Aiyiva I
al^&moc, quum Hesych. scriberet Thuriis «lYQ.t7ta A
significare Salicem : at Schneiderus praetulit et recepii
Eutecnii pdsfß^ci^ Avense.]
* AtytXXo5. V. AiyiXas.
AÌyiXos, v), Herba quaedam dicta est capris grata.
Theocr. 5, (128) : Kal |*sv Iptal xuxtaov xe xal alytXov
aly£5 ISovxat [ im o eSovxu « Pianta nobis ignota. »
Schreber. ap. Kiessling. p. 178. S ch jjf .] [Suid. et
Zonar. : AtytXXa5 * elSo? ßoxdcv*]?, ubi a Cod. A. aiyuXXo5, »
Tittm.] [Arcad. 55, .2 1 .] [[Itera Nomen cujusdam
herois, a quo denominata est ^ AiyiXia, [Philemon :
AtyiXa,] teste Athen. 1 4 , [p. 65a, E.] Sed et ipsa
AiyiXia nominatur AtytXoc, progenitoris nomine , ut
ap. Theocr. 1, ( i 4?) : K a l àie’ AlytXw la^a8a xpwyot5
'AoEtav. Ubi nota atSstav d ic i, quoniam ai AlyiX(8s5
ia^aSei; erant x^XXtoxat. [Grammaticor. e t Dinonis
locc. de caricis Atticis et de Atticae v. ap .]
[Tonp. App. not. in Theocr. 5 , s. 438 He ind.
A s g l .1 [ - . „ I
Im A j jW , pleonasmo syllabae yt pro ouXoupo? dici,
annota tur ap. Etym. et in Lex. meo vet. Hesychio B
autem alyiXoupo5. est xapa6o5. [Ad Moerin 36. SchìEf.]
= AlyiXwSr)?, sc. sinus., in Laconica, ab iEgila
oppid. dictus. Plin. H. N. 4> 6, 8. Forcell. Lex.
AlyiXwTriov dici tur forma deininntiva, non tarnen
.et signi fica tion e , pro aìyiXtt<|/. Uiosc. [3, i 44 ' Öepa-
icsuouat oì xxì alyiXcoTtia xaxaTcXaffoopeva. Ibid. 4, 13 7 :
©spa7ueust 8k $ it6a ... alyiXcÓ7cta.]j Gorr. autem habet
AlyiXcoTcq, non AlytXc«>7rtov. [Plin. H. N. 20, 14, 56;
aa, a i, 26, et alib.
AiytXw'l, 1071,05, ó, Vitium oculi. Etiamnum in an-
gu lo , inquit Cels. 7, 7, qui naribus propior e s t, ex
aliquq vitio quasi parva fistula aperitùr, per quam
pituita assidue distillai : alyiXcoTra Grseci vocant ; id -
que assidue male habet ociilum, cet. Uiosc. 2, [15a ] :
XoipaÒa? xal aiyiXto7:a w^eXeì ? 5 : Aìy(Xw.7iE5 apyouevoi,
Oculorum fistula;, ’ interpr. Marc. Virgilio. AiyiXcod»,
inquit Gorr., est apostema inter majorem oculi angui
um et nares ruptum atque exulcera turn: antequam
enim disruptum exulceretur, ay^tXto*]/ vocatur, auctore
P a u lo , quod aliquando neglectum- parvam fistulam c
ap erit, per quam pituita assidue distillar; idque, cet.
P au li lo cu s , quem intelligit G or r ., est hic, lib. 3,
[c. aa] : IIplv 8' E15 £Xxo5 (JaySivai xb ¿7co<m)pux, ay^iXtovJi
A&yexai. E quo loco annotatur et in W . LL. alyiÀwTta
dici Tumentem abscessum in angulo oculi, qui est
ad nares, suppurantem; ay^iXwTra autem vocari eun-
dem, quum disruptus fistula; modo distillare coepe-
rit; confundi tarnen hanc differentiam. Additur et
sonare alytXtoNa Caprinum oculura, a vitio, quod
capris fere proprium et perpetuum sit : àyv (Xwtc«
vero,, ab ay^i et öd/ wiròt;, quod prope oculum
oriatur. [Amaltheum Castello-Brun.; HSt. Lex. Med.
