191 àyav
xa\ uà| eixetv xaxà ¡Ardiva xpo7CGV, aù0a8i£o[Aevav' cuy- A
ypacptxà| -ij cptovvj. Plat. P h a d . 5o ,[p. 102-, D y H S t . j .
Ka ì àua [letSiàcra?, 'Eotxa, ltpr„ xal truyYpacpixu)? speiv,
aKk' o3v e^ei yé ino? à>? Xéyto. Suv. Àe?. p. 334 *
A y a v IvxeiffOat xtpSe- otov IvavxtoutrOai xal àTcoxeivecOat. .
Apt<Jxocpà\r)? iv Ax,apveu<7iv (y . 309) : OìS iyto xaì xou?
Aàxtova?, oT? àyav iyxe{{ii0a , Oùv àmtvxtov ovxa? | { S *
aìxiou? xtov -repaypiàxiov. Suidas : Ayav iyxeìaOcti TCf,-5*
oTov, «ÌTiSuOai xal àTtoxeìveaOai. « 4° su b s tan tive /De
re eq. 1 1 , 12 : [J«fre xtji àyav xtfyet, p-^e xoi ayav
BpàSet • 5 , 9 . » Lexicon Xenoph. Obiter nobis liceat
errorem n o ta re, in quo est Fr. Aug. Guil Spohnius
Comment. De extr. Odyss. part. p. 181 Eustathius
p. 1968, 24 : 'ExXr)trt? Sè i\ àyav Xiflb), .xox
i-jcixatriv icpo0étreto?, xaQà xal ixtriyv)<ii? 1 Hu0ayoptxto?
àj axpa trtyii. H àyav X^Orj e modo loquendi se-
rioribus G ra c is usitato, ita apud Eustath. p. 1962,
44 : -f) àyav cuvxojjLla- p. 19 6 3 , 18 : xù àyav «nujov*
p. 1967, 59 : ^ àyav òppxiQ. T ze tz. in Schol. ad^ L y -
coptir. t. 2 , p . 5 70 , ed. Miiller. : à| toxvu Xe-icxo'-a)?.»
F a llitu rvir d oc tu s ,hun c loquendi modum serioribus B
G ra c is tribuens, tanquam si Atticis e t vetustioribus
scriptoribus in usu non sit, quum exempla e Platone
sumpta Noster suo in Thesauro laudarit. V a l -
ckkn. e Soph. Antig. i 25i ed .B ru n ck ., a f fe r t -fi àyav
& : cfr. v. 1256 : Kocì xrj? àyav yàp itrxi uou t»yrj?
pàpo?. « 'Ayav prap onitu r interdufn vocabulis i t a ,
ut cumillis arcte copulandum, e t duo isthaec p ro uno
habenda et proferenda s in t, u t in ilio : Toùxou? xSj?
àyav... xoXaxeia? iTcìajciiaexs, 1128, 16, tanquam ay avsit
p rap o s it io , u t sunt illa Latinorum p r a et vae ( v a -
grandis); eì p.^) xauxYjv X7]v àyav iljoutrtav GyyasTE, 4a 8»
22.» R e isk Ind. Demosth. G ?a c . p. 4- iEsch. Pers. 832 :
Zeù? xoi xoXatrrù? xaiv ùrcepxàjnov àyav dJpovrjuaxtov
ejretmv, eù0uvo? « Suspicor iEschylum -dedisse
xoSv àyav ùirepxóntov, quem verborum ordinem mutavi
t , u t opinor, librarius quidam, qui in suo exem-
plari invenerat xeov àyav Ò7repxó|Aittov. Eurip. Heracl.
388 : àXXà xtov tppovrjpàxtov cO Zeì»? xoXacx^? xwv àyav
inreptppovtov. » Blomfield. V. Stobaeum, Serm. 22, § 18,
Apostol. Prov. Cent. 14 , pr. 1 , qui ad Eurip. Heracl.
i. c., u t putamus, respexerunt, quamvis Heathio, et
Beckio, quibus addas Stanleium ad jEschyli locum,
non constiterit, e qua fabula sumptus sit v ersu s,
*0 Zeù? x. x. X. [V. infr. p. 192, A.] Hesych. : 'Ayav* iràvu,
■rcoXù, pvtó8r|? f s ic j , ¡leyàXto?, Xiav. Bekkeri A é £ faxop.
t. 1, p . 209,: 'Ayav • Irci xou -rcoXXou xal ¡/.eyàXou xal
Xiav. ,
yAyav derivandum esse videtur ab ayto, ayop.ai,
quemadmodum Lat. Yehemens est a Y e h i, i. q. Im-
petu ferri. Passow. Le x.
