983 a i p i p o ?
p. 364, 1. a ] : AlptwSei? | a Ä « 5s) Sanguinolenta- A
alvi' excrementa. [Sic i) lv x$ QviAei yivouevT) aipaxioSTj?-
■broxptai?, Aristo t. De generai, anim. i , 19 , p. 187,
20.] Nonmmquam aijj.axw8ri? ap. Aristot. i. q. Sanguineus,
Sanguine praeditus, i.,e . alp.axixb?, s. Ivai-
po?, [velut .xpo? 4 mox alp.axixf| dic ta , De part, anim,
4, 3. Paulo post, alp.axw8oo? ffucx&jeio?. Id. ibid. 2,
6 : *0 (xueXò? alp.ax(ó8vi? laxiv et inox : 'YitepßoXyi yàp'
aiaaxwSe? xal xwv aK^dyyviov l'xaaxóv ècxiv. Meteor. 1,
5, init. : AtjxaxwSi) ^pwpqnfcr De ins. c. 2 med., vs^sXti
«{u.ax(ó8Y]q. Dioscor. 3, 171 : Ai[xa.Tw8vj.)ruX8v, Succum
piantai sanguinei coloris. Plut. Inst. Lac. a38, F :
’i ò alptaxtoSs? xoü ypu'ip-axo?. Coriol. 38 : NoxiSa? atp.a-
x*i>Sei?. Loca Hippocratea v. ap. Eustach. ad Erotian.
267 sq. Franz. || Alp.axw8ei? et atjAaxxoTcob? conf. Pors.
ad Eur. Phcen. i 353. AlpiaxwSe? et alxTipwcxoiSs?, Plut.
QÄ. symp. 6, 694, F. Fix.] [Gorr. Deff. Med. Gloss*:
AtaaxwSTj?1 Sanguinolentus, Sanguineus, Cruentus.J
[A1p *tcü7c8;, 6 , •fi. ftb;!'), Sanguiueum aspectiim ha-
bens , turn omnino Cruentus.'Eurip. Orest. 246: la ?
atjxaxiOTcob? xo'pa? [E r in n y a s ] , h. e. aip.a et <po- b
vov ßXsTtoijaa?. Cfr. Androm. 960. Phcen. 870 :
A i O’ aifAaxwrcol Sspyp-a-wv (OEdipi) 8iacp0opal, So-
phocli ai[x*T7)pai SiatpOopal die tee. Here. I'. 9^8 : Pi£a?
ev oatrot? aiixaxtdTtob? IxßaXwv. Porson. ad Med. v. i 363
oijAaxtoTta? co rre xit, probante Schaefer, ad Greg. C.
5 12. A n g l . 2uv. Xe$. yjp. 362 : Alpaxtoicov EupyjnSv]?-
Apaxovxo? atnaxcoTTOv ou.ua. Suid. : At[xaxa)iTO?‘ 6 xou? wira?
jjp.aYp.sva? ej^ojv. Plut. De ser. num. vind. 565, C, a
ScHiEF. cit. : To alpaxwrcov xal 8iaTrupov [ypwpa x5j? <|<u-
Sanguinolentus anima; color. Fix.] Apud llesyeh.
„legitur et AtpaxwTu?, pro fern, gène re, cui accommo-
datur etiam alp-axcoTcò?, et exp. aTpa ßXe7touaa, San-
guinem intuens, pro Sanguineum et cruentum quen-
dam aspectum habens, eo modo, quo dicitur icüp
ßXeirwv pro Igneum.s. Flammeum quendam intuitum
habens. [Cod. Yen. Aip-axorrcou?, unde Pors. ad Eurip.
Med. 6o 5 correxit : Aip.axtoicou?‘ alp.a ßXe7toucra?.
Schoef.] Notandum est autem in aip.axco«à? et aip.a-
xwiTi? abjectum esse 0 ex aip.axo, propter to, a quo
incipit nomen | é | ¿neb?, cum quo componitur. c .
