripivoq, Nevtxy)p.évoq, Bs-
6a<iavicrpivoq, rsyui/.vacr|Aevoq; itidemque in ceteris. Praefigitur
porro a istud privativum iis etiam quas non
simplìcia, sed cum praepositione sunt composita. Cu-
jusmodi est 5A 8idtTp£7rroq, et quidem non praecedente
D AiaTps7CToq, sicut alteram vocem Arpeirroq antecedit
Tp£7rròq, cujusmodi etiam est ’Ave^eTadToq, ’Avéxcppa-
dToq,’A8i^y7]Toq. D en iqueè t iis quae bicomposita sunt,
liceat enim mihi mels verbis brevitatis causa u t i,
praefigitur a arepvjTixtfv : qualia su n t , ’A8iéqo8oq, ’A8ie-
|tT7)Toq, ’A8t£^ìiy7)Toq, ’A8iex8ix7)Toq, ’AvavTaTcoSoxoq. Et
haec quidem omnia quibus a GTepv)Tix8v praefixum es t,
verbalium formam haben t ex praeterito passivo for-:
matorum, nimirum e x tertia ejus persona singulari :
sed inveniri sciendum est praefixum nonnullis etiam
nominibus quae e t ipsa originem a v e rb is , sed aliam
tamen formam atque adeo formationem habent. Cujus
generis est dtaircoq apud poetas. Sed vereor ne ista
subtilius persèqui sit infinitum.
A est <rcepY)Ttx8v in multis etiam v e rb is , sed ita ut
prius praefixum fuerit nominibus unde fiunt. Exemplo
su n t, ’ASo^w, ’Aicopoi ,■ ’A^apiuTw, ’A yvw[aovw : nccnon
passivae horum voces ’A8o^ou(Aai,’Aicopou(Aai, ’Ayvw(aovou-
¡xai, omitto ’Axoa(AoujAai, quod nullum ejus usum exstare
existimem, [ forma activa quidem infra explicatu r j,
prsecedentibus nominibus y\8o|oq, ’Auopo?, ’A^apidro?,
Ayvc-V^v. Nonnunquam compositis etiam verbis prae-.
figitur, veluti in ’Ava^ioira0tö, quod fit e x ’Av^io?. Sed
de hoc admonendus mildest le c to r ;contingere non-
nunquam ut verbum nominis significationem non se-
quatur. Ecce enim vA6ouXo?, quod consilio carentem
seu inconsultum ac minime circumspectum significat:
at ecce 5Ä6ouXS, quo declaratur Nolo non semel a
Platone, itidemque aDemosthene (Epist. [2], p. 1471,
19, ed. Reisk. Ou0’ öp.a? lvd{/.i^ov aSouXeiv p.s TcpoTO)-
Xaxi(JW.ou y£vscr0a i , ‘ Vosmet ipsos quoque suspicabar
non n olle , i. e. v e ile , me a contumelia intactum mauere).
Cujus auctoritas facit ut eo magis Suidas fides
derogetur, sc ribenti, ASouXsiv |ay) ßouXEUEdOat, vj (at|
ßouXscöai, nXaxtov. ln iis certe exemplis quae e x hoc
scrip tore depromta invenies, aliisque aliquot quae
depromi possunt, non illam, sed hanc significationem
aperte obtinet. Ceterum quum talia sint verba quibus
a 5T£p7)xix8v praefigitur, ex nominibus praefixum itidem
illud habentibus facta, non possum quin valde
mirer participium a{/.opcpto0evxo?, quod apud Eusta-
thium [ad II. B , v. 2 6 9 , p. 164J legitur. Esse enim
verbi a(ji.op®ä5(^m d a rum -e s t : at quo exemplo id
dictum fuerit aut dici po tuerit, cogitare nequeo. Nam
si ex ajxopcpo? verbum a[Aop<po>, priecedat enim haec vox
activa passivam illam ap-opcpoufAat necesse e s t, facere
possumus , quidni vicissim eujAopcpow- e x EuiAopcpo? ,
quidni et alia e x aliis itidem facere lic e b it? Si tamen
liustathium aliquis non sine exemplo vocem illam
usurpasse existimat, earn et ipse usurpare non dubi-
t e t : sed ego crediderim potius eum h ic , quod e t aliis
plerisque lo c is , in vocabulis etiam contra analogiam
fingendis sibi permisisse.
A geminatum in quorumdam nominum principio
(jx£p7)xixov est in posteriore lo co , quum in priore si-
gnificationi vim addat. Cujus usus exemplum profe-
ram ubi de a quod lirixaxixiv appellatur disseram.