195; Theoph. Nonn. 5a ; P. yEgin. p. 73.] [Vid.
’Ayj/iXwj/.. Plin. 21, 19, 77 : Imponi tur [baccbar]...
aegilopis incipientibus.]
= Uiosc. 4, 71 : AiyiXw-a ÖEpaneuEt, et sqq. 1,
178 : Fayypaiva5 xal, avöpaxa? xal alyiXcoira? xal ¿Xw-
mxiac. De ipsis aegrotis, oculos fistulöses haben tibus,
vide tur usurpare Ptol. Tetrabibl. p. 144, 1. 1 4 : Kot-
Xo£pßaXp.ou5 xal alyiXa>7ta<;. H a s e .
1 AlyiXöiJ/., Averne quoddam genus, quod speeia-
liter Lat. Festucam appellant. Spica illi ante messem
decidit, ita ut spicilegi! tempore spica ipsa inanis et
orba grano, vanescensque culmus, quasi festuca re-
periatur. Unde indi tuni illi a Latinis Festucae nomen
fuisse verisimile est. Eamque ob id Virgil. Sterilem
avenam appellasse videtur, frugum pestes enumerans
hoc versu, [Georg, z, i 54] : Infelix loliura et steriles
dominantur avense. Sic autem fortasse dieta est Grae-
cis, quod illita cum farina herba xS aiyiXw7rt oculorum
vitio. medeatur. Haec Gorr. Cujus sententiam
mihi comprobare videtur hic Theophr. locus de pe-
stibus frugum ante Virgilium haee scribentis, C. P.
5, [ i 5, 5] : Kal & a 8)\ auyyEvväxat xaö’ éixatrcov- (xirÉp-
p a , olov alpa xal alytXcoij/ lu [ im o x a l] 7Cv*poI$ xal. xpt-
Oai?, E t quaecunque nascuntur una cum unoquoque
semine, u t iolium et alytXwti in tritico et hordeo.
Eidem Theophr. 8 , 8 , [§ 3] , aiyiXoj'j' rursus est Herba,
quae hordeum enecat. [Cfr. Harduin. a d Plin. i8>
I I , 44, coll. 31, 17, 63.] In VV. Urnen LI, .jj. l
esse etiam ap. Eund. non Avenam, sed Fruee i
vescuntur equi. Vid. Bpopo^. °eni> lutj
||.[Aiy{Xü)^, Ayena, Gl. « Avena Catonis 3, , i
Avena sterilis Linnaei. Diosc. 4^ i 3q- Th®« l
P. 4, 6, 3 et 6.» Schneider. Lex. «Avena J
«lyiXtöiJi, Theophr. H. P. 8, 9, 3, (Diosc. 4, ,3 %
culmorum copiam et molem terram exten» j°i
eitur.» Sprengel. H. R. H. 86, 104, i 59.1 “J
= De avena cfr. item Theophr. Hist. pl. 8 j 0
Caus. pl. 4^16, 2 : Xxd7T(oç 8k e^ei raSe, 9£'pp.0C) ’
“ ■ ¡ s j f c — " « . . . 6 lisv a iy . itoXuxiTeiv. G e n lO
a i y i X w l i , 1
pl. 8, 7,
G<*)v, olav Ccia;, h y 'Is » , atylAuuoi;' ¡(¿-1
Caus. pl. 4, 6, 1. Acc. xXv alyiXwc« ibid! p. 5og | J
Juxta Philon. Belop. p. 89, 1. 3, ad tolerandas öbs3
diones utilis atyiXc*>«|^ I«]«]0el? im xe'^pai; uaXaxic j|
j^iixpa xaiv^. H a s e .
