== ’AXxpaiwv, wvo;, 6, n. virile. V. AXxpawv.
= AXxpaiwvlc, se. w&ò, 7roÌYj(jtc, Carmen epicum
de Alcmaeone. Schol. Eurip. Or. 998; Androni. 678;
Toup. Opuscc. 2 , 49. S ch^ f . .
= AXxpàv, Suid. v. Neavi?, prò AXxpawv-, AXxpaiwv.
V . AXxipàv e t AXxpawv. S ch^ f .
[AXxpavEios. V. ’AXxpavixo's.J
rÀXxfxàvixò;, ■)), o'v.J AXxpavixòv dictum metrum
quoddam, <[uia ■rcsTCXsóvaxe irap’ AXxpavi, teste Suida.
[Lesbon. De schem. 1 7 8 ,1 7 9 : 2 y_9jpa A . Herodian.
IT. <r/r][ji. 53, 61. Eust. 16x8, 29 : T^v «apà 'HpwSiavw
’AXxjxavtx^v ypvjatv. Sch^f.J Aristoph. schol. vocat
AXxpaveiov, esseque dicit SaxxuXtxòv étpOvjpipepss.
AXxpapè;, Hesychio est aXxipov. Apud Etym. [M.
66, 22]] vero et in Le x. meo vet. paroxytonws scriptum
¿Xxpape?, quod esse dicunt aXe^Tiipiov^ et pleo-
nasmura habere tou p. Nam aXxape? esse rò ¿XaXxouv
t^jv apàv, xal ¿TCEipyov tt,v pXa&zjv, Diras imprecatio-
nes et incommoda arcens, teste Methodio.
= AXxpawv, AXxpàv, AXxpaiwv, u t 'Epuawv, 'Eppav,
'Eppaiwv, vari se formae ejusdem nominis. Eust. 1379, ®
12 : rivsTai Ix 7raiawv iraiàv, w; li; AXxpawv AXxpàv,
li; ApuGawv ApuQàv itapà IlivSdpci), quae passim pravo
accentu 7raiav, AXxpàv, ApuGav scripta reperiuntur.
Hinc qui nominis nativa forma plerumque AXxpàv
audit poeta iilustris, se ipse AXxpawv vocavit apud
Athen. 4 , *4° , C : AixXov AXxpawv àppo'SjaTO ■ et
Christodor. in Ecphrasi Alcmaeonis nomen statuae
inscriptum cum titulo vatis, errore cum poeta per-
mutatum suspicans v. 3go : lavavo 8’ AXxpawv (ita
Vat. cod. AXxpaiwv Pian, et Brunck.) xsxXyjpévos ou-
vopa pavvt?, ¿XX où pavvi? etjv 6 fJooipsvo?, oùS’ etti
yauYji; Sacpvyji; eI^e xópupSov • lyw 8’ AXxpava Soxeuu.
Ap. Diodor. 4 » 7 ’ 3Ev ol<; [T?oiY|vaiq] savi xal AXxpàv,
cod. Clar. AXxpaiwv. Contro Alcmseonem Amphiarai
filium AXxpava dictum videmus in Dorismo Pindari
Pyth. 8, 66 (v. Eust. 1681, 5 i; 1689, 9), et AXxpavi-
8a? nobilem illam ap. Athenienses gentem, Pyth. 7
init. Quarta est forma cum brevi penultima AXxpéwv,
quae olim prò mero errore h ab ita , prò genuina h o -
die innotuit et maxime Attica. Restituii eam Elmslej.
ad Euripid. Bacch. 337, fretus marmoris Sandvic. au-
ctoritate (AAKMEtìNIAHC), Timocli ap. Athen. 4 ,
140, C : *0 vogwv Sà pavixw? AXxpéwv’ laxe^avo, ubi
quidem libri omnes ’AXxpaiwv’ , séd in Stobaeo idem
fragm. repetente t. 3 , p. 495, AXxpévwva cod. Leid.
et opt. Par. AXxpevova Trine. AXxpéwva voluisse jam
Walpolium, diu ante Elmsl., testatur Gaisford. Exc.