. Aip-axcoci?, et ’E^aipaxoiffi? (f|), e Galeno affertur
p ro Sanguilicatio, Sanguinis generandi munus. .
* Aip.axw^. V. Aip.axonco?.
— Aiua/avai1 atua ;ai, Hesych. e t 2 uv. Xe?. yp.
3 6 3. Dobraeus emendavit Advers.,620 : A l p.aj(avai v
ai aptaljai. Fix.
= Aip-a^axr)?, 8, Species lapidis Achatis colore sang
u in eo , Plin. 37, 54. - o - - . A n g l .
* Alp.ay000)871?, 8, jj, Sanguinis colori similis. Hip-
pocr. Epiaem. . 5, p. 1 139 pr. : OOpov aip-a^powSs?.
Sed quum aip.a^p._ sit vox nih ili, leg. aip.o^po£5-
8s?, vel aip.axoyp. [AipoypoCiSs? ¿d. Kühn.]
= Aipato, unde Angli derivaverunt Aip.wcra* atp.o-
7pxoixp?, I. aip.oirxui‘x(j? ap.'Tittm. Gloss. latr. In Bernardi
Rel. Med. 9 est AÌp.woa- aipOTCxwixo?, leg. aip.o-
ircuixo'?. Praestat vero ab aip.o'w repetere. Ludit Tzetz.
ad Lyc. 529 : Maip.iovxa'.aip.wvxa, xal aipxtxo? 8i<|/wvxa,
xal ttj auxoü 7cpoc0vix7i xou p., p:aip.wvxa.
Aip.suxr,?,:8, Salgamariui apud Diosc. inquit Bud.,
quod et ipsum ab ijpeuxai factum videtur, vel potius d
tanquam ab ■Sfp.suxat, tertia praeteriti xoiu aip.euop.ai,
q u o d .s it passiv um xoü aip-euco. [Falsa est lectio pro
¿fXp.euTr,?.]
~ Àip.éw, Sanguinem profundo. Hippocr. E p i-
dem. 4 , p. 1 1 3 8 , C : Aip.eup.eva xal p.^1 nisi ab al-
p.ow repetendum est. Fix.
Aip.7ipixeev, Hippocr. Epidem. 5, [ 1 153] perpe-
ram scriptum pro ép.np.éxeev, quod e.st plusquamperf.
verbi ipso), Atticam duarum initialium praesentis lite—
rarum reduplicationem habens pro ^péxeev. [Foes.
OEc. Hippocr.] [Atp.a 7)p.eaev edd'. Basil., Foes, et Lips.J
Aip.7iuox7)?, Idem cum aip-axpTOxr,? s . . aipoTCoiT)?,
Sanguinis po tor , s. Qui sanguinis potu delectatur.
[Apollón. Dysc. De adv. 602, 25 : lwve? ... ^aoi ...
xou? aipo7toxa? aip.7i7róxa?. A n g l .j
Aip.7jp8? (à, 8v), s. hoc [e nominai. aTp.a] s. ilio modo
[e genit. afyiaxo?per syncopenj formatum, ut modo dixi,
1. q. aip.ax7)pà?, Sanguinolentus. Nam aÌp,7)pòv.Suid. [et
Zonar.J exp, aijxaxo? -rrXSjpe? : Hesych. autem aip.7jpai,
atp.o8 wpov
pro quo mendose ap, eum legitur aiprjpai aia >* 1
äs«. Stepli. 11)/.. [et inde Bust. a87, 35,| E p id a iS
appellatati! aip.Y)pav s c r ib it, quod frequenter sa t
guine inliceretur ara dEsculapii, quae illic erat n'l
poni enim debet in ilio Steph. loco adverbium i ^
[e x E u sL ] , ut ita legatui-: M ' j M B U ü a J
yco? aijxaaaeaOai xòv Ixet ßwp.ov xoü AoxX^ittoü £>tc8
öuaitSv. Sed ap. Eund. est, ut et ap. Hesych., error?!