A in axoixt«; quoque e t in aXo^o? est c7T£p7]xixov, si
Porphyrio credimus : quum pro öiaou in vocibus illis
poni vulgo credatur. Qua de re plura dicam infra.
A non omnino (jx£p7ixixov, et ex toto , ut ita dicam,
sed ex parte duntaxat esse censetur in quibusdam
vocabulis : utpote in quibus oXtyov significet, sicut in
nomine ajAa07)<;. Hoc enim interdum sonare ¿XiyojAaOyji;
testatur etiam Eustath. (ad II. E, p. 5 5 4 , 43). Atque
ita ajAa07i<; non solum erit Indoctus, sed interdum
Parum doctus. [Cfr. Lenting, ad Eur. Androm. v. 582,
p. 267. J Idem [Eustath. 1. c. J axe<paXov eodem modo
pro ßpa^uxEcpaXov dictum testatur.
Tale est et a quod' [Atxpov in d ic a t : u t aepu-^? dicitur
interdum sonare fAtxpocpu^? (Eustathius ad U. H ,
p. io 6 r ,: i| . Ad hunc autem locum pertinere mihi
videtur et illud a quod significationem particula? 8u?
obtinere existimatur : ut in aßaxo? pro 8i5ff6axoq, et
aTtspaxoq pro SutrrapaTO?, item aSaiAa«; quasi 8ua8aiAa-
ffxo?, si scholiasta? Hesiodi [Joan. Diac. Pedias. in
Scutum Herculis, v. 12 2 , p. 7.3 Heinrich., 623 Gaisf.
ed. Lips.] credimus. Ad aSaxo; quidem quod attin et,
sicut quum proprie Inaccessus significet, sonat interdum
Accessu difficilis : ita etiam Latine Avius lo cu s,
quum proprie sit Ad quem nulla est v ia , interdum
de illo dicitur ad quem difficilis patet via.
A in una eademque voce interdum <7xsp7ixixov e s t,
interdum xax8v significat: u t docebo in nomine axEpSifc.
A &Tcsp(jT£p7)Tixov, non simpliciter axsp7jxix8v, vo -
catur a grammaticis in voce aaaxo<;. Homer. II. S ,
(V. 27 i j Aypei vuv ¡aoi o|ao(kjov adtaxov Sxuyo? u8oip : in
quem locum haec Eustath. (p . 9 8 5 , 16, et ad II. E ,
)>• 618, 39.) annotat, Vocabulum aaaxov tribus a p ro-
fertur, quorum duo sunt cxEpYjxixa : ideoque &TC£pcxe-
pTjxixov vocatur ab antiquis, tanquam geminans exs-
pviffiv. Est autem secundum, axEpyjxix^v vocis axv) : a tp r i-
mum hanc (jTepriffiv tollit. Unde aaaxov est x8 ¡a^ cteoouv
xouq ETriopxouq, sed quod maxime causam affert
« j g f e i e est'Avdinjpoq, et in Odyssea (A ,1 v: 274)
Avauudxa. Nam yATtY)po<; est 8 (a^ e^wv mipoxjiv : at
veio Ayaicyjpo? d icitur 8 e<TXsp7]|AEV0? x^<; xoiaiixr]? dxspiq-
(TEtoq. Itidemque ATtudxoq e s t 6 dTEpy)0e\q xou ¿xoud0vjvai:
at„. Aviiirudroq ■ est 8 axoud0£\q, nimirum dxepriOelq x5jq
~ou aitudxou dTEp4<7E0)q. Observa autem obiter usum
THRS. I.INC. OR^JC. TOM. T, FASC. I.
A hujus nominis V7C£pdT£p7)Tixòv, quo fuisse appellatimi
vocabulum illudadeaxov innuere videtur Fustath. quum
dicit geminale dxÉp7]div : sed a quod dxspyjdiv tollit,
merito dicetur 67cepdxep7)xix8v, tanquam sua dxsp*4<i£t
illam dxÉpv)div transcendens et exsuperans.