8, 9, 3 ; Tfflv Sè öfiotemip«. xal WZ«
Is, T%ns, » u p a t, 0po|u)u, a iy&M T ia
II [Nicand. Th. 857, [AiyiXorro.;, genit. poet.. Ave*
nse, ex Eutecnio dedit] Schneider.] j
1 AtyiXwv^, Plinio [ 1 6 , 8 , i 3,] arboris glandife*
species, quae fert panos arentes, muscoso villo e
n o s , etc. In V V . LL. ^ alyiXwd;, Cerrus, speeies“
boris s. quercus, e Theophr. H. P. 3 , [8 § j t i
6. Cfr. Plin. 16, 6, 8, et Hard, ad sect. 6.] ’ ]
^ dEgilops, Cepa quaedam. Plin. 1 9 ,5 , 3o.Devi
riis h. v. signiff. cfr. Forc. Lex. s. v.
* A iy tp .to < ;, D o r i e n s i u m H e r o s e t c a r m e n ep iciT
i n c e r t i a u c t o r i s ; C e r c o p i M i l e s i o a u t H e s io d o tribu*
t u r a p . A t h e n . 1 1 , p . 5o 3, D . C f r . D i o d . S ic . 4, Ü
D e c a r m i n e , v . G r o d d e c k . I n i t . t.. 1 , p . 33, 3 7 . Yale
a d S c h o l . P h o e n . v . 1 1 2 3 , p . ^ 56, v . 1 7 4 8 , p . 7 9 ^
S jn n e r . -uww, P i n d . P y t h . 1 , 1 2 4 ; 5, 96. |
A i y i v a , , d E g i n a , N o m e n i n s u l a e u n i u s e C y d jj
d i b u s , q u a m J. P o l l . (7, 197,) X u x p 07tw X iv [sen X?
x p o m o X iv ] n o m i n a t a m f u i s s e t r a d i t , f o r s a n q u ia m
ta e i b i ^ u x p a t v e n d e r e n t u r . [ V . T o u p . E m e n d . |
23o.] U n d e A i y t v e b ? , A iy iv ^ T T jc , e t A iy iv a io ? dicitir
Q u i e x e a o r i u n d u s e s t , v e l i n e a h a b i ta t . Qu
r u m p r i m u m S t e p h . B . e S t r a b . [ s e d f a l s o ] af
f e r t : s e c u n d u m , q u u m a p u d a l i o s l e g i t u r , tu m a g
S u i d . , I l a u X o s A ly tv T ] x ijq , j a x p o ? . E s t q u e e ju s fern
A i y i v r j x t ? , u t S t e p h . a n n o t a t n q u i r u r s u m a b A ly iv ^
a i t e s s e p o s s e s s i v u m A t y i v i y t i x ^ ? , q u o L u c . T im o n s
[ c . S 7 ] , u t i t u r , d i c e n s A l y i v r , x t x o l p t.eS ip.vot, M edirn
d E g i n e t i c i , h . e . M e d i m n i a p . i E g i n e t a s u s i t a t i l t i ,
d e m q u e P a u s a n . i n A t t i c i s [ 4 2 , § 5] d i c i t Aiytv;
t ix o i? e p y o t ? o p to io q . T e r t i u m v e r o m u l t o frequenti?"
u s u r p a t u r , u t D i n a r c h . y u v ij A i y i v a t a , q u a e aliis e ,
A l y i v 5j x t ? . I t e m A t y t v a l o v x e p p a , e t A ly iv a io ? m w.