« >xè=yAyav conf. cum dyàv, acc. Dor.subst. «xyjQ. Dissen.
Annot. crit. ad Pind. II. 2 ,7 9 , 1 . 1, p. 78 ed. Gothanae.
•[ 'Ayav in compositione aliquando v amittit, ali-
quando in aliam literam mutat, u t ¿yaxXe-ijs, àyifr-
poo<;, etc. '
= Yalcken. Schol. in N. T . 1 . 1, p. 5i : «Vocula-vetus
ayav • significai V a ld e , Nimis, Quidquid modum e x -
cedit.» Eust. p. 1396, 40 : Aixxàv yòcp xò txyav xà piv
xa6’ CucepSoX^v ^itep xal <|/eY£xat, Bib xal ‘rtapiiyyeXxai
xà, u.Y)Sèv ayav.... xà Si, xaxa pecdxrixdt laxtv ayav xal
iicatvexóv. Sed falli contendit Hermann, in Cens. Thes.
Steph. p. 1 1 (Opusc. t. 2 , p. 2 3 i) , qui pu ten t, ayav
esse Nimis, siquidem hoc Nimis significet Id quad
ju sto majus est : neque enim Graecos nec Latinos
habere, quo sine circumlocutione Id quod modum
ex cedit, exprimant : Latinum Nimis proprie idem
es se, quod V alde, in oratione cultiore autem de Eo,
quod ju sto majus sit, dici soli turn. vAya v, pari ter ac
Xiav, quocum plane eandem habet significationem,
eo usque intendit vim notionis, cui conjunctum est,
u t ea reprehensioni sit p ropio r, Germanice, g a r
se h r , g a r «« se hr. E pici et ve teres Iones omnino ab
¿(yav abstin uerunt, non item Hippocr. De arde,
p. 782, B : ?jv 8è ayav xouipoq erj. Primum usurpatum
repe rio, cum negadone, in sententiis Theognidis ,
p e r varias formulas x& p.v)8èv ayav praecipientis,vy. 219,
33 5 , 401, deinde a Pindaro et Atticis saepissimc.
Paulo insolentiore modo dictum es tin iEsch.Sept. 796:
OSxw? àSeXaat? z ePff^v ^ivatpovx’ ¿cyav. Well, in Lex.
a ya v 190
jEscli. interpretatur, Prorsus, conjecit tamen ¿!p.a |
sed defendit ayav simile Euripidis dictum in Bucch,
12 17 ; ’EvSixw? jxèv, àXX* ayav (Reisk. : àXXà youv) lìpó-
jaio; ava^ ¿TcioXEa’ ^{xa?, h. e . , funditus perdidit :
enim quodam cum euphemismo dicta puto. S*pe
verbo, vel adjecdvo e t adverbio, postponitur, uticavu,
Soph. Andg. 473, Eurip. Alcest. 64, et al., maxime ap.
dEschylum, notante Hermanno, Cens. 1. 1., quod recte
edam fit adjecto articulo, u t in iE s ch .P e r s .832, v.l1(
et v. 780 ed. W ell. : xoù? &itEp7coXXou? (e conj. Herm. pro
vulg. ÒTOpTrtóXou? ) ayav. Construcdo cum superlativo
paulo recentior es t; vid. Jacobs, ad Anthol. Pal. p. 102,
Quanquam cum inrepOeast quadam jam Sophocles
dixit "Ayav 6ivep6pi0È? a^Oo? ^vuaav, Aj. 951. Saepe
particulam ye adjunctam habet vel recte vel secus:
Theogn. 219 : MrjSèv ¿yav ao^aXXe u b i Gaisf. «Nean-
der edam àyav ys.» Jure explosit Brunck. Nempe
librarii prosodiae ignari metro fulciendo ye post ayw,
et X(av introduxerunt : sic in Soph. OEd. T ., 439 Tri-
clinius : vid. Brilnck. ad h. 1. e t ad Aristoph. Nub.
