923 a t ô r j ç
verendus, Venerabilis, 2 Macc. i 5, 12 : Àî&qpova jxsv A
rijv <xiravT7|<jtv, Venerabilem aspectu. Biel. Thes. Inde
videtur significare Gravis. Maxim. De electt. v. 576 :
Motpai OùSe t ’ dvtYjp-ijv ènayoua al&qpova Owijv, ex
émend. DorviiK Char. 7 6 7= 6 6 9 Lips. : legebatur
aiS^Tfjiova. Schæf.J
A?8ï)po'vwç, adv. Verecunde, Pudenter. Xenopho
al&npovwç et Opaaéioç oppon it, in Symp. (4, 58.)
[AiSrjpovios e^eiv, Plut. Conjug. p r * c . 4?» P- i 44> F :
Iva (oi veoi) 7rpoç xoùç 7tpe<j6uTépouç ai&qpovws evwoiv.]
Suidas alSecïpios exponit, sicut aloyjpwv , aîSéaipoç.
Sed tarnen aiSe'aipoç et aîSeaipwç passivam potius haben
t significationem, atS»ip(*>v et aîSïipdvwç activam.
Imo nec eo tantum differunt, quum alSeatpoç non
Eura s ign ified , quem verecundari oportet, si ita
loqui conceditur, sed Quem venerari et revereri. Nisi
forte in passiva etiam signif. usurpatum reperit
Suid. aloiqpiov et alSyjpo’vioç. [Gloss* : ÀîSrçpovioç • Pu-
dice, Pudenter. Zonar. : Al&rjpo'vioç • àvxl tou aiSeai-
ptoç.] [Dion. H. Art. rh e t 9, 1, p. 2 22 : *0 pev çiXo-
cppovioç irpoaayopeuet, ô 8’ alSrjpovios.] B
= ' Numen. ap. Eus. Præp. ev. p. 73a, D : I le p l
pèv to îv Z^vbivt eiç nXaTiova xxxwç te x a i aloripovioç
oôSapwç vewTEpidôsvTtov, Sine ullo verecundiæ sensu.
Utitur quoque Joseph. Bell. Jud. r , a 3, 3 : T a pèv
5p.apnip.aTa to u icaTpèç a îS . Ô7te(TTeiXaTo, Yerecuude
suppressit; a, 14, 5 : A 18. &7ropipv4cxovTeç tw v o x tÙ
TaXavTtov* ac rnulto magis M. An t. Ad seips. 3 , 7 :
AXXo Ti Ttov aîo. x a l xoaptioç lvepyeïa0a i Suvapévwv *
3, 16 : Oti arcXios xal aîo. xal eùôùpcoç ßioi • 8 , 5 :
Eùpevwç [Xéyeiv], xat aîS. xal àvuTroxpixios • 3, 5 1 : Mexà
tou eùpevôiç, xat aitXcoç, xat aîS. • 10, 8 : E£i0i tou
ßiou, p1)] ôpyiÇdpevoç, aXXà a7rXtoç, xat IXeuOépioç, xal
atoYjpovidç. Mitto P a tres , apud quos usquequaque.
H a s e .
AÏStis, ou, Ô, Orcus , T a r ta ru s , Inferi. Ita quidem
ap. poetas; at in oratione soluta dicitur ao^ç subscript*)
i ipsi a. [V. *£Sï)ç.] Habet at&qs genit. Ionie.
aïSew, Dor. aïSao, qui ap. Horn, sæpe o c cu r r it, ut
Od. S, £i56) : AtSao tcuXtjci, e t cum nomine S&pa,
couoq, Souoi, ut Od. M, (21) : ‘TiniXôeTE Stop’ dtSao* C
II. O , (a5 i) : Néxuaç xal owp’ atSao* Od. A , (834) :
H v]ô-jrj T£0V7ix£, xal eîv àïSao Sopoiai, Nonnunquam
subauditur hoc nomen, aut aliquod hujusmodi, sed
ho c potius, u t opinor, quam ullum aliud. Od. M ,
(3 8 3 ) : Auoopai eîç a io x o , xat ev vexueuoi cpaeivio. II. <1>,
(48) : nép<j/eiv etç àtSao, xal oux iôéXovTa véeaôai.
|[ Nonnunquam At&jç est Ipse deus inferorum Pluto :
Od. K , (534) : ’Icpôipü) t ’ AÏS») xal £7ratv9j IIepi7E<povEt7j.
