355 àyxupiov àyXUpoëÔX lOV 358
loco hujus epitheti nulla habetur ra t io , u t observat A
Schaeferus. Cfr. et Schol. ad Lucian. Jov.. Trag,
c. 5 i . || Apud jEschylum, Choeph. 65o , Orestes
in hospitium deversurus : "Dpa 8’ lp.Tcöpou?, inquit,
fxsOiEvai Ayxupav lv Sojaomti icavSoxoi? £svwv, meta-
phora sumpta ab ancoris navis pangendis. || Ayxupa
proparoxytonum est. Cfr. Herodian. Ilepl [/.ov. Xe$.
p. 17 D in d ., Arcad. p. 101, Reg. prosod. 7 3 ; et in
poetis « semper breve, u longum inveni. Cfr. Markl.
ad Iph. Taur. 1408. D ra co , p. 1 1 : Ayxupa • x8 xu
[/.axpöv xaxa 7rapa8oaiv. Cfr. Buttm. Gr. Gr. t. 1, p. 34*
Phiioponus:« Ayxupa, $j, anchora, antepenacuitur;
Ayxupa, urbs Galatise penacuitur. Contrarium docet
Etym. M. 10, 3o. Vid. Siebei. ad Paus. lib. 1 , cap.
4, § 5. Neutrum verum videtur. Fix.
TI Ayxöpa, a?, -f], oppidum lllyric i. Polyb. 28, 8,
1 1 , ibiq. Schw. : «rectius sic* Ayxupav sc rib etur,
quam (ut vulgo) in ’Ayxupav.» Ind. hist, et geogr.
= De ¿yxupa nota criticorum, quae superior p o -
nitur u bi aliqua res magna omnino es t, in ferior, ubi
aliquid vilissime aut inconvenientius denunciatum b
est (sunt verba Isid o r i) , v. Montfauc. Palaeogr. gr.
5, 5, p. 372. Eadem indicabat, agi xspl tyj? xaivrji;
8ia0^xYj?, S. Epiphan. D ep on d . e t mens. t. 2, p. i 58,
B. Hase.
= Ayxöpai, wv, a i , opp. Sicil. Diod. 14 , 48. Ita
v u lg o , pro AXixöai, q. recep. Dind. e x conject. Jac.
Gronov. ||Unde gentile Ayxupatoi, aitov, oi, Id. ib.,
pro quö item AXixuaioi recep. Dind. e x conject.
ejusdem V. D.
* Ayxupaio?. Y id. ’Ayxöpsto?. [ o]
Ayxupavo'?. Incola urbis Ayxupa. Suid. [e t Steph.
B. s. h. v. - - - o l
* Ayxöpeio?, eia, ov, [imo 6, | | ] Ad ancoram perti-
nens. Suid. v. newp-axa, (xoi ¿yxupeta ayoivia, 7uapoc x8
itsiQecrQai 81’ auxwv x^v vaüv). Boissonad. Dicitur et
Ayxupaio?- ap. Hesych., teste Wakef. qui tarnen locum
non indicavit. [ Locus est in v. Ileiopaxa iterum r e -
petita t. 2, p. 964 ed. Alb. — o]
AyxupY]6öXiov, i. q. ¿yxupo6öXiov, q. v. [ oou]
Ayxupiavo?,[ - - u - u] s. AyxuptEÖ? [ - - o - j et ’Ayxupio? c
[ - -u u ] , Incola urbis ’Ayxöpiov q. v.
’Ayxüpi£w, F. iow. P . ixa. Supplanto. Verbum est
palaestricum, i. e. ad palaestram pertinens, ut inquit
AriStoph. Schol. Eq. (264) : AiaßaXwv (8taXa6wv, v .
Brunck.) riyxöpura?, Llx’ , aTrooxpe^a? xov wjzov, aux&v
|vsxoX^6acya?. Necesse est autem p er metaph. id si-
gnificet h. v. quam tarnen non aperit, sed inter caetera
ait : MexaxaXeoapevo?, oiov x9j ¿yxuXYj xaxaXabwv,
#7rsp loxiv ¿xovxiou sl8o?, secundum quam expos. ¿yxu-
XiCw diceretur, non ¿yxupi&o. [ Moeris : Ayxupiaai • xb
■juaXaioxpixov xoivw?. [Cfr. Piers, ad h. 1. p. 91 ab edd.
Lond. citat.] Bekk. 2 uv. Xel;. XP7)*7- [p - 8217] : Ayxupt-
caq ‘ xop.'1/a? xbv Tröoa, io. 8e £<rci TraXaicxpixov.