1 9 9 , 1 1 2 0 , Elmsl. ad Eurip. Heracl. v. 2o5 ,Monk.
ad Hipp. 26.4. Recte vero se habet particula ye post
àyav, in responsis maxime, ubi corroborai et adauget,
quae dicta sunt : Sóph. Trach. 982 : Xop. 'Exexev...
ixeyàXav oójxoicriv ’Epivvuv- respondet nutrix : Ayav ye,
Nimium sane. Cfr. Aj. v. 586 e t Herm. ad v. 931, ct
ad Here. Fur. v. 1407, jEsch. Ag. 1255 Sch. (1225
Blomf.) Notabilis est significati© formulae (xv)? «xyav
pro (x7)8a|xto? ap. iEschyl. Suppl. v. 4°4 Well. (412
Sch.) : Aei xoi ^aOeia? cppovxtSo? awxYjpiou.... iq ^u08v
aoXeiv SsSopxàq o|x[xa, (XY)S’ àyav oivwfxévov, h. e., ayav
©atSpèv, nullo modo inebriato. Paulo lenior est signi-
tìcatio ap. Paus. 1, 27, 8, u bi Theseum dicit in leo-
ninam pellem ingressum, quod viventem leoncm
esse pu ta ret, oux àyav abv cpo'étp, nihil magnopere
timentem. Denique edam constructio observanda,
qua àyav sine articulo cum praepositione jungitur
loco substantivi ap. Eurip. Med. v. 627 : 'Epura?
Ò7cèp [xèv àyav IXOóvxs?, e t in pedestri oratione, Mu-
son. ap. Stob. tit. 56, p. 370 : elq àyav euiropouciv.
C Quod in bonis scriptoribus disjunctim scribere presta
t, quam conjunctim, cfr. Lobeck. ad Phryn. p. 48.
In sacris vero libris ÒTtepayav e t SxspXiav una voce
exhibentur, vid. Bretschneid. Lex. Man. t. 2, p. 55i.
‘TicepXiav edam Eust. p. 647, 46 et p. 1869 ,>43. In
compositione àyav ante consonantem v finale abjicit,
nisi in geminam transit, u t in àyàvvtcpo?, àyàp^oo?'
cfr. Buttm. Gr. Gr. t. 2 , p. 356. Quantitatem jam ve-
ie res Grammatici notaverunt : Apoll. Dysc. De adv
erb . p. 568, 27 : T à eì? ay X^yovxa i-rcip^fxaxa iv (W-
xpw -iffxl xto a, x'àaei 8à papeìcc, à? iy&i xà Xìav, ay#v,
7cépav* Herodian. ap. Joann. Alex. Tov. wapayy. p. 3?!
Pseudo-Draco pp. 9, i 4> 107 ; Etyrn. M. 5, 44» ^6,
29 ; Etym. Gud. 3 , 8 , e t ita boni poetse -omnes, ut
mireris Eustathii observationem, p. 1433 in fin-
vOpa 8è xal x8 -reàjxitav auaxaXèv à? xè àyav xal m»
Recentiores demum versificatores ultimam syllabam
brevem usurpare sibi sumpserunt, ut Agath. Scholast.
Epigr. 4 ) 6. (An thol. Pal. 1. 5 , epigr. 2 16 , v. 6,
1 . 1, p. 147 Jac:) e t Pallad. E pigr. 126 (lib. io , epigr-
D 5i , v..4 , t. '2-, p. 295.)^ Fix-. .
= Hermanni, viri unius omnium acutissimi, obser
vationem de vera vocis potestate confirmare videnlur
loci innumeri, ap .A tticos quoque, ubi cum negatone
conjuncta vertenda videtur, Non valde, Non admo-
dum, Non ita. Thcophr. De odorib. § 6 9 , 1 . 1 , p- 7®"
ed. Schneid. : T8 8è x5)? ^aAàvou xvj? Aìyu7cx(a? w "
auxb |xlv oux àyav àva-icveì, [xiyvu(xevov Ss iroiei vaM
•^eXxtw. Hist, piantar. 3 , 1 8 , § 9 , p. 116 : 2«#'
crxpa|x[xévo? [6 xtxx8?]xai? ^ti^ai? xal ^uXwSeat xal
xal oux àyav pa0u8(h£o?. De causis plant. 5 , 7 > | ’
p. 554 : T8 8è 8Xov oux àyav t<j<aq -x8 au(x6aivov
[xaaxòv, xó xe eì? x8 auveyyu? xaì eì? x8 8[xotàv ttw?