II. 0 , (188) : Zebç xal lyo>, xpÎTaTOç S’ Aï&qç èvépoiaiv
avaaaojv, Jupiter et eg o , tertius autem P lu to , inferis
imperans. Sed et in 11. cc. atSao 7ruXr]ffi, Plutonis
portis, et àiSao 8£jpa, possumus Plutonis domum in-
terpretari : licet a lii, Inferorum s. Orci po rta s , et
Inferorum domum exponant : nam et Od. K , (491)
ita necesse est interpr. : 'IxéoOai Eîç AtSao Sopouç xal
E7ratv^ç IÏEpaEcpovEÎïjç, Venire Plutonis domum e t te-
nebricosæ Proserpinæ. Volunt tarnen ipsum locum
inferorum proprie ita dici ob tenebras, quæ illic,
sunt : ut sit ¿iSrjç e x a priv. et v . eï&o : fit enim, ut
Etym. tradit, eïSrjç ab eiSo» , et cum a priv. ¿ei8v)ç, D
et per crasin littrarum a et e in a longum^ a§7]ç,
manetque 1 adscriptum. Sed mihi longe simpÎicius
videtur dicere aiSrjç fieri ex îSeïv, aor. 2 verb i e?8to,
præfixo a priv., ut aïSàç melius Eust. e x a priv. et
v. tSeïv deducit, quam Etym. e x a priv. et eÎSw. Non
ignoro tarnen ap. Plat. [Cratyl. p. 4o 3, A ,] legi :
To aeiSeç 7rpo(jetpî)c0ai t£> ovopaxt, sc. 58r)ç • et ap.
Plut. [An recte dicatur Xaôe pttooaç, 6, p. i i 3o, A ] :
¿vopifÇoufftv, wç av elç àetSèç xal aopaxov x. t . X.
[Cfr. Eund. De primo frig. 9 , p. 948, F.] Vid.
Aet&ijç et Arô^ç. Utut s it, aÎSrjç dictus est Orcus a
non videndo ; est enim u t dixit Virg. Sine luce do-
mus. d AÎSrjç, Mors, Epigr. [Ph ilippi 2 6 , Pal. 9,
22J : cHç ¿Î§7]v peXXovTa 7rpoÉcpOaaEv euaToyoç ¿>8tç* e t ,
Û7ca<jav è\ aéôXtov où CTÉcpoç, aXX’ atSav, ubi aÎSav
Dor. pro atôïjv, Præbuerunt e certaminibus non co-
ronam, sed mortem. Potest e t pro Sepulcro accipi.
[Vide quæ addidimus s. v. ÂSrjç. Frequens locutio èv
dtSij, Post mortem, ut ap. Hermesianact. v. 19 :
â . ï o c ù ç
rvworil 8’ lori xal etv atSv), ad q. I. v. èoIIp
Huhnk. Ej). crit. p. 288 e t Jacobs. Anth. 7 ^
Scu.ef. {J Iis quae sub dicta sunt aaddddee
V a lck . a t tu lit : « Venema originem petit ab
tium, Sch e v o l.j vid. ad 11. A, 3. H'A.Sou Rii 1
Eurip. Here. fur. 1 1 1 9 (11 10 ) emend. "ASou ¡ £ \
vav, Furiam, Iph. l\ 286 (276). Iph. A. 461 (45
viv, ¿>5 eoixe, vupipeuoet t iy a , Orcus- v II
ad Alcest. (756) ; Orest. 1 1 14 (1108): Med ««3
(977 sqq. Cfr. Jacobs, ad Ach. Tat. t. 2 , p goj
sq.) Electr. 1 144 (1148) ^ IUi (Seidler e1
Camper, vupipeioei) xav^ ^lSou Sopou;. Soph. Trachi
509 (5oo) : T8v Ivvuj^ov tfA.8av • io 58 (1029) vlul
xix; "ASas, recipe me; 1102 (10 75): ’vag
us. ||"4 8 ou uaysipiji (Cyclopi), Eur. Cjil.