e Theognosti Can. fol. 1 83 -cod. Barocc. 5o, ab Cra-
mero data : AXxpéwva^ • vo pe ijuXòv, itapa Eùpuri87]
(yjn ■$) ‘ ffOff^eiXac vò e cpuXavvei vò w , w<; xùpiov,
Iv vvj yEvixyj. Repetiit haec schol. in Pai. cod. ad T hu -
cyd. 2, X02, AXxpéwvi] (quae lectio est cod. P a i., cui in
fine cap. accedit cod. Yind. AXxpaiwvt cum al. reti-
nuit Bekk.) Tòv AXxpéwva (ttwì, Xéyeiv oùx ig}(uw) i}/i-
Xòv, (jLsya YP*T0U<r,,v ’ 't?^e pXeTCEi?. MsTpoI? losupov
axpiéw? EòpnctSou. oi vuv xal [xéya ypaepouet
Se, Mwpttìq , à~é‘/yoì<;, ev wernuppiÉvaK;. Anacr.
Od. 3 i, 4 : ’Efi-aivEt’ ’AXxixÉwv te. Vers. in Sueton.
Neron. 39 et ap. Dion. Cass. 6 r , 16 : NÉpoiv, ’OpÉuTT)?,
AXx|xÉwv |x7)TpoxTÓvot. Utroque loco vulgo ’AXxjxatwv,
in quo qui correptionem tueri ve lit, is adhibeat
W’e.lcker. in Syllog. Epigrr. p. 199. Ipse quamquam
diphtbongum posse corripi non negaverim, poetae
tamen, ubi inter duas erat optio formas, metro con-
yenientiorem praetulisse putandi sunt. V. Axxaiwv.
’AXxuÉwva cod. Clark, cum paucis aliis in Platon.
Alcib. alt. i 4 3 , C , et 5AXx[xewvi8wv in Demosth. C.
Mid. 5 6 x, 16 , ex op tt. libb. receptura. V. G. Dindorf.
praef. p. i x , etSchaef. Appar. t. 3 , p. 481, qui comparai
t. 5, p. 452 AjauOewv. Conf. var. lect. Herodot.
1, 5g, 61, 64; 6, 12 1 , Bekker. ubique diphthongum
retinuit. In teripinatione non solum ’AXxpt-accovo^, sed
etiam AXxpiaiovò? dici tradit Herodian. Epim. p. 194,
in quo videtur recentissimos respice re, qui brevem
ilexionem admiserunt. Schol. Vind. ad Od. 0 , 247,
AXxfxaova. AXxaaiov fere constanter, sed perperam,
cod. Sancroft. in Herodot. Y . 6 , n 5, 12 1 , 123, 125.
V.Sylburg. ad Pausan. 2 , x8? 7 ; Bentlej, Opusc. 469.
AXxpiwv — Fix.
A £ ’AXxuiivY], -4, Herculis mater. Apollodor. a, 4 5
Diodor. 4) 9, Hygin. Fab. 29. ScHiEF.
’AXxoKoxidrpia, falsa lectio pro cAX(xo7tot. , q. v.l
’AXxxij, falsa lectio ap. Erotian. Gl. Hippocr. p.
46 pro ¿xx5j , q. v. Fallitur Herihga Obss. p. 104.]
’AXxx^p, vjpoc, 8, Propulsator, Depulsor. A Bud.
exp. et Vindex, Propugnator. Cum gen. Od. 3 , (53x)j
<I>, (340): ’O^uv axovxa xuvtov aXxxijpa xal avSpoiv, P ro-
pulsatorem canum, Propulsatorem injurise canum.
Sic ap?j?¿Xxxrjpa ap. Eund. II. 2 ,{ io o ) , et ap. Hesiod.
(Th. 657). Item apew? [apvi? W.] aXxxiip ap. Horn.
[3 , 485, 2 , 100,213], Propulsator caedis, pro Yindex
et ultor. [Hesiod. Scut. 29, 128 : ’Ao^? aXxxrjpa. Pind.