accentu: diversus tarnen.'Nam atpipat ap. Hesych
legitur pro aip.Y]pa(: apud ilium vero «?p.Yipa pro aü
p.7]pà habet Aid. Cod. [Manetho 1, 3 38: AijjW)p?ff1
Yuvai$(- Axt. e conj. : 'Hppiai? 8è y. Scu^f. A n ö
mach. ap. Galen. Ad Pison. lib. 1, c. 6, t. i3, p. g3y1
C : Aip.7ipwv è'Xxsa xav0ap(8wv. Weigel. Schneidern
Lex. De composìtione vocis cfr. Lobeck. ad Phrynichj
Ecl. 670.]
~ Aip-iXio?1 So'Xio?, Hesych. Aij/.o'Xio?, voluit Isj
Voss. F. AluuXio?. Fix.
Al'p.tov, Hostia, atpayiov Hesychio, qua; vox si men-’
dosa non es t, et ipsa inter e a , quae a nominativo«{J
formantur, referri debere vuletur. [Afuviov corri
Küster. V. Intt. ad h. 1. et Tittm. ad Zonar. i, 87Ì
A?(u.v 10v apud Suid. [ e t Elym. G. 18, ubi male all
|i.vuovj|, Vas quo sanguis excipitur. Sed hoc vocabu
ium magis edàm suspectum est. Vide ’Apivfov. [Vari
est lect. pro ¿pviov in Od. F , 444- CIV. Eust. al
h. 1. p. 14.76, 1. 3 6 , coll. Etym. Gud. p. 45 et 5(p
Heyn. Apollodor. p. n 6 2 = p . 461. Sch/ef.]
SS Aiptiovo?, ou, ò f iEol. i. q. jjp.iovo?, teste EtymJ
M. p. 410, 1. 37. Fix.
* Aip-oßäp-J)?, 8, (ßapu?), Sanguine gravatus. Opi
pian. H. 2 , 6o 3 : Aquobaprj ^mpòv tio'xov au ¿puaavxa|
de hirudiuibus; ubi alii libri alp.oßopvj exhibent. {
Alptoßäcpri?, 8 , (ßaitxdi), Sanguine tinctus, Cruenl
tus. S o p h . Ajace (219) : Sepayi’ alp.obacpvi. Ex alpo, pro
aipaxo., ab aTp.a, et ßaepv)?, quod in compositions
tan tum usurpatur, derivatum ab Ißacpov, aut parli]
cipio passivo aoristi ßaepei?. [Nonn. Dionys. 2 ,5i:j
Alp.oßaep9j Cuyiw xe/_apayp.svov a u liv a Seopot. W’arepì
Aripo6acp7)? ireux7), N o n n . Dion. 12, 3 18. Jacobs. Id. ad
76 : AipoSacprj? ... ^apaaaexo pvjpo? ¿iaxw. Schnee.]. J
* Aipoßoprj?. Y id. Aipoßap^?.,
Aipoßopo?, 8, fi (ßißpoWxw), Sanguiyorus, ex at[
et ßopo?, a ßopoc, pro alpaxoßopo?. [Aristot. H. A. 8,1
( i 3, 1 Schneid.) : T a 8s [evxopa] aipoßo'pa, xaOairep ¡iuor|
xal olaxpo?. Jambl. De myst. 48, 35 • ÖTjpia ßXaßspaxM
aipoßopa. Const. Munass. Chron. in Meursii Opp.t. 7I
p,’ 4 8 1= 8 2 Reg., Xuxo?. A n g l. Theocr. 24, 18:Ai-|
poßopco? yaaxspa?. Manetho 5, 18 6: ’EyiSvr]?