EinroXi? Ta£idpxoi?. Bekk. Anti-Atticista [p . 8 1 ] :
Ayxupfaai* irii xou 7caXat<r|/.axo?. ’Ayxuptcra? ep^^ev,
Apierwxpdvv]? Ttc7tsu<71v. J. Poll. 3, i 55 : vAy/etv, <rxpe<peiv,
¿icdyeiv, 1. aicdy/eiv, v. Kuhn, e t Jungerm., Xuyiteiv,
ayxoivi^eiv, ayxupi^eiv, avaxpeireiv, Spaoceiv, uirocxeXi^etv,
xal irXayid^eiv 8s, xal xXifxaxiCeiv, iraXaiapdxwv ¿vopaxa.
S u id .: Ayxupiaa? | ¿vxl xou xaxa-jraXaia-a?, vj x9j ¿yxöpY) d
xaxaßaXwv. [Ubi Küster, e Schol. A r is t ¿yxöXvj repo-
nendum censet.] A n g l. Z o n a r .: ’Ayxupioa? * ¿vxl xou
xaxa7raXaisa?. Küster. Aristoph. 107. S cm f .]
Ayxöpiov, ou, xb, Ancora parva. Lucian. [Catapl.
c. 1]]: Tb ¿yxupiov dvaami<ravraq’ [Ibid. c. 17 : “Iv a avip^-
ovjxai (¿vaoitdoT) R.) 6 TOpOpeb? xb ¿yxuptov. Dial. mort.
10, i o l : [Tb ¿yxupiov dveandudio' Plut. De sera num.
vind. [ p . 233 (5 6 4 , D) : T V 8’ ÄXXrjv ^u^v» äanep
¿yxuptov, lv xw «rwpaxt xaxaXeXoi7ra<;. D e exil, p, 384
(604, D) : Tb ¿yxuptov apauevoi peöwppiuavxo xou? ßiou?,
» T i ayxupia de rudentibus, rariore usu,] Diod. S.
[ 14 , 73] 1, 699 : [Tw v ¿yxuptwv ¿icoxaopeviov,] ubi
vid. Wessel. Schief/] || ’Ayxöpiov, Nomen urbis Ita-
liae, cujus civis ’Ayxöpio? aut ’Ayxupieb? appellatur.
Suid. Addit Stephanus his duobus tertiiun ’Ayxu^ia-
vo'?. •[ Zonar. : ’Ayxöpiov • icoXi? ’IxaXia?, 6 710X1x7]? Ay-
xöpio?, vj ’Ayxupsu? (I. ’Ayxupieb?), w? 2 xuxieb?, y) ’A y-
xupiavo?, <*>? Aopiavö?.] [ - -UuJ.
= I. q .yAyxupa. P hilo B y zan t Belop. p. 100, D :
Ilpb? 8ì xà? ¿TroxpiVfiK twv ayxupiojv, liv ßpa^b? 6
■reo?, otXöaei?, Contra ancorarum incisiones catena«
esse adhibendas. Magis videtur vim diminutivi tuen
ap. Demophil. Simil. p. 6, 1. 6 : Tb aöxö ¿<mv ||j
vou? ayxupiou oxacpo? bpui^eiv, xal ix <paöXvi? win»'
IXiciSa. H a s e .
’Ayxöpio?, Incoia urbis ’Ayxöpiov, q. v. [ - - 00]
vAyxupiq, Hesych. teste herba quaedam; ambi,
guum, an e a , quae Dioscoridi Anagyris. [«Floren$
Christ, ad Aristoph. Pac. 626, Suidam pro Hesychio
errante calamo, citans, conjicit num leg. pipavi) ^
( pro ßoxavr, x\?), quum nulla ipsi hoc nomine herba
nota esset, e t ¿yxöpujjAa, vel ayxupa, genus Luci®
non tantum, sed e t Vas ficuum capax significet
Laudo V iri cl. conjectationem. A t v e ro , quum saepius
Hesych. hie proponat voces syncopen passas,malim
àyxupiv pro avaxupiv, vel avayupiv accipere. » Albert,
Scilicet u t ayaXXl? perperam scribitur pro avayaXXl?
àyexpia, pro avayéxpia, sic ayxupt? pro àvixupi?, «*.
-,
’Ayxöpioijia, xb, Verbale nomen, Supplantatio. Est
Quoddam genus artiiìcii in lu c ta , Schol. Aristoph.