^iou TpansCsu^ Orel conyiva, Aristias ap.
p. 686, A. || 'Oipiv cur -'A.qou xdva dixerint P a j
san. 3, a 5, 4 , p. u f 5, A. H^Sou itiXas’atdinl
L e n n ep .a d P h a la r .p . 5 i ,B .» — ProMalogenio qJ
homines persequitur et morti d a t , ceperunt in epigrl
aSsim.^ 4 6 5 , Pah 9, 167 : lloivtpo? Ixteivev (ptotaU
OoxTovt'vj- Kat tout out ’AiSos, out 'Apeo?, epya S’ £vpuj
to? Ae4<j(iop.ev. V. Luzac. Exerc. 124, qui addit Eunp]
Androm. 1169 : ‘Eppio'va? atSav etcI <rot. Sch,ef.] I
’Ai8as, Dor. pro ’AiSvjs'unde gen, aiiao, et accuJ
aiSav, ap. Hesych. || Capitur interdum ’Alia? nil
tujaSos, Ta^os, Bustum, Sepulcrum, teste Eod. 1
= Nexpos tf^8vis, Enecatus Orcus, qui Creators
mortuos resuscitatos red dit, ap. Christianos. Epigr]
Christ. Pal. 1 , 1 1 1 , cum nota Jacobs, p. 21 et in Ind]
s. v. ^ivjs . |J Soluta forma AiSrjs uo- lonica et
poetica est. Cum prima longa ( -0-) legitur in iaml
bographis (Simonid. De mul. fr. 23o, v. in - fr]
2 3 1, v. 14 ; Epigr. inc. 79, in Welcker. Syll. p. 111)1
et in melicis tragoedise pa rtibu s, velut Eurip. Hecubi
1009 Matth. et 10 8 1 ; Electr. 143 ; Here. fur. n6i
et in Soph. OEd. C. 1686 e dispositione Hermannii
In senario semel ab Euripide ap. Lucian. Nec. c. n
admissum non tentavit Porson. ad Hecub. 10101
1. c. Cfr. Erfurdt. et Hermann, ad Soph. Antig. 122®
ed. 3 ; Meineck. Menand. p, 578. Anapaestura querat
fecit ’AiSou in trimetro ap. Eurip. Here. fur. 6i3j
correxit Can terns, assentientibus posteris editoribusi
Aiiou, A l ia , A l ia , Aiia v cum prima brevi, non
rarae in melicis formae, leguntur in anapaest. /Esrhvl.
Prom. i 5 2 jS e p t . c. Theb. 852} Soph. Ant. 8225!