aipobópou. Wakef. Alpoßopov var. lect. pro wpooopo
in Alciphr. 3, 21. Sch^f.]) Aipoißdpo? i. q. a ip oM
metri grada inserto 1, ut in ¿SoiTOpo?, et simibbusj
Vide Alpaßo'po?. , -.r, n
— Greg. Nyss. t. 1, p. 886, A : Kav xuwv ktpji
uSaxo? xrj atpoßo'pw yXwcrcrv). Cyrill. Catech. [>• 1i
'il? Xuxo? aipoßo'po? exoipo? el? ßopAv lerci rcpoßacov
xat. Sanguinarius, Crudelis. Jos. De Muccab. 10■ J
atpoßopo?, xal cpovwSr,?, xal ^apptapwxaxo? AvcwM
Epiph. t. 2, p. i o 5, C : Aipoßo'po? xi? ay.^p. j l
tech. p . 46, 26: Aipoßo'po?, ayp 10)871?, Xsovtwoi) • lYi
•jcpoaipsfftv Iyojv. Hase. . .
* Aipo'ßoxo?, 8, v) (ßo'axtö), Sanguinem v. sang |
pascens. Orac. de Plotino ap. Opsop. lesum- j
orac. Gr. p. 22 : Ka l xo'xe psv axaipovxi wxpov xw«jj
iljuTtaXui-ai Aipoßo'xou ßto'xoto xal àffEpwv
1 dc7)pSSv [dffsipwv Huet. Ms. F. ax7jpwv. l'ix .j cr . 1
Et olim quidem salienti ut amaram devicues |
sanguisugae vitae, tristiumque vertiginum. 1' • '•
* AipoSatxico (Saivupat), Cruore vescoi. j
ap. Porphyr. B e abst. a, 8, p. 117- s c (
SAipoòeuxo?, ov, e conj. reposuit naive. u
84, in Pind. 01. 1, 80 : AipdSeura * f “ >»
¿pepi Ssuxaxa xp. Boeckh. apepl Seópaxa. Sc«'®-^ ¡1
* AipdSoj/o?, 8, 7) (8t»jia), Sanguinis sitiens. 1
Q c y p . 9 7 » T o r i f e r n . ■ B H I ä^oc. M
sanguinem recipiens, Sanguinis recepw ■ ^51
v. Ai'pvtov. [Etym. M. 84, 4 1» Etyni.^ G- 1 >
37 ; 69, 28, ubi pravo cum accentu t qui
Aipo'Swpov (t8), Haemodorum, genus iel ’
85 a t f i -O - T T V O U ?
ini et silici* radice subnasccns, ea suo com- A
|icul necat, ut aparinc lentem, orobanche ervum,
kiel'heophi'- H .P i 8, 8, [§ 5] . [Sjjrengelii Orobanchc
'Moria Ilist. rei berb. 96. «Codd. A. B. XtpdSopov
n ,t unde alii XipdSoipov, lleinsius cum Gaza
k 'Stopov effecit. De caus. plant! 5, i 5, est sinè
11 .¡etate scripturte, xà XipdSwpov. Plin. 19, 10, 5 7 :
1* neCjtiir cuminum ab limodoro, nisi repurge-
f Ubi libri scripti omnès Ab imo dorso liabent,
liòil alii in TEmodoro, quidam in Limodoro muta-
r volnenint. Aipo'Sopov in Thcophr. cum Pcllicerio
Mercbat Harduin. ; nec ulla causa afferri adhuc
joluk (piare scripturam veterem desererémus. »
-liiicider. qui de pianta ipsa multa habet botaiiicis
•olanda. Alp.à?, Xsp.o? et Xatpo?, 8 xpa^TjXo?, permuta
babes ap. Etym. M. et Hesych. Aetp,o8wpov-, e
ti i)e cans. pi. affert Nòster.]
i .VbosiSf)?, 6, f , i. q. alp.axosi8^?. Philo J. 841
rì 244, ' L 19: AiptosiSeì? 8s?ap.svat. W a k e f .