Pyth. 3, 1 3 : navxoSaxcSv aXxxrjpa.vougwv (dEsculapium,
ubi ante Er. Schmid, legebatur dXExxrjpa, metro
etymoque refragantibus. Ibi schol. : Tov ovxa rrav-
xoia? vofjov porjGov. V. et schol. Horn. 11. 3 , 48 5 ; 2
100. Eust. 998, 491 Apeo?8e dXxx^jp, 6 xou <povou IxStxr,-
t})?, 8 xa\ auuvxwp rrpo ¿Xiywv (II. 3 , 449) n 33,
3 : AXxxrjpa ... rjyouv dfxuvxopa xoti HaxpoxXou. Etym.
M. 66, 1 4 : AXxx^pa, xijxwpSv, xwXux^v, por]0o v i 38, 2,
11. 2 , 100 , Apsto aXxxrjpa ysveaOai, exp. aXE?r;xrjpa,
xouxegxiv a7C0xpETrrixov, xwXuxr|v rj PorjOov xou tcoXejxou •
oi Se aprji; aXxxrjpa, pXdt6r)? xal xaxtoGEto? xwXuxvjv. Quint.
Sm. 10, 258 : Trrvov, rxovou aXxx^pa. Quod Suid. s. v.
affert, 0 sia; aXxxrjpE? i(X£pxrj? (ptXoxrjxo?, flagitiose cor-
ruptum ex orac. ap. Atnen.' i 3, 602, C : ©efa^^Yrj-
xrjpE? EcpajxEpiotq «piXoxaxo?. Sic Ruhnk. Ep. cr. p. 180.
Etym. M. 65, 56 : AXxoi, acp’ o& x8 aXxxX,p aOavaxo?.
T a f e l .] || AXxxrjpE?, Adminicula ad transiliendam
fossam, cujus generis sunt hastae, pa li, aliaque *hu-
jusmodi, ap. Aristot. Probl. et Galen. Yide AXxxrjpe«;
[immo aXxrjpE?, ut ipse HSt. em. in Ms. Vindob.].
AXxxrjpia, Exercitium, in quo adhibentur aX-
xxrjps? ap. Artemidor. 1 , c. 69 [57 , ubi nunc est
«Xxrjpta, q. v.J
AXxxrjpiov, xo, Remedium, Auxilium, Propulsato-
rium, ad verbum, s. Depulsorium. AXxxrjpia vougwv ,
Remedia morborum, s. adversus morbos, ap. Nicand.
Th. [528 et Al. 35o. W a k e f . Poeta ap. Suid. s. v. :
C AXxxrjpia Xi[/.ou, C. expos., SuvapiEva aXaXxstv xai ansip-
yeiv xov Xipiov. Eadem plenius ap. eund. v. Aip.o? :
TaffXEpi pouvov £^°i[xi xaxrjg a. X. Sch<ef. Zonar. in
Le x. vix bene h. 1. legit aXaXxxrjpia Xip.ou. Eurip.
Telepho ap. Diogen. Ep. 5 in Notices et extr. des
Mss. t. 5 , 2 , pi 241 : Ap.cpi6XrjTa Gcoptaxo; ^axrj, aX-
xx^pia Tu^r)?. Ita enim pro dpxx^pia leg. et fr. addendum
collectioni Matth. (Pro ap.©i6Xrjxa leg. apcpi-
SXrjcrxpa ex Helen. 1078. Fix.) Addo Quint. Sm. 6,
364 : Mdj^rjs aXxxrjpiov* 9, 12 1 ; 1 1 , 424 : Kaxrj«; aX-
xx^pia ^apar,?. T a fe l.J
[aXxuSojv. AXxuoveio?. V . AXxuwv.J
== AXxuoveb?, eok, Gigantum unus, ab Hercule in-
terfectus. Apollod. 1, 6 , 1 ; Pindar. Nem. 4 , 44-
[AXxuovrj. AXxuovia. V. AXxuwv.J
[AXxoifoiov, t8, est inter medicamenta ap. Hippocr.
Morb. mul. 2 , 67, p. 666, 5o. S tru v . V. AXxuwv.J
[AXxuovi?. AXxuovixi?. V. AXxuwv.J
*= AXxuovuxrj?. Exc. e Theognosto cod. Barocc. 5o
can. 244 • Tic Slit xou uri\c, 8^4xova xai (iapuxova 81a xou
D u >fiXou ypdicpexai, icpEoSuxri?, IXur/]?, paaavuxrj?, [/.sytj-
xrj?, apvuxr,?, 7trj8uxrji, aXxuovuxrj?, etc. C r am e r .