d i c i t u r , e t A i y t v a l o v oxeuo? , t e s t e S t e p h . R e c te ; legs
m u s e n i m a p . T h u c . 5, | c . 4 7 ] : A tS o x w to^oti] tpt
d ß o X o u ? A l y t v a t o u ? x5)5 y}p .E p aq Ix a trc T )? . I ti d e m q u e [1)^
c a e a r c h u s ] a p . A t h e n . 4 , [ p . 1 4 U C ] : £ k ö i |w » ^
•jte p l S e x a x tv A ? A t y t v a i o u ? 0 6 0 X 0 0 5 . E t p a u lo
[p. i 43, B] : T w v 8k S o iJX to v £ x affX 0 5 A ty tv « i°v
o x a x i j p a x a x a x effiaX v iv . R u r s u m a p .. Thuc. 5, [1- IJ
A i y i v a t a S p a y jj t- ^ , e t a l i b i A l y t v a t o v x d tX av x o v , T alen tu C
d E g i n e t i c u m [ d e q u o l o c c . p l e n e c o n g e s s it C. lj|
M ü l l e r . dEginet. p . 90, n . y . ] ; m u l t a e u im e t v a ^
D generis numismata cudebant Æginetæ, et » ,
seculis, atleo ut Ephorus ap. Strab. 8, [p- 1
548, A, ] dicat in Ægina argentum primum cusu,
fuisse a Phidone ; emporium enim exstitisse “
Xu7tpox7]xa xî)ç yjopaç xcov àv6pw7ru)v ôaXctrcoupf^ jj
¿p,7roptxô>5, in deque xàv ¡Somov vocari Atyiyal0tV > "
X>iv. Quod autem hic Alytvaia ¿¡AiroXi] nomiuaturjP.j
«o- Hesych. habet Atytvata. Sic enim ap- eu™
mus: Alylvata* xà ^omxA «popxia, xal ot‘ irtixpaax^ ^
aoxà, AtytvowôiXaf [** AlYtvatowwXai
Atytvata] ¿Xeyovxo. Itaque Atyivata, vel potius q j
et AlytVata Ip-iroX^, dicuntur Variæ merces, ^ ^
omnis generis, quia in dEgina ejusmodi
vendebantur. Ad verbum sonat, Merces
Et qui ejusmodi miscellaneas merces ^
venditat, Aiytvo7ro)XYi5 dicitur, i. e.
mercium venditor. [Multa ap. Müller.
Alyuitxta IpiicoX^f de similibus mei'cifeus. ro ,. 1
dum es t, secundam syllabatn derivatorum a aJ
ap. Hesyeh. scribi etiam diphthongo. 8ic e ]
901 a i y i o ô o ç 902
uitl |egimus: Alyalvatov • yo'^tupa apyopooV, pEy«. Et
* x • Aiystv7)TtX^ ^pya • T0U5 cru[x6e6y]xdxa5 dvSptivxa?.
iu°betur tamen ap. eum et altera sc riptura, sine
Aiuhthongo. [Sylb. ad Pausan. 3 , 14, 5k» formam
iiVivoioi vindicat. Alytvato5 860X05, cfr. Toup. Emend,
h 564- Herod. 5, 86 : EI5 x^v Atytvaivjv, sc. vijoov
I uod Post ^ et ^ rouov- prohat Wess. Sch^f.
{?»^tytvlTii, Nicand. Al. 491. Schol. Alytv^xt5.]
— Iterum Alyivatoi et Alytvrjxat distinguit Steph.
l^rdC*- Cfr- 0 . Müller. 1. c. p. 197. Cratin. ap.
Athen. 6,267, E, p5£ai Alytvaiat. De dEgineticorum nu-
ijioruin ratione v. etiam Schweigh. ad Athen, t. 3,
iQi. || Scriptionem Afystva, in Mss. passim obviam,
(post Hadrianum subinde obtinuisse, notat Müller.
0 q3. Cfr- Siebel, ad Paus. a, 29, 2. || Aïytva, --o,
Jpind. Nem. 3, 4 î 7> 72 ; Æschyl. fr. 388; Aristoph.
lAch. 6a8, Vesp. 122; Orph. Arg. 184; Nonn. Dion.