fiàXXeiv, Omnino eventus hic fortassis non adeo mirn-
bilis e s t, si mutatio in cognatum e t simile fit genlf'
De lapidib. § 45, p. 697 : A18 xal à-rcopouffì Tlvec.,,0U|B
àyav oìxeìo»? àiropouvxe?, Unde et quaestionem qul“a^
movent, nec admodum scite. Hist, plant. 3 , 1 .V <’
p. n o : ’Effxl [xèv oux àyav ptiya [arbutus]. Ib'1d* u
i h , § 7 , p» 166 : 08* (x-ijv àXXà xouxd y’ oux ayav r
193 à y a v a xT s a ) a y a v a xT e co 194
. /aev0'v laxiv, Id quod tamen haud confessum satis A
habetur, lb . W m § 8 , P- : T8 Se'vSpov oùx.àyav
opOocpuÉ?, Arbor [spin®] non vajde recta surgit. Ib. 3,
6 § 4 , P- fit : Oux àyav ¿pOco? Xeyovxe?, Non satis
bene. Ib.. 3 , l 4 > S 4 , P- ™ß : 2 xX>ipèv B H H H I
H jM Ib. 3 , i 3 , S 3 , p . 102 : IIoX4^ i5ov:84 »»1
^ SivSpov [cerasus].,: f a . i f n & ?ta-
...25,50«. Uè lapid. § 37 , p. 695 : A B t« i Tàj> [sapphi-
rus] wsXatv« oùx dtyav t o u xudvou t o ò apÓEVoq. De
i<me §• 54 > P- 7a 4 : Touxo plv ouv irpò? xw [x-^ ¿XrjOè?
où8’ àyav auvexdv, Etiam parum solers videtur. De caus
is plant. 5 , i 5 , § 3 , p. 676 : ’Eàv 8^1 ve a x % . x a l
ày. <p(Xu8pa. Legebatur quoque apud eund. De lassitudine
p. 464» 1- 4i , ed. Heins. : Tauxa ¡xèv yào oùx
ay. Siopicat yaXeicdv, sed ib i Schneid.- §. 6 , p. 802 :
Tauxa ¡xèv ouv ày. 8. z- Sensus, Plus ®quo, Ultra modum
aliquanto magis existere videtur in àyav juncto
cum substantivo. Cujus locutionis, quam serioribus
Grcecis peculiarem volebat esse Spohnius, haec sub-
jiciam exempla, ita ut in duobus auctoribus me conti-
neam, orationis prsestantia excellentibus : Philo De B
Josepho voi. 2, p. 15o, 1. 1 : Suyyvwoxù? 8* Ìooj? xvj? àyav
¿TraiSeuaia?. Id. Legat, ad Caium voi. 2 , p. 5g 4 , 1. 31 :
•/¡Tiaxo ¡xèv xvj? eì? xol>? ¿[xocpùXou? ày. àpeaxeia?, lncusabat
indulgenti® nimi® in gentiles. D e Mose voi. 2, p. 118,
I. 49 : Aixa? avayxaia? x^? ày. àaepeìa? ùitojxévovxe?, Im-
ìmanis impietatis debitas luéntes poenas; qui buse uin
'confer De specialibus legibus voi. .2 , p. 2 7 1 , 1. 8 9 ,
: ubi : 'Tirò xrj? ày. àaeéeta?. Similiter, jungendi duo
iLuciani loci, De mercede conduct. § 5 , t. 1 , p. 669,
II. 82 : Oùx àv uTrèp xvj? àyav lAsuOepia? l[xixpoApyou(xv}v
licpè? aùxoù?, et De morte Peregr. § 18 , t. 3 , p. 343,
|l. 73 : '0 cpiAàffOcpo? 8ià .X7]V 7ua^pY|d(av xaì x^v ày. IXeu-
lOspiav l^eAaOei?" itemque ejusdem alteri d u o , De mere.