AXxuoiv, ovo?, s. AXxuSwy, Halcyone s. Hal-
cedo : avis rcapi xo Iv aXl xueiv d ic ta , quod in mari
pariat, u tvu lt Etym. [M. 66, 29J : nec absurde. Nam
et Plut. [De fort. Rom. p. 321, DJ testatur, Ton; ¿Xxuo-
vwv Xoyefai; 7tapa8E^ap.£vr)v x-)jv OdiXaxxav Iv ^eijawvi goj-
i^Eiv xai ouv£xxi0rjvEio6ai. Qua de re vide et quae Plin.
scribit 10, 32, [s. 10J, et Aristot. H. A. 9, 14 [ i 5
Schn. V. dElian. H. A . 7, 12 ; Beckmann, ad Antig. Car,
2 7 ; Voss, ad Virg. G. p. i7 4 ,aW e lck . ad Alcm. citt. L
Dubes.J Inde AXxuoveioi s. AXxuoviSe? dicuntur rj[/.spai,
Quatuordecim dies brumali tempore sereni cum ma-
ris etiam tranquillitate, quibus nidificat et foetificat
haec avis. Aristot. H. A. 5, 8 : H 81 aXxuwv xixxei xcept
xportii? [xiqj j(sip.Eoiva<; • 810 xai xaXoiivxai, oxav euSietvai
ysvwvxai at xpoixai, aXxuoveiot r, as pat. Et mox : Ilepi
uiv ouv xob? IvxauOa xotcou? oux alei GU(/.6afyei yivsoOai
aXxuovi8a? i,p.£pa? 7cep\ xpoizdq ‘ Iv 81 xw 2 iXEXtxij> ^e-
Xaysi g^e8ov alei. [/Elian. N. A. 1, 36 : Kuouu?i<; 5«
aXxuovo? (hoc spiritu) Yoxaxai xà ireXayri, Eip^vrjv 8è xai A
^iXiav ayouGiv avep.01. Kuei 81 apa ^eipwvo? p.s<joovxo<;,
xai .^¡aw? -4 xou aspo? yaXvjvri 8(8wot owxripiav, aXxoovsia?
xtjvixoÌSe xrj? oipa; ayeiv rj[AÉpai;. S c o t t . Theocr. 7, 57 :
AXxuo've? axopEOEuvxi xà xupiaxa xav xe OdtXaaaav ... àXxuó-
ve? , yXauxat? Nrjprjiai xai xs p.aXiaxa ¿pviyoiv IcpiXaOsv,
¿«rate xs nep 1^ ¿XÒ? dfypa. Sch^f.J Unde Plin. 10, 32,
[s. 47J : Foetificant bruma, qui dies Halcyonides vo-
cantur, placido mari per eos et navigabili, Siculo
maxime. AXxuóvstov s. AXxucmov (xà), dicitur etiam
Spuma maris concreta, admistis sordibus tenuissi-
mis, quod ex eo mari innatante nidos fingunt et
construunthalcedones, u t Gorr. tradit, quem consule
-de quinque ejus generibus. Yide Diosc. quoque 5,
1 36, et Plin. 32, 8, [s. 27J , ubi inter alia haec scribit
: Fit in mari et halcyoneum appella turn, e nidis,
ut aliqui existimant, halcyonum et ceyeum : ut alii,
e sordibus spumarum crassescentibus : alii e limo vel
quadam maris lanugine. Hesychio autem AXxuo'viov
est H e rb a . quaedam. [V. AXxuo'viov, et Galen. De
simpl. med. fac. 1 .1 1 , t. i 3, p. 3 15 sq. ubi variae ejus
species describuntur. Idem l)e rem. par. t. 10, p.