AÌuoi pro oipeot, etiam in admiratione usurpali
kdunt. Supra aìSoì ead. signif. [Et ita scrib.J 1$
I iSAlaotatot?- xoXaxsuxtxoì?, Hesych. Verissime cor-
Lnt AlpXiót?. V. Orion. Theban. 620, 4.
[[Mioioópo;, vox prava, ab HSt. ton lic ta .V. Aipo-
|Aluóxsp/vov,. ap. Hippocr,, Quicquid in sanguinis
Tofluvio inducit earn tussicndi cupiditatem, quam
dici xlp'/vov appellant. Est autem xsp^vo?, Morsus
Villani subasper , irritans in aspera arteria. Urne
iorr.e Gal. At Erotian. p. i 3 [p. 5o Franz.]] aijxo'xsp-
èsse ait Hippocrati Qu:c simul sanguinolenta
Tilt et sicca; xsp^vov enim appellasse Atticos xà
óv, Hesych. autem aip.o'xepyya exp. ^ouvxa. [Cfr. I le-
*hga Obs. 118. Sc.n,EF. Foes. OEcon. Hippocr.]
‘ iUiioxoupia, rectius aÌp.axoup(at, quod vide.
= Alp-oXaicxi?’, ;( Xaicxw), Sanguinem lambens.
TCgor. Naz. Carm; t. 2, p. 221, B : Ttjv aip.oXaT:xtv
5sU«v. Valck.
iAluojiixxvi?, 8 (p.iyvup.i), Tncestus, adjective. Affxo-
txxai, inquit Bud., Incesti, Incestuosi, in Pande-
lis. Fit ex aiuo pro aiuaxo, et u.(xxr]?, quasi 8 al- r
sci piyvópLEvo?,■ Qui miscetur suo sanguini.
¡aAlpju^ta, j j , Sanguinis mixtio, lnccstus. Phot,
ibi. Coti. 81, p. 1 15 : Ilepl X7)? auxwv al[/.o(ui^ia?.
ast. Ind. Scap, Cfr. Ducang. Gl. ubi et Aip.op.otysia, jj.
?= lnccstus. Jo. Jejunator De pece. p. 88, A : 114-
}v spwxav aòtou? itspl xCiv alpeopu^iSiv, (/.ttttoxs el? cuyys-
w? Tiva? r| ISioaijva? stcsctov' et p. g 3, B : nspl alpioi
irspl yuvaixoa^8evop.avia?, irspl xx7)Vo6axia?, ir.
piOoaTia?, 7c. ¡xaXaxla?, it. auvxp(p.p.axo?, 7c. a®^? àXXò-
Jis?, tx. Guvoua.ia? eùvou^ou" cfr. Eund. p. 84, C et 96,
■ Joann. mon. Canonar. p. 196, C : II 7coXu7toixiXo?
noXu-poTco? xal TcoXuwvup.0? xal auy^uxixfi alp.op.i-
Hase. ;
‘ Aijtópot^sia. V. Atpiopi^a.
j=Aipov s. ÀTpov, x8, Mons Thracise i. q. Atpo? s. Atpo?.
|ist.ad bionys. Per. v. 428; Steph. Byz. s. v. em .;
7, 5, p. 3i 3 et al. Vid. Alpio?. Fix.
[| p.ovia s- Aipovia, a?, ^ , (ab Alpoiv), Pars Mai-
ì |"i;ei item Thessalia. Gentil. Atpwv s. AÌpwv,
Nar. Nem. 4, g ì , et ** Alpovisb?, **Alpo'vio?. Cfr. d
Fi. ad Apoll. Rh. a, 5o.',; 3, 1089; Steph.. Byz.
[« . Hèsyèh. 1, 16 1, not. 4* Fix.
hAipovial, al, (Jrbs A rcad i» , Pausan. 8, 44, 2 ,
f S B j Alpovia dicta. Fix.
I*3, P-oviov)?, ou, 8, patron. Filius AÌpovo?, Au -
L c °at*s socius, II. P, 467. ** A!pov(87)?, Filius AÌ-
P» Hiebanus, li. A, 3g4 scc. ed. Wolf. Fix.