Icond. § 7 , t. 1 , p. 6 6 2 , 1. 28 ; AeSiaai yàp ¡x-^ aù-
Ixèv v] ¿Ttóyvoxri? àicayàyy) x9j? ày. e7ciOu[xia?- De lapsu
tin ter sai. § 16 , t. 1 , p. 7 3 7 , 1. 28-: ’Ex xvj? ày. Iici-
löu(xia? eì? xoùvavxìov SiaxapazOei?- P hilo De pr®miis et ,
Pjpoenis, voi. 2 , p. 4^5 ,. 1. 17 : cYic8.x5j? ày. eùcpopia?.
fld. De humanitate voi. 2 , p. 401 > 1- T % ày.
pò^speia?. Lucian. De saltat. § 8 3 , t. 2 , p. 3 i 4 , 1- 7 • C
l ’Ex x^? ày. (xijx^aetd?, Nimio imitandi studio. Id. Pseu-
Idologist. t. 3 , p. 7 5 8 , f e >55 : cYtc8 x?j? ày. -icatSeta?.
lEpist. Satura. § 2 8 , t. 3 , p. 409, 1- 5 : ‘Ytcà xrj? ¡xé-
|6v)?, ouxe Ù7cè x^? ày.‘ 7uXr)(j[xovri?. Philo D e sacrifican-
itib. voi. 2 , p. 2 5 8 , 1. 1 1 : 'Y7cò xvj? ày. axato^xo?.
fLuc. Amor. §. 2 5 , t. 2 , p. 4^5 , 1. 3 : Airù x^? ày.
ItncooSv)?. Contempi.,§ 1 7 ; t. 1 , p. 5 i 3 , 1/ 42 : Ai ày,
ItnrouSalaùxóóv. Amor. §. 3 6 , t. 2 , p . 4 3 6 » 1. 53 : ‘Yità
pv)S ày. tpiXoyeixìa?, Pr® nimia contentione. Possim
Isubjungere alias auctoritates e x Plutarcho maxime-
Pjue ex Heliodoro petitas, qui imprimis oblectatur
phac constructione, sed exemplorum jam satis superflue.
H a s e .
r 1 [ Ayav Oeptaxixà? e t àvxspEiffxtxù? conf. in Zuv. Xé?.
Bekk. Anecd. p. 353, Un. 9 : ’AOrjp^? :.... xaì 8 àvxe-
|psi<mx8?, pro qua Ruhnk. apud Musgr. ad Eurip.
paccb. p. 5 a 2 , b , cum Etym. M. p. 25., 1 , 6 àyav
jSspwmxo? dedit.] ['Ayav conf. c. àv. Siebelis. ad Pau-
fan . 2, 28, 2, not. p. 234-3
Ayava Cyprii uay^vriv vocant, teste Hesych., i. e. D
pagenam, Rete magnum.
F Ayavaxxéw, xto, F. x^aw, P . xijxa. (Proprie est cor-
Iporis, et notat) Doloris sensu afficior. B., (Dolorem
,111 aliqua corporis parte sentio.) Dioscor. 5,7 6 [imo
B- 5, c. 84 de cadmia, t. 1, p. 7 4 1 , 1- 6 ed. Sprengel.
Hase.] : ’Ayavaxxeìv xob? 88óvxa? iv xrj ysuuei. [Paul.
P-gin- p. i 45, lin. 6. H em s t . ] ] Sic (e t ’Ayavaxxéto) et
|Ayavàxxriffi5 verbale a P latone usurpatur de dentipus
F m I0([uente, u t videbis paulo post. [Vid . Hein-
porf. ad Plat. P h a d r . .266. S c h ì E f e r . Hinc « A y a -
Nxxeiv, jEgrotare, apud Syropulum in Historia Con-
g » Florent. sect. 6, cap. 13. Idem s. 7 , cap. 1 2 :
L S Exeìvo?, ei? ^xepov exetxo xeXXtov, 6? àyavaxxtov.
' P- x4^: Kal i^xyjaav Ì8eìv xùv naxptàpyY)V, 8 Sk 6?
■®yavaxxwv icapsCffSufftv oùx IStoxev aùxot?. Adde sect. 8,
sect* I I f caP- 8*” Ducangius. Hinc me-
aphorice ad animum transfertur, ita u t significet] :
vft" ß 8nor’ Stomach or, ^Egre fero. [ ’Ayavaxxetv, 8p-
Y voOai, Herodian. nepì àxupoX. in Boissonad. Anecd.