Hactenus de a privandi vim habente. Quot enim
modis earn o b tineat, multo hic a me exactius et fusine
quam alibi usquam traditum habes. Duo his addenda
sunt, de spiritu nimirum quem ac cip it, quum
hoc officio fungitur, itemque de quantitate ejus sylla-
bica. Sciendum e s tig itu ra dxspy)xixòv tenuem spiritum
ac cipere, ut videre est in prsecedentibus adoooq, aXu-
xoq, axpsTCxoq, aliisque infinitis: sed duo a grammaticis
e x c ip i, videlicet ótSvjq et ¿tXudtq : nam et quod his duo-
bus nominibus praefixum est a , volun t esse dxepriTi-
x8v, licet non ita prsefigatur u t in prsecedentibus, sed
majori cum mutatione. Sed considerandum e s t, ex
nomine p oetico AiSvjq factum esse hoc $8.7)q, in quo
aiSv|q manifestior est illius a axspvixixou u sus, prsefixi
videlicet verbo ISsìv, quod est videre; quoniam illo
B nomine O rcu s , qui locus est noctis profundse Maroni,
vocarique tenebrosus ac niger a ceteris poetis .con-
suevit, signifìcatur. Verum de hac derivatione quidam
grammatici certant j e t adhuc sub judice lis esf. Placet
enim quibusdam ab ^8w deductum esse, per an-
tiphrasin, hunc loeum quem Latini Orcum appellant :
sicut etiam Xiiptov, qui janitor, neenon portitor Orci
a V irgilio vocatur, p er antiphrasin nomine isto donatus
fuit. Sunt vero et qui ab aw factum esse contendant:
sed hanc deductionem sequerido, eandem spiritus
mutationem fateri necesse foret. Quam certe et ipse
admitto, illi a verbo ISsìv deductioni ut aliis simpli-
ciori acquiescens. Alterius autem nominis AXucriq
deductionem minus controversam esse p u to , a verbo
Xucai videlicet, seu verbali ejus Xiicriq, praefixo a illo
privativo : u t videlicet catena dicta' sit #Xu<nq, e x eo
quod constrictum aliquem teneat ita ut solvi non
. possit. Nunc quod ad quantitatem syllabicam hujus
a <TTEp7)xixou attinet, corripi certe ipsum multi passim
poetarum lociostendunt : sed annotatur excipiendum
C esse à0avaxoq, quippe quod metri g ra tia, vel potius,
ut metrurn heroicum ingredi possit, productam pr i-
111am habet. Iluic . autem addo axajAaxoq et avs^sXoq
(Horn. Od. Z , v. 4 5 , Il£7cxaxai ave^Xoq, Xeux^ 8’ Itci-
8s8po[AEvaiyX7i.Cfr. Soph. E lectr. 1246,) [ 1 238 Herrn.],
de quibus idem plane dicendum est. Sed pro avecpeXoq
quibusdam ¿vvscpsXoq ad producendum a scribere placid
t. [Cfr. infra p. i 5, A -C , D. Fix.]
2. Est contra èmzaTtxòv in quibusdam vpcabulis :
quod sónat quasi dicas intensivum : i. e. intendens
significationem vocis cui praefigitur, et vim ei addens.
Hoc porro fit interdum magnitudinem, interdum
multitudinem denotando : i. e. significando x8 p iy a ,
vel x8 iroXù, u t grammatici lóquuntur. Magnitudinem
denotare existimat Hesych. in voce A^avèq, quum
dicitur ayavsq 7cÉXayoq : multitudinem in A^uXoq, quum
uXv) appellatur a^uXo?. Sic nomf.n Ayóvexov vult Ni-
candri scholiastes esse icoXuyuxov, quod a sit Imxaxi-
xov : in isto Nicandri versu (Alexiph. 17,4), Hup piv
as(£wov xal ay_uv£xov sxpecsv u8oip Apyeaxa?. Quam ex-
D positionem habet et unum e x meis vet. Lexicis. [Etym.
magn. i 83, 7.] Est.autem tcoXój^uxov, P e r multum spa-
tium fusum, L a te fusum. Ap. Hesych. exstat eadem ilia
v o x ¿YuvExov, exposita iroXóv : sed non dubito quin potius
et ipse scriptum reiiquerit tcoXu^utov. Saltern toXuv
in icoXb mutandum fuerit, u t huic Nicandri loco convenire
possit. Itidem apud Apoll. Rhodium Schol.
[ ed it. coll. Schol. Paris, p. 248, Schaef.] (adlib . 3 ,
8o 5, p. 554, sq.) aareyki; (leg. ¿oray^) scribit habere a
E7rixaxix8v, e t significare 7uoXu(jTeyèi ( leg. 7coXu<7xaye?).
Jam vero et in acppovTioxo? apud Theocritum (10,20) a
denotat ETcfxaaiv, si ejusenarratori,|p. 170, Geel.] credimus
, valetque ¿cppovxicrTos idem quod 7roXucppóvxtoxoq.
Itidem aßioc ap. Antiphontem est 8 icoXhv ßiov xexxvi-
(aevo? , u t tradit Ilarpocration. Quae et Suidas h a b e t ,
e x eo sumta. Idem vero et in ilio ayavs? vult a hunc
ipsum usum habere ; exponit enim xà lu i noXù xsj'ri-
vos, quae expositio et.apud alios invenitur; quum tamen
Hesych. ut supra docui-, tradens a nonnunquam
denotare x8 (Asya, in.exemplum afferat hoc vocabu