Kg 58 et al. Aiyiva s. Alyivvj, cum ultima producta,
[numquam esse dictum, contendit Boeckh. ad Pind.
fill. 7» Nott. crit. p. 389 et Expll. p. 176. In Horn.
Hymn. Apoll. 3 i , pro Atytvr], e Fior, e t Aid. 2
Riviva, ut habet Horn. II. B, v. 562, restituii. Cfr.
ppltzner. De vers. her. p. 3 2 ; Prosod. § 17, 9. Alyivrjv
jvir. lect. est Herod. 3, 5g. Media correpta in ree.
[epigr. Pal. Append. 36o, ibid. .Jacobs, p. g5g, quod
redamin Pindaro, Isthm. 7, 36 e t 122, ita se habere,
foawesio visum est, Mise. 55, (99 Kidd.) : sed v.
ffieyn. p. 667 sq. et Boeckh. N o tt crii. p. 5y ì. Adde
Müller. I. c. p. 197. Ì Nom. p ropr. femiuse. Eurip.
Qph. A. 687. Fix.
I Aìyìvatoi«óXvi5. V. Afytva, p. 900, D.
I Alyivaio5. V. Atytva, p. 900, C.
I Alytvaio5 (rraxvip. V. 2 xaxv]p.
} = De lapide dEginetico Greg. Nyss. Horn. 2 in
Eccl. t. i, p. 400, A : Sxoat xs Tcavxa^oOev vrepl x^jv
mxijffiv, Noupi8tot5, vj 0E(T(iaXoÌ5, ^ Alytv^xat5 crxóXot?
MHiiSopsvoi. De obolo Luc. De luctu 10 : El Suvaxat
fttap’ Ixtivoi? [mortuis] AxxtxÒ5, vj Maxe8ovtxÒ5, vj Alyt-
paìo5 òéoXo'c. Initia Hecates ad saec. usque tertium
ì conservata memorai Orig. Contra Cels. 6 ,
p : Ta itapaSiSópeva X0Ì5 !v Alyivv] p.uoup.Évoi5 xà x?)5
pinii. Ethnie. in numis plerumque Alyetvrixiov, in-
»erdum Alyivv]. Mionnet Descr. de méd. ant. t. 2
J44 sqq., et Suppl. t. 3, p. 5g 4 sqq. H a s e .
[ =Aiy(vvi6ev, Ab dEgina. Callim. Epigr. 4 8 , Pal. 7,
S71 : Epiropo5 Alyivv)Ö£V ettXee. S c u . e f . ’Att* Atyi-
Wev, Apoll. Rhod. 4, 1777. t S t r u v e .
I AìyivrixY]5, AiytvrixtxÒ5, Alytvrixt5. V. Aiyiva.
I ’Alyiv0to5, 6, et * Atytv6o5, 6 e t ^ , legitur in Op-
fcianiIxeut. 1 ,1 0 ; 3 , 11, teste Beckmanno ad Antig.
P- 90. [Eutecn. Pa rap h r. : x^v afytvöov, oi
piytvöoi, et 6 atytv6o5, xòv atyivOov. Aly(vöt05 in edi-
pone Winding, non legitur.]
1 Atytvóeiq, Eaaa, ev (atlj), adj. poet. C apris abundans.
Mom. Hymn, in Pan. (12) : IloXXaxi 8' atyivdsvxa 8te-
Kpaixev oupea paxpd. [« Sed prasstat [cum Barnes.] le-
|ore apyivóevxa, neque alibi vox occurrit. » Maltb.
[ x- Gr. Pros. 29. Vid. In terp rr. Alytvóet5, quam for-
f ara respuit Gr. linguae ratio , Schneider, in Lex.
pim recepit.]
[ Atytvo'(«.a<;, dictus fuit quidam, q u o d , quum infans
fipositus fuisset, eum capra suis uberibus nutriisset.