( E q. 262) et Suid. Addit uterque esse instrumentum
ad capiendos ficus. [Zonar. : Ayxupicrp.a • ewo? irata!-
cptaxo?, xa'i crxeuo? àypeuxixbv ouxiov. Vide Afxupa. Ue-
sychj : ’Ayxupiop-a • <7^Yip.axwv iv 7raXri, ubi VV. DD.
corrigunt ayrjp.d xi iv TraXvi, vel xoiv Iv mm
(h o c edam Toupio Emendd. 4» n o , probatum,)vel
<yy^p.a xi xwv iv itdXr), ut et legit W a k e f . Kuster.
Aristoph. 107. ScHiEF. «Corrige Eust. qui p. Muj
ridiculo errore, (quem non animadvertitNoster,)pro
ayxupioixa scribit ayaupiajxa, eoque nomine ¿Zoo? r.i-
Xyj? significari tradit. E t ne quis suspicetur, errorem
lume typographis tribuendum e s se, sciat lector,
Eust. ibi agere de v. àyaupb?, unde illud ¿yaupwai
deducit. Error satis crassus, quem etiam Devar., vir
caeteroqui doc tu s, in Indice Eust. repetit. » Kuster.]
* Ayxupixv)?, ou, 8, i. q. dyxöpsio?. Hesych, Wäret.
(MaoyaXav xb xoi? Xeuxiv01? ayoivtoi? xà? àyxupa? r/a-
cavxa?, Ttepl xby àyxupix7)v Xiöov TOpiOsivai. Cod. Veu.
M a f f^ d X y jv <rj( oravxa?. « In <jy' oavxa? literam ex-
punxit, Glossam male co r re xit: scriptio codicis con-
d ucit ad Mac^aXeiv, cui et series repugnat. Veriori
forte tempiis deteget. » Schow.) [ j)
’Ayxupixxei, Cretensium dialecto ¡xerayJXerai, Poni
te t eum, Poenitentia ducitur. [Hesych. ubiv. IntL
An pro ’Ayxupi£ei ancoram ja c it? nisi potius pro
dvaxupixxsi. H e m s t . Vid.J [Va lck. Ep . ad Roev.
Koen. ad Greg. 67. S c h ^ f . ]
’AyxopoßdiXXü), Hesych. Ssnrvw, Cseno. [ ’AyxupoSita
ed. Alb. ’Ayxupo6oX5i conj. Heins. Coccej. Vide Intt
ad ’AyxupóéoXov.J
* ’AyxOpoSoXétó, Ancoram ja c io , Insero ita, ut te-
naciter baereat. Hippocr. De ossium nat. 63= 279;
Foes. OEgoi). Hippocr. v. ’Hyxupo6óXY|xai. Erotian. ■
’HyxupoéóXvjcre-- xaxvivxYjoev, yj prexarpopà aicb xwv xwof
pu^oueviov irXotwv eipYjxai. Galen. : ’Hyxupoßo'Xvixai'
xa7re<puxev ayxupa Óuoiw?. [v. s. ’Ayxupo'éoXov.j
’AyxöpoßöXiov, xö, Ancora , Bud. Ait Siiid. «a
Ferrum n a v ig ii, (xb ciSyjpov xou irXoiou.) Plut. I
Rom. fort. c. 2] (7, 256) : 'Y-Jcocpepopivoi? xoi? rtMljf
(jiv ayxupYjéo'Xiov odrXou xal TrXdvY)?- [Id. 8, x9?i 1
garrul. c. 10 : Tou Xóyou 8ì wauep ix Xi[asvo)v ex,
¡aovxo? oux eaxiv òppio? ouòb àyxupoSóXiov. Sic script11111 ^
ed. W ytt. qui v e r t it , Ancorae jactus.] Ab ayxuf» ^
ßdXo?, unde ßöXiov, videtur factum, et ad vei
sonare, Ancorae jactus; nam e t Eust. [162°) d
annotai,~ex Homerico eòvà? ßaXleiv, Ancorasja 1
ac.cipiendo poetico ,more euva? pro Ancoris, co111!