Electr. 110, quae tamen fuerunt qui coutracte scribere
mallent. Contra v. Lobeck. ad Ajac. v. 427. || Gen|
Aiiew Epic. ap. Homerum semper trisyllabus u«-|
cfr. Porson. ad var. lect. cod. Harlej. ad Od. AI
6 3 4 ; sic quoque ap. vetustiores Epicos. Quatuoi
syllabis -u v - legitur iuitio versus ap. Orph. Hyninl
69 (68), 8 ; et ita saepe in epigrammatum scriptori-j
bus : cfr. Leonid. Tar. 5 9 , Pal. 7, 67; Meleag. 127I
Pal. 7, 4X7 ; Jacobs, ad Pal. p. 374 et 568. ||GeJ
nit. Aiiao non tragicus : cfr. Hermann, ad Eunpa
Ale. 126. "Aiao an non Graecum sit nescio. ||’ °1
cativ. Aiirj Epic, bisyllabe initio versus, Homenj
Hymn. Cer. 347, ubi ante Hermannum 5UI j
forma non epica e s t, sed in epigrammatis legiturJ
A iia (sic) gen. bisyllabe in Pindarum intulit Bceckb.1
Pyth . 4, 44 (78), formam aliunde pai'um^cognitaraj
11 "Aivis, Aiivjs. formae sunt barbarae. V. ^l?iu n
•f* Aii^is, Luna ap. Chaldaeos. Hesych. Ex_«e ^
U in [Hodesch] videtur deductum, quod signif- MeH
sem vel Lunae innovationem. Sopingius. Suw. I®1!
2 uv. Xet 355, 14] ap. Chaldaeos Alioi Lunam dictami
tradit. D a h le r . • 1 /’aJ
Aii^s etiam cum solo 1, L q. aeiivis- Hesiod. ( J
477) : Ai'iAs 7ro(r)(7E, dixit pro Abolevit, E x aspe^j
sustulit : Tou 8k Tdicpov xai aiies tcoitj<t£v A^Jn
[Fu erunt etiam qui in Diod. Zou. ep. 7 Pr,» j uJ
3.65, sibi invenisse viderentur, loco vehementer^ j
b io , de quo v. Jacobs. Animadv. 8,207 sq. et a j
p. 3o4. S ch^ f.] AiSAs, Suidae axaT^Xiyrrroy, 1“ . ^
prehensibile : a masc. ¿i'i^s» Obscurus, Qui V1 ^ 3
cerni oculis nequit, pro aeiiiijs. [Maneth. *>
“Etct’ a'iiels [asv eaaav i i ’ ev cppeai pouvov ip»!'®0
A iiw s , Invisibiliter, ¿xaTaX^wcws > Iuc°mP
sibili modo, ut aiiAs quoque axaTdtXriirrov.
atOOÎOV 926
* AiSifaipK i i* «ISe'ffipos. Ut aìSe'aipos e fut. aiié-
J j sjc aiiiítupos deduci possit e fut. aíi^aopat. Vide
*xuruin in Alilipwv. Orph. Argon. 1346 : KpuTtrovTs
L , «tSi|ii|*ev epY»v. UW v. noti
‘¡¡Srfapav, Hesychio aiffxuvnjXòs, Pudens, Vere-,
ndus, ad verbum, Qui animo s. mente est vere-,
1 [prò alu)tuvTYiXàs Cod. exhibet aitr^úvTepos. L .
{5o?PwV * «l^Xu^fds. A t Zonar. etiam Aiiicppwv •
IffYuvTTiXo's. Ubi minus recte Ti.ttm. : i l « L . txi'iii-
1 , aut alivi<ppwv, ut Hesych. habet.»]
ii > iEternus sum. Manes a íii5^oucav aö-
jxsxíav] xaxayYsXX61 > Epiphan. Haeres. 1. 2 , s. 2 ,
¡r. 66,1 .1, p. 683. Bast. Ind. Scap. Ox.
K M Perpetuo, Glossaé.
*Aíit(*os, Venerabilis, Veneratione dignus. Just.
fonst. Lex. Gr. Lat. ap. Pet. Baldvin. i 6 n , 4. A t
brsan ibi aíiipos, e compendio scribendi male intelecto,
locum tou aliétiipos usurpavi t.
f= Legitur tarnen item Ptol. Tetrabibl. p. 206,
13 : Mixáéotcnv ¿ico tcov ira^vioiiiov xai áxaTaaTaTWV ...