58o, C ; id. t. 13, p. 323, F; 484, E » c t alibi ; Antyllus
in Matth. Medd. p. 3 i 3. L. D u b e s .J Rursum AXxuovU,
deminutiva voce, dicitur ^¿Xxuoiv, ut Etym. [M. 66 ,
3o , 34j tradit. [Apollon. Rh. 1, io 8 5 ; Epigr. in
Welck. Syllog. p. 54» L. D u b e s .J Alioquin AXxuwv
est etiam nomen proprium feminae ap. Athen. [7,
296, B ; i 5 , 696 , FJ, ut AXxuo'vvj ap. Horn., sic ca-
nentem 11. I , [562, sqq] : AXxuoV/jv xaXeeoxov Itcwvu-
jxov, ouvsx’ ap auxTj? Mvirvjp aXxuo'voq icoXuttevOeoi; olxov
syoucra KXai’, 8xe ¡aiv Ixaspyo? av7jp7caGe <I>oiSo? AtoX-
Xwv. [Ubi Wolf. AXx.J Sed illud notandum est,
’ quod ad spiritum attinet, non ubique aspirata haec
reperiri, secundum etymon supra aliatimi, sed ali—
cubi tenui spiritu notata, et quidem erebrius fere.
[V. Lex. De spir.209; Schaef. ad Plut. t. 5, p. 92. L . D u b
e s . Halcyonum cantus. Theo Al. 2 , Pai. 7, 292 : AX-
xuooiv, ArjvaÌE, ¡AeXei?xdij^a, i. e. naufragium brevi patie-
ris. Scil. alibi quoque naufragi marinis avibus cordi
esse1 dicuntur, i. e. ab illis piorari. Mosch. 3, 40 :
AXxuóvoq 8’ où xÓguov Itc’ aXysGiv Ìa.'/e Kvjulj. Apoll. Rh.
4, 363 : TvjXoOi oivj Xuypvjoiv xaxa itovxov aXxuovEaai
cpopeujAai. Eumath. 10, p. 449 Gaulm. : T^v yXwoo-av
aXxuo'vo? TcoXuixEvOÉGXEpai. Hymnis 2 , Pai. 7, 199 : ’Ì2
icapo|AOiov àXxuoGtv xàv gÒv tpOoyyov ÌGtuGdi[asvov. Antipat.
Sia. 5o, Pai. 9, i 5 i, 8 : Mouvai a7rbp0r,xot NrjpvjÌSE? ...
gwv àyioiv [aÌ|avo[aev àXxuovE?, de Corintho eversa
quam se ut haleyones plorare dicunt. An tip. Thess.
3 2 , Pai. 9 , 567 : Awffi&os ¿Xxuwv, i. e. puella mol-
lium carminum cantatrix, ut eae quae ex Lysidis
poetriae illustri disciplina profectae erant. Antip. Sid.
26, Pai, 6, 160 : ‘Igxwv HaXXaSo? àXxuova, ubi signi—
ficatur pecten sive radius textorum, qui in agitando
sonum edit quasi querulum, halcyonum instar. Adde
Bochart. Hieroz. t. 2, p. 219. Poeta An thol. Lat. voi.
2, p . 216 : Semper ut A lcyona flebit te voce suprema.
Scu£F. et T a f e l . Il Pulii haleyonii. Hedyle ap. Athen.
7, 297, B : Tout; ¿Xxuovwv ixaìSa? ex’ aTrrEpiiyouc. || Hal-
cyonis color. Simonid. fr. 18 Gaisf. : Dpav (tempus
hiemale) iepàv naiSoxpo'cpov TtoixlXa? àXxuóvo?. Mnasalc.
8, Pai. 9, 333 : SouOal ... àXxuove?. f j | Dies haleyonii
quos dicunt. Locis supra allatis addimus Apollonid.