^ Atp-ovivjOeV*(AtfjLovia), ad v.. E x Hmmonia. Cal-
Hev i a,/|> P- 49i : ’Apepi Se' 61 xscpaXyj véov AtposF
®Awxò? TCÌXvjpà TCEpiTpo^ov aXxap exeixo ’'ISeo?
L p 'H'emadmodum Ntekius locum emendavit.
KHe^Vl°i’ ■' ^ ater Amalthese. Apollod. 2, 7, 5, et
Fi) Senti^ , Rubus. Apuleius De herbis c. 87.
lsk,'0So0r- W, c - ^7j P- 464, [ubi atpoo? ed. Basii.,
’ Aiuó'5 ^re” 8e^] jublonsk. Opusc. 1, 21.
| (7tvI(o), Sanguinem anhelans. Ilgen.
[ XllEs 1 ‘ ‘ 0,n- p. 6 5 1 reposuit in- Batrach. 264
! ' CR *C . TOM. I , FASC. IV.
a i f x o p p a y s c o 986
(255) : TTpaaoaÌo? 8’ apa ói? eiS* atpditvouv npooeTrovxa.
Antea eíSev 10’ ■jjp.íirvouv. S c h /Ef .
* Aípoitoió?, 8 , j]. Hesych. : Zxapaißov alpo7toi4v.
Aípo7co<r£a. V. Alp.axo7roat'a.
= Atp.o7roT£(o, Sanguinem poto. Etym. M. 257, 3g :
AeppúXXet, alpoTcoxei. A n g l . Hesych. s. v. A'epxúXXeiV
et Aepp.óXXev Suid. s. AeppúXXovxa| Zonar, s. AeppúX-
= Samonas Discept. cum Sarac. p. 281, C : Ae-
yovxa, 8ixt]V Orjpiiov 7¡pa? atpoKoxeiv xal wpoSopecv.
H asf..
AlpoTtoxT)?, ou, 8 (ttott)?) , Sanguipota, Sanguinis
p otator, pro aipaxo7cdx7)?. Apud Lvcophr. (!i 4o3) at-
p.07cd)X7)?, posito w in penult, metri gratia. [Glossm :
AifAoWx7)?‘ Sanguinarius, Serpens.] [Herodian. 'Epimer.
3 2 , áípjOTroxy]?- Hesych. 1, 1610. Alp.o7to'x7)? xai-
pò?, Tempus cruentum, Orac. Sibyll. 8, p. 368. Vid.
AÍ|/.7)ttoxyt?. Fix.]]
= Eus. Dem. evang. p, 204, D : OOSlv ¿XXo ?j ai-
p.07T0xa? xal avOpontoßopou? ànoXeia? xe «píXou? eivat acpa?
auxob? á7reXévyovx£?. H a s e .
[Aìuo7cxixò? et AÍ[aotcxoíx8? , voces nihili. V. Atuo-
7CXUÍX0?. Fix.]
AI(aouxuíx8?, , óv, Sanguinem spuens, Sanguinem
•excreans. Sic ap. Jíginet. scriptum habetur. At
vero ap. Diosc. [ 1 , 82] et Galen. aí(/.o7cxoíxol dicun-
tur Qui apud ÌEginet. atp.07Txui'xo£1' ut qUum dicit
Diosc. [ 1 , 8 1 ] , AI(/.ottxoíxou? xe wcpeXeí TTivdp,evo?. Sed
quum al|A07cxui'x8? dicatur dnb xoü ttxusIv xò a lu a, non
video quomodo aliter scribi possit quam aipwmxut-
xo?, et quin ex errore sit apud Galen, et Diosc. al-
¡A07TX0íxò?, non dubito. In quibusdam Lexx. Gr. cor-
rupte legitur aip.07cxixà? omissò u : in VV. vicissim
male atp.07rxuxè?, omisso 1, [et sic legitur in Amal-
théo Castello-Bmnoniano s. Lex. Medico, Patavii
1 7 4 5 , 4 edito. A n g l.] [Schol. ad Poet. De vu’ib'.
herb. ap. Fabric. Bibl. Gr. 2, 646 : Tob? atu.OTcxutV.ob?