¿7rl TO 7rpotrexTixov, xal aiiipov, xal cpiXo- ]
itidemque Plut. Cor. 20. || Ab Attica poesi videtur
alienum fuisse. -u u - . V. Planud. in Bachmann. An.
t. 2, p. 18. Fix.]
|| [ Aiiiwv pro ayjitiov restitutum Plutarcho, Timol.
^7 > ¿t‘Sit*> pro W m P o lyb io , 4> 4^> qua de conj.
cfr. Lennep. Phalar. Ep. 6 9, p. 214. Ai'iious pro ei-
ita s , s. i i ia s , Manethoni 2 , 297, reddidit Dorv. ad
Char. 780 (647). Schìef.]
Aiiiois, Sempiterne, in perpetuum. [ « Symm.
Mich. 7, 18. » Biel. Thes.] [Acta S. Thomae, c . i q ,
p. 33 Thilo. Sin n er.] *
Aiiioxris, rjTos, ^ (atiios), dEternitas, Perpetuitas,
ut ap. Aristot. 2 De mundo [ ? ] , àiiiÓT7)s t^s
iEternitas animse. Ibidem, aiiiÓT7)s tou xdop.ou, dEterni-
tas mundi. [Gloss* : Aeiiiorris' JEternitas, Perpetuitas,
Perennitas. AììiÓtv)s ’ Perennitas. Philosophus ap.
Stob. Eel. 1, 2 1 , t. 1, p. 414 ! Ti|v ai'iioV/jTa tou xo-
wou. Aiiiórv)s conf. c. liio-nis. Adi Bretschneider.
V ^ i ' ] 1 ^ Spiuil-J [Schleusner. Thes.
= Inde ah Aristotele frequens vocabulum ap.
philosophos. Ipse De coel. 1. 2 , c. x, p. 35 : Ilepl ttis
aGavauias aÙTOu [mundi] xal t^s àiiiOTriTos' et p. 36.
De recentioribus v. Creuzer. ad Proci, in Plat. Al-
cib. p. 1 18 , et ad Instit. Theol. p. 86; Nicol. Me-
thon. p'. 7 7 ; Schol. Platon. 44 2 , Bekk. Plutarch.
De Isid. et Osirid. 10, 355, A : Oòpavòv a-pipto 81k at-
Sw-njTa- De defect, or. 2 0 , 420, E : Tr,v'dtSufarra
[D e i] . Quod ne suav. quidem vivi posse, cet. 2 4 ,
1104 : T 5is aiSioTYjTos eXuis [sempitern* vitae]. Fix.
= PHilo De mundi op. t. 1, p. 9, I. 40 .- AOavotTÌ-
Ta yevv] [6 0eòs] x a l ueTaSiSobs aÙTois aiSior/jTos ' e t
De hum.'t. 2, p. 386, 1. i 3 : I ’evvjTÒs ouSets ¿Xtj—
0eta 0eos, àXXa So^yj |xovov,.tA avayxaioxaTOv acprjpr)[/.e-
vos, aioioTrjTa. Ap. Athanas. quoque Or. 3 contra A r.
t. 1, part. 1, p. 5 78 , A : ApvouvTat r i jv ai'Sidr/iTa x a l .
OeoTTjTa tou Aoyou • male interpres, Proprietatem,
quasi esset ISio'Tijxa. Hase.
Ai'Sviis. V. Ai'Svo's.
,/Àd modestiani, Pudorcm. Has e .
rAÌòios, 6, [et fa , tov], Sempiternus, Perpetuus,
¡ternus, ut Cicero interpretatur. Aristòt., xoupos «1-
ÙMundus aeternus. Idem, [D e mundo 2] : K i -
f;|nvos xivijdiv àiSiov, Qui perpetuo movetur motu.