1 3, Pai. 9, 271 : Ka l tcoxe Sivvjeu; ¿<po6o<; ixo'po;, éItcI Odt-
XaGGa, si xai Iv SXxuovwv vjiAaai xXauGÓp-sOa, àXxuo'vwv,
ali iwfvxo? del Gxrjpi^axo xup.a v^vejaov; ubi Jacobs, pro
Stv^ei; legit 8i) vauxait;, ego 8^ vtjegg’. Apoll. Rh. 1,
i 3g 4 : A^ougi 8’ aEXXai ^a^prjEÌt;1 xoi'yjv yàp lyà) vlov
ÌGGav axouaa àXxuovot; àXivjt; x. x. X. Plut. Praec. de
san. tu. 126, D : ‘H 8s òysla xai? YjSovaìi, .wGTCEp ^ ya“
XijvYj xai? àXxuoGiv , aaipaX^ xal xaX'Jjv yeveGiv xal Xo-
j^sfav IvSìSwgiv. De numero horum dierum ambigeba-
tur. V. intt. Simon, fr. 18 Gaisf., praes. Jacobs, et Bar-
kerum ; schol. Apoll. Rh. 1, iq86, Suid. v. AXxuovCSeg,
schol. Y en. II. A, 558, Eust. 776, 18 , 36. ||DeHal-
cyonibus Halcyonesque fabula v. Apollodor. 1, 7, 4 ,
ibique Heyn. Obs. p . 4 «, 48, 273, Lucian. Halc. c. 1,
ibique Hemst. cum schol., Muncker. ad Hygin. c. 174,
ibique Stav., Huschk. Analect. p. 126. || Derivata.
1. AXxuovfc. Alciphro 1, 1 : Tfixapxv) 8e aox7] l7ciXa-
THES. I.INO. OR AC. TOM. I , FASC. V.
bouaa ^(Aaç àXxuov’iç wç oTjAat ■fjiAÉpa (egxi yàp xouxo xw
xaôapw xâjç alôpfaç XEXfAaipEoOai), irXoûxov aOpo'ov aya-
ôwv eûeiÇev. Arjstoph.s Av. i 5g 4 | AXxuovtoaç x’ av
•ijyeO’ ijfAÉpaç aei. Strabo 8, 25 : 0 dXaaaa AXxuovlç
(AXx.) j jAépoç oÛGa xoü KpiGGaiou xÓXtcou. Diversa palus
Halcyonia, de qua v. sqq. 2. AXxuovtxiç, Halcyonea.
Schol. Aristoph. Ran. i 3o 5 : AXxuoveç (¿Xx.) ènuvo) xoü
xrji OaXdcGGTji CSaxoç xaO-ijjAEvai x i aôxtov àie Iv xw puGw
xsi[AEva 0Ep|AalvouGi. Ka0’ 8v 81 xaipov xoïïxo hoiougiv ,
àXxuovixtSsç a&xai ai ^(AÉpai- xaXoûvxai, xal eaxiv Iv
aùxaït; (AeyiGXYj ^GU^ia ¿ve'|awv xs xal xupidxwv. 3. AX-
xuovioç. Pausan. 2 , 37, 5 : T 9j 81 AXxuovia (sc. XifAvyj).
TOpaç xou pd0ouç oùx egxiv. Ubi alii AXxuwvia. 4. AX-
xuovyj. Callim. Epigr. 5, io :Noxep5jç (Maritimae) weov
AXxuówii, ubi Bentl. AXxuovoç. S c h æ f . et T a f e l . j
[AXxuoiv avis, luculenter ab Aristotele H. A. 9, 14
descripta , est Alcedo hispida Lin n ., nostras martin-
pêcheur (Buff. enl. 77). Altera species ab Aristotele
dicta ibid. 8 , c. 3 erit alcedo Smyrnensis Linn. (Albin.
3, tab. 27). Non tamen in mari nidificat alcedo;
sed dXxuo'vtov estzoophytum quoddam, spongia den-
B sius, interdum nido avis simile, genus Geodia La -
markii. Vide annotationes'meas ad,Plin. l. ió . C u v i e r .
V. et AXogcÌ^vvj.J
AXxw, aX'uj, vel AXxw circumflexum, ¿Xxtjgw. Nam
utrumque ponitur ab Etym. [M. 55, 5 5 ; 97, 26; 353,
20, coll. 5 6 , 5 ; 5 9 , 17J, qui e posteriori tamen ma-
vult deducere aXaXxw. An autem sint in u su , non
dicit : quod si reperiantur, significabunt i. q. dXdXxw,
Auxilior, Propulso aliquod malum a quopiam, De-
pello malum. Pono autem hoc th. aXxw ut ab eo for-
mem sequentia dX^iç et dXxx^p : quorum deductionem
ap. nullum reperio, sed quæ alia esse possit quam
hsec ab aXxw, non video.
= AXxwv, 8, n. p r ., de quo vide citt. ab Jacobs.