L Aiytvo|«b5, ¿(1)5, 6, Caprarum pastor. Leon. Tar. 56,
L. 9> 318: Alytvop.5jt irpoij7ivE5. S c h ^ f . Idem re-
p i t Jacobs, ad Anthol. Pal. 182, Apollonio, Pal.
I H Aiyivop-Eu llà v , ubi corrupte legebatur avxt-
f ““» «f. Suid. in 2 ^ , . ] ^ b
|hth pV)°^°?’ ? (v®lAeiv)> Capras pascens. [Leon,
f . ; • 9» 744 : ’ytvdp.01 ÜSwxwv xal 2i|taXo5. Boiss.
Ma>vV?*°i,i P,an tis» iIuas caprae depascunt. Muc.
iv ¿1/ ' *■' 2» 2^ 5), Pal. 9, 217 : XXoeo^v alyivonuv
^,eon- Alex. 12, Pal. 6, 221 : HX6s cptXo—
H H B O D k «lyivóptov. A n g l . Theod. ap. Eus. P r.
■iti f.! ? ^ •’ H & «P* eviv ayaOvi xe , xal alvlvouoe,
f .W q Lex. Ms. i i Hesych. W ™
1 Vid. Aiviv«.
n w m !« ™
Nsiift05’ S‘ aP- Aristot. H. A. 9 , 16,
Salus a Gaza Latine vocatur.
er- legit A?ytÖ05.] Supra AlytOoq habuimus
A pro eodem, 6t qftidem fectius, ut videtur. [«Avi-
cula quaedam nobis non satis nota, ab ea certe, q%u
dicitur alyi6aXo5, diversa. Aristot. H. A. h 1. Conr.
Gesn. Ornith. 702. Beckmann, ad Antig. Caryst. p. 90.»
Passow. in Beckii Act. Semin. Lips, k, 99.]
££ Alytov, xb, urbs Achaiae, cujus incola Aiytsi^,
Strabo, 8, 4 , 1, p. 335; ib. 3, 2 , p. 337; H>. 7, 4,
p. 385 fin.; ib. § 5 , p. 387 ; ib. 8 , 5, p. 389. Cfr.
Kühn, ad dEiian. V. H. 1, i 5. Scripturam Afyeto» me-
T i t o damnat Jacobs, ad jEI. N. A. 5, 29, Ann. p. 187.
S i n n e r .
Alyloxo?. Vid. Aly(o6o5.
* A(ytoü^05, vox susp. V. AlyiSdu^o?.
Aly(o^°5, 6, Jupiter ¿iri0Extxo)5 dicitur ab
e t , Alimentum, quod eum capra aluerit, nomine
Amalthea. Secundum alios autem, e quibus est
Hesych., alyio^o5 appellatur quasi alytSou^, i. e. al-
yi8a lj(wv,dEgida tenens, s. gestans. [Heyn. Horn. 4, 71.
ScHAäF.l Quid autem sit dEgis, suo loco dictum fuit. Est
autem frequentissimum hoc epithetum ap. poetas, et
B Horn, prsesertim. II. B, (348) : A 1^5 atyto^oto. Vide La-
ctant. et Cornut. [Alylo^oq, 6, dEgide ornatus. Plat.
Axioch. 368, A : Zeiic t ’ alyio^o? (Horn.) A st.
Ab atlj i. q. alyU, et iyw recte derivant] [Heyn. Horn.
4 > 222; Clark, ad iL A, 202, et Graev. Lectt. Hesiod.
628. [De utraque ab HSt. memorata etymolo-
gia v. Wessel, ad Diod. Sic. 5 , 70, t. 1, p. 387.
S c h j s f . Quibus adde quae collegit] Fischer. Ind. ad
dEschin. Socr. Dial. Orph. Lith. 257: A105 alyto^oto
ulei xtuao^ixwvt.]