Oepaiceueiv. Geopon. 12, 28, 1 : AÌ[ao7CxuVxoì? 8 jfuXò?
(intyboe) o>q>eXtp.wxaxò?. W a k e f . Atp.o7rxotxb? siepe male
scriptum reperiri notavit Struvc ad Schneider. Lex.
v. c. in Alex. Trail, p. 248, 261 ,'26a. Sic quoque ap.
l)ioscor.: 1. i , 82, 83, 128, i 33, i 4 5 ; I. 2, 107 ; 1. 4,
i et alib. ; Iriart. Cat. 4^7> b. Rectius ap. Galen. De
comp. med. sec. loc. 1. 7, p. 539, 1) , 540, B, 544, L
bis, etc. Alibi tarnen ipse quoque non est expers
vidi. Fix.]
= Per 0 edd. ProcliParaphr. in Ptol. p. 214, i 5 :
At|A07CXOtxob?, usXayyoXixob?, 7cveuf/.ovixob?, ^topwSet?-
aliter p. 270, 10 : ÄquoTCxuixtov, xal aijxopßayiwv, xal ex-
xptoffjjiwv. H a s e .
[ Atp.07cxuxb;, vox nihili. V. AtptoTcxuixo'?.]
« Atptoirxuai?, -jj, Sanguinis per os ejecd o, áva-
ywyf) xoü al'(/.axo?, Galen. De C. M. S. L. 7, 4- »
Amalth. Castello-Brun. [Neque hie ñeque alio in
lo co , ni- fallor, Galenus improbam istam formam
usurpavit , non magis quam aíp-op^uon?. Fix.]
[At(A0TrWT71?. V. At|A0TT0X7)?.].
=£ Alp.op(ai, vox nihiliiu Lex. rhet. Bekk. p. i 83, 5,
ubi : Alp-opiat (leg. at (/.opiat)* IXatoiv xapicò? (imo IXaìat
tepaí)- xal xíj? IXaía? x5¡? Xeyop.év7|? alptopía? (leg. ptopía?)
xo axéXeyo? crr,xb? Xlyexai. Fix.
= AÍp.o'poo?, 8, ^ , poet. i. q. atpwißßoo?, Serpentis
genus. Nicandr. Ther. 3 i 8, 321.
Aip.oßßccyeo), f. ifaw (ß^ccw), Sanguinem effundo,
vel emitto. Apud Diosc. 5, [2 1 ] : SxéXXet SI oOXa [áepe-
oxtSxa] xal atp.oßßayoüvxa. Gal. Ad Glauc. 1, [ 36o,
E ] : Kal 8001 ercl xpaúp.aaiv atptoßßayoüci, Qui e vul-
neribus acceptis, s. propter vulnera, sanguinem
cmittunt. Apud jEginet. caput est nepl xaOdtpceoi?
at|Aoßßayo<jff7)? óarxépa?. Ceterum atp.oßßayw qui ver-
tunt Sanguinem fundo s. effundo, aut Sanguinem
emitto, vim Gr. verbi nullo modo exprimunt: existimo
autem posse exprimi vertendo1, Sanguinem
erumpo, i. te. ‘Cum erupdone et cum impetu emitto.
Nam Erumpo Latini jungunt interdum accusativo.
Gal. Ad Glauc. [ 1 , 36i , A] : Kaxà xfjv atjAoßßayoücav
ßiva, Narem qute sanguinem erumpit, au t, À qua
sanguis erumpit. De hujus autem verbi compositione
vide stadm post in Alp.oßpayia. [Gloss. : Alp.oßßayiü*
Sanguinem fluö.]