Anth. t. 9 , p. 33. S c h æ f .
AXXà, conj. adversativa, Sed, At, Autem, in prima
et frequentissima signif., quum videlicet adverbiooù,
Non, subjungitur, ut Xen. OEc. [ 2 1 , 12J: Ou yàp 7cdtvu
p.01 00XEÌ oXov xouxl xò à y a 0òv av0pw7Xivov Elvai, aXXà
0EÏOV, Non enim mihi videtur totum istud bonum
human urn esse, sed divinum. Idem Memor. 2 , [8,
4] : OÙ SouXoTCpSTTEGXEpOl IvExa xouxou, aXX’ IXsu0spiw-
XEpoi vopii^ovxai■ [ 2 , 9 , i j : Oùy oxi ¿8ixouvxai &tt’
I1/.0ÏÏ, aXX’ 8x1 vojxiÇouaiv vjSiov av ¡as x. x. X., Non quod
injuria illos afficiam, sed quod existiment. Idem
Hier. [2 , 1 8J : Où8Év xt jxaXXov xouxou 0a8£sï, aXXà ©u-
XdcxxExai. [Plato Pol. 1, 349, ^ : JE[/.ol yap Soxsïç gu ...
vïïv où GxwTTXEiv, ¿XXa xa Soxouvxa... XsyEiv, et alibi',
sexc. Post p.ij 8xi est Immo (Germ. Fielmelir). Prot.
319, D : Mtj xotvuv oxi xo xoivov xîjç ttoXewç ouxwç e^ei,
¿XXà I8ia (ubi Heind. aXXà pro aXXci xal positum esse
arbitrabatur)- Apol. 40, D : Mij 8x1 ISiwxvjv xivà, dXXà
xòv (xÉyav paaiXsa. Etiam nulla prægressa negatione
in orationis exordio ita ponitur u t Germ. Aber ei
respondeat. Phaedr. 228, E : AXXà icou 8^ ^ouXei xa-
OeÇojaevoi ¿vayvwpiEv; Cripton. 4 3 ,- A : E g x i xauxa• aXXà
xi Si) ouxw Trpwàipì^ai; Prot. 3 10, E ; AXXà xi où paSi-
¡¡ojj-EV Trap’ aùxóv; Conv. 19 4 , C : AXX’ sù ol8a * Poi. 1,
345, A : AXX’ ... egxw uiv aSixoç, al. — Iteratur ita,
ut alterum àXXà negationi prægressæ opponatur.
Conv. 222 , D : AXX* oùx IXaOsç, àXXà xò 2 axupixov gou
8pap.a ... xaxaSvjXov lysvExo. Ib. : AXX’ , w tp., p.i)8èv
ttXIov aùxw ylvTjxai, aXXà -jrapaGXEuàÇou' Legg. 2 , 666,
E , Euthyphr. 3 , C , al. Conf. Wyttenb. ad Phaed. p.
.148 Lips, et Philomath. 3 , p. 87. Ast.J Interdum
vero, praecedente particula p.^), aequivalente ipsi où,
ut ap. Demosth. po'vov, sequente aXXà {j-vjSe, Ali-
quando praecedente p iv , ut II. K , [ 316] : Oç Sii xoi
eÏSoç p,èv ETjv x a xo ç , ¿XXà 7to8wxï)ç , Qui deformis quidem
e ra t, sed velox. AXXà in medio sententiae non-*-
nunquam pro Sed etiam , sub. videlicet xal, ut dice-
tur in AXXà xa(. Idem Sed potius exp. interdum,
tanquam esset ¿XXà p,aXXov, ut ap. Plut. Lyc. [c. 3oJ :
Où tco'Xewç vj ErcapxYj ixoXixelav, ¿XX’ avSpoç ¿gxyjxou xal
Gocpoü piov ej(ouGa. Interdum itidem in medio sententiae
posila redditur ¿XXà per Autem, quum videlicet
jungitur cum p/)| vel où. Nam ¿XXà p.-ij et ¿XX’ où ver-
tuntur aliquando Non autem, ut docebitur paulo
post. [ ’AXXà post owTts, oùxi. Od. 0 , 3 i i : Axàp ou'i