Aly(7tav, avo5, 8, Capri pan, ad verbum, i. e. Pan
semicaper, u t ab Ovidio [Metam. 14, 5i 5,] appellatur
, ut qui dimidia parte simiüs capro est. Compo-
sitio manifesta est. [Alyi7rav et ‘Epjjtoirav exstant apud
Arcad. [De accent, p. 8,9. A n g l . Galei Myth. 122. Era-
tosth. 27. W a k e f . Salmas, ad Solin. a93, F, et sqq.
Plutarch. Parall. Graec. 22, p. 311, B : Alylitava, xaxät
X7]v 'Ptopaftov cpa)vi|v 2 iXouavov.] Glossae: Alyi7cav Se-
micaper.] [-u -]
« * Aly(TcXayxxo5,8, i|, (icXaCw.) Mons Megaridis, teste
G Schol. » Blomf. Gloss, ad düseh. Agam. 294] [ 310
Schütz.]
Alyt7co'8v|5 (ou, 8), pro Aly(ixou5, quod vide. [Ni-
carch. 8, Pal. 9, 33o : Ilava xov alyt7co8r)v. Paul. Silent.
47, Pal. 6, 57 : Aiynro8?i Ilelv.]
Alylirou5, 0805,8, ^ (71005), Capripes, Caprinos pedes
habens, epithetum Panis, interdum et Faunorum, ac
Satyrorum. [Salmas. ad Solin. 294, A. Herod. 4, 2 5 :
Alyt7ro8s5 avSp£5, ad q. 1. v. Wessel, p. 291. S c h i e f . ]
[AlyiixotJ/ s. AiyuTTOij/.] Alyt7roJr ¿EX05, &7cb MaxeSovtov.
Etymol. M. et Phav. Sed jam Sylburgius verius pu-
tabat alyoTTO1]/.
Alyt7cupo5,8, Herbae nomen ap. Theocr. 4, (25) : Al-
yt7tupo5, xal xvufc, xal euw8y]5 ¡AEXtxEta. Meminit ejus-
dem Theophr. quoque, Hist. pl. 2, [8, § 3,] ubi tamen
cum diphthongo scribitur. Forsan autem aiyi-
7iupo5 quasi Caprarium triticum nominatur, quod
caprae ejus esu gaudeant, ut etiam xou alytXou. Eu-
polis autem apud Aristoph. Schol. [ad Ran. 3 10,]
xov xou Atoviitrou hpea dicit vopl^eaOat alytTrupov elvat,
D pro Ttußßbv, Rufum, quoniam asgipyrus planta florem
habet ixavci)5 ¿puöpbv, teste Demetrio. [Kaxbv alyliru-
pov neutro genere in Pal. Append. Epigr. 120, (Anal.
3, 3o3.) H e m s t . Aly(7tuß8o5 scribendum censet Eust. ad
U. B, p. 249, 2 l= 3 o 7 , 29,abadjectivo 7018805 vocabu-
lum derivans. S t r u v e . Quo facit 2 uv. Xe5. j^p. Bekk.
p. 36o, 19: Ho'a7iu88a,^v atye5 ve|Aovxat. -uuu, epigr. 1.]
AlyU, (805, i), Pellis capri 11a, i. q. aly«1). Sed al-
ysT] dicitur forma possessivi nominis, alyU autem
forma demiuutivi. In Herod. loco [s. v. afyeös]
citato, pro alyea5, sunt qui legant alyi8a5, utro-
libet nomine Pelles caprinas significante. Sed Eu-
stath. aly^a5 legit. [Pluribus hoc Wessel. Diss. Her.
p. 11. De caprinis pellibus quibus et Libyes et
Libyssse ’ vestiebantur cfr. quae collegerunt Wessel,
ad Herod. 4> 169; ad Diod. Sic. 3, 49; Valck. Callim.
287. S c h . e f . Quibus adde Dietz. ad Hippocr. De
morb. sacr. p. i 36. V. supra v. AtyE05-]
|| Alyt5 a poetis Jovi tribuitur, nonnunquamet Pal-
ladi. Inducunt enim Jovem pelle Amalthese caprae,