situm fuisse a posteris àyxupYjéo'Xiov, ubi etiam 0 ^
àyxupr(6dXtov leg i, non àyxupoSóXiov, sed in hac
ut in aliis multis, yj et. 0 locum habent : L01^
v. Lobeck. ad Phrynichi Ecll.] Sunt qui ayxupo ^ ^
esse scribant Instrumentum ad jaciendam ve «
nendam ancoram. [Locus anchorae, [Gali. 4 'icr» J
Strab. [ lib . i , p.] io 3. [A im ., 5g Cm. V i
p. 15 9 ; 4 , P- 202.] W«uw..] CvvoSifj)
afiert pro ayxupoßoXiw. [ « L . ayxupoooXVtp- ” ^
« Corrupte forsan et mutile pro euvoéoXhp, n
| s 7 ayxupwxò?
ft» Horn, dicitur ayxupa. » Kuster. Hesych. : Nlaov A
EupoëoXwv. Forte Hesych. Néaov alicubi perperam
Kriptum pro Eövaiov legerat.]
f t = Usurpaverat vocem Democritus, ut patet ex
Vlu t. De amore proL 3 , p. 49® > E : '0 yàp ôpupaXb?
BpSÎTOV ¿v pVpTlfflv> <Prl<Tt AY)p.dxpixo?, ayxupYjêo'Xiov
KjfXou xal icXdvou Ipcpöexai, icei<yp.a xal xXîip.a xo> yev-
■tiuÉvtp xapirw xal piXXovxi, Tanquam ancora fixa qua
■oerns nitatur contra fluctuationem jactatumque,
f t t tanquam retinaculum aut pedamentum conceptae
B>bolis. llespexitque item Democritum Plut. loco
K p ra allato De Rom. fort. 2 , 7, 2 5 6 , (p . 317, A
H . francof.) H a s e .
■ ’AyxOpo'êoXov, ou, xd. Phoenices ayxupdêoXa vocabant
Rcenas, quas publicanis apparabant, Hesych. Idem
■ddit, esse etiam Mercedem, quam in portu exigebaut.
Ï Ap. Eund. ’AyxupoêdXXw, Coeno, bstimo. [ ’Ayxu- gaXco ed. Alb. Vide lntt. ad AyxupoêoXov.J
’AyxOposiSV» Ancorae formam habens.
(alen. ap. H. Steph. Diction. Med. 574.] [Respexit
wephanus ad Galen. De oss. natur. c. 14, t. 4, p. 20, b
E: E<m 8s xal xaöxyi eawöev aTOcpuat? ¿|eia xal apiixpa-
Ktaücn 8’ aiix)]V, oi p.ev àyxupoeiSY], oi 8k xopaxoeiS^. Fix.]
■ ’ ’AyxupoeiSS?, adv. Instar Aucoræ. Erotiau. v.
BuéôostSéa xpo7cov.
■ = Reperitur adject. Dioscor. Mat. med. 3 , 166,
H , 5oi, 1. 14 : yE<jxi xal Ixe'pa yap.aÎ7cixu?, xXabou?
B o jc a ir^paiou?, ayxupOEibei?, Xe7ixoxdptpou?, Ramis
^Ekitalibus, in ancoræ speciem incurvatis, graciii-
bub. Hase.
^ftAyxüpo(«iXYj, y j? , i j , exponunt Gal. et Erotian.
■mxpov, [Specillum hamatum, Hamus, quo ch i-
1 }öirgi vulnera et ulcera pertentant, Gallice une «(fe, Angl. Probe, ab ayxupa, et p^Xy) , Specillum.]
’AyxOpouyia, a?, Ancorae retentio, non Reten-
■ b , qua ançora retinetur, sed a c tive , qua ancora
■tinet navem. Æschyl. Suppl. (773) : Oö8’ iv ayxu-
^u/iai?.0 apïoïïffi vaûv -iroipiévE? irapauxixa, ubi Schol.
T?i; <x(7«paXEÎai?, Praesidiis, et xaxo^ai? xwv ayxupiöv,
»tentionibus ancorarum, e o , u t opinor, sensu
Biem dixi. C
^^yxupo'o)., F. werw, A n c o ra , s. ancoris firmo, aut
^ndo.
H " * -Ayxupojv dicitur a Stephano B y zan t iroXi? A i-
’ ,cujus meminit Alexander 1. i 3, Ægyptiaco-
■fn. Videtur legendum ’Ayxupth, sicuti est forma
V 1? neminum aliarum urbium Ægyptiacarum,
xoTTxw, xuêoe, xuvd), Xeovxw. Si verum es t,
gjiCKl de origine nominis tradit Stqihanus, urbem
f vocatam esse, quia ibi ex adjacente lapicidina
■Jdebautur anchoræ lapideæ,l | k a , . tur, nomen .Arxifms ï d q‘u ,Aib us e.o teexm rp ore
» p t . non potest illustrari. » Jablousk. Opusc. 8.