*fÒio; 8o'5a> Immortalis g loria, Plut. Pericle [12].
jiquibus exemplis notandum est feminino genere
> enuntiatum. [ Aiùiov e^Opav, Thuc. 4, 20. ’E u -
)!av àiSiov, Id. 7, 2 1 .] In usu est ap. poetas etiam :
Jap. Hesiod. (Sc. 310) : 01 plv dip’ ai<510v eT^ov icó-
». [In Hesiodo alibi non legitur. Horn. Hyma. 2 9 ,
: ESprjv àÌSiov eXa^es, 7rpeo6r)ÌSa Tip.^v.] || AÌSiov
b substandvo poni tu r , e t ./Eternitas a G c . expo-
V , ap. Plat. Timaeo, [ p . 29, A] : ArjXov ws 7tpòs tÙ
iov É6Xe7cev, Non igitur dubium quin aeternitatem
ìiuerit exsequi, ut ipse interpretatur. [Acpaipeiv t^s
6(w; to àiSiov, Inimici t i* perpetui tatem demere,
M Solon. 21. Tò aÌSiov t^s ^ux^S xal tÒ dyevvvjTov,
| De anim. procr. in Tim. 8, 10 16 , B , et s*pius.|
___ » u . .
H H H H H H M R I H H H M P » J, Atòv^.^, hr, quo.qae p ro Tenebricosus, u t vuxtòc,
iUioiou pro £s aioioT7]Tos^Ab aeterno, Ab aevo, c Poeta quidam ap .P lu t. [De e i Delph. 20, p. 394, A :
i ° ^ 5 ^ J Es atòtov, ln^ aeternum , In N uxtos aiSvas àepyviXoìo' t e T-irvou xoipavos, coll. An rècte
D, ut : cHs ¿s áíSiov jAV»ípn Xii^eTat. [ ’Eç aíSiov,Thuc.
|6î; Epigr. inc. 4 9 1 , Ânth. Plan. 4, 292.] || Eust.
jp)[et Etym. G.] ait dici atôioç, quasi ó p.7) l'Çwv, àXXà
. âl°5 xal cxàaipoç, Non subsideus, sed firmus e t
jbilis : intelligens, opinor, e x a privativo et v.
i, mutato videlicet Ç in 8, ut in SSpa ab co, et
t >• Non tamen pro Firmo et stabili usurpatur ab
^tonbus áíSios, sed pro Perpetuo et sempiterno,
j dictum est, verum firma stabiliaque sint necesse
) quæ aeterna futura sunt. Ceterum ego contra
latliii opinionem, ab adverbio áel derivo áíSios,
àeiSioç, quod et ipsum ap. Hesych. inveni-
rieoque illi subjungo. Sic autem ab del fieri áí-
) u t Sempiternus a Semper, verisimile est. [ V .
£ ad Greg.Cor. p. 348 s q j T
ffte,-nus>sempiternus. Plat. Defin. 411, A : At-
* T i x«Ta 7ràvxa xpovov xal icp^Tepov 8v xat vtiv u.^
Pf'ædon. 106, D : Tó ye aOavaxov xal àt-
0|^ io» 601, B : AÏS 10v eTvai ¡júvOexóv xe Ix tcoX-
L uJ Tim. 37, D : Ztoov atSiov. Phileb. 66, A :
iov... fpuffiv. Tim. 37, E : ’Eul tÍjv áíSiov oùatav.
■ H f c 97» H : noT’ atoiov icapàSetypia. Tim.
^io )V ,a i ^ l(OV — ayaXp.a. Axioch. 3 7 2 , A :
f«C Tl*W’)P ? Tpúx°vxai. A s t .
s- 78 : Nopoç ¿v 7ra<jiv àv0pd)7totç
íDt-t n consuetudine gentium perpetua lex
k ni e V60t’ Ij ^ : ^Xet ^ “pi* IntelliÎ
n n J lrna0V : ° P P o n * T 0 ‘Ç ¿ i r iviauTÒv 6áXXouaí Te
h i qm^ es- 11 » ^ : AíSios oíx7)ais est Se-
k lrPK'i ss.e*’ at^ S. i , 5 i.» Le x. Xe-
W. » S0P ^ cam definitionem et usum v. ap.
llNùJ] ’ .et Creuzer. ad Proci. Instit. Theol.