THES. U N O . GRiEC. TOM. I , FASC. I .
Gr. t. 3, p. 264.] Item conqueror. iEschines in Cte-
siph. (p. 537, 8) : ’AXX’ eì ¡xà) xal ZPUffV axetpàvto axe-
cpavtoO^aexai, áyavaxxei. Itidem cum his particulis ei
tx-J), usus est Isocr. De pace, (t. 2, p. 198 ed. Auger.)
[c. 16, p. 16 7 , 1. 8 , C o r .] : Ayavaxxòuixev, eì ¡xà).xàjv
aùxvjv exetvot? Ti|x^)v eyojxev [e^oifxev. Plato in Phadone
cap. 1 2 , p. 3 79 , H, [p. 24, 10 Bckk., 67, D, HSt.J,
ab Abreschio Lectt. Aristan . p. 266, laudatus : I’eXoiov
av etrj, áv8pa Tcapaoxeua^ovO’ lauxov. iv xw ßho 8xi iyyu-
xaxto ovxa xoù xeOvavat, ‘ oùxto £rjv, xà-iceiO* t^xovto? aùxto
xoóxou, àyavaxxelv; Idem ibid. cap. 7, [ p . i 3 , 1. 19
Bekk., 62, D, HSt.J : T8 yàp ¡xí) ayavaxxeìv xob? cppovtpuo-
xáxou? i x , xauxri? xvj? öepaiceta? àirtàvxa?, iv ^ Ì7ctaxa-
xouatv aùxwv, oticep àp 17x01 eiot x£5v ¿ívxtov eiciaxaxat,
Oeoì, oùx eye i Xóyov. lterum in eod. cap., [p. 14 , 1. 9
Bekk., 62, E, HSt.J : Toù? plv yàp (¡»povqxou? ayavaxxetv
¿TCoOvviaxovxa? .Tcpé-rcet, xoù? 8à àeppova? yatpeiv. A y a -
vaxxeiv ap. Demosth. p. 966 Reisk., de injuria sibi
oblata in foro ad judicem queri : nap’ aùxà xàSt-
x-4[xaxa ¡xaXXov v) zpàvwv iyyeyevvjjxévtov ayavaxxeìv. Sic
absolute adhibetur iu N. T. Matth. 21, i 5 ; 2 6 , 8.
Marc. 10 , i 3. Sequente 8xt legitur Lue. i3 , 1 4 :
AyavaxxSiv oxt xtìS cafiSàxw iOepàireudev 8 Tv)<rou?. Item
Herodian. 3 , 2 , 6 ’Ayavaxxoùvxa, " 8^, StàSovo?
aùxoìi yevó¡xevo? x^? iv Supia àpyr\q, ejxeXXev eaeaSai
xpetxxwv , àxe ßaatXeu? xaì SeoicoxT]?, ubi vid. Irmisch.
Idem 5, 8 , 10 : 01 8e cxpaxtSxat Ì7ce^xouv xe aùxòv,
xal -^yavàxxouv, 8x1 Si) xrj? àp^rj? icapaXuÓeÌT]. Sequente
ei legitur in iEschinis Diai. 2 , 21 : ’AyavaxxSv, eì
oatvotxo ¡xàxrjv xoì? 0eoì? eùzojxevo?. « Sic apud Plat.
Criton. i , [p^ 144 ». Un. 4 , B e k k ., 43 » B , HSt. J :
K a l yàp av, tì» Kptxtov, ixXi)[X[xeXè? er/j àyavaxxeìv xy¡-
Xtxoùxov ovxa, eì Sei. ^Sv) xeXeuxav, ubi verbo àya-
vaxxeìv opponi tur formula ßaSio)? xaì írpáto? tpépetv. »
Fischerus in Indice.] [L y cu rg . Adv. Leocr. p. i 85 ,
Reisk. : àyavaxxoi .... èreet8àv àxoùcw, x. x. X.J. S a p e
etiam dici tur àyavaxxeìv iiti xivi, u t ab Isocr. in Bu-
siridis Encomio [c. 2^ p. 2 2 2 ,1. 27, Cor.J (t. 2, p. 388,
ed. Auger.) : AXX’ oùv i-reí ye xoì? òtc8 oou Xeyoptévoi?
oùxo)? áyavaxxííoeiev. Idem in Paneg. [ c . 34, p. 6 1 ,
lin. 3i,C o r .J (t. 1, p. 246, ed. Auger.): Ayavaxx7j<jat
iirì xoì? irapouffi. [Phavor. : Ayavaxxw • Sucyspaivw, eì
xaì Soxoùatv ai Xe?et? ivepyvjxtxaì, àXXà xà 7ta0o? e^oudiv.