M - m m 1“ .Mlsc- obss, crit. nov. t 4 , p. 2 2 5 ,
■ ! ; 1S « esselingius ad Antonini Itiner. p. i 5 3 , et
la t I S S Sy " ecdemum P- 728- [ ’Ayxupwv Cod.
^ s en b .. ’Ayxupwv HoXi?, AiyuTrxou s. A î-
^^poTCoXixY)?, Incola x5j? Ayxupwv Ho'Xew?.
» F - s- Ayxupwv.
M MM™'“ P Pt° le,n- 6 e0 «r - 4 ’ 5- p- « 1 , D
t j, ’ , n ^ eogr- der Gr. und Roem. part, io ,
i Pic fin k r . scrd)*tur Ayxupwv' 710X1?, [cum cod.
WTr ’ J^ncoratus- Metaph. Ayxupwxd? Xo'yo?,
llïæ vicem C°r,ata Ol>atlo3 Quæ fidei Christianæ an-
WHl'et uumm ffiirnmi*a ndj aemt’ et fu6lc3i0e1n d^admve.rsus ejus hostium
H ih is scrin^S1-^nc.0rati S- Epiphan. t 2 , p. 1, A,
^ixuptütoç , minus commode exponitur sic :
m tîjç yw~., Y'Tat ^ ^öy0?-» ^Tl ayxupa? SixYjv x8v
Wp. « act cwx^pia? IpEuvwvxa »ouv. ¿yei.. Conf.
W f oZ ^ovouaftfi' ÏP^ “Ç 'r0ÏÏT0 ßißXiov xou Ayxu-
p.|87 J) ^ 0? Xoyou, et Panar. lib. 3 , 1 1
Dl XP^i!ioi Pr/ T i0 Phi,° B >z a n t Bel°P- P -85» B l muro arlnT'f ^ repellendas atque evertendas
§0xiSc ° .as) °1 TpÎ60X01 oi? àXowfft, xal ai
quam £ssæ? Trabes tarn ancoàyxwv
358
= ’Ayxijwp, opo?, 8, n. pr. Apollod. Bibl. 3 , 8, 1
p. 3o i.
’AyxwédXo?, [vox su sp., ap. Hesych. ubi corr.
AyxwvoboXo?, quod vid.]
AyxwÒY)?, 8, '8, Confragosus, Cavus. Steph. B.
v. n«p0uaioi, (Aià xi|v <p4(nv xy}? auxob? 8e$aptévYj? y^?,
eXojoou? xai àyxwòou? ouoy)?.) K a l l .
AyxwXid^wv, Hesychio àXXop.evo? xw Ixepw ytoSI , Qui
alteri insistens pedi saltat. Qua, signif. 'd ic itu r et
offxwAi^eiv. [ ’ * AyxwXidSeiv legitur in Gramm. S.
Germ. p. 327 Bekk., p. 10 Bachm. F ix .]
Ayxwv, wvo?, 8, Cubitus, s. Cubitum. Tradunt
proprie esse Locum cuiwaturae s. flexus b rach ii, ¿tcÒ
xou ayxeìcrOai, ita enim leg. pro ¿vaxeìoQai, ixipw
octxew xò oaxEov, [senbere debebat'exepov, [vel ob ac -
centum] v. nos in fra,] i. e. Quod superjaceat unum
os alteri; sed pro Toto cubito accipi. J. Poli, ait
Yc^yuv duo habere ossa, alterum crassius, alterum
minus , e t u b i.cum lacerto velut compage quadam
committuntur, totum vocari ¿yxwv : [2,140 : c0 xoivuv
7CYjxu?,-8oxa8óoexei,xà psv Grcepoyxoxepov, xò 8è ppavu-
xepov, xal ?va ye xw ppaj^iovi auvvip6pwvxai, xò p.Èv irav
ayxwv xaXsìxai, aip’ 06 yaXiàyxwv Trap’ iTcxoxpaxEi. ]
Galen, ir. Xp. pop. 2 , refert Hippocr. dicere oyxwva
esse , Quo innitimur. Sic Odyss. S , (494); ~H, xal
Iir’ ¿yxwvo? xecpaX-ò^ffyéOev, ubi annotai Eust. subau-
diendum esse et mj^uv. Perinde est enim, inquit, ac
si quis dicat super fundamento esse tectum ; ut enim
illic parietes tacentur, ita et hic u%u?. Sic II. K
(80) : ’Op0w0el? 8’ ap’ è ri ayxwvo?, XEipaX^v ejcaeipa?!