■ H p. 71 Voemel.]
Orph- Hymn. 10 (9), 2 1 ; 26
'd. a c 1 C®0)» 8. Seti ap. Dion. Hal. A. R. 3, 49
I Mb* e cod* Vat. pro vulg. àïSiaiç
e cod- Vat- dïSfoiç, quod
1 Sylburç. Id. ibid. 4) 5 , aïSlouç (puyas *
d. s. Xa0e ßiwa. 6, n 3o , A.] Et [oupeos] Iv ß^aoy¡aiV
[atSvrjs], Hesiod. (@. 860). A t prö- 7t7)XSs ai'Svrjs, qüod
ap. P lu t legitur Thes. in i t : T 5 8’ eraxeiva Oives ¿vu-
opot xal 0Y]piidSeis > '0 TnjXSs aiSv^s, ^ 7teXayos itSTryjyds ’
pro hoc iuquam unriXbq aiSvijs, utpote mendoso, re -
ponendum irrjXos aiSvos, ex Hesych. : qui quum aiSvov
[aiSvov cod.] exposuisset pe'Xav ^ ¿^avicxixov [aepavis
conj. Coray. ad Plut. 1 .1 , p. 355] , subjungit, Xeyouai
Se xal tqv ¿xeavov TrqXov aiSvo'v. Idemque postea sua
Serie : HrjXos aiSvos, inquit, irepl x^v Aißurjv eaxl to'ttos
xal xovSpiCovxa wxeavo'v. Legitur tarnen ap. Suid. quoque
diSvyjSr exp. 5 pr) ßXe7co'pevos, Qui non cernitur. [ In
multis utraque forma usurpatur. Hemst. Schol. Hesiod.
1. 1 .: AiSvvjs ‘ xais amaveciv , vj (qcpavisev cpXo^.
Aiov^s yap TO aepavis, xal p^| Spiopevov, ais atSes, xaxäc
■reXeovaapNv xoü v. O rph. A r g .io 32, K^pes aiSval. Schief.]
[AiSv-^i Xiyvbs, Apoll. Rh. 1, 38g. A t TnjXos ¿iSv^s,
Opp. A . 4, 245.] [Schol. exp. 2 xoxeivds.]
AlSoieoxaxos, e t .ÄlSoiecxepos. Vid. AiSoios.
AlSoirj, ^ , i. q. AlSws, si genuina lectio in
Orac. Sib. p. 121 : AiSoivjv 7cpoXwrdvxeS) ¿vaiSeirjv 710-
O^ovxes. Sed videtur legendum aiSoauv7)v rtpoX. Ja c o b s .
AlSouxos (^|, ov), Ad inguen (aiSoiov) pertinens.
AiSouxoi epapaaxa apud jEginetam, Medicamenta quas-
dam ad inguen pertinentia, i. e. Morbis inguinis me-
dentia. Item aiSouxät, Q u * pudendis annascuntur,
ap. Eund. [E xA e t io , 14 , i 5 affert Weigel. Schneid.
Suppl.|
AiSoiios , poetice pro alSoios, u t Spoiios pro Spoios,
Venerabilis, Reverendus. [Eus t. ad Od. I r p. 3 6 i ,
2 6 = 16 4 3 , 3 i . S tru v e .]
* AlSoioXelxTYis (6, a Xei^w), Cunnilingus. Hesych.
2, 12 0 7 : 2 xepoV alSoioXet'xT7]s. Scbjef. V. Kuhn, ad
Diog. L. r, 5.
AiSoiov, Tb, Substantivum, Inguen; nam e x iis
vocabufis q u a in VV. LL. ponuntur pro interpreta-
tione hujus nominis, nullum convenit, quum aiSoiov
tarn mulieris s i t , quam, v iri, [Po llu c . 2, 174] : vix