Àyavaxxoi ivtoxe (xexaSaxtxiö? ouv icpo0éoei, óìq xò ày a-
vaxxw i-Ttl xoì? ytvojxevoi?, xaì àyavaxxoi ìtcI xoùxot? coi
xaì eìxóxw? áyavaxxei Suaxo^wv. Quod unde deprom-
serit Phavor. nescimus.] Jungitur e t dativo sine p ra -
positione, u t apud Plat. P h a d . p. 3 2 , ( cap. 8 ),
[ p . i 5 , lin. 7 , Bekk ., 6 3 , B, HSt.J : ’HSixouv av , oùx
àyavaxxoiv xto 0avàxto. [ Xenoph. Hist. Gr. 5 , 3 , 3 :
Ayavaxx^aa? xvj xoXp.vj aùxoiv 5, 3 ; 1 1 : Ayavaxxrítraca
Ss xoùxot ? xoiv <l>Xtaato)v rróXt?.] Dicitur et àyavaxxeìv
önsp xtvo? et nspí xtvo?, cum genitivo rem itidem
significante. Isocr. [D e pace p. 167 C o r ., p. 18 8 ,
§ 45 Bekk.J : Yreep xrj? ixetvcov àp7tayrj? .... àyavaxxòu-
[Asv. [Id. Paneg. c. 4 4 , p. 7 1 , 1. 26 : 'Y-reèp 6v oùSel?
iwóuoxe 7jyavàxx7)<j£v. Arca CPI. laudat Lucian. Piscat.:
&7cèp tptXococpia? aùxrj? áyavaxxei Ttepiu6pi<r[tivr)?, c. 23 ,
t. i , p. 5 9 3 ,1 . 37.J Plat. Epist. 7, (t. 1 1 , p. 147 ed.
Bip.) [p. 476» Un- 6» Bekk., 349, D, HSt.J : noXXà 7cepì
xtov xóxe 7ceirpaypLÉvtov [imo irpa)(0evxa)v [sine ulla ap.
Bekk. Comm. crit. t. 2 , p. 284, lectionis var.J, rre-
7cpay(j.£vtov tamen habent Wetstenius ad Matth. 20 ,
24, e t Schleusnerus in Léxico] rjyaváxxei. Idem pra-
positioni 8tà cum accusai, jun xit in eodém Phadonis
lo,co, [ p . , i 5 , 1. 1 2 , Bekk., 6 3 , . C , HSt.J : 'iicxe 8ià
xauxa oùz Sptoito? àyavaxxoi. Invenitur, e t àyavaxxeìv 7rpo?
xtva, et xaxà xtvo?, sicut et àyavaxxeìv xtvt. [Herodian.
8, 2, 5 : Ayavaxxritra? 7cpè? xoù? cxpaxrjyoù?, Iratus
duòibus; 7, 9 , 7 : Hpò? xaùxa àyavaxxrjtra?, Ea re in-
dignatus.] Plut. in C amillo, [c. 28, t. 1, p. 263 Cor.J
’Hyavàxxouv rcpò? aùxoù?, Cum ipsis expostulabant.
[Galen. ad-Epid. t. 1 1 , p. 482, F. H e m s t . ’Eàv àyavaxxoi
rrpò? xà ytvóp.eva, Epict. Man. 4- Passow. Lex.
Dion. Hai. Mai. t. 2 , p. 483 : ’Ayavaxxoùvxtov rrpù?
xouxo xtov TPtojAattov. J Lucian, in Timone ( 1 8 , t. i ,
p. 128) : T í ouv áyavaxxei? xax’ aùxoiv; [Id em in e o -
dem tractatu i 3 , t. 1 , p. 122 : 'AXXoxe.8è xoùvavxìov
^yavàxxet? xaxà xoiv 7cXouato)V.] || Rarior autem p r a -
cedentibus constructio est in eadem Phadonis P'iat.