Athen. 4 [ p . 14 2 , A ] : ’Oxveiv xòv àyxwva «ri xà
7rpoaxecpaXaia lpe(8eiv. E t cpioniam ubi nexus est là-
certi ac Cu b iti, ibi nominatur tota junctura ayxwv,
hinc yaXiàyxwvs? ab Hippocr. appellantur Qui-sunt
brevibus lacertis, Cam. e J. Poli. (l.tac.) Vide Ta-
Xiàyxwv. [Luc ian . Lexiph. c. 6 : ’Er i ¿yxwvo? !8et-
Tcvoupev, cubito nixi. Long. Past. 1, c. 6 , p. 6 Vili. :
Avaipeixai plv xò |3pé<po? è ri ¿yxwvo?, Ulnis excipit.
S c h ,£ f . Conf. Lucian. Conv. c. 14 , Zeux. c. 4. Nw<r-
oeiv vel Siavuaaetv xw¿yxwvl, Cubito monere, formula
illustrata a Boisson. ad Aristasn. p. 5i 5 , quod Plat.
Amator. init. dixit : Kivetv xw ¿yxwvi. Dion. H. De
adm. v i die. Dem. c. 12 , p. 992 : Ot 8s xpoxetv aùxòv
'^Éouv xoi? ¿yxwaiv ¿vxi Tcxgpóywv xà? TrXeupà?. F ix.]
T Ayxwv, ut volunt quidam, significai etiam xò liri-
xapTrÈ? x tì? x sipòs> Curvaturam manus. A c puto ita
accipi II. A , ( 252) : Nu^e Ss piv xaxà x £lp“ péaYjv,
¿yxwvo? evep0ev, adeo ut non recte verterit illic Valla,
Subter cubitum. Bud. Lex. ita scriptum reliquit,
A y x à v , ponitur et p ro Quocunque flexu membrorum,
ut : Ty jv X£ÌPa 7rpo<jxt0e'vxa x?j 7rXeùpa,, Trapà xòv ¿yxwva
xou wpou. In equis Genuum flexuras sic appellantur
in Hippiatria : Apicrrov ipXsSoxopsìv ex xwv ¿yxwvwy xal
Ppa/io'vwy.
1 Ayxwva? Yitruv» appellai Conflexum, qui rectum
angulum describit. Transfertur et ad alia. Unde
Plin. 3., [ i 3., 18 ,] Latine Cubitum appellat, de Ancone
urbe Italica loquens, vulgo nota : In ip s o ,
in q u it, flectentis se orse cubito sita : his verbis signi-
ficans, cur ¿yxwv dicatur. Et 2 , [ 43, 4 4 ,] Conflexa
in cubitos, aut confracta in humeros, sic ftnim
Hermol. emendavit. U t enim in parietibus ¿yxwve?,
ita et in promontoriis dicuntur.. Hactenus Bud.
Prior. Ann. in Pandect. Sciendum est autem ab
Hom. ¿yxwva xeixou?, ad verbum, Cubitum mu ri,
ap pella li Angui uhi, Prominentiam angularem, et per
hoc formam quandam cubiti habentem, quidam
Anfrnctum interpr. Talem autem cubitum alibi aper*
ti us exprimit, dicens Tcupyoi I t t I tc o o u x o v x i, In turre
prominente, Eminentiam quandam habente angulo
simileim, qualem cubitus, inflexus efficit. Haec Eust.
in II. n , (702) : Tpì? |zsv eie’ ¿yxwvo? jB5j xelyeo? &(|fYj-
Xoìo HaxpoxXo? • [ Pseudo-Did. : vuv, xyj? xo u xetyou? ■'
è\oyrfi. Hesych. : Ayxwvo?* x5j? .xap.7^? xou xeiyou?. À y -
xwv* xo xe OruvYjOw? Xeyofxevov, xal ij . xou xsixou? xanirY),
Hap? ¿yxwvo? xai Teixeo? 8i|/y)Xoìo. In cod. Ven. est xal
, quod « natum e x Hom. (35) Musurus male delevit. »
Schow.] Il Notandum est autem, non solum Muro, u t
in ilio loco, sed etiam Rumini dari ¿yxwva ab Herod.
Nam in Euterpe [ 2 , 9 9 ,] NeiXou ¿yxwva, Nili